WHILE on their way home to the mansion, Andreana could not look at Matthew. She seems a little bit shy of what happened earlier. Bakit ba hinayaan niyang may mangyari sakanila? Paano na ngayon siya haharap sa kanyang ina at sa kay Mr.Faustine?
“Are you okay, Andreana?” Tanong nito. Nilingon niya ang binata. He was even surprised to see him smiling. For the first time, she saw him smiling brightly.
“Y-yeah,” nauutal niyang sagot saka ibinaling muli ang tingin sa daan. Nakasoot na siya ngayon ng shorts at kanyang shirt.
“Nagsisisi ka ba sa ginawa natin kanina?” Namula ang mga pisngi niya sa tanong na iyon. Bakit ba napaka straightforward nito?
Nagsisisi ba siya? Hindi siya sumagot. Ginusto naman niya ang nangyari. But she feels guilt for her mom and Matthews' daddy. Hindi dapat sila nagtalik ng anak ng kaibigan ng kanyang mommy. Ano nalang ang iisipin ng mga Morrison sakanya kapag nalaman ng mga ito ang ginawa nila ng binata?
“This is wrong,” wala sa sariling nasambit niya kaya naman nilingon siya ng binata saka iginilid sa isantabi ang sasakyan. At huminto ito sa pagmamaneho. “What we did is wrong!”
“What?”
"We shouldn't have done that, Matthew—"
“Is it because we live under the same roof, Andreana? Or because you're just afraid your mom will find out?” Hindi siya sumagot. “Don’t feel guilty. We did that because we both want it. Don’t think too much, Andreana. We can keep this as a secret together.”
Nakangiti na naman ito sakaniya. Hindi niya akalain na may ikakagwapo pa pala ito dahil sa mga ngiting iyon. Hinawakan pa siya nito sa kamay at pinisil iyon.
“Okay,” she smiled at him. Matthew looks very calm now, unlike his auras in the past few weeks who were terrifying and always angry. Muling pinaandar nito ang kotse niya. Okay lang ba talaga ang ginawa nila? Hindi niya pa rin talaga maiwasang mag-isip.
“I'll pick you up at your school tomorrow," Nagulat siya sa sinabing ito ng binata.
“Huh? Why? I can go home alone.” she refused. There are many taxis and sometimes she takes the school bus that passes through the mansion. And sometimes, she goes with Melisandre and Steven.
"I'll make sure you don't go with that Charles again." Tila bumilis ang tibok ng puso niya sa sagot nito. Para kasi itong boyfriend na nagseselos. Napangiti tuloy siya kaya napalingon sakanya ang binata. "Is anything funny?"
"Nothing," she shook her head. She just found Matthew’s face cute. Unti-unting nabubura ang takot niya para rito.
“Then, I will pick you up tomorrow. Where do you want to go after class?”
"What do you mean?"
“I mean, where do you want to go after your class? I'll take you on a tour here in L.A.” Hindi siya makapaniwala. Bakit parang may kung anong sumaping anghel sa katawan ng binatang ito? "Do you want me to take you for a tour or don't you want to?"
“Gusto ko!” Agad siyang tumango. Natawa naman ang binata. Gusto niyang mamasyal. Hindi pa kasi niya nagagawa iyon simula noong dumating sila sa lugar.
“Okay,” sagot nito. Eksakto namang papasok na sila sa gate ng mansion ng mga Morrison.
***
"So whats up? Let’s surf later?” Andreana turned her back. Charles is smiling at her. Uwian na at naglalakad na sila palabas ng gate ng school. Umiling siya.
"I'm sorry but Matthew will pick me up." She answered. Napawi naman ang mga ngiti nito sa sagot niya. “Maybe next time Charles. And we need to study, Teacher Annie said we’re going to take exams for a midterm tomorrow, right?”
It's hard to believe but she was ranked 10th in their class. Kung sa Pilipinas ay nangunguna siya sa klase, dito ay hindi. Matindi kasi ang labanan at matatalino ang mga kaklase niya.
“Sayang naman. Excited pa naman akong pumunta sa dagat kanina.” Malungkot nitong saad.
“Next time, Charles. I promise. Sorry.” Nginitian niya pa ito at eksaktong nasa labas na sila ng gate.
“It’s alright. Bye Andy!” Paalam pa nito sakaniya. Nginitian niya ito then she wave goodbye.
Ilang segundo pa ay may kotseng bumusina sa harapan niya. It’s the Ford Ranger Lariat na pag-aari ni Matthew. Binuksan nga niya ang pintuan ng passenger seat at nakita ang nakakunot na noo ng binata.
“Anything wrong?” tanong niya rito habang nilalagay ang seatbelt.
“You’re talking to Charles again,” Nangunot rin ang noo niya sa sagot nito.
“Why? Am I not allowed to? We are friends and he's my classmate. I shouldn't just ignore him." Baliwala niyang sagot. Nakita niya naman ang pagbuntong hininga nito. “Saan tayo papasyal?” napalitan ang excitement ang mukha niya.
“Let’s go to a museum,” Sagot nito kaya lihim siyang napangiwi. Hindi kasi siya mahilig sa museum pero ayaw niya namang tanggihan ang binata dahil baka mamaya ay magalit na naman ito.
***
"NATURAL History Museum has numerous galleries and extensive permanent collection that covers a range of topics, it is best known for its collection of dinosaurs." Andreana gasped as she listened to what Matthew was saying. They are now inside the Museum.
She didn't think she would be interested in seeing the dinosaur displays. They are in Dinosaur Hall and there are lots of dinosaur skeletons.
"Were dinosaurs even real?" She asked Matthew, so, he laughed.
“Look Andreana, there are Tyrannosaurus rex fossils here,” Hindi nito sinagot ang tanong niya. Bagkus itinuro nito ang tatlong hilera ng mga skeletons doon.
“Why three?” Tanong niya.
“Tyrannosaurus rex fossils, known as the growth series, featuring three full skeletons that range from baby to adult.” Patuloy ni Matthew. Maya-maya pa ay hinawakan pa siya nito sa kamay kaya saglit siyang natigilan. Tila nakaramdam siya ng kuryente ng hawakan siya nito. Maya-maya pa ay hinila siya nito palapit sa iba pang skeletons.
“What kind of dinosaur is that, Matthew?” turo niya sa isa pang kakaibang uri ng skeletons. Mas maliit ito kumpara sa nauna nilang tiningan.
“That’s a Triceratops and that one…” turo pa niya sa katabing skeleton bago nagsalita. “That’s Stegosaurus.”
Nalibot nga nila ang Museum and she really learned a lot. The museum deals with the natural history of California and areas throughout the world.Nakaramdam siya ng pagod sa paglilibot kaya naman nang makakita siya ng upuan na naroon ay napaupo siya. Napansin yata ni Matthew na napagod na siya kaya naman tumabi rin ito sakaniya. Ilang sandali pa ay tumunog ang kaniyang tiyan, narinig na lamang niya ang natatawang katabi.
“It’s not funny!” Saad niya rito at pabiro pang siniko sa tiyan ang binata.
“Let’s get out of here and eat something,” saad nito at hinila na naman siya patayo. Hilig talaga nitong hatakin siya. But this time, he is gentle.
Sa isang restaurant malapit doon sa museum sila dumeretso ni Matthew. Nakakita nanaman siya ng mga nagtatangkarang American people doon. Halatang pang mayaman ang restaurant. Hollenbeck Burrito, White Pizza with Ricotta and Pesto were Matthew’s ordered meals. At Pineapple juice naman ang kanilang pantulak.
She is also getting used to American foods. But she still misses eating rice and other filipino foods. They don't eat much rice in LA. She felt as if she was on a diet. Matapos nilang kumain ay inaya na siyang umuwi ni Matthew dahil gumagabi na rin.
“Let's go for a walk again this weekend, Andreana. I’m sure you have homework to do so let’s go home early.” Saad ng binata kaya naman tumango siya. Tama naman ito. Kailangan rin niyang mag review.
Nang makauwi sa mansion ay sabay silang pumasok ni Matthew sa front door. Nagulat sila ng makitang naroon sa living area ang mommy niya at daddy ng binata. They were both holding wine glasses. Nagku-kwentuhan yata ang dalawa. They seem so happy about something. Kung titingnan ay parang magkasintahan ang mga ito dahil halos magkadikit na ang mga katawan sa sofa.
When her mom saw them, her mom immediately stood away from Faustine. She seemed very shocked.
"Good evening dad," Matthew greeted, trying to ignore what they saw. Hindi niya maiwasang mapatingin sa mommy niya na tila hindi ito makatingin ng deretso sa mga mata niya. “I'm sorry we're late. I just took Andreana to the Museum.”
“That’s great,” Tuwang tuwa naman na tugon ni Faustine. "I'm glad you two got along, finally."
“Aakyat na kami ni Andreana sa kwarto.” Paalam ng mommy niya saka siya hinawakan sa braso. “Tara na, anak.”
Iba ang kutob niya sa ina at kay Faustine. Tila may hindi sinasabi ang mga ito sakanila. Hindi kaya, totoo ang hinala niya noong una palang? Na hindi lang basta magkaibigan si Faustine at ang mommy niya? How about his daddy? Hindi pwedeng mangyari iyon.
“Mommy,” nang makarating sa kwarto ay agad niyang hinarap ang ina. "Be honest with me mom, what is it really between you and Mr. Faustine?"
“A-anak…” tila natigalgal naman ang ina sa tanong niya. Guilt was written on her mother’s face. “Magk-kaibigan lang kami ni Fa—”
“Mommy, just tell me the truth. You looked so sweet on the sofa!” saad niya. Naluluha na siya dahil pakiramdam niya tama ang hinala niya. “At nararamdaman kong higit pa sa pagkakaibigan ang mga tinginan niyo, mommy!”
