Sabay balikwas ko nang nang bangon. "Thank God. It was a bad dream." usal ko..Napatingin ako sa wristwatch na suot ko, mag-iisang oras nang nasa emergency room si Axel, at wala pa ring balita akong natatanggap. Nang lumabas ang doctor na gumagamot rito, bigla na lang akong kinabahan nang lumapit ito sa'akin. Ganitong ganito kasi ang panaginip ko kani-kanina lang. Ngunit imbes na kumunot ang noo nito, bigla siyang ngumiti sa'akin."Congratulations, your son is okay now." wika nito. "Wait muna lang siya sa recovery room." dagdag na sambit nito."Thank you doc," wika ko. Nakahinga ako nang maluwag sa pagkakasabi nito at napa thank you Lord ako dahil dininig niya ang panalangin ko.Matapos ko lang ang mga ginagawa ko rito sisiguraduhin kong mag babayad ang baliw na Alhea na 'yon. Humanda talaga siya sa mga kasong isasampa ko sakaniya. Hindi biro ang ginawa niya sa anak ko, nanganib ang buhay nito nang dahil lang sa kabaliwan niya.Mga ilang oras rin ang inantay ko bago dalhin si Axel sa
"Patay na siya. Alhea is dead." wika ni Aunt Helga. Hindi ko akalain na mamatay si Alhea. Kanina lang comatose pa ito. Pero hindi ko na lang inisip pa."Condolences po." wika ko. Sabay off nang cellphone. Nagpatuloy na akong mag drive pabalik sa mag-iina ko. Medyo pagabi na pala at hindi ko namalayan ang oras kaya naman nag stop over muna ako sa isang restaurant para kumain at magpa full tank nang gas. Medyo malayo rin kasi ang ospital kung saan naka confined ang anak ko. Excited na akong mayakap siya at sabihing ako ang tunay niya daddy, na gusto niyang ipahanap sa'akin. At sabi ko pa nga habang wala ang daddy niya, pwede naman niya akong tawaging daddy. Hindi ko akalain na anak ko pala talaga siya akala ko noon ay imahinasyon ko lang at magka hawig lang kami talaga noong bata pa lang ako. Pero habang tumatagal kasi na nakakasama ko siya mas lumalakas ang pakiramdam kung anak ko talaga siya.Hindi ko namamalayan na nakarating na pala ako nang ospital. Mabilis akong nagpark at buma
One week later nang makalabas si Axel sa ospital. Nagkaroon nang thanks giving mass na ginanap sa Mansyon. Ito ay pasa salamat namin na binigyan pa kami nang second chance para makasama ang anak namin na si Axel. Dumating ang ilang mga bisitang naimbitahan namin, maging ang mga na office work ay naririto at ang mag-asawang Tanya at Draeden. Malaki na rin ang tummy nito at halatang halatan na rin katulad ni Andre. Going 7 months na ang tummy nito kaya hindi ko na siya hinayaan mag suot nang sexy dress. "Hon, naman bakit 'yan ang susuotin mo. Wala bang iba?" tanong ko. Nang mapansin kung sinusukat niya ang sexy dress niya. "Why? pangit ba? carry ko pa naman magsuot nang mga sexy dress." protesta nito. Kinuha ko sa'kaniya ang dress na hawak niya at ipinalit ko ang maternity dress. Sinimangutan naman niya ako kaagad at naka taas ang kilay. "Hmmm! Mukha naman akong manag dyang hon. Ayoko nyan!" mariing wika nito. "Pero hon, ayan naman ang sinusuot nang mga buntis 'di ba? Mas maganda '
