02-17-2025 Black_Jaypei reached 12K Followers on GoodNovel!🥳✨ Thank you so much for the loved and support to me and ti my masterpieces.🤍 I really appreciates it!🫶
Dinala ni Xianelle si Klinton sa maliit na hardin, mayroon doong isang bench. Tahimik na naupo doon si Xianelle at walang lakas na magsalita. Pinakatitigan ni Klinton si Xianelle. Bakas sa maganda nitong mukha ang pagod at puyat. Namamaga ang mga mata dahil sa pag-iyak. Naging abala si Klinton sa nitong mga nakaraang araw sa paghahanap ng hustisya para sa kaibigan nito. Kaya naman ngayon pa lamang siya nakakapunta. Kahit wala siya sa tabi ni Xianelle alam niya ang lahat dahil may mga tauhan siyang nagbabantay dito upang masiguro ang kaligtasan nito. “Have you eaten?” Tanong ni Klinton sa mababang boses. Inilapag niya sa tabihan ni Xianelle ang bitbit niyang paper bag. Napatingin doon si Xianelle bago dumapo ang mata kay Klinton. “Kamusta ang mga bata?” Balik na tanong ni Xianelle. Nang makita niya si Klinton, mas nangulila siya sa kambal. No'ng umalis siya, gustong-gusto sumama ng kambal lalo na si Alas pero hindi siya pumayag dahil iniisip niya ang kaligtasan ng mga ito
“Lady's first, Mommy.” Huminto sina Alas at Ace nang makarating sa pathway upang paunahin ang kanilang Mommy. Hindi naman na umangal si Xianelle. Isinuot niya ang kaniyang shades bago naunang naglakad sa mahabang pathway. Nililipad ang buhok ni Xianelle sa mahinang pag-ihip ng hangin, sa mga galaw niya'y para siyang naglalakad sa runaway. Nakasunod kay Xianelle si Alas at Ace na magkasabay ang dalawa, pareho pang nakapamulsa. They are very charismatic! Habang nasa likod naman si Klinton, ang isang kamay ay nakapirmi sa bulsa ng pantalon. Cool na nakasunod sa mag-iina. He lick his lower lips while staring at Xianelle’s beautiful in all ways before he look down to his sons. His queen and his little princes... Ang isang kamay ay dinukot ang phone sa loob nang bulsa nang maramdaman na nag-vibrate ito. Mensahe mula kay Denmark na ipinagbibigay alam na naihatid na nilang maayos ang mag-asawa sa hotel at nagpapahinga na ang mga ito. “Open the roof!” Aroganteng utos ni Ace. “It's too
Sa Mansion ni Klinton, Nang makapasok si Alas at Ace sa silid agad na hinarap ni Xianelle si Klinton. Hinila niya ito patungo sa balkonahe ng ikalawang palapag at hinampas sa braso. Hinaplos ni Klinton ang kaniyang braso. “What was that for?” “Kulang pa 'yan! Kung anu-anong kalokohan ang itinuturo mo kay Alas! Tingnan mo pati ang itsura niya, itinutulad mo siya sa'yo!” Naiinis si Xianelle siya kay Klinton sa ginawa nitong ayos ni Alas na kapareho dito. Iyong gupit nito, kahit na sabihin na bagay 'yon kay Alas at ang mas hindi niya gusto 'yong may hikaw ito! Ang bata-bata pa nito para sa mga ganu'ng bagay. “Hey, Hey! Hey! It was accident when he saw me naked and I didn't teach him that!” Depensa ni Klinton. At kung ang tinutukoy naman ni Xianelle ay tungkol sa gupit at hikaw. Si Alas ang magkagustuhan no'n na pareho silang dalawa, pinagbigyan niya lang ito. “Magde-deny ka pa, huling-huli ka na nga! Kung hindi mo 'yon itinuro, saan niya naman 'yon nakuha ah?” “Perhaps it his an
