Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Ang isang papel na naglalaman ng divorce agreement ay itinapon sa harap ni Karylle, tumingin siya sa taong gumawa no’n. “Gising na siya, at nangako ako sa kanya na hangga’t buhay siya ay hindi mapupunta ang position niya bilang asawa ko sa ibang babae,” seryosong sabi ng lalaki. Tinuro niya ang papel na itinapon niya sa lamesa, sa harap ni Karylle. “Pirmahan mo ito, this is our divorce agreement.” Inasahan na ni Karylle na mangyayari ang bagay na ito dahil buwan na ang nakalipas nang magising ang pinsan niya. Itinaas niya ang tingin niya sa lalaki at nagsalita sa mapait na tono. “Hindi ka pa rin naniniwala sa akin ngayon?” Umismid si Harold at umingin kay Karylle na hindi natutuwa. "Simula pa lang noong una hanggang ngayon, you’re a vain woman. Ano pa bang meron sa’yo na paniniwalaan ko?” Huminto siya sa pagsasalita at tumingin ng seryoso kay Karylle. "Huwag mo na akong paulitin, Kar. Sign this paper, and this villa will belong to you. Ito ang huling ibibigay ko para sa dignidad
Ang sabi mo kahapon ay kahit ako hindi kukunin ang kaso, diba?” tanong ni Karylle, naglakad siya at umupo sa sofa, sa kabila ni Layrin. Tumango naman si Layrin bilang sagot. “Hmmm, let me hear about it,” dagdag ni Karylle. Nasa loob sila ng cafe."That's ......"Nang matapos ni Layrin sabihin ang sitwasyon sa kaso na iyon, ginalaw nang bahagya ni Karylle ang daliri niya na nakapatong sa kaliwang hita niya. Nanliit ang kanyang mga mata na tila ba sobrang interesado niya na sa kaso na binanggit ni Layrin. “It's a little interesting. Who are the two parties?”“Ikaw babae ka…I mean, wala ka namang mapapala kung aalamin mo pa.”Tinignan ni Karylle nang seryoso si Layrin na may pagtataka rin. Bumuntong hininga si Layrin at tumango, sinagot niya ang tanong ni Karylle. “Ang dalawang ito ay nangunguna sa industriya ng negosyo, and mas lalong lumaki dahil na rin sa pangalan nila. It is Mr. Handel, who wants to ask you for help, and his opponent is…”Huminga pa nang malalim si Layrin na tila b
Nang marinig ang sagutan ng dalawa, agad nabahala si Adeliya. Bumaling siya kay Harold na may pagalala at sinabi, “Babe, don’t be angry. Siguro ay may hindi lang siya naitindihan sa pagitan ninyong dalawa, huwag mo na siyang patulan and please, don’t hurt me.”Karylle looked at Adeliya with a bit of mockery, she never knew that her cousin was a drama spirit, and she was disgusted today.Bago pa makapagsalita si Harold, nagsalita muli si Karylle. “Hindi lang naman isang araw o dalawang araw pinagnanasaan ng mabait kong pinsan ang position ko bilang Mrs. Sanbuelgo, so it’s better for you to marry her as soon as possible para hindi na siya mag-aksaya ng oras na padalhan ako ng mga mensaheng ikakagalit ko in the future.”Nang marinig ni Adeliya ang salitang ‘mensahe’, nagbago ang kanyang reaksyon at agad na sinabi: “Karylle, ipinaliwanag ko na sa’yo ng maraming beses, I will not destroy your family; si Harold mismo ang nakaramdam na mabuti akong babae at he owe something to me. We really d
Tumango lang si Karylle na parang walang pakialam. “Hayaan mo na lang siya, mukha naman wala siyang balak na masama, baka nagkataon lang na nakasunod siyaat nasa iba ang pakay niya.” Pagkatapos ng nakakapagod na araw, nakatulog siya nang mahimbing sa gabing iyon. Dati ay nag-aalala at natatakot siya na mawala si Harold sa buhay niya, at ngayon ay nawala na nga ito sa buhay niya, pero tila ba nawalan siya ng isang mahalagang bagay. Napag-isipan niya iyon nang mabuti at tinanggap na lang kapalaran. ‘What I thought was a lonely pillow turned into a dreamless night.’ sa isipan niya. Pero kahit papaano ay nakaalis siya sa lalaking iyon. Maagang nagising si Karylle sa umagang iyon at sinimulan ang araw sa pamamagitan ng pag-aalmusal. Nasa maayos ang isip niya ngayon, tumingin siya sa nakahandang breakfast na para sa kanya at napangiti. She likes Pinoy breakfast, an egg with omelet, sopas soup and a hot coffee, but Harold doesn't like it, he is used to American-style breakfast, so
