CHAPTER 49: DARRIUS RAMIREZ _Bang... Bang!Bang!Sunod-sunod na putok ng baril ang pumailanlang sa paligid. Kasabay nito ang malakas na pagtawa ni Anselmo at ng mga kasama nito... Ito ang lalong nagpatindi ng pagkaligalig sa katauhan ni Darius. Subalit hindi siya maaaring sumuko, hindi ngayon! Kailangan silang makaalis ng Hacienda, makarating hanggang sa dulo...Mahigpit niyang hawak ang kamay ni Annabelle habang patuloy lang sila sa pagtakbo. Patuloy namang nagpaputok si Anselmo, hindi pa ito nasiyahan. Pinasundan pa nito sa mga tauhan ang mag-asawang Darius at Annabelle."Sige sundan n'yo sila h'wag n'yo silang titigilan hangga't hindi sila nakakalabas ng Hacienda. Ang gusto ko manginig sila sa takot sa akin. Hanggang sa hindi na nila ako magawang tingnan sa mata. Maswerte sila kung makakalabas pa sila ng buhay."Kahit pa ramdam niya ang sobrang sakit ng katawan sa kabila ng mga tinamong sugat at bugbog sa katawan. Hindi siya maaaring sumuko, hindi sila dito mamatay. Ito ang b
CHAPTER 50: CARE FOR LOVE _"What... What did you say?""I said, I'm not your puppet, Dad! Tao ako at may pakiramdam kaya h'wag mo akong basta pasunurin sa gusto mo, hindi mo ako laruan!" Malakas niyang sigaw sa harap ng kanyang ama nang hindi na naisip pa ang kahulugan ng mga salitang lumabas sa kanyang bibig. Basta na lang niya nasabi dahil na rin sa galit at matagal nang kinikimkim na sama ng loob dito."Walanghiya ka talagang bata ka, wala ka nang respeto talagang mapapatay kita!"Lalapitan sana siya nito ulit para muling saktan. Pero maagap itong sinangga ng kanyang kuya Darren. Niyakap siya nito kaya ito ang sumalo ng lahat ng galit ng kanilang ama.Bakit ba ang bait ng kuya Darren niya Kayang kaya nitong tiisin ang ugali ng Daddy nila. Palagi na lang itong sunod sunuran sa kanilang ama. Kung minsan iniisip niya kung masaya pa rin ba ito sa ginagawa nito?Habang tumatagal nagiging toxic na ito sa kanya, kabaligtaran kasi ito ng ugali niya. Nagsisimula na rin kasi siyang makara
CHAPTER 51: LIKE A RAINBOW _Lumipas ang mga araw na tuluyan na nga silang hindi nakapag-aral at hindi na rin nakabalik ng Manila. Naging napaka-ilap sa kanya ng pagkakataon. Bagama't naging masaya ang kanilang pagsasama. Subalit hindi naging ganu'n kadali ang buhay para sa kanila.Lalo na at naging maselan ang pagbubuntis ni Annabelle at bukod pa du'n nanganak rin ito ng wala sa oras. Ikawalong buwan lang ng ipanganak nito ang kanilang panganay na si Amanda. Naisip niyang isunod ito sa pangalan ng Daddy niyang si Dr. Amadeo Ramirez. Bilang pag-alala sa kanyang ama na isa ring Doctor. Tulad rin nito ang mga Doctor ang sumagip sa kanyang mag-ina sa peligro.Kaya kung nanaisin ng kanyang anak na maging isa ring Doctor hindi niya ito tututulan... Aminin man niya o hindi palagi na lang niyang naiisip ang Daddy niya. Lalo na nang mga panahon na naghahanap siya ng trabaho. Ayaw niyang aminin na tama ang kanyang ama. Hindi naging ganu'n kadali ang paghahanap niya ng trabaho kasi bukod s
