AVERY POVNang makarating nga kami sa mansion agad siya nag-utos sa isa sa kasambahay para dalhan kami ng gasa. "Pakidala sa may balkonahe sa taas.""Lagyan muna natin para bago kumain. Pwede ka na pumanhik para makapagpahinga." tahimik lang ako tumango."Huwag ka na rin bukas pumunta muna sa sakahan." pilit na tango amg sagot ko dito hanggang sa makaupo na kami doon.Mahabang katahimikan ang namayani sa amin bago niya binasag. "Kamusta ka? Late na pero if you don't mind. I'm curious kung ano ginawa mo sa paris." kahit dim ang ilaw dito kita ko ang hilaw nitong ngiti.May dumaan sakit sa mata na pinaltan ng hindi ako pamilyar na emosyon."Just study and after class pumupunta kami ni Ziah at kaibigan niya sa bar. That's all. At pagkatapos ko magmasteral ng trabaho ako sa isang farm as picker kaso bigla tumuwag si Tita Shaila dahil na coma si Tito." simpleng kwento ko dito."And boyfriend?"Natawa ako ng pagak. "Wala tingin mo uunahin ko pa yun? Kailangan ako ng sakahan.""May sarili di
AVERY POVTanghali ng umalis sila papunta daw munisipyo ang lintek ng paalam pa kahit katabi ang kasintahan."Whatever!" mataray ko sagot.Feelingera lang ba ako? Baka namimiss niya lang si Karen tuwing wala sa tabi niya kaya ako ang napagtitripan harutin.First love never dies Avery.Malalim iyon.Baka nga kaya nagpaalam sa akin dahil nirerespeto dahil kahit papaano boss niya si Tito Bert at ako ang taga pagmana ng sakahan gustong kimkimin ng ama ng mapapangasawa niya.Right! Pinakikisamahan niya lang ako.Period! Nothing more Avery.Minsan ka na niya nasaktan magtanda ka na.Dahil siguradong ako wala sila sa kubo doon na ako nananghalian maya maya nakatuloh rin ako sa kama.Nang magising ng alas dos ng hapon naisipan ko pumunta ng ilog.Siguro naman hindi na ako magkakasakit.Nagkalkal ako ng damit ko pero kasamaang palad wala ako nakita pwede ipangligo.Naghubad na lang ako at tinira ang pangloob. Okey na siguro ito wala naman iba tao doon kung hindi ako lang. Hinayaan ko mag-antay
AVERY POVNalibang lang ako saglit pakikipag-usao kay Tatang Cesar nung naghuhugas ng kamay sa gripo. Paglingon ko sa pwesto ng sasakyan ko wala na doon.Nang balingan ko ang katabing sasakyan prenteng nakatayo doon ang madilim na anyo ni Atticus. Matatalim ang tingin nito sa akin.Nagkibit balikat na lang ako dahil nakikita madilim na ang kalangitan mukha uulan ng malakas. Wala hiya na ako lumapit sa kanya para makisabay."Pasabay ako nauna ulit si Mark sa mansion." hindi ko pinahalata ang pagkapahiya."Pinauwi ko na siya katulad ng dati. Ako maghahatid sayo."Sa loob ng sasakyan matagal bago niya paandarin iyon mukha may gusto siya sabihin ngunit pinapangunahan ng iritasyon. Sa akin? Kung hindi pa bumuhos ang malakas na ulan hindi niya pa patatakbuhin iyon."Sh**! May bagyo yata." umiigting ang braso nito sa paghawak ng manibela. Nataranta ako mg lumiko siya para baybayin ang papunta sa kubo."Bakit sa kubo tayo pupunta?" histerikal ko sigaw dito."May mga puno nakabara sa daanan d
AVERY POVNagising ako sa mainit na yakap ng maskuladong katawan hindi ko makita ang mukha nito pero sa amoy at pangangatawan pa lang alam ko. Kung sino ang kayakapan ko.Para ako hinehele sa amoy niyamg lalaking lalaki. Gusto ko na bumangon ngunit ang sarap sa pakiramdam na makulong sa mga bisig niya."Morning!" nanigas ako sa ilalim ng katawan niya hindi ako lalo makaalis sa pwesto ko dahil humigpit ang yakap nito.Nanginig ako ng amuyin nito ang leeg ko. Hindi ako makapagprotesta dahil sa higpit nito yakap kung iimik naman ako paniguradong manginginig ako malalaman niya kung gaano ako kinakabahan sa pwesto namin.Namumula ang pisngi ko habang kumakain kami ng agahan. Pilit ko winawasiwas ang senario namin kanina pagkagising nang alam niya hindi ako nanlalaban sa yakap niya. Pinaulanan niya ako mg halik hanggang bumigay muli ako sa kanya nakaisa na naman sa akin ang mokong.Malaki ang ngisi nito habang may hawak ng kape nakaupo sa harapan ko.Pilit ko iniiwas ang tingin ngunit dahi
