“FINALLY, Andy, you called back. So, what's your plan? Come on, let's go out? ” Andreana just cried when Charles answered the call. "Hey, are you crying?"“I-I’m going back to Philippines, Charles.” Iyak niya kaya narinig niya ang pagsinghap nito sa kabilang linya. Gustong gusto na talaga niyang makita si Nathan at ang daddy niya. Gusto na niyang mayakap ang mga ito lalo pa at nalaman niyang niloloko sila ng kanilang mommy. "P-please help me. I wanna go home."“What? Why? What happened?”“It’s a long story, Charles. Please help me. You're the only one I know na alam kong kaya akong tulungan.” hagulgol pa niya. "Tulungan mo sana ako Charles!"Tiningnan pa niya ang wall-clock. Alam niyang maya-maya lamang ay nandito na sina Melissandre or worst pati si Matthew.Simula noong makasama niyang mamasyal si Matthew ay nagkaroon na rin siya ng pagtingin rito. Ayaw niya itong iwan, pero ayaw niya rin namang makasama ang ina dahil niloloko lamang sila.“Okay, Andy. Pupuntahan kita.”"Yes please
“TELL me, Andreana. Why did you leave us that day?” Napakunot lalo ang noo ni Andreana sa tanong ni Matthew. Naroon parin sila sa madilim na parte ng parking lot na iyon. Halos wala na rin masyadong sasakyan na nakapark at wala na siyang makitang tao. Nakatingin ang binata sa mga mata niya at ganun din siya. Sinasalubong niya ang napakaseryosong mata nito.“You’re asking me as if my departure happened only yesterday.” she still smiled bitterly. “After seven years, you’re here. Asking me that nonsense question.”“Seven years yes, but do you know what happened when you left. Noong hindi ka na nagparamdam pa?” tanong nito kaya huminga siya ng malalim. Totoong pinilit niyang kalimutan ang America noong makauwi na siya sa Pilipinas. Itinuon na lamang niya ang oras sa kanyang kapatid. Alam na rin kasi noon ni Nathan ang ginawa ng ina dahil nagsabi na pala ang ina sa mga ito. Kaya pag-uwi niya, nag-iba na ang daddy niya. Naging lasinggero dahil sa kanyang ina.“What really brought you here M
GULONG gulo si Andreana ng gabing iyon. Nasa loob siya ng kwarto ni Nathan. Nadatnan niyang tulog ito kaya naman umupo nalang siya at hindi na ginising pa ang kapatid. Habang nakaupo naiisip niya ang pinag-usapan nila kanina ni Matthew. Lahat na yata ng problema ay nagsama-sama sa kaniyang utak. Patuloy parin ang pagring ng telepono niya. Hindi talaga tumigil sa pagtawag ang kanyang nobyo mula pa kanina. Napabuntong hininga siya at tinitigan ang screen bago sinagot. Charles deserve to get his call answered.“God! Thank you for answering, babe! I haven't been able to sleep for almost two weeks because I'm so worried about you! You scared me to death!” Ramdam na ramdam niya ang lungkot. Basag rin ang boses ng binata.“I’m sorry Charles.” saad niya sa malungkot na tono. Simula noong naging sila ay puro sorry nalang ang nasasabi niya sa binata.Charles Patterson. Sixteen years old lamang din siya noong na-meet niya ito sa America. Naging kaklase niya ito. Nanligaw sakaniya ang binata noon
