LOGINShare
Chapter 70.💜
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 71.💜 SPG
[Maya pov]Sinuklay ko ang mahaba kong buhok habang nakatingin ako sa malaking salamin na nasa harapan ko. Maging ang pisngi ko ay hinaplos ko, pababa sa aking leeg.Wala ng gaspang… wala ng pilat… wala na ang bakas ng sunog na sumira sa buong katawan ko noon. Bumalik na ang dati kong anyo…Mahina akong napahagikgik ng yakapin ako ni Tyler mula sa aking likuran at saka ako hinalikan ng paulit-uulit sa leeg. “Ano ba, Tyler, nakikiliti ako-uhmmp!” Natigil ako sa pagrereklamo ng sunggaban niya ang labi ko, hindi pa ito nakuntento, bumaba ang labi niya hanggang sa leeg ko at dibdib habang isa-isa nitong inaalis ang lahat ng saplot naming dalawa.“Ohh, T-Tyler…” Ung0l ko ng isubo niya ang tuktok ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay nagdi-deliryo ako sa init na nagsimulang kumalat sa katawan ko dahil sa ginagawa niya.“I missed this, Maya… halos two years tayong walang sexy time.” Wika ni Tyler bago pinadaan ang mahabang dila sa aking kaselanan. Umaangat ang katawan ko sa tuwing ginagawa niya ‘yon
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 72.💜
[Maya pov]Lahat ay napasinghap sa malakas na sinabi ni Suzy. Ang mga bisita ay nagsimulang magbulungan habang may pag aakusa sa mga mata.Agad na nilapitan ni Hannah si Suzy subalit nagpumiglas ito. “Let me go, Hannah! Patayin uli natin ang babaeng ‘yan para wala na tayong kaagaw–” Malakas na sinampal ni Hannah ang kaibigan. “T-Tumigil ka na, Suzy. A-Ano ba ang sinasabi mo!” Nilibot ni Hannah ang tingin sa paligid. “L-Lasing lang ang kaibigan ko kaya k-kung ano-ano ang nasasabi niya.”Tinanguhan ko si Tyler para magpatuloy siya sa pagsasalita. “Five years ago, my wife had been kidnapped by someone. I… I thought she was dead.” Hinalikan ako ni Tyler sa noo. “But unfortunately she’s not. Bumalik siya sa buhay ng anak namin—”“NO!!! Hindi ka totoo, patay ka na!” Kumawala si Suzy kay Hannah para lapitan ako, pero maagap na humarap si Delvin sa kapatid. “Umalis ka ri’yan, kuya! Papatayin ko ulit ang pesteng ‘yan—” Sinampal ito ni Delvin. “K-Kuya… di’ba kakampi kita?” Naluluhang tanong ni
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 73.💜
[Maya pov]Binigyan ni Tyler ng malaking pabuya si kuya Gordon pero hindi nito tinanggap. Sapat na daw na pinawalang sala siya para makasama pa niya si lola Felly ng matagal. Ayaw rin sanang tanggapin nito ang bahay at lupang binigay namin mag asawa kung hindi lang ako nagbanta sa kanya na kukunin ko na lang si lola Felly para magkaroon ng maayos na tirahan, saka may nobya na rin pala si kuya Gordon at kasalukuyang nagdadalantao na kaya naman hindi na ito nakatanggi pa. Si Suzy, pinuntahan ko din siya sa bilibid kaya lang ay hindi ito tumigil sa pagwawala na para bang nawala na sa katinuan. Nakasuhan din ito ng murder kaya naman habangbuhay itong makukulong. Ito pala ang pumatay sa ex ni Tyler na si Bianca. Ayon kay Tyler ay sinisi niya ang sarili dahil na-aksidente ito matapos niyang makipaghiwalay. Akala ni Tyler ay naaksidente ito dahil sa kanya, pero hindi pala dahil si Suzy pala ang may sala. Katulad ni Hannah ay sagad sa buto ang kasamaan nito. Maging si Delvin ay hindi makapani
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN SPECIAL CHAPTER❇️💜
BAWAT bisita ay puno nang pagkamangha ang mukha habang nakatingala sa harap ng malaking mansion ng Montemayor. Hindi lubos makapaniwala ang mga ito na magpapatayo ng isang rebulto na gawa sa diyamante si Tyler Montemayor para sa ikalabing dalawangpung anibersayo nito sa asawang si Maya Montemayor. Tumingala si Maya sa rebultong nasa harapan. Kamukhang-kamukha ito ni Maya, mula sa anyo ng mukha, at hugis ng kanyang katawan. Malaki lamang ito kumpara sa kanya.“Tyler, hindi ba’t parang sobra naman yata itong regalo mo sa akin ngayon?” Maging si Maya ay hindi makapaniwala sa pinagawa ng kanyang asawa para sa kanya. Noon ay sandamakmak na alahas, tapos ngayon naman ay isang statue na kamukha niya— at gawa pa sa mga diyamante.Bumaling si Maya kay Tyler at hinawakan ang kamay nito. “Hindi mo ako kailangan bigyan ng ganito para mapatunayan na mahal mo ako. Sapat na sa akin na kasama ko kayo ng ating mga anak. Matagal na rin tayong nagsasama, mahal ko, kaya wala kang dapat patunayan sa akin.
