NANG dumating si Mark sa kanyang penthouse ay nadatnan niya si Uriel. Kinabahan siya. Sa tuwing makikita kasi niya si Uriel, may mahalaga itong sasabihin o kaya naman may paparating na panganib. Ilang araw ding hindi ito nagpakita sa kanya mula noong pinagtabuyan niya nito.“What’s up?” kaswal na tanong niya. Nakaunat ang mga paa nito habang nakaupo sa lounge chair. Hindi niya maunawaan kung bakit kailangan pa nitong magpakita sa iba’t-ibang anyo; minsan may pakpak minsan wala, minsan naman ay tila isang ordinaryong empleyado lang. At ngayon naman ay kaswal itong nakasuot ng poloshirt at maong pants. Subalit hindi nag-iiba ang mukha nito, kaya kilalang-kilala niya ito.“Sorry for what happened last time,” aniya nang maalala ang ginawa niya kay Uriel. Napalinga ito sa kanya.“You should control your temper, Mark,” sabi nito.“What?” kunot-noo na tanong niya. Kailan pa nagkaroon ng permiso ang nilalang na ito para pakialaman ang kanyang pag-uugali? Ang naisip niya. Kinuha nito ang isang
Sumunod naman si Jade kay Mark. Ramdam pa rin niya ang panghihina, marahil ay gutom na gutom na talaga siya. Paglabas niya ng kuwarto, namangha siya nang makita niya ang malawak na living room. Ngayon lang siya nakatuntong sa ganito kagandang bahay: mabango, malawak, at mamahalin ang mga kagamitan. Bahagya siyang nagulat nang mapagtanto na may ibang tao pala sa living room. Nakatingin ang mga ito sa kanya at napangiti, na tila inaabangan talagang magising siya. “Gising na siya,” narinig niyang sabi ng isang babae. “How are you feeling, Jade?” anang isang magandang babae na sa tantya niya ay nasa forties. Unang tingin pa lang ay hindi na maikakailang doktor ito dahil sa suot nitong doctor’s coat. Napalingon si Mark sa kanya at bumalik dahil tumigil siya sa paglalakad. “By the way, sweetheart, this is Dr. Alegro, and her assistants. I immediately called them when you felt unwell earlier,” ani Mark. Si Dr. Alegro ay kakilala ng pamilya Xavier na nagmamay-ari din
NADATNAN ni Jade ang mga kasamahan na nagkukumpulan sa isang sulok ng mesa at tila nagbubulong-bulungan. Biglang tumigil ang mga ito nang mapansin ang pagdating niya, at nagsibalikan sa kani-kanilang mesa. Naiwan sina Jessica at Apple kaya hindi siya nakatiis na tanungin ang mga ito.“Ano'ng latest?” nakangiting tanong niya. Absent kasi siya ng dalawang araw dahil pinagpahinga muna siya ni Mark matapos ang pangyayaring nawalan siya ng malay.“Kung may nakakaalam man ng latest ikaw siguro 'yon,” seryosong sabi ni Jessica sa kanya. Napalis ang kanyang mga ngiti nang makita niyang naluluha ito.“Ha, ako?” turo niya sa sarili.“Bakit, hindi mo alam?” ang tanong nito sa kanya. Wala siyang ideya dahil hindi naman niya nakakausap si Mark sa dalawang araw na wala siya sa opisina. Nagtataka nga siya dahil hindi na siya nito kinukulit tungkol sa mga report. Ang tanging bilin nito sa kanya ay magpahinga at huwag na munang intindihin ang mga iyon para mabilis ang kanyang paggaling. Kung tutuusin
NAPAHAWAK si Mark sa kanyang ulo dahil sa matinding sakit nito. Madalas siyang inaatake ng kanyang migrane nitong mga nakaraang araw kaya minsan ay mas gusto na lang niyang magtrabaho sa kanyang penthouse kaysa pumunta sa opisina. Kinuha niya ang kanyang gamot na nasa sa drawer at tinawagan niya si Jade para humingi ng tubig. Napatingin siya sa kanyang cellphone na nag-ring. Agad niya itong sinagot nang makitang mommy niya ang tumatawag.“Yes, mom, how are you?” excited na tanong niya.“We're going home next week, hijo. I sent you the itinerary,” ang sabi ng mommy niya.Napangiti siya dahil ito ang hinihintay niyang balita, ang makasama muli ang kanyang mga magulang. Madalas nasa labas ng bansa ang mga ito, lalo na ang kanyang daddy dahil may inaasikaso rin itong negosyo roon. Malaki ang tiwala ng kanyang daddy sa kanya, kaya ipinauubaya na sa kanya ang ilang negosyo nila dito sa Pilipinas.“Really, mom? That's good news!” bulalas niya habang pansamantalang kinalimutan ang kirot sa ka
Napasinghap si Jade nang kinuha ni Mark ang kanyang kamay at idinampi ito sa kanyang pisngi. Hindi niya alam kung bakit hindi niya magawang bawiin agad ang kanyang kamay. She desires to touch his face and let him know how much she cares. She feels the soft tickle of his beard against her palm. She wants to run her fingers over his lips but restrains herself, knowing that she shouldn't.“Mainit ba talaga ako?” tanong nito habang nakatingin ang malamlam na mga mata sa kanya.“Yes, sir. Inaapoy kayo ng lagnat. Kailangan niyo na sigurong magpatingin sa doktor,” aniya, patay-malisyang binawi ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak ng lalaki.“I will, sweetheart. Kapag sinabi mo, gagawin ko,” aniya, bahagyang napangiti. Natigilan siya't muli itong siniyasat sa mukha. “May sakit ka nga, sir, baka nagha-hallucinate ka,” natatawang sabi niya.“I am not hallucinating; I know what I am saying,” anito.“Oo nga, sir, may sakit ka na nga pero nagagawa mo pa ring magbiro. Sige
Tumango siya. Nahiya pa sana siyang umamin, pero iyon talaga ang naramdaman niya. Ayaw niya kasi sa mga lalaking nambobola at nagpaparami lang ng girlfriend. Nag-umpisa na sana siyang ma-discourage kay Mark, subalit tila nakabawi ito. Bigla tuloy siyang nanghinayang sa mga bulaklak na itinapon niya sa basurahan. Ngayon lang kasi siya nakatanggap ng ganoon.“Ibig sabihin, sir, hindi mo girlfriend iyon?” tanong niya upang makumpirma.“Ang alin? ‘Yong sinama ko minsan sa opisina?”“Yun nga po, sir,” nahihiyang tugon niya.“That was my cousin. As far as I know, you weren't in the office yet when Felicity came. I accompanied her to the penthouse and let her rest there. Pero nung pagbalik ko, narinig kong pinag-uusapan niyo ako. And that was the time that I heard you say you will never like me. Totoo ba iyon?” Nilinga siya nito at lalong hindi niya alam ang kanyang isasagot dahil alam niya sa kanyang sarili na hindi totoo iyon.“Nagbibiruan lang po kami, sir, nung time na ‘yon. Bukambibig n
TINITINGNAN ni Jade ang tinatahak nilang daan, alam niyang hindi ito ang daan pauwi kaya hindi na siya nag-alangan pang magtanong. “Sir, may dadaanan pa po ba tayong iba?” tanong niya habang lihim na napasulyap sa kanyang relo. Pasado alas-sais na ng gabi at madilim na ang paligid. Tiyak gabing-gabi na siya makakauwi sa kanila. Hindi naman siya nag-aalala dahil si Mark ang kasama niya. Kahit papaano ay malaki na rin ang tiwala niya sa lalaki mula noong tinulungan siya nito noong nagkasakit siya. Kapag ganitong kasabay niya si Mark at ginagabi siyang umuwi ay doon ito umuuwi sa ancestral house ng mga magulang para maidaan siya sa kanila. “Yes. Meron pa tayong pupuntahan. Bakit gusto mo na bang umuwi?” tanong nito na napalinga sa kanya. Kahit naman gusto na niyang umuwi wala siyang magagawa. “Ayos lang po, sir. Basta sasabay ako sa inyo. Doon naman kayo uuwi sa bahay ng parents mo, ‘di ba?” “Nope.” “H-hindi?” Bigla siyang napaisip at tila gusto na t
“Kung sasabihin ko bang pumapayag ako sa proposal mo, tatanggalin mo na ba ako sa trabaho?” tanong niya. Napatigil sa pag-iinom si Mark sa kanyang baso at napatingin sa kanya.“Really? Ibig sabihin pumapayag ka na?” excited na tanong ni Mark sa kanya. Ngumiti siya at tumango-tango. Naisip niyang tama ang sinabi nito. Bakit pa nila patatagalin kung pareho naman nila gusto ang isa’t-isa. Kapag hindi sila magkasundo puwede naman silang maghiwalay dahil hindi pa naman sila mag-asawa. Para sa kanya sang-ayon siya sa ganoon, upang mas makilala nila ang isa’t-isa. Kung totoo mang gusto siya nito, sa tingin niya wala namang magiging problema dahil matagal na niyang gusto ang lalaki at matagal na niyang napag-isipan iyon kahit alam niyang imposible ang lahat. Parang nananaginip nga siya dahil hindi niya sukat akalain na magkakagusto ito sa kanya.“Thank you, I’m so happy, honey, my little kitty,” lalong lumapad ang mga ngiti nito sa kanya.“So, ibig sabihin ay girlfriend na kita?”“At boyfrien
ISINAMA ni Uriel si Mark sa lugar na kung saan ay madalas niyang pinupuntahan kapag nagpapagaling siya ng kanyang mga sugat. Nagsisilbi itong pahingahan ng mga imortal na katulad niya sa tuwing sila ay masusugatan sa labanan.“Anong lugar ‘to?” tanong ni Mark habang inililibot ang paningin sa paligid. Wala pa siyang nakikitang ganito kagandang lugar kahit saang bansa na kanyang napuntahan. Gusto na niyang maniwala na patay na talaga siya at ngayon ay nasa Paraiso na.“Ito ang lugar kung saan nagpapagaling kaming mga guardian stars,” tugon ni Uriel. Nakita naman agad ni Mark ang isang mahabang batis na malakristal ang tubig. Ngayon, ay tila nabuksan ang kanyang matang pang-espiritual at nakita niya ang mga kauri ni Uriel. Tila nababalot ng mga alapaap ang paligid dahil sa mga kauri ni Uriel na may mapuputing pakpak.Nilinga niya si Uriel at nilapitan. Nakita niyang nasa tunay na kaayuan ito, duguan, at halos bali-bali ang mga pakpak. “I’m sure masakit na masakit ‘yang mga pakpak mo.
Sa sandaling nakapasok sina Jade sa kabilang dimensiyon, tila nag-iba ang kanyang pakiramdam. Pakiramdam niya, mas malakas siya ngunit tila may kung anong enerhiya ang nagkokontrol sa kanya. Napatingin siya sa kawalan, at sa 'di kalayuan, isang bakal na malaking pintuan ang binuksan. Naglakad sila papasok, kasama ang mga nakasunod sa kanya na mga lingkod at kawal. Bumungad sa kanila ang malaki at napakagandang palasyo na tila pamilyar sa kanya. Napapaligiran ito ng malawak na hardin. Sa gawing kanan ay may napakalinaw na batis.Bakit parang pakiramdam niya ay napuntahan na niya ito dati? Naipilig niya ang kanyang ulo at saglit na huminto sa paglalakad. Nakapagtataka kung bakit wala siyang maalala kung ano ang lugar na ito. ‘Ni hindi rin niya maalala kung saan siya nanggaling at kung ano ang kanyang pangalan. Napatingin siya sa kanyang sarili at buong pagtataka kung bakit nakasuot siya ng isang napakagandang kasuotang pangkasal.“Narito na ang mahal na Prinsesa Amara!” malakas na anuns
Ang saya na kanilang nararamdaman ay napalitan ng takot sa sandaling maramdaman nila ang malakas na pagyanig ng lupa. Agad na nag-panic ang mga staff sa loob ng jewelry store. Samantalang niyakap naman ni Mark si Jade. “Lumilindol!” takot na sambit ni Jade. “Calm down, honey,” pilit na pinapakalma ni Mark si Jade. Mayamaya pa ay napatili ito nang mag-umpisang mabasag ang mga salamin na kinalalagyan ng mga alahas. Kasunod niyon ang pagbagsak ng malaking chandelier na nakasabit sa bandang gitna. Mabuti na lang at hindi sila nakaupo sa tapat niyon. Kanya-kanya naman kubli ang mga staff upang protektahan ang kanilang mga sarili. Ang iba naman ay tumakbo palabas sa sobrang pagkataranta. Wala siyang magawa kundi ang yakapin at itakip ang kanyang sarili kay Jade. Tumingin siya sa paligid, hinanap ng kanyang mga mata si Uriel at ang iba pang kasama nito. Kinilabutan siya nang makita na napapaligiran na pala ang lugar ng mga nilalang na hindi pangkaraniwan. Malakas ang
Naalimpungatan si Jade dahil sa walang humpay na pag-alarm ng kanyang cellphone. Pilit niyang idinilat ang kanyang mga mata sabay napatingin sa orasan na nakasabit sa dingding. Pasado alas-otso na pala, subalit sa palagay niya ay may dalawang oras pa lamang siyang nakakatulog dahil sa nangyaring pagtatalo nila ni Mark kagabi. Agad na hinanap ng kanyang mga mata si Mark. Wala na ito sa hinigaan nitong sofa kaya inilibot niya ang kanyang paningin sa kabuuan ng bahay. Subalit hindi niya ito makita. Kung kaya't mabilis na tinungo muna niya ang shower room dahil late na rin siya sa trabaho. Hindi siya makapaniwalang puro palpak na performance ang naipapakita niya kay Mark mula nang dumating ito. Pagkatapos niyang maligo ay nagsuot na siya ng uniform, mabilis na inayos niya ang kanyang buhok at naglagay ng kaunting make-up. Nang matapos siya ay agad na bumaba sa coffee shop dahil nagbabakasakaling naroon din si Mark. Gusto niya itong makausap nang hindi lasing upang makapagpaliwanag siya. I
“Mark...” ani Jade nang tinangka sanang hawakan muli si Mark sa braso ngunit itinaas nito ang kamay.“Please, just leave me alone. Sige na, pumasok ka na sa kuwarto mo. Bukas na lang tayo mag-usap,” anito, habang hindi man lang siya tiningnan. Wala siyang magawa kundi ang sundin si Mark. Pero mukhang hindi siya makakatulog ngayong gabi dahil alam niyang galit ito sa kanya.“I love you. Hindi ko magagawa sa'yo 'yon,” ang huling sabi niya bago siya humakbang patungo sa kanyang silid. Tuloy-tuloy ang pagdaloy ng kanyang mga luha sa pisngi. Mayamaya pa ay halos maubos na ni Mark ang laman ng bote ng alak, subalit kataka-takang tila hindi siya nalalasing. Excited pa naman sana siyang sorpresahin si Jade, pero hindi niya akalain na siya pala ang masu-sorpresa. Gustong-gusto na niyang hatakin si Jade kanina nang makitang may kausap ito, ngunit pinigilan pa rin niya ang sarili dahil ayaw niyang mapahiya ito.Sa kabilang banda, mas nananaig ang pakiramdam na mahal siya ni Jade at h
HALOS mag-iisang linggo na rin si Jade sa Tagaytay. Maayos naman ang lahat at mukhang nagugustuhan na rin niya ang bagong trabaho. Sa pangalawang palapag naman ng nasabing gusali ay doon nananatili ang tatlong staff na mga kasama niya dahil malayo ang inuuwian ng mga ito. May tatlong silid doon, isa para sa mga babaeng staff at isa rin para sa mga lalaki. Nag-iisa lang ang lalaking umuukupa ng isang silid. Sa pangatlong bahagi naman ng gusali naroon ang kanyang kuwarto. Malawak iyon at parang malaking bahay na rin. Doon kasi natutulog ang mga Xavier kapag pumupunta ito ng Tagaytay. Ang silid ni Raine ay siya na ring magiging silid niya pag-alis nito. Bigla siya nakaramdam ng pangamba. Paano kung pumunta ang mga Xavier? Hindi niya alam kung papaano niya pakikitunguhan ang mga ito. Huling araw na ni Raine sa Tagaytay at luluwas na ito ng Maynila kinabukasan, kaya naman naka-impake na ang mga gamit nito.“Doon na lang kaya ako sa baba kasama ng ibang staff, mayroon pa namang bakanteng hi
