Kunot ang noong napahainto sandali at pinakiramdaman ang paligid, iniisip na maaring pusa o aso lamang ang nasagasaan. Pipindutin na sana muli ang binata ang engine ng Hindi kinaya ng konsensyang iwan na lamang sa gitna ng kalye ang hayop na nasagasaan. Mayroon din kasing alagang aso ang binata.
Sinuot ang cap ay lumabas ng sasakyan ang binata, saka lamang napansing malakas na pala ang pagpatak ng ulan. Dali-dali siyang tumingin sa bumper ng sasakyan at nagulat sa nakita.
Hindi isang hayop kung hindi isang tao ang kanyang nasagasaan.
Puno ang dugo ang ulo at Mukha nito pati na din ang katawan ay kakikitaan ng napakadaming galos.
Dahil sa nakitang dugo na nagkalat sa kalsada ay hindi naiwasan ng binatang matumba kasabay ng mabilis na pagpapakita sa kanya ng nakaraan dahilan para siya ay kapusin ng hininga.
Paulit-ulit na pinapakita sa kanya ang mga pangyayaring madalas dumalaw sa kanyang panaginip. Nanlalabo ang mga mata at naghahabol ng hininga ay kumapa sa paligid ang binata para kapitan hanggang sa makapitan niya ang bumper ng kanyang sasakyan.
Doon niya pinilit kalmahin ang sarili. Hindi siya maaaring magkaganito sa gitna ng kanilang operasyon. Kaylangan niyang kumilos at makaalis sa Lugar na ito sa lalong madaling panahon.
Hapo at naghahabol pa din ng hininga ay pinilit ng binatang tumingin muli sa taong nakahandusay sa kalsada.
Hindi inaasahan ng binata na may masasagasaang tao dahil na din sa lalim ng gabi. Wala nang makitang tao sa Lugar gayon din ang mga ilaw kaya nagtataka ang binata sa nangyari.
Dahan dahan niyang nilapitan ito upang malaman kung buhay pa ito ng magmulat ng mata ang taong nakahandusay sa kalsada. " Hey--" Tawag pa niya dito ngunit hindi ito sumagot bagkus tuluyang ng pumikit ang mga mata nito. Tatanungin pa sana muli ng binata ito nang makatanggap ng tawag mula kay Lucas.
Marahas ang pinakawalan niyang hininga para ikalma ang sarili bago binalikan ang telepono sa loob ng sasakyan saka lumabas, binabantayan ang taong nasagasaan kasabay ng pagsagot sa tawag, " What is it?"
" Lopez has ordered his people to go after anyone who leaves the premises. Where are you? Have you reach the route? " Rinig niyang tanong ng kaibigan habang sinisipat niya ang taong wala pa ding malay.
" Shit!" Mura ng binata saka napatingin sa taong nakahandusay, " Bakit? May problema ba?"
Problema talaga ito para sa binata. Hindi niya maaaring iwan ito sa ganitong kalagayan, ngunit Kaylangan na din niyang umalis sa kinatatayuan. Ilang sandali lamang ay maaari silang makita ng ninakawang pamilya.
Pikit na huminga ng malalim ang binata saka pilit na nag-isip. " I'll explain later, where are they?" Tanong pa niya habang sinisipat ang kalagayan ng taong nasagasaan. " They just left here and don't worry; I'm still monitoring their every move. And about Kheed, he is still at the party doing his final job---"
" Fvck!" Mahinang mura ng binata ngunit dining pa din ng kausap, " Bakit Midnight? May problema nga ba?" Nag-alalang tanong muli ng nito.
Hingang malalim na napahilamos ng mukha ang binata sa nakita. Hindi lamang basta tao ang nasagasaan nito kung hindi isang babae!
Lumantad sa harapan niya ang mahaba nitong buhok na inakala niyang telang kasama ng suot nito dahil na din sa kapal at pagkaitim ng kulay ng buhok nito At ang pinakamasama sa lahat ay isang estudyante ang kanyang nabangga. Kilala niya ang ang suot na uniforme nito dahil na din sa minsan na siyang nakapasok sa paaralan nito para maging hurado ng napakawalang kwentang paligsahan.