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 74.💛
[Ang kwentong ito ay kwento na ng anak na panganay nina Maya at Tyler Montemayor na si Trevor Montemayor][Genesheya pov]“Grabe, best. Ang gwapo talaga ni Trevor Montemayor, no?” Ani Charmaine, ang matalik kong kaibigan. Mga bata pa lang kami ay matalik na kaming magkapitbahat at magkaibigan, hindi lang kaibigan ang turingan namin sa isa’t isa, kundi para na rin kaming magkapatid na dalawa.Narito kami ngayon sa canteen, ang paborito naming kainan. Bukod kasi sa masarap na ang mga pagkain dito ay mura pa. Pwede pa kaming mag order ng kalahating serve ng ulam, hindi kagaya sa ibang kainan na hindi pwede.Tumigil ako sa pagsubo at tumingin sa screen ng telebisyon kung saan ibinabalita ang panganay na anak ng ninang Maya at ninong Tyler ko. Tama si Charmaine, napakagwapo ni kuya Trevor. Sa katunayan ay sikat na sikat ito at maraming babae ang nagkakandarapa at nangangarap na mapansin nito. Sino ba ang hindi nakakakilala sa isang Montemayor. Bukod sa isa itong Montemayor ay kilala rin it
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 75.💛
[Genesheya pov]Pagdating namin sa kanilang mansion ay agad akong hinila ni ninang Maya sa silid na tutuluyan ko. Halos malaglag ang panga ko ng makita ang napakaraming gamit na naroon. Lahat ay halatang mamahalin. Ang ikinataka ko ay ang mayro’n ding napakaraming nighties na kay iikli. Alam naman nito na hindi ako nagsusuot ng mga ganito.Lumapit sa akin si ninang dala ang isang kulay dilaw na dress. “Sheya, sukatin mo ‘to, sigurado ako na bagay sa’yo ito.” Hindi rin naman ako titigilan ni ninang kaya naman sinukat ko lahat ng gusto niyang sukatin ko. Ganito ang senaryo sa tuwing pumupunta ako dito sa kanila. Kung ano-ano ang ipapasukat sa akin ni ninang na mga damit, alahas, at mga sapatos. Kapag umaalis rin naman ako ay iniiwan ko ang karamihan, kukuha lang ako ng isang pares ng rubber shoes. Sa dami kasi ng mga ito ay tiyak akong hindi ito kakasya sa bahay namin. Bata pa lamang ako ay ganito na si ninang Maya. Kung ano-ano ang mga bagay na mamahalin ang binibili niya para sa akin.
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 76.💛
[Ang kwentong ito ay kwento na ng anak na panganay nina Maya at Tyler Montemayor na si Trevor Montemayor][Genesheya pov]Tuwang-tuwa na yumakap ako kay Richard ng magtapat siya ng pag ibig sa akin. “Gusto din kita, Richard. Mabuti naman at pareho tayo ng nararamdaman.” Madamdamin kong wika habang nasa bisig niya ako.Ang tigas ng dibdib niya, mainit at ang bango-bango pa. Akala ko ay sa panaginip ko ay sa panaginip ko lamang siya mayayakap—-Natigilan ako ng makarinig ng malakas na katok sa pinto. Katok? Sandaling napaisip ako. Ibig bang sabihin ay nananaginip nga ako? Naitanong ko sa sarili ko.Agad akong nagmulat ng mata. Halos maduling ako ng bumungad sa akin ang isang malapad na dibdib. Nanlaki ang mata ko, at biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko ng maramdaman ko na mayro’ng mainit na hininga na tumatama sa itaas nang ulo ko. Gumapang ang kilabot sa aking katawan ng maramdaman ko na may binting kumikiskis sa hita ko. Naramdaman ko rin na mayro’ng braso sa bewang ko. Sakto ng
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 77.💛
[Genesheya pov]Iniwan nila kami ni kuya Trevor para makapag usap. Sa dilim ng kanyang mukha at pagkakuyom ng kanyang kamao ay pinili kong layuan na siya. Natatakot ako na baka bigla niya akong sapakin. Alam ko na galit siya— hindi, mas matamang sabihin na galit na galit siya sa akin.“Plano mo ba ito, ha?” Maanghang niyang tanong.“H-Ha?” Lumapit siya sa akin kaya naman napaatras ako, hanggang sa ma-corner ako at wala ng maatrasan pa. “Ku-kuya–”“Damn you!” Galit niyang bulyaw. “Stop calling me kuya, Sheya! Wag kang umarte na inosente ka dahil hindi mo ako madadala sa ganyan mo!” Galit niyang bulyaw sa akin.Kusang pumikit ang mata ko ng makitang susuntukin niya ako. Akala ko ay tatama sa mukha ko ang kamao niya, pero sa pader tumama ang suntok niya, sa gilid ng ulo ko. Nag unahan sa pagtulo ang luha ko. Takot na takot ako, akala ko ay sasaktan niya ako.“Bakit ako pa, Sheya? Alam mo naman na ikakasal na ako, di’ba?” Napasabunot ito sa buhok. Bakas ang frustation sa mukha na tumingin
Latest chapter
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 154.💙
(Karla pov) Kitang-kita ko kung paano bugbugin ni Timothy at nang kakambal nitong si Marshall si Bane. Dumating din si Jelay, umiiyak itong nakayakap sa'kin. "Karla, thanks god you're safe. Sobra kaming nag alala sayo ni nanay." Nag aalalang sabi ni Jelay sa'kin. Maraming dumating na mga pulis, hinuli si Bane at ang mga tauhan nito. Nakahinga ako nang maluwag dahil naligtas din si Atty. bago pa ito tuluyang mapatay ng mga tauhan ni Bane. Naramdaman ko nalang ang pag angat nang katawan ko sa ere, si Timothy buhat niya ako. Sa bisig niya ay umiyak ako ng umiyak... halo-halo ang nararamdaman ko... Pasasalamat at pangungulila sa kanya. Hindi malubha ang lagay ko pero ang daming bumisita sa'kin. Hiyang-hiya ako sa magulang ni Timothy at hindi ko magawang tumingin sa kanila dahil sa labis na hiya sa nagawa ko sa anak nila. "Karla, iha... hindi mo kailangan na sisihin ang sarili mo. Biktima ka lang ng sarili mong ama." Wika nang mommy ni Timothy. "Sa katunayan ay natutuwa kami sa
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 153. 💙
(Karla pov) Tatlong araw na ang nakakalipas simula nang iwan ko si Timothy. Walang araw na hindi ako tahimik na umiiyak at alam ni nanay ang lahat... Pinagtapat ko sa kanya ang lahat. Wala akong narinig na masakit na salita sa kanya, ito pa ang humingi ng tawad sa akin dahil kasalanan daw niya kung bakit ako nagkaro'n nang masamang ama. Tumawag sa akin si Sheya, binalita niya ang lahat sa'kin. Tahimik daw na inasikaso ang kaso. Nahuli na rin si Richard at nakakulong na. Ang magulang ni Richard na nagpalabas na patay na si Richard ay haharap din sa kaso. Malungkot at nasasaktan man ako ay masaya parin ako sa balitang nalaman ko. Kampante na ako dahil hindi na sila mapapahamak sa kamay ng ama at kapatid ko. Natigilan ako nang makita ang isang babae na naghihintay sa akin sa labas ng bago naming tinutuluyan ni nanay. Teka, ito 'yong atty. na nakita kong kasama ni Timothy sa elevator. Ano kaya ang kailangan ng babaeng 'to sa'kin? Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit sa'kin. Nag
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 152. 💙
(Karla pov)Wala akong ginawa kundi ang umiyak. Gustuhin ko man isuplong at sabihin sa mga Montemayor ang tungkol kay Richard ay pinangunahan ako ng takot. Oo, naduduwag ako. Binantaan kasi ako ng ama ko na isiswalat din niya kasabwat ako, sisiguraduhin daw nito na malalaman ni Timothy na kasama ako sa mga planong ginawa nito. Hindi ko na kaya… kinakain na ako ng konsensya ko. Narinig ko ang usapan ni Timothy at Sheya, natatakot ako dahil mukhang may balak na naman na masama si Richard kay Sheya. Nakakatakot si Richard, imbis na magbago ito at magpasalamat sa ikalawang buhay na binigay ng diyos ay nagagawa pa rin nito na gumawa ng masama.Tumingala ako sa harapan ng mansion nang mag asawang Trevor at Sheya.Hindi na kasi kaya ng konsensya ko. Hindi na ako makakain at makatulog ng maayos. Bahala na…“Karla!” Nakangiting yumakap sa akin si Sheya ng makita ako. Niyaya niya akong umupo, pinaghandaan pa ako nito ng pagkain. Napansin ko na nanlalalim ang mata ni Sheya, mukhang hindi ito nak
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 151. 💙
(Timothy pov) "Oh, Timothy, napadalaw ka." Nakangiting bungad ng ina ni Karla sa akin, agad ako nitong pinapasok sa loob. Mas masigla na ito kumpara no'ng una ko itong makita, siguro dahil na rin sa regular check up nito at patuloy na pag inom ng gamot. "Naku, iho, nag abala ka pa." Tila nahihiyang turan nito ng makita ang marami kong dalang groceries at lutong pagkain. "Hindi ito isang abala, nay." Ako na nagsalansan ng mga pinamili ko dahil ayaw ko itong mapagod. Pagkatapos ay agad kong tinanong ang ina ni Karla. "May problema ka ba, nay? Kayo ni Karla?" Oo, isa ito sa dahilan kung bakit ako nagpunta rito. Gusto kong malaman kung ano ang problema nilang mag ina. I know it was wrong because it's a family matter, but for me, when it comes to Karla, it's matter. Mahalaga sa akin ang nobya ko. Kung sakaling malaman ng nobya ko ang ginawa at magalit ito ay maiintindihan ko. I'm really worried. Hindi na ako mapakali dahil pakiramdam ko ay naglalagay ng pader sa pagitan naming dalawa si
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 150. 💙
(Timothy pov) Hindi ko mapigilan ang mag alala dahil hindi sinasagot ni Karla ang mga tawag ko. I called may secretary to cancel all my appointments at nagmamadaling umuwi sa condo. Then I saw her, crying while holding her cellphone, mukhang hindi maganda ang pinag uusapan ng mga ito dahil mas lalong humaguhol ng iyak ang nobya ko. Rumehistro ang gulat sa mukha niya ng makita ako. "T-Timothy..." "What's wrong? May nangyari ba kay nanay?" Nag aalala akong yumakap sa kanya. Kilala ko si Karla hindi ito basta iiyak lang kaya alam kong may mabigat siyang dinadala. Pero imbis sagutin ako ay tumalikod ito sa akin at umiling. Bumuntong hininga ako. Kahit nanaig sa akin na alamin ang problema ay iginagalang ko kung ayaw man niyang sabihin sa akin ang problema niya. "N-Nagluto ako, hon. S-Sandali lang at maghahain ako ng pagkain." Nagpaalam si Karla na maghahain, tumango ako bago pumasok sa kwarto para magbihis. Ilang beses pa akong bumuntong hininga. Hindi ko talaga gustong makita na umii
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 149. 💙
