COCO:
"Hmm? Ham and cheese ito?" Tanong niya kay Benang habang pirming nakasandal sa passenger seat ng kanyang sasakyan. Si bebang naman ay busy rin sa pag nguya ng binili nitong fries. Inabot nito ang isang large size cup na inumin.
Tumango ito habang ngasab-ngasab ang fries na magkakasunod. Tila nagpipicnic sila sa loob nang kotse na walang mga ginagawa sa buhay.
"Ang aga Bebang ah? Coke talaga?" Taas-kilay na tanong niya rito habang nakahiga sa pinahigang upuan.
"Pampagising yan. Ma'am, Ang aga natin umalis kanina pa tayo nagi-ikot dito. Hilong-hilo na ako noh!" Reklamo nito. She just rolled her eyes and sipped the drinks. Paano? Pasado alas-otso na ng marating nila ang isa na namang talyer na nasa pinakadulo yata ng baranggay na ito.
Bumalik kasi sila sa dating location ng set kahapon at iniikot ang buong baranggay na iyon na may kahit anong kinalaman sa kotse, gulong, welding shop, junk shop. Maswerteng may bukas na ng mga oras na iyon at meron ding sarado pa.
Ngayon ay nasa harapan sila ng isang Al's talyer ang pinakalast sa hilera ng baranggay na iyon. Kanina pa naman bukas ito sa tingin niya ngunit sarado ang gate noon.
"Inaantok ako" Banggit niya at pumikit.
"Ma'am! May nagbukas ng gate!" Kinalabit siya ni Bebang na nakatingin na sa labas ng kotse. " May lumalabas!"
Para silang detective ni Bebang na kulang na lang ay magdala ng telescope sa pagmamasid. Napabalikwas siya ng bangon at tumingin sa pinagmamasdan ni Bebang. Nasa may katapat lamang sila ng nasabing talyer.
Nang magbukas ang pulang gate ay may iniluwa itong babaeng napakaiksi ng suot. Kasunod nito ang isang lalaking nagsara rin ng gate ng makalabas ang mga ito.
“Ayan ba Ma’am?!” Gulat na tanong ni Bebang na parang nakakita ng jackpot. She squinted her eyes to scan the guy’s appearance. Yes! That was the guy he was looking for! Ang matipuno at makulot nitong buhok ang tumatak na imahe sa kanyang utak.
“Jackpot! Siya nga Bebang! Siya nga!” Kinuyog niya ang balikat ni Bebang na parang kinikilig dahil sa wakas ay natagpuan niya ito. Matalino talaga siya. Alam niya kung paano paliliitin ang reference ng kanyang hahanapin.
That was her talent! Kaya ng amabilis sila nakakahanap ng mga cheap talents na ic-cast eh, she has an extra-ordinary eye. Alam niya kung paano madidiskartehan ang mga bagay-bagay!
“Ba’t may kasamang babae?” Tanong naman ni Bebang habang pinagmamasdan nila ang mga ito. Ang babae ay dumikit pa ng husto sa lalaking hinahanap na parang linta.
“Girlfriend?” Taas-kilay na tanong niya.
“Baka asawa, Ang ganda oh. Bagay sila. Infairness Ma’am. Tama ka, Hottie yung guy!” Panunuri pa ni Bebang sa kanilang subject.
Napaismid naman siya at napatingin kay Bebang. Ano naman bang pake nila kung sino yung babae? Kung asawa man yan o kabit? Ang mahalaga ito na yung chance na makausap ito ng maayos.
“Hmm? His face looks familiar.” Muling komento ni Bebang.
“Nakita mo na siya siguro sa may set. Yung sa may bulok na car.” She mentioned.
“Hindi. Parang Nakita ko na siya sa magazine or billboard?” Muling nag-isip ito ng mabuti.
“Oh di’ba? Pati ikaw nagwapuhan sa kanya? Kakaiba di’ba? Mukhang may future sa pagmomodel yan. Kaya gusto ni Ma’am makuha yan.” Ngisi nito na parang nakahanap ng kakampi na pwede nga itong maging model. Muli niyang sinuro ito ng palihim. “Oo nga noh? Pag tinignan mo siya ng malapitan. May itsura talaga.” Komento niya pa sa sarili pero alam niyang rinig iyon ni Bebang.
“Anyway, Tara na. Lapitan na natin?” Yakag ni Bebang sa kanya ng akma itong magbubukas ng pintuan ng kotse.
“W-Wait!” Inawat niya ito ng makitang paptawid ang mga ito sa kanilang kotse. Hindi niya alam kung nakatunog bai to ay lalapit ito sa kanila? Agad niyang chineck ang likuran ng kanyang kotse. Meron palang pink na jeep car na nakaparada sa kanilang likuran. Sa babae kaya ang sasakyan na iyon?
“Ano na naman Ma’am?! Late na ako sa office. Tumatawag na sakin yung staffs natin.” Iritang sabi ni Bebang ngunit hindi niya pinansin ang nagmasid pa rin na parang suspect.
“Shhh-Shhh. Aalis yata.” Sambit niya.“Oh ayan! Ayan! Papalapit! Babain mo na!” Nagmamadlaing tulak sa kanya ni Bebang. Ngunit habang papalapit ito ay lumakas naman ang kabog ng dibdib niya at takot na muli siyang ipahiya nito.
Alam niyang hindi ito papayag dahil unang-una sa lahat ay tumanggi ito. Napaisip siyang mabuti kung paano ng aba niya i-aapproach ito. Habang papalapit ito sa kanilang gawi ay mas tumitindi ang kabog ng kanyang dibdib at mas lalong hindi gumagana ang utak niya.
“Teka lang Bebang, Hindi ako makapag-isip ng paraan!” Nang itinutulak nito ang likod niya at sinasandal din niya ang likod niya upang labanan ang pwersa nito sa kanya.
“Ano? Sa tagal mong nagkuyakoy dyan Ma’am? Di ka pa nag-isip?! Kakausapn mo lang naman.”
“Ginawa ko na nga yon eh! Tumanggi nga eh! Alangang kausapin ko ulit?” Panic niyang sabi habang nagtutulukan sila ni Bebang sa loob ng sasakyan. Marahil sa likot nila at umuuga na ang sasakyan sa labas.
“Kidnappin mo na lang.” Bira nito.
“Sira ulo ka ba? Edi nakulong tayo.”
“Ma’am, Late na ako.”
“Teka! Iiwan mo ba ako?!” Pagalit na tanong niya kay Bebang. Hindi na nakatiis si Bebang at tumkhim ito. Huminga pa ito nang malalim na parang nagsasawa na sa kanya.
Bebang bent over to unlock her door. She didn’t get to react as Bebang tried pushing her again for her to get out of the car.
“Isa?! A-Aray!” Coco warned her but Bebang pushed her hard and because the car’s door was open her body didn’t slam instead; she was pushed all the way outside the car.
Tila nagulat pa si Bebang sa lakas ng pagkakatulak nito sa kanya. Naramdaman na lang niya ang magaspang na semento ng kalsada. Bumagsak siya ng patagilid kung kaya’t nadagandan ang kanang braso at tuhod niya.
“S-sorry, Ma’am. O-okay ka lang?” narinig niya pang sambit ni Bebang sa loob ng sarili niyang kotse. Gusto niyang hilahin rin ito papalabas ng kotse at sabunutan ng dumukwang lamagng ito ngunit hindi siya tinulungan.
“L-Leche ka talaga , Bebang.” Gigil na sambit niya rito.
“Sorry!” -Bebang.
“Tulungan mo ko!” Sigaw niya.
Hindi pa man siya nakakatayo ng may tumapat ng isa pares ng sapatos sa kanyang harapan. She lifted her eyes slowly as the guy he was looking for was already in front of her.
He was waering ragged pants and a plain black shirt. Nakapamulsa pa ito sa kanyang harapan habang nakatitig sa kanya na nakasalampak sa semento.
(Shit!) She cussed. She didn’t expect to introduce herself t=in thi kind of way. Mukha na naman siyang tanga sa harap nito.
“You’re in the way…” sabi ng lalaki sa kanya habang nakahiga siya sa semento.
Don't forget to give your thoughts! please comment and like the notes! Drop a gem if you must! Loveyou! Sammies! let's supports the Aragon Series! follow efbi page: Oautkuforever12
COCO:“SHIT!” Corine couldn’t help but cuss while getting up from that epic fall. She stood up faster and smiled at the guy. “Hi!” She greeted.Hindi ito kumibo at kumunot-noo lamang. Nakita niyang naka abante na pala ang pink na jeep sa likuran ng kanyang kotse. She was about to get hit kung hindi siya napansin ng mga ito."Hehe, Madulas yung semento.” Palusot niya. Awkward!(Hala! Isip Coco! Mag-isip ka ng plano!) Sandaling nagpanic ang utak niyo kug ano ang pwedeng sabihin sa kaharap na pakay namna niya talaga sa lugar na iyon. Obviously, he was about to leave and she needed to stop him."Hey?! have I seen you before? You look familiar. " She attempted to prolong the conversation and tried to open a little. Baka kasi sakaling hindi siya nito natatandaan. Edi mas mabuti?"Ikaw yung babaeng nagpapaalis ng truck ko sa set kahapon." He said straightly to her face and it was expressionless!(Oh no!) Her brain was slammed while still trying to give him an awkward smile.“Ah-eh Ganon ba?!
COCO:MEANWHILE SA LOOB NG TALYER...(Shuta ka talaga Bebang… Humanda ka sakin pagbalik ko na office. Lilitsunin kita na buhay!) Coco couldn’t think out of frustration at her assistant.Hindi niya mapigilan ang pagkagigil habang nakayuko upang iwasang makakuha ng atensyon sa mga tao sa talyer at kinukuyumos ang bag na nakasubit sa kanya. Paano bang hindi siya maiinis? Bigla na lang iniandar ni Bebang ang kanyang kotse niya. Tinext niya ito na bumalik dahil ipapagawa niya yung kotse niya BUSETTTT ngunit hindi ito nagrereply."Ah, Miss?" Isang lalaki ang lumapit sa kanya upang mapaangat ang kanyang ulo.Sa tingin niya ay tauhan rin ito sa talyer. Mukhang hindi rin nalalayo ang edad nito sa Garett na iyon."Hinihintay mor in ba si Garett?" Tanong nito. Gusto niya magreklamo kung paano nito nalaman na iyon ang pakay niya? Ganon ba ka-obvious na ito ang hinahanap niya?! Ngunit totoo namang ito ang kanyang hinihintay kung kaya lakas-loob siyang pumasok sa loob ng talyer. "Matagal pa yon… Na
GARETT:"AH okay. T-Thanks." Nakita ni Garett na nakuha pa rin nitong ngumiti sa kanya kahit anong klaseng pagsusungit niya rito. He leaned his back at the table anf d carefully observing the woman who was pouring alcohol on a cotton.The image of this girl became blurry and replaced by Jamilla’s image. Napangisi siya ng ma-imagine na si Jamila ang nasa kanyang harapan.“Oh! My legs! I’m gonna have a scar! Ewwww,” Napangisi siya habang naiimagine na ito ang sasabihin ni Jamila kung ito ang nasugatan. Knowing that silly girl, Ito na ang pinamaarteng babaeng nakilala niya sa kanyang buhay.“Ikaw kasi! You’re avoiding mo! I won’t have this wound if hindi ka umiiiwas!” Garett imagined Jamila’s irritated face if ever she would complain like this to him. Mas lalo siyang napangiti sa isiping iyon.Napansin siguro ng babae ang kanyang pag-ismid kung kaya’t ini-angat nito ang ting in sa kanya. In just split seconds, it brought him back to reality. It wasn’t Jamila…Awtomatikong nawala ang kany
COCO:MAKALIPAS NG TATLONG ARAW...["I think, hindi mo sineseryoso ang trabaho mo Corine." sambit ng boss ni Coco na si Kathy habang kausap niya ito sa telepono. "It's been three days and yet you still don't have a good result?" Gustong umikot ng kanyang dalawang eyeballs dahil sa kasawaang natatamo sa kanyang boss pero pinili niya pa rin ang pakinggan ito ng may isang dakot ng pasesnya. "Ma'am, I'm doing the best I could pero ang hirap po talaga kasing i-convinve ng Garett na iyon." Sambi naman niya sa telepono. "What's hard for you to do your task? You successfully got the name. Hindi na mahirap iyon." Minsan talaga ay gusto niyang halukayin ang utak nitong boss niya. Ano namang kinalaman ng nakuha niya ang pangalan nito sa pagkkumbinsi? Magkaiba iyon. Tatlong araw na rin siya nagpabalik-balik sa lugar na iyon. Ngunit palagi rin nman niyang hindi naabutan sa talyer ang lalaki. Either nasa home servie ito o kasama ng Al minsan naman ilang oras din siyang nakakapaghintay ngunit sa
GARETT:"Garett! Here,"Napalingon si Garett sa isang long table ng isang pinasukan High-Class Pub/Club around Makati.It was around midnight when he arrived at the pub. Ayaw niya sanang pumunta dahil wala siya sa mood para sa mga ganitong bagay sa ngayon bukod doon ay napakaingay ng lugar dahil weekend at tiyak na marmaing kabataang katulad niya ang naroon na maraming rin may oras mag-clubbing.If you define a crowd, it doesn’t crowd, of course, but he still expects various groups inside of it.This prestigious pub has a membership card for you to enter the place, even the wealthiest man on earth can’t enter if you don’t have one.But it still depends, may mga nakakapasok rin naman mga Kabataan na hindi belong sa kanialang society. Kapag may membership card ang kasamahan ay pwedeng makapasok na rin ang inimbitahan nitong wala.You can invite a non-member once into that club. That was the rule.He avoids these kinds of places where he could easily recognize. They all have the same circ
COCO:"Bebang" pabulong na sabi ni Corine ng tinawag ang kanyang assistant habang habang marahang humakbang papalapit sa isa sa mga tent malapit sa venue ng pinags-shootingan nila.Alas-dyes pasado na ng umaga nang marating niya ang siyudad sa Quezon City. Kahit kasi anong agap niya ay inaabot pa rin siya ng trapiko."Huy Coco! bakit ngayon ka lang dumating?!" nakapamewang na tanong ng assistant na si Bebang sa kanya."Shhhh…"Kaagad niyang muwestra nya dito at idinikit ang kanyang hintutura sa tapat ng kanyan mga labi. "Traffic kasi..""Tawag ka ni Boss, kanina pa mainit ang ulo. Hinahanap ka" Maingat ding bulong n Bebang sa kanya. Kitang-kita sa mukha nito ang masamang reaction dahil nga galit nga ang kanilang boss.(PATAY!...) Napapikit siya ng mariin ng marinig niya ang salitang BOSS.Siya si Corine Almeda, - 23 Laking Maynila siya sa Brgy. Halo-halo, kAng tawag ng karamihan sa kanya ay Coco. Magulo at maingay sa kanilang barangay pero masaya naman ang tumira doon lalo na kasama n
