Akala ni Savannah ay sa ganoon lang matatapos, sa pahalik-halik lang ng gwapong bodyguard niya pero hindi pala. He then went back and kissed her lips. Sa pagkakataon na ito ay hindi na marahan katulad kanina, hindi na rin mabagal. Sinabayan niya muli ang pagkilos ng mga labi ni Ace habang hinahalikan siya."Open your mouth, baby..." he whispered after pulling away for a few seconds from their kiss. at si Savannah na walang kahit sinong sinusunod dahil siya pala ang nag-uutos ay napaawang ng mga labi.She obey. She opened her mouth for him. At pagkatapos na pagkatapos nga non ay muling sinakop ni Ace ang mga labi niya. He went for her tongue. He invaded her mouth."H-Hmmm..."And while he's kissing her, his hands went inside her nightwear. Napasinghap si Savannah at napasabunot sa buhok ng lalake nang maramdaman niya na humihimas ang mga palad nito sa kaniyang hita, paakyat.Everything was happening so fast while they were kissing. She didn't even notice that she wasn't wearing her bras
She's the only one who knows what happened—about her dream, yet Savannah felt like many others knew about it. Iyon kasi ang pakiramdam niya ngayon sa sobrang hiya niya. Hindi siya makapaniwala na magkakaroon siya ng ganoong klase ng panaginip.Never nga siya nagpantasya kahit mga artista! also, ang dami rin kayang mga gwapong lalake na sinubukan kuhanin ang atensyon niya at nais manligaw sa kaniya. Kahit kailan ay hindi siya nagkaroon ng ganitong klase...panaginip!(It was wild. And I can't believe na sinasabi ko pa ang nais kong gawin ni Ace!)Lumipas ang ilang minutong katahimikan. Ilang beses na pinagsasabihan ni Savannah ang sarili niya sa isipan dahil sa nangyaring panaginip na 'yon. She still couldn't believe it. Ni hindi nga siya nanonood ng mga hot romance movies! o kahit nagbabasa! at kahit kailan wala pa siyang nagiging unang halik.(Even in my dreams! wala pa!)Sumobra naman ata ang atraksyon niya sa lalake.(But I am not that desperate!)Sa huling mga sinabi niya na 'yon s
Hindi bumalik si Ace nang maghapon na iyon at gusto nang tanungin ni Savannah ang lolo niya tungkol sa lalake. Maghapon rin siya halos sa labas, she's waiting for Ace's return. Palakad-lakad siya sa buong mansion habang nakasunod sa kaniya si Marina. She's at the backyard. Mahangin at nakakagaan sa pakiramdam niya 'yon kaya naman nagpatuloy siya sa paglalakad.Her secretary never leave her side katulad ng sinabi ng kaniyang lolo. Hindi rin siya nagtrabaho ngayon dahil banned siya sa sarili niyang opisina at kabilin-bilinan ng kaniyang doctor na magpahinga siya. The whole day she was just walking, watching the birds fly, hawak niya naman ang cellphone niya pero wala naman rin siyang ibang gagawin doon.She's bored."Ma'am Savannah, mag-aalas singko na po ng hapon, baka po may gusto kayo na inumin? hot choco? milk?"Itinaas lang niya ang kamay para tumigil si Marina. Hindi naman rin ito dapat nandito naroon ito dapat sa kumpanya. She also doesn't need someone who will take care of her.
Napalunok naman si Savannah dahil mukhang hindi maganda ang mood nito. Medyo salubong rin ang mga kilay. Pero teka lang! siya ang amo, ah? bakit parang ito pa ang umaasta na boss sa tanong at itsura nito ngayon?Savannah's eyebrows formed a line and stood. Binawi rin niya ang kamay niya at humalukipkip sa harapan ni Ace."What do you mean, what am I still doing here? This is our mansion. Nagpapahangin ako dito. I am relaxing because that's what my doctor said."Ito nga, ngayon lang bumalik. At saan ito nanggaling? Hindi naman nagpaalam ang lalake sa kaniya. Walang sinabi na pupuntahan.(Pero kailangan ba niya magpaalam?)"Don't go out when I am not around. Kahit na narito ka sa loob ng mansion at may mga nagbabantay, it's still not safe for you to be alone."(What?)Nangamba siya sa mga narinig niya kay Ace. Naibaba niya ang mga kamay at napalapit sa lalake."What... what do you mean? May mga kalaban rin ba dito? Napasok ba ang mansion?" sunod-sunod na tanong niya. Luminga rin siya sa
Savannah Arabella WilliamsonChapter 1"Twinkle, twinkle little star, how I wonder what you are..."Masayang kumakanta ang walong taong gulang na si Savannah. Nasa silid siya sa ikalawang palapag ng kanilang mansion at hinihintay na dumating ang kaniyang ina. Sinabi nito na tatapusin lang ang paglilinis sa kusina. Tuwing gabi kasi ay kinakantahan siya ng kaniyang mama upang makatulog ngunit hanggang ngayon ay wala pa ito."Teddy bearbear, pupuntahan ko na ba si mama? hanggang ngayon kasi ay wala pa siya."Napatingin si Savannah sa labas ng bintana, malakas ang ulan at natatakot na rin siya sa kulog at kidlat. Tinakpan niya ang kaniyang mga tainga nang isang malakas na kulog ang marinig niya.Kinanta niya ang paborito niyang nursery rhyme, iyon kasi ang kinakanta ng kaniyang ina pantanggal sa takot niya sa kulog at kidlat."T-Twinkle, twinkle little star—Napahinto siya sa pagkanta nang makarinig muli ng malakas na kulog. Hindi na niya kaya ang takot niya. Tumayo siya at binitbit ang k
"How was your sleep, apo?"After eating their breakfast inaya siya ng kaniyang lolo sa lanay upang makapag-usap sila."It's good. Hindi ka ba papasok sa kumpanya ngayong araw?"She really wanted to ask about his company, if he has decided to give her work. Hindi siya sanay na walang ginagawa, dalawang linggo na siyang nabuburo sa mansion. Hindi naman siguro iyon ang plano ng kaniyang lolo para sa kaniya?Hindi ang ikulong ako, if that's what he want, babalik na lang ako sa Hawaii to continue my work."I am on leave, Savannah. Ayaw mo ata akong makita at makausap? Since you came back I was busy in the company. Ngayon nga lang na araw na ito tayo magkakaroon ng pagkakataon na makapag-usap ng maayos."Her grandfather sound he was hurt by her words. Pero alam niya na nagpapaawa lamang ito."Hindi ko pa rin naman nakakalimutan ang ginawa mo para makauwi ako, lolo. That's not nice, you know that you are my only family, I panicked. Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo."Sumimangot si Sal
Sumandal sa kaniyang swivel chair si Savannah. It's been two months after the company was transferred to her name. Being the new CEO is tiring. Bukod sa marami siyang kinausap na head ng bawat department ay may nalaman rin siyang sobrang ikinainit ng kaniyang ulo. "What do you mean, Savannah? are you accusing me of stealing money?" That was his uncle's question when she asked him about the biggest problem recently. Hindi naman niya ito inakusahan. Gusto lang niyang malaman kung alam ba ng Uncle niya na malaking pera ang nawawala sa kumpanya. Pero ang tanong ay ganoon agad. Like, he is guilty. Savannah shook her head. Napakaraming kalokohan ang nangyayari sa Williamson Company kaya't ano ang sinasabi ng kaniyang Uncle na ginawa nito ang lahat para sa kapakanan ng kanilang kumpanya? Also, his grandfather knows that people are stealing money from them but he's just being quiet. Nang sabihin niya kung gaano kalaki ang nawawalang pera buwan-buwan sa kanila ay tumawa lamang ang ka
Wala sa isipan ni Savannah na mayroon pala siyang bodyguard dahil wala rin naman nabanggit ang lolo niya. And right now, she wanted to ask more about her personal bodyguard! kasi naman, sino ba ang iisipin na iyon ang trabaho ng matipunong lalake kung mukha itong isang sikat na modelo? "His eyes are so sharp, his jaw is so firm that it makes me want to touch it. He's like the male lead described in famous novels." Ipinag-drive siya nito ngayon pauwi sa kanilang mansion at nakatawag na rin ito sa lolo niya. Hindi na rin ito nagsalita pa at nakatuon lang ang atensyon sa daan. Pero ramdam ni Savannah na alam ng lalake na pinagmamasdan niya ito simula nang lisanin nila ang kumpanya. Iyon pa nga! nalimutan na niya ang nangyari sa company niya at kung sino ang maaaring may kagagawan non dahil nakuha na ang buong atensyon niya ng kaniyang gwapong bodyguard. "If you are guarding me since I arrived here in the Philippines, how come I didn't know about you and your team? hindi ba at dapat
