KANINA pa nakahiga si Sandra pero tila nawala ang pagkalasing niya dahil hindi siya dalawin ng antok. Halos isang oras na rin ang nakakalipas nang maihatid siya ni Aj. Buti na lang at hindi lumabas ang kambal kaya hindi nakita ng mga ito na iba ang naghatid sa kanya. Hinayaan din siya na magpahinga ng mga ito. Pero hanggang ngayon ay dilat na dilat pa rin ang kanyang mga mata.Tumayo siya at pumunta sa kanyang cabinet. May kinuha siyang isang box do'n. Bumalik siya sa kanyang kama at pasalampak na umupo habang hawak pa rin ang box.It's been a long time since she last opened it. Inilagay niya ang password upang mabuksan ito. It was a safety box at tanging siya lamang ang nakakaalam nito kahit ang kambal ay 'di alam ang tungkol dito. Pagkabukas ay muli niyang nasilayan ang isang notebook. It's her diary. Kinuha niya ito.Binuksan niya ito at unang bumungad sa kanya ang isang litrato at isang kwintas.Kinuha niya ang mga ito. Isa itong litrato noong pitong taong gulang siya kasama ang i
PAGSAPIT ng Monday ay ine-expect na ni Sandra na uulanin siya ng tanong ng mga kaibigan. Buti na lang at hindi sila nagkaroon ng pagkakataon dahil isinama siya ni Aj sa lunch meeting nito. Naging maayos naman sila, hindi na ito bumubuga ng apoy. Pormal lang sila sa trabaho.Natapos ang buong araw niya na hindi nakikita ang mga kaibigan. Tinex at tinawagan naman siya ni Jayson at Sarah sinabi na lang niya na busy siya. Pagkarating niya sa bahay ay nagtaka pa siya dahil nakita niya ang sasakyan ni Anthony na nakaparada sa labas. Pagkapasok niya ay nakita niyang masayang nakikipagkwentuhan sina Clara at Anthony sa mga kapatid. Tumikhim siya dahil mukhang hindi siya napansin ng mga ito."Ate," sabay pang wika ng kambal. Tumayo ang mga ito at sinalubong siya ng halik sa pisngi."Beshie, I miss you!" masayang bati ni Clara sa kanya at mahigpit din siyang niyakap.Naiiling na lang siyang yumakap din dito. "I miss you too, beshie. Akala ko tinakasan mo na si Anthony," biro niya rito."Sandra
HINDI mapalagay si Sandra. Kasalukuyan siyang nakasakay sa kotse ni Anthony. Sinundo kasi nito si Clara at sinabay na rin siya dahil hindi siya pwede mag-motor.At bakit???Dahil sa bruha niyang beshie na sigurado siyang sinadyang sirain ang zipper ng pants niya. Kaya ngayon ay wala siyang choice kundi suotin ang skirt."You look good in that uniform, Sandra," narinig niya komento ni Anthony."I told you love, she's beautiful," nakangiti pang pangsang-ayon ni Clara."Gusto ko tuloy makita ang magiging reaksyon ni Andrew." Napalingon siya tuloy rito. Nakita niya ang nakakaloko nitong ngiti."Alam mo, Anthony. Parang binubugaw mo na 'yang pinsan mo, ah. Alam niya ba 'yang mga pinanggagawa mo? Idadamay n'yo pa ang inosente kong puso," sambit niya rito.Narinig naman niyang tumawa si Clara. "Inosente? Oh' cmon beshie! 'Wag ako pwede. Ang pagkakaalam ko sobrang na-damage na 'yan at kailangan ng repair. Pati 'yang matris mo pakinabangan mo, sayang ang lahi." Napaubo siya sa huling sinabi ni