COCO:“Ma’am bago ako pumunta dito nakausap ko pa yung Talent Coordinator na nandito na raw yung Talent-" Napatigil siya sa pagpapaliwanag ng bigla niyang maalala na "Chelsea" ang binanggit na pangalan ng isang Talent Co. sa kanya habang kausap ito telepono. Hindi niya agadiyon napansin nung narinig dahil nagmamadali siya makarating agad sa venue.In short, hindi sila nagkaintindihan.(Lord! Please lang! Buhayin niyo pa ako kahit hanggang mamyang gabi lang...) Dalangin niya sa lahat ng santo na kabisado niyang noong elementary pa habang hinhintay ang muling bagsik ng kanyang boss."Coco,” Narinig niyang sambit nito habang tigtig ang mga mat anito kulang na lang ay maging laser point sa pagtutok sa kanya. “I am very disappointed in you. What are we going to do now?! Do I have to postponed the shooting?! Fyi, Miss Almeda. Mahal ang renta ng lokasyon dito! " Galit na galit na sabi ng boss niya habang may pahabol pang pasigaw sa huling litanya nito.“I can fire you right now COCO! Pero, y
COCO: "O-okay, right away. " Awtomatikong pagsang-ayon nii Corine sa imposibleng utos nito. Kung sasagot pa siya ay baka katapusan na talaga nang kanyang karera. “Oh, Ano pang ang itinatayo mo?” Tumaas ang kilay nito ang pumalakpak pa ng tatlong beses sa kanya. “Dali, Ang bagal. Sayang ang oras. Go!” Pagpapalayas nito sa kanya.Natagpuan na lang niya ang sarili na sumusunod na s autos ng kanyang boss at patakbong lumapit kung nasa ang lalaking gustong makuha ng kanyang boss. Naabutan niyang papasok na ito ng tuluyan sa bulok nitong truck kaya mas lalo siyang nagmadaling mapuntahan ito." HI! " mahinang bati niya rito habang hinahabol ang hininga ng maabutan niya itong papasakay pa lang sa truck. Isinampay niya ang kanyang kamay sa nakabukas na pintuan nito bago pa nito iyon maisara.Iniangat naman ng lalaki ang tingin sa kanya at walang ekspresyong tinitigan lamang siya. Waring nagtaka ito sa biglaan paglapit niya."Eh-Ehem!" She pretended to cough while smiling at the guy. It was
GARETT:"Garett! Here,"Napalingon si Garett sa isang long table ng isang pinasukan High-Class Pub/Club around Makati.It was around midnight when he arrived at the pub. Ayaw niya sanang pumunta dahil wala siya sa mood para sa mga ganitong bagay sa ngayon bukod doon ay napakaingay ng lugar dahil weekend at tiyak na marmaing kabataang katulad niya ang naroon na maraming rin may oras mag-clubbing.If you define a crowd, it doesn’t crowd, of course, but he still expects various groups inside of it.This prestigious pub has a membership card for you to enter the place, even the wealthiest man on earth can’t enter if you don’t have one.But it still depends, may mga nakakapasok rin naman mga Kabataan na hindi belong sa kanialang society. Kapag may membership card ang kasamahan ay pwedeng makapasok na rin ang inimbitahan nitong wala.You can invite a non-member once into that club. That was the rule.He avoids these kinds of places where he could easily recognize. They all have the same circ
COCO:MAKALIPAS NG TATLONG ARAW...["I think, hindi mo sineseryoso ang trabaho mo Corine." sambit ng boss ni Coco na si Kathy habang kausap niya ito sa telepono. "It's been three days and yet you still don't have a good result?" Gustong umikot ng kanyang dalawang eyeballs dahil sa kasawaang natatamo sa kanyang boss pero pinili niya pa rin ang pakinggan ito ng may isang dakot ng pasesnya. "Ma'am, I'm doing the best I could pero ang hirap po talaga kasing i-convinve ng Garett na iyon." Sambi naman niya sa telepono. "What's hard for you to do your task? You successfully got the name. Hindi na mahirap iyon." Minsan talaga ay gusto niyang halukayin ang utak nitong boss niya. Ano namang kinalaman ng nakuha niya ang pangalan nito sa pagkkumbinsi? Magkaiba iyon. Tatlong araw na rin siya nagpabalik-balik sa lugar na iyon. Ngunit palagi rin nman niyang hindi naabutan sa talyer ang lalaki. Either nasa home servie ito o kasama ng Al minsan naman ilang oras din siyang nakakapaghintay ngunit sa