Napalunok naman si Savannah dahil mukhang hindi maganda ang mood nito. Medyo salubong rin ang mga kilay. Pero teka lang! siya ang amo, ah? bakit parang ito pa ang umaasta na boss sa tanong at itsura nito ngayon?Savannah's eyebrows formed a line and stood. Binawi rin niya ang kamay niya at humalukipkip sa harapan ni Ace."What do you mean, what am I still doing here? This is our mansion. Nagpapahangin ako dito. I am relaxing because that's what my doctor said."Ito nga, ngayon lang bumalik. At saan ito nanggaling? Hindi naman nagpaalam ang lalake sa kaniya. Walang sinabi na pupuntahan.(Pero kailangan ba niya magpaalam?)"Don't go out when I am not around. Kahit na narito ka sa loob ng mansion at may mga nagbabantay, it's still not safe for you to be alone."(What?)Nangamba siya sa mga narinig niya kay Ace. Naibaba niya ang mga kamay at napalapit sa lalake."What... what do you mean? May mga kalaban rin ba dito? Napasok ba ang mansion?" sunod-sunod na tanong niya. Luminga rin siya sa
Hindi bumalik si Ace nang maghapon na iyon at gusto nang tanungin ni Savannah ang lolo niya tungkol sa lalake. Maghapon rin siya halos sa labas, she's waiting for Ace's return. Palakad-lakad siya sa buong mansion habang nakasunod sa kaniya si Marina. She's at the backyard. Mahangin at nakakagaan sa pakiramdam niya 'yon kaya naman nagpatuloy siya sa paglalakad.Her secretary never leave her side katulad ng sinabi ng kaniyang lolo. Hindi rin siya nagtrabaho ngayon dahil banned siya sa sarili niyang opisina at kabilin-bilinan ng kaniyang doctor na magpahinga siya. The whole day she was just walking, watching the birds fly, hawak niya naman ang cellphone niya pero wala naman rin siyang ibang gagawin doon.She's bored."Ma'am Savannah, mag-aalas singko na po ng hapon, baka po may gusto kayo na inumin? hot choco? milk?"Itinaas lang niya ang kamay para tumigil si Marina. Hindi naman rin ito dapat nandito naroon ito dapat sa kumpanya. She also doesn't need someone who will take care of her.
She's the only one who knows what happened—about her dream, yet Savannah felt like many others knew about it. Iyon kasi ang pakiramdam niya ngayon sa sobrang hiya niya. Hindi siya makapaniwala na magkakaroon siya ng ganoong klase ng panaginip.Never nga siya nagpantasya kahit mga artista! also, ang dami rin kayang mga gwapong lalake na sinubukan kuhanin ang atensyon niya at nais manligaw sa kaniya. Kahit kailan ay hindi siya nagkaroon ng ganitong klase...panaginip!(It was wild. And I can't believe na sinasabi ko pa ang nais kong gawin ni Ace!)Lumipas ang ilang minutong katahimikan. Ilang beses na pinagsasabihan ni Savannah ang sarili niya sa isipan dahil sa nangyaring panaginip na 'yon. She still couldn't believe it. Ni hindi nga siya nanonood ng mga hot romance movies! o kahit nagbabasa! at kahit kailan wala pa siyang nagiging unang halik.(Even in my dreams! wala pa!)Sumobra naman ata ang atraksyon niya sa lalake.(But I am not that desperate!)Sa huling mga sinabi niya na 'yon s
Akala ni Savannah ay sa ganoon lang matatapos, sa pahalik-halik lang ng gwapong bodyguard niya pero hindi pala. He then went back and kissed her lips. Sa pagkakataon na ito ay hindi na marahan katulad kanina, hindi na rin mabagal. Sinabayan niya muli ang pagkilos ng mga labi ni Ace habang hinahalikan siya."Open your mouth, baby..." he whispered after pulling away for a few seconds from their kiss. at si Savannah na walang kahit sinong sinusunod dahil siya pala ang nag-uutos ay napaawang ng mga labi.She obey. She opened her mouth for him. At pagkatapos na pagkatapos nga non ay muling sinakop ni Ace ang mga labi niya. He went for her tongue. He invaded her mouth."H-Hmmm..."And while he's kissing her, his hands went inside her nightwear. Napasinghap si Savannah at napasabunot sa buhok ng lalake nang maramdaman niya na humihimas ang mga palad nito sa kaniyang hita, paakyat.Everything was happening so fast while they were kissing. She didn't even notice that she wasn't wearing her bras
