“Annie hindi mo pa ba nakikita o ni naiintindihan ang lahat? Ako lang ang nag-iisang mahal ni Lucas simula sa umpisa at hanggang noong hindi pa nakikilala ng nanay mo ang lolo ni Lucas. Ang mga magulang mo ay mahirap lamang at kung hindi dahil sa hiling ng nanay mo sa lolo ni Lucas ay hindi ka kailanman mapapabilang sa pamilya Montenegro. Para kang nangangarap ng isang bagay na napaka-imposible mo namang maabot Annie.” tuloy-tuloy na sabi nito sa kaniya.Ngumiti siya rito kahit na sobrang sakit ng puso niya ng mga oras na iyon dahil sa mga binitiwang salita nito sa kaniya. Pinigilan niya rin na huwag magpakita ng kahit na anumang emosyon rito. “E ikaw Trisha, kamusta ka naman sana?” balik niyang tanong rito. “Sa dalawang taon naming pagsasama paano mo nalaman na wala nga siyang feelings para sa akin? Paano mo malalaman na katulad pa rin ng dati ang pagmamahal niya sayo?” tanong niya rito ng nakataas ang noo.Hindi ito nakapagsalita kaya nagpatuloy siya. “Hindi ka ba natatakot?” dagdag
Pagkatapos magsalita ni Annie ay napatitig siya rito habang pinandilatan ito. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa utak niya para sabihin iyon ngunit hindi niya naman iyon pinagsisishan. Halatang nagulat ito dahil sa sinabi niya dahil bahagya itong natigilan ngunit ilang sandali lang din naman ay nakabawi din ito kaagad at pagkatapos ay nilapitan siya nito at hinaplos ang kanyang buhok.“Huwag kang mag-alala, uuwi ako mamayang gabi sa bahay.” sabi nito sa mahinang boses.Bigla siyang nakaramdam ng saya nang marinig ito at pagkatapos ay sumagot. “Fine. hihintayin ko nalang sa labas ng mall si Kian.” sabi niya rito.Nang makalabas siya ng mall ay ilang minuto lamang ang hinintay niya at tuluyan na nga siyang nakita ni Kian at pagkatapos ay inihatid na siya nito sa bahay nila. Pagkababa niya sa harap ng bahay nila ay pinaalis niya muna si Kian at pagkatapos ay inilagay lamang niya ang kanyang mga pinamili sa garahe at hindi man lang pumasok sa loob pagkatapos ay muling lumabas ng gate
“Nandito si Annie sa bar ko.” sabi ni Tristan sa kaniya.“What?” halos mag isang linya ang kanyang kilay dahil sa sinabi nito. Napatayo siya mula sa kanyang kinauupuan at mabilis na lumabas ng silid. “Diyan ka lang muna pwede ba hanggang sa makarating ako diyan.” sabi niya rito at pagkatapos ay pinatay na ang tawag at nagmadaling sumakay ng kanyang kotse at nagtungo doon.Nang dumating siya doon ay kaagad siyang nagtuloy-tuloy sa loob at nakita niya kaagad si Annie na natutulog sa sofa at mukhang napakahimbing ng tulog nito. Samantala si Tristan naman ay nakaupo sa katabing upuan nito at nang makita siya nito ay kaagad itong tumayo upang salubungin siya.“Pwede ba tayong mag-usap?” agad na tanong nito sa kaniya.“Sorry pero kailangan ko ng iuwi si Annie. Pwede bang sa susunod na lang?” sabi niya rito at pagkatapos ay lumapit kay Annie at kinarga ito kaagad.Medyo naalimpungatan ito ngunit hindi naman ito nagising at pagkatapos ay nakatulog ulit. Tinanguan niya lang si Tristan at nagpa
“Sige.” sagot nito sa kaniya at pagkatapos ay tumango. Kalmado ang boses niyo kagaya ng dati.“Paano ang marriage certificate natin? At si lolo? Nasabi mo na ba?” tanong nito sa kaniya bigla.Tumango naman siya rito. “Pupunta ako sa mansiyon at sasabihin ko kay lolo mamaya at kukunin ko na rin sa kaniya ang marriage certificate. Gusto mo bang sumama doon?” tanong niya rito at pagkatapos ay nakita niyang muli itong tumango sa kaniya.“Sige sasamahan kita doon.” sabi nito sa kaniya.PAGKATAPOS nilang mag-almusal ay nagready na sila kaagad at sumakay na sa kotse para pumunta sa lumang mansiyon ng pamilya Montenegro. Pagkarating nila doon ay kaagad silang sinalubong ng mag-asawang Tita Malou at Tito Alex at tuwang-tuwa ang mga ito nang makita sila.“Hija, binanggit ka lamang ni Sir nitong nakaraang araw at ngayon ay nandito kana ulit.” nakangiting sabi nito sa kaniya. Matamis niya naman itong ngnitian at pagkatapos ay nakipagbeso-beso.“Oo nga po.” magalang na sagot niya.“Tito nasaan po