" Hey! Luth---"
" Call you later," putol niya sa sasabihin pa ng kaibigan at mabilis na pinatay ang tawag saka tumingin sa dalaga.
Kung tutuusin ay maaari na lamang niyang iwanan ang dalaga at umalis patuloy sa matagumpay nilang Plano, ngunit sa tuwing tignan niya ang kalagayan nito ay hindi niya maiwasang maalala ang nangyari sa mga magulang.
Pikit matang bumuntong hininga ito bago kinarga ang duguang dalaga papunta sa kotse na kanyang sinasakyan. Siniguradong may buhay pa ito at hininga saka mabilis na bumalik sa harapan ng sasakyan kung saan nagkalat ang napakadami nitong dugo. Madali niyang sinabuyan ng hydrofluoric acid ang kalsada upang matunaw ang bakas at walang maging ebidensya laban sa kanya. Para na din sa mga paparating na tauhan ng Lopez. Hindi nila maaaring makita ang dugo nito.
Agad siyang sumakay sa kotse at mabilis na pinaharurot ito papunta kung saan napagplanuhang itago ang mga nakuha nilang goods.
Balik-tingin ang ginagawa ng binata sa dalaga at daanan saka minu-minutong pagdamdam sa pulso nito.
Their plan was about to be successful; this should never happen. Damn!
He calculated everything but he never expected this kind of thing to happen.
Iling na napapabuntong hininga ang binata sa nangyare. Hindi niya alam kung aabot pa ang dalaga hanggang sa hospital. Hindi niya maaaring isaalang alang ang operasyon nila para lamang unahing dalin ito at maipagamot.
Iling na nagpatuloy sa pagmamaneho ang binata ng makatanggap muli ng tawag Kay Lucas, " what happened? I saw blood from where you've been."
" I told you I'll explain---" magsasalita sana siya ng may maalala. " Could you send me a doctor?"
" What? Why? What for?" Naguguluhang tanong ng kausap.
" I'll explain later. I need a doctor. A trusted one. " Sabi niya bago binaba ang tawag.
He can't take a risk exposing his hidden activities but he also can't ignore the girl. This is the only thing he could think of on helping her.
He finally reaches his destination where the place was in the middle of the forest hiding underneath the big tree na Hindi mo aakalaing may isang napakalaking bodega sa ilalim nito.
Sinigurado muna ni Luther na walang ibang nakakita o nakasunod sa kanya bago bumaba at inilipat ang dalaga sa loob. Ramdam pa niya ang pulso nito ngunit mahina na ito.
Ilang sandali lamang ay dumating na Ang dalawa niyang kanina pa inaasahan.
" Yow dude! Madaming nagkakadarapa na sa mukha ko pero grabe kapag mukha mo ang gamit ko! Triple ng babae ang di magkamayaw na daluhan ako! " Panimula ni Kheed kasabay ng pagtanggal nito ng katulad na prosthetic mask na suot kanina ni Luther gamit sa pagpapanggap bilang isang delivery rider.
Ito ang dumalo bilang si Luther upang maisagawa ng binata ang pagnakaw ng walang maghihinala sa kanya, ito ang madalas nilang gawin dahilan upang mabilis na tumaas ang kanilang ranggo sa mundo ng mafia nang walang naghihinala na siya ang nasa likod ng grupong ito.
" Ah kaya siguro sinasabi nitong madaming babae ang nahuhumaling sa kanya, Mukha mo ata ang gamit ng animal ," pang-aasar naman ni Lucas na kasunod na pumasok ni Kheed.
" Aba oy! Sayang naman ang gandang lalaki ko kung itatago ko lang sa maskarang to," balik-sagot pa ni Kheed sa sinabi nito at magsasalita pa sana ng marinig ang boses ng kanilang pinuno. " Where's the doctor?"
" About that, I can't let him know this place, we better leave this place as soon as possible. He's one of my trusted people but I can't take the risk." Sagot ni Lucas na siyang nagbigay ng panibagong problema sa binata.
" Bakit boss? Nagalusan ka ba? Bakit kaylangan mo ng ayayayay!"Hindi na naituloy pa ni Kheed ang itatanong nang makita ang duguang katawan ng isang babae na nakahandusay sa isang tabi. “Bloody hell... Anong nangyare?"