CHAPTER 52: AMANDA'S MISTAKE _ Nagkaroon ng malaking sunog sa Baryo nadamay pati na ang mga pananim nilang mais. Kung kaya hindi siya nakaalis upang lumuwas ng Maynila. Kinailangan kasi ang tulong niya sa Baryo. Bukod pa sa malaking pera din ang nawala sa kanila. Iyon pa naman ang inaasahan niya panggastos sa enrollment ng mga anak niya sa pasukan. Kaya minabuti niyang h'wag na lamang tumuloy, malaki rin kasi ang magagastos niya sa balikang pagb'yahe. Maaari na iyong pambili ng mga gamit ng mga anak niya sa eskwela. Pero mukhang minamalas pa yata sila magagamit pa nila ang naipon nilang pera para sa pag-aaral ng dalawa nilang anak. Halos nasunog kasi ang lahat ng mga ani nilang mais. Muli na namang lumipas ang mga araw, buwan at taon. Napagkasunduan na lang nilang mag-asawa na kapag nakatapos na si Amanda ng High School sa Manila na mag-aaral ang dalawa nilang anak. Tutal naman nasa 3rd year high school na si Amanda at graduating na ito next year. Balak nilang ibenta na lan
CHAPTER 53: PAALAM, PAPANG! _ "Huh? Ang Papang, Mang Kanor ang Papang!" Nasundan naman ito ng tingin ni Mang Kanor. Ngunit ang sumunod na nangyari ay hindi na nito nagawang pigilan. Nang bigla na lang itong sumigaw upang tawagin ang ama nitong si Darius. "Papang!" Huli na bago pa ito napigilan ni Mang Kanor. Nakagawa na ito ng ingay upang makuha ang atensyon ng mga taong naroon. Lalo na nang ama nitong si Darius... Kilalang kilala nito ang boses na iyon, ang tinig ni Amanda. Kaya bigla itong napalingong muli at kinabahan. Hinanap ng mga mata ang pinanggalingan ng tinig hanggang sa matagpuan. "Amanda, anak!" Kasabay ng pag-iling... Nakita niya si Mang Kanor at Amanda na na tila nagtatago lang sa kubling bahagi ng likod bahay. Habang pigil na nito si Amanda at nakatakip ang kamay sa bibig ng kanyang anak. Naaawa man siya sa kalagayan ngayon ng kanyang anak. Alam niyang ito ang pinaka mabuti dito sa ngayon. Salamat na lang kay Mang Kanor alam niyang hindi nito pababayaan an
CHAPTER 54: THE KISSING ON CAUGHT _ Ang masakit na alaala ng kahapon ay sadyang nag-iiwan ng pilat sa puso ng sinuman. Ito rin ang dahilan kung bakit napupuno ng galit ang puso, na siyang nag-uudyok upang maghiganti... "Papang, hindi ka dapat namatay hindi mo pa kami dapat iniwan. Ipinapangako ko Papang magbabayad siya sa ginawa niya sa inyo ng Mamang. Magbabayad si Anselmo sa pinakamasakit na paraan." Ang pagkamatay ng kanyang ama at ina ang mga alaalang hinding-hindi niya malilimutan. Ito rin ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi siya matahimik. Dahil hangga't alam niyang nabubuhay ang taong iyon. Ito ang dahilan ng lahat ng paghihirap niya. Hindi siya mabubuhay ng masaya, gaya ng gusto ng Papang niya. "H'wag kang mag-alala Papang magiging masaya rin ako. Kapag nagawa ko na ang lahat ng plano ko. Kapag nagbayad na ang taong iyon sa ginawa niya sa atin. Dahil ngayon alam ko na kung paano ko siya pagbabayarin! Patawarin mo ako sa gagawin ko pero ito lang ang alam kong par
CHAPTER 55:_Halos sabay silang napalingon at gulat na nagtanong ng marinig ang sinabi ni VJ."What?""Ano?"Subalit matunog na pagtawa lang ang naging tugon nito. Habang nakatakip pa ng kamay ang bibig at humahagigik ng tawa. Tila ba tuwang-tuwa ito at nakakahawa ang kasiyahan nito ng umagang iyon.Parang nagdadalawang isip pa tuloy siya kung ito ay pagagalitan nakakatuwa ang kasiyahan nito ngayon."Hmmm, you're bad! Bakit ka ba tawa ng tawa, anak?""Masaya lang ang anak natin sweetheart, hayaan mo na!" Bigla siyang napabaling dito ng tingin.Hindi sa pagsaway nito siya nagulat kun'di sa endearment na tinawag nito sa kanya. To think na sa harap pa mismo ni VJ. Ano 'yun feeling safe lang dahil sila lang ang narito sa bahay?"Anong sabi mo?" Hindi niya natiis na itanong."Ang sabi ko masaya lang ang ating anak." Sagot nito na nangingiti at sinabayan pa ng pagkindat kay VJ na lalo naman bumungisngis ng tawa. Yumakap pa ito sa hita ng ama at ginulo naman nito ang buhok ng anak. Napangi
CHAPTER 56:_Bago pa man mag-alas siyete ng umaga nasa Farm na sila. Hawak ni VJ sa magkabila nitong kamay sila Joaquin at Angela.Bakas sa mukha ng bata ang kasiglahan at saya, tuwang-tuwa ito habang naglalambitin at tila naglalambing sa kanyang Mama at Papa. Habang masaya silang naglalakad sa Farm at mistula silang isang masayang pamilya.Ito ang eksenang bumungad sa paningin nila Liandro at Dr. Darren ng umagang iyon. Hindi rin maikakaila ang pagkagulat na may kahalong pag-aalala sa mga mata ng mga ito sa nakikitang senaryo. Gusto man nilang matuwa sa nakikitang kasiyahan ng tatlo, hindi nila magawa. Dahil sa kaguluhan na maaaring mangyari. Nasa isip na ni Dr. Darren ang kompirmasyon, kung bakit ganu'n na lang ang pag-aalala ng dalaga ng minsang naospital ito.Bigla tuloy s'yang napatingin sa kaibigan na ngayon hindi inaalis ang tingin sa paparating. Bigla rin s'yang nakaramdam ng guilt at pag-aalala. Dahil mukhang kakailanganin n'yang magsinungaling dito sa ngayon. 'Siya pala
A DREAM WEDDING PART 2 (THE FINALE) _ "Kuya!" Napayakap si Amanda kay Dustin ng mahigpit upang ipadama dito na hindi niya ito hahayaang mawala pa sa buhay niya. Kasabay nang pag-uunahan ng mga luha sa kanyang mga mata. "Hey!" Nagulat na tugon ni Dustin sa ginawa niyang iyon. "Dustin, sabihin mo, hindi mo naman ako iiwan hindi ba, hindi ka naman mawawala, hindi ba Kuya?" Tanong niya kay Dustin habang patuloy lang sa pagpatak ang mga luha. Gusto niyang makatiyak tungkol sa bagay na iyon at sa layunin nito, nitong mga huling araw kasi napansin niyang kakaiba ang mga kilos nito. "S'yempre naman hindi, ano ka ba bakit naman kita iiwan at saka bakit ka ba umiiyak? Ayan nasira na tuloy ang make up mo. Ang ganda ganda mo pa naman ngayon!" Tugon ni Dustin habang pinapahiran ang mga luha niya sa mga mata gamit ang panyo nito. "Ikaw kasi pakiramdam ko iiwan mo rin ako? Promise me na hindi mo ako iiwan Kuya ha'..." "Promise, hindi kita iiwan kahit ano pa ang mangyari ha' dahil magkapatid
CHAPTER 139: Before Finale _ San Luis, Batangas Alas nuwebe pa lang ng umaga subalit marami na ang mga tao sa loob at labas ng bahay ng mga Alquiza sa loob ng Hacienda Margarita. Abala na ang lahat ng mga kawaksi, kasambahay at maging ang mga trabahador ng Farm. Nagtulungan ang lahat at mabilis na kumikilos ang bawat isa na tila ba may hinahabol. Mula pa kahapon salit salitan ang mga trabahador upang tumulong sa pag-aayos at pag-aasikaso ng mga pagkain at s'yempre sa pamumuno ito ni Nanay Soledad. Isang Engrandeng outdoor wedding kasi ang gaganapin mamayang alas tres ng hapon. Mahaba-haba pa ang oras subalit tulad rin ng ibang normal na okasyon. Hindi mawawala ang kaba ng lahat hangga't hindi pa tapos ang okasyon. Kung tutuusin halos preparado naman na ang lahat. Maganda ang pagkakaayos sa buong kapaligiran sa loob man o maging sa labas ng bahay. Tamang tama ang maluwang na espasyo sa bakuran ng pamilya kung kaya't hindi na kinailangan pang maghanap ng ibang venue para sa natu
