AVERY POV "Paano ko sasabihin iniwan mo ako ng hindi ko alam kung saan ka napadpad. Sinukuan mo na ako." napapikit ito nang marinig ang sarili ko. "Pasensya na kung naging mahina ako para sa atin my love." namamaos nitong bulong pilit ako inaabot. "I was diagnose depression. Kailangan ko magsession as my psychiatrist advice." "I'm sorry!" agad ako lumapit dito para pigilan sa pagtayo. "It's all my fault I cost you pain. Na dapat ako lang." "Kasalanan ko na nawala ang una natin anak. Kasalanan ko na nagkahiwalay tayo. I deserve this pain." halos yakapin ko na siya sa hinanakit sa mga nagdaan taon. Akala ko na baon ko na sa limot pero masakit pa rin. Nakalimutan ko lang saglit dahil dumating ang anak ko na palitan ng saya dahil kay Rowen pero ng babalik ang ama nito. Agad ko naramdaman ang pagsisi at sakit na dulot ng mga mali kong desisyon. After makalabas ng ospital ni Atticus nung gabing iyon sa condo na namin siya hinatid. Tito's still furious, mas lalo siya na gali
AVERY POV "I forgive you hush! Shhh!" tahan niya sa akin habang mahigpit ko siya yakap. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang huli namin pinag-usapan sa ospital. At rumehistro ang huli namin pagkikita sa condo unit niya kasama ang kasintahan niya. Simula nun hindi ko na binalak sumama kay Tita Cora kahit halos kaladkarin na ako nito masamahan ko lang siya. "Hindi ka talaga sasama? Nakahanda na si Rowen." kita ko ang mapaglarong ngisi sa mga labi nito. "Baka mamaya itakbo na naman nun si Rowen." biro nito nang haba lalo ang nguso ko. "Ayaw mo talaga iha?" this time malungkot na ito. Umiling na lang ako. Pinagmasdan ko sila lumabas ng bulwagan ng mansyon. Isang maingay na busina ang nagpalundag sa puso ko. It's his jeep wrangler. Nanghahaba ang leeg ko sumilip sa labas. Nakita ko siya lumabas at agad siya sinalubong ng anak namin pero na dako ang mata ko sa babae nito kasama. His girlfriend or wife. Mabilis ako umiwas ng tingin saka tumungo sa opisina. Magtatrabah
AVERY POV At dahil magaling maglambing ang anak ko. Nandito kami apat sa ilog. Kasama si Mila ang psychiatrist ni Atticus na girlfriend niya panigurado. Mas close pa sila kesa amin. At ang Mila naka bikini din. Pero bakit ayos lang kay Atticus na revealing yung suot niya samantalang noon parang ang laki ng kasalanan ko. Nakasimangot ako naglalagay ng sunblock sa may batuhan habang pinagmamasdan silang tatlo masayang nagtatampisaw. Papayag ba ako masaya silang dalawa. Para ginawa na nilang anak na dalawa si Rowen ko. Excuse me ako umire dyan at nag-aruga habang hindi pa kaya ni Atticus. Marahan ako lumubog sa tubig na hindi nila namamalayan. Hindi ko alam kung tahimik lang ako kumilos o masyado lang sila maharot... I mean maingay dahil sa kalandian damay pa anak ko. Bitter Avery. Pag-ahon ko hindi ko namalayan napalapit ako sa banda nila ang bumungad sa akin si Atticus. Kahit ito nagulanta sa lapit namin sa isa't isa. Kita ko ang mangha sa titig niya sa akin bumaba pa
AVERY POV Nang araw na iyon masaya kami kumain ng hapunan sa mansion kahit mukhang kating kati sila Tita Cora at manang sa totoo estado namin ni Atticus nung umuwi kami ng hapon. Halos hindi na ako pinakawalan ni Atticus kahit pagtulog sa kwarto namin ulit siya nakitulog. At ngayon nga pinamamasdan silang mag-ama na payapang natutulog hindi mawala ang ngiti ko ng makita ko magkayakap sila. Ang isang braso ni Atticus ay nakayakap sa bewang ko. Ang payapang pagmasdan ng mag-ama kaya naman marahan ako tumayo para ipaghanda ko sila ng almusal kahit malapit na magtanghali. Paniguradong may pineprepare na sila manang. Hindi pa kami nakakapag-usap ni Atticus sa mga nangyari sa amin sa nagdaan taon sa amin dalawa ng magkahiwalay. Ayako magmadali mahaba pa ang panahon para sa amin para mapag-usapan ang bagay na yun. "Tutulong ako sa paghahanda sa hapag." bulong ko dito nag-iingat na hindi magising ang anak namin na himala na magtatanghali na ay tulog pa. "Hindi na kailangan."