Agad namang nilapitan ito ni Lucas at pinakiramdaman ang pulso, " She's barely breathing and her pulse weakened. We need to get her to the hospital "
" Then let's get moving" utos ni Luther kasabay ng paglabas nito ng bodega. Mabilis naman n kumilos ang dalawa kahit maraming tanong ang naglalaro sa kanilang isipan. Nagpalit ng damit na ginamit nila sa operasyon at sinunog nito upang walang maging ebidensya ng kanilang ginawa katulad ng ginawa ng kanilang lider.
Naisakay na muli ang duguang babae sa sasakyan katabi si Lucas upang mamonitor ang lagay nito.
" Ano bang nangyare boss? Bakit may duguang babae kang labit?" Tanong ni Kheed na siyang nagmamaneho ng sasakyan.
Bumuga muna ng usok ang binata bago sumagot, " I crashed into her. "
" What? " Gulat na tanong ni Kheed saka napatingin sa wala pa ding malay na babae. " Puta kaya pala Ganyan ang itsura nya e!"
" How did this happen? Never kang nakagawa ng ganitong pagkakamali" tanong naman ni Lucas.
" I don't know either. She just pops out from nowhere. " Sagot muli ng binata.
" Mukhang estudyante pa yang nabangga mo boss, yari tayo" si Kheed. " Her uniform seems to be from RiverStone University. "
" That's the worst part. puro mga mayayaman ang pamilya ng estudyante ng paaralang iyon. Hindi ito madaling lusutan kapag lumabas sa publiko. Maaari ding madamay ang operasyon natin ngayon at mailantad ang pinakatatago nitong sikreto" Sabi ni Lucas na nakatingin kay Luther siyang nagtapon ng hawak na sigarilyo sa kalsada.
" Then should I just kill her? " Tanong nito na nakapagpagulat sa dalawa.
" Then should I just kill her? " Tanong nito na nakapagpagulat sa dalawa. " What? Are you out of your mind?" Di makapaniwalang tanong ni Lucas. " We vowed not to hurt innocent people on this mission, so does killing one, Luther. " " Hindi mo man lang ba naisip na mayroong pamilyang naghihintay sa kanya? Pano mo nasasabi ang mga ganyang bagay?" Nakakapagtakang may hinanakit sa tono ni Kheed. " Then what do you think is good? exposed us? " " There must be something we could do, but let's help her first and fix this mess you made" sagot ni Lucas saka iling na tumingin sa babaeng katabi. " Humihinga pa ba? " Nag-alalang tanong ni Kheed na naaalala ang isang mapait na pangyayari dahil sa kalagayan ng dalaga. " She is but we don't make it in 10 minutes... She might die" sagot ni Lucas. " Oh shit! " mura ni Kheed sa walang sabing pinaharurot ang minamanehong sasakyan papunta sa kanilang destinasyon. Ang pribadong resthouse na pagmamay-ari ng pamilya ni Lucas. Mabilis nilang
" Shit... Seryoso? " mura ni Kheed sa narinig samantalang wala man lang reaksyong makikita sa binatang nakasagasa. " Malakas at matindi ang naging pagbangga sa kanya. Some tissues from her brain ruptured that the doctor needs to operate her for twenty hours straight. It's actually a miracle that she stays alive seeing how much she suffered from the crash. " Dagdag pa ni Lucas. " E yung mukha nya? May bangas ba?" Tanong muli ni Kheed. " Seriously? Yung mukha nya pa din ang iniisip mo? " Aba! Iilan lamang ang mga nabibiyaan ng ganong kagandahan kaya kaylangang pakaingatan" iling na lamang ang naging sagot ni Lucas dito. " In any case, this is still a problem to us. The longer she falls into coma, the longer we wait. " " Do we have to pause our operation as well?" Tanong ni Kheed. " I guess. We need to laylow for now until we make sure we fix this mess first. " " Ano na nga palang balita sa Asano? May ginawa ba silang habang matapos ang naudlot nilang operasyon? " Tanong
