Ibinaba ni Annie ang kanyang ulo at binuksan ang kanyang mga mata, patuloy pa rin ang pag-agos ng luha mula doon kung saan ay patuloy na pinupunasan naman nito.“Huwag ka ng umiyak.” sabi niya rito.“Hindi ako umiiyak.” mabili naman na tanggi nito pero kitang-kita niya na umiiyak talaga ito lalo na at halos mamaga na ang mga mata nito dahil kanina pa ito umiiyak. Habang nakikita niya itong umiiyak ay parang pinipiga ang kanyang puso kaya iniunat niya ang kanyang kamay at yayakapin sana ito nang bigla na lamang itong umiwas sa kaniya. Kaya ang kanyang mga labi ay dumampi sa mga pisngi nito. Dahil sa pag-iwas ni Annie ay inilayo niya ng kaunti ang kaniyng bibig mula sa muha nito at hinalikan ang mga luhang naglalaglag mula sa mga mata nito.Dahil naman sa ginawa ni Lucas ay mas lalo lamang napaiyak si Annie lalo na at ang nasa isip niya ay baka nananaginip lamang siya kaya napaka-banayad nito sa kaniya samantalang kanina ay parang hindi siya nito kilala.“Lucas…” mahinang ungol ni Annie
Nang bitawan ni Lucas ang kanyang mga labi ay bigla na lamang namula ang mukha ni Annie lalo pa at nag-umpisa nang gumapang ang init sa buong katawan niya. Lalo pa at nang mga oras na iyon ay naroon pa rin ang epekto ng alak sa katawan niya. Agad na hinalikan nito ang kanyang mukha at pinupog ng halik. At masasabi niya sa sarili niya na nagugustuhan niya ang ginagawa nito. Napakasaya niya ng mga oras na iyon.“Annie… gusto kong… gusto kong… angkinin ka ngayon…” namamaos ang tinig na bulog sa kaniya ni Lucas habang pinapaliguan siya ng halik sa kanyang mukha. Sa totoo lang ay kakatapat lang nilang dalawa ng kani-kanilang nararamdaman sa isat-isa kani-kanina lang at parang napakadali naman yata ng lahat? Kailangan ba nilang madaliin?Nang hindi sumagot si Annie ay medyo naunawaan ni Lucas at mabilis na nagsalita. “Kung ayaw mo ay huwag kang mahiyang tumanggi. Patigilin mo ako at nasisiguro ko sayo na titigil ako…” bulong niya rito.“Hindi ka ba magagalit?” maingat na tanong ni Annie ri
“Tapos na akong maligo. Gusto mo bang maligo na ri—” bago pa man nito matapos ang sinasabi nito ay nakatayo na siya at nakalapit rito at walang pasabing hinalikan ito. Kung kanina ay puno ng pag-iingat ang kanyang halik, ngayon ay iba na at mas mapusok na. Para siyang uhaw na uhaw at tila ba siyang isang mabangis na leon ng mga oras na iyon.Samantala, wala namang maatrasan si Annie kaya ang ginawa niya ay tumingkayad na lamang upang salubungin ang halik nito. Hindi nagatagal ay gumalaw ang mga kamay ni Lucas at yumakap sa kaniya lalo na at wala itong narinig na pagtutol mula sa kaniya. Ilang sandali pa ay binuhat siya nito at inihiga sa kama.Napapikit ng mariin si Lucas at hirap na hirap na niyakap si Annie at mahinang bumulong. Pinilit niyang kinontrol ang kanyang sarili. Lumayo siya ng kaunti kay Annie. “Hindi sapat sa akin ang halik lang…” hirap na hirap na bulong niya rito.Mabilis naman sumagot sa kaniya si Annie. “Maraming pagkakataon sa hinaharap…” sabi nito kaya wala na lama
Habang yakap-yakap niya ito ay mabilis siyang humilig sa dibdib nito at pinakinggan ang paghinga nito at kaagad niyang naamoy ang pamilyar na amoy ng katawan ni Lucas at doon pa lang naniwala si Annie na totoo ang lahat ng nasa harapan niya at hindi lamang basta panaginip. Hindi panaginip ang lahat ng nangayri kagabi sa pagitan nilang dalawa. Dahil rito ay bigla na lamang nag-umapaw ang sayang nararamdaman niya ng mga oras na iyon. Pakiramdam niya ay bigla na lamang nagkakulay ang napaka-lungkot niyang mundo.“Saan ka nagpunta? Akala ko ay iniwan mo na ako…” sabi niya rito ng nakanguso at pagkatapos ay tumingala rito.Hindi naman maiwasan ni Lucas ang hindi mapangiti dahil sa reaksiyon nito ng wala sa oras at pagkatapos ay mabilis na kinurot ang pisngi nito ngunit sa halip na bitawan siya nito ay mas lalo pa siya nitong niyakap ng mas mahigpit pa. As if natatakot ito na baka umalis siya.“Ano ka ba syempre iniisip ko na baka kapag nagising ka ay gutom ka. Kaya bumili na ako ng makakai
