At hanggang sa dumating ang tanghali at hapon ay hindi bumaba ang lagnat nito kaya napagdesisyunan na niyang dalhin ito sa hospital. Agad namang sinuri ng doktor si Lexi.
Umupo s'ya sa tabi ng anak.
"Mama? I'm shcared..." sabi ni Lexi. Kukuhanan kasi ito ng dugo para i-test.
"It's okay baby. Be strong okay?"
Humihikbi itong tumango kaya naman inalo pa niya ito. "It's okay, Mama is just here."
Napakapit ng mahigpit si Lexi sa kamay ng ina at isinubsob nito ang mukha sa braso niya nang makitang papalapit ang doktor.
"It's okay. It's okay, baby." Alam
💔-💔-💔-💔-💔"We're leaving tomorrow," malungkot na saad ni Xandro. "But I promise I will come back when I grow up. Or I will wish to santa claus to give me a ride from there to here..."Nakatingin lang naman si Lexi sa bata pero malapit na itong humikbi. Iyon ang unang pagkakataon na nagkaroon ito ng kalaro kaya nalulungkot ito na uuwi na rin pala ito."Okay..." humihikbing sagot ni Lexi."It's okay, don't cry." Xandro pats Lexi's head. "Papa told me that promise should be kept. And I will keep my promise to you..."Tumango naman si Lexi. "Okay..."Tumayo si Lorenzo at lumapit sa anak na si Xandro. "We have to go Xandro. Lexi have to rest."Napipilitan namang pumayag si Xandro. "I'll see you soon..."Tumango lang naman si Lexi at kinaway ang kabila nitong kamay. "O-Okay, bye-bye.""Get well baby, okay?" sabi ni Lorenzo sa bata. "We're going."Pigil ni Lexi ang luha at paghikbi. "Okayyyy..."
💔-💔-💔-💔-💔"Wala na kayong babayaran, Miss Morales," ani ng cashier ng hospital."O-Okay, thank you." Hindi na s'ya nagtanong dahil alam na niya kung bakit at sino ang nagbayad. Bumalik na ulit s'ya sa loob."Magaling na ang baby namin," si Sebastian. Mahina nitong kinikiliti si Lexi."Are you ready?" nakangiti niyang tanong sa anak. Masaya naman itong sumagot."Okay, let's go?""Let me carry you." Binuhat ni Sebastian ang pamangkin."I'm going homeeeee..." nakangiting sabi ni Lexi."Because you're a good girl."Nakangiti si Sunday habang nakasunod sa mga ito palabas. At nang tuluyan na silang makalabas ay tila nakahinga na s'ya ng maluwag. Nagpapasalamat s'ya at agad na gumaling ang anak."Oh, lala is here."Napatingin si Sunday sa tinitingnan ng anak. Akala niya ay ang inay Marita niya ang tinutukoy nito.Unti-unting nawala ang kaniyang ngiti nang makita si Mrs. Harisson na
💔-💔-💔-💔-💔DE LUCA'S MANSIONNagpupunas ng buhok na lumabas si Matteo sa banyo ng tanghaling 'yon. Natigilan s'ya at napatingin sa nakapatay pa rin niyang cellphone.-- 'The wedding was off.'Pabagsak s'yang umupo sa kama at inabot iyon at nagdadalawang isip iyong buksan.Sa huli ay inilagay na lang niya ito sa backpack niyang nakabukas na nasa baba ng table."Ah, shit." Muli niya iyong kinuha ngunit nagtaka s'ya nang dalawang cellphone ang naroon. "Oh." Kinuha niya iyong pareho. Kay Sunday ang isa no'n. Naalala niyang itinago niya 'yon sa babae.Binuksan niya 'yon at agad na may nagpop-up na notifications."Che cazzo è questo?" (What the fuck is this?)💔-💔-💔-💔-💔PHILIPPINES"Mmm.." ungol ni Sunday nang kumilos s'ya sa pagkakahiga. Nagmulat s'ya ng mga mata at agad bumungad sa kaniya ang mukha ni Mrs. Harisson. Buman
💔-💔-💔-💔-💔Naalimpungatan si Sunday nang maramdamang may tumatama sa kaniyang noo. Agad niyang nakita si Ethan na nilalapatan ng basang towel ang noo niya."How are you feeling?" tanong nito sa inaantok na boses.Bumangon s'ya at umupo sabay tingin sa Ginang na ngayon ay tulog pa rin. "W-What time is it?""It's 2am.""Oh." Tiningnan niya ang binata. Halata sa mukha nito ang pagod. "Magpahinga ka na." Tumayo s'ya para bigyan ito ng espasyo. "Matulog ka na.""But you have to rest." Umupo ito sa gilid at isinandal ang sarili. "Sit.""Hindi na, sige na. Magpahinga ka na. Magbabanyo lang ako." Tumalikod na s'ya at pumunta sa banyo.Hindi naman s'ya nagtagal doon at lumabas na rin s'ya. Nakita niya si Ethan na nakatulog na yata. Nilapitan niya ito at inilagay ang paa sa sofa na nakalapat sa lapag. Napangiti s'ya bago tumalikod at lumapit sa Ginang.Nanginginig ang kamay niyang hinawakan ang kamay nito.
💔-💔-💔-💔-💔Kung sa hundred percent, 75 pa lang ang kaniyang naaabot. May puwang pa sa kaniyang puso na hindi pa napupunan. Nais man niyang abutin iyon ngunit wala ng kasiguraduhan kung makukuha pa niya iyon.Isang linggo na rin ang lumipas nang ma-ospital si Mrs. Harisson. Plano na rin ng mga itong bumalik sa New York para mas mabantayan ang kalusugan."Ayaw mo bang tanggapin ang inaalok niya?" Lumapit ang inay Marita niya sa kaniya. Nasa rooftop kasi s'ya nang gabing iyon."H-Hindi ko alam 'nay. Ayaw kong iwan kayo dito.""Hindi mo kami kailangang alalahanin pa ng sobra, malalaki na ang mga kapatid mo at ayos lang ako, ayos lang kami dito.""P-Pero 'nay--""Sumama ka, matagal mo ng gustong makasama ang Mama mo."Napabuntong-hininga si Sunday. Gustuhin man niyang sumama sa mga ito pero ayaw niyang iwan ang pamilya niya dito."Hindi naman ibig sabihin no'n ay hindi ka na babalik, di ba? Isa pa, pal
💔-💔-💔-💔-💔"Do you want to see your Mama happy?" Nakaupo sa lap ni Sebastian ang humihikbing si Lexi ng gabing iyon. Sinubukan kasi ni Sunday na magpaalam sa anak pero umiyak lang ito at pumunta sa tito Seb nito."O-Of courshe, I want her to b-be h-happy...""Then tell her that you want her to be happy. She will not stay there for too long. Your Mama will come back here with your Papa so your Papa will never leave again."Agad na tiningala ni Lexi ang tito Seb nito. "R-Really? W-With my Papa? Hesh not going anywhere a-anymore? A-And I can piggyback ride on him?"Tumango si Sebastian habang nakangiti. "Yes.""R-Really? Mama will be happy too?""Yes, baby."Hindi nagsalita ang bata, humikbi lang ito. "Am I bad to Mama?""No baby, you're not.""B-But I walked out from our room...""Then go back and tell her, okay?"Humihikbi pa rin at namumula ang ilong na tumango si Lexi. "O-Okay..."
💔-💔-💔-💔-💔 Bumangon si Sunday mula sa pagkakahiga. Agad napaikot ang tingin niya sa kwartong inuukupahan niya ngayon. Sobrang ganda at malaki rin. Tiningnan niya ang oras sa cellphone niya at nakitang maghahating-gabi na pala at kumakalam na rin ang sikmura niya sa gutom. Napahaba ang tulog niya na dapat ay idlip lamang. Inayos muna niya ang sarili bago lumabas. Naroon pa rin ang pagkamangha niya kahit ito ang pangalawang beses na makapunta s'ya sa bahay ng mga ito. Dahan-dahan s'yang bumaba ng hagdan at pumunta sa kitchen. "What are you doing here?" Nabitawan niya ang hawak na baso at tumama iyon sa paa niya dahil sa gulat. Natuod din s'ya sa kinatatayuan kahit na nasaktan ang paa niya. That voice. Napapalunok s'yang humarap dito at agad na bumungad sa kaniya ang walang emosyong mukha ni Matteo. "A-Ah... k-kasi..." Hindi niya mahanap ang tamang salita na sasabihin niya. Hindi niya inaasah
Ilang minutong katahimikan hanggang sa basagin na iyon ni Sunday. "H-How are you?" Tiningnan niya si Matteo na focus lang sa pagda-drive."I'm fine as you can see."Natahimik sila ulit kaya nag-isip na naman s'ya ng pwedeng itanong. Blangko talaga s'ya sa mga ganito dahil ngayon pa lang niya ito gagawin sa buong buhay niya."I'm sorry... s-sa nangyari.""Nangyari? May nangyari ba?"Napatingin s'ya ulit kay Matteo, at kahit side profile nito ay walang makikitang kahit na anong emosyon."Sa lahat, mula sa simula. I'm sorry.""Nothing will change.""Matteo--""You're here because your failed wedding, do you know how much insulted I am right now? You're just simply telling me that I am just an option," prangka nitong saad.Napatungo si Sunday. "I'm s-sorry.""Oh, I am much insulted right now. You're saying that you're guilty. Okay, alright. I got it.""H-Hindi naman s-sa gano'n--""Then what
❤️-❤️-❤️-❤️-❤️Nagising si Sunday na katabi si Matteo. Napasiksik tuloy s'ya sa lalaki na ikinatawa naman nito."Good afternoon babe," anas nito at hinalikan s'ya sa noo. It's already noon?"Kanina ka pa?""Yeah, an hour before you wake up.""Pinanood mo akong natulog?" nakapikit pa rin niyang tanong at mas iniyakap ang mga braso dito."Yeah."Mahina niyang kinurot ang parteng tiyan nito. "Bakit mo naman ginawa 'yon?""Just can't help to watch your beautiful face."Tiningala niya si Matteo. "Bolero ka talaga." Bumangon s'ya paupo, si Matteo naman ay nanatiling nakahiga at nakatingin sa kaniya, hindi, nakatitig sa kaniya."What?" natatawang tanong ni Sunday. May iba sa mga tingin nito. "May gusto ka bang sabihin?"Hindi ito sumagot, imbis ay kinuha nito ang kamay niya kaya't napatingin din s'ya doon. Agad s'yang natigilan nang makitang mayroon s'yang singsing doon."W-What is this?" nauutal niyang tanong at hindi malaman kung ngingiti ba o
Lahat ay nakaayos, pati ang mga pagkain na sinadya niyang lutuin, lahat ay pagkaing pinoy na madalas noong kainin ni Matteo noong nasa Pilipinas sila. Sa gitna ay isang cake na s'ya rin ang nag-bake. Napatingin si Sunday kay Franscesca, sumenyas ito na dumating na si Matteo. Nginitian naman niya ang dalaga bago ito bumalik sa loob.Nagsimulang kumabog ang dibdib niya at nakagat din ang ibabang labi. Sa tanang buhay niya ay ngayon lang niya ito ginawa.Napangiti s'ya nang marinig ang boses ni Emma at ni Matteo, pinapapunta ito sa kinaroroonan niya. S'ya naman ay gano'n na lang ang kaba, abot-abot na.Nang makitang gumalaw ang pinto ay napaayos s'ya ng upo.Heto na...Mas napangiti s'ya nang makita si Matteo. Natigilan ito at mukhang hindi inasahan ang nakikita."Hi," sambit niya at mas binigyan pa ito ng mas matamis na ngiti, nag-aanyaya na lumapit. Ngunit si Matteo ay naestatwa doon, bahagya pang napanganga. Nakaka
❤-️❤-️❤️-❤️-❤️Nang magtanghali ay nagdesisyon si Sunday na pumunta sa kompanya at hatiran ng tanghalian si Matteo, ipinagluto niya ito. Katulad ng sinabi niya kahapon, pupuntahan niya ito dito at sabay silang magtatanghalian.Hindi s'ya namalayan ni Matteo na pumasok sa opisina nito. May kausap ito sa laptop at kuntodo ang mga ngiti nito, ngiting puno ng pagmamahal. Sino naman kaya 'yon.Tumikhim si Sunday dahilan para mapatingin sa kaniya si Matteo, mabilis itong ngumiti sa kaniya pagkatapos ay mabilis ding ibinalik ang tingin sa laptop. Maya-maya'y isinarado na nito 'yon."Hi," gwapo nitong bati sa kaniya. Tumayo ito at niyakap s'ya mula sa likuran at inamoy ang buhok niya pababa sa leeg. "Smell so good..."Tinapik naman ni Sunday ang braso nito. "H'wag ka nga, kumain na tayo.""Yeah," kinagat nito ng mahina ang tainga niya dahilan para mangilabot s'ya at makaramdam ng kakaibang sensasyon. "I'm eating."Natatawa
Nagmulat si Sunday at agad na bumungad sa kaniya ang hubad na dibdib ni Matteo. Tiningala niya ang lalaki at himbing pa rin itong natutulog. Napangiti s'ya, hindi s'ya nagsisisi na ginawa niya 'yon, at iyong nangyari kahapon. Lihim na nagpasalamat si Sunday sa bakla, kailangan niya itong pasalamatan.Kumilos s'ya at umupo habang hawak ang kumot sa kaniyang dibdib para takpan ang hubad na katawan.Mukhang himbing na himbing pa si Matteo kaya't bumangon na s'ya. Sunday stood up naked and put her night dress on. At pagkatapos ay binalingan niya ulit si Matteo."Oh," bulalas niya. Nakatingin na pala ito sa kaniya. Agad s'yang pinamulahan ng pisngi. "Pinapanood mo ba ako?"Ngumisi ito. "What? What's wrong? Nakita ko na naman iyan lahat."Kunwaring napairap si Sunday."Good morning babe." Tumayo si Matteo na ikinalaki ng mga mata niya."H-Hey... atleast cover yourself."Prente lang itong naglakad palapit sa kaniya habang nanunu
Nang dahil sa ginawa nitong 'yon ay agad sumiklab ang init sa kaniyang katawan. At tila ay hindi na niya maramdaman ang malamig na tubig na nagmumula sa shower.Napasinghap s'ya nang bumaba ang strap ng kaniyang damit sa kaniyang kalahating braso."I don't like it," anas nito habang pinapasadahan ng kamay ay kaniyang hubad na likod.Napapikit s'ya. Parang biglang nanghina ang kaniyang buong sistema.Maya-maya'y tumigil ito sa ginagawa. "Clean yourself, Sunny. I don't like making love when someone touched this skin before me."Natigagal s'ya sa sinabi ng lalaki at hindi makakilos para lingunin ito.At nang maramdamang lumabas na ito ay naitukod na lang niya ang braso sa dingding upang kumuha doon ng suporta. Masyado s'yang pinanghina nito at kakailanganin niya iyon.Ilang minuto pa ang lumipas bago s'ya mahimasmasan at makuhang linisin ang sarili.Kinuha niya ang bathrobe nito at isinuot iyon nang matapos sa paglilig
Lumabas na si Sunday matapos ang kalahating oras. Wala ang secretary ni Matteo doon kaya naman mag-isa s'yang pumasok sa elevator. Tumigil iyon nang nasa 4th na s'ya."Grazie a Dio, sei qui," saad ng beki na pumasok. "Dove stai andando?"Itinuro ni Sunday ang sarili. "Excuse me, Am I the one you are talking to?"Inirapan s'ya ng bakla. "Yes, fino a quando non ho capito?""Ahh, I'm sorry but I don't understand you.""So che non ti piace, abbiamo davvero solo bisogno di un modello femminile in questo momento."Naiilang s'yang ngumiti. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito. "I'm sorry but I can't understand Italian.""Are you kidding me?""H-Huh?"Kinapitan s'ya nito sa braso at hinila palabas ng elevator."T-Teka, wait.""It will only take minutes.""W-What are you talking about?"Hindi na ito umimik habang hila-hila pa rin s'ya nito. Hindi niya alam ang nangyayari. Ano bang sinasabi n
Hindi talaga niya maintindihan si Matteo. Kagabi lang ay pinapaalis na s'ya nito at ngayon naman ay ayaw nitong ma-bore s'ya sa mansion.Bumaba na s'ya nang matapos niyang ayusin ang sarili. Naabutan niya ang dalawa, si Emma at si Fransesca na naghihintay sa kaniya sa baba.Pormal ang mga itong tumungo."H-Hey, you don't have to do that, okay?""Ah... hehehe," nangiti na lang si Emma gano'n din si Franscesca pero kitang-kita niya ang lungkot sa mga ngiti nito."Ah, pwede bang sa agency nila tayo pumunta?""Yes, Miss Sunday?" hindi naiintindihang tanong ni Emma."A-Ah... Can we just go to their agency?" Pumasok s'ya sa kitchen at kinuha ang niluto niyang Filipino food para sa lalaki. "Sure, Miss Sunday," ani Franscesca. "Ah--- Sunday."Ngumiti naman si Sunday. "Let's go?"Nasa likod niya ang dalawa kaya naman nilingon niya ito at sinabing sumabay sa kaniya sa paglalakad. Nahihiya naman ang
Maghapong hindi nakita ni Sunday si Matteo dahil nasa agency ito. Nalaman niyang isa pala itong sikat na model bago sila magkakilala. At ngayon ay ito na ang CEO ng sariling agency ng mga ito.Kaya pala noong unang kita niya dito ay pansin na agad niya ang maganda at matikas nitong pangangatawan. Naisip pa niya noon na isa itong sikat na artista.Nalaman din niyang kaya ito nagpunta noon sa New York ay dahil sa issue ng mga ito at ni Alessandra na lumabas din na walang katotohanan. Ginawa lamang iyon ni Alessandra dahil sa pagmamahal nito kay Matteo.Hindi pa rin niya ito nakikita hanggang ngayon kahit nasa iisang bubong lamang sila.Lumabas s'ya mula sa kwarto, suot ang isang white satin night dress. Pinatungan niya iyon ng roba. Alas-nuwebe na rin ng gabi kaya naman nasisigurado niyang nasa kwarto na ito maliban na lang kung lumabas ito.Nakita niya si Emma kaya naman tinanong niya ito kung nakita nito si Matteo. Sinabi naman nitong naroon
Nasa loob pa rin ng kotse si Matteo. Nasa parking lot s'ya ng hotel kung saan naka-check in ang babae.He can't believe himself doing this. He shouldn't be doing this. He was not the one who left.And he should be still mad.Yeah...He's just an option.Matteo gritted his teeth and start manevouring his car and left.💔-💔-💔-💔-💔Matteo on his only boxer shorts, lying flat on his bed that morning when he heard knocks on his door. Hindi niya iyon pinansin, imbis ay hinagilap niya ang unan at itinabon iyon sa kaniyang mukha.Ngunit hindi pa rin tumigil sa pagkatok ng kung sinumang nang-istorbo sa tulog niya. Tumayo s'ya para buksan iyon."What?--" Agad s'yang natigilan.In front of him is gorgeous woman in a maid's cloth."Good morning."Napalunok s'ya nang mapatingin sa mapang-akit nitong labi."What are you doing here?" malamig niyang tanong pero hindi manla