CHAPTER 9 Isang buwan na ang nakalipas matapos maganap ang aksidente ngunit ang dalaga ay hindi pa din gumigising. Wala din balita sa pamiya nito. Kataka-takang walang naghahanap sa babae. Araw-araw nagpupunta sa lugar ang binata kung saan nandon ang dalaga upang alamin ang kundisyon ngunit walang makitang pagbabago. Naiinip at hindi na makapaghintay pa ang binata kumilos upang isakatuparan ang dalawang taon na nilang misyon. " I won't be waiting for her anymore, I'm done with this!" Inis na turan ng binata pagpasok nito sa kanyang opisina. " Just wait a little bit more, the doctors said, she's getting better." Pagkalma ni Lucas sa kaibigan. " Getting better? Look at her state, Lucas. She's still fvcking comatose!" " Yeah, I know but we don't have a choice. We have to wait." Mahinahon na tugon ni Lucas. "Hindi naman porket tulog pa din sya ay walang magiging pagbabago. Doctor na din ang nagsabi, malaki na ang tyansang magising siya. " " One fvcking month has wasted waiting fo
Chapter 10 After two months of waiting, the girl finally awaken. Mabilis at nagmamadaling nagpunta ang tatlo kung saan nandoon ang dalaga. Masaya si Kheed sa balita hindi dahil sa misyon kung hindi dahil makikilala at makakausap na niya ang dalaga. Samantalang si Lucas at Luther ay parehas nang nasa isip, ang misyon. Para sa binata ay napakatagal nang panahon nito ng paghihintay at ngayong gumising na ito, hindi na niya hahayaan pang may masayang na oras sa kanya. " Where is she?" Hingal na tanong pa ni Kheed sa doctor na kalalabas lamang ng kwarto nang babae. Gulat at hindi inaasahan ng doktora ang pagpunta ng mga binata. " She's inside but she's --- wait! You need to know something first!" Sigaw ng doktora sa tatlong lalaking hindi na siya nahintay pang magsalita. Dali-dali silang pumasok at nakita ang isang dalagang nakaupo sa gilid ng kama. May benda sa ulo pati na din sa kanyang braso nito. Bakas pa ang ilang mga galos na makikita mong pahilom na din. Ngunit na ganon ay kapans
Chapter 10 Samantha's POV " Oh my god! Doc! Gising na siya!" Isang boses ng babae ang umagaw ng aking atensyon, hirap man ay pinilit kong idilat pa ang aking mga mata. Saglit pang naging malikot ang aking mata, naghahanap ng ibang makikita bukod sa kulay outi sa aking harapan. Patay na ba ako? Eto na ba ang langit? " Isa itong himala." " Tawagan ninyo si young master at ibalita ang paggising niya" Patuloy kong naririnig ang mga boses malapit lamang sakin. Ganito ba talaga kaingay sa langit? pero kung patay na nga ako at ito na ang hangganan ay bakit ramdam ko ang kirot sa aking buong katawan? Lumingon ako sa paligid at nakita ang mga babaeng nakaputi na pari't-parito sa kwarto, nagmamadali sa kanilang bawat kilos. Lumingon pa ako sa paligid at nakita ang laman ng istraktura. Isang itong kwarto na kulay puti at kahoy. Wala ito ganong disenyo ngunit kung titignan ang buong kwarto ay halatang pinagkagastusan. Mula sa cabinet, sofa at maging sa mga paintings na nakasabit
Habang mahimbing pa din na natutulog ang dalaga. Tatlong nurse ang pumasok sa kwarto upang imonitor ang lagay nito. " Napakaganda niya no? Pati ang kutis, napakaporselana. Para bang naliligo sa gatas" nakangiting ani ng isang nurse na siyang nagpupunas ng pisngi ng dalaga. " Sinabi mo pa, pati ang mga mata niya ay hindi pangkaraniwan. Napakapusyaw na kulay ginto. Hindi kaya, isang siyang dayuhan? " Gatong ng isa pang nurse. "Maaari, ang kanyang itsura ay hindi pangkaraniwan sa ating mga pilipino. Ngunit ang impormasyon nakalakip ukol dito ay kabaliktaran." Sagot ng isa pang nurse. " Ang kanyang mga magulang ay parehas na pilipino, " " Hindi kaya siya ay ampon? " " Manahimik ka, Clara. Marinig ka ng mga binata " saway ng pinaka-matanda sa kanila at siyang tumatayong head nurse. Napatakip naman ng bibig ito kasabay ng pagtingin sa paligid. " Paumanhin" " Nakita ko ang mga impormasyong ibibigay ni young master, pati na din ang mga litrato ng pamilya ng dalaga. Magkamukh