NANLULUMO na umuwi si Jade sa penthouse. Hindi rin niya nakasabay si Mark, maaga kasi itong umalis kanina kasama ang mga magulang. Naunawaan naman niyang maraming problema na dapat asikasuhin ngayon nakabalik na ang mga magulang sa Pilipinas. Pero, bakit ganoon hindi niya maiwasang sumama ang loob? Ito ‘yong bagay na ayaw niya, ang maapektuhan ang kanyang trabaho dahil sa kanyang emosyon. Ngayon lang niya napagtanto na kaya siguro ayaw ni Mark na nasa opisina siya dahil distracted din ito sa trabaho. Napasinghot siya, hindi niya namalayan ang pangingilid ng kanyang mga luha. Nalulungkot siyang magkakahiwalay sila ni Mark ng trabaho kahit na alam niyang malapit lang naman ito kung tutuusin. Isa pang nagpapabigat sa kanyang kalooban ay ang pagtrato sa kanya ng mga magulang ni Mark. Paano niya maaatim na makisama sa mga ganoong uri ng tao sakaling magkatuluyan sila ni Mark? Sumagi rin sa kanyang isipan na baka iyon ang dahilan kung bakit hindi siya ipinakikilala ng lalaki sa mga magulan
PAGDATING ni Mark sa opisina, agad niyang binuksan ang kanyang laptop. Saglit siyang nag-browse ng online news. Napansin niya ang headline ng balitang tungkol sa eroplanong sumabog. Agad niyang naalala ang kanyang pangitain. Tila nanlambot ang kanyang mga tuhod nang makita na ang eroplanong sumabog ay ang AF 257. Tandang-tanda niya dahil dito dapat nakasakay ang kanyang mga magulang kung hindi lamang niya naagapan na pauwiin ang mga ito nang mas maaga. Nakaramdam siya ng takot dahil kahit kailan ay hindi pa nagkamali ang kanyang mga pangitain.Agad na dinampot niya ang kanyang cellphone nang mag-ring ito, tumatawag ang kanyang mommy.“Hijo, hindi ko alam kung matatakot ako,” anang kanyang mommy.“Matatakot saan, mommy?” tanong niya.“I just saw the news about the plane crash. Tama ka, hijo, mas mabuti na hindi kami roon nakasakay. But, how did you know about it?” tila may pagtataka sa tinig ng kanyang mommy.“I don't know, mom, I just had a bad feeling about that flight.”“Pero hindi
Namangha si Jade sa ganda ng paligid. Naaamoy niya ang halimuyak ng iba't-ibang uri ng mga bulaklak sa paligid na ngayon lang niya nakita. Mayroon ding malalaking puno sa paligid na may iba't-ibang kulay ang mga dahon. Napakurap-kurap siya sa pag-aakalang namamalikmata lamang siya, pero totoo ang lahat. Katulad ng mga paru-paro na patuloy ang pagdapo sa mga bulaklak, hindi niya napigilang hawakan ang mga bulaklak na nakikita niya. Nang dumungaw siya sa may batis, tila nahipnotismo siya at nakita niya ang isang pangyayari sa mismong kinatatayuan niya.“Anong ginagawa mo rito?” tanong ng isang tinig. Nagulat siya't napalingon sa tinig ng babae na nagmula sa kanyang likuran. Isang babae na nakasakay sa puting kabayo. Kakaiba ang anyo nito, para itong isang diwata. Taglay nito ang mahaba at mapuputing buhok. Manipis ang kasuotan nitong mahaba kaya kitang-kita ang hubog ng katawan nito. Mala-porselana ang kutis nito na tila kumikinang kapag natatamaan ng sikat ng araw, at nakik