NAPAPIKIT na lang si Aj pagkalabas ni Sandra. Ngunit mabilis din nagmulat ng mga mata ng lumitaw ang imahe nito habang suot ang skirt na hanggang taas ng tuhod lang.Matangkad na babae ito, may mga mahahabang hita na tila kay sarap itaas habang-"F*ck! F*ck you junior!" mahina niyang mura sa alaga niya dahil naninigas na naman ito. Iba talaga epekto ni Sandra sa kanya pero alam niyang hindi pwede.Napabuga siya ng hangin. Marami siyang trabaho kaya kailangan niya mag-focus.Nagpaka-busy siya upang mawala sa isipan ang secretary na tila hindi na siya pinatahimik. Nagulat na lamang siya nang biglang bumukas ang pinto ng opisina niya at isa-isang nagsipasukan ang mga saltik niyang kaibigan at pinsan. Sinamaan niya ng tingin ang mga ito."What are you doing here?" bulyaw niya sa mga ito.Imbes na sagutin siya ay nkanya-kanyang upo ang mga ito. May mga dala rin ang mga ito na plastic na hinala niya ay pagkain. Sino na naman kaya ang magbabayad nito."Don't worry couz, it's my treat kaya 'w
HALOS tatlong araw na ang lumipas simula nang makita ni Aj si Sandra. 'Yon ang araw na ininsulto niya ang kanilang junior.Naiiling siya sa tuwing maalala iyon. Willing na sana siyang ipakita rito kaso tinakbuhan siya. Takot din pala.Nagkaroon kasi siya nang biglaang out of town conference kaya three days siyang wala.Aaminin niya namimiss niya si Sandra. Ang napakagandang mukha nito. Kaya ito imbes sa bahay na siya dumiretso ay sa opisina siya nagpahatid. Lunch time kaya sigurado siyang nasa canteen ngayon si Sandra. Nang makarating ay mabilis siyang nagtungo sa kanyang opisina.Pagkarating niya sa palapag ay diretso na sana siya sa kanyang opisina ng makaramdam siya ng uhaw kaya dumiretso siya sa pantry. Pagkabukas niya ng pinto ay nakita niyang mahimbing na natutulog si Sandra. Nasasabik siyang nilapitan ito nang dahan-dahan at hindi gumagawa ng ingay.Nang makalapit siya ay malaya niyang napagmasdan ang napakagandang mukha nito. Kung titingnan mo talaga ay walang bakas ng pagka-
HINDI pa rin makapaniwala si Sandra na muntik na siya makatikim ng extra Jumbo hotdog. Pinagmamasdan niya pa rin hanggang ngayon ang kamay na humawak sa junior ni Aj. Palagay niya ay mawawarak talaga siya pag 'yon ang pumasok sa kanya. Napasabunot siya sa kanyang buhok.Ano ba kasi pumasok sa isip niya para halikan ito?Napaangat ang pwetan niya nang tumunog ang intercom. Huminga muna siya nang malalim bago ito sinagot. Hindi pa man siya nakakapagsalita dahil inunahan siya nito."Come here," bakas sa boses nito ang kaseryosohan. Kanina pa wala sa linya ang kanyang boss pero nanatili pa rin siyang nakaupo. Hindi niya alam kung handa na ba siyang harapin ito pagkatapos ng mainit na tagpo na iyon.But she is Sandra Lyn Santiago. Hindi umaatras sa laban. 'Kaya mo 'yan self!' Inayos niya muna ang sarili bago nagtungo sa opisina nito. Nang makarating sa may pintuan ay muli siyang huminga nang malalim. Kumatok siya ng tatlong beses."Come in." His baritone voice really makes her heart beat
TINANGGAP ni Sandra ang pag-imbita ni Kevin sa kanya. Wala naman sigurong masama. Siguro, baka pwede niyang subukan mabaling sa iba ang nararamdaman niya para kay Aj. Tutal ayaw nito sa kanya."Ate, nandito na ang sundo mo," pagtawag ni Sammy sa kanya.Muli niyang pinagmasdan ang kanyang ayos. She's wearing an off shoulder red dress kaya litaw na litaw ang mapuputing niyang balikat kahit ang kanyang cleavage ay kitang-kita. Inilugay niya rin ang kanyang mahabang buhok.May hinala siya na alam naman nito na babae talaga siya saka namiss niya rin magsuot ng ganito. Kinuha niya ang kanyang pouch at isinuot ang blazer. Pagkababa niya ay napadako sa kanya ang tingin ng dalawang gwapong lalaki na nakaupo sa sala."You look perfect, Ate," nakangiting puri ni Sammy. Wala si Samuel dahil may inaasikaso ito. Tumayo na rin si Kevin. He is handsome, no doubt. Ngumiti ito sa kanya na ginantihan naman niya."Good evening pretty lady," pagbati nito."Same to you, handsome," ganting puri niya rito.
KANINA pa si Sandra nakatingin sa salamin. Bumabalik sa isipan niya ang mga nangyari kagabi. Ang mga panghuhusga ni Aj sa kanya. Nagtagumpay siyang huwag mapaiyak sa harapan nito kahit sobrang nasasaktan na siya sa mga binibitiwan nitong salita.Nasabi na ni Kevin ang ginawang deal ng lolo ng mga ito. Hindi nga siya makapaniwala noong una. Pero sabi naman nito na huwag niya masamain 'yon. Sa totoo lang hindi naman siya nakaramdam ng galit. Mas pabor pa nga sana sa kanya 'yon dahil si Aj mismo ang lalapit sa kanya. Pero pinatunayan lang talaga nito na hindi siya nito magugustuhan. Dahil kahit may yate ng premyo ay ni hindi siya nito nilandi.Malalim siyang napabuntung-hininga."Panget ba ako?" kausap niya sa repleksyon sa salamin."You are not ugly. You are the most beautiful girl I ever seen," sagot ni Sammy habang papalapit sa kanya. Napakagwapo talaga nito.Ngayon ang engagement party ni Clara. Silang dalawa lang ni Sammy dahil bukas pa ang uwi ni Samuel na hindi niya alam kung saan
MABILIS ang paglipas ng mga araw, buwan at taon. Sampung taon na nga ang lumipas mula nang magsama sila bilang mag-asawa. At sa loob nang mahigit sampung taon na 'yon ay walang pagsidlan ng saya ang naramdaman ni Sandra. Having three kids was enough to be grateful. At sa mga taon pang darating ay mas sisiguraduhin niya na patuloy niyang papahalagahan ang pamilyang binuo kasama ng pinakamamahal niyang asawa. "Are you ready, baby girl?" Napalingon siya sa asawa na kakapasok lang sa silid nila. At kahit sampung taon na ang lumipas. Her husband remains as one of the handsome men in her eyes. "Baby girl, stop staring at me like that. May lakad tayo at alam ko na ayaw mo na ma-late." Natawa na lang siya sa sinabi ng asawa."Why? It is bad to admire how handsome my husband is?" Pinalandi niya pa ang boses para asarin ang asawa. Alam niya naman kasi kung ano ang kahinaan nito. Aj groaned. At bago pa niya ito tuluyan matukso ay nagmamadali na siyang tumayo. "Baby girl! You really know how to
HINDI maipinta ang mukha ni Sandra. Kanina pa siya wala sa mood at hindi niya alam kung bakit. Siguro ay dahil sa kanyang pagbubuntis. Mga tatlong buwan na ang tiyan niya. Hindi naman siya pinabayaan ng asawa dahil todo asikaso ito sa kanya. Pero itong mga nakaraang araw ay ayaw niya itong nakikita. Mas gusto niya makita ang kuya ni Clara—si Jacob. "Baby girl, I'm home!" Ang malakas na boses ng asawa ang kanyang narinig. Nanatili siyang nakahiga at nagtalukbong ng kumot. "Baby girl, are you okay? May masakit ba sayo? Masama ba pakiramdam mo? I will bring you to the ho—" "Nothing! And please, stop asking. Ayoko marinig ang boses mo!" naiinis niyang sagot at mas hinigpitan ang hawak sa comforter nang maramdaman niya na inaalis 'yon ng asawa."Baby girl naman, stop doing it. Nasasaktan na ako," bakas ang sakit sa boses nito pero ewan niya ba kung bakit wala siyang maramdaman na awa. Imbes ay mas lalo siyang naiinis. Bakit naman kasi ganito ang epekto ng pagbubuntis niya?Hindi siya nag
TALAGANG sinulit ni Aj ang kanilang travel honeymoon. Napapailing na lang si Sandra habang pinagmamasdan ang asawa na masayang nakikipagkwentuhan sa mga pinsan at sa kambal niyang kapatid. Sigurado siya na puro kalokohan at kayabangan lang ang ipinagsasabi nito. Wala naman maganda do'n."Pretty Beshie!" Napalingon siya sa tawag ni Clara. Napangiti siya saka sinalubong ito ng yakap. "Blooming, ah. Mukhang maraming vitamins ang naitarak sayo." Natawa siya sa sinabi nito. Wala na talagang bahid ng kainosentehan ang kanyang beshie. "Isang linggo ba naman sinulit…ewan ko lang kung hindi pa mabuo ang bunso namin," ganting biro niya rito sabay himas sa kanyang maliit pa na tiyan. One week vacation in Hawaii is really great. Lalo na kung libre. Dahil nga nanalo ang asawa sa pustahan nito at nina Kevin at Anthony. Na-enjoy niya ang lugar. Siyempre hindi naman pwedeng magkulong lang sila sa kwarto at puro jugjugan lang. Kumusta naman ang beauty niya."Hello there, pretty ladies," bati naman ni
"SANDREW, bumaba ka d'yan!" sigaw ni Aj sa anak na lalaki. Paano ba naman kasi ay umakyat sa may railings ng hagdan at naglambitin. Mabuti at sa may mababang parte lang."Daddy, look I feed snoopy." Nanlaki ang mga mata niya nang makitang punong-puno ang bunganga ng pinabili nitong aso na ang breed ay Chihuahua kahit na ayaw niya. Wala siyang nagawa dahil nagwala ito at sinang-ayunan naman ni Sandra. Kaya ayon, talo ang kinalabasan niya."Lyna! Snoopy will die if you continue to feed him," sabi niya habang itinatabi ang nakahanda pang pagkain nito."Daddy!! help! help! I'm gonna die!" Mabilis naman niyang dinaluhan si Sandrew na nakakapit sa pangatlong baitang ng railings ng hagdan.Dinala niya ito sa tabi ni Lyna at namaywang siya sa harapan ng dalawa. "Can you please behave, tatlong taon pa lang kayo pero sobrang likot n'yo na! Isusumbong ko kayo sa mommy n'yo!" sermon niya sa kambal. Tatlong taon na ang kambal nila ni Sandra. Sobrang saya niya dahil talaga namang nagbigay kulay an
NASA LIVING room si Sandra habang nanonood ng TV. Hindi na kasi siya pinapakilos pa. Dahil kabuwanan na niya kaya naman medyo nahihirapan na talaga siyang gumalaw.Maswerte nga si Aj dahil hindi niya ito pinahirapan sa paglilihi. Mukhang kakampi nito ang mga anak. Yes, they are going to have a twins, a boy and a girl. She can't wait to see them. Everyone was excited to see their twins, especially Aj's grandparents.Dito na sila pinatira ng magulang ni Aj sa mansion. Ang rason ng mga ito ay wala naman daw magmamana nito kung hindi si Aj. Kaya pumayag na rin sila para mapagbigyan ang magulang nito.Maging ang kambal ay rito na rin nakatira. Ayaw niya kasi malayo sa mga ito. Saka gusto rin naman ng mga magulang ni Aj, mas sumaya nga raw dahil nagkaroon ng buhay ang mansion.Masaya siya sobra dahil naka-graduate na sa wakas si Samuel habang si Sammy ay ipinagpatuloy ang pagiging doctor nito.Bumalik siya sa kasalukuyan nang maramdaman na sumakit ang kanyang tiyan."Ahhhh!!!" sigaw niya ha
DAHAN-DAHAN iminulat ni Sandra ang kanyang mga mata. Sumalubong sa kanya ang puting kisame."Baby girl, you're awake! Thanks God," masyang tinig ni Aj ang kanyang narinig. At naramdaman niya ang paghawak sa kanyang kamay.Inilipat niya ang tingin dito dahilan para magtama ang kanilang mga mata. Bakas ang kasiyahan sa mukha nito habang hawak-hawak ang kanyang kamay at hinahalikan iyon.Lumibot ang tingin niya sa paligid ng silid at napaawang ang kanyang bibig sa nakita. Lahat ng pamilya ni Aj ay narito maging ang kambal. Naalala niya ang huling nangyari. Oo nga pala, bigla na lang siya nawalan ng malay."Iha, maayos na ba ang pakiramdam mo? Ano ba nangyari at hinimatay ka?" tanong ng lola ni Aj.Akmang uupo siya nang mabilis siyang inalalayan ni Aj. Napangiti tuloy siya. Napa-sweet talaga ng mahal niya. Nang sa wakas ay nakaupo na siya ay biglang tumuon ang tingin niya kay Kevin. Napasimangot tuloy siya."Oh! Bakit ganyan ang tingin mo sa akin? Parang ang laki ng kasalanan ko. The last
"WHAT?!" malakas na sigaw ni Sandra kay Clara na nasa kabilang linya. Palagay niya ay nabasag ang eardrums nito."Beshie, balak mo ba sirain ang eardrums ko. Makasigaw lang wagas! Kainis ah!" reklamo nito.May ibinalita kasi ito na dahilan para tawagan niya ito. Lagpas dalawang linggo na simula nang umalis siya sa Manila. Pinatay niya ang kanyang cellphone dahil sigurado na uulanin siya ng tawag at message. Ngayon niya lang naisipan buksan at ang unang bumungad sa kanya ay ang mensahe ng kanyang kaibigan."Still there beshie?" Nabalik siya sa sarili nang marinig ang boses ni Clara. Oo nga pala, kausap niya pa ito."Ye-yeah.""So, ano na? Okay lang sayo? Hahayaan mo na lang na maikasal si Andrew sa Nicole na 'yon? Angkinin ang anak na 'di naman kanya," dire-diretsong wika nito."Pero ikakasal na kami.""Ikakasal? Hindi ba nag-run away bride ka? Paano kayo ikakasal? Ano ba kasi nangyari at nag-alsa balutan ka?" bakas na ang iritasyon sa boses nito. "I don't like that Nicole. Mabait siya
"NANAY, sandali lang po magpapaalam lang po ako kay panget," paalam niya sa kanyang nanay."Aj, hindi na pwede nandito na 'yong tricycle na maghahatid sa atin. Balikan mo na lang siya." Wala na siyang nagawa nang hilahin na siya ng kanyang ina pasakay sa naghihintay na tricycle."I'm sorry panget, pero pangako babalikan kita. Hintayin mo ako!" piping usal niya sa sarili habang unti-unting lumiliit ang lugar na espesyal sa kanya.…"Andrew, anak wake up. Kevin, call a doctor or call Dominic now!"Dahan-dahan ni Aj iminulat ang mga mata."Oh my God! Thank God you're awake," tinig ng kanyang mommy ang kanyang naririnig."Apo, how are you?" sunod niya narinig ang tinig ng lola niya.Gising na siya at gusto niya ibuka ang bibig pero tila hindi niya kontrolado ang kanyang katawan."What happened to him? Where is the doctor?" tinig ng kanyang daddy.Narinig niyang bumukas ang pintuan at may lumapit sa kanya.Ramdam niya ang ginawang pag-eksamin sa kanya habang nananatili siyang nakahiga."A
NAPAGDESISYON ni Aj na bumalik na sa kanyang condo. Pagkalabas niya kanina ay sa rooftop siya dumiretso kung saan may isang restobar. Puwesto siya sa pinakatagong lugar. Gusto niya mapag-isa. Gusto niya ilabas ang sakit na nararamdaman niya. Gusto niya itanong nang paulit-ulit kung ano ba ang mali at kulang para hindi siya maging sapat? Pero alam niya na hindi niya ito masasagot.Nang halos tatlong oras na siya nakatambay sa rooftop ay nagdesisyon na siyang bumalik sa kanyang condo. Umaasa na naroon pa rin si Sandra. Baka nahimasmasan na ito at pwede na silang mag-usap nang maayos.Kung kinakailangan niya humingi ng tawad sa mga nasabi ay gagawin niya. Manatili lamang ito sa kanyang tabi. Being alone for a while made him realize that he can't afford to lose her. He will fight until she says that she doesn't need him anymore.Pagkarating sa may pintuan ay bumuga muna siya ng hangin bago pinindot ang kanyang password at binuksan ang pinto.Nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kan