Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
"Sabihin mo, iha!" mariing sambit ni Lola Jessa. "Nandito si lola para sa’yo! Gusto kong makita kung sino ang may lakas ng loob na magkalat ng tsismis! Hindi tayo dapat nagpapakababa sa ganito!"Matigas ang tinig ng matanda, at malamig ang titig nito. Karaniwang mabait at maaliwalas si Lola Jessa, ngunit ngayon, dama ni Karylle ang bigat ng kanyang presensya—parang ibang aura ang dumating.Sandaling natigilan si Karylle.Hindi pa niya nakitang ganoon si Lola Jessa—akalain mong kaya rin palang magpakita ng ganoong tapang at awtoridad?Sa isip ni Karylle, si Lola Jessa ay isang tipikal na matandang galing sa mayamang pamilya—marangal, mahinahon, at elegante.Pero ngayon, heto siya—may tindig ng isang tunay na pinuno. At sa kabila ng lahat, uminit ang puso ni Karylle. Ramdam niyang tunay ang pagtatanggol ng kanyang lola.Pagkaraan ng ilang saglit, napabuntong-hininga siya. "Hayaan na lang po natin, lola. Wala naman tayong kontrol sa bibig ng ibang tao. Sabihin nila ang gusto nilang sabih
Pagbalik ni Karylle sa kanyang mesa at pag-upo, hindi pa rin siya lubusang kalmado.Paulit-ulit pa rin sa isip niya ang nangyari kanina. Hindi niya maunawaan kung bakit ganoon ka-out of control si Harold.Pumikit siya ng mariin at huminga nang malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili.Gusto niyang kalimutan ang lahat ng pang-iinsultong tinanggap niya, pero sa tuwing maaalala niya ang ginawa ng lalaki, para bang sumisikip ang dibdib niya sa sama ng loob.Napabuntong-hininga siya at pinisil ang sentido.Hindi na ito ang unang beses na ginawa siya nitong gano’n—at hindi na niya kayang tiisin pa.Sa sobrang inis, agad niyang dinukot ang cellphone sa bag at tinawagan si Harold.Nagulat si Harold nang makita ang pangalan ni Karylle sa screen. Hindi niya inaasahan na siya pa ang tatawag. Agad niya itong sinagot, mukha’y kalmado ngunit ang loob ay aligaga.Hindi pa siya nakakabuka ng bibig, nauna nang nagsalita si Karylle."Pupunta ako kay lola mamayang gabi."Agad namang tumigas ang mukha
Lalong lumalim ang pagdilim ng mukha ni Harold. Ilang ulit na rin siyang sinigawan at inalipusta ni Karylle—at sa bawat pagkakataon, mas lalong lumalakas ang pagnanais niyang parusahan ang babae.At sa muling pagbuka ng mga labi ni Karylle, agad siyang hinalikan ni Harold—walang pasabi, walang pag-aalinlangan."Karylle, ganyan ang nangyayari kapag hindi ka marunong sumunod," malamig nitong bulong.Pagkasabi niyon, mas pinadiin pa niya ang halik, sabay hawak sa batok ni Karylle para hindi ito makakawala. Kasunod nito, marahas na pumasok ang isang kamay ni Harold sa loob ng kanyang damit.Nang maramdaman ni Karylle ang daliri ng lalaki na dumampi sa kanyang ibabang tiyan—walang hadlang, walang pasintabi—nayanig ang kanyang buong katawan. Para siyang nanlamig, at sa isang iglap, namutla ang kanyang mukha.Doon siya tuluyang nanahimik. Tumigil sa pagpupumiglas. Nanginginig ang kanyang tinig nang magsalita siya, pilit humahabol ng hininga sa gitna ng halik."Harold... Ang galing mo talagan
Napakunot ang noo ni Karylle habang malamig na tinitigan si Harold. Hindi niya talaga maintindihan ang lalaking ito. Ano raw? Bigyan siya ng pagkakataong umatras ng maayos? At ano bang meron sa kanila para siya pa ang kailangang “pabayaan” o "pagbigyan"?Habang tumatagal, lalo lang nauubos ang pasensiya ni Karylle sa matalim na titig ni Harold. Hanggang sa tuluyan na siyang nagsalita, "Ano ba talaga ang gusto mo?"Sa mga oras na 'yon, nakahiga pa rin si Karylle sa sofa. Si Harold ay nakapatong pa rin sa kanya, at hindi man lang siya nakawala sa pagkakakulong.Lalong lumamig ang mga mata ni Harold habang tinititigan si Karylle—tila hindi makapaniwala na parang wala itong alam sa nangyayari. Lalong nag-alab ang galit sa dibdib niya, at hindi niya na rin maintindihan kung bakit.Kailan pa ba siya ganito kaapektado ng isang babae?At kahit alam niyang hindi ito magandang senyales, hindi niya napigilan ang sarili.Sa malamig na tinig, sinabi ni Harold, "Ano sa tingin mo? Buong kumpanya p
