COCO:
"Hmm? Ham and cheese ito?" Tanong niya kay Benang habang pirming nakasandal sa passenger seat ng kanyang sasakyan. Si bebang naman ay busy rin sa pag nguya ng binili nitong fries. Inabot nito ang isang large size cup na inumin.
Tumango ito habang ngasab-ngasab ang fries na magkakasunod. Tila nagpipicnic sila sa loob nang kotse na walang mga ginagawa sa buhay.
"Ang aga Bebang ah? Coke talaga?" Taas-kilay na tanong niya rito habang nakahiga sa pinahigang upuan.
"Pampagising yan. Ma'am, Ang aga natin umalis kanina pa tayo nagi-ikot dito. Hilong-hilo na ako noh!" Reklamo nito. She just rolled her eyes and sipped the drinks. Paano? Pasado alas-otso na ng marating nila ang isa na namang talyer na nasa pinakadulo yata ng baranggay na ito.
Bumalik kasi sila sa dating location ng set kahapon at iniikot ang buong baranggay na iyon na may kahit anong kinalaman sa kotse, gulong, welding shop, junk shop. Maswerteng may bukas na ng mga oras na iyon at meron ding sarado pa.
Ngayon ay nasa harapan sila ng isang Al's talyer ang pinakalast sa hilera ng baranggay na iyon. Kanina pa naman bukas ito sa tingin niya ngunit sarado ang gate noon.
"Inaantok ako" Banggit niya at pumikit.
"Ma'am! May nagbukas ng gate!" Kinalabit siya ni Bebang na nakatingin na sa labas ng kotse. " May lumalabas!"
Para silang detective ni Bebang na kulang na lang ay magdala ng telescope sa pagmamasid. Napabalikwas siya ng bangon at tumingin sa pinagmamasdan ni Bebang. Nasa may katapat lamang sila ng nasabing talyer.
Nang magbukas ang pulang gate ay may iniluwa itong babaeng napakaiksi ng suot. Kasunod nito ang isang lalaking nagsara rin ng gate ng makalabas ang mga ito.
“Ayan ba Ma’am?!” Gulat na tanong ni Bebang na parang nakakita ng jackpot. She squinted her eyes to scan the guy’s appearance. Yes! That was the guy he was looking for! Ang matipuno at makulot nitong buhok ang tumatak na imahe sa kanyang utak.
“Jackpot! Siya nga Bebang! Siya nga!” Kinuyog niya ang balikat ni Bebang na parang kinikilig dahil sa wakas ay natagpuan niya ito. Matalino talaga siya. Alam niya kung paano paliliitin ang reference ng kanyang hahanapin.
That was her talent! Kaya ng amabilis sila nakakahanap ng mga cheap talents na ic-cast eh, she has an extra-ordinary eye. Alam niya kung paano madidiskartehan ang mga bagay-bagay!
“Ba’t may kasamang babae?” Tanong naman ni Bebang habang pinagmamasdan nila ang mga ito. Ang babae ay dumikit pa ng husto sa lalaking hinahanap na parang linta.
“Girlfriend?” Taas-kilay na tanong niya.
“Baka asawa, Ang ganda oh. Bagay sila. Infairness Ma’am. Tama ka, Hottie yung guy!” Panunuri pa ni Bebang sa kanilang subject.
Napaismid naman siya at napatingin kay Bebang. Ano naman bang pake nila kung sino yung babae? Kung asawa man yan o kabit? Ang mahalaga ito na yung chance na makausap ito ng maayos.
“Hmm? His face looks familiar.” Muling komento ni Bebang.
“Nakita mo na siya siguro sa may set. Yung sa may bulok na car.” She mentioned.
“Hindi. Parang Nakita ko na siya sa magazine or billboard?” Muling nag-isip ito ng mabuti.