" Tao po, tao po" sigaw ni lucas sa labas ng gate ng isang maliit na tahanan. Isa itong bungalow na semento ang pader at yero ng bubong, ngunit kung titignan ang kabuuan ay halata mong hirap ang pamilya. Halos sira at may butas na ang bahay. Muli ay sumigaw ito hanggang sa ilang sandali ay nagbukas ang pinto at iniluwa ang isang hindi katandaang babae na tantya niya ay nasa 30's na nito. Ito ay may itim na buhok at itim na kulay nang mata, balingkinitan ang katawan na halos mamayat na dahil na din siguro sa nararamdamang sakit nito. " Magandang araw ho," bati ni Lucas dito. " Magandang araw din sayo, sino ho sila? " Magalang na tugon ng ginang. " Nalaman ko ho na hinahanap ng anak ninyong lalaki si Samantha kaya ako naparito" panimula nito. Ang mukha ng ginang ay biglang nag-iba, na imbis pag-aalala ang lumarawan dito ay takot ang makikita sa mukha nito. " S-Sino ho ba kayo?" Nauutal na tanong nito na nagbigay taka kay Lucas. Hindi niya maaaring sabihin na Na
" Looks like they knew it was us behind the incident. " Sagot pa ni Luther. (Shit, how could... We're careful...) " This is expected, it just arrives early. " (But how can we deal with them while you're pretending to be someone's boyfriend? This is messed up!) " I can do both. Don't worry. We'll be there in a minute." Sagot ni Luther bago ibinaba ng tawag. Napapangisi naman si Kheed iniisip na ang kaibigan ay hindi magawang bitawan ang dalaga. Sa wakas ay matapos ang tatlongpung minutong paglalakbay ay nakarating na ang dalawa sa private resthouse ni Lucas. " You made it. Congratulations!" Bungad ni Lucas kasabay ng pagpalakpak nito sa dalawa. Iling lang na nilagpasan ito ni Luther samantalang ang kasama nito ay nakatingin sa hawak na bungkos ng bulaklak. " Sa bilis nito magpatakbo, Ang daming nalagas na bulaklak. Paano pa natin maibibigay to kay Samantha? " " I already bought a bouquet for this day. Don't worry about it. " Sagot ni Lucas. " What?! Bakit ngayon
Chapter 50The light from the sun peeking from the window made Luther open his eyes. He moved his eyes slowly as he his gaze stop upon seeing who was beside him. It was none other than Samantha who was still sound asleep hugging him tightly. What stunned him more was he was also doing the same. Mabilis niyang tinanggal Ang mga kamay nitong nakapulupot sa kanya at umupo sa kama. ' How did this happen?' tanong niya sa isip. Dahil sa naging paggalaw ay nagising sa mahimbing na pagkakatulog Ang dalawa. " Oh, gising ka na pala. Good morning, Luther. " Bati sa kanya ng dalaga habang nagkukusot ng mata. Hindi siya umiimik at nanatiling nag-iisip kung papano nangyare na nakatulog siya ng mahimbing at hindi man lamang dinalaw ng bangungot. " Hmmm, that was the best sleep I ever had." Inat na remarks ni Samantha saka ngumiti sa kanya. " Kamusta tulog mo, Luther?" Muli ay hindi siya umiimik. Hindi pa din makapaniwala sa nangyare. Napakatagal na panahon niyang nagsuffer sa gabi-gabing bangu
Chapter 49Luther was puffing some smoke from the window as he thought of the email her received from LucasNakakuha ito ng impormasyon tungkol sa pagkamatay ng kanyang mga magulang. What he got doesn't align from what they have known. Alam niya pangyayari sa Le'roux clan at ang naging dahilan nag pagkakadissolve ng clan na ito.All of the members including the founder were assassinated that night. Assassinated by Asano to be exact.Le'roux was as big as Asano. Hindi na siya magtataka kung bakit nagawang ipapatay ng pinuno ng Asano ang familia Le'roux. But what doesn't add up was, what he knows is Le'roux was also behind his parents'death. How did that happen if there was a rivalry between Asano and that clan?Muli ay nagbuga ng usok sa hangin si Luther, pilit na inaalam kung alin ang mali sa mga nakuhang impormasyon. No one imagined that the leader had a child. Even Asano. If they knew, they would go after that child even before it could say it's first word. Ngunit kung tama an
