NAGISING si Achilles nang parang may humaharang sa ilong niya at hindi siya makahinga nang mabuti.Iminulat niya ang mga mata at napabuntong-hininga na lang nang makitang natutulog ang apat na taong gulang niyang anak na si Rivas sa mukha niya.Nasasanay na itong natutulog sa tabi nila ni Leah. At pagdating ng umaga ay nakadapa na ito sa mukha niya kaya hindi siya makahinga. Ang maliliit nitong paa ay nasa leeg niya at ang ulo ay nasa may buhok na niya. At ang tiyan nito ay nasa mukha niya.Dahan-dahan niyang tinanggal ang anak sa mukha niya, saka inilapag ito sa malambot na kama.Natigilan si Achilles nang makitang gumalaw ito. Akala niya ay iiyak pero kumipot uli ang cute nitong bibig.A soft chuckle awakened his senses. Bumaling siya sa pinanggalingan n'on ay agad siyang napangiti."Morning, moon cake.""Hey, baby." Dumukwang si Leah palapit sa kanya, saka hinalikan siya sa mga labi. "Pasensiya na, ha? Hindi ko nailipat si Riva dito sa kama. Nagigising, eh.""Good morning." Ngumiti
"MOON CAKE, bakit ba hindi mo ako pinapansin?" Abol hanggang bubong ng bahay nila ang inis ni Achilles habang nagtatanong. "Wala naman akong ginawang masama sayo. Bakit ba?"Umismid ang asawa niya saka tumagilid ng higa, malaki na ang tiyan nito kaya dahan-dahan ang galaw nito. "Ayoko sayo. Ang baho mo."Holy fuck!Napanganga siya at napakurap-kurap. "Moon cake naman, e. Alam mo ba kung ilang beses na akong nagpalit ng pabango para lang hindi ako mabaho sa pang-amoy mo?"Inirapan siya nito. "Pakialam ko naman. Mabaho ka, kaya lumayo ka sa'kin!"Achilles gritted his teeth in so much annoyance. Pilit niya itong iniintindi kasi nga buntis, pero may mga pagkakataon na naiinis talaga siya.Galit na lumabas siya ng silid niya at malalaki ang hakbang na umalis sa bahay nila. Bibili siya ng bangong pabango. Mababaliw siya kapag hindi pa siya pansinin ng moon cake niya. It's been two days!Achilles sighed and went to the nearest store to buy new cologne. Nang makabili siya, kaagad siyang bumal
MARAHAS na ipinilig ni Leah ang ulo habang nagmamaneho ng walang destinasyon. Laman ng isip niya ang panloloko sa kanya ni Kyle, ang fiancé niya na nahuli niyang nakikipagtalik sa ibang babae.Magulo ang isip niya at para iyong sasabog.A tear escaped her eyes again. Bakit ba palagi nalang issue sa mga nagiging boyfriend niya ang pagiging plus size niya? Hindi naman siya masyadong mataba, talagang malaman lang ang katawan niya. Kahit anong gawin niyang pagda-diet, wala namang nangyayari, pero sumusubok pa rin siya. Bakit ba ganoon ang mga lalaki? They prefer skinny women than voluptuous like her? Ganoon na ba talaga ang pag-ibig ngayon, size na ang basehan kung mamahalin ang isang tao o hindi?At bakit ba palagi nalang siyang nasasaktan? Nagmahal lang naman siya ng totoo. Kailangan ba niyang baguhin ang sarili bago may lalaking magmamahal sa kanya ng buong-buo?Itinigil niya ang sasakyan ng makita ang Bachelor's Club. Mabilis niyang kinabig ang manibela para i-park ang kotse niya sa p
PARANG nauupos na kandila na umupo si Leah sa katapat na upuan ni Achilles. Hiyang-hiya siya sa sarili at pinagdarasal niya na sana bumuka ang lupa at nang mailibing niya ang sarili sa sobrang kahihiyan.Hindi siya makatingin kay Achilles. "A-Anong well?"Huminga ng malalim ang binata. "What are we going to do now?""Hindi ako buntis," mabilis niyang sabi sa isiping makakatulong iyon para umalis na ang lalaki."At paano ka naman nakakasiguro?""Basta. Ano... kasi ... basta. 'Yon na 'yon."llang segundo itong natahimik bago nagsalita ulit. "Look at me, Leah."Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin sa binata. "A-Ano ba ang kailangan mo sa akin?" Pinaghalong kaba at hiya ang nararamdaman niya. "Oo, may nangyari satin pero kailangan bang gawing big deal 'yon? One night stand happens all the time, Mr. Williams."Mataman siya nitong tinitigan na walang emosyon ang mukha. Para itong galit kasi nakatiim ang bagang nito pero wala naman siyang mabasa sa mga mata nito."Yeah, one night stand doe
MAAGANG pumasok sa restaurant si Leah. Natuwa siya ng makitang kompleto na ang waitress nila. Hindi na niya kailangang mag waitress ngayong araw.Habang dumadaan ang mga oras, palabas-labas ng Manager's Office si Leah. Ang alam ng lahat nag oobserba siya pero ang totoo ay hinahanap palagi ng mga mata niya si Achilles. Pero hanggang sumapit ang hapunan, ni anino ni Achilles Williams ay hindi niya nakita.Why did she even expect that he would come today? Sabi na nga ba niya, pare-pareho lang ang mga lalaki sa mundo. Mga walang isang salita at puro mga sinungaling.After that disappointing night, her life came back to normal. Araw-araw siyang pumapasok sa restaurant at mina-manage iyon. Nag-umpisa nang magtanong ang mga empleyado ng restaurant kung bakit hindi na bumibisita si Kyle at buong puso naman niyang sinabi sa mga ito ang dahilan.They pitied her. Of course. Tama si Kyle. Palaging issue ang pagiging plus size niya. At iniisip ng mga taong nakakaalam na wala na sila ni Kyle dahil
BUMUGA ng hangin si Leah habang nagsasara ng restaurant. Monday was boring. Tuesday was still boring. Now it was Wednesday, and it still was boring as hell.Pagkatapos niyang i-locked ang pinto, tamang-tama naman na tumunog ang cell phone niya.Cousin Tyron calling...Sinagot niya ang tawag at kaagad na nagsalita si Tyron na ikinagulat niya."Hey, cousin. Ano itong nalaman kong balita na hindi na matutuloy ang kasal niyo ni Kyle? Sinaktan ka ba niya? Ano na naman 'to? Just an issue or it's true."llang minutong nawalan ng imik ang nasa kabilang linya. "Gusto mong pag-usapan?""Nah. I'm good," pagsisinungaling niya.She was not good. She was depressed!"Sigurado ka? You could come by my house tomorrow.""Marami akong gagawin bukas," aniya. "Maybe next time.""Oh. Okay," ani Tyron na parang wala nang masabi."Yeah. I have to hang up now.""Sige. Ingat ka, okay? Kapag may kailangan ka,tawagan mo lang ako. Okay?""l will," walang buhay niyang sagot.Nang mawala sa kabilang linya ang pins
NANG makarating sa bahay niya sa Bachelor's Village si Achilles, nakatanggap siya ng tawag mula sa ina niya na nasa Greece. Kaagad niya iyong sinagot."How are you, mitéra?" Mitéra meant mother."I'm good, son," sagot ng ina niya. "Anyway, how is she? Did you already make a move? I told you to make it fast, my son. Always fight. Conquer!"Natawa siya sa pinagsasabi ng ina niya. "Mother, everything is going smoothly.""Oh yeah? If you need my aid, just tell me. Okay?" His mother offered. "l will gladly offer our house jewelries"Mom," Sansala niya sa ina. "It's fine. You don't need to do that.""Well, you are the prince of the House of Kostas—""Mom. Stop it," pigil niya sa iba pang sasabihin ng ina. "l already turned my back from that title. I am no prince of any house. I'm just plain me. I'm just Achilles Williams—""No!" May talim ang boses ng ina niya. "You are Achilles Kostas Williams. You are Greek, American, and Filipino combined but that doesn't stop you from being the prince o