GARETT:"AH okay. T-Thanks." Nakita ni Garett na nakuha pa rin nitong ngumiti sa kanya kahit anong klaseng pagsusungit niya rito. He leaned his back at the table anf d carefully observing the woman who was pouring alcohol on a cotton.The image of this girl became blurry and replaced by Jamilla’s image. Napangisi siya ng ma-imagine na si Jamila ang nasa kanyang harapan.“Oh! My legs! I’m gonna have a scar! Ewwww,” Napangisi siya habang naiimagine na ito ang sasabihin ni Jamila kung ito ang nasugatan. Knowing that silly girl, Ito na ang pinamaarteng babaeng nakilala niya sa kanyang buhay.“Ikaw kasi! You’re avoiding mo! I won’t have this wound if hindi ka umiiiwas!” Garett imagined Jamila’s irritated face if ever she would complain like this to him. Mas lalo siyang napangiti sa isiping iyon.Napansin siguro ng babae ang kanyang pag-ismid kung kaya’t ini-angat nito ang ting in sa kanya. In just split seconds, it brought him back to reality. It wasn’t Jamila…Awtomatikong nawala ang kany
COCO:MEANWHILE SA LOOB NG TALYER...(Shuta ka talaga Bebang… Humanda ka sakin pagbalik ko na office. Lilitsunin kita na buhay!) Coco couldn’t think out of frustration at her assistant.Hindi niya mapigilan ang pagkagigil habang nakayuko upang iwasang makakuha ng atensyon sa mga tao sa talyer at kinukuyumos ang bag na nakasubit sa kanya. Paano bang hindi siya maiinis? Bigla na lang iniandar ni Bebang ang kanyang kotse niya. Tinext niya ito na bumalik dahil ipapagawa niya yung kotse niya BUSETTTT ngunit hindi ito nagrereply."Ah, Miss?" Isang lalaki ang lumapit sa kanya upang mapaangat ang kanyang ulo.Sa tingin niya ay tauhan rin ito sa talyer. Mukhang hindi rin nalalayo ang edad nito sa Garett na iyon."Hinihintay mor in ba si Garett?" Tanong nito. Gusto niya magreklamo kung paano nito nalaman na iyon ang pakay niya? Ganon ba ka-obvious na ito ang hinahanap niya?! Ngunit totoo namang ito ang kanyang hinihintay kung kaya lakas-loob siyang pumasok sa loob ng talyer. "Matagal pa yon… Na
COCO:“SHIT!” Corine couldn’t help but cuss while getting up from that epic fall. She stood up faster and smiled at the guy. “Hi!” She greeted.Hindi ito kumibo at kumunot-noo lamang. Nakita niyang naka abante na pala ang pink na jeep sa likuran ng kanyang kotse. She was about to get hit kung hindi siya napansin ng mga ito."Hehe, Madulas yung semento.” Palusot niya. Awkward!(Hala! Isip Coco! Mag-isip ka ng plano!) Sandaling nagpanic ang utak niyo kug ano ang pwedeng sabihin sa kaharap na pakay namna niya talaga sa lugar na iyon. Obviously, he was about to leave and she needed to stop him."Hey?! have I seen you before? You look familiar. " She attempted to prolong the conversation and tried to open a little. Baka kasi sakaling hindi siya nito natatandaan. Edi mas mabuti?"Ikaw yung babaeng nagpapaalis ng truck ko sa set kahapon." He said straightly to her face and it was expressionless!(Oh no!) Her brain was slammed while still trying to give him an awkward smile.“Ah-eh Ganon ba?!
