AVERY POVNaging matulin ang isang linggo sa hectic na schedule ko habang inaasikaso ang kaso at ang sakahan.Maaga kami bumabyahe nasa front seat ako sa jeep wrangler ni AtticusSila Tita Cora kasabay ng isang sasakyan kasama sila manang. Samantalang ang buong pamilya ni Tito Bert bumabyahe na rin galing oa manila.Kulang pa yata ang pagtulog ko kagabi kaya habang bumabyahe nakatulog ako. Hindi ko na naramdaman kung ng stop over pa si Atticus.Dahil sa mga pag-uusap namin tungkol sa kaso ni Lolo at Lola gumaan na ang kalooban ko pati sa kanya.Kaya komportble na ako natulog habang nagdadrive ito.Nasa tarlac na kami nang magising ako patuloy pa rin ang seryosong pagmamaneho ni Atticus. Kita ko ang pagod sa mata nito mukha hindi nakatulog ng maayos kagabi.Hindi ko na siya naabutan umuwi kagabi kahit alas diez ako pumasok ng kwarto ko. Sinadya ko siya antayin dahil yung araw na yun ang laya ng pamangkin ni manang. Hindi na niya ako sinama para makapagpahinga ako buong araw."Nagstop o
AVERY POVIniwan ko sa kwarto si Atticus na payapang natutulog halos dalawang oras na ito natutulog.Kaya nainip na rin ako maghintay na magising siya.Natatakot ako baka habang tumatagal na sinusuyo niya ako bumigay ako agad kahit hindi pa ako maayos."Hey!" naramdaman ko ang init ng palad na bumalot sa tiyan ko napapikit ako sa banayad na pakiramdam nito habang nakatanaw ako sa magandang dagat."Sorry nakatulog ako." binaon niya ang mukha niya sa buhok at tuluyan niya na nasakop ang buo kong katawan habang nakaupo na rin siya sa likuran ko."Bakit mag-isa ka? Nasa kabilang kwarto lang sila Ziah." napapikit ako lambing ng baritonong boses nito.Hindi ako makaimik dahil para akong hinehele sa lambing mg boses niya."Kumain ka na? Hindi ka ba inaantok?" sunod sunod nito tanong kulang na lang makatulog ako. "Hey!" napamulat ako ng nilayo nito ang mukha sa akin tila nanghinayang nang tumayo ito.Nakanguso ako ng harapin niya naglahad ito ng kamay para itayo na ako. "Let's eat. Ipapatawa
AVERY POV Well I think I will regret this. Think wisely Avery.Hindi ako makabangon sa pinaglagakan niya pag-umalis ako baka binibiro niya lang ako. Kailanganin niya ng tulong ko.Wait? Bakit ba concern ako. Dapat hindi Avery maghunos dili ka, kaya ka niya mabilis nakukuha palagi. Ang rupok mo pagdating sa kanya.Babangon na sana ako sabay ng pagbukas ng pinto ng banyo basa pa ang buhok at katawan nito. Tanging malit na puting tuwalya ang nakapulupot sa bewang niya.Malinaw na malinaw ang maskulado nitong katawan at kapansin pansin ang lalong pagkadepina nito.O sadyang matagal ko ng hindi nakikita iyon.Nang mag-angat ako ng tingin dito nakita ko ang alab ng mga mata nito.Ginapangan ako ng init ng buong katawan."Huwag ka lalapit!" saway ko sa balak nito paglapit sa kinaroroonan ko. Isang mapang-akit na halakhak ang bumalot sa pandinig ko."Baby matutulog lang tayo." mabilis ang pangyayari nakadagan na ito ngayon sa akin habang mahigpit ang yakap."Lets's sleep. Hmm... ang tamis mo
AVERY POVKakausapin ko siya para bitawan niya ang pagtulong sa sakahan. Gusto ko pamahalaan iyon ng ako lang walang tulong ng iba, ayakong iasa sa kanya lahat. Ayako sanayin ang sariling nandyan siya.Paano kung mapagod siya kakaantay sa akin.Hindi ko masabi kung kailan ako magiging fully recover yung wala ng galit sa puso.Alas kwatro ng makarating kami sa mansion, mababa na ang araw kaya nilibot ko muna ang mansion nagbabakasakali na nandito siya. Nang wala ako makitang bakas ni Atticus mabilis ako ng lakad palabas ng gate."Avery iha saan ang tungo mo?" nagtataka tanong ni Tita Cora nang tuluyan na ako nakalabas ng gate."May sisilipin lang po ako sa sakahan." magalang ko sagot dito."Hapon paniguradong si Atticus na nag-asikaso ng mga delivery kanina." tinanguan ko lang ito.Mas binilisan ko pa ang lakad hindi ko na inabala si Mark alam ko nakakapagod magdriver na limang oras.Maabutan ko naman siguro siya sa sakahan kahit maglakad ako. Kung hindi man baka makasalubong ako ng s