CHAPTER 138:_Mag-aalas syete na nang gabi ngunit nanatiling abala pa rin sila sa kusina. Kaya hindi na nila namalayan ang pagdating ng mga bisita.Magkakasunod na sasakyan ang tuloy tuloy na pumasok sa main gate ng kanilang bahay at nang makilala ang mga ito ng guard agad ring pinagbuksan ng gate.Mabuti na lang kahit paano patapos na rin silang magluto. Inaasahan na nila na dito kakain ng dinner sila Dustin at Gelli kasama ng mga ito si Lyn.Dahil sa tulong ni Nanay Sol tulad pa rin ng dati napapadali ang kanyang pagluluto. Talagang nagkakasundo sila nito pagdating sa kusina para kasing hindi siya napapagod kapag ito ang nag-aassist sa kanya sa kusina. Kabisado na rin kasi nito ang mga kilos niya at galaw. Bukod pa sa masarap itong kausap at kakwentuhan kaya naman halos pareho silang nalilibang.Nang mga oras na iyon mag-isa na lang siya sa kusina. Iniwan na siya ni Nanay Sol upang ayusin naman ang mesa sa dining room.Kaya naman nagulat pa siya ng may biglang humalik sa kanyang
CHAPTER 137_ALQUIZA RESIDENT at ALABANG _Pagdating nila ng bahay naabutan pa nila si Liandro na palakad lakad at may kausap sa cellphone nito habang nasa salas ito ng bahay. Ngunit agad na rin itong nagpaalam sa kausap ng matanawan na sila na parating.Saglit na nakaramdam si Angela ng curiosity subalit agad rin niya itong pinalis sa kanyang isip.Nakangiti at maaliwalas ang awra ngayon ng kanilang Papa. Tila ang ibig sabihin ba nito ay maganda ang balita na natanggap nito sa kausap?Dahil dito isang magandang conclusion ang sumasagi sa kanyang isip. Sana nga para naman may magandang mangyari sa araw na ito.Kahit paano rin tila nabawasan ang bigat sa kanyang dibdib at gumaan ang pakiramdam niya. Dahil sa nakikita niyang saya sa mukha ni Liandro.Halos mag-iisang Linggo na rin mula ng dumating ang kanilang Papa mula sa France at sa bahay na rin nila ito tumuloy. Kasalukuyang nasa biyahe na kasi ito ng may mangyari kay Amara. Mabuti na lang at naiwan pa si Dr. Darren sa France.D
CHAPTER 136:__"Sigurado ka ba talagang gusto mo siyang makita? Huwag na lang kaya?!""Gusto ko siyang makita kahit sa huling pagkakataon.""Hon, sigurado ka ba talaga?""Ano ba kayo, huwag n'yo akong alalahanin kaya ko. Gusto ko lang makasiguro na talagang narito siya sa loob at nakakulong.'Dahil gusto kong pagbayaran niya ang lahat ng ginawa niya sa pamilya natin Kuya!" Mariin at puno ng hinanakit na saad ni Amanda.Habang tuloy lang sa pagpasok sa presinto kasunod nito si Joaquin at Dustin."Hey, wait! Just relax okay? Huwag kang magmadali..." Saad ni Joaquin na umagapay na sa kanya at ginagap pa ang kanyang kamay. Isang buntong hininga ang pinakawalan niya. Kagaya ng sabi nito kailangan nga niyang ma-relax. Saglit na huminga siya ng malalim at kinalma ang sarili.Ilang segundo pa ang lumipas panatag na siyang sumasabay sa paghakbang ng dalawa. Habang magkahawak kamay pa rin sila ni Joaquin."Gan'yan nga sis, kalma lang... Ako kasi ang kinakabahan sa'yo! Okay ka na ba?" Tanong
CHAPTER 135: _ _FRANCE Nahulog sa malalim na pag-iisip si Brad habang kausap nito si Anselmo. Hindi na tuloy nito napansin ang biglang pagkislap ng mga mata ng huli ng dahil sa sinabi niya. Habang naglalakbay ang isip ni Bradley sa mga tanong na hindi masagot. Naisip niya tila ba maraming itinatagong lihim sa kanya ang kanyang Ama. Pero bakit ayaw nitong maging malapit siya sa kanyang kapatid. Kahit half sister lang niya ito magkadugo pa rin naman sila. Hindi ba dapat pa nga mapalapit siya dito para matulungan niya ang ama O baka naman ayaw talaga ng Anak nito na makilala siya? Lalo pa ngang gumulo sa isip niya ng malaman na Apo ito ni Dr. Ramirez. Marahil Anak ni Dr. Ramirez ang ina nito. Naguguluhan tuloy siya ngayon kung dapat ba niyang sabihin sa Ama ang mga nalaman niya? Pero paano kung pagbawalan naman siya nito na lumapit pa sa Doctor? Ah' hindi p'wede, ayaw niyang mangyari iyon. Lalo na ngayon na napalapit na siya ng husto sa matandang Doctor. Hindi niya alam kung