"DOES mommy know about me and Nathan are coming to see her?" Andreana asked Matthew. They are currently having a snack at a restaurant they passed.“I didn’t tell her because I really wanted to surprise her. Don’t worry, the maids have cleaned up your room there in the house. And I'm sure tita Amanda will be happy to see you.” Sagot ng binata. “Gusto lang kitang balaan na masama ang loob sayo ni Melisandre. Just ignore her kung susungitan ka niya. Alam kong nagtatampo lang iyon sayo at lalambot rin iyon.”“Are you sure?” Nagsalubong ang mga kilay ng binata saka siyan tiningnan.“Yeah.” Tipid na sagot nito. Bumuntong hininga siya.“How about Wazel?” Simula rin noon ay wala na siyang balita tungkol kay Wazel kaya naman wala sa sariling natanong niya ito.“He’s in LA. He was studying there. Maybe next week he'll come home. He and Wazel were about the same age. I just hope they become friends too, like you and Melisandre.” The young man's face suddenly became serious.“You said Melisandre
"YES babe, that's what happened." Andreana closes her eyes tightly while she is talking with her boyfriend on the phone. After she and Matthew had sex, they dressed themselves before they went downstairs and had dinner. Hindi nila nakasabay sa hapunan si Melisandre. Gaya ng dati, maluwag ang pagtanggap ni Faustine sa kanilang magkapatid. Hindi niya lamang ito masyadong kinausap dahil masama pa rin ang loob niya sa pakikipagrelasyon nito sa ina. At dahil mahina na rin ang matanda, maaga rin itong bumalik sa silid.After dinner he went to the garden to call Charles and explain to him — or better to say to lie to him about what he had heard earlier. It was 9:30 PM, according to his wristwatch."So, what you're saying is you were in CR earlier so Matthew answered my call?" he repeats what she said. Mahal na mahal siya ni Charles, kaya isa rin iyon sa disadvantage nito dahil mabilis itong mapaniwala sa sinasabi niya.“Y-yeah. I am sorry, hindi ko nasagot ang tawag mo,” paumanhin niya. Nari
DAHIL gutom na si Andreana, nagsimula na siyang kumain. Naninibago parin siya sa parating pagsulyap sa kanya ni Matthew at ang pag-ngiti nito. Maybe because the surroundings are very refreshing.“How did you end up being a model and actress?” umpisang tanong nito habang sila ay kumakain.“It was at my school in college. I participated pageant and Seth, my manager, saw me. Because he was one of the jurors back then. So, I think that’s it. He invited me for a photoshoot and so on. Until, I became an extra in movies, and later on, I became the favorite villain in TV series and movies.”“Is your manager gay?” Tumango siya sa tanong na iyon ng binata. Biglang nagsalubong ang kilay nito. “You’ve grown into a very beautiful woman, Andreana. But I don't like your movies and TV series. Almost the whole world can see your whole naked body”“I did that because of Nathan. How many times do I have to repeat that to you?” she also raised an eyebrow. It looks like they're going to argue again. Naiir
NANG makauwi si Andreana ay agad siyang nagtungo sa kwarto ng kapatid. Gaya ng dati, nadatnan niya itong tulog. Humiga siya sa sofa na naroon at inalala lahat ng mga nangyari kanina sa farm at sa rest house. She looked at the wall clock, it's already three o'clock in the afternoon. Medyo matagal rin pala ang pamamasyal nila sa Farm o mas makatotohanang sabihing nagtagal ang pag-tatalo nila.Is Matthew even really serious about marrying her? And why the hell would he do that even though he knows that she has a boyfriend already? Napahilamos siya sa kaniyang mukha. Nang mag ring ang kaniyang telepono ay napaupo siya sa kama. Inabot ang cellphone na nakapatonng sa center table. Si Charles ang tumatawag.Napabuntong hininga nanaman siya. Paano ba niya sasabihin sa lalaki na nagkasala siya? Kahit pa siguro anong bait ni Charles ay siguradong hindi siya mapapatawad nito. She cancelled the call. Hindi pa siya handang kausapin ito. Binabagabag parin siya ng kanyang konsensya. Baka madagdagan
