CHAPTER 17: Just Make Me Your Other Man "Hmmp! ano ka ba... ahhh'?!" Tinangka niya itong itulak ngunit hindi man lang ito natinag. Hawak nito ang magkabila niyang pisngi habang mariin siyang hinahalikan sa kanyang labi. Pinilit niyang magpumiglas pero hindi man lang niya maitulak ito palayo. Sinubukan rin niyang mariing isara ang bibig para hindi ito magtagumpay sa paghalik sa kanya. Subalit, tila lalo naman itong na-challenge sa ginawa niyang iyon. Dahil naramdaman niyang pilit din nitong binubuksan ang kanyang bibig, gamit ang pangahas nitong labi. Sinikap naman niyang makipagtagisan sa binata kahit halos hindi na siya makahinga. Subalit lalo pa yata nitong ginalingan ang paghalik sa kanya at mukhang nag-iba rin ito ng taktika. Ang mga kamay nito ay nagsisimula na ring gumalaw at banayad na itong humahaplos sa kanyang likod. Habang ang isa naman ay gumagawa ng sariling landas sa kanyang batok na nagbibigay ng mga mumunting kiliti na ramdam niya hanggang sa kanyang talampakan
CHAPTER 18: A Man at the BackKasalukuyang nag-uusap pa rin si Joseph at Angela ng may maalala si Joseph..."Yun nga pa lang anak mo iyak ng iyak hinahanap ka. Bakit daw hindi mo siya tinatawagan. Ayaw nga sanang kumain, mabuti na lang kasama ko si Maru' ayun nagkasundo 'yun dalawa." Bigla siyang nakaramdam ng pagbigat ng pakiramdam. Dahil sa sinabi nito para na rin niyang nakikita ang itsura ni VJ habang nagtatantrum ito. Hindi tuloy niya napigilan ang bahagyang pangingilid ng kanyang luha. Kasunod ng pagbuntong-hininga."Nasaan si VJ p-pwede ko ba siyang makausap ngayon?" Aniya."Oo teka titingnan ko kung tapos na siyang kumain. Tiyak na matutuwa yun! Pero ok ka lang ba talaga?" Sa huli tanong pa ulit nito."Okay lang ako na-mimiss ko na siya, sige na gusto ko na siyang makausap.. Sandali ioopen ko ang messeger ko. Para doon kami makapag-usap, gusto ko rin kasi siyang makita io-off ko muna ha'." Saglit muna niyang pinatay ang linya, para magbukas ng ibang apps.Habang si Joseph..
CHAPTER 19: A Place in My Heart"Si Mr. Dawson? Hindi, imposible!"Napabilis tuloy ang kanyang pagtayo at sa huli nagpasya na lang siyang bumaba. Bago pa kung saan mapunta ang takbo ng isip.Paalis na sana siya ng pahabol siyang tawagin ni Diane na mukhang galing sa kusina."Oy, ate Gelay papasok ka na ba? Hindi ka pa nag-aalmusal ah', sayang naman 'yun dala ng boyfriend mo." Biro nito sa kanya."Hindi ko siya boyfriend." Pagtatama niya sa sinabi nito. Dahil batid naman niya kung sino ang tinutukoy nito. Napasimangot pa siya ng maalala ulit ang nangyari kanina."Ano ba kasi ang nangyari sa inyo kanina. Bakit bigla na lang umalis si Sir? May dala pa naman siyang almusal oh', akala ko nga dito siya mag-aalmusal. 'S'yanga nga pala Ate pinatuloy ko na siya sa k'warto mo kanina." Paliwanag pa nito."Kaya naman pala, alam mo bang nakita siya ni kuya Joseph mo habang kachat ko ang magtiyo kanina? Kaya ayun abot lang naman ang tanong sa'kin. Nasabi ko tuloy boyfriend siya ng Ate Alyana mo."
CHAPTER 20: Feelings Confession...__Humihingal pa si Angela ng makarating sa storage room. Dahil dito magpapalista ang mga sasali sa kompitisyon. May maliit na opisina dito na nagsisilbing ring locker room ng mga kitchen staff. Nasa dulong bahagi ito ng ground floor na kanugnog din ng kitchen. Kapag dineretso ang pasilyo nito may connecting door palabas ng main entrance at parking area bilang daanan ng mga delivery.Kagagaling lang kasi niya sa HR department para bawiin ang kanyang leave. Kung bakit kasi pinangunahan siya agad ng lalaking iyon, hindi na sana siya nagpabalik-balik. Hindi pa naman siya nakagamit ng elevator buti na lang nasa second floor lang ang HR.Humugot muna siya ng hininga bago siya lakas loob na kumatok sa pinto. Pagkatapos pinihit na niya ito para tuluyang makapasok. Gaya ng nakapaskil na karatula sa pintuan nito. "Give a knock before open." Pagpasok sa loob may gwardyang nakaupo malapit sa pinto. Ang nagsisilbing lookout sa mga taong papasok. Bukod pa sa Id
CHAPTER 21: The Wrong Thought_ Maagang gumising si Angela para ihanda ang sarili sa pagpasok. Dahil kailangan kasing makarating siya sa Hotel bago mag-ala sais ng umaga. Ngayon kasi ang unang araw ng kompitisyon at halos tatlong araw din nila itong pinaghandaan. Nakakaramdam siya ng konting kaba, pero nakahanda na siya sa mga mangyayari. Manalo man o matalo okay lang naman sa kanya, basta ibibigay niya ang best niya sa kompitisyong ito. Gagawin niya lahat ng makakaya niya bahala na atleast naman lumaban siya kahit pa hindi siya ang manalo. Kung papalarin naman siya, malaking bagay talaga ito sa kanya. Ito pa lang kasi ang p'wede niyang ipagmalaki na nagawa niyang mag-isa. Hindi lang naman ito para sa sarili niya, higit sa lahat para sa kinikilala niyang pamilya. Lalo na kay VJ dahil gusto niyang maipagmalaki siya nito na may achievement siya kahit paano. _____ Pagbaba niya ng taxi deretso na siyang naglakad patungo sa gilid na bahagi ng Hotel. Dito dumadaan ang lahat ng mga em
CHAPTER 22: I Love You, More Than You think..._Matapos ang pagtitipon agad na siyang tumayo, pagkaraang magpaalam ni Miss Francesca. Nagsilabasan na rin ang lahat sa loob ng function hall. Kaya nakisabay na rin siya sa mga ito. Pupunta na siya ng locker room upang maghanda na sa pag-uwi. Subalit bigla siyang natigil sa paglalakad ng makarinig ng mga nagsasalita."Iba talaga kapag malakas ano?" "Magiging masaya ka bang manalo kung alam mong hindi ka naman talaga karapat-dapat?" Kunwaring pag-uusap ng tatlong babaing dumaan sa kanyang harapan. Kahit batid naman niyang pinariringgan talaga siya ng mga ito. Sinikap pa rin niyang pigilin ang sarili kahit nakakaramdam na siya ng matinding inis. Subalit muling nagsalita ang mga ito na tila gusto talaga siyang inisin.."Pagmakapal ang mukha hindi na talaga nahihiya no?" Sadyang inilakas pa nito ang boses paglagpas ng mga ito sa kanya."S'yempre ang importante lang naman 'yung ma-impress si jowa." "Grabe no, ano kaya ang pinakakain niya
