Chapter 8

Nagising ako sa liwanag na naaninag ng mukha ko kaya nagbukas ako agad ng mata at laking gulat ko nang makitang may araw na pala! -- Ibig sabihin.

"UMAGA NA!?"Tarang tang sambit ko sabay sabunot sa buhok at agad na kong kinuha ang cellohine ko sa bulsa ng bag ko at tinigna kyng anong oras na.

"7:30?!...Tangina?! 7:30 na?!"Sigaw ko kaya dali daling kinuha ang ang susi ng kotse ko at agad ko namang ibinulsa ang cellphone ko, Mabilis kong pinaandar ang kotse ko kahit wala pa ako sa tamang process ang utak ko dahil kakagising ko lang.

"Takteng antagal ko namang natulog nyemas!Isa't kalahating araw nalang yuloy ako nyeta naman!"Inis na inis na smabit ko habang mabilis na pinapaandar ang kotse ko para makarating agad sa bohol.

Kahit hindi pa kumakain at nag aayos ng sarili ay pinagpatuloy ko lang ang pagradrive ni hindi pa nga ako nakakain or nakapag suklay man lang dahil sa bwesit na tulog na toh!

Mas mabilis pa sa alas kwatro ang pagpapatakbo ko ng kotse ko dahil sa inis ko, Bakit ba kase naging ganun ka tagal yung tulog ko letse!!

Buti maaga pa at hindi gaanong matraffic!

________________

Nandito na ako ngayon sa bohol at onting kilometro nalang ay makakapunta na ako sa kubo or sa bahay naming kawayan sa bohol doon makakapagrelax ako at puounta din ako sa chocolate hills mamaya!

"Anglubak naman ng daan dito nyeta!"Iritang sambit ko dahil kanina pa ako patalbog talbog dahil sa lubak lubak na daan..Hindi man lang paayos amp!

A few minutes ago...

Naka pamewang ako ngayon sa harao ng kubo namin dahil medyo marumi narin.Sabagay it's almost 20 years nung hulibakong makapunta dito kaya siguto ganto anlabg ang dumi pero!shit naman pagod na nga ako tas ganto pa aabutan ko!?Tss.Nakaka gago naman talaga oh!

Agad nalang akong pumasok at nagsimula nang maghubad ng pang taas at pinalitan ang pang ibaba ko ng short.

"Pumunta nga ako dito para magrelax para mawala yung mga bumabagabag at tanong sa isip ko ta gabto aabutan ko?!inang yan!"Inis na inis ko talagang sambit dahil hindi ko naman naisip na ganto pala kadumi ang loob ng kubo namin!

Nag simula an akong kumuha ng baaahan sa kusina dahil may mga konting gamit pa naman dito kaya hindi ako namroblema,Binasa ko agad ang basahan na dala ko at mabilis na pinilipit at nagsimula nang mag punas ng sahig dahil medyi maalikabok narin..Pinagpupulot ko muna ang  dahon sa sahig dahol wala nang walis,At pagkatapos ay nagpunas na talaga ako nang sahig.

"Wala pa pala akong ligo o kain man lang hays!"Reklamo kong sambit habang pawis na pawis na agad na ang pupunas ng sahig na kawayan,Matibay na kawayan kase ang ginamit kaya hindi pa rin marupok.

________________

Pagkatapos kong maglampaso ng sahig ay kumuha agad ako ng tuyong basahan para ipamunas sa sahig na basa. Kukunin ko na sana ang basahan na tuyo nang madulas ako!

"Takte naman kawayan na nga lan yung sahig madusulas pa ko!Bwesit na buhay toh napakamalas!"Gihol na sambit ko at napahilamos nalang ng mukha at tumayo agad para abutin na ang tuyong basahan.

Kahit pawis na pawis na ako ay wala parin ako sa pagtigil amgpunas nang sahig pero nakaramdam na ako ng gutom kaya binilisan ko na ang pagpupunas at nang matapos naman iyon ay tsaka ako naghilamos at kinuha ang mga gamit ko at mga pagkain at inumin ko sa kotse,Kaya tumakbo ako papuntang kotse dahil kumukulo na talaga ang tyan ko.

Nang makuha ko na agad ang gamit at mga pagkain sa kotse ko at nasa loob na ako ng bahay agad na akong kumain ng kumain dahil sa sobrang gutom ko.

A few minutes later.....

Nang matapos akong kumain ay naligo na agad ako at nag ayos ng sarili at damit para sa pupuntahan ko.Chineck ko muna ang pera ko kung sasakto naman at nang macheck kong sasakto naman ay nagsimula na akong maglakad dahil malapit lang ang chocolate hills dito sa kubo namin.

______________

Lakad takbo ang ginawa ko bago makarating dito sa chocolate hills pero may nabangga akong babae kaya napatingin ako.

"Sorry miss!"Paumahin ko sakanya.

"Ok lang po kuya!"Nakangiting sambit nya at tumalikod na sya at naglakad na.

Shit bakit ganto?ambilis ng tibok ng puso ko nung tignan nya ko sa mata?Ang weird ng feeling pero sa totoo angganda nya unang tingin ko palang aa mukha nya angganda nya na.

"Ano bang pinagsasabi at iniisip mo! Jiroh!Walang ibig sabihin yun natural lang yun tsaka isa pa anong maganda ayun maganda sus!ang pangit oangit nga mukhang babaeng butiki!"Hindi ko namalayan na sumisigaw pala ako habang sinasabi yan sa sarili ko kaya ngayong pinagtitinginan at pinagbubulungan na ako ng mga walang hiyang mga tao!,Siguro iniisp nila baliw ako?!Hindi ako baliw ano!

Kunot noo akong naglakad at hindi nalang sila pinansin, Wala naman akong mapapala kung sabihin ko man yung dahilan ng pagsigaw ko dahil wala naman silang pake!kaya balewala ang pagdada or pag eexplain ko dun!

Nag bayad na ako ng entrance fee para makita ang chocolate hills at nang makapagbayad na ako may nabangga ulit ako at natapo ang dala nyang susi kaya pinulot ko pero pag ka angat ko ng tingin ay biglang may tumatambol sa puso ko!

"I-Ikaw na naman?!"Gulat kong taning kanyan pero hindi nya ako sinagot at agad na kinuha sakin ang susi na hawak ko kanina at sabay ngumiti nang malapad na parang matutunaw naman ako dahil nakita ko syang ngumiti shete talaga oh!?Ano ba toh!

"Sorry kung nabangga ulit kita ahh nandito kase ako para magrelax at makapag isip isip eh..."Nakangiti nya paring sambit kaya ngitian ko lang sya dahil natatameme ako sa ganda nya!.

"By the way ang riquel and you??"Tanong nya habang inilad ang kanang kamay nya sakin kaya mabilis ko itong inabot at nakipag shake hands sakanya.Anong pinagagawa mo jiroh?!

"Hmm..what"s your name?"Tanong nya ulit pero nakatulala lang ako sakanya at pinagmamasdan ang maganda nyang mukha gusti ko syang sagutin pero parang ayaw naman ng dila ko!!

"Hoy!hindi ka ba nakakaintindi ng english sabi ko anong panga--"Hindi ko na sya pinatapos dahil sumagot na agad ako sa tanong nya.

"I'm Jiroh enriquez nice to meet you riquel!"Nakangiting sagot ko, Sa wakas nakapagsalita narin ako!

"So?Tutal Mag isa lang naman ako at mag isa ka lang din naman bakit hindi tayo magsamang gumala at magkwentuhan dito?"Nakangiting tanong nya pero napatameme na naman ako!!Shitt ano bang nangyayari sayo jiroh!

"May kasama ka ba? O Baka ayaw mo kong kasama okay lang naman sakin kung tatanggi ka eh!"Natauhan ako sa sinabi nyang yung kaya tumingin ako ng diretso sa mga mata nya.

"Ahh hindi mag isa lang ako tsaka anong ayaw wala naman akong sinabi!"Nakangising sambit ko sakanya pero ngumiti lang sya sakin at bigla akong hinatak kung saan.Baliw ba tong babaeng toh?Ni hindi man lang nagsabing tatakbo kami!

"Dito tayo!"Bunting hininga nyang sambit.Nakatayo kami ngayon sito sa taas ng building at kitang kita namin ang tanawin lalo na ang chocolate hills at naamoy ko rin ang sariwang hangin na nagpagaan ng loob ko.

"So what's brings you here?"Tanong nya nanh nakatingin sa malayo kaya sumagot ako ngunit na katingin rin sa malayo.

"Hmm..Syempre makapagrekax at mawala rin lahat ng problema ko pansamantala pati yubg mga bumabagaba sa isip ko!"Sagot ko sa tanong nya..

"I see..."Tango tangong sambit nya saakin.Nakaka wala namang topic toh pagkasama bakit ba kase kinakabahan ako?!

"Ang sarap sa ilong ng sariwang hangin noh?Tas angganda pa ng view."Hindi ko inaasahang magsasalita sya ulit kaya tumingin ako sakanya na nakatingin naman ngayon sa paanan nya.

"mmm..Nakakarelax talaga tas tignan mo oh angganda ng inang kalikasan!"Nakangiti kong sambit dahil medyo komportable naman na ako sakanya.Bat parang ambilis kong maging komportble sakanya?Ang weird talaga ng feeling ko ngayon ni ako hindi ko maintindihan kung ano bang problema ng sarili ko!

"Sana wala nalang problema sa mundo ano?para walang taong naiistress."Malungkot na sambit nya sabay buntong hininga kaya tumingin ako ulit sakanyan,Bakit ba panay tingin ko sa babaeng toh?!

"Pag subok lang yan!Kung down na down ka na isipin mo pagsubok lang yan sayo!"Nakangiti kong aagot sa tanong nya.

"Pano kung sobra na pano kung hindi mo na kaya yung problema?Baka nga matulad din ako aa mga taong nagsusuicide dahil sa sobrang kalungkutan at stress eh!"Mahahata mo ng sa mga mata nya at tono ng pananalita nya ang lungkot.

"Walang hindi nakakaya ang tao!Lahat ng problema mo may solusyon at hindi pagsusuicide ang solusyin din ano!Hiram lang natin ang katawan natin tandaan mo"Pangaral na sambit ko pero nakangiti parin,Bakit na tuwing magsasalita ako nakangiti ako?Jiroh umayos ka nga!

"Sana one day maging manhid nalang ako para wala akong nararamdaman na lungkot na pagkadown  or pagkastress!"Bat ganto feeling ko gusto kobsyang yakapin ngayon!

"Pwede mo ka bang magshare ng problem mo kahit konti lang?"Tanong ko sakanya kaya tumibgun sya saakin at ngumiti nang pilit.

"Oo naman kase ganto yan ako nalang lagi napapagalitan at nakikitaan ng mali ng parents ko tapos hindi manlang nila nakikita yung tama kong ginawa puro mali tas kapag hindu ako mataas sa grade ko galit na galit sila!Nakakapagod narin minsan...pagod na pagod na akong ipush sa mga hindi ko naman gustong gawin yung course ko last year hindi ko gusto yun perp pinilit lang nila ako!"Halos iiyak na sambit nya kaya hinimas ko ang likod nya para pagaanin ang loob nya.

"Tapos ka bang mag aral ngayon?"Tanong ko sakanya.

"Oo nung nakaraang taon pa pero hirap na hirap ako sa trabaho ko kase hindi ko naman talaga gusto yun eh pinilit lang talaga nila ako tsaka isapa pag hindi ko sinunod yun -- mayayari ako sakanila."Namumuo na ang mga luha sa mga mata nya!Shit bakit parang tinutusok yung puso ko sa nakikita ko?!Bakit ganto yung feeling ko!,Kung love man toh hindi pwede matuloy toh kailangan kong pigilan toh,Pero ano aalis nalang ba ako ngayon dito at iiwan syang mag iaa hindi ko kaya naawa ako sakanya.Tama naawa labgako sakanya at wala nang ibang ibig sabihin pa yun.

"Minsan napapaisip nalang ako kung ano bang nagawa kong mali at ganto yung naging buhay ko or naging ganto papel ko dito sa munding ibabaw."Pagkatapos nya yung sabihin ay taaka na dun tumulo ang luha nya.

"Sabi nga nila 'Everything's happend for a reason' baka malay mo may plano palang maganda yung nasa itaas para sayo tsaka isa pa malay mo  pinapalakas nya lang yung loob mo para sa kakaharapin mo pang mga pagsubok..."Pag checheer ko sakanya pero parang hindi naman gumana dahil patuloy parin sya sa pag iyak ngayon nakatingin na sya sa malayo pero hindi nya na pinupunaaan ang luha nya kaya tuloy tuloy lang sa pag agos sa pisnge nya ang luha nya.

Agad kong pinunasan ang luha sa mata nya dahil nagmumukha na syang mangkukulam.At inayos ang buhok nya.

"Magiging ok rin ang lahat tiwala lang!"Nakangiting sambit ko at niyakap sya para pagaanin ang loob nya at mukhang gumaan naman ang loob nya dahil tumigil na sya sa pag iyak.

"Thank you dahil nandyan ka at cinomfort mo ko!Thank you dahil ina up mo ko!"Kahit hindi ko sya makita ay halatang nakangiti sya nang sabihin iyon.

"Wala yun!oh eto number ko tawagan mo lang ako kapag may problema ka makikinig or pupuntahan agad kita!"Nakangiting sambit ko nang kumalas ako sa pagkayakap sakanya at kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at binuksan at inilagay sa contact at ipinakita sakanya yun,Kaya kinuha nya rin ang cellphone nya at sinave ang contact ko.

"Thank you sa time mo!Sana makita ulit kita!"Sambit nya sabay tayo at tumalikod na at naglakad na sya palalayo at ako naman ay nakangiting sinusundan sya nang tingin habang naglakad sya.

"Jiroh!Umayos ka nga magkaibigan lang dapat abg turing nyo sa isa't isa at wala nang hihigit pa dun!WALA NA!"Kunot noo kong pangaral sa sarili ko dahil napansin king kanina pa ako nakangiti kay riquel.hindi ko pala natanong apelyido na hindi bale kapag nagkausap nalang ulit kami taaka ko nalang sya tatanungin.