Chapter 67Napahinga ako nang malalim habang nakatingin sa tatlong pinsan ko na mukhang pinagkakaisahan ako. "Tama na nga ‘yang asaran. Eh, ano naman ang plano niyo ngayon? Balak niyo bang guluhin pa ang buhay ko o may iba pa kayong agenda?"Si Lucas ang unang sumagot, "Eh, wala naman kaming choice, Pipay. Gano’n talaga kapag ikaw ang paboritong pinsan. Kami pa ang ginawang official bodyguard-slash-problem-solvers mo.""Official bodyguard? Excuse me, baka gusto niyong kayo ang i-Tulfo ko?" bawi ko, sabay taas ng kilay sa kanila.Napahalakhak si Tristan. "Ay, sige, sige! Pero huwag kang mag-alala, kami na ang magiging witness sa lahat ng drama mo sa buhay. Para kang teleserye, Pipay!""Uy, wait lang," sabat ni Rafael. "Kung teleserye siya, sino ang leading man? Yung ex na billionaire boss ba o yung mystery guy na payat na sinasabi niya?"Bigla akong napahinto at napaismid. "Raf, gusto mo talagang mag-away tayo ngayon?""Eh, bakit ba? Curious lang! Gusto naming malaman ang susunod na ch
Chapter 68Sandali akong tumahimik at nag-isip nang mabuti bago ako nagsalita. "Sandali, maging seryoso tayo. Alam nyo kung paano kumita ng pera sa Facebook? Tulad ng mag-blog-blog ba yun? Sa tingin ninyo papatok kaya sa akin kung mag-blog-blog din ako?"Tumingin silang tatlo sa isa't isa at mukhang nag-isip.Si Tristan ang unang nagsalita. "Pipay, baka pwede kang magsimula ng isang page na parang 'Pipay's Life Hacks' or 'Behind the Scenes ng Beauty Queen ng Palasyo'—na may mga tips, fashion, or anything na may mga buhay-buhay na relatable. Siyempre, kailangan engaging, may personal touch."Lucas, na parang hindi naisip ang mga ideya, "Pwede, pero mas maganda kung may niche ka. Kunyari, ‘Pipay’s Drama Diaries.’ Isang kwento ng mga high-tension moments, tapos may mga twist na kwento."Rafael, na medyo mas practical, "Seryoso, Pipay, baka maganda yung mga mukhang life advice o personal experiences na relatable sa mga tao. Kasi, social media ngayon, may malaking demand sa mga kwento. Lik
Chapter 69Warning: Author Note:Ang lahat na ito ay kathang-isip ko lamang, kung may katulad o magkapareho ay hindi ko sinasadya. -Inday Stories--------------- "Ngayon mag-umpisa na tayo," masigla mong sabi habang nag lakad patungo sa kusina. Buti na lang at kumpleto ang gamit dito sa mala-pasyong mansyon. At buti na lang ay andito laban na ingredient kailangan ko. Pagdating ko sa kusina, sinimulan ko nang hanapin ang mga kakailanganin para sa paggawa ng piyaya. Napakakompleto ng kusina sa mansyon—parang hindi lang para sa mga chef, kundi para na ring sa mga aspiring piyaya mogul tulad ko. “Perfect!” sabi ko habang isa-isang inilalabas ang mga ingredient mula sa pantry at refrigerator. Narito ang mga kailangan ko: Mga Sangkap sa Piyaya: Harina - para sa dough base. Asukal - para sa tamang tamis. Margarina o mantikilya - pampalasa at pampalambot sa dough. Tubig - pamporma ng dough. Langis - para sa pagprito. Arina - pang-dusting sa ibabaw habang ini-roll ang dough. Pulo
Chapter 70Hindi nagtagal ay natapos din agad ang mga inutos ko sa kanila, kaya napangiti ako na parang nanalo sa lotto."Wow, ang bilis niyo ha! Akala ko mga tamad kayo, pero mukhang may talent din pala kayo sa utos ko," sabi ko habang nakapamewang."Syempre naman, Pipay," sagot ni Lucas habang ipinapakita ang bagong gawa niyang page na may pangmalakasang logo. "'ANG PIYAYA NI PIPAY,' live na live na!"Lumapit naman si Rafael, hawak ang laptop niya. "Eto na ang video mo. Cinematic pa, parang trailer ng isang blockbuster film. May slow motion at background music pa na parang pambida sa cooking competition!"Tinignan ko ang video at muntik na akong maiyak sa saya. "Grabe, Rafael! Parang deserving na 'tong mapunta sa Cannes Film Festival! Iba ka talaga."Sumabat si Tristan habang ini-screenshot ang page. "Okay na rin 'tong piyaya mo, Pipay. Pero sana lang, walang mag-comment na: 'Piyaya lang pala, ang dami pang arte.'""Hoy, Tristan! Wala kang tiwala sa piyaya ko? Kapag yan naging viral