COCO:"Hmm? Ham and cheese ito?" Tanong niya kay Benang habang pirming nakasandal sa passenger seat ng kanyang sasakyan. Si bebang naman ay busy rin sa pag nguya ng binili nitong fries. Inabot nito ang isang large size cup na inumin. Tumango ito habang ngasab-ngasab ang fries na magkakasunod. Tila nagpipicnic sila sa loob nang kotse na walang mga ginagawa sa buhay. "Ang aga Bebang ah? Coke talaga?" Taas-kilay na tanong niya rito habang nakahiga sa pinahigang upuan. "Pampagising yan. Ma'am, Ang aga natin umalis kanina pa tayo nagi-ikot dito. Hilong-hilo na ako noh!" Reklamo nito. She just rolled her eyes and sipped the drinks. Paano? Pasado alas-otso na ng marating nila ang isa na namang talyer na nasa pinakadulo yata ng baranggay na ito. Bumalik kasi sila sa dating location ng set kahapon at iniikot ang buong baranggay na iyon na may kahit anong kinalaman sa kotse, gulong, welding shop, junk shop. Maswerteng may bukas na ng mga oras na iyon at meron ding sarado pa. Ngayon ay nasa
COCO: " Coco, Anak?"Isang mahinang katok ang narinig niya sa kahoy niyang pinto. Ang bahay nila ay tila pinaglipasan na ng panahon. Gawa ito sa kahoy mula sahig, pader, pinto, bintana at yero. Malaki iyon at maluwag. Minana iyon ng kanilang ama sa namayapang magulang nito kung kaya’t wala silang binabayarang bahay at lupa. Malaking tulong rin iyon sa kanyang bayarin sa pangbuwanan."Mamay? Got to go na. Bukas ah Call time 7 a.m SHARP!" Mariin niyang bilin sa assistant bago niya pinatay ang tawag sa telepono. Pumasok naman ang kanyang ina bahagya pa itong sumilip ng kanyang maganit na kahoy na pinto."Mamay? Ano yun?"- salubong niya sa ina sa may pintuan at nginitian ito. Gumanti naman ito ng ngiti sa kanya. Matanda na ito. Halata rito ang pagod sa maghapon nitong paglilinis na naman ng maluwag nilang bahay at siyempre sap ag-aalaga siguro sa nakaratay niayng ama sa kabilang kwarto. "Nakauwi ka na pala, Hindi ko agad napasin. Nagpalit kasi ako ng diaper ng papay mo. Kumain ka na ba
COCO:" BEBAAAAAAANG..." Ngawa ni Corine sa telepono habang kausap ang assistant/friend na din niyang si Bebang.Nakauwi na rin siya sa mahaba at nakakapagod na shooting kasama angk nailing boss ay hindi pa rin pwedeng makapagpahinga ng maayos."Anong gagawin ko? " litong sabi niya ng ilapat niy ang kanyang likuran sa kanyang malambot na kama. Gusto niyang magpapadyak na parang bata sa tindi ng pressure na nasa kanyang utak. [A WHILE AGO....]["I want you to find that man whatever it takes""I want him to be the FACE of this upcoming Campaign ""Gawin mo ang lahat para mapapayag siya. ""I'll FIRE you kapag hindi mo nagawa ang inuutos ko."](Aaaargh!!!) Napabalikwas siya ng pagkakahiga sa kama at ginugulo-gulo ang nakataping twalya sa kanyang ulo ng siya ay bagong paligo.Ang boses ni Miss Kathy ang tanging umalingawngaw sa loob ng aapat na sulok ng mga pader sa kanyang kwarto ang tangi niyang naririnig."Relax lang Ma'am, tignan natin sa social app kung may nag-trending na gwapong
COCO:" P-pasensya na po ma’am,” Napayuko na lang ng ulo si Coco habang kausap ang kanyang boss pagkatapos niyang makabalik sa tent kung nasaan ito. Hindi niya alam kung titingin ba siya sa mat anito o i-yuyuko na lang ang kanyang ulo habang hinihintay ang mga katagang ‘YOU ARE FIRED’ sa bibig ng kanyang boss.Mukhang kailangan na niyang gumawa ng bagong resume at i-post sa social website pagkauwi pa lamang sa bahay nila. She knew na wala naman siyang magagawa kung matanggal siya dahil kasalanan din naman niya eh. Ang Bobo niya kasi…" It’s okay. " Narinig niyang sabi ng boss niyang si Miss Kathy habang abala sa pagpindot sa tablet nito.(Huh?) Napakurap siya sa pagtataka ng ito lamang ang sinabi ng kanyang boss sa kanya. Bakit bigla yatang nagbago ako ihip ng hangin? Yung boss niya na kanina pa galit sa kanyang pagkakamali ay tila napakalma ng wala sa oras?Her confused eyes shifted into a fishy stare secretly at her boss while she was busy scrolling. She knew that there was a plot