Sa Pendilton Empire, Ang mga empleado ay nakatambak sa labas ng establisyemento. May pangamba sa kanilang mukha at nagugulohan. Sa pagdating mga tauhan ni Mr. Edwards, pinalabas silang lahat. Umakto ito na parang may-ari nang kumpanya na sinigaw-sigawan sila. Ang mga tauhan nito ay nagkalat sa loob ng Pendilton Empire habang may dalawa namang naiwan sa labas. Sa pagpasok ng Pendilton Empire ang unang bubungad ay ang front desk. Malawak na tanggapan ng bisita ang buong floor. Kung baga sa mall, isa 'yong food court na pwedeng tambayan ng mga empleado tuwing break. Sa likod na bahagi no'n ay ang cafeteria, madalas kapag may selebrasyon lamang kumakain ang mga empleado dahil mamalin rin doon, kaya nagbabaon na lamang ang mga ito at sa tanggapan ng bisita madalas kumain. Sa gitnang bahagi, nakaupo si Mr. Edwards sa silya sa harap ng isang round table. Kahit may katandaan na ito, cool na cool ito sa kaniyang suot na bilge coat and pants, gumagalaw ang isa nitong paa. Sa unang tingin masa
”You are making me laugh, Klinton.” Binuntunan iyon ng tawa ni Mr. Edwards. Tumawa rin si Klinton. “You can laughed until your jaw drop. But it doesn't change the fact that I won't marry your daughter.” Natigilan si Mr. Edwards sa pag-aakala na mali lamang ang pagkakarinig no'n. Kung ganu'n seryoso nga ito sa sinabi. Napakaraming negosyante ang nangangarap na maikasal ang anak na babae sa CEO ng Pendilton Empire, isa na doon si Mr. Edwards. “Tama nga ang bali-balita...” Komento ni Mr. Edwards. Hindi siya nakadalo sa piging ng mga Daza pero may naririnig siya sa mga taong dumalo ang tungkol sa asawa ni Klinton. “Walang kaso 'yon, hiwalayan mo ang asawa mo at pakasalan mo ang anak ko. Magiging matibay na magkakampi tayo, Mr. Salvador! Hindi mo naitatanong, maganda ang anak ko, may pinag-aralan, malaki ang maitutulong sa'yo sa kumpanya at higit sa lahat malaki ang gusto sa'yo.” Kumuyom ang kamao ni Klinton. Hindi niya nagustuhan ang mga pinagsasabi nito. Kung makapagsalita ito ay
“Klinton?” Usal ni Xianelle. Itinutok ni Xianelle ang ilaw sa mukha upang siguradohin na si Klinton nga iyon. Agad namang iniwas ni Klinton ang mukha sa ilaw ng phone. Tinanggal ni Xianelle ang kamay ni Klinton sa bewang niya at bahagyang lumayo dito. Sinapo niya ang kaniyang dibdib dahil labis ang kabang naramdaman. “Anong ginagawa mo dito?” May bahid ng inis na turan ni Xianelle. Tinutukan ni Xianelle ng ilaw si Klinton mula ulo hanggang paa. Suot pa rin nito ang kaparehong damit kanina. “Kakarating mo lang?” “Yeah.” Simpleng tugon ni Klinton ngunit bakas ang bigat roon. Tumango-tango si Xianelle. Binalikan niya ang kaniyang kinakain. Nakakailang subo na siya nang mapansin na naroon pa rin si Klinton. “Ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Umakyat ka na sa kwarto mo at magpahinga ka na.” Imbes na sundin ang sinabi nito. Lumapit si Klinton kay Xianelle. Itinukod ni Klinton ang isang siko sa island counter. Gamit ang isang kamay hinaplos ang nakalugay na tuwid na tuwid na buhok ni
Paglabas ni Ace nang silid nakita niya na lumabas sa master bedroom si Xianelle. Hindi siya nito napansin, animo'y may hinahanap ito at nagmamadali.Patakbong tinungo ni Ace ang master bedroom.Maingat niyang binuksan ang pinto niyon at sumilip. Sumilay ang ngisi sa labi ni Ace. Nakadapa si Klinton sa kama habang yakap-yakap nito ang isang unan at mahimbing ang tulog. Walang ingay na lumapit si Ace sa kama. Iwinagayway niya ang kaniyang kamay sa harap ng mukha ng kaniyang Daddy upang malaman kung tulog ba ito o hindi.“Ang sarap-sarap ng tulog mo ah... Samantala, napuyat ako.” Pabulong na sumbat ni Ace habang nililibot ang paningin sa buong silid.Wala siyang mahagip na kung anong pwedeng magamit. Nakangiting tiningnan ni Ace ang kaniyang dalawang mga kamay. Tinatansya ni Ace ang kamay kung maabot nito ang pisngi ni Klinton.“Ahhhhhhh!” Ibinuwelo ni Ace ang isa niyang kamay at malakas na tumama ang palad nito sa pisngi ni Klinton.Nagising si Klinton. Sa gulat niya ay mabilis niy