KABABABA palang ni Leah mula sa kuwarto niya ng marinig niya ang pang-iingay ng doorbell nila. Hindi pa niya naayos ang sarili maliban sa nag toothbrush at naghilamos lang siya pagkagising. Buhaghag pa rin ang buhok niya at naka-pajama pa ng buksan niya ang pinto sa isiping ang kapit-bahay niya iyon at magbibigay na naman sa kanya ng chocolate cookies, panhilom daw sa nasugatan niyang puso. Hindi gumana ng maayos ang utak ni Keah ng mapagbuksan niya ng pinto si Achilles. Mabilis sanang isasara niya iyon pero naunahan siya nitong ilagay ang paa sa pinto para hindi sumara."Fuck! Ouch!" Hiyaw nito ng maipit ng pinto ang paa nito.Sa halip na maawa sa binata, inirapan pa niya ito. "Ang arte naman nito. Naipit nga lang, e. Saka naka-sapatos ka naman."Masama ang tingin nito sa kanya. "lkaw kaya ang ipitin ang paa gamit ang pinto?" Napamura ito ulit at sinipasipa nito ang paa para mawala ang sakit. "Bakit sa mga pelikula, kapag ginagawa ito ng bidang lalaki, hindi siya nasasaktan?"Doon si
"MOON CAKE, bakit ba hindi mo ako pinapansin?" Abol hanggang bubong ng bahay nila ang inis ni Achilles habang nagtatanong. "Wala naman akong ginawang masama sayo. Bakit ba?"Umismid ang asawa niya saka tumagilid ng higa, malaki na ang tiyan nito kaya dahan-dahan ang galaw nito. "Ayoko sayo. Ang baho mo."Holy fuck!Napanganga siya at napakurap-kurap. "Moon cake naman, e. Alam mo ba kung ilang beses na akong nagpalit ng pabango para lang hindi ako mabaho sa pang-amoy mo?"Inirapan siya nito. "Pakialam ko naman. Mabaho ka, kaya lumayo ka sa'kin!"Achilles gritted his teeth in so much annoyance. Pilit niya itong iniintindi kasi nga buntis, pero may mga pagkakataon na naiinis talaga siya.Galit na lumabas siya ng silid niya at malalaki ang hakbang na umalis sa bahay nila. Bibili siya ng bangong pabango. Mababaliw siya kapag hindi pa siya pansinin ng moon cake niya. It's been two days!Achilles sighed and went to the nearest store to buy new cologne. Nang makabili siya, kaagad siyang bumal
NAGISING si Achilles nang parang may humaharang sa ilong niya at hindi siya makahinga nang mabuti.Iminulat niya ang mga mata at napabuntong-hininga na lang nang makitang natutulog ang apat na taong gulang niyang anak na si Rivas sa mukha niya.Nasasanay na itong natutulog sa tabi nila ni Leah. At pagdating ng umaga ay nakadapa na ito sa mukha niya kaya hindi siya makahinga. Ang maliliit nitong paa ay nasa leeg niya at ang ulo ay nasa may buhok na niya. At ang tiyan nito ay nasa mukha niya.Dahan-dahan niyang tinanggal ang anak sa mukha niya, saka inilapag ito sa malambot na kama.Natigilan si Achilles nang makitang gumalaw ito. Akala niya ay iiyak pero kumipot uli ang cute nitong bibig.A soft chuckle awakened his senses. Bumaling siya sa pinanggalingan n'on ay agad siyang napangiti."Morning, moon cake.""Hey, baby." Dumukwang si Leah palapit sa kanya, saka hinalikan siya sa mga labi. "Pasensiya na, ha? Hindi ko nailipat si Riva dito sa kama. Nagigising, eh.""Good morning." Ngumiti
THEN the priest's voice filled the plane. "l now pronounce you, husband and wife." Bumaling ito kay Achilles. "You may now kiss your bride."Achilles grinned. "Thanks, Father. Kanina pa ako magtitimpi, eh." With that, he pressed their body together and crashed his lips on hers.Agad naman niyang tinugon ang halik nito at yumakap siya sa leeg ng asawa.Achilles was the one who pulled away. "l love you, moon cake.""l love you too, baby," namumungay ang mga matang sabi niya, saka siya naman ang sumiil ng halik sa mga labi nito."Congratulations, my friend!" sigaw ni Elyes. "Umpisa na ng pagiging undetstanding mo."Naghiwalay ang mga labi nila ni Achilles at humarap sila kay Elyes at sa mga kaibigan nito na panay ang congratulate sa kanilang dalawa."Congratulations," sabi ng ama ni AchillesEveryone was silent. Lahat na kaibigan ni Achilles ay nakatingin dito.Tumingin muna sa kanya ang asawa bago sumagot. "Thanks." Halatang pilit ang pagiging mabait nito.Ngumiti ang ama ni Achilles, s
PEOPLE said that happiness was so hard to chase, not easy to have and it could be easily taken away from you. But for Achilles Kostas Williams, happiness had a name. And she was Leah Olaer. His very lovely bride."Hindi ako makapaniwalang darating ang araw na 'to," wika ni Elyes na umiiling-iling pa. "Siguradong hindi ka na makikipag-inuman sa 'kin. Hindi na tayo magbabonding. Wala na."Gustong kutusan ni Achilles ang kaibigan. "Montenegro, mag-aasawa ako, hindi magpapakamatay. Kung makapagsalita ka naman parang namamaalam na ako."Mahinang natawa ang kausap. "Hindi ka ba namamaalam? Sasakalin ka na—este, ikakasal ka na."Achilles rolled his eyes. "Montenegro, huwag kang madrama. Baka pagkamalan tayo.""Hindi pa ba?" Malakas na tumawa ang loko. "Sabi nga ni Shun, may future daw tayo, eh." 'Mang-asar ka pa." Iniumang niya ang kamao."Bubugbugin kita, pangako iyan."Elyes shook his head while chuckling hard. "l can always get into your nerves, huh?""Isn't that what they called friends
HINDI makagalaw si Achilles nang makalapag ang eroplanong sinasakyan. Naninigas ang buong kalamnan niya. Nakakuyom ang kamao niya at pakiramdam niya ay nanlalamig siya."Well, Achi, my friend, halika na," sabi ni Elyes na sumama sa kanya.Huminga siya nang malalim at inipon ang lahat ng lakas ng loob. Pagkatapos ay tumayo siya at pinilit ang mga paa na ihinakbang palabas ng eroplano.The moment his feet touched the Japan's soil, he cringed.Pero kailangan niyang makita si Leah. Ayaw na niyang mawalay ito sa kanya. Sa paglipas ng mga araw na hindi niya nakikita ang babae, natatakot siya na baka nga hindi na ito bumalik.The need to see her was much stronger than his hate to this country.Inakbayan siya ni Elyes. "Handa ka na? Halika na at hanapin natin ang ospital kung saan naroon ang ama ni Leah. Alam mo naman siguro kung nasaan."Tumango siya. "Sinabi sa 'kin ni Leah nang tumawag ako kagabi.""Good. Good." Tinapik nito ang balikat niya. "Let's go." Pilit ang bawat hakbang ni Achilles
DALA ni Achilles ang aso ni Leah at saka isang box ng moon cake habang papasok sa bahay niya. Excited na siyang makita ang nakangiti at masayang mukha ni Leah kapag nakita nito ang aso at ang moon cake."Moon cake?" tawag niya rito nang makapasok sa bahay. "Moon cake?"It's already past six, kaya nasisiguro niyang nakauwi na ito ngayon."Moon cake, I have something for you!" sigaw niya habang nakatingala sa hagdanan. "Come down, moon cake!"Naghintay siya ng ilang minuto pero walang bumaba. He sighed and went to his room. Napakunot ang noo niya nang makitang wala doon ang babae.Mabilis siyang bumaba at nagtungo sa kusina. No one was there. Inilapag niya ang box ng moon cake sa island counter at ang aso sa sahig, saka tinawagan si Leah.Error in connection.His frowned deepened even more. Nandoon pa ba ito sa restauraant? Why couldn't he contact her? He was starting to panic. Nararamdaman niyang bumibilis ang tibok ng puso niya sa kaba at nanlalamig ang mga kamay niya.Fuck! Sana nama
PAGKATAPOS nilang kumain, agad na bumalik sa pagtatrabaho si Achilles. Si Leah naman ay hinugasan ang pinagkainan nilang pinggan.Naiinis na tinapos niya ang ginagawa. Akala niya maguusap sila pero hayun, trabaho na naman. Nairita siya rito. Nakakainis! Nagagalit siya actually. Nanggigigil at nagtatagis ang mga bagang niya."Argh!" Nagpapadyak siya, saka nagtungo sa sala kung saan naroon si Achilles.Achilles was already busy working. Pero hindi niya hahayaang mapigilan siya n'on.Nilapitan niya ito. "Achilles, puwede ba tayong magusap?" tanong niya."Puwede bang mamaya na?" tugon nito nang hindi man lang tumitingin sa kanya. "Tatapusin ko lang 'tong ginagawa ko, 'tapos mag-uusap tayo."Kinagat ni Leah ang pang-ibabang labi sa iritasyong naramdaman. "Baka madaling-araw ka na naman matapos diyan. Please, mag-usap muna tayo?"Achilles didn't stop working. "Leah, mamaya na, please? Kailangan kong gumawa ng report tungkol sa nangyaring aksidente, hinahanapan ako ng board. At saka kailanga
LUMIPAS ang mga araw, wala pa ring narinig si Leah mula kay Achilles. She was starting to get irritated and annoyed. Hinihintay niyang tanungin siya nito tungkol sa napag-usapan nila pero wala.Achilles stayed silent.And nakakairita pa, palaging trabaho ang inaatupag nito. Kung hindi busy sa harap ng laptop ay wala naman itong sa bahay at halos gabi na kung umuuwi.His reason? Work.Argh!At ang mas nakakabuwisit, ni minsan ay hindi siya nito hinalikan o hinawakan man lang. Basta na lang itong parang robot na tatabi sa kanya ng higa sa kama at kinabukasan ay wala na.In short, malamig ang pakikitungo ni Achilles sa kanya. Doon niya naisip na baka pinaglalaruan lang siya nito. Siguro kasama iyon sa plano ng lalaki. Maging mabait, paasahin siya, saka hindi siya papansinin.Maloloka na siya sa kakaiisip kung ano ba talaga ang nangyayari. Wala naman siyang lakas ng loob na magtanong dito kasi natatakot siya sa magiging sagot nito.Nagpatuloy na lang siya sa pagiging alipin niya.Naglilin
MAAGANG nagising si Leah at wala na sa tabi niya si Achilles. Nang lumabas siya ng kuwarto at hinanap ito, natagpuan niya ang lalaki sa sala at abala na naman sa harap ng laptop. He seemed focus on what he was doing.Natulog ba ito? Napailing-iling na lang siya. Whatever he was doing seemed really important. Kaya naman nagtungo siya sa kusina, nagtimpla ng kape, saka inilapag iyon sa mesa, katabi ng laptop nito."Thanks, moon cake."Leah wasn't expecting a reply, but he did. At tinawag uli siya nitong moon cake. Good heavens! Would she dare hope? O naghihiganti lang ito? Huwag naman sana."Welcome," tugon niya.At dahil ayaw niyang maistorbo ito sa ginagawa, doon siya nagkape sa labas ng bahay. Dala-dala ang tasa, umupo siya sa hagdan at sumimsim ng kape habang nakatingin sa mga pine trees na nakapaligid sa bahay.Hanggang sa maubos ang kape niya ay nanatili siyang nakaupo sa hagdanan sa labas ng bahay. She liked looking at the fog hovering the pine trees. It looked eerie wonderful.B