(Karla pov)Masaya kaming nagkukwentuhan ni Jelay habang kumakain sa isang fast food chain. Nagkita kaming dalawa at syempre nagkamustahan. Sinabi ko sa kanya na uuwi na ako sa bahay namin sa susunod na buwan. “Teka, saan ka ba nagtatrabaho?” Tanong sa akin ni Jelay. “Para madalaw ka namin ni nanay. Boss mo ba si Timothy?” Muntik na akong masamid sa tanong niya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin kasi sinasabi sa kanila ang totoo. Alam ko kasi na magagalit si nanay kapag nalaman niya na nakatira ako sa isang bahay kasama ang isang lalaki. Sino bang ina ang matutuwa na ang anak niyang dalaga ay mayro’ng kasamang lalaki sa bahay. Hindi ko na nasagot ang tanong niya ng tumunog ang cellphone ko. Tumatawag ang ama ko. "Hindi mo ba sasagutin? Baka importante 'yan." Umiling ako kay Jelay. "Wrong number lang." Nang maghiwalay kaming dalawa ay saka ko binasa ang text messages na pinadala ng ama ko. Gusto nitong malaman kung may improvement na ba sa plano ko. Bumuga ako ng hangin. Mahal ko
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 148. 💙
(Karla pov)Iyak ako ng iyak dahil walang balita kay Jelay. Hindi ito matagpuan at kahit ang mga kapulisan ay hindi ito natagpuan. Maging si nanay ay sobra ng nag aalala rito.“Ma’am, sigurado ka ba na dito nakatira ang kaibigan mo?” Intriga sa akin ng pulis na may pagdududa. “Opo, mamang pulis. Tandang-tanda ko na iyan ang nakalagay sa ID ng kaibigan ko noong nagtatrabaho kami.” Dagdag ko pa.Kumunot ang noo ni Timothy, ang pulis ay kunot din ang noo, nagtataka tuloy ako kung bakit parang nagtataka silang dalawa.“Ma’am, ang lugar kasi na iyan ay isang exclusive subdivision, puro mayayaman ang nakatira sa lugar na ‘yan at iisang angkan lang… ang angkan ng mga Herendes. Kaya imposible na ri’yan nakatira ang kaibigan mo.” “Hon, hinawakan ni Timothy ang kamay ko. Alalahanin mong mabuti, sigurado ka ba na dito siya nakatira?” Agad na tumango ako. “Oo, hon, sigurado ako. Kung gusto ninyo ay alamin ninyo sa dati naming pinapasukang pabrika, sigurado ako na mayro’ng record si Jelay doon.
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 147. 💙
(Timothy pov) Kumunot ang noo ko pagdating sa tapat ng pintuan ng condo ko. May nakita akong bulaklak at ilang regalo na para kay Karla. Naka-indicate ang pangalan ng nobya ko rito kaya takang-taka ako. Hindi kasi ako bumili ng bulaklak ngayon kay Karla dahil dumaan ako ngayon sa isang jewelry store para bilhan ito ng kwintas na mayro’ng picture naming dalawa.Tiningnan ko ng masama ang katapat ng pad ko, ang condo unit ni Bane. Lumapit ako rito at malakas na kumatok. Pero imbis si Bane ay isang babae ang nagbukas rito.“Clare!?” Gulat na gulat na bulalas ko. “Hi, Timothy!” Agad na bati ng dalaga na nakangiti. “Pasa sa akin ba ang mga bulaklak na ‘yan?”“Bakit ikaw ang nasa unit ni Bane? Nasaan siya?” Iniinis ako ng gag0ng ‘yon ah. Alam ko siya nagpadala nito kay Karla.“Sinong Bane?” Tanong ni Clare. “Ah, siya ba ‘yong dating nakatira dito? Well, sa akin na ang unit na ‘to dahil ibinenta na ito sa akin.” Ngumiti ito ng pilya. “Si Bane ba talaga ang hinahanap mo, oh baka naman ako t
ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN Chapter 146. 💙
(Karla pov) Sobrang saya ko dahil hindi na peke ang relasyon namin ngayon ni Timothy. Araw-araw ay dama ko ang pagmamahal niya sa akin. Wala siyang ginawa kundi ang suyuin ako, sabi nga nito ay 'liligawan niya ako ng pormal kahit kami na. "Salamat, Timothy," Pasalamat ko sa kanya ng abutan niya ako ng bulaklak. "Sabi ko naman sayo ay tama na e. Tingnan mo ang condo mo, malapit ng mapuno ng mga bulaklak." Dalawang buwan na matulin ang lumipas, tapos na ang agreement namin dalawa pero heto at masaya kaming nagpatuloy sa relasyon namin. "Kasalanan mo 'yan, hon. Hindi mo kasi tinatapon ang luma kong binibigay." Iiling-iling na sabi nito sa akin na ikinairap ko sa kanya. "Bakit ko itatapon, eh binigay mo sa akin lahat ng 'to." Sa totoo lang ay sinubukan kong sundin ang sinabi niya sa akin pero hindi ko talaga kaya. Bukod sa nanghihinayang ako ay gustong-gusto ko ang mga bulaklak na nakikita sa umaga. Hindi ako magsasawang titigan ang mga ito dahil galing ang lahat ng ito sa kanya. Kumu