Kanina pa namin sinusuyo sina Andrea at Tanya. Ayaw kasi nila maniwala sa sinagot namin, pakiramdam nila nang babae kami. Ang sakit sa ulo! haixt! "Hon," tawag ko dito, pero hindi pa rin niya ako nalilingon, naka ilang tapik na ako nang braso niya pero iniiwas niya. "Dumistansya ka muna, naaalibadbaran ako sa pagmumukha mo." singhal nito. "Pero hon, pag aawayan naman ba natin 'to? How many times I told you that your the only one. Bakit ba hindi ka naniniwala sa'akin." tanong ko. "Hmmm! nevermine sir. Mauuna na pala ako." sambit nito. Sabay lakad at hila kay Axel papalabas nang venue. Arggh! My head! Mababaliw ako sa amazonang 'to. Syempre hindi ko pwedeng hayaan na umalis sila. Kaya tumakbo ako palabas para habulin sila kaso nga lang napag alaman ko na naka alis na pala ito. Kaya naman nagmamadali akong sumakay nang kotse at pinasibat ito patungong bahay niya. Pero gayon na lang ang dismaya ko nang hindi ko siya nakita rito. Saan nagpunta ang mag-ina ko? Past 11:00 p.m na kaya n
Napasigaw na lang ako nang malakas na hindiiiiiiiiii.Hindi ko akalain na iiwan na naman niya ako. Napahagulgol na lamang ako sa loob nang kotse ko. Hindi ko alam bakit parati na lang niya akong iniiwan. Mabilis kung pinasibat ang kotse ko pabalik sa Mansyon nang mga Villas. Salamat naman peaceful na sila. Hindi na ako nag abalang kumatok pa, dahil naka bukas naman ang pintuan nila. Nagulat pa nga si Tanya nang makita ako."Sir, napa dalaw ka yata, wait tawagin ko lang si love." wika nito, sabay lakad at pumasok nang kitchen. Mukhang nagluluto na naman ang chef nang brother's hood. Sa'aming tatlo siya ang magaling at masarap mag luto, huwag nyo na kami asahan ni Ace sa ganyan, mag aaway lang tayo. Nakita ko ang paglabas ni Chef Draeden, na nakasuot pa nang apron, halatang nagluto nga."Oh! buddy, anong masamang hangin at napadpad ka rito." tanong nito."Hmm! Wala naman may itatanong lang ako kay Tanya," sagot sabay lungkot ng mukha. "Yes! Anong problema sir?" curious na tanong nito.
Two Months Later Simula nang umalis si Andrea Wala na kong balita pa rito. Ilang beses ko siyang pinahanap sa private investigator ko at maging ako ay naghanap na rin, Pero sabi nga nila ang taong ayaw mag pahanap ay mahirap hanapin. Kaya hahayaan ko na lang ang tadhana ang gumawa nang paraan kung para talaga kami sa isa't-isa. Alam kung sa mga panahong ito ay naisilang na rin niya ang baby Angela namin. Nakakalungkot lang akala ko pa naman mararanasan ko nang makita ang supling namin. Pero hindi man lang pinagkaloob nang panahon. "Buddy, ang tahimik mo. Tara iinom muna lang 'yan." tawag ni Draden. Invited nga pala ako sa gender reveal party nang baby nila ni Tanya. "Sige sunod na ako." wika ko. Nagpalinga linga ako sa paligid at umaasa akong pupunta siya. Alam ko naman 'di niya matitiis ang bestfriend nya. Pero kanina ako panay tingin sa bawat napasok, pero wala man lang Andrea ang pumasok, nag mukha na nga akong guard kakabantay, pero wala pa rin. Kaya nakihalubilo na rin ako s
Pagkapasok namin sa loob nang room ng Mommy Niya, kaagad itong tumakbo sa room. "Mommy, This is baby Angela?" tanong nito. "Y-yes! son! She is your little sister." sagot niya."Hi! baby Angela, I'm your big brother and I will protect you from your suitor." seryosong sambit nito. Kaya naman nag tinginan na lang kaming dalawa ni hon. In a few minutes nag ring bigla ang cellphone ko at nang-i-check ko ito, si Draeden lang pala. "Yes buddy!" tanong ko."Saang Ospital daw ba 'yan? Gustong pumunta ni love," saad nito."Sa St. Madeline. Sige, wait namin kayo. Three days pa naman bago siya i-discharged." sambit ko."Okay! On the way na kami. Bye! See you later buddy." wika niya. Kaya pinatay ko na ang tawag. At bumalik na sa mag-iina ko. "Hon, kamusta pakiramdam mo?" worried na tanong ko. Kanina pa kasi siya hindi mapakali. "Okay naman hon, medyo masakit lang 'yong tahi ko." sagot niya. "Gusto mo ba ipa clean na 'yan? Tatawag ako nang nurse, para mapalitan ang gauze." tanong ko sa'kani
Nagising si Alhea at pinag aalis ang apparatus na naka kabit sa katawan niya. Tiniis niya ang sakit makatakas lamang at maka uwi, sa pag aakalang nasa Pilipinas pa rin siya. Pero nang makalabas siya nagulat siya puro mga foreigner ang nakakasalubong niya.Kaya naman sumigaw siya nang malakas. "Waaaah! Where am I?" hysterical nito. Kaya naman kaagad siyang tinurukan nang pag patulog nang isang nurse. At binalik sa kwarto niya. Nagulat naman si donya Helga na wala na sa tabi niya ang kaniyang anak. "Anak, naman anong ginagawa mo sa buhay mo." naluluhang wika ng ginang. Wala siyang magawa at hindi niya alam bakit nagkakaganyan ang kaniyang anak. Mag gagabi na nang nagising si Alhea at naiinis pa rin siya na nandito ang bantay niya. "Sino ba kasi itong babae na 'to?" nagtatakang tanong niya. Bakit puro foreigner ang nakikita ko, nasaan ba talaga ako?" gulong gulong usal nito. Naalimpungatan naman si Donya Helga. "Alhea anak," tawag nito. Kaya naman lumingon ako. Bakit niya kaya ako
"Bakit, guilty ka Gina? Is that true? Are you having an affair with my Dad?? Kaya ba kinali--" Nevermind!! "Think what you want to think, Axel. I'm tired now!" wika ni Gina sabay walk-out sa mag-ama. Hindi niya akalain na ganon ang iisipin ni Axel sa kaniya. Hindi niya lubos maisip na makitid na ang utak nito at ayaw makinig ng paliwanag. Kaya bahala siya, isipin niya ang lahat ng kagaguhan niya tungkol sa akin at simula ngayon kakalimutan ko na siya. I hate you, Axel VillaRuiz-Forrester. Simula ngayon burado ka na sa puso ko." malakas na sigaw ni Gina kasabay nang pagluha niya.Pinunasan niya ang luha sa mga mata at taas noo na naglakad pabalik ng bahay. Naabutan niya pang gising ang lahat. Mukha ng lolo niya na hindi maipinta ng makita siya. "Apo, saan ka nang galing?" tanong ng lolo Igme niya kay Gina."Ahmmm! Dyan lang po sa dalampasigan Lo, nag pahangin para ma refresh po. May panira kasi ng gabi ko." wika ko at sinadya kong lakasan pa ang boses ko para marinig ni Axel na kasal
Nagising si Gina pasado ala singko na nang hapon. Nakatulugan na pala niya ang pag iyak, bakit pa nga ba niya iiyakan ang taong walang isang salita. She remembers that day bago ito lumawas ng Manila he promised to be back after school but he didn't show up. Lumipas ang ilang semestral break hindi na ito bumalik pa. Hanggang sa naka graduate siya ng high school, up to College at nakapag work, walang Axel na bumalik. Pero, kahit ganun pa man inintindi niya na lang ito at umasa na isang araw babalik ito at tutuparin nito ang lahat ng pinangako niya sa kaniya. ***Habang naka upo sila sa malaking tipak na bato. Axel holds her hand and brings it to his heart while saying those words. "Gina, I know that we are young but I know how I felt towards you. Maybe, they say that it was a puppy love or infatuation but for me this is the best thing that could happen to me. I'm glad that I've met you and to know you better. I hope you didn't forget me, even though I went back home." madamdaming wika
"Oh! Gina, apo, nakabalik ka na pala. Halika dito mag bless ka kay sir Stevenson, siguro naman kilala mo pa siya?" tanong ni Lolo Igme sa apo nitong si Gina."Opo, Lo." sagot naman niya sabay bless dito at baling naman kay sir Stevenson at nag bless din."Kailan pa po kayo dumating sir? Sabi na kayo po 'yong nakita ko sa bayan kanina." ani niya."Talaga ba nakita mo ako?" "Opo,""Ay! Mamaya na nga yan usapan niyo at pumasok muna tayo sa loob." singit ni Lolo Igme.Pumasok na silang tatlo sa loob ng sabay sabay."Maupo muna kayo sir, Gina ikuha mo ng maiinom ang ating bisita." utos ni Lolo Igme kay Gina."Opo, Lo." sagot nito at agad namang tumayo para mag tungo sa kusina. Habang naiwan naman ang matanda at si Stevenson."Ang laki na pala ng apo mong si Gina. Saan nga siya ngayon nagta trabaho?" tanong ni Stevenson kay Lolo Igme."Ah! Sa barko siya at bakasyon niya ngayon. Chief cook na siya sa Cruise ship. At ang panganay ko namang apo ay pulis na at ang bunso naman nag aaral pa rin
After two weeks na pagtatalo ng mag-ama nagpasya ang mag-anak na pumunta ng Palawan. Ngunit hindi sumama si Andrea at badtrip pa rin siya sa kaniyang asawa kaya naman si Stevenson lang ang lumipad. Habang si Axel naman ay nasa L.A at dumalaw sa kaniyang nakababatang kapatid na naka stay doon. Ayaw niya munang umuwi ng Mansyon lalo lang silang nagka clash ng kaniyang Daddy. "Kuya, anong ginagawa mo dito?" gulat na gulat na tanong ni Angela ng bumungad sa kaniyang harapan ang kaniyang kuya Axel."Pwede ba bago ko sagutin yang tanong mo papasukin mo muna ako." masungit na sagot nito. Assual wala namang nagbago sa kuya niya lagi na lang masungit na parang laging may dalaw. "Oh! Pwede na akong mag tanong kuya? Naka upo ka na diba. Wala dito sila Mom at Dad kaya bakit ka nandito." "Bakit sila lang ba ang pwede kong puntahan dito. Hindi ba pwedeng bisitahin ang kapatid ko at namiss ko.' aniya."Weh! Plastik mo kuya. Hulaan ko nag away na naman kayo ni Dad. Bakit ba kasi hindi mo na lang pa
Dahil sa ibinalita ni Isay sa kaniya hindi na muling nakatulog si Gina. Aaminin niya may bahagi sa puso niya na nag uudyok para kiligin ng todo. Matagal na rin niya kasing hinahanap ang binata kahit saang social media account ngunit nabigo lamang siya. Simula nang umalis ang pamilya nila dito sa Palawan wala na rin akong nabalitaan tungkol sa kaniya o sa pamilya man niya. I tried to find tito Stevenson's but I was failed. I didn't find his account. Then tinanggap ko na lang din na baka nga hindi talaga kami pwede, sapagkat langit siya at lupa ako. Lumabas ako ng kwarto para puntahan si Kuya Charles at hingiin ang social media account ni Angela, Axel lil-siter, at baka siya alam niya ang account ng kuya niya. Kumatok muna ako bago ako pumasok, kasalukuyang natutulog na ito, marahil pagod talaga sa duty niya sa headquarters. Mahirap nga naman ang trabaho ni kuya na isang pulis na taga pagtanggol ng bayan. They are modern heroes para sa mamamayan. Hiniram ko muna ang laptop niya, dahil
After a long flight..Pasigaw na ginulat ni Regina ang Lolo niya at kapatid na kasalukuyang nasa hardin nila at nanananghalian ng mga oras na 'yon. "Lolo, Isay, nandito na ako." malakas na sigaw niya para marinig ng dalawa. Napatayo ang matanda at napasilip kong sino ang naulinigang boses mula sa labas ng kanilang bakuran, maging si Isay ay napatayo na rin at napatakbo ng makita ang ate Gina niya na may dalang luggage. "Nandito ka na ate," tanong nito kasabay nang pagsalubong na mahigpit na yakap. "Apo, oo, nga kailan ka pa dumating. Bakit hindi ka man lang nag pasabing uuwi ka na pala, nasundo ka sana namin sa airport." tanong ng kaniyang Lolo na naki-yapak na rin sa kanilang dalawang magkapatid."Naku! po lolo, paano pa magiging surpresa kong sasabihin ko po sainyo." wika niya. Wala naman ng naisagot ang lolo sa sinabi nito. Kumalas siya ng yakap ng maalala ang mga pasalubong niya. "Tara na po sa loob." nakangitin aya niya sa lolo niya at kay Isay."Ate, sa amin ba lahat ng 'to?
Two- Years ago..Pinasibat niya ang bagong bagong sasakyan niya na kakabili lang sa California nang minsang dalawin niyang ang kaniyang pamilya doon. Mabilis siyang umakyat ng eroplano. He made sure that he checked over all conditions of the aircraft before his flight. Later on he speech before take off.."Good evening passengers. This is your captain Axel VillaRuiz Forrester speaking. First I'd like to welcome everyone on Flight JQ514. We are currently cruising at an altitude of 33,000 feet at an airspeed of 400 miles per hour. The time is 1:25 pm. The weather looks good and with the tailwind on our side we are expecting to land in London approximately fifteen minutes ahead of schedule. The weather in London is clear and sunny, with a high of 25 degrees for this afternoon. If the weather cooperates we should get a great view of the city as we descend. The cabin crew will be coming around in about twenty minutes to offer you a light snack and beverage, and the inflight movie will beg
15th YEARS LATER..."Son, Happy Graduation." sabay na bati ng mag-asawang Andrea at Stevenson Forrester sa kanilang panganay na anak na si Axel VillaRuiz Forrester, na isang magiting na piloto. Hindi niya nakahiligan ang business kagaya ng kaninga Daddy, mas nagustuhan niyang magpalipad ng eroplano sa himpapawid. Madaming humanga sa batang piloto na kahit baguhan pa lamang ay napakagaling na. "Daddy, Mommy," gulat na wika nito. Buong akala niya kasi hindi makaka balik ng Pilipinas ang magulang gayong may bagong business expansion na naman ang kaniyang Daddy Stevenson sa California na kong saan doon naman kumukuha ng Medisina ang kaniyang nakababatang kapatid na babae na si Angela. Wala ito ngayon sa graduation niya, dahil ayos na mga magulang may kinukuhang residency ito. "Pwede ba kaming mawala sa araw nang pagtatapos mo anak," madamdaming wika ni Andrea sa panganay niyang anak. Simula kasi nang nag-migrate sila sa California, noong nag simulang mag-aral ng med school si Angela na
Matapos ang kasal namin lingid sa kaalaman ko ay nagpabook pala ito nang ticket for three para sa Japan vacation namin. Masayang masaya si Axel nang malaman ito at excited siyang makita ang happy place na tinatawag nila ang DisneyLand. Sakto naman kababa lang nang eroplano at diretso kami sa Forrester Hotel. Hindi na kataka taka sa yaman nang asawa ko marami na siyang branch nang hotel na napatayo at super proud ako sa'kaniya. "Hon, thank you," bulong nito. Nakaupo kami sa sala at nanunuod nang movie. "Para saan naman hon?" tanong ko habang naka hilig ang ulo ko sa balikat nito. "For everything hon. Sa pagsilang kay Axel at baby Angela, sa pagpapakasal sa'akin. Akala ko nga ayaw mo pa. Akala ko din 'di mo ako mahal. At akala ko rin-- 'di ko na siya pinatapos mag salita pa. Tinakpan ko ang bibig niya nang daliri ko. "Ssssh! I love you," sambit ko."I love you more, hon." sagot nito sabay pinugpog ako nang halik sa buong mukha. Kaya naman kiniliti ko siya nang kiniliti kaso maagap s