“Anak, m-may aaminin a-ako sayo. At sana huwag kang magalit saakin—”
"Is my suspicion right, mom?" lumuha na siya ng tuluyan ng tumango ang ina. “I'm going home to the Philippines mommy! I don't want to be with you while you're fooling daddy!”
Hindi sumagot ang ina. Bagkus, umupo lang ito sa kama at lumuha. Gusto ba nitong umuwi nalang siya sa Pilipinas? Dahil sa sama ng loob, tumakbo siya palabas ng kwarto at nagtungo sa garden at doon umiyak.
Paano na ang daddy niya? Naalala niya ang nai-kwento noon ng ama tungkol sa panliligaw noon ng daddy niya sa kanyang mommy. Ibinuhos ng kanyang ama lahat ng effort mapasagot lang ang ina. At ramdam naman niyang nagmamahalan ang kanyang mga magulang kaya bakit? Bakit ginagawa ito ng kanyang ina? Pakiramdam niya tuloy, pati siya ay niloloko na rin ang ama. Dahil nakatira sila sa bahay ng kabit ng kanyang ina. Kung ganon uuwi nalang siya sa Pilipinas.
“Andreana?” Natigil siya sa paghagulgol ng marinig ang boses ni Matthew. “Why are you crying?”
"N-Nothing." Saad niya. Pero ng yakapin siya ng binata, bumalong muli ang mga luha niya. Tila batang nagsumbong siya sa binata. “Niloloko ni mommy ang daddy ko.”
“I know. Daddy told me about the relationship between him and tita Amanda. As I suspected at first, I was right. That they are not just friends.” Saad pa nito na mas lalong nagpahagulgol sakanya.
“But what about my daddy, M-Matthew? A-and my brother? ” she cried. "C-can I just go home to the Philippines?"
“No. Iiwan mo nalang ba ang mommy mo rito?” tanong ng binata. She also did not want to leave her mom. She loves her as same as she loves her dad and Nathan. “You can stay here, Andreana. As long as hindi magpapakasal ang mommy mo sa daddy ko, it’s okay.”
“Anong okay doon, Matthew? Niloloko ng mommy ko ang daddy ko! And it’s not okay. Buhay pa ang daddy at hindi pwedeng magpakasal ang mommy sa daddy mo!” iyak niya. Niyakap nalang siya ng binata.
“I know. But for now, para hindi masaktan ang daddy mo, huwag mo munang sasabihin sakanya. Don’t worry and don’t leave America. Stay with me Andreana.” Saad pa ng binata.
***
HINDI na bumaba pa si Andreana upang maghapunan. Busog pa kasi siya sa kinain nila ni Matthew kanina. At hindi niya rin kayang tingnan ang ina kasama si Faustine. Pakiramdam niya ay hindi lang ang ama ang tinatraydor ng ina kundi maging siya.
Matapos niyang mag bihis ng pambahay ay nagpunta na lamang siya sa library at doon ginawa ang mga homeworks niya at doon na rin siya nag-review. Maluwang ang library. May sofa doon at study tables. Si Melisandre, laging ka-ideo call si Steven, kaya hindi niya rin ito halos makausap. Talagang busy ito sa nobyo.
Hindi niya alam kung ilang oras na sya doon. Nang tingnan niya ang oras sa phone niya, nagulat siya ng makitang 11:30PM na pala. Kaya naman naisipan na niyang ayusin na ang mga gamit niya para matulog. Pati ang mga librong ginamit niya ay ibinalik niya ito sa pinagkuhanan.
“Andreana,” sisigaw pa sana siya sa gulat ng may nagsalita, mabuti nalang ay tinakpan nito ang bibig niya. “Shhhhhh!”
"What are you doing here, Matthew?" Pabulong niyang tanong sa binata ng tanggalin nito ang pagkakatakip sa bibig.
“I miss you,” saad nito at bigla na lamang siya nitong siniil ng halik. Itinulak niya ang binata. Baka mamaya ay magising ang mga kasama nila sa bahay at makita silang ganon ang pwesto. “Why?”
“Are you insane? We are at home! ” aniya.
“What’s wrong, Andreana? Are you afraid that they might see us? Andreana, this house is huge. And I made sure everyone was asleep before I went to see you.” Sagot naman nito. "I thought you were in the room, but only tita Amanda was there, so I went here."
Ngayon lang niya napansin na nakasando lang ito at boxer brief. Habang siya, nakasoot ng manipis na pantyshort at nakasando.
“Baka magising sila,” saad pa niya ng siniil muli siya ng halik.
“What? No! At hindi naman sila pumupunta dito sa library.” Giit nito at hinalikan siya. Hinapit siya nito sa bewang kaya ramdam niya sa kaniyang tiyan ang matigas nitong pag-aari. Maya maya pa ay binitawan siya nito. “Let’s stay here,”
Ipinahiga siya nito sa sofa na naroon bago ito pumatong sakaniya. Hindi niya alam kung bakit hindi siya nanlalaban. Gusto niya ang ginagawa ng binata. He gives her body a strange pleasure. Naramdaman nalamang niya na hinuhubaran na siya ng binata. Lumipat ang mga halik nito sa kaniyang nakabalandrang dibdib. Wala siyang nagawa kundi hayaan ang binata sa ginagawa.
“Fuck, Andreana!” Mura nito. Maya-maya pa ay hinubad na rin nito ang soot niyang panty shorts.
“Ahhhh!” Napaungol siya nang sinimulan na nitong laruin ang kaniyang pagkababae. Alam niyang basa na siya dahil dumudulas ang mga daliri ni Matthew sa hiwa niya. Ilang segundo pa ay ipinasok ni Matthew ang middle finger nito sa loob. “Ahhhhh! Hmmmm”
Ang sarap ng ginagawa nito kaya napapaliyad siya. Mabilis ang paglabas masok ng daliri nito sa loob niya at nang sa tingin niya ay mararating na niya ang langit ay tumigil ito kaya tiningnan niya ng masama ang binata.
“Not yet, sweetie,” he said huskily. Maya maya pa ay ibinaba nito ang soot na boxer briefs at agad na ipinasok ang matigas nitong pag-aari. Napaungol na lamang silang pareho.
“Still, very tight! Fuck!” Mahinang mura nito habang mabilis siya nitong binabayo. Mahinang ungol ang naririnig sa library. Hanggang sa hinugot na nito ang pagkalalaki at nilaro muna ito at itinutok sa kaniyang tiyan saka sumirit doon ang malapot at mainit na puting likido. “Fix yourself, Andreana and go to bed and sleep.”
Hinalikan siya sa noo bago sila nag-ayos ng hitsura.
***
PUYAT ang mga mata ni Andreana na gumising ng maaga. Kulang siya sa tulog kagabi. Fortunately, Matthew took him to school, otherwise, she might have been late for school. She was still yawning while currently doing the exam.
“Are you okay? You look sleepy and tired, ” she heard someone whispering behind her. She did not look at him because the teacher might see him and might think she was cheating. Alam niyang si Charles ito. “Let’s have lunch together, my treat.”
Palihim siyang nag thumbs up kay Charles bago niya ipinagpatuloy ang pagsasagot. Mabuti nalang at hindi siya na mental block. Naisaulo niya parin ang mga kailangang isaulo. Matapos mag exam ay tinulungan siya ni Charles mag-ayos ng kaniyang gamit. Hinayaan niya lang ito.
"So how long have you been close to Charles?" Melisandre approached them. She was smiling and Steven was with her.
“Last week?” pasagot na tanong ni Charles. Nakita naman niyang inirapan ito ni Melisandre bago siya muling tiningnan.
“Andy, mag-iingat ka diyan kay Charles, okay? And sorry pala, lately hindi kita nasasamahan.” Saad ng dalaga.
“It’s okay, Andre. Nandito naman si Charles.” Saad niya.
“Okay, see you later, Andrea. I miss hanging out with you!” niyakap pa siya ng dalaga bago ito umalis.
"Let's go? I'm hungry.” Charles said and even brought her books. This man is truly a Filipino. Nang makarating sa cafeteria ay agad silang umorder ng makakain. Fennel Sausage Pizza at Lemon Lavender Ice cream ang inorder nito, good for two.
“Just tell me if you want something more,” nakangiti nitong saad sa kanya.
“Ano kaba? Okay na ito saakin.” Sagot niya kaya ngumiti naman ang binata.
Panay ang kwento ni Charles habang sila ay kumakain. Sinabi nitong may alaga itong tatlong aso, mahilig raw ito sa kahit anong uri ng hayop. And he wanted to be a Veterinarian someday. Hindi na nga niya naintindihan pa ang ibang sinabi nito dahil naka focus siya sa pagkain at inaantok siya.
Halos wala kasi siyang tulog kagabi. Idagdag pa na napagod ang katawan niya sa ginawa nila kagabi ni Matthew. Namula siya ng maisip iyon.
"Is Melisandre's older brother really rude?" Napalingon siya sa binatilyo sa tanong nito. “The eldest. What’s his name again?”
“M-matthew,” nauutal pa niyang saad. "Well, he's often not in the mood, so, talagang masungit siya tingnan.”
“I see, but Andreana…” Sumeryoso ang mukha nitong tiningnan siya.
“Yes?”
“You know what, I really like you. Mabait ka and really have the beauty. I know hindi ito uso dito sa America, but can I court you?” Halos mabilaukan siya sa tanong na ito ni Charles.
“YOU know what, I really like you. You are kind and really have the beauty. I know it's not a trend here in America, but can I court you?” Nakatitig lamang si Andreana kay Charles at hindi siya sumagot. Sa tanong na iyon ng binatilyo ay bigla niyang naisip si Matthew. Siguradong magagalit iyon kapag nalaman nitong magpapaligaw siya sa iba. Pero, naisip niya rin, ano nga ba ang relasyon nilang dalawa?Nagkaroon tuloy siya ng hiya sa sarili. They are not lovers but they have sex. She didn't want to admit it to herself but to be honest, she liked what happened. But that's how it is here in America, isn't it? When it comes to sex, just sex. No feelings. No attachment. No commitment. Ano ba ang tingin sakaniya ni Matthew? Sex toy? Sex buddy? Wala siyang ideya. Ngunit kailangan niyang tanggapin ang masakit na katotohanan kung ano man ang meron sa pagitan nila.“I take your silence as a yes,” Napapitlag siya ng magsalita muli si Charles.“What? I mean—”“Yes, Andy. I’m going to court you and
“FINALLY, Andy, you called back. So, what's your plan? Come on, let's go out? ” Andreana just cried when Charles answered the call. "Hey, are you crying?"“I-I’m going back to Philippines, Charles.” Iyak niya kaya narinig niya ang pagsinghap nito sa kabilang linya. Gustong gusto na talaga niyang makita si Nathan at ang daddy niya. Gusto na niyang mayakap ang mga ito lalo pa at nalaman niyang niloloko sila ng kanilang mommy. "P-please help me. I wanna go home."“What? Why? What happened?”“It’s a long story, Charles. Please help me. You're the only one I know na alam kong kaya akong tulungan.” hagulgol pa niya. "Tulungan mo sana ako Charles!"Tiningnan pa niya ang wall-clock. Alam niyang maya-maya lamang ay nandito na sina Melissandre or worst pati si Matthew.Simula noong makasama niyang mamasyal si Matthew ay nagkaroon na rin siya ng pagtingin rito. Ayaw niya itong iwan, pero ayaw niya rin namang makasama ang ina dahil niloloko lamang sila.“Okay, Andy. Pupuntahan kita.”"Yes please
“TELL me, Andreana. Why did you leave us that day?” Napakunot lalo ang noo ni Andreana sa tanong ni Matthew. Naroon parin sila sa madilim na parte ng parking lot na iyon. Halos wala na rin masyadong sasakyan na nakapark at wala na siyang makitang tao. Nakatingin ang binata sa mga mata niya at ganun din siya. Sinasalubong niya ang napakaseryosong mata nito.“You’re asking me as if my departure happened only yesterday.” she still smiled bitterly. “After seven years, you’re here. Asking me that nonsense question.”“Seven years yes, but do you know what happened when you left. Noong hindi ka na nagparamdam pa?” tanong nito kaya huminga siya ng malalim. Totoong pinilit niyang kalimutan ang America noong makauwi na siya sa Pilipinas. Itinuon na lamang niya ang oras sa kanyang kapatid. Alam na rin kasi noon ni Nathan ang ginawa ng ina dahil nagsabi na pala ang ina sa mga ito. Kaya pag-uwi niya, nag-iba na ang daddy niya. Naging lasinggero dahil sa kanyang ina.“What really brought you here M
GULONG gulo si Andreana ng gabing iyon. Nasa loob siya ng kwarto ni Nathan. Nadatnan niyang tulog ito kaya naman umupo nalang siya at hindi na ginising pa ang kapatid. Habang nakaupo naiisip niya ang pinag-usapan nila kanina ni Matthew. Lahat na yata ng problema ay nagsama-sama sa kaniyang utak. Patuloy parin ang pagring ng telepono niya. Hindi talaga tumigil sa pagtawag ang kanyang nobyo mula pa kanina. Napabuntong hininga siya at tinitigan ang screen bago sinagot. Charles deserve to get his call answered.“God! Thank you for answering, babe! I haven't been able to sleep for almost two weeks because I'm so worried about you! You scared me to death!” Ramdam na ramdam niya ang lungkot. Basag rin ang boses ng binata.“I’m sorry Charles.” saad niya sa malungkot na tono. Simula noong naging sila ay puro sorry nalang ang nasasabi niya sa binata.Charles Patterson. Sixteen years old lamang din siya noong na-meet niya ito sa America. Naging kaklase niya ito. Nanligaw sakaniya ang binata noon
"DOES mommy know about me and Nathan are coming to see her?" Andreana asked Matthew. They are currently having a snack at a restaurant they passed.“I didn’t tell her because I really wanted to surprise her. Don’t worry, the maids have cleaned up your room there in the house. And I'm sure tita Amanda will be happy to see you.” Sagot ng binata. “Gusto lang kitang balaan na masama ang loob sayo ni Melisandre. Just ignore her kung susungitan ka niya. Alam kong nagtatampo lang iyon sayo at lalambot rin iyon.”“Are you sure?” Nagsalubong ang mga kilay ng binata saka siyan tiningnan.“Yeah.” Tipid na sagot nito. Bumuntong hininga siya.“How about Wazel?” Simula rin noon ay wala na siyang balita tungkol kay Wazel kaya naman wala sa sariling natanong niya ito.“He’s in LA. He was studying there. Maybe next week he'll come home. He and Wazel were about the same age. I just hope they become friends too, like you and Melisandre.” The young man's face suddenly became serious.“You said Melisandre
"YES babe, that's what happened." Andreana closes her eyes tightly while she is talking with her boyfriend on the phone. After she and Matthew had sex, they dressed themselves before they went downstairs and had dinner. Hindi nila nakasabay sa hapunan si Melisandre. Gaya ng dati, maluwag ang pagtanggap ni Faustine sa kanilang magkapatid. Hindi niya lamang ito masyadong kinausap dahil masama pa rin ang loob niya sa pakikipagrelasyon nito sa ina. At dahil mahina na rin ang matanda, maaga rin itong bumalik sa silid.After dinner he went to the garden to call Charles and explain to him — or better to say to lie to him about what he had heard earlier. It was 9:30 PM, according to his wristwatch."So, what you're saying is you were in CR earlier so Matthew answered my call?" he repeats what she said. Mahal na mahal siya ni Charles, kaya isa rin iyon sa disadvantage nito dahil mabilis itong mapaniwala sa sinasabi niya.“Y-yeah. I am sorry, hindi ko nasagot ang tawag mo,” paumanhin niya. Nari
DAHIL gutom na si Andreana, nagsimula na siyang kumain. Naninibago parin siya sa parating pagsulyap sa kanya ni Matthew at ang pag-ngiti nito. Maybe because the surroundings are very refreshing.“How did you end up being a model and actress?” umpisang tanong nito habang sila ay kumakain.“It was at my school in college. I participated pageant and Seth, my manager, saw me. Because he was one of the jurors back then. So, I think that’s it. He invited me for a photoshoot and so on. Until, I became an extra in movies, and later on, I became the favorite villain in TV series and movies.”“Is your manager gay?” Tumango siya sa tanong na iyon ng binata. Biglang nagsalubong ang kilay nito. “You’ve grown into a very beautiful woman, Andreana. But I don't like your movies and TV series. Almost the whole world can see your whole naked body”“I did that because of Nathan. How many times do I have to repeat that to you?” she also raised an eyebrow. It looks like they're going to argue again. Naiir
NANG makauwi si Andreana ay agad siyang nagtungo sa kwarto ng kapatid. Gaya ng dati, nadatnan niya itong tulog. Humiga siya sa sofa na naroon at inalala lahat ng mga nangyari kanina sa farm at sa rest house. She looked at the wall clock, it's already three o'clock in the afternoon. Medyo matagal rin pala ang pamamasyal nila sa Farm o mas makatotohanang sabihing nagtagal ang pag-tatalo nila.Is Matthew even really serious about marrying her? And why the hell would he do that even though he knows that she has a boyfriend already? Napahilamos siya sa kaniyang mukha. Nang mag ring ang kaniyang telepono ay napaupo siya sa kama. Inabot ang cellphone na nakapatonng sa center table. Si Charles ang tumatawag.Napabuntong hininga nanaman siya. Paano ba niya sasabihin sa lalaki na nagkasala siya? Kahit pa siguro anong bait ni Charles ay siguradong hindi siya mapapatawad nito. She cancelled the call. Hindi pa siya handang kausapin ito. Binabagabag parin siya ng kanyang konsensya. Baka madagdagan
THREE YEARS LATER.Parang kailan lang noong panahong unang nakita ni Matthew si Andreana. Napakainosenteng sixteen years old girl na napadpad sa America.Inalam niya ang bawat galaw ni Andreana noong nasa Pilipinas na ito. Kung sino ang mga naging boyfriend nito at kung saan ito nagtatrabaho. Pinapanood niya ang lahat ng teleserye at movie. Lahat ng posters ng dalaga ay binili niya at pati na ang mga Magazines na siya ang cover photo. Nakakatawa man, ngunit pati kalendaryo na si Andreana ng larawan ay binibili niya. Aaminin niyang halos ikabaliw niya sa tuwing naiisip niyang baka may nakaka-sex ito na iba’t ibang lalaki. But he learned to trust her. At paniwalaan ang mga sinasabi ng dalaga. Because of love.“Daddy what is ligaw?” Nabalik siya sa kasalukuyan ng magtanong ang anak babang sila ay kasalukuyang kumakain ng dinner. His name is Brion Alexandro Alonzo Morrison. His two years old son. Nasa Sanctuario Eco De Morrison sila. Ngunit hindi na sila nakatira doon sa dati nilang bahay
HINDI alam ni Andreana kung nakailan sila ni Matthew. Pero wala siyang pakialam. Nag enjoy rin naman siya sa ginawa nila. Ngayon nga ay pagod silang dalawa na magkayakap sa isa’t isa habang hubad pa rin ang mga katawan nila.They spent a night there. Cuddling, eating, enjoying the view and making love. Kung hindi pa tumawag ang kliyente ni Matthew ay hindi pa siguro sila aalis sa Rest house. Hinatid muna siya ng binata sa mansion bago ito umalis papuntang trabaho.Wala si Wazel at si Athena sa bahay, ayon sa katulong ay namasyal raw ang dalawa sa farm. Napabuntong hininga siya ng maalala ang nangyari noong isang araw. Dumeretso muna siya sa kusina at uminom ng juice. Nang akmang aakyat na sana siya sa sariling kwarto ay nakita niya ang ina sa taas. Nasa mismong paanan ito ng hagdan kaya naman nanlaki ang mga mata niya.“Mommy! Lumayo ka diyan at baka mahulog ka!” Babala niya sa ina. Bago pa man makakilos si Andreana, dumausdos na sa hagdan ang kanyang ina. Nanginginig ang katawan niya
NANATILING hindi makapaniwala si Andreana sa mga sandaling iyon. Halos mahulog ang puso niya sa sobrang bilis ng pagtibok nito. Papano nangyaring ang kasal na akala niyang para sa iba, ay para sa kanya pala?“Maaari bang—I mean, pwede mo bang ipaliwanag saakin ang lahat ng ito, Matthew?” Tanong niya kay Matthew na nanatili ring nakatitig sa kanya.“Okay, sweetie.” Tugon naman nito bago nagsimulang magpaliwanag.Ayon kay Matthew, hindi naman talaga bumitaw sakanya ang binata. At alam rin nito na bago pa siyang bumalik sa Zambales, na break na sila ni Charles. Pupuntahan nga sana siya nito ngunit inatake naman ang kapatid kaya naman hindi siya natuloy. Gayunpaman, napagplanuhan raw nitong magkunwaring ikakasal na sila ni Cherry para malaman kung ano ang magiging reksyon niya at kung anong epekto sa kanya. Pumayag naman si Cherry sa set-up na iyon.Tanggap na rin naman raw ng dalaga na hanggang boss and employee lamang ang namamagitan sa mga ito. Alam rin ni Wazel at Melisandre ang plano
MAAGANG nagising si Andreana ng araw na iyon. Pangalawang araw na nila sa Resort at mamayang hapon na ang uwi nila. Mabuti nalang at may free breakfast ang resort. Hindi na nila kailangan pang maglakad papunta sa restaurant.Dahil malapit na silang umuwi, inenjoy nalamang nila ang magbabad sa dagat. Maligo, magtampisaw, at makipag habulan sa alon. Masaya ang pagpunta nila doon. Talagang kitang kita niya sa mukha ng kapatid na tuwang tuwa at nag-eenjoy ito.“Tito Wazel, please. Bukas nalang tayo umuwi.” Nang oras na para umuwi ay nalungkot si Athena. Kanina pa nito pinipilit ang tito na mag stay muna sila doon. Nagaayos na sila ngayon ng kanilang mga gamit pauwi.“Hindi pwede, Athena.” Si Wazel.“Your tito Wazel is right. Magagalit ang tito Gregory mo. Dalawang araw lang ang ipinaalam natin sa kanya,” Malambing na sagot ni Melisandre at hinalikan pa sa noo ang bata.“But—”“No buts, baby. Gusto mo bang magalit saiyo ang tito Gregory?” Umiling naman ang bata. “Then, we have to go home.