Chapter 48Nakangiting nakatingin si Samantha sa nga naglalakad sa harapan. Nasa isang Cafe kase sila nagpapahinga malapit lamang sa atraksyon na pinuntahan. Hanggang ngayon ay natutuwa pa din siya sa napuntahang lugar, hindi niya akalain na may mas gaganda pa sa Hardin ng bahay ng kasintahan. " Bakit ito ang napili mong puntahan, Luther? " Nakangiting lingon niya sa lalaking kauupo lamang sa tabi niya hawak ang dalawang baso. Isang mainit na kape para dito at isang mainit na chocolate para sa kanya. Hindi naman sumagot ang binata bagkus at humigop lamang ito ng kape naaalala na kung ano lamang ang unang nakita sa brochure ay iyon na lamang ang napiling destinasyon. He hates wasting time kaya hindi na siya nag-iisip pa ng matagal. Pero dahil don ay may naalala siyang pangyayari. He remembered the university search for being the establishment's model. He also did the same. He chose her because she is the girl he sees. 'Ah, he really hates wasting time.' He shook his head think
Chapter 47“ Seryoso? Magdedate sila?” di makapaniwalang tanong ni Kheed matapos ibalita dito ang sinabi sa tawag ni Luther. “ Anong nakain ng kaibigan mo?”Lucas smiled, “ Looks like Hunter did a great job. ““ Yeah, at sana magpatuloy pa ang ganyang pakikitungo nya. I really hope Samantha gets a happy ending. Sige na nga, pati na din yung kaibigan nating kala mo pinaglihi sa sama ng loob.” sabi nito matapos makitang nakatingin sa kanya si Lucas. Natawa naman dito ang kaibigan.“ Pero kung busy sa lovelife nya si boss, pano naman ang misyon? I mean, may lead na tayo kung sinong pumatay but what’s next?” off-topic na tanong ni Kheed na nagpawala sa ngiti ng kaibigan. Since masyadong naging busy ang kaibigan sa paghanap ng mali kay Samantha ay nagdesisyon siyang kumilos ng wala sa utos nito. He has been digging information from everywhere when he got something. Something that doesn’t add up to the story they know.“ We have to start with the Le’roux. We have to find the last descendant
Chapter 46" Do you think he'll change his mind?" Tanong ni Kheed palabas ng condo unit na tinutuluyan nina Luther at Samantha.Tumingin naman sa pinto si Lucas bago nagsalita, " I don't know but at least we tried." " I never imagined Sam suffered so much, I mean look at her smile. It's so pure and pretty. Hindi mo aakalaing may pinagdaanan. " Iling pang Sabi ni Kheed, naaalala ang mga kwentong sinabi ng kapatid ni Samantha. " I never thought, having a pretty face can make your life miserable. " " She's been through a lot, I hope colliding with her was the best option God has." Sagot pa ni Lucas bago tuluyang lumakad palayo sa kwarto. " Ah, sana talaga matauhan na Ang kaibigan mo. Naaawa na ko Kay Sam." Iling na Sabi ni Kheed bago sumunod sa kaibigan. ' Let's trust Luther, I know he won't make the same mistakes.' sa isip ni Lucas palabas ng hallway. Samantala... Sa loob ng condo ay tahimik na nakaupo pa din sa sofa ang binata hawak ang USB kung saan nakapaloob ang mga ebidensyang