Chapter 71 Napangiwi si Rafael. "Pipay, seryoso ka ba? Baka naman pagkinagat ng tao, maiyak sila! Tapos ikaw pa ang sisihin!" "Eh paano kung ‘PIYAYA NI PIPAY: LUXURY EDITION’? Lalagyan ko ng edible gold leaf!" excited kong sabi. Si Lucas, halos mahulog sa upuan sa kakatawa. "Pipay, sino target market mo? Mayayaman ba? O taga-barangay?" Napairap ako. "Hoy, Lucas, don’t underestimate my vision! Basta’t may pagmamahal at konting creativity, papatok ‘to!" Biglang tumunog ulit ang phone ni Rafael. "Oh, Pipay, may bagong comment." "Ano na naman?" tanong ko, habang kinikilig sa excitement. Binasa ni Rafael nang seryoso. "'Hi, magkano po ang order? Interested buyer here.'" Napatalon ako sa saya. "Ay! May interesado na agad! Eto na ‘to, boys! Ang piyaya empire ay magsisimula na!" "Hoy, Pipay, kalma! Isa pa lang ‘yan," sabi ni Rafael habang nakataas ang kilay, pero may ngisi sa labi. "Eh ano ngayon kung isa pa lang?" sagot ko, halos hindi mapakali sa excitement. "Bawat imper
Chapter 72 Si Tristan naman, todo ngiti at nag-pose pa na parang model. “O, ano? Sinong boss ngayon, Pipay?” pabirong sabi niya. “Hoy, Tristan, wag ka masyadong magpaka-star diyan!” asik ni Lucas. “Kailangan mo nang mag-training bilang delivery boy. Baka magulat ka, pati autographs hingin sayo!” “Oo nga!” sabat ni Rafael, natatawa. “Tapos baka gusto ng customer, sa susunod ikaw na lang ang lutuin bilang main dish.” “Mga gago kayo!” sagot ni Tristan, pero halatang enjoy na enjoy siya. “Alam mo, Tristan,” sabi ko, humawak sa balikat niya, “kung ganyan lagi ang orders, baka mag-retire na ako at gawin na lang kitang mascot ng negosyo!” Nagkatawanan kami, pero hindi ko maitago ang saya ko. “Tristan, ikaw na talaga ang secret ingredient ng ‘Ang Piyaya ni Pipay!’ Kaya huwag kang mawawala, ha?” “Siyempre naman,” sagot niya, nakangiti. “Pero dagdagan mo na ang sahod ko, boss!” “Magkano ba?” tanong ko, kunwari seryoso. “Isang piyaya per delivery,” sabi niya, sabay kindat. “Ha
Chapter 73 Napatingin ako kay Lucas at sabay tanong, "Lucas, anong ibig sabihin nun? Paano ba mag-reseller? Anong pamaraan?" Si Lucas ay nag-isip saglit bago sumagot, "Pipay, madali lang 'yan. Kailangan mo lang mag-set up ng reseller program kung saan yung mga tao, like yung mga followers mo, ay bibigyan mo ng pagkakataon na magbenta ng Piyaya sa kanila. Binibigyan mo sila ng discount, tapos sila na ang magbenta at kikita ng konti." "Ah, so parang partnership?" tanong ko, nagsisimula nang magka-idea. "Exactly!" sagot ni Lucas. "Kapag naging reseller sila, magkakaroon sila ng special pricing, tapos makakapagbenta sila ng Piyaya gamit ang pangalan mo. Kaya, parang palaki ng palaki ang network mo." "Pero, paano kung may mga resellers na hindi magtulungan o hindi magbenta ng maayos?" tanong ko, nag-aalala sa posibilidad ng mga hindi magiging seryosong reseller. "Good question," sabi ni Rafael. "Kailangan mong magkaroon ng agreement sa kanila. May rules—kagaya ng minimum order, at ku