“TALAGANG inulit mo pa ang sinabi mo tungkol sa kasal na yan ha?” Pagalit na tanong ni Andreana kay Matthew. Sa halip na sumagot ay tumingin ito sa bandang likuran niya kaya naman tiningnan niya rin kung anong meron sa likuran niya. It’s Wazel and Melisandre. Nandito na pala ang binatilyo at nagulat siya sa malaking pagbabago ng katawan ni Wazel. Lumaki ang katawan nito at tumangkad ng husto. Naging magandang lalaki rin ito kagaya ni Matthew.“What did we just hear, bro? Are you two talking about weddings? Wedding of who?” Seryosong tanong ni Wazel."Don't tell us that you're planning to marry Andy?" dagdag na tanong ni Melisandre. Hindi niya alam kung papano sasalubungin ang tingin ng magkapatid o kung ano ang isasagot.“Mali ang iniisip niyo Wazel, Melisandre. Your brother must be out of his mind again.” Siya na lamang ang sumagot. Tumalikod na nga siya ng tuluyan kay Matthew at inaya si Melisandre at Wazel papuntang kusina. “Let’s eat? Hindi ba ay may pupuntahan pa tayo?”“Yeah, th
THREE YEARS LATER.Parang kailan lang noong panahong unang nakita ni Matthew si Andreana. Napakainosenteng sixteen years old girl na napadpad sa America.Inalam niya ang bawat galaw ni Andreana noong nasa Pilipinas na ito. Kung sino ang mga naging boyfriend nito at kung saan ito nagtatrabaho. Pinapanood niya ang lahat ng teleserye at movie. Lahat ng posters ng dalaga ay binili niya at pati na ang mga Magazines na siya ang cover photo. Nakakatawa man, ngunit pati kalendaryo na si Andreana ng larawan ay binibili niya. Aaminin niyang halos ikabaliw niya sa tuwing naiisip niyang baka may nakaka-sex ito na iba’t ibang lalaki. But he learned to trust her. At paniwalaan ang mga sinasabi ng dalaga. Because of love.“Daddy what is ligaw?” Nabalik siya sa kasalukuyan ng magtanong ang anak babang sila ay kasalukuyang kumakain ng dinner. His name is Brion Alexandro Alonzo Morrison. His two years old son. Nasa Sanctuario Eco De Morrison sila. Ngunit hindi na sila nakatira doon sa dati nilang bahay
HINDI alam ni Andreana kung nakailan sila ni Matthew. Pero wala siyang pakialam. Nag enjoy rin naman siya sa ginawa nila. Ngayon nga ay pagod silang dalawa na magkayakap sa isa’t isa habang hubad pa rin ang mga katawan nila.They spent a night there. Cuddling, eating, enjoying the view and making love. Kung hindi pa tumawag ang kliyente ni Matthew ay hindi pa siguro sila aalis sa Rest house. Hinatid muna siya ng binata sa mansion bago ito umalis papuntang trabaho.Wala si Wazel at si Athena sa bahay, ayon sa katulong ay namasyal raw ang dalawa sa farm. Napabuntong hininga siya ng maalala ang nangyari noong isang araw. Dumeretso muna siya sa kusina at uminom ng juice. Nang akmang aakyat na sana siya sa sariling kwarto ay nakita niya ang ina sa taas. Nasa mismong paanan ito ng hagdan kaya naman nanlaki ang mga mata niya.“Mommy! Lumayo ka diyan at baka mahulog ka!” Babala niya sa ina. Bago pa man makakilos si Andreana, dumausdos na sa hagdan ang kanyang ina. Nanginginig ang katawan niya
NANATILING hindi makapaniwala si Andreana sa mga sandaling iyon. Halos mahulog ang puso niya sa sobrang bilis ng pagtibok nito. Papano nangyaring ang kasal na akala niyang para sa iba, ay para sa kanya pala?“Maaari bang—I mean, pwede mo bang ipaliwanag saakin ang lahat ng ito, Matthew?” Tanong niya kay Matthew na nanatili ring nakatitig sa kanya.“Okay, sweetie.” Tugon naman nito bago nagsimulang magpaliwanag.Ayon kay Matthew, hindi naman talaga bumitaw sakanya ang binata. At alam rin nito na bago pa siyang bumalik sa Zambales, na break na sila ni Charles. Pupuntahan nga sana siya nito ngunit inatake naman ang kapatid kaya naman hindi siya natuloy. Gayunpaman, napagplanuhan raw nitong magkunwaring ikakasal na sila ni Cherry para malaman kung ano ang magiging reksyon niya at kung anong epekto sa kanya. Pumayag naman si Cherry sa set-up na iyon.Tanggap na rin naman raw ng dalaga na hanggang boss and employee lamang ang namamagitan sa mga ito. Alam rin ni Wazel at Melisandre ang plano
MAAGANG nagising si Andreana ng araw na iyon. Pangalawang araw na nila sa Resort at mamayang hapon na ang uwi nila. Mabuti nalang at may free breakfast ang resort. Hindi na nila kailangan pang maglakad papunta sa restaurant.Dahil malapit na silang umuwi, inenjoy nalamang nila ang magbabad sa dagat. Maligo, magtampisaw, at makipag habulan sa alon. Masaya ang pagpunta nila doon. Talagang kitang kita niya sa mukha ng kapatid na tuwang tuwa at nag-eenjoy ito.“Tito Wazel, please. Bukas nalang tayo umuwi.” Nang oras na para umuwi ay nalungkot si Athena. Kanina pa nito pinipilit ang tito na mag stay muna sila doon. Nagaayos na sila ngayon ng kanilang mga gamit pauwi.“Hindi pwede, Athena.” Si Wazel.“Your tito Wazel is right. Magagalit ang tito Gregory mo. Dalawang araw lang ang ipinaalam natin sa kanya,” Malambing na sagot ni Melisandre at hinalikan pa sa noo ang bata.“But—”“No buts, baby. Gusto mo bang magalit saiyo ang tito Gregory?” Umiling naman ang bata. “Then, we have to go home.
“ADREANA WAKE UP! ANDREANA!” Napadilat si Andreana ng kaniyang mga mata ng may gumigising sa kanya. Sumilay naman ang mukha ng tatlong taong nakangiti sakanya. Wazel, Melisandre and Athena. Inilibot niya ang kaniyang paniningin. Papano siya nakapunta sa kwarto niya? Kagabi lang ay kasama niya si Matthew.O nananaginip lamang ba siya? Pero sigurado siyang totoo ang pangyayaring iyon. Dahil nananakit pa ang pribadong parte niya. Hindi niya lamang matandaan kung papano siya nakabalik sa kwarto.“Tita Andy! Wake up! Pupunta na tayo sa beach!” Si Athena. Sumampa pa ito sa kama at niyakap siya. “Come on, get your things ready. Okay na yung gamit namin nila mommy.”Kahit papano, nababawasan ang lungkot niya dahil sa tatlo. Laging nariyan ang mga ito at pinipilit siyang pasayahin. Napangiti na lamang siya.“Alright sweetheart, maga-ayos na ako.” Nakangiting saad niya. Lumingon naman siya kay Wazel. “Ano ba ang mga dinala niyong gamit Wazel?”“Just bring clothes for two days. And also bathing
NANG bumalik na sa loob ng bahay ang matandang lalaki, naiwan si Andreana sa hardin. Mamaya na lamang niya kakausapin ang kanyang ina. Hindi lang mawala sa isip niya ang sinabi ni Faustine, na nagpapadala naman pala noon ang kanyang ina. Bakit ba nagsinungaling sakali ang ama? Bakit sinabi nito na kinalimutan na sila? Para kamuhian nila ang ina? Ano man ang dahilan ng kanyang daddy, wala na ring kwenta dahil patay na ito.“Andreana,” nagulat pa siya ng makita si Wazel. Umupo ito sa kanyang tabi at ginaya siyang nakatitig lang sa mga halaman sa harapan. “Hinahanap ka ni kuya. Nandito ka lang pala.”Hindi niya pinansin ang sinabi nito. Isa pa sa gumugulo sa isip niya ngayon ay ang pagpapakasal nina Matthew at Cherry. Kahit nung burol ni Nathan ay parating magkasama ang dalawa, parating magkatabi. Dinededma niya nalang dahil sa tuwing nakikita niya ang mga ito, nadadagdagan lang ang bigat sa kanyang kalooban.Gusto ko ba talaga si Matthew? “By the way Andreana, ate, Athena and I want to