Chapter 45 As soon as Kheed and Lucas touch the ground of the foreign country, they immediately look for the stubborn kid instead of contacting their friend. They need to find the kid or their plan of changing their friend would be ruined. Tahimik at maingat ang naging pagkilos ng dalawa, iniiwasang makaalam ang kanilang kaibigan. Since si Gransil ang nag-utos sa kanilang hanapin ang kapatid ni Samantha ay hawak nila ang lahat ng connection na mas nagpabilis ng kanilang trabaho. Agad nila itong natagpuan sa isang pretihiyosong hotel. Gulat man kung papaano nakapasok sa mamahaling istraktura ang bata ay mas piniling kumilos na lamang ng dalawa. Ngunit bago pa man sila makalapit ay hindi nila inaasahan ang makikita. Their enemy was there as well. At alam nila kung sino ang pakay nito. They have to prevent it from happening pero Hindi nila alam kung sino ang uunahin. " We have to take care of the kid first." " Roger." Tanging sagot ni Kheed sa sinabi ni Lucas matapos ang m
After the call, Luther never let Samantha get away from him. Hindi na ito nakalabas pa ng kwartong tinutuluyan. Maging ang pagsilip sa bintana ay ipinagbawal ng binata na hindi naman maintindihan ng dalaga. She doesn’t know why does she have to stuck herself on the four lonely corners of room. Napakaganda ng bansang pinagdalhan sa kanya ng kasintahan, madami silang pwedeng mapuntahan; bakit mas pinipili nitong ikulong siya sa loob? Walang ideya ang dalaga sa biglaang pagbabago ng kasintahan. Akala niya, matapos ang naging maayos na pag-uusap nila simula ng maospital siya dito ay magbabago na ang pakikitungo nito sa kanya. Hindi nya akalaing mas magiging matigas pa ang pagtrato nito sa kanya. Umaalis ito at babalik lamang pagmadilim na ang kalangitan. Araw-araw, ganito ang nararanasan ni Samantha sa loob ng tatlong araw. Gustuhin man niyang lumabas ay wala siyang magawa, hindi na niya gusto pang dagdagan ang galit ng binata kaya pikit-mata niya itong sinusunod. Ngayon ay nag- aay
Tahimik akong nakamasid sa bintana ng kotse, nakatingin sa makukulay na ilaw galing sa mga kabahayan na siyang nagbibigay liwanag sa madilim na kalangitan, naghahanap ng paglilibangan. Halos tatlumpong minuto nang nagmamaneho ang boyfriend ko pabalik sa hotel pero kahit isang salita ay wala akong naririnig dito. Hindi ko alam kung may nagawa na naman ba akong kasalanan dito. He still wear his infamous wrinkled forehead na nagbibigay dalawang isip sa akin kung magbubukas ba ako ng pwede naming mapag-usapan. Ayoko nang madagdagan pa ang galit na nararamdaman nito sa akin, kaya kahit ang awkward ay mas pinili ko na lang manahimik. Bagot na nakadikit ang ulo ko sa bintana, nagmamasid pa din sa paligid ng makita ang isang pamilyar na lugar. Agad akong napabangon at masiglang tinignan ito nang madaanan ito ng kotse. " Tumutugtog din pala sila kahit sa gabi." Anas ko na halos mapilipit ang leeg sa pagtingin sa mga musikerong minsan niyang nakasamang tumugtog. Napangiti ako habang sinasariw
" Alright, send me the documents immediately, I want everything. Do your job right this time, Kheed." Nagising ako sa malamig at pamilyar na boses. Kunot ang noong napalingon pa ako sa pinanggagalingan nito at doon ay nakita ang pamilyar na kunot na noo ng boyfriend ko habang nakaupo sa sofa at may kausap sa phone. May ilan pa itong sinabi sa kausap ng sa wakas ay napansin na ako, agad naman na binaba ang hawak na phone saka ako nito nilapitan. " How's you?" Walang bahid nang galit pero hindi ko din mahagilap sa tono nito ang pag-aalala. Tumingala ako at tumingin sa mukha nito, mas okay na din siguro ang ganito kaysa lagi niya akong sinusungitan. Ngumiti ako dito, " okay naman." " Are you sure? Or do you need more time to recover? " Muli pang tanong nito. Nagtataka naman ako sa biglang pagbabago nito. Parang kagabi lamang ay nagkaron kami ng pagtatalo. Papaanong nagbago agad ang pakikitungo nito ngayon sakin? May nangyari ba kagabi na hindi ko matandaan? May nagawa ba akong tama?