Chapter 5

Hahawakan niya sana ang kamay ko ngunit mabilis ko itong inalis sa mukha niya. Halos hindi maipinta ang hitsura niya. Buti nga sa kaniya. Mabuti na lang at walang sasakyan na nakasunod dito at mabuti na lang din busy ang dalawa kong kasama, kung hindi wala akong mukhang maihaharap sa kanila dahil sa sobrang hiya.

Bahala nga siya sa buhay niya, kahit customer siya wala siyang karapatang mambastos. Tinalikuran ko siya dahil tinawag ako ng kasamahan ko upang magsukli. Tinawag niya rin ako ngunit inirapan ko lang ito. Nilapitan siya ng isa ko pang kasama. Binati muna nito bago itinanong kung anong ikakargang produkto sa sasakyan niya. Napansin kong sininyasan niya ang kasama ko na lumapit pa lalo sa kaniya. Hindi ko man narinig ang pinag-uusapan nila pero parang kinakabahan ako. 

Ilang saglit lang lumapit sa akin ang kasama ko.

"Ann, tawag ka ng customer ikaw raw ang gusto niyang magkarga sa sasakyan niya," anito.

"Sabihin mo busy ako, kamo may ginagawa," utos ko rito. Umalis din agad ito at bumalik do'n sa bastos na customer.

Bumalik ulit ito sa akin habang kumakamot sa ulo nito.

"Ann, lapitan mo na kasi ikaw gusto niya magkarga, ayaw raw niyang umalis kapag hindi mo nilapitan." Tumalikod agad ito at pumunta sa kararating lang na sasakyan sa kabilang island. 

Nilapitan ko na lang din ito kahit naiinis ako rito dahil may isang sasakyang nasa likuran nito na naghihintay.

"Magandang hapon po sir, ano po ang maipaglilingkod ko po sa inyo?" pormal na tanong ko rito habang nakangiti ng pilit sa kaniya.

"Pakikargahan ng full tank at hindi ako pusher," anitong natatawa.

"Sir, wala naman akong sinabing pusher kayo eh, not unless user kayo?" Diniinan ko pa ang huling salita. "Premium po ba o unleaded?" tanong ko rito.

Lalo pa itong ngumiti. "Kung magiging user man ako, gusto kitang gamitin," tila nang-aakit na wika nito. "Premium."

Kainis. Nanggigigil na talaga ako sa buwesit na taong 'to. Kinilabutan ako sa sinabi niya. Bastos talaga! Bakit kasi nag-e-exist pa ang mga ganitong tao sa mundo? Bakit ba kasi lapitin ako ng mga bastos?

Noong una muntik na akong magahasa ng dati kong employer, ngayon may isa na namang bastos. Kailan pa ba ako tatantanan ng mga ito? Hindi ko naman siguro kasalanan kung masiyado akong pinagpala na magkaroon ng malusog na hinaharap at likod?

Iniangat ko na ang nozzle at sinadya kong umikot para maitutok ko sa kaniya ito nang bigla niya ring iniangat ang dalawang palad niya upang takpan ang kaniyang mukha. Natatawa ako sa reaction niya ngunit hindi ko pinahalata rito. Saka ko naman isinalpak ang nozzle sa tanke ng sasakyan niya.

"Nakakadami ka na ha, susunugin mo ba ako?" Nahimigan ko ang pagka-asar sa boses nito na lalong ikinatuwa ko.

"Sana..." mahinang sabi ko.

"May sinasabi ka ba?" Bumaba ito ng sasakyan niya at lumapit sa akin.

"Wala po," sagot ko rito nang hindi nakaharap at ngayon ko lang din napagtanto na ang bango-bango niya kahit umaalingasaw ang amoy ng gasolina pero mas nangingibabaw ang bango niya. 

Ano ba itong iniisip ko? 

Napatigil ako sa iniisip ko nang mag-automatic stop ang nozzle.

Lumingon ako rito upang tanungin ito. "Sir, automatic po ba o sagad?" 

Lumapit ito sa akin malapit sa tainga ko at bumulong. "Isagad mo para masarap."

Tumawa ito ng mahina bago tumalikod at  pumasok sa loob ng sasakyan niya.

Parang pinagpawisan ako ng malapot. Napalunok din ako sa sinabi niya. Pakiramdam ko ang tagal mapuno ng tanke ng sasakyan nito, 'di kaya ay may butas? Para makalayas na ito nang hindi ako buwesitin. Ang bastos talaga. Argh.

Lumipat na lang din ang sasakyang nasa likuran nito na naghihintay. Ilang saglit pa ay napuno rin ang tanke nito. Sa wakas, lalayas na ang demonyo.

"Bayad ko." Inabot nito ang pera sa akin. "Keep the change," anito sabay kindat sa akin at agad na isinarado niyo ang bintana ng sasakyan niya 'tsaka umalis.

Nakahinga rin ako ng maluwag. Tiningnan ko ang pera na ibinayad niya ngunit sobra-sobra ito kahit pa man sinabi niyang keep the change pero ang laki pa rin ng sukli niya. Hindi maaari ito, kaya itinabi ko muna ang sukli niya na para sa susunod na pagpakarga niya maisauli ko ito sa kaniya. Mahirap kunin bilang tip nito sa akin baka sa pagbalik niya sisingilin niya ako at wala akong pambayad baka kung ano pa ang maisipan niyang ipambayad ko sa kaniya. Kaloka, kung anu-ano na naman ang iniisip ko.

