Sabay silang tumingin patungo sa pinto.Isang waiter ang nakatayo roon. Ngumiti ito at itinuro ang lalaking nasa likuran niya. "Sir, pumasok po kayo."Tumango si Keiran at pumasok, marahang humakbang gamit ang mahahaba niyang binti.Suot niya ang isang mamahaling itim na suit, may royal blue na bow tie, at ang kanyang maikling buhok ay inayos nang simple. Ang gwapo niyang mukha ay may matigas at malamig na ekspresyon, habang bahagyang nakakurba ang kanyang manipis at mapang-akit na labi sa ilalim ng matangos niyang ilong. "Matagal na tayong hindi nagkita."Ngumiti si Karylle. "Oo nga, matagal na nga."Siyempre, ang linyang iyon ay para kay Karylle.Pagkatapos ng lahat, malapit lang ang tinitirhan nina Luna at Keiran, kaya madalas silang maglaro ng video games na magkasama.Minsan, lumalabas din sila para kumain. Pero noong panahong iyon, hindi maganda ang sitwasyon ni Karylle. Hindi na rin niya gustong ipagpatuloy ang dating trabaho niya, kaya bihira na silang magkita.Umupo si Keiran
"Sigurado ka bang gusto mong tanggapin ang order na ito?" tanong ni Luna kay Karylle."Oo naman," sagot ni Karylle na may bahagyang ngiti sa labi, mukhang kampanteng-kampante siya.Nagpatuloy ang usapan ng ilan pang tao sandali bago sila tuluyang naghiwa-hiwalay.Bago umalis, pinaalalahanan pa nila si Karylle na huwag niyang akuin ang lahat mag-isa—magkakapatid silang lahat.Ngumiti lang si Karylle at tumango. "Sige."Talagang maituturing niyang mga kapatid ang dalawang iyon.Wala silang interes sa mga babae, at wala rin silang interes sa mga lalaki.Para silang mga taong walang puso at walang emosyon.Pagkaalis ng grupo, bumalik si Karylle sa opisina.Binuksan niya ang hacker interface at, nang makita ang listahan, agad niyang pinindot ang "accept."—Sa opisina ni Lucio.Nang marinig ng cellphone niya ang kumpirmasyon ng order, agad na nagliwanag ang mga mata niya!"Tinanggap nila!!" sigaw niya.Nagulat si Andrea at napatingin kay Lucio. "Tinanggap nila? Gusto mong pabagsakin ang Sa
Matapos tapusin ang unang layer, agad na ipinadala ni Karylle ang isang sertipikasyon kay Lucio.Sa sobrang tuwa ni Lucio, agad siyang nagbayad para sa pangalawang layer gamit ang link na ibinigay ni Karylle.Matapos ang halos isang oras na paghihintay, natapos din ang pangalawang layer. Dahil sa sobrang saya, hindi na siya nagdalawang-isip na magbayad muli para sa pangatlong layer!Sa hapon pa lang, nakapagbigay na si Lucio ng kabuuang 500 milyon kay Karylle!Samantalang si Karylle naman ay relaks lang. Sa totoo lang, hindi niya kailangang magtagal sa pag-crack ng mga security layers, pero sinadya niyang patagalin ito. Una, para pahirapan si Lucio at pangalawa, para hindi niya maramdaman kung gaano kadali ang prosesong ito para kay Karylle.
Ang taong ito...Anong galing!Matagal nang sinusubukan ng presidente ko na makalusot, pero puro hadlang niya lang ang nakita niya?Sa puntong ito, hindi na alam ni Bobbie kung ano ang sasabihin.Samantala, muli nang sinubukang basagin ni Harold ang sistema, at hindi na umalis si Bobbie sa harap ng computer—tuluyan siyang nakatutok dito.Samantala, ang taong pinaghahanap nang husto ni Harold at ng mga technician ng Sanbuelgo Group ay kasalukuyang nakaupo sa sofa, may hawak na plato ng fruit salad. Walang anumang iniinda, kumakain siya habang nanonood ng TV.Parang hindi niya naaalala ang ginawa niya kaninang hapon.Biglang tumunog ang cellphone niya, dahilan upang maiba ang atensyon niya.- Nicole: Baby, labas tayo bukas?- Karylle: Tsk, hindi ka ba natatakot na masaktan ako ulit?- Nicole: Hahaha! Huwag kang matakot, mabilis ka nang gumaling. At isa pa, hindi ba kita nailigtas noon? Huwag mong kalimutang magpahinga bukas. Pumunta ka na sa akin nang maaga para makaiwas ka kay Christia
Ibinaba ni Karylle ang tingin at umiwas. “Huwag na, tingnan mo na lang kung ano ang gusto mong bilhin.”Alam niyang nagkakilala lang sila ni Reyna dahil kay Harold, kaya ayaw niyang magkaroon ng anumang koneksyon pa rito.At tama nga, ang babaeng nakatayo sa harap ng shopping guide—na kasalukuyang nakikinig sa paliwanag tungkol sa mga underwear—ay walang iba kundi si Reyna.Pero ngayon, tila hindi na interesado si Reyna sa sinasabi ng shopping guide. Sa halip, nakatuon ang pansin niya kay Karylle.Nang makita niyang isinama ng isa pang shopping guide sina Karylle at Nicole papunta sa silangang bahagi ng tindahan, agad siyang lumapit."Miss Granle, ang ganda ng pagkakataon."Dahan-dahang lumingon si Karylle at nakita si Reyna na may bahagyang ngiti sa labi. Ginantihan niya ito ng bahagyang ngiti rin. “Miss Reyna.”Kung hindi siya kinausap ni Reyna, hindi rin siya magpapakita ng interes. Pero dahil nagbigay ito ng bati, hindi naman siya maaaring maging bastos.Wala naman silang samaan n
"Ha...? So ano ba talaga ang ibig sabihin ng pagbati mo sa kanya kanina?"Si Elaine, na matagal nang kaibigan ni Reyna, ay simple lang mag-isip. Medyo mabagal siyang makatunog sa mga bagay-bagay, pero hindi naman siya masama. Sa loob ng maraming taon, palagi siyang umaasa kay Reyna para sa suporta at proteksyon. Dahil dito, walang sinuman ang naglalakas-loob na galawin siya kapag nasa tabi niya si Reyna.Ngunit kahit matagal na siyang kasama ni Reyna, hindi pa rin gaanong lumawak ang kanyang pang-unawa.Matigas ang ulo, pero wala namang masamang intensyon.Ngumiti lang si Reyna. “Hinahangaan ko lang siya at gusto ko siyang yayain mag-dinner.”"Ha?? Hinahangaan? Sabi mo hindi mo siya kayang maging kaibigan, pero bakit mo pa siya iniimbitahan sa hapunan?"Napabuntong-hininga si Reyna. “Ay, tama na nga, mag-shopping na lang ulit tayo. Tapos mamaya, kakain tayo. Anong gusto mong kainin?”Litong-lito si Elaine. “Ate, hindi ko talaga maintindihan… Sabihin mo na lang nang direkta kung ano ba
"Haha, sige, maghihintay si Lola sa'yo." Masigla ang matandang ginang, kakagising lang niya mula sa maikling tulog kaya mas maayos na ang kanyang pakiramdam.Masaya silang nag-uusap na parang tunay na magkamag-anak—walang alitan o hadlang sa pagitan nila.Sa gitna ng tawanan at kuwentuhan, hindi nila namalayan na oras na pala ng hapunan."Lady Jessa, Miss Granle, handa na po ang pagkain. Ihahain ko na ba?"Bahagyang nagulat si Lady Jessa. "Ganito na pala ang oras? Sige, ihain mo na.""Opo."Tumayo si Lady Jessa nang may ngiti, at hindi niya binitawan ang kamay ni Karylle habang naglalakad sila papunta sa lababo para maghugas ng kamay.
Ang ngiti sa labi ni Harold ay bahagyang nagbago. "Oo."Nanatili siyang tahimik, hindi sigurado kung ano ang binabalak ni Harold.Walang alinlangan o pag-aalinlangan si Harold. Direkta siyang tumingin kay Lady Jessa at malumanay na sinabi, "Gusto kong magpakasal ulit."Hindi agad ito naunawaan ni Lady Jessa. Nakatingin pa rin siya kay Harold, ngunit nanatili itong tahimik at tumingin lang sa kanyang lola.Ilang sandali pa bago napagtanto ni Lady Jessa ang sinabi nito. Napatingin siya kay Harold na may halong gulat at hindi makapaniwala, pero pinilit niyang panatilihin ang kalmadong tono, "Tama ba ang narinig ko?"Tumango si Harold. "Oo, tama ang narinig mo. Magpapakasal akong muli."Nanlaki ang mata ni Lady Jessa. Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig."Magpapakasal ka ulit?!"Tumango lang si Harold. Alam niyang mabibigla ang kanyang lola, lalo na dahil matigas ang paninindigan niya noon. Hindi na rin nakapagtataka na hindi siya basta paniwalaan nito.Bago pa siya makapagsalita,
Natural lamang na ayaw gumalaw ni Harold. Pero sa sobrang kulit ni Lola Jessa sa kanya—ilang beses na siyang pinagsabihan—wala na siyang nagawa kundi sumunod.Bahagyang yumuko ang matangkad niyang katawan, at gamit ang mahahaba’t butuhang daliri, pumitas siya ng isang rosas.Lalong gumaan ang pakiramdam ni Lola Jessa at masayang nagsalita, "Ayan! Magaling na apo! May mga natira pa!"Halos manginig ang hawak ni Karylle sa cellphone sa kakapigil ng tawa. Hindi niya mapigilang mapangiti.Ang kulit ni Lola, sobra siyang nakakatawa.Sa wala nang ibang pagpipilian, nagpatuloy si Harold sa pamimitas.Isa, dalawa, tatlo, apat...Tuloy ang pagtakbo ng oras, at gayundin ang patuloy na pamimitas ni Harold. Kahit dumidilim na, maliwanag pa rin ang buong bakuran dahil sa mga ilaw, at malinaw na nakikita ang bawat sulok ng hardin.Medyo nangalay na ang braso ni Karylle sa kakahawak ng cellphone. Napansin niya rin na nakaabot na ng tatlong daang rosas ang napitas ni Harold. Pero hindi man lang ito p
Hindi na napigilan ni Harold ang mapatawa sa inis. "Hindi maganda? Hindi ba’t ‘yan nga ang gusto niya?"Ito talaga ang dahilan kung bakit narito si Karylle ngayon, hindi ba? Tila hindi man lang nahiya si Karylle sa sinabi niya. Bagkus, ngumiti pa siya at tumango kay Harold na parang wala lang."Hindi ba’t maganda nga naman? Sa dami niyan, imposibleng mapitas mo ang siyam na raan at siyamnapu’t siyam na rosas. Isa o dalawa nga, mahirap na. Kaya ‘yang dami ng rosas na ‘yan, parang nakakatawa na lang isipin."Napadiin ang kagat ni Harold sa kanyang bagang. Pinagtatawanan na naman siya ni Karylle."Nakakatawa? Aba, hindi ba’t magandang ehersisyo ‘yan? Sige na, umalis ka na! Pitas ka na ng mga rosas, pasaway!" utos ni Lola Jessa.Tahimik na lang si Karylle, bahagyang nakayuko. Alam niyang ito talaga ang layunin niya sa pagpunta roon. Kung si Harold ay may lakas ng loob na saktan siya noon, kailangan niyang tanggapin din ang magiging resulta ng ginawa niya.Habang tumatagal, mas lalo pang d
"Sabihin mo, iha!" mariing sambit ni Lola Jessa. "Nandito si lola para sa’yo! Gusto kong makita kung sino ang may lakas ng loob na magkalat ng tsismis! Hindi tayo dapat nagpapakababa sa ganito!"Matigas ang tinig ng matanda, at malamig ang titig nito. Karaniwang mabait at maaliwalas si Lola Jessa, ngunit ngayon, dama ni Karylle ang bigat ng kanyang presensya—parang ibang aura ang dumating.Sandaling natigilan si Karylle.Hindi pa niya nakitang ganoon si Lola Jessa—akalain mong kaya rin palang magpakita ng ganoong tapang at awtoridad?Sa isip ni Karylle, si Lola Jessa ay isang tipikal na matandang galing sa mayamang pamilya—marangal, mahinahon, at elegante.Pero ngayon, heto siya—may tindig ng isang tunay na pinuno. At sa kabila ng lahat, uminit ang puso ni Karylle. Ramdam niyang tunay ang pagtatanggol ng kanyang lola.Pagkaraan ng ilang saglit, napabuntong-hininga siya. "Hayaan na lang po natin, lola. Wala naman tayong kontrol sa bibig ng ibang tao. Sabihin nila ang gusto nilang sabih
Pagbalik ni Karylle sa kanyang mesa at pag-upo, hindi pa rin siya lubusang kalmado.Paulit-ulit pa rin sa isip niya ang nangyari kanina. Hindi niya maunawaan kung bakit ganoon ka-out of control si Harold.Pumikit siya ng mariin at huminga nang malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili.Gusto niyang kalimutan ang lahat ng pang-iinsultong tinanggap niya, pero sa tuwing maaalala niya ang ginawa ng lalaki, para bang sumisikip ang dibdib niya sa sama ng loob.Napabuntong-hininga siya at pinisil ang sentido.Hindi na ito ang unang beses na ginawa siya nitong gano’n—at hindi na niya kayang tiisin pa.Sa sobrang inis, agad niyang dinukot ang cellphone sa bag at tinawagan si Harold.Nagulat si Harold nang makita ang pangalan ni Karylle sa screen. Hindi niya inaasahan na siya pa ang tatawag. Agad niya itong sinagot, mukha’y kalmado ngunit ang loob ay aligaga.Hindi pa siya nakakabuka ng bibig, nauna nang nagsalita si Karylle."Pupunta ako kay lola mamayang gabi."Agad namang tumigas ang mukha
Lalong lumalim ang pagdilim ng mukha ni Harold. Ilang ulit na rin siyang sinigawan at inalipusta ni Karylle—at sa bawat pagkakataon, mas lalong lumalakas ang pagnanais niyang parusahan ang babae.At sa muling pagbuka ng mga labi ni Karylle, agad siyang hinalikan ni Harold—walang pasabi, walang pag-aalinlangan."Karylle, ganyan ang nangyayari kapag hindi ka marunong sumunod," malamig nitong bulong.Pagkasabi niyon, mas pinadiin pa niya ang halik, sabay hawak sa batok ni Karylle para hindi ito makakawala. Kasunod nito, marahas na pumasok ang isang kamay ni Harold sa loob ng kanyang damit.Nang maramdaman ni Karylle ang daliri ng lalaki na dumampi sa kanyang ibabang tiyan—walang hadlang, walang pasintabi—nayanig ang kanyang buong katawan. Para siyang nanlamig, at sa isang iglap, namutla ang kanyang mukha.Doon siya tuluyang nanahimik. Tumigil sa pagpupumiglas. Nanginginig ang kanyang tinig nang magsalita siya, pilit humahabol ng hininga sa gitna ng halik."Harold... Ang galing mo talagan
Napakunot ang noo ni Karylle habang malamig na tinitigan si Harold. Hindi niya talaga maintindihan ang lalaking ito. Ano raw? Bigyan siya ng pagkakataong umatras ng maayos? At ano bang meron sa kanila para siya pa ang kailangang “pabayaan” o "pagbigyan"?Habang tumatagal, lalo lang nauubos ang pasensiya ni Karylle sa matalim na titig ni Harold. Hanggang sa tuluyan na siyang nagsalita, "Ano ba talaga ang gusto mo?"Sa mga oras na 'yon, nakahiga pa rin si Karylle sa sofa. Si Harold ay nakapatong pa rin sa kanya, at hindi man lang siya nakawala sa pagkakakulong.Lalong lumamig ang mga mata ni Harold habang tinititigan si Karylle—tila hindi makapaniwala na parang wala itong alam sa nangyayari. Lalong nag-alab ang galit sa dibdib niya, at hindi niya na rin maintindihan kung bakit.Kailan pa ba siya ganito kaapektado ng isang babae?At kahit alam niyang hindi ito magandang senyales, hindi niya napigilan ang sarili.Sa malamig na tinig, sinabi ni Harold, "Ano sa tingin mo? Buong kumpanya p
Napakunot-noo si Karylle ngunit hindi siya nagsalita.Iniisip niyang baka may kinalaman ito sa pag-turnover ng trabaho ni Harold.Tahimik lang siyang sumunod sa lalaki papasok ng opisina. Pagkasara ng pinto, tiningnan siya ni Harold ng malamig.Nagtaka si Karylle, nanatili siyang nakatayo at naghintay ng sasabihin nito.Ngunit lumapit si Harold sa kanya at malamig na sinabi, "Hanggang kailan mo balak guluhin ang buhay ko?""Guluhin?" Napakunot lalo ang noo ni Karylle. "Bakit ka nagsasalita ng ganyan? Ano’ng ibig mong sabihin?"Sa isip niya, mula noon hanggang ngayon—bago pa sila ikinasal, habang kasal, at hanggang sa maghiwalay—wala naman siyang ginawang gulo.Tahimik lang siyang namuhay ayon sa tamang daloy. Kahit noong pumayag si Harold na pakasalan si Lin Youqing, hindi siya nanggulo. At lalong wala siyang ginawang ingay matapos ang kanilang diborsyo.Tinitigan siya ni Harold, ngunit ang kalmadong ekspresyon ni Karylle ay para bang sinasabi na wala siyang alam—na tila si Harold an
Patuloy pa rin ang palihim na pagsunod ni Jasmine kay Harold, ngunit wala siyang lakas ng loob na habulin talaga ito. Ayaw pa niyang sumuko, kaya’t tahimik niyang sinundan ang dalawa habang nakikita niyang sabay na pumasok sa elevator sina Harold at Karylle."Harold..." mahinang tawag ni Jasmine, puno ng panghihinayang, para bang umaasang babalikan siya nito.Sa mga oras na iyon, lahat ng mga taong nasa paligid ay nakatingin sa kanya—iba’t ibang uri ng tingin, karamihan ay may halong panghuhusga at pagdududa.Lumapit ang manager ng HR department at malamig ang pagkakasabi, "Sa nangyaring ito ngayon, Jasmine, kailangan mong magbigay ng maayos na paliwanag sa lahat. Ayokong umabot pa sa punto na ako mismo ang magsalita nang mas marami. Alam mo kung gaano ka-strikto si Mr. Sanbuelgo."Pagkasabi niya noon, tumalikod na ito agad at hindi na hinintay pa ang sagot ni Jasmine.Samantala, ang ilang empleyado na noon pa man ay hindi na gusto si Jasmine, ay nagsimulang magbulungan at magparinig
Unti-unting lumuwag ang pagkakunot ng noo ni Harold.Kasabay nito, tila nawala rin ang malamig na aura na bumabalot sa kanyang katawan.Lahat ng tao ay napatingin sa kanya, sabik na inaabangan kung ano ang susunod na mangyayari.May ilan na inabangan ito na parang isang magandang palabas.May ilan namang napatigil sa pakikichismis, ngunit ang totoo, halos lahat ay parehong opinyon—ibang klase talaga ang lalaking ito!Kahit na empleyado siya ng kumpanya, bihirang-bihira nila itong makita.Kung masuwerte, masisilayan mo siya sa pagpasok o pag-uwi, pero sobrang mailap niya—hindi mo basta-basta malalapitan, ni hindi nga siya tumitingin sa paligid, at para bang hindi ka niya nakikita.Ngunit ngayon, kitang-kita ng lahat—tila ba nananatili siya roon dahil kay Karylle.Makasilip lang siya uli kahit isang beses, masaya na sila.Ang daming nakalimot sa sigalot nina Karylle at Jasmine—lahat ngayon ay nakatutok sa susunod na kilos ni Harold.Ang gusto lang nila ay makita ang matipuno at kagalang