CHAPTER 134:__ALABANG, PHILIPPINESAfter a week past, their lives still smooth and happy. Naka-apply na rin sila ng marriage license.Nagawa na rin nilang mag-ayos ng mga kailangan sa kasal sa tulong ni Lyn, Gelli at s'yempre ng Best friend niyang si Dorina. Kinabukasan matapos niyang makausap si Amara. Nagulat na lang siya sa biglang pagsulpot nito. Nasabi rin kasi niya kay Amara ang nangyari sa pagitan nila ni Dorin. Noong araw na aksidenteng masabi nito sa kanya ang totoo sa likod ng kanyang pagkatao.Hindi kasi natuloy na makuha niya ang number nito nang araw na iyon. Kaya hindi niya alam kung paano ito makokontak?Marahil si Amara ang tumawag dito at nagsabi na okay na siya. Kaya agad itong pumunta sa bahay nila dito sa Alabang.Naghihintay lang din pala ito ng pagkakataon at nahihiya lang ito sa kanila. Dahil nagiguilty ito sa nagawang pagkakamali na hindi naman talaga nito sinadya. Batid rin naman niyang hindi nito gugustuhin na masaktan siya. Alam rin niya na sobra itong
CHAPTER 133: _ "Papa, magpapakasal na po ako!" Mga kataga na matagal na sana niyang gustong sabihin noon pa man. Ngunit ngayon lang niya nagawa. Kasalukuyang kausap niya ang kanyang Ama sa telepono. Nasa France ito kaya naglong-distance call na siya kay Liandro upang sabihin na dito ang kanilang mga plano. Tutal naman malalaman rin nito iyon. Dapat na rin nitong malaman na nagkabalikan na sila ni Angela. Lalo na ang tungkol sa mga bata sa kanilang kambal. "Ha' paanong? What do you mean hijo, magpapakasal ka na sa babaing may Anak na rin?!" Halata ang pagkadisgusto sa tono ng kanyang Ama. Ngunit batid naman niya na maiintindihan rin nito ang kasalukuyan nilang sitwasyon. Kapag sinabi na niya ang totoo. "Yes, Dad... Because I love her so much and I will marry her even it, over and over again!" Sinadya niyang huwag munang sabihin ang totoo. Gusto niyang malaman ang magiging reaksyon nito. "Joaquin! Ano ba ang sinasabi mo linawin mo nga?! 'Hindi naman ako tumututol na mag-asawa
CHAPTER 132:_FRANCE, EUROPEPAUL BRADLEY DOMINGUEZIlang buwan na rin mula ng lumipat siya dito sa France. Umalis siya sa Spain sa kanyang Tita Elvira na kapatid ng Mommy niya at nagpalipat-lipat siya kung saan saang lugar.Mula kasi ng mamatay ang kanyang Ina nagbago na rin ang pakitungo sa kanya ng tiyahin at nang pamilya nito.Tinatawag pa siya ng mga pinsan niya na ampon at madalas na siyang binubully ng mga ito. Ngunit hinahayaan lang ito ng kanyang tiyahin. Hindi rin niya maintindihan kung bakit naging ganu'n. Parang nagbago na ang lahat sa buhay niya mula ng mamatay ang Mommy niya. Bigla nawalan siya ng kakampi at parang nawala na rin ang lahat sa kanya. Pero hindi siya sumuko at nagpatalo, sinikap niyang mamuhay ng mag-isa. Pero nalaman niya na hindi pala ganu'n kadali ang maging independent. Ang pangarap na makapag-aral ng Medisina ay tila unti-unti nawawalan na rin ng pag-asa. Nakakadalawang taon pa lang siya sa kolehiyo nahirapan na siya at nahinto. Lalo na nang mag