Habang si Harold naman ay nakatingin sa relong hawak niya. Hindi niya gusto ang relo noong una at basta na lang itinapon sa sahig, kaya nasira. Gayunpaman, hindi niya magawang itapon ito nang tuluyan, kaya kinuha niya isa-isa ang mga parteng nabasag.Alam niyang sira ang relo, ngunit para bang may kakaibang naramdaman siya para dito na pumipigil sa kanya na iwan ito.Napansin ni Harold na may nanonood sa kanya. Paglingon niya, nakita niya ang malamig at walang pakialam na mga mata ni Karylle. Ngumisi siya ng mayabang at itinapon ang relo sa dressing table, na para bang wala itong halaga."Bakit mo nilagay ang sirang bagay na 'yan dito? Sa tingin mo ba ang bahay ko ay basurahan?" tanong ni Harold na puno ng hinanakit.Napapikit si Karylle bago sumagot, "Kung ayaw mo, itapon mo." At sinimulan niyang maghanap ng kuwintas sa paligid, hindi man lang siya tumingin kay Harold.Halos magdilim ang paningin ni Harold. Noong una, sobrang halaga ng relo na iyon para sa kanya, ngunit ngayon, parang
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Nakikita ni Lucio na kinuha na ni Andrea ang kanyang cellphone para mag-type, agad siyang tumayo at mabilis na lumapit kay Andrea upang agawin ang cellphone pabalik."Baliw ka! Ibalik mo sa akin ang cellphone ko!" sigaw ni Lucio.Mahigpit na hinawakan ni Andrea ang kanyang cellphone, ayaw niya itong ibigay kay Lucio, at galit na sumagot, "Sino’ng baliw?!""Hindi ko naman ginawa, hindi ba puwedeng bawiin ang pera? Dalawang bilyon 'yon! At ang dami mong utang ngayon, pati bahay natin wala na! Lucio, ilang taon ka nang shareholder, ang perang pinaghirapan mo, kinukuha lang ng iba! Akala mo ba madaling kitain ang dalawang bilyon? Ilang taon ka nagtrabaho para lang kumita ng ganyang halaga?!"Kumunot ang noo ni Lucio at galit na sinagot, "Dahil hindi naman ako dati maraming shares! Pero ngayon, malaki na ang kinikita ko! Andrea, hindi mo pwedeng i-send ‘yan! Baka sinusubukan lang ako ng kabilang panig, maghintay ka lang at kusa siyang susuko!"Napailing si Andrea sa sobrang inis, "Lucio, h
"Alam mo ba?! Ang Three Musketeers ay isa sa pinakamagagaling sa mundo! Kahit gaano pa kalakas ang hacking technology ng Sabuelgo Group, sa tingin mo ba ay kaya nilang pantayan ang Three Musketeers?!"Hindi kumbinsido si Andrea. "Ang posisyon ng Sabuelgo, sa tingin mo ba kayang pabagsakin iyon ng Three Musketeers?!""Siyempre!" Nakangising sagot ni Lucio. "Akala mo ba basta-basta lang ang Three Musketeers? Hindi sila hamak na baguhan!""Pero...""Nabuksan na!! Nasa ikadalawampung layer na tayo!!" Hindi pa natatapos ni Andrea ang sasabihin nang biglang sumigaw si Lucio sa sobrang tuwa. Tinitingnan na niya ang ebidensyang ipinadala ni Karylle.Dali-dali siyang nag-reply nang may halong kasabikan.- Lucio: [Babayaran kita!!]Kasabay nito, agad niyang inutusan ang mga tauhan niya na ilipat ang pera.Pakiramdam ni Andrea ay para siyang mababaliw."May utang ka pang 500 milyon!! Paano mo babayaran 'yon?!"Walang pakialam si Lucio at walang pag-aalinlangang sumagot. "Sa tingin mo ba hindi ki