In fairness, guwapo rin ang kumag, 'yon nga lang bastos. Sana nga lang hindi na siya bumalik pa.

"Ann, tawag ka ni Sir Jake sa office niya. Now na raw!" sabi ng isa kong kasama sa akin.

"Bakit daw?" taka kong tanong dito.

Nagkibit-balikat ito. "Hindi ko alam, puntahan mo na lang para malaman mo."

Kumatok muna ako bago ako pumasok sa opisina ni Sir Jake.

"Sir, pinapatawag niyo raw po ako?" Seryoso ang mukha nitong nakaharap sa computer at agad din itong tumingin sa akin.

"Miss Perez, kapag oras ng trabaho, trabaho hindi kung anu-anong inaatupag mo." Malapit na magsalpukan ang mga kilay nito. 

Tumayo ito.

Naningkit ang mga mata ko sa tinuran ni sir. Hindi ko maintindihan. May nagawa ba akong mali? Wait lang, iisipin ko muna baka may nakaligtaan akong ginawa kong mali sa report na hindi ko nasabi sa kaniya. Kaso wala eh, kasi dapat kung may mali ako sa report kanina pa niya sinabi sa akin. 

"May mali po ba sa report ko, sir?" mahinahon kong tanong.

Napansin kong hindi ito nakatingin sa akin kung kaya sinundan din ng mga mata ko kung saan ito nakatingin. Napatakip ako sa aking bibig nang makita ko ang sarili ko sa monitor ng CCTV at ang bastos na customer kanina na halos magkadikit ang mukha namin dahil naka-pause ang video sa parting iyon.

Inalis ko kaagad ang paningin ko sa monitor at tumingin kay sir at nagsimulang magpaliwanag.

"Sir, hindi po kasi ganoon 'yon eh, hinila niya po kasi ako kaya nagkaganiyan po. Maniwala po kayo sir at isa pa po hindi ko po siya kilala," paliwanag ko. "Naiwan pa nga po niya ang sukli niya."

Namayani ang katahimikan sa aming dalawa. Hindi nga nakita ng mga kasamahan ko pero na capture naman ng CCTV camera. Pahamak talaga ang kumag na 'yon. Lalo akong nanggigigil sa inis. Napayuko na lang ako sa hiya kay Sir Jake. Baka isipin niya nilalandi ko ang customer. Naku, never... over my dead body! Hindi ko nga siya binigyan ng chance manligaw sa akin, makipaglandian pa ako lalo pa sa hindi ko kakilala?

That's absurd.

"Next time, kapag feeling mo nababastos ka na magtawag ka ng kasama o 'di kaya ay umiwas ka. Hindi 'yong nilalapit mo ang sarili mo lalo," sabi nito habang nakatitig sa akin.

Si sir talaga parang babae, palaging may dalaw kapag ako ang kaharap. Pero kapag mga kasamahan ko kaharap niya nakangiti naman siya. Mukhang tagilid yata ako sa kaniya simula nang binasted ko siya. 

"Okay po sir, hindi na po mauulit." 

"Okay, back to work!" anito.

"Sorry po talaga sir... labas na po ako." Tumalikod agad ako rito at agad ko ring isinara ang pinto.

Hindi ma-absorbed ng utak ko ang pangyayari ngayon. Nabastos na, napagbintangan pa. Kung minamalas ka nga naman. Huminga ako ng malalim bago bumalik sa kaha.

Lumapit kaagad ang dalawa kong kasama nang wala ng karghan. 

"Bakit ka ipinatawag ni sir, Ann?" tanong ng isa kong kasama.

"May itinanong lang." Mas lalong ayokong sabihin sa kanila ang nakita ni sir baka pagtawanan lang ako ng mga ito.

Tumango lang ito at hindi na nangulit pa. 

Pagkatapos ng trabaho ko agad din akong umuwi. Pagdating ko ng boarding house, nakapagtataka sobrang liwanag ng buong kabahayan. Bakit kaya? Anong mayroon? Halos nakabukas lahat ng ilaw at may naririnig akong maingay sa may garden. Napatutop ako sa aking bibig. Hindi kaya ay may nangyaring hindi maganda kay Nanay Cita? Sana 'wag naman... 

Dali-dali akong pumasok sa bahagyang nakabukas na gate at tumakbo papasok sa loob ng bahay. Hindi ko napansin ang taong palabas ng pinto kung kaya't bumangga ako rito.

Tumilapon sa damit niya ang laman ng baso na bitbit nito. 

"Sorry po, hindi ko po kayo napansin. Sorry po talaga." Hinging paumanhin ko rito ng bahagyang nakayuko ang ulo ko. Natakot akong tumingin dito baka galit sa akin. Sabagay may rason siyang magalit dahil kasalanan ko rin naman, 'yon nga lang natatakot akong tingnan ito.

Kinuha ko sa bulsa ko ang panyo para pagpagan ang damit niya. Mabuti na lang at tubig lang ang natapon sa damit nito, kung hindi magmamantsa talaga. Naka white shirt pa naman siya. What a day? Mukhang minamalas talaga ang araw ko ngayon.