“Oh di’ba? Pati ikaw nagwapuhan sa kanya? Kakaiba di’ba? Mukhang may future sa pagmomodel yan. Kaya gusto ni Ma’am makuha yan.” Ngisi nito na parang nakahanap ng kakampi na pwede nga itong maging model. Muli niyang sinuro ito ng palihim. “Oo nga noh? Pag tinignan mo siya ng malapitan. May itsura talaga.” Komento niya pa sa sarili pero alam niyang rinig iyon ni Bebang.
“Anyway, Tara na. Lapitan na natin?” Yakag ni Bebang sa kanya ng akma itong magbubukas ng pintuan ng kotse.
“W-Wait!” Inawat niya ito ng makitang paptawid ang mga ito sa kanilang kotse. Hindi niya alam kung nakatunog bai to ay lalapit ito sa kanila? Agad niyang chineck ang likuran ng kanyang kotse. Meron palang pink na jeep car na nakaparada sa kanilang likuran. Sa babae kaya ang sasakyan na iyon?
“Ano na naman Ma’am?! Late na ako sa office. Tumatawag na sakin yung staffs natin.” Iritang sabi ni Bebang ngunit hindi niya pinansin ang nagmasid pa rin na parang suspect.
“Shhh-Shhh. Aalis yata.” Sambit niya.“Oh ayan! Ayan! Papalapit! Babain mo na!” Nagmamadlaing tulak sa kanya ni Bebang. Ngunit habang papalapit ito ay lumakas naman ang kabog ng dibdib niya at takot na muli siyang ipahiya nito.
Alam niyang hindi ito papayag dahil unang-una sa lahat ay tumanggi ito. Napaisip siyang mabuti kung paano ng aba niya i-aapproach ito. Habang papalapit ito sa kanilang gawi ay mas tumitindi ang kabog ng kanyang dibdib at mas lalong hindi gumagana ang utak niya.
“Teka lang Bebang, Hindi ako makapag-isip ng paraan!” Nang itinutulak nito ang likod niya at sinasandal din niya ang likod niya upang labanan ang pwersa nito sa kanya.
“Ano? Sa tagal mong nagkuyakoy dyan Ma’am? Di ka pa nag-isip?! Kakausapn mo lang naman.”
“Ginawa ko na nga yon eh! Tumanggi nga eh! Alangang kausapin ko ulit?” Panic niyang sabi habang nagtutulukan sila ni Bebang sa loob ng sasakyan. Marahil sa likot nila at umuuga na ang sasakyan sa labas.
“Kidnappin mo na lang.” Bira nito.
“Sira ulo ka ba? Edi nakulong tayo.”
“Ma’am, Late na ako.”
“Teka! Iiwan mo ba ako?!” Pagalit na tanong niya kay Bebang. Hindi na nakatiis si Bebang at tumkhim ito. Huminga pa ito nang malalim na parang nagsasawa na sa kanya.
Bebang bent over to unlock her door. She didn’t get to react as Bebang tried pushing her again for her to get out of the car.
“Isa?! A-Aray!” Coco warned her but Bebang pushed her hard and because the car’s door was open her body didn’t slam instead; she was pushed all the way outside the car.
Tila nagulat pa si Bebang sa lakas ng pagkakatulak nito sa kanya. Naramdaman na lang niya ang magaspang na semento ng kalsada. Bumagsak siya ng patagilid kung kaya’t nadagandan ang kanang braso at tuhod niya.
“S-sorry, Ma’am. O-okay ka lang?” narinig niya pang sambit ni Bebang sa loob ng sarili niyang kotse. Gusto niyang hilahin rin ito papalabas ng kotse at sabunutan ng dumukwang lamagng ito ngunit hindi siya tinulungan.
“L-Leche ka talaga , Bebang.” Gigil na sambit niya rito.
“Sorry!” -Bebang.
“Tulungan mo ko!” Sigaw niya.
Hindi pa man siya nakakatayo ng may tumapat ng isa pares ng sapatos sa kanyang harapan. She lifted her eyes slowly as the guy he was looking for was already in front of her.
