(Continuation of chapter 11)
Lizabeth's POV
“I saw her walking at the sidewalk while drinking her coffee. Hinila ko siya at natapon ang kape niya—”
At dahil alam ko na ang susunod na mangyayari ay pinutol ko na ang sasabihin niya at saka ko tinuloy ang kwento.
“Dinala niya 'ko sa madilim na lugar tapos tinakpan niya ang bibig ko. Gusto ko ngang sumigaw no'n at humingi ng tulong pero namukhaan ko siya,” I said.
“Wait, para naman akong rapist sa kwento mo!” reklamo niya. At ang malakas na tawanan ay bumalot sa studio. Maging ako ay natawa na din dahil sa reaksyon niya.
“Then anong sunod na nangyari?!” natutuwang tanong ng host na mukhang excited na sa susunod na scene.
“He kissed me!” kaagad kong sagot at baka ibahin na naman ni Kenzo ang kwento at baliktarin ako bigla. Kung kanina ay ang ingay dahil sa tawa ngayon ay dahil
Lizabeth’s POV “Anong pakulo ‘to, Navarro?” He laugh then hand me the bouquet of chocolates. Tinanggap ko iyon at naglakad kami papunta sa likod-bahay at bumungad sa akin ang candle light dinner at napaka ganda ng likod-bahay ngayong gabi as I expected. Tanging mga ilaw lang ng maliliit na bumbilya ang nagbibigay liwanag dito at ang kandila sa lamesa. Ipinaghila niya ako ng upuan at saka na siya naupo sa harapan ko. Kahit na napaka simple ng suot niyang damit ay sobrang gwapo pa din talaga niya. “Hindi mo pa sinasagot ‘yong tanong ko. Ano ito, ha?” I ask. “Nothing. Masama bang i-surprise ang napaka ganda kong asawa?” Napakurap ako. Seryoso ba siya? Ilang bulaklak ba ang nakain niya? “Wow ha! Masyado mo na atang nae-enjoy ang pagpe-pretend mo.” Tumawa ako at saka na kumain ng carbonara. Hmm... mukhang si Leo ang n
(Continuation of chapter 12) Lizabeth's POV After a long time of choosing, I find my self wearing his red t-shirt with a logo of shades on it. At dahil damit niya ‘to ay magmukha itong oversize sa akin or rather dress dahil above the knee ang haba nito. I don’t have undies and bra dahil basa ito. Lumabas na ako sa kwarto niya at nakita ang mga katulong na naglilinis. I saw Faye na nagpupunas ng lamesa sa living room at lumapit ako sa kanya. “Nasaan si Kenzo?” I ask. Napatigil siya sa kanyang ginagawa at biglang napangiti nang makita ako. “Ay! Kayo po pala Ma’am Liza, good morning po nasa gym po siya,” sagot naman niya. “Salamat.” Dumiretso na nga ako sa gym at hindi kagaya kahapon ay pumasok na ako doon agad at napalingon sa akin ang napaka hot na Kenzo Navarro habang nag-pu-push up. May aircon naman dito pero bakit pinagpapawisan ak
Hello my readers! I didn't expect that someone will read my story. Thank you for the support and I am so grateful that I have everyone of you. This is my first story na nasigned sa GN. Marami pa po akong story na dadating at inaasahan kong magiging mambabasa ko din kayo doon. Please read my upcoming stories and series if ever haha. As an author, naa-appreciate ko lahat bg readers ko na nagvo-vote and also my silent readers. Thank you and God bless you all.❣️ Keep slayin' loves, thanks for the votes and sana give your feedback po about my story. Na-appreciate ko kayong lahat.
Third Person's POV “Let’s work together, what do you think?” wika ng isang babae habang umiinom ng paborito nitong wine. Nakatayo sa kanyang harapan ang isang lalaki habang nakatingin ito sa kanya. Napailing ang lalaki at inilagay ang mga kamay sa bulsa. “Tss, do you think this will work?” tanong nito. Inirapan na lamang siya ng babae dahil doon. Matagal na silang magkatrabaho at lahat ng napagkakasunduan nila ay sinisigurado ng babae na hindi pumapalpak. “Wala ka bang tiwala sa ‘kin? Oh c’mon, we have been partners in crime since we both started in this industry. We have achieved a lot together, you think this simple thing is difficult for you?” Napahugot ng malalim na hininga ang lalaki. Malakas ang kumpiyansa ng babae sa sarili na hindi ito matatanggihan ng binata dahil pareho naman silang makikinabang sa huli.
(Continuation of chapter 13) Lizabeth's POV Sa mga oras na iyon ay tila ba tumigil ang oras maging ang paghinga ko. Nabibingi na ba 'ko? Mali lang naman siguro ang pandinig ko, nagbibiro lang siya 'di ba? “Y-yam naman! Hindi mo na 'ko mapa-prank. Nag-v-vlog ka siguro ‘no? Nasaan na 'yong camera?” sabi ko at nagpalinga-linga sa paligid habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha. Hinawakan niya ang magkabila kong balikat na dahilan para magtama ang paningin naming dalawa. Wala man lang akong nakikitang emosyon sa mga mata niya. “Beth, its over,” sabi niya at sa mga oras na ito ay alam kong seryoso na siya. Nag-uunahan nang pumatak ang mga luha ko mula sa mata. Pakiramdam ko ay nahihirapan akong huminga at kumikirot ang dibdib ko. “P-pero bakit?” I asked between my sobs. “Ayaw ko na,” wika niya at umiwas ng tingin habang nakalaga
Lizabeth’s POV “Give him a way please,” wika ng assistant niya siguro. At kanya-kanya namang lakad papunta sa gilid ang mga estudyante habang nagsisigawan pa din. Hinila ako ng tatlo papunta sa gilid habang wala ako sa sarili. “Bakit nandito ang lalaki na ‘yan?” wika ni Irene habang nakahalukipkip at matatalim ang tingin sa lalaki. “Hindi siya nababagay dito,” suhestyon naman ni Kevin. “Oo nga, artista naman siya ah. Bakit kailangan pa niya mag-aral? And besides, graduating na din naman siya like us 'di ba? Bakit pa siya tinanggap ng campus kung third quarter na?” Weslynn said. “Money of course,” wika ni Irene at sabay ikot ng mata. Bigla akong nawalan ng gana at umiwas ng tingin sa kanya saka pumihit na patalikod sa kanilang tatlo. “Pasok na tayo. Baka ma-late pa tayo sa klase.” Ako na ang naunang maglakad papunta sa
Lizabeth’s POV “Tama na, tumigil na kayo!” sigaw ko sa kanilang dalawa at ako ay walang magawa kundi ang panoorin sila kung paano saktan ang isa’t-isa. Bawat suntok, sapak, at sipa niya kay Kenzo ay parang pinipiga ang puso ko dahil hindi ko kayang nakikita siyang masaktan. Mabuti na lang ay wala ng estudyante sa parking lot dahil dumidilim na. Kung nagkataon ay baka trending na agad sila sa social media at parehong masisira ang career nilang dalawa. “I said stop!” Halos mabasag na ang boses ko dahil sa sigaw na iyon ngunit hindi sila nakikinig sa akin. Luminga-linga ako sa paligid at naghahanap ng maaaring umawat sa kanila ngunit walang sino man ang nandito kundi kami lang tatlo. Nakaisip ako ng paraan upang tumigil na silang dalawa. Inilabas ko ang phone ko at kunwaring itinutok sa kanilang dalawa ang camera. “Kapag hindi
Lizabeth’s POV It’s been one month. Isang buwan na pala kaming nagpapanggap ni Kenzo. And okay na kami ulit ni Lloyd, pinaliwanag na daw lahat sa kanya ni Kenzo at ako naman ay nakahinga na ng maluwag. Sa tatlong buwan na ‘yon ay naging busy na kami pareho ni Kenzo. Siya sa trabaho ako naman sa pag-aaral. Nagbigay na din ako kay Ate ng twenty thousand para sa mga gamot ni Mama. Na-discharge na siya kaya nabisita ko siya sa bahay noong nakaraan. Kung makikita niyo man si Mama, naku! Daig pa ang hindi nagkasakit dahil balik na naman sa pagbubunganga sa amin ni Ate. Parang hindi nga nauubusan ng energy pagdating sa panenermon. Matigas din ang ulo niya, sinabi na ngang 'wag na masyadong magpagod eh hayon at tuloy pa din sa pagdidilig ng mga halaman at pagwawalis ng bakuran. “Are you done?” Hindi ko namalayan ang pagpasok ni Ken
Lizabeth's POV"Ano ba? Saan mo ba 'ko dadalhin?""Basta, malapit na."Hindi ko alam kung ano na namang pakulo itong naisip niya. Kanina kasi habang nag-aasikaso ako ng mga gagamitin sa kasal namin sa isang araw ay bigla na lang niya 'kong hinila palabas ng tinitirahan ko ngayon.Nakatakip ang mata ko ng isang pulang tela. Nararamdaman ko ang malamig na hangin na yumayakap sa akin at dahil naka tsinelas lang ako ay alam kong buhangin ang tinatapakan namin ngayon."Ready ka na ba?" tanong niya at dahan-dahang kinakalag ang buhol ng tela."Naku, Kenzo! Kanina pa!"Tinanggal na niya ang piring ko at namangha ako nang bumungad sa harapan ko ang isang magandang mansyon. Sa likod nito ay makikita ang mga puno. Sa tantsa ko ay tatlong palapag ang taas nitol. Gray, white, at black ang kulay nito.Pagtingin ko sa aming lik
(Continuation of chapter 50)Lizabeth's POVNang marinig ko ang sinabi ni Lloyd ay mabilis akong nagyaya na umalis na. Para akong nanlalambot habang nasa loob ako ng kotse. Hindi ako mapakali."Kalma ka lang, Beth.""Kalma? Lloyd, paano ako kakalma sa oras na 'to? Paano kung hindi ko na siya maabutan ng buhay? Lloyd, akala mo ba makakaya ko 'yon?" Patuloy lang sa pag-agos ang luha ko sa mata habang natuon ang pansin sa labas.Tahimik lang ang naging byahe namin ni Lloyd. Ni hindi ko na nga pinagtuunan ng pansin ang daang tinatahak namin. Ang tanging nasa isip ko ngayon ay si Kenzo. Nag-aalala na 'ko sa kanya.Maya-maya ay huminto ang sasakyan sa parke. Nagtatakha kong tiningnan si Lloyd na ngayon ay nagtatanggal na ng seatbelt."Lloyd, anong ginagawa natin dito? Sa ospital dapat tayo pumunta, baka ano nang nangyari kay Kenzo."Hindi niya '
Lizabeth's POVPara bang namamanhid na ang kanang hita ko habang tumatagal. Nahihirapan na 'kong kumilos. Tumigil ang sinasakyan namin ni Luis sa isang lugar kung saan maraming palayan at puno sa paligid. Wala akong maririnig na ingay at tanging simoy ng hangin lang ang nadidinig ng tainga ko."We're here."Kinalas na ni Luis ang seatbelt naming dalawa at naunang lumabas ng sasakyan bago ako alalayang makalabas. Nasa kanang kamay niya ang baril na hawak habang iika-ika akong humakbang.Saka ko lamang napansin ang malawak na kaparangan kung saan kami huminto."Kuya!" sigaw ni Luis.Minulat ko ang mga mata ko at gano'n na lang ang tuwang nararamdaman ko nang matanaw sa 'di kalayuan ang mga sasakyan ng pulis at mga men in black. Naroroon din sila Lloyd at si Kenzo na kaagad na napaangat ang tingin sa amin.Nabuhayan ako ng loob nang maki
(Continuation of chapter 49)Third Person's POV"Kenzo! Nag-text si Luis, papunta na daw sila." Tumakbo papalapit si Lloyd sa kaibigan na nag-aabang sa labas ng condominium.Umaga na at saktong natanggap ni Lloyd ang mensahe mula sa kapatid."Let's go, call the police and prepare the team," maawtoridad na wika ni Kenzo ngunit papasok pa lamang sila ng sasakyan ay biglang dumating ang mga kaibigan ni Beth."Sandali!" sigaw ni Weslynn at tumakbo sa kinaroroonan ng dalawa. Nasa likuran niya sila Irene at Kevin."Anong ginagawa niyo dito, sweetheart?" Sinalubong ni Lloyd si Kevin at niyakap ito ng mahigpit."We're just hoping na pwede kaming sumama sa inyo," tugon naman niya at kumalas sa yakap.Tumingin si Lloyd kay Kenzo na seryoso ang mga matang sinasalubong ang bawat titig niya. Alam na niya ang ibig sabihin ng kaibigan at muling hinarap a
(Continuation of chapter 49)Third Person's POVNormal lang na nagmamaneho si Luis ng sasakyan habang nasa tabi niya ang mahimbing na natutulog na si Beth. Chine-check naman niya kung may buhay pa ito bawat minuto sa pamamagitan ng paglapit ng hintuturo niya sa ilalim ng ilong nito.Hapon na at medyo malayo pa ang lugar kung saan sila magtatagpo ni Kenzo at ng kuya niya. Sa huli ay nakipagkasundo siya sa mga ito para sa kaligtasan ni Beth."Beth, sana next time na mag-road trip tayo, hindi ka na duguan."Para siyang baliw na nagsasalita at kausap si Beth kahit na alam naman niyang hindi ito maririnig ng babae. Napaka tahimik din naman kasi sa loob ng sasakyan simula nang makaalis sila ng lumang building."Na-miss ko din na makasama ka kahit sa ganitong sitwasyon. Miss na miss ko lahat ng tungkol sayo." Ngumiti siya at parang sinasariwa ang lahat ng mga pinagsamahan nila ng babae s