AVERY POV Nagsimula muli kami. Mas magiging matatag. Pinagmamasdan ko ang kalawakan ng sakahan it's been a month since we married again. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Akala ko nung magdivorce kami hindi ko na siya magiging pag-aari muli. "Nanay!" masayang tumakbo sa akin si Rowen samantalang marahan na naglalakad si Atticus sa kinaroroonan ko. May mga dala itong supot. "Lunch!" nilapit pa nito ang mga dala niya supot sa harapan ko. "Mauna na kayo sa kubo susunod ako. Tatapusin lang yung huli kakargahan na truck." bago ito pumayag ay humalik muna sa ulo ko bago niya saka tinawag ang anak namin. Kahit ganito ako kabusy hindi hinahayaan ni Atticus na hindi kami nagkakasabay sa lunch. Last month nasa ibang bansa siya dahil sa business niya ngayon ay nakabakasyon siya the next month babalik muli siya doon. Ganon ang naging set up namin hindi ko maiwan ang sakahan para samahan namin siya sa ibang bansa at hindi rin naman niya pwede pabayaan ang negosyo niya
ATTICUS POV Masakit sa akin iwan siya pero tuwing nagkakausap kami na humahantong sa pagtatalo tila nawawalan na ako ng pag-asa ayusin ang relasyon namin. Nasasaktan din ako sa pagkawala ng anak namin pero never ko siya sinisi. I love her so much at mas lalo ko siya minahal ng malaman nagdadalang tao siya sa anak namin. Kung sana nasa tabi niya ako ng panahon na yun na pigilan ko sana siya at ako ang rumesponde agad sa problema ng sakahan. Nakatikim kami ng pagsubok nagkasakitan pero nang magsama muli tumatag. Gusto ko lang magpahinga pakiramdam ko habang magkasama kami ni Avery unti unti akong na uubos. Mahal ko siya pero hindi na nakakabuti ang pagsasama namin. Ayaw ko man pirmahan ang divorce paper namin. Nang makita ko ang kalungkutan ng mata nito nilunok ko ang sakit para sa kalayaan niya. Baka nga tama siya mas makakabuti sa amin maghiwalay pansamantala. Maghihiwalay man kami ngayon pero sisiguraduhin ko maayos na kami sa pagbabalik ko. Hinding hindi ko na siya p
Naglalakad si Avery sa sakahan lahat ng mga mangagawa binabati siya yuko lang ang tugon niya sa mga ito. Sadyang mahiyain ang dalagita gusto lang niya sa tahimik na lugar. Paboritong niya puntahan ang kubo sa gitna ng sakahan na pinagawa pa ng kanyang lolo. May mga kaibigan naman siya kaso sa ibang bayan na mga nagtatrabaho kaya tuwing umuuwi lang ang mga ito saka lamg ulitin sila nagkikita. Pero simula ng mangibang bansa ang bestfriend niya si Masha hindi na sila palagi nagkikita kita.Nang makarating siya sa maliit na kubo umupo siya sa ikalawang baitang hagdan, pinagmasdan niya ang mga puno ng cacao. Maganda ang panahon ngayon kaya tila hinihila siya ng mga paa niya sa ilog. Malapit lang sa kubo sampung minutong lakaran lang papunta doon.Wala pa sampung minuto nakarating na siya sa ilog. Tinanggal niya lang ang suot na tsinelas lumusong siya kaagad sa malinaw na tubig. May nakikita pa siya mga isdang tabang.Marahan siya umahon sa malaki bato ng humarap siya sa pinagmulan niya nak
