Chapter 7

\

Alam kong pagod lng ang nararamdaman ko ngayon.Pero parang pinipisil ng puso ko pag naalala ang mga sinabi saken ni manuel na TATAY KO DAW.masyadong marami ang tanong ngayon sa isip ko.Kaya kailngan ko magpahinga.

Alam kong masyado akong makasalanan pero humihingi ako ng sign para malaman ko at mapatunayan nya na sya nga ang totoo kong tatay.

After ko magimpake ay isinara ko na ang pinto ng bahay ko at lumabas na..

Inistart ko na ang kotse ko para nakaalis agad ako dto.Pupunta muna ako s bangko para mag wildro ng pera..

After 20mins.

After a long drive ay nandito na ko sa bangko.Maraming tao kaya medyo matagal ako dto....lumipas ang limang minuto ay isa na lang ang tao sa harap ko...

At eto na ako na ang nasa harap.May mga tao ren sa likod ko siguro mga lima pa.

Nag widro ako ng sampung libo dahil baka magkulang ang limang libo sa dalwang araw ko dun sa bohol..So after ko magwidro ay inistart ko ulet ang kotse ko dahil pupunta na ko ngayon sa bohol!

Nangumandar na ang makina ng kotse ko ay agad akong nagpatugtog ako.

"Its took..one look... In forever i yall in front of me. .. One smile...Then i die...Ther i was do i have everthing..think it out ...choice to show..still so much i knoww.Not away now...I take one step away..In difien may self to you my one in only..one in only youu..."

Your song ng parokya ni edgar ang unang tumugtog.potchaaragiss namn ohh.paritong kanta yun ni mommy.Every time i heard that song i don't know why my tears is falling in my eyes. Iniba ko ang kanta dahil hindi ko maiwasang hindi maluha dahil sa pngungulila ko sa kanya.

Now playing : King "Your alone..your on your own,so what?Have you gone blind Have your forgotten what you have and what is yours.....

Medyo traffic kung nasan ako ngayon kaya baka maataan ako dtooo.Sa paghihintay ko na umusad ang mga sasakyan ay naisip ko ulet eh kung totoo ba ang sinasabi nya sya ba ang totoo kong tatay.Paano na lang kung napatay ko sya?Eh di hindi ko na laman ang mga sinasabi nya ngayon kung toto ba ang mga yun..Hindi ko alm kung ano ba ang paniniwalaan ko si Manuel ba o ang Invetigator ko...Ayaw kong maniwala kay manuel dhil hindi ko alam kung paano na ang plano ko..Hindi ko alam kung ano na ang magiging takbo ng plano ko..Iyan ang mga tanong na paulit ulit na hini masagot sa utak..

After 3 minutes ay biglang gumalaw ang mga saakyan kasabay ng pagtapos ng kanta..NAgmamaneho ako ng bigla na lang may sumagi ulet sa utak na yung sinabi saken ng manuel?na baka yung mga taong pinagkatiwalaan ko ay syang??PUTCHHAAAA! hindi pwede!

Nakita na ko na sila ng mga kaibigan nya ang pumatay sa mga magulang at kapatid ko..Hindi pwedeng si investigator ang gumawa nun..Alam ko talaga ang tunay na nangyare pero hindi ang nasa liko ng mga ito...

Paano na alng kung nakapamali ako ng pinupuntirya..ano na lang ang magiging takbo ng plano ko? Iyan ang mga tanong na bumabalot sa isip kp jindi ko alm kung paano pa to makakya ng utak ko.Sobrang bigat kahit ako hindi ko mabuhat.Alam kung may mali den ako mali na hindi ko inalam kung sino ang nasa likpd nito?ANO ANG IBIG SABIHIN NG MGA TANONG SA UTAK KO NANINIWALA NA BA AKO KAY MANUEL?NANINIWALA NA BA AKO SA MGA SINASABI NYA?

Habang iniisip ko yun ay bigla na lang may bumusina salikod ko.Bigla akong natauhan na hindi pla ako umuusad.Agad kong pinaandar ang kotse ko dahil baka magalit na ang mga driver sa likod ko.Grabe gusto ko nang magpahinga.

Nakatutok lang ako sa daan dahil maraming sasakyan ang pahinto hinto.Baka ako pa ang unang mamatay.

Sa haba ng biyahe ko ay nagutom ako.kumuha ako ng isang balot ng oreo sa bag ko iyon lang talaga ang laman ng bag ko bukod sa alcohol at pera at syempre mga damit ko..

Huminto muna ako sa isang bakanteng lote.Madilim at maraming damo lalo na ang lamok dun ako kumain dahil nagsisimula nangmagalboroto ang tiyan ko..sumobo ako nga isang oreo at nginuya iyon.Halos na ka apat na pakete ako ng a oreo.Iyon lang talaga ang kinakain kong biscuit.iyo kase ang laging pinapakain sakin ni mommy nung buhay pasya .Halos hindi kami nauubusan ng oreo sa bahy dahil kay mommy.I miss her so so much. I know your happy now bit i can't live without you mom.Sabi ko sa isip ko at agad na ulet inistart ang kotse ko dahil baka matagalan ako sa biyahe ko.PUTCHA EXCITED NA KO!Ngayon na lang kase ako magkakatoon ng oras magpahinga dahil wala akong ibang inayupag kung d ang trabho at hustisya na dapat kong maibigay sa mga magulang ko at kapatid.

Nangmakarating ulet ako sa kalsada ay eto nmn ang puta ragis na traffic na to rush hour nga pla halos lahat ng tao ay pauwe na o papunta palang sa trabaho nilaNakatutok lang ako sa daan dahil masyadong marami angsasakyan dito papasok ng Quezon province.

After a long drive or should i say 3hrs of driving eh sawakas ay nakarating na ko ng quezon probine and ang ibig sabihin lang nmn nun ay malapit na ko sa bohol..

Habang nagdadrive ay may nakita akong super market bumaba ako dun dahil na alala ko na wala akong dalang kahit anong pagkain bukod sa oreo dahil iniwan ko pla lahat ng yun kay manuel o dun sa TATAY KO DAW?.

Bumaba ako dun para bumili ng mga gagamitin ko dun.Binuksan ko ang pinto at may bumati agad sakin.

"Good evening sir."Bati agad saakin ng guard na babae

"Good evening miss" bati ko rin sa babaeng guard nakatayo malapit sa pinto.

Pumunta agad ako kung san nakalagay ang soju at chitchirya.Syempre bumili den ako ng sandamukal na easy open can at noddles at biscuits.Hindi para saken yun dahil para yan sa mga farmer na kapit bahy at kaibigan ni mommy din.Naalala ko pa nung last na punta ko dun ay kasama si mommy at daddy bumili den kami nh sako sakonh mga de lata at Noddles. ibinigay namen yun dun sa mga kaibigan at kapitbahy namen sa bohol.Kilala ang mommy dun dahil sa taglay yang ganda at kabaitan.Halos lahat ay kaibigan nya dun.

Pagkatapos ko mamili ay agad kong ninayaran sa counter ang mga pinamili ko halos mapagod ang babae dto sa counter kaka swipe ng mga pinamili ko.Halos umabot kase ng walong libo ang pinamili ko dun.At teka?

"Ahh miss wait lang may nakalimutan ako."pahabol kong salita.

Nakalimutan kong bumili ng tubig apat na gallon ang binili ko dahil galing lang sa poso ang mga tubig dun.

After a while natapos den ang pagswipe ng babae sa mga pinamili ko binayaran ko yun gamit ang creditccard ko.

Halos hindi ko mabuhat ang mga dala ko kaya nagpatulong na lang ako sa kargador ng market na buhatin ang mga pinamili ko.

Agad kaming nagtunho papunta kung saan ko pinark ang kotseko.inilagay nya iyo sa likod ng kotse ko.

"Thankyou!" sabi ko sabay abot sakanya anga limang daan na tip .

"Ahh thankyou ren po!" bakas sa labi nya ang saya ng makita nya ang limang daan.nasisiguro ko na malaki ang maitutulong nun sa kanya.

"Welcome."ngumiti lang saken ang kargador at bumalik na sa market.

Pumasok na ko sa kotse ko at agad na kumuha ng alcohol sa bag ko.Medyo malagkit kase dahil sa pawis pasmado yata ako eh..Winisikan ko den ang manebela dahil baka mafumi ren yun.

Pagkatapos nun ay agad kong inistart ang kotse ko at dahil dun nandito nmn ako sa kalsada na puro traffic!BUWEYSETT!

Tutok lang ang mga mata ko sa daan dahil marami paren sasakyang bumabyahe dto sa Quezon..

After 40 minutes of driving bigla nalang sumabog ang antok ko pero hindi paren ako nagpatinag gusto ko makarating ng maaga sa bohol at dun magpahinga..Nasa daan paren ang tingin ko upang maging mabilis ang pagmamaneho ko.Hindi ko alam kung paano ko nakabisado ang daan pa punta run pero alam na alam ko ang pasikot sikot dto kaya hindi ako maliligaw.

Ngunit hindi ko inaasahan na natalo ako ng antok ko naghanap ako ng magandang pagparkan ng kotse ko pero wala akong makita puro kalsada at bahay lang ang nandito.Pero hindi ako nagpatinag hindi nmn kase pwede na itabi ko lang dto ang pinakamahal kong kotse ito ang una kong naipondar ng magkatrabaho ako.Maya maya lang ay nakakita ako ng bakanteng lote napagdisisyonan ko na dto na lang ako magpaparrk at matulog.tinabi ko sa isang malaking pumo ng mangga ang kotse ko.Inilabas ko ang isang unan na dala ko at kumot lagi lang yun nasa kotse ko kaya hindi ko na iiwan.

Bago ako matulog ay sumagi na nmn sa isip ko anh tungkol sa relasyon ni manuel at ni mommy?

Alam kaya ni daddy o ng daddy dadihan ko ang tungkol sa nangyari kay manuel at kay mommy?Bat kaya hinayaan nilang mabuhay kami sa kasinungalingan at kasalanan?Paano kung sya nga ang tunay kong ama?iyan ang mga tanong na laging gumuhulo sa isip ko at nagpapabigat sa sakit nanararamdaman ko.

At hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa mga tanong nayun sa isip ko...