Chapter 74"Okay, team, ito na ang last batch!" masaya kong sabi habang nilalagay ang mga neatly packed piyaya sa mesa. Si Lucas ang abala sa pag-label ng mga lalagyan, habang si Rafael naman ay maingat na tinatali ang mga boxes upang siguradong hindi magkalat sa biyahe."Rafael, huwag mong masyadong higpitan ang tali. Baka magmukha namang delivery ng cement bags ang mga piyaya natin," biro ni Lucas, na tinawanan naman ni Rafael."Ano ka ba, Lucas? Gusto mo ba na malaglag 'to sa daan? Isa pa, finest products ito ni Pipay, kaya dapat secured!" sagot ni Rafael habang tinitiklop ang tali."Aba, aba, ang gagaling ng mga tao ko," ngiti kong sabi habang abala rin sa pag-check kung kumpleto ang orders. "Tristan, 'yung sasakyan mo, naayos mo na ba? Siguraduhin mong malinis ang BMX mo. Baka may alikabok pa 'yan!""Relax ka lang, Pipay," sagot ni Tristan habang sinisilip ang loob ng BMX na naka-park sa driveway. "Pinunasan ko 'to kanina, pati gulong! Sobrang kinis nga, pwede na akong mag-mirror
Dear Readers, Maraming salamat sa pagsama sa amin sa kwento nina Tristan at Rachel. Mula sa mga hindi inaasahang pagkikita hanggang sa pag-usbong ng tunay na pagmamahalan, naging saksi kayo sa kanilang paglalakbay — isang kwentong nagsimula sa kasunduan ngunit nauwi sa wagas na pag-ibig. Sa bawat pagtawa, pagluha, at pagsubok na kanilang hinarap, ipinakita nina Tristan at Rachel na ang pagmamahal ay hindi kailanman perpekto. Ngunit sa pagtanggap, pag-unawa, at pagpapatawad, ito ay nagiging mas matibay at totoo. Sana ay nadama ninyo ang bawat emosyon at aral na nais naming iparating sa kwentong ito. At tulad ng natutunan nina Tristan at Rachel, nawa’y hanapin at pahalagahan ninyo rin ang pagmamahal na tunay at wagas. Maraming salamat sa inyong suporta, hanggang sa muli nating pagkikita sa susunod na kwento! With love and gratitude, Inday Stories
Special Chapter 27 Bigla na lang sumigaw si Jhovel, ang anim na taong gulang na anak nina Pipay at Ethan, na may labis na tuwa. "Yehey! We have cousin soon!" malakas niyang sabi, sabay talon-talon pa. Natahimik ang lahat ng saglit, pagkatapos ay halos sabay-sabay na nagtawanan. "Aba, Jhovel!" sabi ni Pipay, hinila siya papalapit. "Saan mo naman nakuha ‘yang idea na ‘yan?" "Eh kasi po," aniya, nakangiti at inosente. "Sabi ni Daddy, kapag ikinasal na si Tito Tristan at Tita Rachel, magkakaroon na ako ng kalaro! Sabi niya rin, maganda daw ‘yun para may kakampi ako pag kalaban si Mommy sa board games!" Halos mapahagalpak ako sa tawa, at pati si Rachel ay napapailing habang natatawa. "Ethan!" singhal ni Pipay, bagamat natatawa rin. "Ikaw pala may pakana nito!" "Wala akong kasalanan!" depensa ni Ethan, nagtataas ng kamay. "Totoo naman ah! Mas masaya kung may cousin si Jhovel!" "Hala, mukhang may pressure na tayo agad, Tristan," bulong ni Rachel sa akin, nakangiti ngunit ma
Special Chapter 26Pagkatapos magsalita ni Rachel, muling nagsalita ang pari."Sa harap ng Diyos at ng mga mahal ninyong kaibigan at pamilya, narinig natin ang inyong mga sumpa ng pagmamahalan at katapatan sa isa’t isa. Ngayon, sa pamamagitan ng kapangyarihang ipinagkaloob sa akin, idinedeklara ko kayo bilang mag-asawa."Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inakala na ganito pala ang pakiramdam ng ganap na maging isang asawa."Tristan, maaari mo nang halikan ang iyong asawa," dagdag ng pari na may malumanay na ngiti.Dahan-dahan akong lumapit kay Rachel. Kitang-kita ko ang tuwa at pag-ibig sa kanyang mga mata. Para bang sa mga sandaling ito, kami lang ang nasa mundo. Inabot ko ang kanyang mukha, hinaplos ang pisngi niya, at marahan siyang hinalikan.Narinig ko ang palakpakan at masasayang hiyawan ng mga bisita, ngunit para sa akin, tanging si Rachel lamang ang mahalaga."Congrats, Tristan!" sigaw ni Pipay habang tumatalon sa tuwa. "Officially Mrs. Rachel Dela Vega ka na!"
Special Chapter 25Kanina pa ako hindi mapakali. Narito na ako sa harap ng altar, suot ang itim na tuxedo, pero parang mas nahihirapan pa akong huminga kaysa sa araw ng mga malalaking business deals ko."Relax lang, Tristan!" sabi ni Ethan, asawa ni Pipay, sabay tapik sa balikat ko. "Darating din 'yun.""Alam ko naman 'yun," sagot ko, pilit na ngumiti. "Pero hindi ‘yun ang dahilan ng kaba ko."Napakunot-noo si Ethan. "Eh, ano pa ba? Sigurado ka bang wala ka nang ibang tinatago? Baka may surprise guest ka diyan o may ex na biglang sumulpot—""Hoy!" inis kong putol sa kanya. "Wala akong ganun!"Tumawa lang si Ethan, pero ako? Hindi ko talaga mapigilan ang kaba. Lalo na’t kanina ko pa iniisip ang tatlo kong pinsan — sina Pipay, Rafael, at Lucas — na nasa bridal room kasama si Rachel."Paano kung tinuruan nila ng kung anu-anong kabalastugan ang asawa ko?" bulong ko kay Ethan, tila nanlalambot na ako sa pag-aalala. "Kilala mo naman ‘yung mga ‘yun! Wala akong laban sa trip ng tatlong ‘yun!"
Special Chapter 24Isang buwan ang mabilis na lumipas, at ngayon nga ay narito na ang araw na pinakahihintay namin ni Tristan — ang araw ng aming muling kasal. Hindi na ito isang kasunduan, kundi isang seremonya ng pagmamahalan.Sa mga nakalipas na linggo, mas lalo kong minahal si Tristan. At sa bawat araw na kasama ko siya, napagtanto kong siya ang lalaking gusto kong makasama habambuhay.Naging masaya rin akong makilala ang ilan sa mga pinsan niya — sina Pipay, Rafael, at Lucas. Sadyang nasa dugo ng mga Dela Vega ang pagiging mabait at masayahin. Si Pipay lalo na, palaging may kwentong nakakatawa at laging nagpapagaan ng paligid. Pareho kaming mahilig sa kape at madalas kaming magkwentuhan tungkol sa kung ano-ano lang."Rachel! Siguraduhin mong handa ka na mamaya, ha?" biro ni Pipay habang tinutulungan akong ayusin ang mga bridal essentials."Oo naman!" natatawang tugon ko. "Pero, kinakabahan pa rin ako.""Normal lang 'yan!" sabi ni Lucas, sabay kindat. "Si Tristan nga kanina pa nag
Special Chapter 23Rachel POVPagkatapos ng halik na iyon, ramdam ko pa rin ang mabilis na tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung paano ko mapapakalma ang sarili ko, pero isa lang ang sigurado — totoo ang lahat ng nangyayari.Nasa mga mata ni Tristan ang sinseridad. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa puntong ito, pero narito na kami, at hindi ko na gustong umatras."Rachel," bulong niya habang marahan niyang hinaplos ang pisngi ko. "Simula ngayon, hindi na tayo kailangang magtago. Hindi na natin kailangang magpanggap sa harap ng iba. Totoo na ‘to, ikaw at ako."Napangiti ako, pero ramdam ko pa rin ang kaba. "Paano kung… paano kung magbago ang isip mo, Tristan? Paano kung isang araw magising ka at maisip mong hindi ako sapat?"Hinawakan niya ng mas mahigpit ang mga kamay ko. "Rachel, hindi ako basta-basta nagbabago ng isip. At kung sakali mang may mga pagsubok na dumating, haharapin natin ‘yon. Magkasama."Hindi ko napigilan ang luha na pumatak mula sa mga mata ko. Hindi ito luha ng