Third Person's POV"Nasaan si Beth?!" sigaw ni Kenzo sa mukha ni Luis na nakatayo at nakapamulsa. Para bang hindi ito nasisindak sa boses ni Kenzo."How many times I need to tell you that I don't know? You're just wasting your time," walang gana niyang tugon.Kinuwelyuham siya ni Kenzo ngunit nanatili lamang siyang kalmado. Nasa likuran ni Kenzo si Lloyd na nakatingin sa ibang direksyon. Masakit din sa kanyang makita ang kapatid na sinisigawan o sinasaktan pero hindi naman niya ito kukunsintihin kapag mali na ang ginagawa niya."Mamili ka, sasabihin mo kung nasaan siya o sisirain ko 'yang pagmumukha mo?"Ilang segundo pa silang nagkatitigan. Napaka tahimik sa kwarto ni Luis kung nasaan sila ngayon."Hindi ko alam—"Bago pa man niya matapos ang sasabihin ay sinuntok na agad siya ni Kenzo sa mukha kaya napaatras siya. Si Lloyd naman ay
(Continuation of chapter 48)Third Person's POVMahimbing na natutulog si Luis mula pa kanina. Hindi na din kasi niya kinaya ang antok kaya napagpasyahan niyang umidlip kahit sandali.Nagising ang kanyang diwa nang makarinig ng mga yabag mula sa pasilyo. Sigurado siyang si Allyson ito kaya kaagad niyang inayos ang sarili. Sakto naman na pumasok ang babae sa pinto."Umuwi ka muna para makapagpalit ng damit. Ako na ang magbabantay sa kanya," wika nito at umupo sa sofa."Sigurado ka ba?"Tumango lamang si Allyson habang nagtitipa sa cellphone. Sumulyap muli si Luis sa monitor bago na lumabas ng pinto. Hindi pa din kasi siya nakakaligo at nakakapagpalit ng damit simula nang makarating sila dito. Alam niya sa sarili niyang hinahanap na din siya ng kuya niya.Nang makaalis si Luis ay tumingin si Allyson sa monitor at nakaisip ng hindi magandang bagay. Tumayo s
(Continuation of chapter 48)Third Person's POV"Ginagawa ang alin?"Patuloy lang sa pagkain si Beth habang sinusubuan siya ni Luis. Kung titingnan ay parang normal lang silang nag-uusap sa kabila ng kalagayan niya ngayon."Ito, hindi ba't kinidnap mo 'ko? Pero bakit mo 'ko pinapakain?""Ayaw kong nagugutom ka," simple niyang sagot.Hindi pa din kumbinsido si Beth."Plinano niyo ba 'to ni Allyson?"Doon na napatigil si Luis sa ginagawa at saka seryosong tiningnan ang babae sa mga mata."Y-yes, but she didn't know this. Itong ginagawa ko ngayon, gusto niyang mamatay ka sa gutom pero sa tingin mo ba kaya kong makita kang nahihirapan?"Para bang nakaramdam ng kirot sa dibdib si Beth. Dapat pala ay nakinig na lamang siya sa sinabi ni Kenzo na layuan na si Luis. Ngunit kahit na may galit ito dahil
Third Person's POVDahan-dahang minulat ni Beth ang napapagod niyang mga mata. Bahagya pang umiikot ang paningin nito dahil sa pagkahilo. Nagising siya sa loob ng isang maliit na kwarto. May maliit na bumbilya sa kanyang ulunan na nagbibigay ng liwanag sa silid.Tatayo na sana si Beth ngunit napansin niya ang lubid na nakatali sa kaniyang katawan at sa upuang kinalalagyan niya ngayon. Maging ang mga paa niya ay nakatali din. Nasaan siya?"Tulong! Tulungan niyo 'ko!" sigaw niya habang sinusubukang makawala sa pagkakatali ngunit sadyang mahigpit ito.Sa kanyang harapan ay mayroong pintuang bakal na medyo kinakalawang na. Ang sahig ng silid ay madumi na din, maging ang kisameng binahayan na ng gagamba.Sa kabilang bahagi ng lugar ay naroroon si Allyson at Luis habang pinagmamasdan si Beth sa pamamagitan ng camerang nakakabit sa silid na iyon."Anong plano mo sa ka