AVERY POVMasaya silang nag-uusap hindi na ako nagbalak makisali dahil hindi ko rin alam ang pinag-uusapan nila. Kung hindi pulitiko ang topic ang mga kakilala nilang hindi ko naman kilala iyon.Minabuti ko na lang tumingin sa labas ng binatana.Hindi nakalagpas sa akin ang panaka nakatitig sakin ni Atticus.Sh** ka tumingin ka sa dinadaanan natin ayako maaksidente. At lalong ayako mapansin ng mapapangasawa niya na may namagitan sa amin kagabi.Tila nandiri ako sa sarili ng maisip na ginagawa ako nito kabit.Hindi ako ganon kababang babae kaya namayani muli ang galit dito at sa sarili.Kailangan kong paigtingin ang pader na namamagitan sa aming dalawa.Wala na espasyo para bumigay muli dito. Isang malakas na sampal na ito nasasaksihan ko sa magkasintahan Atticus at Karen.Tila may sarili silang mundo wala pakielam sa paligid.Nahihirapan lumunok ng matanto ang realidad.Nang bumaba sa ikalawang bahay kinausap ko si Tita Cora na sa sasakyan na siya ni Atticus sumakay ng dahilan na lang
AVERY POVMabilis kami nakarating sa mansion diretso ako sa kwarto buti nakaramdam si Mark ng galit ko kaya mabilis siyang nagpatakbo.Mukha masama din ang timpla niya ngayon simula ng dumating si Karen. I don't know na pansin ko lang. Nahalata ko ang matatalim niya tingin.Nagkibit balikat lang ako dahil baka katulad ko galit din siya sa pamilyang Debora.Nagngingitngit ako sa galit sa nalaman.Seriously madalas sila sa kubo maglandian. Hindi na sila na hiya mga bastos.Nagmartsa ako palabas ginalugad ko si Mark. Para utusan na ipadlock ang kubo kaso ang una bumungad sa akin si Karen na halos lumambitin kay Atticus sa may main door pa nila ginagawa.Napalakas siguro ang pagsinghap ko dahilan ng pagbaling nila sa kinaroroonan ko. Isang malalim na ismid ang ginanti ko bago pinagpatuloy ang pagdaan sa tabi nila tila ako pa nahiya pag daan sa sarili namin pinto.Nalibot ko na buong bakuran namin walang Mark ako nakita kahit sa likod wala."Saan ba nagsusuot yung Mark na yun?" nasa may ga
AVERY POVKahit ano pilit ko itago sa nararamdaman ko kay Atticus sa simpling kilos nito napapalabas niya ang kinakatago ko.Dahil naging maganda na ang panahon kahit mag aalas otso pa lang ng umaga tirik na ang araw hindi katulad nung isang araw nang dumaan ang bagyo.Nasa hapag na ako mabagal ang kilos gumising ako ng walang gana. Bukod sa tinanghali na ako nalaman ko kay manang na kagabi tumulak si Atticus paalis kasaman si Karen.Paniguradong hindi sa kubo sila tumuloy dahil pinapadlock ko iyon kay Mark. For sure kay Karen iyon nakitulog.As if Avery hindi siya sanay na sa mga Debora makitulog. Matagal na magkasintahan ang dalawa hindi na kataka taka.Ginagamit ka lang ni Atticus at dahil isang kalabit niya lang sayo bumibigay ka na agad sa kanya. Kaya madaling lang sa kanya na paibogin ako o gamitin ako.Hindi na ako na gulat nang wala bahid na Atticus sa sakahan.Walang gana ako tumulong at mag-asikaso ng mga deliveries. Dahil marami rin iyon na okupa ako buong umaga kung hindi
AVERY POVHanggang matapos ang amin pagkain hindi na umalis si Mark sa inuupuan niya."Ako na dyan sa mga hugasin ma'am." tinanggihan ko ito kaya parehas kami pumunta sa may gripo.Nasa likod ako ni Mark kaya hindi ko nakita ang dahilan ng pagkakatigil niya sa harapan ng gripo. Kaya marahan ako sumungay doon nanlaki ang mata ko ng makitang nagbabasaan si Karen at Atticus habang naghuhugas sila ng mga pinagkainan nila."Hmm.. Excuse me Miss Debora and mayor maghuhugas lang din po kami ng pinagkainan." tila na hiya si Atticus sa kalandian nilang dalawa kaya siya ang unang nagbigay daan sa amin.Pinanatili ko nasa likod lang ako ni Mark."Ako na yan ma'am." dahil hindi pa rin ako makahupa sa nasaksihan wala sa sarili kong inabot kay Mark ang mga hugasin ko. "Thanks!"Mukha naiilang din si Mark sa presensya ng dalawa kaya inantay ko na siya matapos samantalang si Karen pinupunsan si Atticus sa braso at ang magaling na lalaki nakangisi habang siya ang nag-aayos ng mga hinugasan niya.Hindi
ATTICUS POV Masakit sa akin iwan siya pero tuwing nagkakausap kami na humahantong sa pagtatalo tila nawawalan na ako ng pag-asa ayusin ang relasyon namin. Nasasaktan din ako sa pagkawala ng anak namin pero never ko siya sinisi. I love her so much at mas lalo ko siya minahal ng malaman nagdadalang tao siya sa anak namin. Kung sana nasa tabi niya ako ng panahon na yun na pigilan ko sana siya at ako ang rumesponde agad sa problema ng sakahan. Nakatikim kami ng pagsubok nagkasakitan pero nang magsama muli tumatag. Gusto ko lang magpahinga pakiramdam ko habang magkasama kami ni Avery unti unti akong na uubos. Mahal ko siya pero hindi na nakakabuti ang pagsasama namin. Ayaw ko man pirmahan ang divorce paper namin. Nang makita ko ang kalungkutan ng mata nito nilunok ko ang sakit para sa kalayaan niya. Baka nga tama siya mas makakabuti sa amin maghiwalay pansamantala. Maghihiwalay man kami ngayon pero sisiguraduhin ko maayos na kami sa pagbabalik ko. Hinding hindi ko na siya p
AVERY POV Nagsimula muli kami. Mas magiging matatag. Pinagmamasdan ko ang kalawakan ng sakahan it's been a month since we married again. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Akala ko nung magdivorce kami hindi ko na siya magiging pag-aari muli. "Nanay!" masayang tumakbo sa akin si Rowen samantalang marahan na naglalakad si Atticus sa kinaroroonan ko. May mga dala itong supot. "Lunch!" nilapit pa nito ang mga dala niya supot sa harapan ko. "Mauna na kayo sa kubo susunod ako. Tatapusin lang yung huli kakargahan na truck." bago ito pumayag ay humalik muna sa ulo ko bago niya saka tinawag ang anak namin. Kahit ganito ako kabusy hindi hinahayaan ni Atticus na hindi kami nagkakasabay sa lunch. Last month nasa ibang bansa siya dahil sa business niya ngayon ay nakabakasyon siya the next month babalik muli siya doon. Ganon ang naging set up namin hindi ko maiwan ang sakahan para samahan namin siya sa ibang bansa at hindi rin naman niya pwede pabayaan ang negosyo niya
AVERY POV Nang araw na iyon masaya kami kumain ng hapunan sa mansion kahit mukhang kating kati sila Tita Cora at manang sa totoo estado namin ni Atticus nung umuwi kami ng hapon. Halos hindi na ako pinakawalan ni Atticus kahit pagtulog sa kwarto namin ulit siya nakitulog. At ngayon nga pinamamasdan silang mag-ama na payapang natutulog hindi mawala ang ngiti ko ng makita ko magkayakap sila. Ang isang braso ni Atticus ay nakayakap sa bewang ko. Ang payapang pagmasdan ng mag-ama kaya naman marahan ako tumayo para ipaghanda ko sila ng almusal kahit malapit na magtanghali. Paniguradong may pineprepare na sila manang. Hindi pa kami nakakapag-usap ni Atticus sa mga nangyari sa amin sa nagdaan taon sa amin dalawa ng magkahiwalay. Ayako magmadali mahaba pa ang panahon para sa amin para mapag-usapan ang bagay na yun. "Tutulong ako sa paghahanda sa hapag." bulong ko dito nag-iingat na hindi magising ang anak namin na himala na magtatanghali na ay tulog pa. "Hindi na kailangan."