Naiwang nakatulala si Xianelle sa papalayong bulto ni Klinton. Nanggigilid ang mga luha niya. Imbes na bumaba ay bumalik sa silid at doon ibinuhos ang kaniyang mga luha. Mali ba na turuan ng tamang asal ang mga bata? Bakit parang pakiramdam niya'y napakasama niyang ina kapag pinalo niya ang mga bata? Hindi niya naman gawain 'yon, labag rin naman 'yon sa kalooban niya pero kailangan matuto ng kambal, hindi niya inaabuso ang mga ito. Sa inakto ni Klinton, pinuprotektahan nito ang mga bata. Ayaw nito na masaktan at napagtanto ni Xianelle na hindi nga nito gawaing saktan ang mga bata. Bakit pakiramdam niya sa kaniya pa mas delikado ang mga bata? Kung tutuusin ay napakaliit na bagay no'n pero para kay Xianelle big deal. Marahil epekto 'yon ng pagbubuntis niya, mabilis na magbago ang kaniyang mood. Madaling magalit at madamdamin. Iyong sinabing parusa ng mga anak ay siya ang gumawa. Hindi siya bumaba para kumain ng almusal. Sa kabilang banda, muntik pang mabangga ni Klinton ang kam
“Why are you still up?” Balik na tanong ni Klinton.Nilapitan ni Klinton si Alas. Hinaplos niya ang buhok nito bago umuklo at ginawaran ng halik sa ulo.“I can't sleep, Daddy."Agad na ipinalibot ni Alas ang mga braso sa leeg ni Klinton dahilan para buhatin ni Klinton at muling ginawaran ng halik sa pisngi.“Where's your mom?”“Mahimbing na po silang natutulog ni Ace. Lumabas ako ng room namin tapos pinuntahan kita sa room mo pero wala ka. Bumaba ako rito para hintayin ka dahil alam ko, uuwi ka.” Hinaplos ni Alas ang mukha ng kaniyang Daddy dahil napansin niyang namumungay ang mata nito at naamoy niya rin ang alak.“You look tired, Daddy, and a little tipsy. You should rest na po. Have you eaten? Because we ate already.” Klinton lick his lower lips before nod. ”Yeah, yeah. I'm done. You said, you can't sleep how about we talk for a moment, handsome?”Kumunot ang noo ni Alas. “About what?”“Anything . . . ? Everything.” Hinalikan ni Klinton sa balikat si Alas bago naglakad patungo sa
Sa loob ng opisina ni Phil, nakaupo si Xianelle sa visitors chair habang kaharap si Phil. Hindi na kailangan pang sabihin ni Xianelle kung ano ang napag-usapan nila ni Klinton dahil narinig naman 'yon ni Phil. Hiningi ni Xianelle ang kopya ng proposal na ipinasa sa Pendilton Empire, iyon ang nais niyang makita at mapag-aralan dahil sigurado siyang 'yon ang isa sa dahilan kung bakit napili ni Klinton ang papalubog nilang kumpanya. Hindi na lang 'yon tungkol sa kasunduan na meron sila ni Klinton. May kakayahan talaga ang kumpanya ng pamilya niya para piliin ni Klinton. “Pag-aaralan ko ang mga ito, Phil, titingnan ko kung ano ang magagawa ko.” Tinanggap ni Xianelle ang mga folders. “Mabuti naman at nagbago ang isip mo, Miss Xianelle. Sigurado akong matutuwa si Boss na malaman na ginagawa mo 'to para sa kumpanya.” May ngiti sa labi ni Phil. “Nga pala, tawagan mo ako kung may mga kailangan ka pa. Ipapahanda ko ang opisina mo upang komportable kang mag-trabaho.” Kailan pa siya nagkaro