CHAPTER 23: THE DEBUTANTE BALL_Ang pagdiriwang na pinakahihintay ng lahat, lalo na nang pamilya Lorenzo. Dahil ngayong araw magdiriwang ng ikalabing-walong kaarawan ang nag-iisang anak na babae ni Prime Minister Flavio Lorenzo. Ang kanyang bunsong anak na si Giovanna Lorenzo.Hindi birong pagdiriwang ang magaganap, mga kilala at nabibilang sa alta sosyedad ang mga magiging pangunahing bisita. Ang lahat ay naka-formal attire, modern white gown para sa mga kababaihan at black tuxedo naman para sa mga kalalakihan. Lalo na sa mga kasali sa cotillion.Ang Hotel Grande and Restaurant ang napili ng pamilya upang pagdausan ng isang mahalagang pagdiriwang na ito para sa kanilang anak. Dahil kilala sa magandang serbisyo at masarap na pagkain na maipagmamalaki ang Hotel Grande. Dahil na rin sa maayos at magandang proposal ng manager at founder ng Hotel. Kaya sila ang napiling Hotel na mag-accommodate ng naturang okasyon.Kilala din kasi ang buong Italia pagdating sa masarap at kakaibang pagk
CHAPTER: 24: PLEASE DON'T CRY_Nakahinga lang sila ng maluwag ng magpalakpakan ang lahat with standing ovation. Nang simulan na itong i-present sa lahat nang walang bad comments siyang narinig. Ngayon masasabi niyang nagawa niya ito ng maayos. Hindi nasayang ang pagsisikap nila ng mga nagdaang araw.Masaya siya dahil na-itawid niya ito sa tulong ni Allegra at iba pang mga kasamahan at sa pag-alalay ng kanilang butihing mga Chef. Na-ipagdaop pa niya ang kanyang mga palad dahil sa pasasalamat at napayakap din siya kay Allegra dahil sa tuwang nararamdaman, tuwang-tuwa rin ito sa mga nangyari. Makalipas ang ilang sandali, pagkatapos ng lahat ng mga kailangan nagpasya na silang bumalik na sa kitchen. Hindi na nila tinapos ang buong seremonya. Ang makitang na i-present ito ng maayos at walang naging problema ay sapat na para sa kanya okay na siya du'n! Babalik na sila sa kitchen para tulungan naman ang iba. Nagawa na niya ang parte niya, kaya p'wede na siyang huminga. Nagawa niya ito s
A DREAM WEDDING PART 2 (THE FINALE) _ "Kuya!" Napayakap si Amanda kay Dustin ng mahigpit upang ipadama dito na hindi niya ito hahayaang mawala pa sa buhay niya. Kasabay nang pag-uunahan ng mga luha sa kanyang mga mata. "Hey!" Nagulat na tugon ni Dustin sa ginawa niyang iyon. "Dustin, sabihin mo, hindi mo naman ako iiwan hindi ba, hindi ka naman mawawala, hindi ba Kuya?" Tanong niya kay Dustin habang patuloy lang sa pagpatak ang mga luha. Gusto niyang makatiyak tungkol sa bagay na iyon at sa layunin nito, nitong mga huling araw kasi napansin niyang kakaiba ang mga kilos nito. "S'yempre naman hindi, ano ka ba bakit naman kita iiwan at saka bakit ka ba umiiyak? Ayan nasira na tuloy ang make up mo. Ang ganda ganda mo pa naman ngayon!" Tugon ni Dustin habang pinapahiran ang mga luha niya sa mga mata gamit ang panyo nito. "Ikaw kasi pakiramdam ko iiwan mo rin ako? Promise me na hindi mo ako iiwan Kuya ha'..." "Promise, hindi kita iiwan kahit ano pa ang mangyari ha' dahil magkapatid
CHAPTER 139: Before Finale _ San Luis, Batangas Alas nuwebe pa lang ng umaga subalit marami na ang mga tao sa loob at labas ng bahay ng mga Alquiza sa loob ng Hacienda Margarita. Abala na ang lahat ng mga kawaksi, kasambahay at maging ang mga trabahador ng Farm. Nagtulungan ang lahat at mabilis na kumikilos ang bawat isa na tila ba may hinahabol. Mula pa kahapon salit salitan ang mga trabahador upang tumulong sa pag-aayos at pag-aasikaso ng mga pagkain at s'yempre sa pamumuno ito ni Nanay Soledad. Isang Engrandeng outdoor wedding kasi ang gaganapin mamayang alas tres ng hapon. Mahaba-haba pa ang oras subalit tulad rin ng ibang normal na okasyon. Hindi mawawala ang kaba ng lahat hangga't hindi pa tapos ang okasyon. Kung tutuusin halos preparado naman na ang lahat. Maganda ang pagkakaayos sa buong kapaligiran sa loob man o maging sa labas ng bahay. Tamang tama ang maluwang na espasyo sa bakuran ng pamilya kung kaya't hindi na kinailangan pang maghanap ng ibang venue para sa natu