Ilang segundo ang lumipas na nakatitig lang si Savannah sa kaniyang bodyguard. And when she was about to distance herself, bigla naman hinawakan ni Ace ang kaniyang baywang at hinapit siya nito palapit. "W-What..." gulat na gulat siya na napahawak sa matitipunong mga braso nito. Iba na rin ang tingin ng lalake sa kaniya. He smirked at her, wala na ang tingin ng respeto doon. At pakiramdam ni Savannah ay mas humihigpit ang kamay ni Ace na nakahawak sa baywang niya."You are really stubborn. Aren't you afraid of your health? nanghihina ka, 'di ba?" he asked her. As much as she wants to be this close to him she's afraid! baka naririnig ng lalake ang mabilis na pagtibok ng puso niya!"I am not feeling weak. Mukha ba akong nanghihina sa lagay ko na 'to? this IV..." itinaas na niya ang kamay at sa mismong harapan ng lalake na hawak pa rin siya ng malapitan ay hinila niya 'yon sa kamay niya."Fck, Savannah!" galit na sita nito pero ngumiti lang siya at hinaplos ang pisngi ni Ace."Hindi ako
Nagising si Savannah na napakasakit ng ulo niya. Unti-unti siyang bumangon habang inaalala ang nangyari. Napatingin rin siya sa kanang kamay niya nang mapansin na may nakalagay doon na IV. Mukhang nawalan siya ng malay pagkatapos niyang atakihin. This is one of her problems while living in Hawaii, every time she experiences an anxiety attack, she sometimes loses consciousness. Pero nasa tabi naman niya palagi ang Nana Pransya niya para alagaan siya ganoon rin ang kaniyang butler. But this time... who's with her?She then looked at her surroundings, hinanap kaagad niya ang kaniyang Nana Pransya at sa gilid sa may sofa niya mismo ay napatigil naman ang kaniyang tingin nang makita kung sino ang nakaupo at natutulog doon.Hindi ang kaniyang Nana... but Ace, her personal bodyguard. Nakaupo lamang ito at nakahalukipkip habang natutulog. Savannah felt something pinch her heart while looking at the man. He didn't even lie down on the long sofa. He was sitting as if waiting for her to wake up.
The old Williamson's voice was full of sadness, he felt hopeless while looking at his granddaughter. May awa rin sa mga mata nito habang nakatingin kay Savannah na nakakuyom ang mga kamay at nanggigilid na ang mga luha."Kaya po ba pumayag na rin kayo na bumalik ako, lolo? kasi tanggap mo na ang kaso ng mama at papa na maisasarado na? that's why you are not that afraid anymore to make me come back."Sunod-sunod naman na umiling ito. Pero iyon ang pumasok sa isipan ni Savannah. Also, her grandfather made her the CEO. After the threat her late father received before. Napangiti na lang siya at napayuko ng bahagya."You transfered the company in my name after I came back, lolo. How can you make me believe that right now?""Apo, you are the only person I trust! kailangan ko ng mapagkakatiwalaan ng yaman ko and I felt you can manage it now. Lumaki ka na matapang, matalino at hindi basta-basta naimpluwensyahan ng kung sino. I trusted you more than anyone else, kahit pa mas may alam na sa kum
Pabagsak na isinara ni Savannah ang laptop niya pagkatapos na marinig ang pakay ng kaniyang sekretarya umagang-umaga pa lang. It's 9:30 am nang mapasugod ito mismo sa mansion. Unlike before hindi naman ito mukhang problemado pero halata sa mukha nito ang pagkairita."If they want to see me then they should set a meeting, Marina. One by one. Hindi ako maaaring pumunta sa company and meet all of them. They knew my rules. Hindi ako humaharap basta-basta sa maraming tao. Ano ang nakapagpabago ng desisyon nila ngayon at gusto nilang um-attend ako after the incident?"Maaga pa lang ay sinubukan na ang pasensiya ni Savannah. Gustong pag-usapan ng board of directors ang nangyaring sunog sa company at syempre kasama sa mga ito ang lolo niya. Pero alam naman niya na hindi naman ito kabilang sa mga gusto na pumunta siya mismo sa kumpanya.Personal pa nga na ipinaalam ngayon ng secretary niya ang tungkol sa nais ng ibang mga directors. Well, most of them are on her side pero may iilan na sa side
Everytime Savannah will try to expose herself to the crowd, or kahit sa lounge lang ng company kung nasaan ang mga empleyado, as per her Psychiatrist's consent, talagang hindi niya kinakaya. Her whole body will start to shake, hindi niya namamalayan rin na hindi na siya nakakahinga ng maayos at nandidilim ang paningin niya. Ang sa isipan lang niya ay anumang oras, may papatay sa kaniya."It takes time, Ma'am Savannah, hindi po madali ang kondisyon mo," may pag-aalalang sabi nito sa kaniya. She nodded and took the spoon."Yeah, but I should try... mas kailangan kong subukan," sagot niya.Napatingin si Savannah sa kutsara, her eyes fixated on the plastic spoon at nang may pumasok na alaala sa kaniyang isipan ay nabitawan niya kaagad 'yon.The scene where Ace held her hand and eat her food."M-Ma'am, bakit po? marumi po ba yung kutsara?" tanong ni Marina at pinulot nito ang nalaglag na spoon at agad na itinapon sa basurahan.Savannah took a deep breath, napailing siya at sapo sa kaniyang