“Sit down, Miss Daza.” Putol ni Klinton sa hindi maintindihang litanya nito. Natigilan si Alexa at bumaling kay Klinton. Inisip niyang namamali lang siya ng rinig dahil wala naman itong kasunod na sinabi. Napahilot sa sintido si Klinton nang magpatuloy pa si Alexa. Pinukol niya ito ng masamang tingin. “I said sit down!” Ulit ni Klinton. Hindi 'yon ang inasahang presentasyon ni Klinton dahil napakalayo nito sa proposal na nakita niya. “B-but I'm not yet done— “Exactly!” Ibinato ni Klinton ang phone niya sa ibabaw ng mesa dahilan para maglikha 'yon ng ingay na ikinagulat ng lahat. “I came here personally then, you'll gonna present—what do you called that? A highschool student unprepared report?” Napayuko si Alexa dahil ramdam niya ang kahihiyan sa harap ng sarili niyang empleado at higit sa lahat sa harap ni Xianelle. Tahimik naman sina Denmark at Miss Madonna, sa simula pa lamang ay alam na nilang hindi 'yon magugustohan ng amo, suwerte na nga ito na umabot hanggang kalahati
Nang makarating sa kumpanya si Xianelle. Huminga siya malalim bago pumasok sa loob. Walang masyadong pinagbago ang kumpanya, at masasabi niyang bahagi ng kaniyang pagkabata. Agad siyang natigilan nang bumungad sa kaniya ang nakasabit sa pader sa likod ng front desk, sa tabi 'yon ng logo ng kumpanya. Isang malaking frame, malapad ang babasagin na salamin at ang nasa loob ito; guhit ng panloob na desinyo. “This is mine...” Usal ni Xianelle. Nilapitan 'yon ni Xianelle at tiningala. Pinakatitigan niya 'yon. Isa 'yon sa mga iginuhit niya noon. Sa unang tingin masasabi mong napakaganda no'n at madaling gawin ngunit bihira lamang ang makaguhit ng ganu'ng desinyo. ‘Bakit naka-display ito dito?’ Sa isip ni Xianelle. Magaling si Xianelle sa pagguhit ng panloob na desinyo, bata pa lamang siya 'yon na ang hilig niya. Iyon ang minana niyang talento sa kaniyang ama. Ipinagmamalaki at mataas ang pangarap sa kaniya ng kaniyang Ama ngunit gumuho 'yon dahil sa kaniyang pagkakamali. No'ng palayasi
Naiwang nakatulala si Xianelle sa papalayong bulto ni Klinton. Nanggigilid ang mga luha niya. Imbes na bumaba ay bumalik sa silid at doon ibinuhos ang kaniyang mga luha. Mali ba na turuan ng tamang asal ang mga bata? Bakit parang pakiramdam niya'y napakasama niyang ina kapag pinalo niya ang mga bata? Hindi niya naman gawain 'yon, labag rin naman 'yon sa kalooban niya pero kailangan matuto ng kambal, hindi niya inaabuso ang mga ito. Sa inakto ni Klinton, pinuprotektahan nito ang mga bata. Ayaw nito na masaktan at napagtanto ni Xianelle na hindi nga nito gawaing saktan ang mga bata. Bakit pakiramdam niya sa kaniya pa mas delikado ang mga bata? Kung tutuusin ay napakaliit na bagay no'n pero para kay Xianelle big deal. Marahil epekto 'yon ng pagbubuntis niya, mabilis na magbago ang kaniyang mood. Madaling magalit at madamdamin. Iyong sinabing parusa ng mga anak ay siya ang gumawa. Hindi siya bumaba para kumain ng almusal. Sa kabilang banda, muntik pang mabangga ni Klinton ang kam
Paglabas ni Ace nang silid nakita niya na lumabas sa master bedroom si Xianelle. Hindi siya nito napansin, animo'y may hinahanap ito at nagmamadali.Patakbong tinungo ni Ace ang master bedroom.Maingat niyang binuksan ang pinto niyon at sumilip. Sumilay ang ngisi sa labi ni Ace. Nakadapa si Klinton sa kama habang yakap-yakap nito ang isang unan at mahimbing ang tulog. Walang ingay na lumapit si Ace sa kama. Iwinagayway niya ang kaniyang kamay sa harap ng mukha ng kaniyang Daddy upang malaman kung tulog ba ito o hindi.“Ang sarap-sarap ng tulog mo ah... Samantala, napuyat ako.” Pabulong na sumbat ni Ace habang nililibot ang paningin sa buong silid.Wala siyang mahagip na kung anong pwedeng magamit. Nakangiting tiningnan ni Ace ang kaniyang dalawang mga kamay. Tinatansya ni Ace ang kamay kung maabot nito ang pisngi ni Klinton.“Ahhhhhhh!” Ibinuwelo ni Ace ang isa niyang kamay at malakas na tumama ang palad nito sa pisngi ni Klinton.Nagising si Klinton. Sa gulat niya ay mabilis niy
“Klinton?” Usal ni Xianelle. Itinutok ni Xianelle ang ilaw sa mukha upang siguradohin na si Klinton nga iyon. Agad namang iniwas ni Klinton ang mukha sa ilaw ng phone. Tinanggal ni Xianelle ang kamay ni Klinton sa bewang niya at bahagyang lumayo dito. Sinapo niya ang kaniyang dibdib dahil labis ang kabang naramdaman. “Anong ginagawa mo dito?” May bahid ng inis na turan ni Xianelle. Tinutukan ni Xianelle ng ilaw si Klinton mula ulo hanggang paa. Suot pa rin nito ang kaparehong damit kanina. “Kakarating mo lang?” “Yeah.” Simpleng tugon ni Klinton ngunit bakas ang bigat roon. Tumango-tango si Xianelle. Binalikan niya ang kaniyang kinakain. Nakakailang subo na siya nang mapansin na naroon pa rin si Klinton. “Ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Umakyat ka na sa kwarto mo at magpahinga ka na.” Imbes na sundin ang sinabi nito. Lumapit si Klinton kay Xianelle. Itinukod ni Klinton ang isang siko sa island counter. Gamit ang isang kamay hinaplos ang nakalugay na tuwid na tuwid na buhok ni
”You are making me laugh, Klinton.” Binuntunan iyon ng tawa ni Mr. Edwards. Tumawa rin si Klinton. “You can laughed until your jaw drop. But it doesn't change the fact that I won't marry your daughter.” Natigilan si Mr. Edwards sa pag-aakala na mali lamang ang pagkakarinig no'n. Kung ganu'n seryoso nga ito sa sinabi. Napakaraming negosyante ang nangangarap na maikasal ang anak na babae sa CEO ng Pendilton Empire, isa na doon si Mr. Edwards. “Tama nga ang bali-balita...” Komento ni Mr. Edwards. Hindi siya nakadalo sa piging ng mga Daza pero may naririnig siya sa mga taong dumalo ang tungkol sa asawa ni Klinton. “Walang kaso 'yon, hiwalayan mo ang asawa mo at pakasalan mo ang anak ko. Magiging matibay na magkakampi tayo, Mr. Salvador! Hindi mo naitatanong, maganda ang anak ko, may pinag-aralan, malaki ang maitutulong sa'yo sa kumpanya at higit sa lahat malaki ang gusto sa'yo.” Kumuyom ang kamao ni Klinton. Hindi niya nagustuhan ang mga pinagsasabi nito. Kung makapagsalita ito ay
Sa Pendilton Empire, Ang mga empleado ay nakatambak sa labas ng establisyemento. May pangamba sa kanilang mukha at nagugulohan. Sa pagdating mga tauhan ni Mr. Edwards, pinalabas silang lahat. Umakto ito na parang may-ari nang kumpanya na sinigaw-sigawan sila. Ang mga tauhan nito ay nagkalat sa loob ng Pendilton Empire habang may dalawa namang naiwan sa labas. Sa pagpasok ng Pendilton Empire ang unang bubungad ay ang front desk. Malawak na tanggapan ng bisita ang buong floor. Kung baga sa mall, isa 'yong food court na pwedeng tambayan ng mga empleado tuwing break. Sa likod na bahagi no'n ay ang cafeteria, madalas kapag may selebrasyon lamang kumakain ang mga empleado dahil mamalin rin doon, kaya nagbabaon na lamang ang mga ito at sa tanggapan ng bisita madalas kumain. Sa gitnang bahagi, nakaupo si Mr. Edwards sa silya sa harap ng isang round table. Kahit may katandaan na ito, cool na cool ito sa kaniyang suot na bilge coat and pants, gumagalaw ang isa nitong paa. Sa unang tingin masa