AVERY POV At dahil magaling maglambing ang anak ko. Nandito kami apat sa ilog. Kasama si Mila ang psychiatrist ni Atticus na girlfriend niya panigurado. Mas close pa sila kesa amin. At ang Mila naka bikini din. Pero bakit ayos lang kay Atticus na revealing yung suot niya samantalang noon parang ang laki ng kasalanan ko. Nakasimangot ako naglalagay ng sunblock sa may batuhan habang pinagmamasdan silang tatlo masayang nagtatampisaw. Papayag ba ako masaya silang dalawa. Para ginawa na nilang anak na dalawa si Rowen ko. Excuse me ako umire dyan at nag-aruga habang hindi pa kaya ni Atticus. Marahan ako lumubog sa tubig na hindi nila namamalayan. Hindi ko alam kung tahimik lang ako kumilos o masyado lang sila maharot... I mean maingay dahil sa kalandian damay pa anak ko. Bitter Avery. Pag-ahon ko hindi ko namalayan napalapit ako sa banda nila ang bumungad sa akin si Atticus. Kahit ito nagulanta sa lapit namin sa isa't isa. Kita ko ang mangha sa titig niya sa akin bumaba pa
AVERY POV "I forgive you hush! Shhh!" tahan niya sa akin habang mahigpit ko siya yakap. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang huli namin pinag-usapan sa ospital. At rumehistro ang huli namin pagkikita sa condo unit niya kasama ang kasintahan niya. Simula nun hindi ko na binalak sumama kay Tita Cora kahit halos kaladkarin na ako nito masamahan ko lang siya. "Hindi ka talaga sasama? Nakahanda na si Rowen." kita ko ang mapaglarong ngisi sa mga labi nito. "Baka mamaya itakbo na naman nun si Rowen." biro nito nang haba lalo ang nguso ko. "Ayaw mo talaga iha?" this time malungkot na ito. Umiling na lang ako. Pinagmasdan ko sila lumabas ng bulwagan ng mansyon. Isang maingay na busina ang nagpalundag sa puso ko. It's his jeep wrangler. Nanghahaba ang leeg ko sumilip sa labas. Nakita ko siya lumabas at agad siya sinalubong ng anak namin pero na dako ang mata ko sa babae nito kasama. His girlfriend or wife. Mabilis ako umiwas ng tingin saka tumungo sa opisina. Magtatrabah
AVERY POV "Paano ko sasabihin iniwan mo ako ng hindi ko alam kung saan ka napadpad. Sinukuan mo na ako." napapikit ito nang marinig ang sarili ko. "Pasensya na kung naging mahina ako para sa atin my love." namamaos nitong bulong pilit ako inaabot. "I was diagnose depression. Kailangan ko magsession as my psychiatrist advice." "I'm sorry!" agad ako lumapit dito para pigilan sa pagtayo. "It's all my fault I cost you pain. Na dapat ako lang." "Kasalanan ko na nawala ang una natin anak. Kasalanan ko na nagkahiwalay tayo. I deserve this pain." halos yakapin ko na siya sa hinanakit sa mga nagdaan taon. Akala ko na baon ko na sa limot pero masakit pa rin. Nakalimutan ko lang saglit dahil dumating ang anak ko na palitan ng saya dahil kay Rowen pero ng babalik ang ama nito. Agad ko naramdaman ang pagsisi at sakit na dulot ng mga mali kong desisyon. After makalabas ng ospital ni Atticus nung gabing iyon sa condo na namin siya hinatid. Tito's still furious, mas lalo siya na gali