He was waering ragged pants and a plain black shirt. Nakapamulsa pa ito sa kanyang harapan habang nakatitig sa kanya na nakasalampak sa semento.
(Shit!) She cussed. She didn’t expect to introduce herself t=in thi kind of way. Mukha na naman siyang tanga sa harap nito.
“You’re in the way…” sabi ng lalaki sa kanya habang nakahiga siya sa semento.
Don't forget to give your thoughts! please comment and like the notes! Drop a gem if you must! Loveyou! Sammies! let's supports the Aragon Series! follow efbi page: Oautkuforever12
COCO:“SHIT!” Corine couldn’t help but cuss while getting up from that epic fall. She stood up faster and smiled at the guy. “Hi!” She greeted.Hindi ito kumibo at kumunot-noo lamang. Nakita niyang naka abante na pala ang pink na jeep sa likuran ng kanyang kotse. She was about to get hit kung hindi siya napansin ng mga ito."Hehe, Madulas yung semento.” Palusot niya. Awkward!(Hala! Isip Coco! Mag-isip ka ng plano!) Sandaling nagpanic ang utak niyo kug ano ang pwedeng sabihin sa kaharap na pakay namna niya talaga sa lugar na iyon. Obviously, he was about to leave and she needed to stop him."Hey?! have I seen you before? You look familiar. " She attempted to prolong the conversation and tried to open a little. Baka kasi sakaling hindi siya nito natatandaan. Edi mas mabuti?"Ikaw yung babaeng nagpapaalis ng truck ko sa set kahapon." He said straightly to her face and it was expressionless!(Oh no!) Her brain was slammed while still trying to give him an awkward smile.“Ah-eh Ganon ba?!
COCO:MEANWHILE SA LOOB NG TALYER...(Shuta ka talaga Bebang… Humanda ka sakin pagbalik ko na office. Lilitsunin kita na buhay!) Coco couldn’t think out of frustration at her assistant.Hindi niya mapigilan ang pagkagigil habang nakayuko upang iwasang makakuha ng atensyon sa mga tao sa talyer at kinukuyumos ang bag na nakasubit sa kanya. Paano bang hindi siya maiinis? Bigla na lang iniandar ni Bebang ang kanyang kotse niya. Tinext niya ito na bumalik dahil ipapagawa niya yung kotse niya BUSETTTT ngunit hindi ito nagrereply."Ah, Miss?" Isang lalaki ang lumapit sa kanya upang mapaangat ang kanyang ulo.Sa tingin niya ay tauhan rin ito sa talyer. Mukhang hindi rin nalalayo ang edad nito sa Garett na iyon."Hinihintay mor in ba si Garett?" Tanong nito. Gusto niya magreklamo kung paano nito nalaman na iyon ang pakay niya? Ganon ba ka-obvious na ito ang hinahanap niya?! Ngunit totoo namang ito ang kanyang hinihintay kung kaya lakas-loob siyang pumasok sa loob ng talyer. "Matagal pa yon… Na
GARETT:"AH okay. T-Thanks." Nakita ni Garett na nakuha pa rin nitong ngumiti sa kanya kahit anong klaseng pagsusungit niya rito. He leaned his back at the table anf d carefully observing the woman who was pouring alcohol on a cotton.The image of this girl became blurry and replaced by Jamilla’s image. Napangisi siya ng ma-imagine na si Jamila ang nasa kanyang harapan.“Oh! My legs! I’m gonna have a scar! Ewwww,” Napangisi siya habang naiimagine na ito ang sasabihin ni Jamila kung ito ang nasugatan. Knowing that silly girl, Ito na ang pinamaarteng babaeng nakilala niya sa kanyang buhay.“Ikaw kasi! You’re avoiding mo! I won’t have this wound if hindi ka umiiiwas!” Garett imagined Jamila’s irritated face if ever she would complain like this to him. Mas lalo siyang napangiti sa isiping iyon.Napansin siguro ng babae ang kanyang pag-ismid kung kaya’t ini-angat nito ang ting in sa kanya. In just split seconds, it brought him back to reality. It wasn’t Jamila…Awtomatikong nawala ang kany