CHAPTER 138:_Mag-aalas syete na nang gabi ngunit nanatiling abala pa rin sila sa kusina. Kaya hindi na nila namalayan ang pagdating ng mga bisita.Magkakasunod na sasakyan ang tuloy tuloy na pumasok sa main gate ng kanilang bahay at nang makilala ang mga ito ng guard agad ring pinagbuksan ng gate.Mabuti na lang kahit paano patapos na rin silang magluto. Inaasahan na nila na dito kakain ng dinner sila Dustin at Gelli kasama ng mga ito si Lyn.Dahil sa tulong ni Nanay Sol tulad pa rin ng dati napapadali ang kanyang pagluluto. Talagang nagkakasundo sila nito pagdating sa kusina para kasing hindi siya napapagod kapag ito ang nag-aassist sa kanya sa kusina. Kabisado na rin kasi nito ang mga kilos niya at galaw. Bukod pa sa masarap itong kausap at kakwentuhan kaya naman halos pareho silang nalilibang.Nang mga oras na iyon mag-isa na lang siya sa kusina. Iniwan na siya ni Nanay Sol upang ayusin naman ang mesa sa dining room.Kaya naman nagulat pa siya ng may biglang humalik sa kanyang
CHAPTER 137_ALQUIZA RESIDENT at ALABANG _Pagdating nila ng bahay naabutan pa nila si Liandro na palakad lakad at may kausap sa cellphone nito habang nasa salas ito ng bahay. Ngunit agad na rin itong nagpaalam sa kausap ng matanawan na sila na parating.Saglit na nakaramdam si Angela ng curiosity subalit agad rin niya itong pinalis sa kanyang isip.Nakangiti at maaliwalas ang awra ngayon ng kanilang Papa. Tila ang ibig sabihin ba nito ay maganda ang balita na natanggap nito sa kausap?Dahil dito isang magandang conclusion ang sumasagi sa kanyang isip. Sana nga para naman may magandang mangyari sa araw na ito.Kahit paano rin tila nabawasan ang bigat sa kanyang dibdib at gumaan ang pakiramdam niya. Dahil sa nakikita niyang saya sa mukha ni Liandro.Halos mag-iisang Linggo na rin mula ng dumating ang kanilang Papa mula sa France at sa bahay na rin nila ito tumuloy. Kasalukuyang nasa biyahe na kasi ito ng may mangyari kay Amara. Mabuti na lang at naiwan pa si Dr. Darren sa France.D
CHAPTER 136:__"Sigurado ka ba talagang gusto mo siyang makita? Huwag na lang kaya?!""Gusto ko siyang makita kahit sa huling pagkakataon.""Hon, sigurado ka ba talaga?""Ano ba kayo, huwag n'yo akong alalahanin kaya ko. Gusto ko lang makasiguro na talagang narito siya sa loob at nakakulong.'Dahil gusto kong pagbayaran niya ang lahat ng ginawa niya sa pamilya natin Kuya!" Mariin at puno ng hinanakit na saad ni Amanda.Habang tuloy lang sa pagpasok sa presinto kasunod nito si Joaquin at Dustin."Hey, wait! Just relax okay? Huwag kang magmadali..." Saad ni Joaquin na umagapay na sa kanya at ginagap pa ang kanyang kamay. Isang buntong hininga ang pinakawalan niya. Kagaya ng sabi nito kailangan nga niyang ma-relax. Saglit na huminga siya ng malalim at kinalma ang sarili.Ilang segundo pa ang lumipas panatag na siyang sumasabay sa paghakbang ng dalawa. Habang magkahawak kamay pa rin sila ni Joaquin."Gan'yan nga sis, kalma lang... Ako kasi ang kinakabahan sa'yo! Okay ka na ba?" Tanong