AVERY POV Nang weekend umuwi sila Tito Bert ng bahay. "Nagfile ka na ba nagreklamo sa mga pulis?" nag-aalalang lapit sa akin ni Tita Shaila. "O nagkausap na ba kayo ano set up para kay Rowen? Sana lumapit ka muna sa lawyer natin." sunod sunod na tanong ng tiyahin ko. "Shaila stop it. Magpahinga muna tayo." agad sumunod si Tita Shaila. May nakita akong lungkot sa mata ni Tito. "Magpahinga ka na Avery pasensya na ginabi na kami pag-uwi. Bukas asikasuhin natin ito hahanapin natin ang mag-ama mo." "Si Rowen lang ho." tumango lang ito. Nanaginap yata ako naririnig ko ang hagikhik ng anak ko habang may mainit na maliit na katawan na nakadantay sa akin. Pagmulat ko bumungad sa akin ang ngiting ngiti si Rowen. "Nanay!" masayang bati nito. Napakurapkurap pa ako ng olang beses hindi makapaniwala nasa harapan ko ang anak ko pagkatapos ng isang linggo. "Rowen?" hindi pa na kontento tiningnan ko pa ang buong katawan niya kung totoo nga anak ko ang kaharap. "Nanay!" natatawan
AVERY POV Nagising ako ng madaling araw kinabukasan na wala ang anak ko sa tabi ko. Nang hanapin ko sa buong bahay wala rin pati na rin ang bakuran sinuyod ko. Nakakahiya man ay kinatok ko sila manang para matulungan ako. Nagkukusot ng mata ang matandang ng bumungad sa akin. "Ah.. si Rowen ba iha. Ang sabi ni Cora sa kwarto ng papa niya natulog." na bigla ako sa nalaman. Nagpapalaboy laboy dito si Atticus pero simula ng umuwi siya hindi siya dito na tulog. Baka sa condo niya o kung saan man. Unang araw niya ulit matulog dito at kasama pa ang anak namin. Kinabahan ako sa paglalapit nila. Hindi ko ipagdadamot si Rowen huwag niya lang sa akin kukunin. Buhay ko na ang anak ko hindi ko akam kung ano mangyayari sa akin kung mawala ito sa akin. Saktan na niya ako. Huwag niya lang ilalayo ang anak namin sa akin. Madilim sa dulo ng pasilyo papunta sa kwarto ni Atticus. Dito pa rin naman siya sa kwarto na ito hindi ba? Marahan ako kumatok natatakot na magising ang anak ko. A
AVERY POV Nang wala na ako narinig na ingay ng pagbiyak niya sa buko ay nilingon ko ulit siya this time nakatitig sa gawi ko. Malalim ang iniisip. Napalunok ako sa kaba. "So dalawang taon na anak natin?" nagulat ako ng bigla niyang bulalas. Nagbukas sara ang bibig ko hindi makahanap ng sasabihin. Oh God! Avery ngayon ka pa talaga na tameme. Wait paano niya nalaman? Is it obvious Avery kahit hindi mo suriin maigi tila iisang mukha lang ang mag-ama Kailangan ko ipaliwanag sa kanya ng maayos always remember sabik sa ama ang anak mo. Galingan mo magpaliwanag sa ama nitong kay raming nakapaloob na emosyon sa mgz mata nito na hindi ko mabasa. Dalawa lang ang malinaw sa akin. Ang galit at hinanakit. I'm too guilty noon pa man. Is this the right time to confess to him. Tell him that his the father of Rowen. Wala naman iba pa. Dumaan man ang taon tanging siya lang ang lalaking dumaan sa buhay ko may nagpaphayag man pero wala ni isa sa mga yun ang nagpapukaw ng interes ko