COCO:MAKALIPAS NG TATLONG ARAW...["I think, hindi mo sineseryoso ang trabaho mo Corine." sambit ng boss ni Coco na si Kathy habang kausap niya ito sa telepono. "It's been three days and yet you still don't have a good result?" Gustong umikot ng kanyang dalawang eyeballs dahil sa kasawaang natatamo sa kanyang boss pero pinili niya pa rin ang pakinggan ito ng may isang dakot ng pasesnya. "Ma'am, I'm doing the best I could pero ang hirap po talaga kasing i-convinve ng Garett na iyon." Sambi naman niya sa telepono. "What's hard for you to do your task? You successfully got the name. Hindi na mahirap iyon." Minsan talaga ay gusto niyang halukayin ang utak nitong boss niya. Ano namang kinalaman ng nakuha niya ang pangalan nito sa pagkkumbinsi? Magkaiba iyon. Tatlong araw na rin siya nagpabalik-balik sa lugar na iyon. Ngunit palagi rin nman niyang hindi naabutan sa talyer ang lalaki. Either nasa home servie ito o kasama ng Al minsan naman ilang oras din siyang nakakapaghintay ngunit sa
GARETT:"Garett! Here,"Napalingon si Garett sa isang long table ng isang pinasukan High-Class Pub/Club around Makati.It was around midnight when he arrived at the pub. Ayaw niya sanang pumunta dahil wala siya sa mood para sa mga ganitong bagay sa ngayon bukod doon ay napakaingay ng lugar dahil weekend at tiyak na marmaing kabataang katulad niya ang naroon na maraming rin may oras mag-clubbing.If you define a crowd, it doesn’t crowd, of course, but he still expects various groups inside of it.This prestigious pub has a membership card for you to enter the place, even the wealthiest man on earth can’t enter if you don’t have one.But it still depends, may mga nakakapasok rin naman mga Kabataan na hindi belong sa kanialang society. Kapag may membership card ang kasamahan ay pwedeng makapasok na rin ang inimbitahan nitong wala.You can invite a non-member once into that club. That was the rule.He avoids these kinds of places where he could easily recognize. They all have the same circ
COCO:"Hays!" Nanghihinang binuksan ang pinto ng cubicle habang hilong-hilong papalabas doon. "Hindi na talaga ako iinom!" Sumpa niya sa sarili. Lumapit siya sa mahabang sink counter upang hilamusan sana ang sarili dahil sa hilo na kanyang nararamdaman."Kailangan mo ba talagang tirahin yun Daqi-Daqu?Daque?! Ah! Punyemes! Kung ano mang pangalanan non!" pinapagalitan niya ang kanyang sarili habang nagmo-monolouge mag-isa. Nakatatlong Ladies drinks na yata siya ng ininom bago niya naramdamang tinatamaan na pala siya ng alak aand since libre ang mga unlimited drinks na iyon at minsan lang rin ang pagkakataon na makakapasok siya ganoong klaseng lugar.Ang high class naman ng clubna iyon! As in HIGH CLASS!Tunay na pang upper class lang naman ang mga taong pumupunta rito. Swertehan lang kapag nakapasok ka or pag may membership yung kasama mo. Naisip niyang kumuha ng membership card doon dahil mukhang magandang tambayan iyon kapag stressed ka sa buhay ngunit asa pa siyang makakuha ng sari