CHAPTER 135: _ _FRANCE Nahulog sa malalim na pag-iisip si Brad habang kausap nito si Anselmo. Hindi na tuloy nito napansin ang biglang pagkislap ng mga mata ng huli ng dahil sa sinabi niya. Habang naglalakbay ang isip ni Bradley sa mga tanong na hindi masagot. Naisip niya tila ba maraming itinatagong lihim sa kanya ang kanyang Ama. Pero bakit ayaw nitong maging malapit siya sa kanyang kapatid. Kahit half sister lang niya ito magkadugo pa rin naman sila. Hindi ba dapat pa nga mapalapit siya dito para matulungan niya ang ama O baka naman ayaw talaga ng Anak nito na makilala siya? Lalo pa ngang gumulo sa isip niya ng malaman na Apo ito ni Dr. Ramirez. Marahil Anak ni Dr. Ramirez ang ina nito. Naguguluhan tuloy siya ngayon kung dapat ba niyang sabihin sa Ama ang mga nalaman niya? Pero paano kung pagbawalan naman siya nito na lumapit pa sa Doctor? Ah' hindi p'wede, ayaw niyang mangyari iyon. Lalo na ngayon na napalapit na siya ng husto sa matandang Doctor. Hindi niya alam kung
CHAPTER 134:__ALABANG, PHILIPPINESAfter a week past, their lives still smooth and happy. Naka-apply na rin sila ng marriage license.Nagawa na rin nilang mag-ayos ng mga kailangan sa kasal sa tulong ni Lyn, Gelli at s'yempre ng Best friend niyang si Dorina. Kinabukasan matapos niyang makausap si Amara. Nagulat na lang siya sa biglang pagsulpot nito. Nasabi rin kasi niya kay Amara ang nangyari sa pagitan nila ni Dorin. Noong araw na aksidenteng masabi nito sa kanya ang totoo sa likod ng kanyang pagkatao.Hindi kasi natuloy na makuha niya ang number nito nang araw na iyon. Kaya hindi niya alam kung paano ito makokontak?Marahil si Amara ang tumawag dito at nagsabi na okay na siya. Kaya agad itong pumunta sa bahay nila dito sa Alabang.Naghihintay lang din pala ito ng pagkakataon at nahihiya lang ito sa kanila. Dahil nagiguilty ito sa nagawang pagkakamali na hindi naman talaga nito sinadya. Batid rin naman niyang hindi nito gugustuhin na masaktan siya. Alam rin niya na sobra itong
CHAPTER 133: _ "Papa, magpapakasal na po ako!" Mga kataga na matagal na sana niyang gustong sabihin noon pa man. Ngunit ngayon lang niya nagawa. Kasalukuyang kausap niya ang kanyang Ama sa telepono. Nasa France ito kaya naglong-distance call na siya kay Liandro upang sabihin na dito ang kanilang mga plano. Tutal naman malalaman rin nito iyon. Dapat na rin nitong malaman na nagkabalikan na sila ni Angela. Lalo na ang tungkol sa mga bata sa kanilang kambal. "Ha' paanong? What do you mean hijo, magpapakasal ka na sa babaing may Anak na rin?!" Halata ang pagkadisgusto sa tono ng kanyang Ama. Ngunit batid naman niya na maiintindihan rin nito ang kasalukuyan nilang sitwasyon. Kapag sinabi na niya ang totoo. "Yes, Dad... Because I love her so much and I will marry her even it, over and over again!" Sinadya niyang huwag munang sabihin ang totoo. Gusto niyang malaman ang magiging reaksyon nito. "Joaquin! Ano ba ang sinasabi mo linawin mo nga?! 'Hindi naman ako tumututol na mag-asawa
CHAPTER 132:_FRANCE, EUROPEPAUL BRADLEY DOMINGUEZIlang buwan na rin mula ng lumipat siya dito sa France. Umalis siya sa Spain sa kanyang Tita Elvira na kapatid ng Mommy niya at nagpalipat-lipat siya kung saan saang lugar.Mula kasi ng mamatay ang kanyang Ina nagbago na rin ang pakitungo sa kanya ng tiyahin at nang pamilya nito.Tinatawag pa siya ng mga pinsan niya na ampon at madalas na siyang binubully ng mga ito. Ngunit hinahayaan lang ito ng kanyang tiyahin. Hindi rin niya maintindihan kung bakit naging ganu'n. Parang nagbago na ang lahat sa buhay niya mula ng mamatay ang Mommy niya. Bigla nawalan siya ng kakampi at parang nawala na rin ang lahat sa kanya. Pero hindi siya sumuko at nagpatalo, sinikap niyang mamuhay ng mag-isa. Pero nalaman niya na hindi pala ganu'n kadali ang maging independent. Ang pangarap na makapag-aral ng Medisina ay tila unti-unti nawawalan na rin ng pag-asa. Nakakadalawang taon pa lang siya sa kolehiyo nahirapan na siya at nahinto. Lalo na nang mag