Chapter Nineteen
Zoe's PerspectiveLunch na at kumakain kami ni Leon dito sa dining area. Napakasarap ng mga nakahain na pagkain."So, where is your husband?" tanong sa akin ni Leon at bigla naman akong nagulantang sa tanong niya. Nakalimutan ko nga pala si Daxton bilang asawa ko sa paningin nilang lahat.Ngumiti ako at sinubukang lusutanang tanong niya, "Hmm, mamaya pa daw siyaz," sagot ko. Pero sa totoo lang matapos namaing magkape at matapos kong maligo hindi ko na nakita si Daxton. At wala rin akong balak hanapin o kausapin siya matapos ang nangyari kagabi."Ganun ba, so let's eat?" yaya niya at ngumiti naman ako at saka tumango. Matapos naming kumain ay hindi pa rin dumating si Daxton. Kaya inisip ko na lang na bala lumabas siya."Ate Edna, tapos na kami," tawag ni Leon at nagtaas naman ako ng kilay dahil di ko alam kung bakit tinawag ni Leon si Ate Edna. Lumapit sa amin ang katulong at nagulat ako nang ligpitin niChapter 20Daxton's PerspectiveIlang minuto ang lumipas nang naisipan kong silipin si Alice, pinapalit ko kase ang sapatos ni Alice nang mapansin kong mukhang luma na ang mga ito at agad kong kinausap si Mang Conrad dahil sa kanya ko ibinilin noon si Alice pero mukhang napapabayaan niya si Alice and I can't tolerate that. Dahil ni minsan hindi ko nakalimutang alagaan si Alice at iba pa sa mga hayop na nandito noong narito pa kami nina dad and mom.Habang papalapit ako kung saan si Alice ay agad naman nahagilap ng mga mata ko si Zoe nang abutin niya ang kamay ni Leon at sumakay sa kabayo. Kumapit siya sa balikat ni Leon pero hinawakan naman ni Leon ang kamay ni Zoe at ipinalibot ito sa may bewang niya. Natatawa na lang ako sa kanilang dalawa. I don't know why Leon is with her but it doesn't bother me. Pinagmasdan ko naman si Zoe at mukhang kumportable naman siya sa lalaking iyon. 'Yeah, you better go away,' I thought and just went near Kibby.
Chapter 21 Leon's Perspective Nang abutin ni Zoe ang kamay ko ay agad naman itong umangkas at humawak sa magkabilang balikat ko. Napangiti ako dahil ramdam ko ang hiya niya sa akin sa paraan ng paghawak niya sa akin, masyadong hindi mahigpit ang pagkapit niya at baka mahulog pa siya sa ginagawa niya kapag nag-umpisa ng tumakbo si Stan. Hinawakan ko ang mga kamay niya at inilipat ang mga ito sa may bewang ko. "If you didn't want to fall, better hold me here," sabi ko at hindi ko siya narinig umimik, pero mas lalo akong natutuwa sa kanya ng iusog niya ng kaunti ang kamay niya para hindi niya ako mukhang niyayakap, tanging t-shirt ko lang ang hinawakan niya, para bang isang bata. "Ready ka na ba?" tanong ko. "Oo," maikli namang sagot niya at agad ko nang pinatakbo si Stan. Ilang minuto
Chapter Twenty-two Daxton's Perspective Matapos kong lumayo sa dalawa ay agad narinig ko ang phone ko na tumutunog. Hinugot ko ito sa may bulsa at nagulat ako dahil ang tawag ay galing kay Stella. I ignored her calls, pero nang itext niyang nasa loob siya ng ranch ay agad ko siyang tinawagan. "Where are you?" I said in an stern voice, and I was furious to find out that she is already inside the ranch so I hurriedly let Alice went immediately to where she at before she could go near the ranch house. Agad kong pinahinto si Alice at bumaba nang makita ko na si Stella. Agad hetong lumapit sa akin at niyakap ako. "I thought you'd going to ignore me forever," she said. Itinulak ko naman siya sa balikat at seryosong tumingin sa mga mata niya. Gusto kong makita niya sa mg
Chapter Twenty-Three Zoe's Perspective Abalang-abala ako sa pagluluto kasama ang mg katulong dito. Halos pawis na pawis na ako dahil napakainit ng gabi. "Wow, miss Zoe, ang galing niyo naman po magluto," sabi naman sa akin ni ate Rowena at nahihiya naman akong ngumiti sa kanila. "Naku natuto lang ako sa mama ko, ate Rowena," sabi ko at nakaramdam agad ako ng lungkot nang maalala ko ang masasayang ala-ala namin ni mama at ng amain ko. Masakit pa rin sa akin ang isipin ang nagawa sa akin ni papa kaya naman ganito na lang ang ginagawa ko. Gusto kong maging abala para makalimot. "Miss Zoe, ayos ka lang po ba?" tanong naman ni ate Cora at agad ko naman siyang nilingon. "Po, opo ate ayos lang naman ako, namimiss ko lang po ng mama ko," sagot ko. "Bakit hindi niyo p
Chapter Twenty Four Daxton's Perspective Nandito ako ngayon sa isang bar, to meet agent Micheal, a private investigator na nakausap ko to search and dig something about my wife, Zoe Reyes. "What?! Paanong wala?!" tanong ko. "Sir, I really didn't find any connection of your wife to your dad. She's just a normal girl who lived with his stepfather matapos mamatay ng kanyang ina dahil sa cancer. At wala akong nakita na kahit anong bagay na konektado sa tatay mo. I tried to search and find anything pero hanggang doon na lang po talaga... wala din akong nakitang mga kaso niya or any bad background of he. She's living a normal life like any other else," sabi nito. Tinignan ko ang mga papel na ibinigay niya sa akin at napakahigpit ang hawak ko dito habang nanginginig ako sa galit na malamang walang baho ang asawa ko na pwedeng maka
Chapter Twenty-Five Zoe's Perspective Naalimpungatan ako nang makarinig ako ng nagkakagulo sa ibaba at agad naman akong bumaba dahil akala ko isa sina Ate Rowena sa sumisigaw, pero pagkababa ko ay tahimik naman sila hanggang sa nakita ko si Daxton at ang isang babaeng halatang lasing na nakaupo sa couch. Tumingin naman sa akin ang babae at saka ngumisi, parang gigil na gigil pa siyang tumitig sa akin, at hindi ko alam kung pinagtatawanan niya ba ako o naiirita siya sa akin? "So, is she the woman you're talking about earlier? She's your wife?" rinig kong tanong niya kay Daxton at sa likuran nila ay si Leon na mukhang nagtataka rin kung ano bang nangyayari dito at kung sino ba ang babaeng inuwi ni Daxton. "Yes, she is," seryosong sagot naman sa kanya ni Daxton. Akala ko hindi niya iyon sasabihin. "So, it's really true, hah?" sabi niya. &
Chapter Twenty-six Daxton's Perspective Nangangatog ang tuhod ko, masyado na akong nanghihina sa dami ng stress na dala-dala ko, at ngayon dinagdagan pa ng babaeng ito ang problema ko. Masyadong madami na siyang binibigay na sakit sa ulo sa akin. 'I really can't believe this woman!' I glared at her, who was smirking devilishly at me. Alam kong siya ang nagtip kay dad ng tungkol kay Estella. Just looking at those crazy, annoying smile, alam kong kalokohan na naman niya ito. 'Ano ba ang balak niyang gawin? Bakit kinailangan niya pang sabihin sa dad ko?' "Answer me, Daxton. I know the girl is here, where is she?" tanong sa akin ni dad. "She's downstairs, in front of Leon's room," sagot ko sa kaniya at agad namang bumaba si dad kaya sinundan ko sila ni mom. "What the heck have you done?!" bulong sa akin ni mom. "I swear to you, mom, it's all a
Dear beloved readers, I just want to leave this message to say how happy I am to see you here, scrolling each chapter. Thank you to all of you, I will always be grateful for giving my story a chance to read. This book will have a daily update. Hoping to see you until the very end. Happy Reading. Thank you and God bless. Sincerely, Belle Cassy ❤ Proverbs 3:5-6Trust in the Lord with all your heart; do not depend on your own understanding. Seek his will in all you do, and he will show you which path to take.
Chapter 67: The End Of Us!DAXTON'S PERSPECTIVE I went straight to Zoe's house, napakaganda ng ngiti ko dahil susunduin ko na ang asawa ko. But my heart shuttered into pieces when I saw her with his ex boyfriend. Palabas sila ng bahay nila at agad naman ako nagtago sa gilid ng bahay nila. I must be crazy for hiding abruptly but I don't know."Thank you, Kurt, sa pagtulong sa akin ngayon," rinig kong pasasalamat ni Zoe kay Kurt."Okay lang, basta ikaw. Sorry sa nangyari kay tito, sorry din if nahuli akong hanapin ka at alamin ang katotohanan, Zoe. I hated myself, sobra, dapat sinabi mo sa akin..." ramdam ko ang sakit sa mahinang boses ni Kurt."Kurt, tapos na, wala ka namang kasalanan... I'm sorry I left you wondering kung ano bang mali sa'yo... I regret everything pero..." Hindi ko na narinig na itinuloy ni Zoe ang sinasabi niya kaya naman sumilip ako at parang gumuho ang mundo ko nang makita kong makadikit ang nga labi nilang dalawa. I want to punch that guy, but I have no right k
CHAPTER 66:Daxton's Perspective I woke up just to find out that my wife was no longer by my side. Instead of worrying about where she went, I constantly beamed. She must be embarrassed about what happened, she's cute. Napasapak naman ako sa noo ko, habang inaalala ang mga nangyari pero di ko pa rin maiwasan ang mapangiti, hindi din ako makapaniwala na ang kinamumuhian kong asawa ay mahal ko na ngayon. Nagshower muna ako sandali at nang bumaba ako aya agad kong hinanap si Zoe, tulog pa daw si mama at si papa. Tangibg mga katulong ang gising pa dahil napakaaga pa naman. Hindi ko mahagilap ang asawa ko, hndi ko alam kung tinataguan ba niya ako dahil sa hiya o ano. "Sir, hinahanap niyo po ba si Zoe?" tanong ni ate Edna at tumango naman agad ako sa Kanya."Yes, where is she?" agad kong tanong."Nasa may entrance gate po sir, sabi po ay may naghahanap daw po sa kanya na lalaki..." sagot niya na ikanakunot ng aking noo. *Sino naman kaya ang lalaking iyon? Paano niya natunton si Zoe?*
CHAPTER 65: Zoe's FatherZoe's Perspective Nagising na lang ako na katabi ang asawa ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, lahat-lahat ay di ko inaasahan pero isa lang ang alam ko. What happened last night, was the best night of my life. Tumitig ako sa mukha ni Daxton, napakagwapo niya kahit tulog siya, hindi ko alam kung bakit labis ang ngiti ko, I think I really love him already. Nagpaside view ako ng higa, lumapit ako ng kaunti sa kanya at dahan-dahan kong hinawi ang buhok niya at napangiti naman to kahit tulog pa, pero nagulat ako nang bigla niya akong niyakap. Namula agad ako kase akala ko gising na siya pero nang ibulong ko ang pangalan niya ay napagtanto kong hindi pa pala. Hinayaan ko munang yakapin niya ako ng ilang minuto, it was awkward cause we were still naked under this sheet and I just couldn't believe that we really made love.Mahimbing pa din ang tulog ni Daxton, kaya naman dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa katawan ko. Ayaw ko siyang gisingin
CHAPTER 64 Zoe's Perspective Nang makatulog na si sir Herbert ay lumabas na ako ng kwarto and I was surprised to see Leon. Leaning his back at the wall near the door. he looked into my eyes with teary eyes. Hindi ko man tanungin sa kanya kung bakit sya naluluha, alam kong narinig niya ang sinabi ni sir Herbert sa akin.Dahan-dahan kong sinara ang pinto ni sir Herbert at huminga ng malalim."Narinig mo lahat, tama ba ako?" pilit kong ngiti. Umayos ng tayo si Leon at saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry for what my uncle did, the wedding, sa lahat," sabi niya. Mukha siyang guilty kahit alam niya naman na ang tungkol sa force marriage na naganap... Pero mas masakit naman marinig iyon mula sa bibig ni sir Herbert, kaya naiintindihan ko kung bakit nagsosorry siya."Huwag kang mag-alala, okay lang ako. Wala ka namang kasalanan, Leon," sabi ko nang biglang may parang umubo sa likod ni Leon and there I saw my husband staring at our hands. Kaya naman agad kong hinila ang kamay ko mula sa
Chapter 63Zoe's Perspective"Ayos ka lang ba, Zoe?" tanong nina ate Edna sa akin habang nakatambay ako dito sa labas para magpahangin. Parang ang hirap kaseng huminga sa loob. Tapos idagdag mo pa na ang dami kong iniisip sa daming bagay na nangyari at nalaman ko. Si ma'am Diana, hayun panay ang iyak sa may living room. Si Daxton naman hindi ko alam pero, I didn't expect to find out na may desperate ex girlfriend siya at ex na niloko siya, maybe because of his unpredictable attitude, minsan kase pabago-bago si Daxton, ang hirap niyang basahin.Matapos akong i-comfort nina ate Edna, ay ipinagtimpla pa nila ako ng kape kahit wala naman akong sinasabi, alam kase nila na mahilig akong magkape. Iniwan muna nila akong tatlo para asikasuhin si ma'am Diana."Mukhang malalim ang iniisip natin diyan ah?" biglang upo ni Leon sa may harapan ko, nakangiti siya sa akin at nakatingin sa mukha ko."Leon, salamat nga pala kani...""You don't have to thank me..." pagputol niya sa sinasabi ko."Anyway,
Chapter 62Leons's Perspective"Ihahatid na kita," sabi ko kay Claire knowing that tita Diana and tito Herbert didn't like her after what happened in the past. Tumango naman siya at habang papalabas kami ng ranch house ay napatingin naman siya kay Daxton at hindi ko maipinta ang ekspresyon ng kanyang mukha, tila ba napakalalim ng iniisip at mukhang napakalungkot niya, alam ko namang gusto niya pa din na magkaayos sila ni Daxton as friends, pero looking at her right now, kakaiba ang mga titig niya, same with Daxton kanina when he was looking at Zoe habang ginagamot siya ni Zoe. There were something that hard to pinpoint kung ano bang meron. Pinagmamasdan ko lang ang mukha ni Claire at napapaisip tuloy ako minsan kung ano na ba ang nararamdaman niya ngayon kay Daxton after what she had done to him and after meeting him these days ng ilang beses na? Is she suddenly changed her heart, does she felt regretful and realized she loved Daxton? Hindi ko alam, but I'm afraid to know the truth,
Chapter 61Daxton's Perspective"What? You can't cure my father?" tanong ko sa Doctor ni dad nang makarating kaming lahat sa bahay at ihiga sa kama si dad. Hindi ko kase nagawang kausapin si Doctor Fajardo kanina dahil sa pag-aalala ko kay dad, and know that we were talking about how to cure my dad, it's a sad information that dad can not be cured. My mom, who is with me, talking to Doctor Fajardo, is still in shock to learn about my father's illness, the same with my wife. Alam ko namang it was a sad news, but as far as I know, she hated my dad for forcing her to marry me, but then, she looked devastated after what she heard about my father's condition.She was speechless and I am worried because she clearly has a brain fog, kanina pa siya walang imik at mukhang napakalalim ng iniisip niya simula nang umalis kami kina Akie hanggang sa pagbalik namin dito a Ranch house. Kasama din namin sina Claire at Leon na umuwi pero hindi kami nag-uusap. "Sorry, Daxton, your father's illness ha
Chapter Sixty Third Person's Perspective The Shaw family were all surprised to see Mr Herbert punch his son, Daxton. "Honey! What are you doing?" sigaw naman ng asawa ni Mr. Herbert habang nilalapitan ang kanyang anak at hinawakan ito sa mukha, scanning her son's face, making sure he's alright. "Isa ka pa? What the hell do you think are you doing here? Dapat nasa Manila ka but you went here and ask Leon to take good care of the company? Are you going insane? Hindi mo man lang sinabi sa akin, and I found out you treated your daughter in law horrible while I'm away,is this all your plan, hah, Diana!" sigaw niya at gigil na gigil na tinignan sila ng masama. Nanginginig at nangangatog siya sa galit kanin pa bago pa man siya dumating sa lugar na iyon, dahil napag-alaman niya ang ginawa nila kay Zoe. Mr. Herbert didn't want her to be hurt especially that he knew that she is already damaged inside her dahil sa ginawa niya. "Honey, let me explain," pagyakap nito sa kay Mr. Herbert
Chapter Fifty- FourDaxton's PerspectiveLahat ay nanahimik at wala pa din akong magawa. Hindi ko din mahanap si Leon pero alam kong makikita niya si Zoe and that would be great.Habang nakatingin sa dalawang babaeng nasa stage, which are Akie and Zoe, biglang pumasok si Claire and she was surprised to see me being held by these men. I looked at her feet at medyo okay naman na siya ng kaunti. "Anong ginagawa niyo sa kanya!" sigaw niya agad but I eyed her, telling her not to do something stupid cause it's clear that we can't do anything right now."Just go find Leon!" I said."Pero..." bigla niyang hinawakan ang isa sa mga lalaki trying to help me but it's useless. I felt hopeless but I had to make sure Zoe is alright dahil alam kong may hindi magandang plano si Akie know ing that he hired these men to stop me. "Claire, get your self together! Just go find Leon!" I shouted and she looked at me with a curious face but then she blinked, and I know she realized what I'm trying to say Le