COCO:“Hays.” Narinig niya ang pagbuntong hininga nito while rolling his beautiful eyes. Mabilis nitong inayos ang pagkakatayo.Nakisama naman ito at halos dalawang minuto na nga silang stuck sa loob ng cubicle na iyon. Someone even knocked at their door bbut they didn’t answer. She even lifted her feet to pretend that Garett was the only one inside.Naririnig niya ang tila zombie wave na mga yapag ng mga paa sa labas ng cubicle na iyon na tila labas-pasok ang mga lalaki. Mayroon nagtatawanan at pilit na binubuksan ang kanilang cubicle.“Don’t do that. It’s useless.” Saway sa kanya ni Garett. Nakikisama naman ito sa kanayang tagu-taguan. He was even whispering while talking to her.“Why not? Isipin pa nila na nag-aano tayo dito eh!” Mariing bulong niya rito.“Anong ano?” Kunot-noong sambit nito. “Come on say it. “ Hamon pa nito habang nakatapat sa kanya at nakasandal ang likod sa pintuan. He even crossed his arm around his chest.“Is there someone here?!” Muling may kumatok. Kapwa sila
GARETT:"I apologize for what happened earlier," Garrett said.“It’s alright Mr. Aragon. Since you are a member of this club. Your brothers are regular visitors here. I’ll consider this.” The lady gave him a big smile and happened to be the manager of the said club.Nasa loob sila ng Admin Office ng mga sandaling ito. Sa may bandang lounge area bago sa entrance ng pub na iyon.Halos mamula siya ng maabutan sila sa ganoong posisyon ng isang personnel sa loob ng banyo. They were brought by the security guards who happened to come inside the bathroom when someone reported about the incident.And yes, they could have been viral because of what happened, but luckily, no one took a video of them destroying the club’s property.Andrei, his friend went home earlier, hindi nan ga sila nagpang-abot pa dahil natagalan ito sa paghihintay sa kanyang ng pumunta siya sa restroom/ Andrei assumed he excaped again. He only received text message from him that he went home already."I will pay for the dam
GARETT:"I apologize for what happened earlier," Garrett said.“It’s alright Mr. Aragon. Since you are a member of this club. Your brothers are regular visitors here. I’ll consider this.” The lady gave him a big smile and happened to be the manager of the said club.Nasa loob sila ng Admin Office ng mga sandaling ito. Sa may bandang lounge area bago sa entrance ng pub na iyon.Halos mamula siya ng maabutan sila sa ganoong posisyon ng isang personnel sa loob ng banyo. They were brought by the security guards who happened to come inside the bathroom when someone reported about the incident.And yes, they could have been viral because of what happened, but luckily, no one took a video of them destroying the club’s property.Andrei, his friend went home earlier, hindi nan ga sila nagpang-abot pa dahil natagalan ito sa paghihintay sa kanyang ng pumunta siya sa restroom/ Andrei assumed he excaped again. He only received text message from him that he went home already."I will pay for the dam
COCO:“Hays.” Narinig niya ang pagbuntong hininga nito while rolling his beautiful eyes. Mabilis nitong inayos ang pagkakatayo.Nakisama naman ito at halos dalawang minuto na nga silang stuck sa loob ng cubicle na iyon. Someone even knocked at their door bbut they didn’t answer. She even lifted her feet to pretend that Garett was the only one inside.Naririnig niya ang tila zombie wave na mga yapag ng mga paa sa labas ng cubicle na iyon na tila labas-pasok ang mga lalaki. Mayroon nagtatawanan at pilit na binubuksan ang kanilang cubicle.“Don’t do that. It’s useless.” Saway sa kanya ni Garett. Nakikisama naman ito sa kanayang tagu-taguan. He was even whispering while talking to her.“Why not? Isipin pa nila na nag-aano tayo dito eh!” Mariing bulong niya rito.“Anong ano?” Kunot-noong sambit nito. “Come on say it. “ Hamon pa nito habang nakatapat sa kanya at nakasandal ang likod sa pintuan. He even crossed his arm around his chest.“Is there someone here?!” Muling may kumatok. Kapwa sila