“Ano aasarin mo pa ba ako?” tanong nito sa kaniya. Mabilis siyang umiling ng wala sa oras.“Hindi. Hindi na.” sabi niya rito. “Itigil mo na yan.” dagdag pa niyang sabi rito at dahil doon ay mabilis siyang binitawan na ni Lucas ng wala sa oras. Ilang sandali pa ng ay napatitig si Lucas sa kanyang mga paa kung saan ay hindi siya nakasuot ng tsinelas at nakayapak lang siya. Mabilis siyang binuhat ni Lucas at pagkatapos ay pinaupo sa sofa.“Bakit hindi ka nagsuot ng tsinelas? Alam mo namang malamig ang sahig at baka magkakaroon ka ng sipon.” sabi nito sa kaniya habang hinipo nito ang mga iyon. Napailing na lamang ito nang maramdaman nito na napalamig ng mga paa nito. Marahil ay sa pagtayo nito sa sahig ng ilang minuto.Mabilis nitong ikinulong ang kanyang mga paa sa mga palad nito at pagkatapos ay tinitigan siya. “Palagi kang magsuot ng tsinelas.” sabi niya rito. “Nasaan ang tsinelas mo? Kukunin ko.” sabi niya rito.“Nasa kwarto.” mabilis na sagot niya rito at may isang masayang ngiti na
Sa sandaling umalis si Lucas ay agad na nawala ang pagod at antok na nararamdaman ni Olivia at nagmamadaling tumakbo patungo kay Annie. Sa totoo lang ay tinapos na nilang mag-shoot sa dalawang magkasunod na araw kahit wala siyang ganong tulog dahil ang sabi niya ay may tao siyang kailangang samahan at iyon ay si Annie. Kanina nga ay halos masubsob na siya sa sobrang antok niya pero dahil sa naabutan niya ngang eksena ay nawala na ang lahat ng iyon.“Annie, anong ibig sabihin ng nakita? Magkasundo na ba kayo?” tanong niya kaagad kay Annie na wala ng paligoy-ligoy pa.Mabilis naman na napatango si Annie. “Oo.” sagot nito sa kaniya.Napabuntung-hininga siya at bahagyang napailing. “Apurang-apura pa naman ako dahil ang akala o ay baka mamatay-matay ka na rito sa sobrang lungkot pero yun pala ay may kasama ka na.” sabi niya at bahagyang kinurot ang tagiliran nito.Ilang sandali pa nga ay agad na lumapit si Annie sa kaniya at mabilis siyang niyakap nito. “Masaya ako nandito ka na.” sabi nit
Lunes ng tanghali. Ibababa na sana ni Annie ang kanyang suot na puting coat para kumain nang bigla na lamang niya narinig ang usap-usapan ng mga ka-trabaho niya. “Ang gwapo.” sabi ng isa.“Oo nga, matagal na akong hindi nakakakita ng ganyang gwapong lalaki at hindi ko alam kung sino ang pinuntahan nito rito. Kakainggit talaga.” sabi naman ng isa. Pinakinggan lamang ni Annie ito at hindi niya ito masyadong pinansin. Agad na nga siyang naghubad ng coat niya at kinuha na ang kaning maliit na wallet upang lumabas para na rin syempre kumain. Paglabas niya ay bigla na lamang siyang natulala nang makita ang pigurang nasa harapan niya. Napakurap siya ng ilang beses dahil hindi siya makapaniwala sa kanyang nakikita. Ang paalam kasi nito sa kaniya ay isang linggo siyang hindi makakauwi dahil may business trip ito pero habang tumatagal na tinititigan niya ito ay nasiguro niyang hindi siya nagkakamali ang paningin niya. Nakabalik na nga ito.Kaagad siyang nagtatakbo patungo kay Lucas at ilang san
Bigla tuloy siyang napaisip dahil sa naging tanong nito. Sa totoo lang ay simula nang umalis ito ay hindi na ito nawala sa isip niya. At sa pagkakataong iyon ay ayaw niya namang sabihin rito ang totoo na oras-oras, minu-minuto ay naiisip niya ito.“Anong ibig mong sabihin? Gusto mo bang… mag-ano?”itinaas niya ang kanyang ulo at buong tapang na tumitig sa mga mata nito at nagtanong.Ibinaba naman ni Lucas ang kanyang ulo at binigyan siya ng isang halik sa kanyang noo, pagkatapos ay hinawakan ang kanyang mukha at seryosong tiningnan siya na may isang pares ng itim na mga mata at matatag na sinabi. "Oo, gusto ko." bulong nito. "Sa lahat ng oras ay iyon ang iniisip ko ang maikulong kita sa mga bisig ko at… ang halikan sa lahat ng parte ng katawan mo." dagdag pa nito.Ang mga salitang ito ay parang simoy ng hangin na pumasok sa tenga ni Annie at habang nakikinig ay isang nakakaantig na ngiti ang sumilay sa sulok ng kanyang bibig."Na miss din kita." sagot niya rito at pagkatapos lamang n
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka