A/n: Hello my dear readers. Kumusta naman ang lahat sa inyo? Anyway, pasensya na kayo kung ngayon lang ang karugtong. Anyway, basahin n'yo rin ang bago kong sinusulat na love-hate story. "Queen of Spotlight" I hope suportahan n'yo rin 'yon. Ginagarantiya ko sa inyo na mas maganda 'yon. Salamat pala sa lahat. 🥰
Blaze Children's PlaygroundMarch 7, 1997"BA-BYE, ba-bye, ba-bye... Ba-bye-" Natigil ang pagkaway ng batang babae sa dumaang sasakyang panghimpapawid. Lumingon siya sa batang lalaking nakatayo at nakatanaw sa kanyag pagkaway.Kumunot ang noo nito ng unti-unti itong lumapit sa kanyang kinatatayuan."Why are you waving on the plane?" Ang nakakunot noong tanong nito sa batang babae."Bakit, bawal ba mag-wave sa eroplano?""No, but I am just curious about what you are doing. First time ko makitang may nagpapaalam sa Airbus.""Hindi naman ako nagpapaalam e. Nagbaba-bye lang naman ako."Kumunot muli ang noo ng batang lalaki. "Bakit nga? What's the point and the difference?""Uso naman yun ah, tignan mo ang iba, nagba-bye rin sila." The young girl pointed her lips at those children who are also waving at the airplane. "See, diba?""Ah, I see. Pero bakit n'yo nga ginagawa 'yan?""Hindi ko rin alam. Bakit ba tanong ka ng tanong diyan? Diba bata ka rin naman, bakit hindi ka makiuso at magba-by
Her Three Auntie"HEY, girls, ingat kayo sa paguwi ninyo." Bilin ko sa dalawang trabahante ko na inihatid ko sa sakayan ng pampasaherong Jeep."Paalam rin ho, Ma'am Amber, ingat din ho kayo sa paguwi ninyo." Karyl Balansag's smile at me."Bye, Ma'am Amber, ingat sa pagmamaneho pauwi." Kumaway ring nakangiti si Kayecee Dela Cruz."Okay, thanks, see you tomorrow. Bye." Kumindat ako sa dalawa saka kumaway.Before I start my honda BR-V premium Amber metallic, binuksan ko muna ang stereo ng kotse ko.I was surprised when I entered our village. Nasa labas pa ako nang bakuran ng aming bahay ng may namataan akong nakaparada na mamahaling kotse roon. I was smiling while continuing to drive inside the gate.Pagkababa ko ng kotse ay lumabas ding muli ako sa maliit na gate. There I saw, Mark, ang matiyagang manliligaw ko simula pa ng halos isang taon."Hi, Mark." Nakangiti ko itong binati."Hi, Amber. Good evening. For you." Lumapit ito, kasabay ng pagabot ng isang punpon na pulang rosas sa akin.