Napakunot-noo si Karylle ngunit hindi siya nagsalita.Iniisip niyang baka may kinalaman ito sa pag-turnover ng trabaho ni Harold.Tahimik lang siyang sumunod sa lalaki papasok ng opisina. Pagkasara ng pinto, tiningnan siya ni Harold ng malamig.Nagtaka si Karylle, nanatili siyang nakatayo at naghintay ng sasabihin nito.Ngunit lumapit si Harold sa kanya at malamig na sinabi, "Hanggang kailan mo balak guluhin ang buhay ko?""Guluhin?" Napakunot lalo ang noo ni Karylle. "Bakit ka nagsasalita ng ganyan? Ano’ng ibig mong sabihin?"Sa isip niya, mula noon hanggang ngayon—bago pa sila ikinasal, habang kasal, at hanggang sa maghiwalay—wala naman siyang ginawang gulo.Tahimik lang siyang namuhay ayon sa tamang daloy. Kahit noong pumayag si Harold na pakasalan si Lin Youqing, hindi siya nanggulo. At lalong wala siyang ginawang ingay matapos ang kanilang diborsyo.Tinitigan siya ni Harold, ngunit ang kalmadong ekspresyon ni Karylle ay para bang sinasabi na wala siyang alam—na tila si Harold an
Patuloy pa rin ang palihim na pagsunod ni Jasmine kay Harold, ngunit wala siyang lakas ng loob na habulin talaga ito. Ayaw pa niyang sumuko, kaya’t tahimik niyang sinundan ang dalawa habang nakikita niyang sabay na pumasok sa elevator sina Harold at Karylle."Harold..." mahinang tawag ni Jasmine, puno ng panghihinayang, para bang umaasang babalikan siya nito.Sa mga oras na iyon, lahat ng mga taong nasa paligid ay nakatingin sa kanya—iba’t ibang uri ng tingin, karamihan ay may halong panghuhusga at pagdududa.Lumapit ang manager ng HR department at malamig ang pagkakasabi, "Sa nangyaring ito ngayon, Jasmine, kailangan mong magbigay ng maayos na paliwanag sa lahat. Ayokong umabot pa sa punto na ako mismo ang magsalita nang mas marami. Alam mo kung gaano ka-strikto si Mr. Sanbuelgo."Pagkasabi niya noon, tumalikod na ito agad at hindi na hinintay pa ang sagot ni Jasmine.Samantala, ang ilang empleyado na noon pa man ay hindi na gusto si Jasmine, ay nagsimulang magbulungan at magparinig
Unti-unting lumuwag ang pagkakunot ng noo ni Harold.Kasabay nito, tila nawala rin ang malamig na aura na bumabalot sa kanyang katawan.Lahat ng tao ay napatingin sa kanya, sabik na inaabangan kung ano ang susunod na mangyayari.May ilan na inabangan ito na parang isang magandang palabas.May ilan namang napatigil sa pakikichismis, ngunit ang totoo, halos lahat ay parehong opinyon—ibang klase talaga ang lalaking ito!Kahit na empleyado siya ng kumpanya, bihirang-bihira nila itong makita.Kung masuwerte, masisilayan mo siya sa pagpasok o pag-uwi, pero sobrang mailap niya—hindi mo basta-basta malalapitan, ni hindi nga siya tumitingin sa paligid, at para bang hindi ka niya nakikita.Ngunit ngayon, kitang-kita ng lahat—tila ba nananatili siya roon dahil kay Karylle.Makasilip lang siya uli kahit isang beses, masaya na sila.Ang daming nakalimot sa sigalot nina Karylle at Jasmine—lahat ngayon ay nakatutok sa susunod na kilos ni Harold.Ang gusto lang nila ay makita ang matipuno at kagalang
“May ganyan pa pala!” gulat na sabi ng babaeng nasa kaliwa. Ngumiti naman ang babaeng nasa kanan. “Tingnan mo, magsisimula na ang palabas. Si Jasmine 'yan, hindi 'yan basta-basta sumusuko. Baka may plano na namang gulo ngayon.”Hindi na muling nagsalita ang babaeng nasa kaliwa—halatang inaasahan na niya ang mga susunod na mangyayari. Gusto rin nilang makita kung paano haharapin ni Karylle ang sitwasyon.Simula nang umangat si Karylle sa posisyon, marami na ang hindi natuwa.Maraming nagsasabi na wala raw siyang respeto at hindi raw niya alam kung paano dalhin ang sarili niya bilang isang may mataas na katungkulan. Para sa karamihan, hindi para sa trabaho ang mga ginagawa niya, kundi pakitang-tao lang, kaya hindi nakukumbinsi ang iba.Habang abala ang lahat sa panonood at pag-uusap, bigla na lang nagsalita si Jasmine, malamig ang boses, “Karylle, kontento ka na ba sa ginagawa mo?”Kalma lang ang ekspresyon ni Karylle. Tiningnan niya si Jasmine na may halong pagtataka sa mga mata.“Ano
Umiling si Karylle at mahinang sinabi, “Walang anuman.”Sa puso ni Karylle, may nararamdamang pagkakautang siya kay Alexander. Noon pa man ay nangako na siya rito na ang Granle Group ay makikipag-kooperasyon sa kanya. Pero sa huli, nakuha ito ni Harold. Kahit may dahilan siya kung bakit nangyari iyon, hindi maitatangging hindi niya natupad ang kanyang pangako.Madalas, naiisip ni Karylle kung paano siya makakabawi.Pero... iba ang klase ng kabayaran na gusto ni Alexander—ang nais niya ay pakasalan si Karylle.Isang bagay na hindi kailanman maaaring payagan ni Karylle.Tahimik na pinanood ni Alexander si Karylle habang nakaupo ito sa sofa. Wala itong sinabing kahit ano sa kanya.Ngumiti si Alexander at sinabing, “Kung abala ka ngayon, hindi mo na kailangang pag-isipan ang mga plano. Hindi naman kailangan.”Umiling si Karylle. “Kapag may pinangako ako, ginagawa ko. At saka, hindi ako gumagawa ng plano nang libre. Sa hinaharap, kung magtutulungan ang Granlde at Handel Group, nasa inyo an