Special Chapter 22Tristan's POVPagkatapos ng mahabang araw, narito ako sa veranda ng mansion ng mga Rosales, katabi si Rachel. Isang basong wine ang hawak ko, pero ang mas matindi kong nararamdaman ay ang bigat ng mga salitang binitiwan niya kanina."Kahit na alam nating hindi ito totoo?"Paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko. Oo, kasal nga kami sa papel, pero hanggang kailan namin itatago ang kasinungalingang ito? Hindi ko maipaliwanag, pero sa tuwing tinitingnan ko si Rachel, may kung anong pumipiga sa dibdib ko. Parang gusto kong patunayan na pwedeng maging totoo ang lahat."Tristan, okay ka lang ba?" tanong niya, halatang napansin ang malalim kong iniisip.Napangiti ako ng bahagya, pilit itinatago ang bumabagabag sa akin. "Oo naman. Medyo naisip ko lang kung paano ko nakuha agad ang loob ng Daddy mo."Natawa siya. "Kailangan ko yatang matuto ng mga business tactics mo.""Pwede kitang turuan," sabi ko, sabay sulyap sa kanya. "Pero sa tingin ko, hindi ka naman mahirap matuto. Mat
Special Chapter 21"Welcome, Rosales Family, Iho!" bungad ni Daddy, sabay abot ng kamay kay Tristan.Nagulat ako sa naging tono ni Daddy — malumanay at tila may sinseridad. Hindi ko inaasahan ang ganitong pagtanggap. Agad namang tinanggap ni Tristan ang kanyang kamay at magalang na ngumiti."Salamat po, Sir," sagot ni Tristan. "Malaking karangalan pong makilala kayo."Nakahinga ako nang maluwag at napangiti. Sa isang iglap, nawala ang kaba ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa maayos na pagtanggap ni Daddy o dahil sa paraan ng pakikipag-usap ni Tristan na laging may respeto."Halika na, iho. Huwag na tayong magpanggap na pormal. Sabihin mo na lang 'Dad'," nakangiting dagdag ni Daddy na ikinagulat ko.Napatingin ako kay Mommy, at nagkibit-balikat lang siya na parang nagsasabing 'I told you so.'"Thank you, Dad," tugon ni Tristan, bakas sa mukha niya ang kasiyahan."Rachel, anak," tawag ni Mommy habang hinawakan ang kamay ko. "Dapat sinabi mo agad sa amin na ganito kaguwapo at maayos ang n
Special Chapter 20 "Mom, huwag naman po ganyan," mahina kong sabi habang pinipigilan ang pag-ikot ng mga mata ko. "Kahapon lang halos maputol ang mga linya ng telepono ko kakatawag niyo para sermonan ako. Ngayon naman, bigla na lang kayo masaya?" "Aba syempre, anak!" sagot ni Mommy na tila tuwang-tuwa. "Hindi naman kasi namin inakala na isang Dela Vega pala ang napangasawa mo. Kilalang-kilala ang pamilya nila, Rachel! Napakayaman at makapangyarihan. Naku, siguradong secured na ang future mo!" Napabuntong-hininga ako. "Mom, hindi naman po tungkol sa pera o kapangyarihan ang buhay." "Alam ko, anak. Pero hindi mo rin maikakaila na malaking bagay 'yan. Isa pa, hindi na namin kailangang mag-alala kung magiging maayos ba ang buhay mo." "Mom, mahalaga po ba talaga kung gaano kayaman si Tristan? Hindi po ba mas mahalaga kung masaya ako?" Natigilan si Mommy. Narinig ko ang isang malalim na hininga mula sa kabilang linya bago siya muling nagsalita. "Anak, syempre gusto ko naman talaga an