AVERY POVKinaumagahan maaliwas ang gising ko pagkakain ko ng agahan tumulak na ako sa ilog. Nagbabakasakali na magkita kami muli ng binata.Magtatanghalian na nagpasya siya bumalik ng mansyon. Masaya siya sinalubong ng lolo't lola niya. "Tinanghali ka na A sa paglilibot ah!" saad ng lola ko."Mukhang nawiwili ka na apo kahapon inabot ka naman ng hapon."nakangisi saad ng lolo ko naman."Tumatambay lang po sa kubo o kaya sa ilog." magalang ko sagot sa mga matatanda."Naku namimiss mo yan paglumipad ka na sa ibang bansa." malungkot ako na ngumit sa mga ito.Hindi ko man gusto iwan sila pero gusto ko pa rin naman magkaroon ng sariling karera sa buhay. Hindi ko inaasahan matatanggap ako bilang isang writer sa isang publishing company sa singapore. Nakaraan buwan lang ako ng pasa ngunit ng makalipas ang isang linggo na padala sila ng mensahe sa email ko. Iniimbitahan nila ako makasama sa writer team nila."Mag-iingat po kayo dito palagi ah!" lambing ko sa mga ito saka ko sila niyakap ang d
ATTICUS POV Masakit sa akin iwan siya pero tuwing nagkakausap kami na humahantong sa pagtatalo tila nawawalan na ako ng pag-asa ayusin ang relasyon namin. Nasasaktan din ako sa pagkawala ng anak namin pero never ko siya sinisi. I love her so much at mas lalo ko siya minahal ng malaman nagdadalang tao siya sa anak namin. Kung sana nasa tabi niya ako ng panahon na yun na pigilan ko sana siya at ako ang rumesponde agad sa problema ng sakahan. Nakatikim kami ng pagsubok nagkasakitan pero nang magsama muli tumatag. Gusto ko lang magpahinga pakiramdam ko habang magkasama kami ni Avery unti unti akong na uubos. Mahal ko siya pero hindi na nakakabuti ang pagsasama namin. Ayaw ko man pirmahan ang divorce paper namin. Nang makita ko ang kalungkutan ng mata nito nilunok ko ang sakit para sa kalayaan niya. Baka nga tama siya mas makakabuti sa amin maghiwalay pansamantala. Maghihiwalay man kami ngayon pero sisiguraduhin ko maayos na kami sa pagbabalik ko. Hinding hindi ko na siya p
AVERY POV Nagsimula muli kami. Mas magiging matatag. Pinagmamasdan ko ang kalawakan ng sakahan it's been a month since we married again. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Akala ko nung magdivorce kami hindi ko na siya magiging pag-aari muli. "Nanay!" masayang tumakbo sa akin si Rowen samantalang marahan na naglalakad si Atticus sa kinaroroonan ko. May mga dala itong supot. "Lunch!" nilapit pa nito ang mga dala niya supot sa harapan ko. "Mauna na kayo sa kubo susunod ako. Tatapusin lang yung huli kakargahan na truck." bago ito pumayag ay humalik muna sa ulo ko bago niya saka tinawag ang anak namin. Kahit ganito ako kabusy hindi hinahayaan ni Atticus na hindi kami nagkakasabay sa lunch. Last month nasa ibang bansa siya dahil sa business niya ngayon ay nakabakasyon siya the next month babalik muli siya doon. Ganon ang naging set up namin hindi ko maiwan ang sakahan para samahan namin siya sa ibang bansa at hindi rin naman niya pwede pabayaan ang negosyo niya
AVERY POV Nang araw na iyon masaya kami kumain ng hapunan sa mansion kahit mukhang kating kati sila Tita Cora at manang sa totoo estado namin ni Atticus nung umuwi kami ng hapon. Halos hindi na ako pinakawalan ni Atticus kahit pagtulog sa kwarto namin ulit siya nakitulog. At ngayon nga pinamamasdan silang mag-ama na payapang natutulog hindi mawala ang ngiti ko ng makita ko magkayakap sila. Ang isang braso ni Atticus ay nakayakap sa bewang ko. Ang payapang pagmasdan ng mag-ama kaya naman marahan ako tumayo para ipaghanda ko sila ng almusal kahit malapit na magtanghali. Paniguradong may pineprepare na sila manang. Hindi pa kami nakakapag-usap ni Atticus sa mga nangyari sa amin sa nagdaan taon sa amin dalawa ng magkahiwalay. Ayako magmadali mahaba pa ang panahon para sa amin para mapag-usapan ang bagay na yun. "Tutulong ako sa paghahanda sa hapag." bulong ko dito nag-iingat na hindi magising ang anak namin na himala na magtatanghali na ay tulog pa. "Hindi na kailangan."
AVERY POV At dahil magaling maglambing ang anak ko. Nandito kami apat sa ilog. Kasama si Mila ang psychiatrist ni Atticus na girlfriend niya panigurado. Mas close pa sila kesa amin. At ang Mila naka bikini din. Pero bakit ayos lang kay Atticus na revealing yung suot niya samantalang noon parang ang laki ng kasalanan ko. Nakasimangot ako naglalagay ng sunblock sa may batuhan habang pinagmamasdan silang tatlo masayang nagtatampisaw. Papayag ba ako masaya silang dalawa. Para ginawa na nilang anak na dalawa si Rowen ko. Excuse me ako umire dyan at nag-aruga habang hindi pa kaya ni Atticus. Marahan ako lumubog sa tubig na hindi nila namamalayan. Hindi ko alam kung tahimik lang ako kumilos o masyado lang sila maharot... I mean maingay dahil sa kalandian damay pa anak ko. Bitter Avery. Pag-ahon ko hindi ko namalayan napalapit ako sa banda nila ang bumungad sa akin si Atticus. Kahit ito nagulanta sa lapit namin sa isa't isa. Kita ko ang mangha sa titig niya sa akin bumaba pa
AVERY POV "I forgive you hush! Shhh!" tahan niya sa akin habang mahigpit ko siya yakap. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang huli namin pinag-usapan sa ospital. At rumehistro ang huli namin pagkikita sa condo unit niya kasama ang kasintahan niya. Simula nun hindi ko na binalak sumama kay Tita Cora kahit halos kaladkarin na ako nito masamahan ko lang siya. "Hindi ka talaga sasama? Nakahanda na si Rowen." kita ko ang mapaglarong ngisi sa mga labi nito. "Baka mamaya itakbo na naman nun si Rowen." biro nito nang haba lalo ang nguso ko. "Ayaw mo talaga iha?" this time malungkot na ito. Umiling na lang ako. Pinagmasdan ko sila lumabas ng bulwagan ng mansyon. Isang maingay na busina ang nagpalundag sa puso ko. It's his jeep wrangler. Nanghahaba ang leeg ko sumilip sa labas. Nakita ko siya lumabas at agad siya sinalubong ng anak namin pero na dako ang mata ko sa babae nito kasama. His girlfriend or wife. Mabilis ako umiwas ng tingin saka tumungo sa opisina. Magtatrabah
AVERY POV "Paano ko sasabihin iniwan mo ako ng hindi ko alam kung saan ka napadpad. Sinukuan mo na ako." napapikit ito nang marinig ang sarili ko. "Pasensya na kung naging mahina ako para sa atin my love." namamaos nitong bulong pilit ako inaabot. "I was diagnose depression. Kailangan ko magsession as my psychiatrist advice." "I'm sorry!" agad ako lumapit dito para pigilan sa pagtayo. "It's all my fault I cost you pain. Na dapat ako lang." "Kasalanan ko na nawala ang una natin anak. Kasalanan ko na nagkahiwalay tayo. I deserve this pain." halos yakapin ko na siya sa hinanakit sa mga nagdaan taon. Akala ko na baon ko na sa limot pero masakit pa rin. Nakalimutan ko lang saglit dahil dumating ang anak ko na palitan ng saya dahil kay Rowen pero ng babalik ang ama nito. Agad ko naramdaman ang pagsisi at sakit na dulot ng mga mali kong desisyon. After makalabas ng ospital ni Atticus nung gabing iyon sa condo na namin siya hinatid. Tito's still furious, mas lalo siya na gali
AVERY POV Nang weekend umuwi sila Tito Bert ng bahay. "Nagfile ka na ba nagreklamo sa mga pulis?" nag-aalalang lapit sa akin ni Tita Shaila. "O nagkausap na ba kayo ano set up para kay Rowen? Sana lumapit ka muna sa lawyer natin." sunod sunod na tanong ng tiyahin ko. "Shaila stop it. Magpahinga muna tayo." agad sumunod si Tita Shaila. May nakita akong lungkot sa mata ni Tito. "Magpahinga ka na Avery pasensya na ginabi na kami pag-uwi. Bukas asikasuhin natin ito hahanapin natin ang mag-ama mo." "Si Rowen lang ho." tumango lang ito. Nanaginap yata ako naririnig ko ang hagikhik ng anak ko habang may mainit na maliit na katawan na nakadantay sa akin. Pagmulat ko bumungad sa akin ang ngiting ngiti si Rowen. "Nanay!" masayang bati nito. Napakurapkurap pa ako ng olang beses hindi makapaniwala nasa harapan ko ang anak ko pagkatapos ng isang linggo. "Rowen?" hindi pa na kontento tiningnan ko pa ang buong katawan niya kung totoo nga anak ko ang kaharap. "Nanay!" natatawan
AVERY POV Nagising ako ng madaling araw kinabukasan na wala ang anak ko sa tabi ko. Nang hanapin ko sa buong bahay wala rin pati na rin ang bakuran sinuyod ko. Nakakahiya man ay kinatok ko sila manang para matulungan ako. Nagkukusot ng mata ang matandang ng bumungad sa akin. "Ah.. si Rowen ba iha. Ang sabi ni Cora sa kwarto ng papa niya natulog." na bigla ako sa nalaman. Nagpapalaboy laboy dito si Atticus pero simula ng umuwi siya hindi siya dito na tulog. Baka sa condo niya o kung saan man. Unang araw niya ulit matulog dito at kasama pa ang anak namin. Kinabahan ako sa paglalapit nila. Hindi ko ipagdadamot si Rowen huwag niya lang sa akin kukunin. Buhay ko na ang anak ko hindi ko akam kung ano mangyayari sa akin kung mawala ito sa akin. Saktan na niya ako. Huwag niya lang ilalayo ang anak namin sa akin. Madilim sa dulo ng pasilyo papunta sa kwarto ni Atticus. Dito pa rin naman siya sa kwarto na ito hindi ba? Marahan ako kumatok natatakot na magising ang anak ko. A
AVERY POV Nang wala na ako narinig na ingay ng pagbiyak niya sa buko ay nilingon ko ulit siya this time nakatitig sa gawi ko. Malalim ang iniisip. Napalunok ako sa kaba. "So dalawang taon na anak natin?" nagulat ako ng bigla niyang bulalas. Nagbukas sara ang bibig ko hindi makahanap ng sasabihin. Oh God! Avery ngayon ka pa talaga na tameme. Wait paano niya nalaman? Is it obvious Avery kahit hindi mo suriin maigi tila iisang mukha lang ang mag-ama Kailangan ko ipaliwanag sa kanya ng maayos always remember sabik sa ama ang anak mo. Galingan mo magpaliwanag sa ama nitong kay raming nakapaloob na emosyon sa mgz mata nito na hindi ko mabasa. Dalawa lang ang malinaw sa akin. Ang galit at hinanakit. I'm too guilty noon pa man. Is this the right time to confess to him. Tell him that his the father of Rowen. Wala naman iba pa. Dumaan man ang taon tanging siya lang ang lalaking dumaan sa buhay ko may nagpaphayag man pero wala ni isa sa mga yun ang nagpapukaw ng interes ko