Claiming her Freedom"Amber, what are you doing?""Changing my clothes, Ma—""At saan ka pupunta?""Ma, pati ba naman ikaw? Ma, please, ikaw na lang ang kasundo ko sa ngayon, pati ba naman ho kayo pagbabawalan ako? Don't worry, Ma, walang mangyayaring masama sa akin." Patuloy pa rin ako sa paglapit sa aking dressing area at nagpalit ng bestida."Hija. Come, sit down here. Usap tayo." Mahinahon na wika nito habang nakaupo sa gilid ng aking kama.I sighed. "Ma, naghihintay na sa akin sa labas si, Mark.""Amber, bakit ka ba nagkakaganyan? Ano bang problema at isang linggo ka nang sakit sa ulo naming mga mama mo? Hindi ka namang dating ganyan ah? Tell me, what is your problem, Anak? You can share it with me." Nagugulohang tanong nito."Wala ho akong problema, Ma. Kayo ho ang may mga problema. Masyado kayong mahigpit saakin, at sa totoo lang, nasasakal na ho ako sa inyong tatlo!""Diyos ko, Amber... Ikaw pa ba 'yang kaharap ko ngayon? Pati ako sinasagot mo na ngayon ng mga ganyan?""Hindi
Father, Daughter Conversation "SO, I am expecting you to come here next month, my dear daughter." Ani ng taong kausap ko sa harap ng webcam thru skype online chat."Sure, d-dad." Sagot ko rito. Minsan ko lang itong hinahayaang kausapin ako. I always refused his calls, ang laging dahilan ko ay busy ako sa negosyo ko. And also, it is so awkward to speak with him. Dahil siguro hindi ako nasanay."Oh, Anak. How I'm excited to see you. I'm sure, your Auntie Cell will also be excited to see you soon." Ang sabi nito na ikinangiti ko ng bahagya.Dad married an American citizen woman. Cell Lacson is a pure Filipina, isa itong nurse sa New York at doon sila nagkita ng Dad ko at nagpakasal, without knowing na may mag-ina itong tinakbuhan noon dito sa Pilipinas.Noong bata pa ako, galit ang pinairal ko dahil sa ginawa nito sa amin ng Mommy ko. But the past is past, I slowly accept his sorry. Hindi naman pala kasi nito alam na nabuntis nito ang ina ko noon. I don't know if he's telling me the tru
Disappointed Nasa hapag-kainan kami at pinagsasaluhan ang masaganang hapunan."Hija, how's Ambrosia's shop?"Nag-angat ako ng tingin kay Mama Flor. Ibinaba ko ang kutsara't tinidor ko. I also drink my pineapple juice and wipe my mouth using the table napkin."So far, okay naman ho.""Ang sales?"Lumingon naman ako kay Mama Joan at ngumiti. "Ayon ho, mas okay siya ngayon kesa noong nagdaang buwan," Sagot ko rito."That's good, hija," nakangiting wika ni Mama Shirley. "If your mom is still with us, siguro katulad namin ng mga Mama mo, masaya siya at napaka-proud sa 'yo."Ngumiti ako ng matamis sa tatlo. "Yeah, how I wish she is with us. Um, so... Kumusta rin ho ang flower farm at shop ninyo, Ma?" Tanong ko rin sa tatlo, iniligaw ko ang usapan dahil siguradong malulungkot na naman sila sa pagkaalala kay mommy."The farm," napatingin kaming tatlo kay Mama Joan. "Yung Cactus na ikaw ang nagtanim, Anak, tumubo na at may maliit na siyang bulaklak.""Wow, talaga ho?""Yes, even our orchids a
Seat #69[Ashton's POV.]TONY and I were having relaxation in the Bar Manila after our tiring hours of duty in our company."I'm getting married, soon," I said as I shook the contents of my wine into my glass.Biglang naluwa ng kaharap ko ang iniinom nitong alak, saka tumingin at pahid ng labi nito."What, Ash?""Tony, are you with me? Kanina ka pa-what ng what." I said, then sip my wine."Nakakabigla ka kasi, Parekoy." Nginisihan ko ito. "Sa ngising 'yan, parang totoo nga.""Yes. It's true. I am getting married. Soon." Paguulit ko rito.He frowned. "Kanino? Kay Shan-Shan? O doon sa isip bata mong kababata na si Caren?""None of them, of course." He just mentioned my co-pilot, Ara Shayne, and my childhood Caren Aldover who is one of the Ducati flight attendants. "Alam mo na kanino.""Ah, doon sa modelo mong ayaw pa magpatali sa 'yo? Kung hindi mo pa sasadyain sa labas ay hindi mo pa makakasama at maka-date. Kay Yvette?""Why so rude to my girlfriend?" Natanong ko na naman muli rito, e
Welcome, Brooklyn NANGGALING ako sa C-R at palinga-linga ako sa buong paligid ng eroplano. My eyes looking for something, or looking for someone.Saan ba nagsusuot ang lalaking 'yon? May oras na nawawala siya, may oras na andiyan na naman siya para matulog lang. Ano ba 'yon? Saan siya pumupunta kapag wala siya sa tabi ko?"Hey—""Ayy, nak ng tipaklong!" Napahawak ako sa dibdib ko ng bigla na lang may nanggulat sa akin sa pasilyo ng eroplano.He smiled and walk with me. "Are you looking for me, lady?""Huh? Ako, hinahanap ka?"Ngumisi ito saakin. "Here, I brought you something." Napatingin ako sa hawak nito na inaabot sa akin. "Mahabang oras na tayong seatmate, so I guess—" inilahad nito ang isang kamay sa aking harapan. "May I know your name? I am, Ashton."Tinaasan ko ito ng kilay. Napatingin ako sa kamay nito na nakalahad sa aking harapan.I sighed. "Okay, I am Amber." Then I finally extended my arms at nakipagkamay ako sa kanya."Nice meeting you, Amber. So, how about this one?""
Manhattan BridgeAFTER my one-night stay at my father's house, kinaumagahan din ay nagpaalam agad ako sa kanila.My father and stepmom insist to drive me to Crowne Plaza Hotel. Nagaalangan ako sa una dahil ayoko silang gambalain lalo at pareho pa silang may mga pasok ng umagang iyon. Ngunit hindi pa rin sila parehong pumayag na hindi ako ihatid sa aking tutuloyan."So, this is your place, hija?" tanong ni Daddy habang nakatingala sa may kalakihang gusali ng hotel at resort."Yes, dad." Nakangiti ko ritong sagot."Nice place, hija. Um, this is one of the safe hotels na malapit rito sa Brooklyn. Nice place, may kakilala ako d'yan, I will call her para bigyan ka ng discount.""No, huwag na ho. May kakilala naman ako na narito. Classmate ko ho noong college kaya sa kanyang pad ako tutuloy ngayon, tita–""Ah, ah... Tita na naman, hija?" nakanguso nitong wika sa akin.I smiled. "Okay, m-mom...""That's what I want to hear, babe. But you told us yesterday, you already booked to stay in this
Ducati IslandASHTON three words I LOVE YOU skip my heartbeats. I smiled at him as we looked at each other intently."Do I need to respond to it?" tanong ko sa kanya ng hindi ko na natagalan ang pagtitig niya.The corner of his lips raised. "Yes," he said."What if I do not want to respond?" I teased him.He frowned while smirking. "Then, let me force you to say it.""Say what?" I continued."Hm... Say it or else, I will kiss you as hard as I can right here and right now," he says slowly lowering his lips to mine.I cleared my throat ng makita ko sa dulo ng aking mga mata ang ibang empleyado na nakangiting nakasulyap sa aming dalawa. Namumulang inilayo ko ang mukha ko rito at marahan kong itinulak ang dibdib nito."Stop teasing me. Look, your employee is glaring at us." namumula kong bulong rito.He chuckled and then kissed the edge of my lips. "My woman is shy. Okay, utang na muna ang kiss mo ngayon."Tumayo ako ng matuwid at lumayo ng bahagya rito. "Anong utang ang pinagsasabi mo d'y
Promise to Fulfill[ ASHTON P.O.V ]I LOOK Amber who is quietly sitting beside me. I was driving but I could not help but glance in her direction.My wife... My beautiful wife... I thought."Eyes on the road, not to me, Ashton." wika nito ng naramdaman nito ang madalas kong pagsulyap sa kanya.I couldn't help but smile. I gently grab her hand and hold it tightly. Napatingin naman ito sa kamay ko na nakahawak sa kamay niya. "You are too beautiful and I can't help but to stare at you all the time, Amber. Now, anong gagawin ko?" I said and kissed the back of her palm.Agad kong nakita ang pamumula ng magkabilang pisngi nito. Umirap ito pagkaraan ng pagkagulat sa ginawa ko. She then even freed her palm to my hand."Pwede ba umayos ka, Ashton. Nasa national highway tayo. Ayokong may mangyaring masama dahil diyan sa kapabayaan mong pagmamaneho. Bata pa ang mga anak ko para mawalan sila ng magulang. So, please, drive well." mahabang litanya nito na mas ikinangiti ko.I'm still smiling at her.
Dinner Date"I HOPE I didn't interrupt your conversation," Ashton said in his soft tone.I hope that very time the ground will swallow me whole."Who is he?" Iris asked with her widened eyes."U-um... Um, he's-""I am Amber's husband." diretso at walang prenong tugon nito.What the hell is he saying?! I thought to myself. Tinitigan ko ito ng masama, habang nakangiti naman itong tumingin sa akin."What? What? Shit! Ano 'yon? Pakiulit nga Mister-? Sino ka nga ulit? Hindi ko masyadong narinig, pakiulit?" nagtataka at sunod-sunod na tanong ni Iris kay Ashton."Babe, he said, he's Amber's husband," si Royce ang tumugon sa asawa nito. Napapailing pa ito at napapangisi sa naging reaksyon ni Iris."A-asawa? H-how? W-when? W-where? B-bakit... Shit! How could this be happening? Bakit wala akong alam? Bakit hindi ko alam na i-ikinasal ka na pala?" sunod sunod na namang tanong nito. That time sa akin na ito mariing nakatingin.Napalunok ako ng mariin. Napatayo ako at ganoon rin ang dalawa sa hara
VisitorsI WAS late for work that morning. Bukod sa overtime sa trabaho ay mas may iba pang dahilan ang nangyari kagabi kaya tinanghali na ako ng gising. Remembering the other reasons makes me blush and makes my heart beat suddenly.So what, Amber? Dahil may nangyari na naman ay iiwasan mo na naman siyang makaharap? No, I can't do that right now. Imposibleng maiiwasan ko pa siya. He knows where I work, what time I got home, and most of all he gets inside my room freely.Napapailing na lang ako sa mga iniisip ko sa mga sandaling iyon habang nasa loob ng opisina ko. Madalas nahuhuli ako ni Karyl at Kayecee na nakatulala at may malalim na iniisip. But worse, they also caught me smiling. Kaya alam ko na nagtataka sila sa nangyayari sa akin dahil hindi nila ako kilala na ganoon. Yes, I am a silent boss, but I am always serious when it comes to work.I yawned as I looked at the clock placed on my table. It is already 4:00 in the afternoon. Isang oras na lang at matatapos na ang oras ng aking
Midnight SnackASHTON and I agreed to have some warm drinks in Starbucks on our way home. Magmamadaling araw na sa mga sandaling iyon at katulad niya ay gusto ko ring humigop ng mainit na maiinom sa mga oras na iyon.When we got inside the coffee shop, Ashton and I immediately ordered our drinks. Instead of coffee, choco laté na lang ang inorder ko at siya naman ay brewed coffee. He also ordered a cheesecake and carrot cake for both of us. Pagkatapos kuhanin ng waiter ang order namin ay umalis na agad ito sa aming harapan.The coffee shop was quiet and there were just a few customers who were enjoying sipping their coffee while chatting with the person they are with."The young man who gave you that plane toy is me," he said and I looked at him in surprise. "I am that kid, Amber," he added while smiling at me.I was suddenly awed. Kanina pa ako nagtataka sa kanya. Gusto kong magtanong pero hindi ko alam kung ano ang itatanong ko sa kanya. "Y-you? R-really?" hindi ako makapaniwala sa a
ReminisceASHTON and the kids were waiting for me at dinner time. Nasabihan ko na si Ashton na uuwi ako bago ang dinner, but the unexpected happened. May emergency na nangyari sa isa sa tauhan ko sa factory. I have no choice but to replace myself with her role.The factory operations will end at 11 PM, walang ibang tatao sa pwesto nito. I have decided to help my employees that night. Isang gabi lang naman at saka may dahilan na rin ako upang makaiwas pa ng ilang sandali na makaharap si Ashton.I made myself busy, but before that, I already sent him a message saying that I am not going to dine with him and the kids because of some emergencies and also about work. Bago pa ito makapag-reply ay ibinaba ko na ang cellphone ko at saka pumasok na sa loob ng factory.Second, minutes, and hours have already passed. Naaaliw ako sa ginagawa ko kahit pagod na rin ako sa buong araw na pagtatrabaho. Kailangan kasi ng Ambrosia's vase and pots na mag-produce ng maraming items dahil sa maraming naka li
Avoided AFTER our passionate but deep making out, we silently lie down side by side facing the ceiling. Our breathing slowly steadied after a long moment of pause. "Go to your room now, and get rest," I said, my eyes still fixed on the ceiling. "Can I stay here by your side?" naramdaman ko ang pagtagilid nito at pagtitig sa mukha ko. "I want to rest here beside you, pwede naman siguro 'yon, diba?" he desperately asks. Sumulyap ako rito ng bahagya saka umiling. "No, you can't stay here. Now, go because all I wanted is to rest, Ashton." I said. "Please, let me stay for a while, Amber," he said, looking tired. I frown. "Hindi pwede. M-mahuhuli, I mean, papasok dito sa silid ko si Astrid ng maaga. I don't want her to see you inside my room, Ashton." wika ko rito. "Lalabas ako bago siya papasok dito sa silid mo, I promise," paggigiit pa rin nito sa gusto niya. "I rolled my eyes. Still, NO!" mariing wika ko rito. "Come on, Ashton. Go to your room now. Ayokong makipagtalo sa 'yo dahi
Go On WHEN we arrive home I am immediately ready the kids to their bed with the help of their nanny. Agad namang nakatulog ang mga bata dahil sa pagod sa buong araw na pakikipaglaro kay Rowan. I was headed to my room when I saw Ashton on the hallway living sofa holding a glass of wine. Agad tumuon ang tingin nito sa akin at agad ring naglapat ang aming mga mata. She finished his wine, put the glass down, sat up, and then approached me in my direction. I immediately stood straight as he was coming near me. "Can we talk?" he said seriously. Tumingin ako sa orasan ko at saka tumingin muli rito. "It's already late, Ashton. Pareho pa tayong may pasok bukas. Also, I am tired," direktang wika ko rito. He sighed and then shook his head. "The night you saw me in Yvette's hotel room—" he says. Kumunot ang noo ko sa sinabi nito. I want to say something but my mouth remains silent. Tumuon ang mga mata ko rito. "I admit that I was wrong when I go to her place that night, and—" "Ano ang da
Drive Home EXACTLY at 07:30 pm, we arrived at the Grilled Park House and Restaurant. The staff immediately assisted us by escorting us to our VIP reservation seat. Dinala nito kami sa sang maluwang na cottage na kakasya ang sampo na tao. When the waiter asked for our orders, Rochelle and I let the men manage to do it.Maganda ang buong kapaligiran, presko ang hangin na nagmumula sa buong paligid. Makulay ang mga ilaw na nakapalibot sa buong kainan. The restaurant is not just like an ordinary restaurant. It was an expensive and classy restaurant. Ang restaurant na iyon ay ginaya nila outdoor restaurant sa ibang bansa. It has a touch of European outdoor cuisine. Ang style ng paligid, ang mga kagamitan, ang mga upuan, mga mesa at ipa pang gamit o palamuti ay makikitaan mo ng ganda. Bagay na bagay para sa isang casual family dinner ang vibes na hatid ng restaurants na iyon.Kahit bagong bukas lang iyon ay halatang dinudumog na agad sila ng may mga sinabi sa buhay na mga customer. In able