Nagmulat siya ng kanyang mga mata at pagkatapos ay ibinaba ang tasa sa mesa at pagkatapos ay sumandal sa balikat ng matanda.“Lolo may itatanong ako sa inyo kung okay lang po sa inyo. Gusto ko lang pong malaman ang totoo.” sabi niya rito at pagkatapos ay umayos ng upo at nilingon ito. Agad niyang nakita na nagsalubong ang kilay nito habang nakatingin sa kaniya at pagkatapos ay bahagyang napangiti.“Magtanong ka lang hija sasagutin ko sa abot ng aking makakaya.” sabi nito sa kaniya kaya doon na siya nagkalakas ng loob para magtanong.“Lolo noong pinakasalan ako ni Lucas nagkusa ba talaga siya o dahil pinilit niyo lang siya?” tanong niya na hindi napigilang mapakagat-labi at mangilid ang luha hanggang sa tumulo ito sa pisngi niya.Patuloy na tumulo ang luha niya sa kanyang pisngi. “Lolo sinabi sa akin ni Trisha na kaya lang ako pinakasalan ni Lucas para maprotektahan niya ito. Nagsasabi ba siya ng totoo lolo?” humihikbing tanong niya rito.Hindi naman ito sumagot kaagad bagkus ay masuy
“Sige hija. Mukhang buo na talaga ang isip mo kaya wala na akong magagawa pa kundi ang irespeto na lamang ang desisyon mo.” sabi nito sa kaniya.Bigla nitong iniunat ang kamay at pagkatapos ay itinuro ang cabinet hindi kalayuan sa kanila. “Ilabas mo ang box sa loob ng cabinet.” sabi nito sa kaniya.Agad naman siyang nagpunas ng kanyang mga luha at pagkatapos ay tumayo doon at lumapit sa cabinet at kinuha nga ang box doon pagkatapos ay bumalik siya sa tabi ng matanda at inilapag iyon sa mesang nasa harapan nila.Nakita niyang may kandado pala iyon at may numero, kailangan iyon ng password kaya agad siyang tumingin rito. “Lolo naaalala mo ba ang password nito?” agad niyang tanong rito.“Ang birthday ng lola mo ang password.” mabilis na sagot naman nito sa kaniya. “Lola?” ulit niya sa sinabi nito. Sa totoo lang ay hindi niya ito naabutan dahil nang tuluyan na siyang makapasok sa pamilya Montenegro ay namatay na ito dahil sa sakit.“Alam ni Lucas ang petsang iyon hanapin mo siya para siy
Nakababatang kapatid? Gusto niyang matawa dahil rito. Hindi niya akalaing pagkatapos ng dalawang taong pagsasama nila ni Lucas ay tatawagin lang siya nitong nakababatang kapatid sa huli. Tila isa iyong sampal sa kaniya. Napakalupit nito, sobra.Hindi siya nito gustong maging kaibigan at ayaw niya rin naman na tawagin siya nitong isang nakababatang kapatid. Isa iyong malaking kalokohan kapag pumayag siya at hindi siya ganun ka-martir para magpakatanga.“No need lucas. Pagkatapos nating maghiwalay ay magkunwari na lang tayong hindi magkakilala kapag nagkita tayo sa labas.” sabi niya habang sobrang sakit ng dibdib niya.Mas gugustuhin na lamang niyang maging isang estranghero rito kaysa ang maging nakababatang kapatid nito at kung tungkol naman sa pagiging kaibigan ay wala na siyang pakialam pa doon isa pa ay naisip niya rin naman na hindi niya pwedeng maging kaibigan ito lalo na at minahal niya ito ng totoo at nagsama sila sa iisang bubong ng halos dalawang taon.“Annie bakit ba ganyan
“So ibig sabihin ay desidido ka pa ring makipag-divorce sa asawa mo?” tanong nito sa kaniya.Habang nakaluhod siya sa harap nito ay nakatikom ang kanyang bibig at hindi makasagot rito. Sobrang tahimik nang paligid at doon ay bumukas ang pinto at ni hindi niya nagawang lingunin kung sino ang pumasok doon dahil ang alam niya lamang ay may pumasok dahil may mga narinig din siyang mga yabag.“No wonder ay ini-insist ni Annie na makipaghiwalay sayo dahil sa ugali mo at sa babaeng iyon.” sabi nito na matatalim ang mga salita sa kaniya.“Alex tulungan mo siyang tumayo.” sabi nito at doon niya lang napagtanto na ang pumasok pala kanina ay ang kanyang tito Alex. Ang pinaka butler ng pamilya at Tito na ang nakagawian niyang pagtawag rito.Lumapit ito sa kaniya at pagkatapos ay hinawakan ang braso niya pagkatapos ay inalalayang tumayo. Ngunit bigla na lamang inabot ng kanyang lolo ang saklay nito pagkatapos ay hinampas siya sa likod niya. Agad niyang naramdaman ang sakit dahil sa pagpalo nito sa
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka