Chapter 26
We ate lunch in the restaurant of the resort. Their menu was full of seafoods, kaya nahirapan akong mamili ng makakain para sa sarili ko. Carlew, ordered a steak for the both of us. Para na rin siguro hindi ako mainggit.
We had a slightly conversation about my conversation with Kyle.
"Wala naman siyang masyadong sinabi sa akin. We talk about my old suitor and the man I left in the aisle then you." I said.
"What about your old suitor?" napakunot ako ng noo sa tanong niya.
Nagseselos ba siya? O sadyang curious lang? Inalis ko iyon sa isip at sinagot siya.
"Hmm. Wala naman. Engaged na daw? Kaso biglang nawala sa engagement party nila yung babae. Sad noh?" sabi ko sa kaniya.
Natigilan ako ng makitang natigilan siya sa sinabi ko. Binaba niya kasi ang kutsara at tinidor niya at tinitigan ako.
Why he suddenly stif
Chapter 27Naalimpungatan ako ng maramdamang wala na akong katabi sa kama. Kinuha ko ang aking cellphone sa side table para tignan kung anong oras na ba at wala ang aga naman yatang bumangon ni Carlew.It's 1 am in the evening. Bumangon ako para hanapin si Carlew sa kung saan. Wala siya sa loob ng aming kwarto, kahit sa sofa ay wala. Tinignan ko ang banyo, baka sakaling nandoon sya pero wala. Agad akong nakaramdam ng ka ba, pero agad ding nawala ang kaba ko ng marinig ang kaniyang boses sa labas ng room.Maybe he's in the veranda, where the other table was placed. Baka may ginagawa lang o nagpapahangin?"Okay. Yes, I'll be there after a week. May kailangan lang akong gawin dito. Yeah, ikaw muna ang bahala dyan. Send mo lang sakin yung mga kailangang i review. Thank you." rinig kong sabi niya.Lumapit ako sa pinto at sinilip ang ginagawa niya. I saw him in front of his lapto
Chapter 28Mahaba ang naging byahe namin mula Panglao hanggang Loboc. Pero sulit naman pagdating namin doon. Napakatahimik at tila ayaw mo nang mag-ingay kung ikaw ay naroon. Puro puno lang ang naririnig at ang katabi nitong itlog, ang mahihinang agos ng tubig nito, idagdag pa ang mga huni ng ibon at ibang insekto."Grabe ang tahimik dito. Nakakatakot mag-ingay." bulong ko kay Carlew.Papunta na kami sa magiging room namin, at masasabi kong malalaki ang mga rooms nila. Lahat din ng rooms ay gawa sa kahoy, pero napakaganda. Nature na nature talaga, tanging ilog lamang ang aming maririnig, ang agos ng tubig at mga huni ng mga ibon."Don't worry, pakiramdam mo lang yun. Pero pwedeng mag-ingay." he said and smiled at me.Agad akong punamulahan sa sinabi niya, may ibang pumasok sa isip. Lalo na nang maramdaman ko ang marahang pag haplos niya sa aking bewang. Agad kong iwinala iyon sa
Chapter 29Nahiga ako ng kama at nag tulog tulogan. Hinihintay na makalabas siya ng banyo at tumabi sa akin. Mas nagpursige ako sa pag tu tulog tulugan ng marinig ang pagbukas ng pintuan. Ang pag-uga na lamang ng kama ang hinihintay ko, ngunit wala.Inisip ko na baka may ginagawa lang ito sandali pero wala pa din, hanggang sa marinig ko ang pagbukas ng sliding door sa veranda. The cold air entered the room, dahilan para lamigin ako sa aking suot. Nanuot sa balat ko ang lamig kahit na may kumot ng nakatabon sa akin.I'm wearing a white night dress and underneath was a lacey panty. At dahil gabi na at matutulog na din naman ay hindi na ako nag abalang magsuot ng bra.Akala ko ay panandalian lamang iyong pag bukas ng pinto ngunit ilang minuto na ang lumipas ay ganoon pa din ang lagay. Hind pa din nag sa sara at ang malamig na hangin ay pumapasok sa aming kwarto. Mumulat ko na sana ang aking mga mata ng
Chapter 30"Casey?" tawag ko sa loob ng unit ng makadating kaming dalawa ni Carlew.Napaka tahimik sa loob at tila walang tao. Lumapit ako sa pinto ng kwarto ni Casey, para kumatok. Baka sakaling nasa loob lamang siya at natutulog, pero walang nasagot.Baka pumasok sa trabaho?"Baka nasa trabaho?" sabi ko kay Carlew at umupo sa sofa."Baka nga." pag sang ayon nito.Bitbit ang aking bag ay pumasok siya sa kwarto, para siguro mailagay iyon sa loob. It's already 8 in the morning, and his flight is 9 am. Nakaramdam ako ng kirot sa aking puso, parang kailan lang sinabi niya sa akin na hindi niya ako iiwan, pero heto na nga at aalis na naman siya. Maiiwan na naman akong mag-isa, mabuti sana kung may gagawin ako pero wala, pinag resigned niya pa ko, yan tuloy wala akong pagkakaabalahan ngayon."I love you. I'll be back. Tatapusin ko lang yung ka