“ANONG ginagawa mo dito?” napalunok si Andreana sa ulit na tanong ni Matthew. Gising na rin ang assistant ng binata. Halos magsalubong ang mga kilay nitong nakatingin sa kanya. “Who told you to come here?”“M-matthew,” iyon na lamang ang nabigkas niya dala ng kaba.“Kuya Matt, I'm the one who called Andreana. Her brother needs her, ano ka ba? Don't shout at her.” Medyo tumaas rin ang boses ni Wazel. Tumayo pa ang binata saka hinarap ang kuya nito. “She’s here for Nathan. Kapatid niya si Nate, so why are you acting like as if hindi kaano ano ni Andreana si Nathan? Malamang kailangan nandito siya para sa kapatid niya.”Naramdaman naman niyang hinawakan ng kapatid ang kanyang kamay kaya nabaling rito ang atensyon niya.“Please, huwag kayong mag-away. Hindi lang kayo ang tao dito. Athena’s here. Six years old lang siya at pangit sa pandinig ng bata ang bangayan.” Mahina ngunit sapat iyon para maintindihan ng dalawa. “If you don’t want me here, Matthew. I'll just leave and I'm going to tak
“KOMPORTABLE ka ba diyan sa soot mo, ma’am Andreana? Pasensya kana at iyan lang ang maayos kong damit na maipapahiram sa iyo.” Ngumiti si Andreana sa sinabi ni manang Ferly.Isang maluwang na pink floral dress ang ipinahiram sakanya ni manang Ferly. Sa totoo lang ay komportable siya sa soot. Nakakagalaw kasi siya ng maayos sa dress na iyon na tila pantulog. Saka ayaw niyang magreklamo, dahil wala na siyang ibang mapuntahan kundi ang bahay ng katulong. Hindi naman kasi sila ganung ka-close ni Seth at wala siya masyadong matatawag na close friends.“Okay lang po, Manang Ferly. Salamat po at pinatuloy ninyo ako,” Maliit lamang ang bahay ng katulong. Pinagsamang kahoy at yero ang pader, semento ang sahig at deretsong yero ang makikita sa kisame. Napangiti siya ng may naalala. Ganito rin ang bahay nila noon. Noong nagsisimula palang ang mommy at daddy niya sa trabaho. Noong okay pa silang pamilya. Noong wala pang sakit si Nathan.“At bakit naman hindi kita papatuluyin ma’am? Nga pala, ayaw
Adreana and Charles ate lunch together. Hindi niya maintindihan ang sarili, pero pakiramdam niya, pareho silang awkward sa isa’t isa. Ayon kay Charles ay kahapon pa ito dumating. Ngunit nag-pahinga muna ito bago lumabas ng bahay. Naintindihan niya naman iyon dahil halos ilang buwan rin ang dere-deretsong pagta-trabaho ng binata.“How’s your trip?” finally, nakaisip siya ng itatanong sa binata. Nagkibit balikat lamang ito habang ngumunguya. Nang malunok ay uminom muna ito ng tubig bago nagsalita.“Well, I did my job well done. I just can't concentrate much because I'm thinking about you, Andy.” He said. Umiwas naman siya ng tingin. “Ang hirap mong ma-contact.”“Sorry,” saad niya. Nakita niya namang bumuntong hininga ang binata.“It’s okay. Tapos na iyon. What matters is that you are already here and I am here also. Masaya kao dahi magkasama na ulit tayo.” Malumanay nitong saad. Ngumiti siya ng mapait. Hindi na siguro nito kailangan pang malaman ang mga maling nagawa niya kasama si Mat