AVERY POVTatlong araw ko ng napapansin ang pag-iwas ni Atticus sa akin. Tuwing nasa hapag kahit kaharap ko siya hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.Samantalang yung ibang tao sa paligid kahit kasambahay nakikita kong nakikipagbiruan at tawanan pa siya. At ngayon nga nasa sakahan kami nakikita ko siya nakikipagtawanan sa dating niya kaklase. I forgot her name pero alam ko siya yung babaeng dati kong pinagselosan.Natulala ako sa kanila na masayang uusap madalas pa siya tulunga ni Atticus pagbuhat ng napupunong bunga ng cocoa.Ilang beses na rin ako napapahiya sa tuwing lalapitan ko susubukan ko siya kausapin tila hangin lang ako umaaligid sa kanya. Naawa ang nakikita ko sa mga tauhan at ang mga tao sa mansion even Tita Cora.Narinig ko pa silang nagtatalo sa walang response na pakikitungo ng pamangkin niya sa akin.Tatlo na lang muli kami sa mansion dahil kahapon umalis na ang mag-asawang Verlace papunta manila. Ngayon ang flight nilang mag-anak pabalik ng paris mukha may pr
AVERY POVNaibuga ko yung tsaa iniinom ng mamataan ko si Atticus naka topless habang boxer short lang ang suot.Dumaan ito sa harapan ko na hila na ang hose.Gosh! nagkakasala ako sa nakaumbok sa boxer short niya.Stop staring Avery!Kakasabi mo lang nung nakaraan nung may nangyari sa inyo na mali ang ginawa niyo. Tapos ngayon walang habas ka tititig sa alaga niya.Napapikit na lang ako habang na problemado sa ayos niya kahit ang may edad na namin kasambahay napapalingon sa ayos niya. Paano pa kaya yung mga bata.Ohh god! Give me courage.Natigilan ako ng may maglapag ng kape sa harapan ko. At ang umupong si Atticus ang sumagot sa katanungan ko. "Salamat!" walang buhay nitong saad.Hindi ko malunok ang tsaa iniinom habang tinutuon ko ang atensyon sa libro kong binabasa kanina bago pa ito lumabas na halos walang saplot."Mayor lagyan ko ba ng bleaching to?" natatawang biro ni Mark sa kaharap ko. Hindi ko nakita ang reaksyon niya dahil pinipilit ko hindi siya balingan.Nakarinig lang ak
AVERY POVLumabas ako nakatapis na ng roba. "Kumain ka na. Lalamig ang pagkain mo." malamig nito turan sa akin.Kahit nag-aalangan ako lumapit sa lamesa hindi ko na rin mapigilan ang pagkalam ng sikmura ko. Sa tagal ng tulog ko kanina ngayon ko naramdaman ang pagkakagulo ng mga laman loob ko.Naiilang ako sumubo ramdam ko ang paninitig niya. "Kumain ka na?" kausap ko dito para mawala ang ilang na nararamdaman.Malamig na tango lang ang sinagot nito mas lalo ako napahiya dahil sa walang interes nito makipag-usap sa akin. Kaya pinapatuloy ko na ang pagkain ko hanggang sa naubos ko ang sandamakmak na hinandang pagkain sa akin.Tatayo na sana ako para ligpit ang pinagkainan pero na unahan niya ako. "Ako na rito magpahinga ka na lang." Teka? Hindi pa nga bumababa ang kinain ko magpahinga na ako ulit.Bago pa ako makaapela nakalabas na ito ng kwarto dala ang tray. Sumalampak ako sa malambot na kama nag-iisip kung ano gagagawin.Hindi ako inaantok para matulog muli.Napagtanto na pinalampas
AVERY POVHapon na ng makita namin sa gate ang sasakyan niya.Nasa loob na yung mga tirang pagkain. Pinakain na namin kanina pa ang mga dumalong bisita kahit wala pa yung birthday celebrant.Kita ko ang tampo ni Tita Cora sa nangyari.Nang lumabas si Atticus natulala pa siya sa ayos ng bakuran sinundan ko ng tingin si Tita Cora na tahimik na pumasok ng mansion."Your late!" nakapamewang na sita ni Karen sa dalawang kakadating lang.Hindi ko alam kung ano gagawin ko kaya nanatili na lang ako sa kinatatayuan ko habang nakamasid.Wala ako karapatan magalit dahil una sa lahat galit siya sa akin dahil sa nangyari sa pangasinan. Pangalawa ang pinaka importante walag namamagitan sa amin.Nakanguso ako habang tumulong na pagliligpit ng mga kalat."Hinahanap mo daw ako sabi ni Karen." nagulat ako sa pagsulpot nito sa likuran mo.Napapikit ako sa gulat hindi alam kung ano sasabihin. Isang minuto yata bago ako nakasagot. "Ahmm.. I think you need to talk to Tita Cora first. Nagtatampo iyon panigu
ATTICUS POV Masakit sa akin iwan siya pero tuwing nagkakausap kami na humahantong sa pagtatalo tila nawawalan na ako ng pag-asa ayusin ang relasyon namin. Nasasaktan din ako sa pagkawala ng anak namin pero never ko siya sinisi. I love her so much at mas lalo ko siya minahal ng malaman nagdadalang tao siya sa anak namin. Kung sana nasa tabi niya ako ng panahon na yun na pigilan ko sana siya at ako ang rumesponde agad sa problema ng sakahan. Nakatikim kami ng pagsubok nagkasakitan pero nang magsama muli tumatag. Gusto ko lang magpahinga pakiramdam ko habang magkasama kami ni Avery unti unti akong na uubos. Mahal ko siya pero hindi na nakakabuti ang pagsasama namin. Ayaw ko man pirmahan ang divorce paper namin. Nang makita ko ang kalungkutan ng mata nito nilunok ko ang sakit para sa kalayaan niya. Baka nga tama siya mas makakabuti sa amin maghiwalay pansamantala. Maghihiwalay man kami ngayon pero sisiguraduhin ko maayos na kami sa pagbabalik ko. Hinding hindi ko na siya p
AVERY POV Nagsimula muli kami. Mas magiging matatag. Pinagmamasdan ko ang kalawakan ng sakahan it's been a month since we married again. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Akala ko nung magdivorce kami hindi ko na siya magiging pag-aari muli. "Nanay!" masayang tumakbo sa akin si Rowen samantalang marahan na naglalakad si Atticus sa kinaroroonan ko. May mga dala itong supot. "Lunch!" nilapit pa nito ang mga dala niya supot sa harapan ko. "Mauna na kayo sa kubo susunod ako. Tatapusin lang yung huli kakargahan na truck." bago ito pumayag ay humalik muna sa ulo ko bago niya saka tinawag ang anak namin. Kahit ganito ako kabusy hindi hinahayaan ni Atticus na hindi kami nagkakasabay sa lunch. Last month nasa ibang bansa siya dahil sa business niya ngayon ay nakabakasyon siya the next month babalik muli siya doon. Ganon ang naging set up namin hindi ko maiwan ang sakahan para samahan namin siya sa ibang bansa at hindi rin naman niya pwede pabayaan ang negosyo niya
AVERY POV Nang araw na iyon masaya kami kumain ng hapunan sa mansion kahit mukhang kating kati sila Tita Cora at manang sa totoo estado namin ni Atticus nung umuwi kami ng hapon. Halos hindi na ako pinakawalan ni Atticus kahit pagtulog sa kwarto namin ulit siya nakitulog. At ngayon nga pinamamasdan silang mag-ama na payapang natutulog hindi mawala ang ngiti ko ng makita ko magkayakap sila. Ang isang braso ni Atticus ay nakayakap sa bewang ko. Ang payapang pagmasdan ng mag-ama kaya naman marahan ako tumayo para ipaghanda ko sila ng almusal kahit malapit na magtanghali. Paniguradong may pineprepare na sila manang. Hindi pa kami nakakapag-usap ni Atticus sa mga nangyari sa amin sa nagdaan taon sa amin dalawa ng magkahiwalay. Ayako magmadali mahaba pa ang panahon para sa amin para mapag-usapan ang bagay na yun. "Tutulong ako sa paghahanda sa hapag." bulong ko dito nag-iingat na hindi magising ang anak namin na himala na magtatanghali na ay tulog pa. "Hindi na kailangan."
AVERY POV At dahil magaling maglambing ang anak ko. Nandito kami apat sa ilog. Kasama si Mila ang psychiatrist ni Atticus na girlfriend niya panigurado. Mas close pa sila kesa amin. At ang Mila naka bikini din. Pero bakit ayos lang kay Atticus na revealing yung suot niya samantalang noon parang ang laki ng kasalanan ko. Nakasimangot ako naglalagay ng sunblock sa may batuhan habang pinagmamasdan silang tatlo masayang nagtatampisaw. Papayag ba ako masaya silang dalawa. Para ginawa na nilang anak na dalawa si Rowen ko. Excuse me ako umire dyan at nag-aruga habang hindi pa kaya ni Atticus. Marahan ako lumubog sa tubig na hindi nila namamalayan. Hindi ko alam kung tahimik lang ako kumilos o masyado lang sila maharot... I mean maingay dahil sa kalandian damay pa anak ko. Bitter Avery. Pag-ahon ko hindi ko namalayan napalapit ako sa banda nila ang bumungad sa akin si Atticus. Kahit ito nagulanta sa lapit namin sa isa't isa. Kita ko ang mangha sa titig niya sa akin bumaba pa
AVERY POV "I forgive you hush! Shhh!" tahan niya sa akin habang mahigpit ko siya yakap. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang huli namin pinag-usapan sa ospital. At rumehistro ang huli namin pagkikita sa condo unit niya kasama ang kasintahan niya. Simula nun hindi ko na binalak sumama kay Tita Cora kahit halos kaladkarin na ako nito masamahan ko lang siya. "Hindi ka talaga sasama? Nakahanda na si Rowen." kita ko ang mapaglarong ngisi sa mga labi nito. "Baka mamaya itakbo na naman nun si Rowen." biro nito nang haba lalo ang nguso ko. "Ayaw mo talaga iha?" this time malungkot na ito. Umiling na lang ako. Pinagmasdan ko sila lumabas ng bulwagan ng mansyon. Isang maingay na busina ang nagpalundag sa puso ko. It's his jeep wrangler. Nanghahaba ang leeg ko sumilip sa labas. Nakita ko siya lumabas at agad siya sinalubong ng anak namin pero na dako ang mata ko sa babae nito kasama. His girlfriend or wife. Mabilis ako umiwas ng tingin saka tumungo sa opisina. Magtatrabah
AVERY POV "Paano ko sasabihin iniwan mo ako ng hindi ko alam kung saan ka napadpad. Sinukuan mo na ako." napapikit ito nang marinig ang sarili ko. "Pasensya na kung naging mahina ako para sa atin my love." namamaos nitong bulong pilit ako inaabot. "I was diagnose depression. Kailangan ko magsession as my psychiatrist advice." "I'm sorry!" agad ako lumapit dito para pigilan sa pagtayo. "It's all my fault I cost you pain. Na dapat ako lang." "Kasalanan ko na nawala ang una natin anak. Kasalanan ko na nagkahiwalay tayo. I deserve this pain." halos yakapin ko na siya sa hinanakit sa mga nagdaan taon. Akala ko na baon ko na sa limot pero masakit pa rin. Nakalimutan ko lang saglit dahil dumating ang anak ko na palitan ng saya dahil kay Rowen pero ng babalik ang ama nito. Agad ko naramdaman ang pagsisi at sakit na dulot ng mga mali kong desisyon. After makalabas ng ospital ni Atticus nung gabing iyon sa condo na namin siya hinatid. Tito's still furious, mas lalo siya na gali
AVERY POV Nang weekend umuwi sila Tito Bert ng bahay. "Nagfile ka na ba nagreklamo sa mga pulis?" nag-aalalang lapit sa akin ni Tita Shaila. "O nagkausap na ba kayo ano set up para kay Rowen? Sana lumapit ka muna sa lawyer natin." sunod sunod na tanong ng tiyahin ko. "Shaila stop it. Magpahinga muna tayo." agad sumunod si Tita Shaila. May nakita akong lungkot sa mata ni Tito. "Magpahinga ka na Avery pasensya na ginabi na kami pag-uwi. Bukas asikasuhin natin ito hahanapin natin ang mag-ama mo." "Si Rowen lang ho." tumango lang ito. Nanaginap yata ako naririnig ko ang hagikhik ng anak ko habang may mainit na maliit na katawan na nakadantay sa akin. Pagmulat ko bumungad sa akin ang ngiting ngiti si Rowen. "Nanay!" masayang bati nito. Napakurapkurap pa ako ng olang beses hindi makapaniwala nasa harapan ko ang anak ko pagkatapos ng isang linggo. "Rowen?" hindi pa na kontento tiningnan ko pa ang buong katawan niya kung totoo nga anak ko ang kaharap. "Nanay!" natatawan
AVERY POV Nagising ako ng madaling araw kinabukasan na wala ang anak ko sa tabi ko. Nang hanapin ko sa buong bahay wala rin pati na rin ang bakuran sinuyod ko. Nakakahiya man ay kinatok ko sila manang para matulungan ako. Nagkukusot ng mata ang matandang ng bumungad sa akin. "Ah.. si Rowen ba iha. Ang sabi ni Cora sa kwarto ng papa niya natulog." na bigla ako sa nalaman. Nagpapalaboy laboy dito si Atticus pero simula ng umuwi siya hindi siya dito na tulog. Baka sa condo niya o kung saan man. Unang araw niya ulit matulog dito at kasama pa ang anak namin. Kinabahan ako sa paglalapit nila. Hindi ko ipagdadamot si Rowen huwag niya lang sa akin kukunin. Buhay ko na ang anak ko hindi ko akam kung ano mangyayari sa akin kung mawala ito sa akin. Saktan na niya ako. Huwag niya lang ilalayo ang anak namin sa akin. Madilim sa dulo ng pasilyo papunta sa kwarto ni Atticus. Dito pa rin naman siya sa kwarto na ito hindi ba? Marahan ako kumatok natatakot na magising ang anak ko. A
AVERY POV Nang wala na ako narinig na ingay ng pagbiyak niya sa buko ay nilingon ko ulit siya this time nakatitig sa gawi ko. Malalim ang iniisip. Napalunok ako sa kaba. "So dalawang taon na anak natin?" nagulat ako ng bigla niyang bulalas. Nagbukas sara ang bibig ko hindi makahanap ng sasabihin. Oh God! Avery ngayon ka pa talaga na tameme. Wait paano niya nalaman? Is it obvious Avery kahit hindi mo suriin maigi tila iisang mukha lang ang mag-ama Kailangan ko ipaliwanag sa kanya ng maayos always remember sabik sa ama ang anak mo. Galingan mo magpaliwanag sa ama nitong kay raming nakapaloob na emosyon sa mgz mata nito na hindi ko mabasa. Dalawa lang ang malinaw sa akin. Ang galit at hinanakit. I'm too guilty noon pa man. Is this the right time to confess to him. Tell him that his the father of Rowen. Wala naman iba pa. Dumaan man ang taon tanging siya lang ang lalaking dumaan sa buhay ko may nagpaphayag man pero wala ni isa sa mga yun ang nagpapukaw ng interes ko