Bigla na lang napatawa si Harold sa inis.Karylle, Karylle... Ang galing mo talaga!Habang tinitingnan niya si Harold, bahagyang kumislap ang mga mata ni Karylle.Alam niyang sa kasalukuyang sitwasyon, mahirap para kay Harold na basta na lang paniwalaan ang sinasabi niya. Hindi naman kasi biro ang ginagawa niya—nanghihimasok siya sa sistema ng kumpanya nito.Dahil dito, napilitan siyang muling magsalita.“Ginawa ni Lucio ang lahat ng kasamaan. Pinapatay ng matatanda ang ama ko, sinira naman ng mga nakababata ang kasal ko, at nawala na nang tuluyan ang konsensya ng pamilya nila. Hindi ko sila kayang patawarin. Bawat layer na mababasag ko, babayaran ako ni Lucio ng isang daang milyon. Kung mabigo ako, wala akong makukuha.”Tinitigan lang siya ni Harold, hindi agad nagsalita.Pero nang marinig niya ang tungkol sa sirang kasal, hindi niya maintindihan kung bakit, pero bigla siyang kinabahan.Dalawang daang milyon. Madali lang niyang kinikita iyon.Sa galing ni Karylle, kaya niyang gawin i
Narinig ng ilang miyembro ng technical department ang nangyari at nagsimula silang mag-usap."Sa tingin niyo, may plano kaya si Sanbuelgo? Kasi parang hindi niya sinubukang pigilan kanina, kundi parang kinukuha lang niya ang impormasyon ng kalaban?" sabi ng isang binata na nasa edad twenties pa lang. Sikat siya sa bansa dahil sa husay niya sa hacking, at bukod doon, may malambing siyang aura. Ang kanyang gold-rimmed na salamin ay lalo pang nakakaakit ng pansin mula sa mga babae.Pagkarinig nito, agad namang tumutol ang isang lalaking may malakas at paos na boses. "Paano mangyayari 'yun? Papayag ba tayong hayaan lang na mabuksan nila ang mga sikreto natin?"Medyo kumunot ang noo ng binata at seryosong sumagot, "Alam mo kung gaano kagaling si Mr. Sanbuelgo. Hindi siya masyadong kumilos kanina. Ang gusto kong sabihin, baka may plano siya. Siguro, hinihintay lang niyang maging kampante ang kalaban bago niya ito matunton."Napaisip ang iba at napahawak sa baba. "Oo nga, posibleng gano'n."
Hindi niya alam kung ano ang sasabihin, at hindi rin niya sigurado kung dapat ba niyang pag-usapan ito kay Harman.“Huh?” Napakunot-noo si Harman nang makita ang ina niyang tila nag-aalinlangan.“May hindi ka ba masabi sa akin?”Saglit na nagliwanag ang mata ni Lady Jessa bago tuluyang sinabi kay Harman ang nangyari kanina.Napamaang si Harman. “Gusto niya talagang makipagbalikan?”Tumango si Lady Jessa. “Pero pakiramdam ko may hindi siya sinasabi sa akin. Talaga bang gusto niya si Karylle? Kung hindi naman totoo, ayokong masaktan si Karylle ulit.”Hindi agad sumagot si Harman, tila iniisip ang narinig.Muling nagsalita si Lady Jessa, “Nag-aalala lang talaga ako. Hindi ko alam kung ano ang dapat gawin. Kung ipipilit ko silang magkabalikan gaya noon, parang hindi patas kay Karylle. Pero paano kung talagang nagsisisi na si Harold? Dati, mahal na mahal ni Karylle si Harold. Maaaring pinapakawalan na niya ito ngayon, pero hindi naman ibig sabihin na tuluyang nawala na ang nararamdaman niy
Ngayon lang niya napagtanto na hindi lang tinanggap ni Lola Jessa si Karylle bilang apo, kundi ginawa rin siyang ampon na apo.Napabuntong-hininga siya nang walang magawa.Muling nagsalita si Lola Jessa, "Kaya hindi mo rin pwedeng gawin ito. Kung wala kang maibibigay na matinong dahilan, hindi lang kita tutulungan, kundi pipigilan pa kita!"Kung naririnig ito ni Karylle ngayon, siguradong hindi niya alam kung gaano siya matutuwa.Muling napabuntong-hininga si Harold at walang nagawa kundi aminin, "Oo, gusto ko siya."Para sa layunin niya, hindi na mahalaga kung nagsisinungaling siya.Bukod pa roon, hindi na magiging romantikong tauhan si Karylle sa buhay niya. Kung sila ang magkakatuluyan, magiging perpekto ang lahat.Perpekto.Paulit-ulit niyang inulit ang salitang iyon sa isip niya, hindi niya alam kung may pinipigilan siyang emosyon."I...," nag-aalangan si Lola Jessa, hindi alam kung ano ang sasabihin. Ang mga mata niya ay puno ng pagdududa.Totoo bang gusto talaga ni Harold si Ka