“ADREANA WAKE UP! ANDREANA!” Napadilat si Andreana ng kaniyang mga mata ng may gumigising sa kanya. Sumilay naman ang mukha ng tatlong taong nakangiti sakanya. Wazel, Melisandre and Athena. Inilibot niya ang kaniyang paniningin. Papano siya nakapunta sa kwarto niya? Kagabi lang ay kasama niya si Matthew.O nananaginip lamang ba siya? Pero sigurado siyang totoo ang pangyayaring iyon. Dahil nananakit pa ang pribadong parte niya. Hindi niya lamang matandaan kung papano siya nakabalik sa kwarto.“Tita Andy! Wake up! Pupunta na tayo sa beach!” Si Athena. Sumampa pa ito sa kama at niyakap siya. “Come on, get your things ready. Okay na yung gamit namin nila mommy.”Kahit papano, nababawasan ang lungkot niya dahil sa tatlo. Laging nariyan ang mga ito at pinipilit siyang pasayahin. Napangiti na lamang siya.“Alright sweetheart, maga-ayos na ako.” Nakangiting saad niya. Lumingon naman siya kay Wazel. “Ano ba ang mga dinala niyong gamit Wazel?”“Just bring clothes for two days. And also bathing
NANG bumalik na sa loob ng bahay ang matandang lalaki, naiwan si Andreana sa hardin. Mamaya na lamang niya kakausapin ang kanyang ina. Hindi lang mawala sa isip niya ang sinabi ni Faustine, na nagpapadala naman pala noon ang kanyang ina. Bakit ba nagsinungaling sakali ang ama? Bakit sinabi nito na kinalimutan na sila? Para kamuhian nila ang ina? Ano man ang dahilan ng kanyang daddy, wala na ring kwenta dahil patay na ito.“Andreana,” nagulat pa siya ng makita si Wazel. Umupo ito sa kanyang tabi at ginaya siyang nakatitig lang sa mga halaman sa harapan. “Hinahanap ka ni kuya. Nandito ka lang pala.”Hindi niya pinansin ang sinabi nito. Isa pa sa gumugulo sa isip niya ngayon ay ang pagpapakasal nina Matthew at Cherry. Kahit nung burol ni Nathan ay parating magkasama ang dalawa, parating magkatabi. Dinededma niya nalang dahil sa tuwing nakikita niya ang mga ito, nadadagdagan lang ang bigat sa kanyang kalooban.Gusto ko ba talaga si Matthew? “By the way Andreana, ate, Athena and I want to
“ANONG ginagawa mo dito?” napalunok si Andreana sa ulit na tanong ni Matthew. Gising na rin ang assistant ng binata. Halos magsalubong ang mga kilay nitong nakatingin sa kanya. “Who told you to come here?”“M-matthew,” iyon na lamang ang nabigkas niya dala ng kaba.“Kuya Matt, I'm the one who called Andreana. Her brother needs her, ano ka ba? Don't shout at her.” Medyo tumaas rin ang boses ni Wazel. Tumayo pa ang binata saka hinarap ang kuya nito. “She’s here for Nathan. Kapatid niya si Nate, so why are you acting like as if hindi kaano ano ni Andreana si Nathan? Malamang kailangan nandito siya para sa kapatid niya.”Naramdaman naman niyang hinawakan ng kapatid ang kanyang kamay kaya nabaling rito ang atensyon niya.“Please, huwag kayong mag-away. Hindi lang kayo ang tao dito. Athena’s here. Six years old lang siya at pangit sa pandinig ng bata ang bangayan.” Mahina ngunit sapat iyon para maintindihan ng dalawa. “If you don’t want me here, Matthew. I'll just leave and I'm going to tak
“KOMPORTABLE ka ba diyan sa soot mo, ma’am Andreana? Pasensya kana at iyan lang ang maayos kong damit na maipapahiram sa iyo.” Ngumiti si Andreana sa sinabi ni manang Ferly.Isang maluwang na pink floral dress ang ipinahiram sakanya ni manang Ferly. Sa totoo lang ay komportable siya sa soot. Nakakagalaw kasi siya ng maayos sa dress na iyon na tila pantulog. Saka ayaw niyang magreklamo, dahil wala na siyang ibang mapuntahan kundi ang bahay ng katulong. Hindi naman kasi sila ganung ka-close ni Seth at wala siya masyadong matatawag na close friends.“Okay lang po, Manang Ferly. Salamat po at pinatuloy ninyo ako,” Maliit lamang ang bahay ng katulong. Pinagsamang kahoy at yero ang pader, semento ang sahig at deretsong yero ang makikita sa kisame. Napangiti siya ng may naalala. Ganito rin ang bahay nila noon. Noong nagsisimula palang ang mommy at daddy niya sa trabaho. Noong okay pa silang pamilya. Noong wala pang sakit si Nathan.“At bakit naman hindi kita papatuluyin ma’am? Nga pala, ayaw
Adreana and Charles ate lunch together. Hindi niya maintindihan ang sarili, pero pakiramdam niya, pareho silang awkward sa isa’t isa. Ayon kay Charles ay kahapon pa ito dumating. Ngunit nag-pahinga muna ito bago lumabas ng bahay. Naintindihan niya naman iyon dahil halos ilang buwan rin ang dere-deretsong pagta-trabaho ng binata.“How’s your trip?” finally, nakaisip siya ng itatanong sa binata. Nagkibit balikat lamang ito habang ngumunguya. Nang malunok ay uminom muna ito ng tubig bago nagsalita.“Well, I did my job well done. I just can't concentrate much because I'm thinking about you, Andy.” He said. Umiwas naman siya ng tingin. “Ang hirap mong ma-contact.”“Sorry,” saad niya. Nakita niya namang bumuntong hininga ang binata.“It’s okay. Tapos na iyon. What matters is that you are already here and I am here also. Masaya kao dahi magkasama na ulit tayo.” Malumanay nitong saad. Ngumiti siya ng mapait. Hindi na siguro nito kailangan pang malaman ang mga maling nagawa niya kasama si Mat