COCO:"Hays!" Nanghihinang binuksan ang pinto ng cubicle habang hilong-hilong papalabas doon. "Hindi na talaga ako iinom!" Sumpa niya sa sarili. Lumapit siya sa mahabang sink counter upang hilamusan sana ang sarili dahil sa hilo na kanyang nararamdaman."Kailangan mo ba talagang tirahin yun Daqi-Daqu?Daque?! Ah! Punyemes! Kung ano mang pangalanan non!" pinapagalitan niya ang kanyang sarili habang nagmo-monolouge mag-isa. Nakatatlong Ladies drinks na yata siya ng ininom bago niya naramdamang tinatamaan na pala siya ng alak aand since libre ang mga unlimited drinks na iyon at minsan lang rin ang pagkakataon na makakapasok siya ganoong klaseng lugar.Ang high class naman ng clubna iyon! As in HIGH CLASS!Tunay na pang upper class lang naman ang mga taong pumupunta rito. Swertehan lang kapag nakapasok ka or pag may membership yung kasama mo. Naisip niyang kumuha ng membership card doon dahil mukhang magandang tambayan iyon kapag stressed ka sa buhay ngunit asa pa siyang makakuha ng sari
GARETT:"Garett! Here,"Napalingon si Garett sa isang long table ng isang pinasukan High-Class Pub/Club around Makati.It was around midnight when he arrived at the pub. Ayaw niya sanang pumunta dahil wala siya sa mood para sa mga ganitong bagay sa ngayon bukod doon ay napakaingay ng lugar dahil weekend at tiyak na marmaing kabataang katulad niya ang naroon na maraming rin may oras mag-clubbing.If you define a crowd, it doesn’t crowd, of course, but he still expects various groups inside of it.This prestigious pub has a membership card for you to enter the place, even the wealthiest man on earth can’t enter if you don’t have one.But it still depends, may mga nakakapasok rin naman mga Kabataan na hindi belong sa kanialang society. Kapag may membership card ang kasamahan ay pwedeng makapasok na rin ang inimbitahan nitong wala.You can invite a non-member once into that club. That was the rule.He avoids these kinds of places where he could easily recognize. They all have the same circ
COCO:MAKALIPAS NG TATLONG ARAW...["I think, hindi mo sineseryoso ang trabaho mo Corine." sambit ng boss ni Coco na si Kathy habang kausap niya ito sa telepono. "It's been three days and yet you still don't have a good result?" Gustong umikot ng kanyang dalawang eyeballs dahil sa kasawaang natatamo sa kanyang boss pero pinili niya pa rin ang pakinggan ito ng may isang dakot ng pasesnya. "Ma'am, I'm doing the best I could pero ang hirap po talaga kasing i-convinve ng Garett na iyon." Sambi naman niya sa telepono. "What's hard for you to do your task? You successfully got the name. Hindi na mahirap iyon." Minsan talaga ay gusto niyang halukayin ang utak nitong boss niya. Ano namang kinalaman ng nakuha niya ang pangalan nito sa pagkkumbinsi? Magkaiba iyon. Tatlong araw na rin siya nagpabalik-balik sa lugar na iyon. Ngunit palagi rin nman niyang hindi naabutan sa talyer ang lalaki. Either nasa home servie ito o kasama ng Al minsan naman ilang oras din siyang nakakapaghintay ngunit sa
GARETT:"AH okay. T-Thanks." Nakita ni Garett na nakuha pa rin nitong ngumiti sa kanya kahit anong klaseng pagsusungit niya rito. He leaned his back at the table anf d carefully observing the woman who was pouring alcohol on a cotton.The image of this girl became blurry and replaced by Jamilla’s image. Napangisi siya ng ma-imagine na si Jamila ang nasa kanyang harapan.“Oh! My legs! I’m gonna have a scar! Ewwww,” Napangisi siya habang naiimagine na ito ang sasabihin ni Jamila kung ito ang nasugatan. Knowing that silly girl, Ito na ang pinamaarteng babaeng nakilala niya sa kanyang buhay.“Ikaw kasi! You’re avoiding mo! I won’t have this wound if hindi ka umiiiwas!” Garett imagined Jamila’s irritated face if ever she would complain like this to him. Mas lalo siyang napangiti sa isiping iyon.Napansin siguro ng babae ang kanyang pag-ismid kung kaya’t ini-angat nito ang ting in sa kanya. In just split seconds, it brought him back to reality. It wasn’t Jamila…Awtomatikong nawala ang kany
COCO:MEANWHILE SA LOOB NG TALYER...(Shuta ka talaga Bebang… Humanda ka sakin pagbalik ko na office. Lilitsunin kita na buhay!) Coco couldn’t think out of frustration at her assistant.Hindi niya mapigilan ang pagkagigil habang nakayuko upang iwasang makakuha ng atensyon sa mga tao sa talyer at kinukuyumos ang bag na nakasubit sa kanya. Paano bang hindi siya maiinis? Bigla na lang iniandar ni Bebang ang kanyang kotse niya. Tinext niya ito na bumalik dahil ipapagawa niya yung kotse niya BUSETTTT ngunit hindi ito nagrereply."Ah, Miss?" Isang lalaki ang lumapit sa kanya upang mapaangat ang kanyang ulo.Sa tingin niya ay tauhan rin ito sa talyer. Mukhang hindi rin nalalayo ang edad nito sa Garett na iyon."Hinihintay mor in ba si Garett?" Tanong nito. Gusto niya magreklamo kung paano nito nalaman na iyon ang pakay niya? Ganon ba ka-obvious na ito ang hinahanap niya?! Ngunit totoo namang ito ang kanyang hinihintay kung kaya lakas-loob siyang pumasok sa loob ng talyer. "Matagal pa yon… Na
COCO:“SHIT!” Corine couldn’t help but cuss while getting up from that epic fall. She stood up faster and smiled at the guy. “Hi!” She greeted.Hindi ito kumibo at kumunot-noo lamang. Nakita niyang naka abante na pala ang pink na jeep sa likuran ng kanyang kotse. She was about to get hit kung hindi siya napansin ng mga ito."Hehe, Madulas yung semento.” Palusot niya. Awkward!(Hala! Isip Coco! Mag-isip ka ng plano!) Sandaling nagpanic ang utak niyo kug ano ang pwedeng sabihin sa kaharap na pakay namna niya talaga sa lugar na iyon. Obviously, he was about to leave and she needed to stop him."Hey?! have I seen you before? You look familiar. " She attempted to prolong the conversation and tried to open a little. Baka kasi sakaling hindi siya nito natatandaan. Edi mas mabuti?"Ikaw yung babaeng nagpapaalis ng truck ko sa set kahapon." He said straightly to her face and it was expressionless!(Oh no!) Her brain was slammed while still trying to give him an awkward smile.“Ah-eh Ganon ba?!
COCO:"Hmm? Ham and cheese ito?" Tanong niya kay Benang habang pirming nakasandal sa passenger seat ng kanyang sasakyan. Si bebang naman ay busy rin sa pag nguya ng binili nitong fries. Inabot nito ang isang large size cup na inumin. Tumango ito habang ngasab-ngasab ang fries na magkakasunod. Tila nagpipicnic sila sa loob nang kotse na walang mga ginagawa sa buhay. "Ang aga Bebang ah? Coke talaga?" Taas-kilay na tanong niya rito habang nakahiga sa pinahigang upuan. "Pampagising yan. Ma'am, Ang aga natin umalis kanina pa tayo nagi-ikot dito. Hilong-hilo na ako noh!" Reklamo nito. She just rolled her eyes and sipped the drinks. Paano? Pasado alas-otso na ng marating nila ang isa na namang talyer na nasa pinakadulo yata ng baranggay na ito. Bumalik kasi sila sa dating location ng set kahapon at iniikot ang buong baranggay na iyon na may kahit anong kinalaman sa kotse, gulong, welding shop, junk shop. Maswerteng may bukas na ng mga oras na iyon at meron ding sarado pa. Ngayon ay nasa