Chapter 31Carlew:I'm outside. I miss you.Mabilis na binalot ng tuwa at saya ang aking puso, idagdag pa ang kaba na nararamdaman. Nagmamadali akong tumingin sa salamin ng aking kwarto para tignan kung ayos pa ba ang itsura ko, nang makitang medyo haggard na ang itsura ay nagmadali akong mag ayos at nang makuntento ay lumabas na ako para pagbuksan siya ng pinto.Excited akong makita siya ulit. Matagal din ng huli kaming magkita. At miss na miss ko na din siya. I want to kiss him.Sobrang lawak ng ngiti ko habang binubuksan iyon. Sobrang miss na miss ko na siya, hindi ko yata mapipigilan ang sarili kong hindi siya yakapin pag nakita ko na siya."I miss y--." tila lahat ng aking tuwa at pagka excited ay nawala na parang bula sa nakita. Isang babaeng nakatayo sa tapat ng pinto ng unit namin. Hindi ko siya kilala at ngayon palang nakita.Nabuhay ang malii
Chapter 32It's been a month when I left Bohol. Pag-alis ko lang ang nagbago, ang sakit ay ganoon pa din. Masakit pa din, tila ba hindi ko pa din matanggap ang nangyare. Araw-araw naghahanap ako ng pagkakaabahalan para lang makalimot. I remember how I end up in this place. Madami akong pinuntahan bago nakarating dito.Nakatingin ako sa dagat, kakadating ko lang ng Romblon at nag check-in sa isang hotel malapit sa dagat. Dito ko na pagdesisyunang manatili pansamantala habang sinusubukang kalimutan ang nangyayare, pero mali yata ang napili kong lugar.Bawat alon, bawat pagdaong ng baryo o tunog nito, bawat tawanan ng mga taong nagsasaya sa beach na ito ay naalala ko siya. Lahat ng sakit ay lumalalim, lalong sumususugat at nagdurugo. Kaya imbis na sa dalampasigan ako magsenti ay pinili kong magkulong ng kwarto. Pero kahit yata sa aking paghiga ay siya pa din ang naaalala ko. Sa bawat kumot, unan at dingding ng kwarto ay nak
Chapter 33"I'm Justine Del Prena." para akong binuhusan ng tubig sa sinabi niya.Magka apelyido sila ni Carlew! But what's his related to him? Bakit noon palang ay nakasunod na siya sa amin?"Ako yung nakilala mo a years ago. Sa bahay nyo." sabi niya at nag 'psst' sa akin.Biglang bumalik sa alaala ko ang lalaking halos kasing edad ko nag ipinakilala sa akin ni Mommy a years a ago. It's him! Ang mayabang ay asungot na iyon!He has a same surname with Carlew. Doon ko lang napagtanto ang lahat habang tinitignan siya, at ngayon ko lang nakita, he has the same features with Carlew. Mas strong nga lang yung kaniya at ang kay Carlew ay medyo soft. They have a same eyes, nose, cheek. Sa labi lang din pinagkaiba, his lips was more thinner than Carlew. Tila mas bata siya ng ilang taon kay Carlew."I'm the one that should be your groom, but everything goes wrong." he
Chapter 34Tahimik akong nakatingin sa sarili ko sa salamin. Ang laki ng itinaba ko, from my 25 waist line ay naging 30 na. Akala ko dati hindi ako tataba kahit kumain ako ng kumain but now, what happened to me? Mas lalo lang akong nalulungkot sa aking itsura. Pakiramdam ko ang panget panget ko na.Tamad akong naupo sa aking kama. Kahit paano ay nakalimutan ko ang nalaman noong isang araw. Na si Justine ang lalaking iniwan ko sa altar. Napabuntong hininga ako.It's 6 in the morning and I decided to have a morning jogging in the near oval. Hindi na naman din ako bago dito sa lugar na ito, so alam ko na din ang dadaanan ko.Pinili kong tumakbo papuntang oval. Naisip kong maganda itong diversion para makalimutan ko ang lahat. I run at the oval when I get there, naka pag warm up naman na ako sa unit bago mag jogging. I need to lose a weight now.Nakakapagod lalo na at ang taba ko nga