Chapter Five

"Mang Renato si Clark po?" She asked, trying to hide the excitement in her voice.

Natigilan ang matanda ng lumingon. The surprised in his face was so obvious as he look at her. Hindi siguro nito inaasahan ang pagpunta niya doon sa garahe ng kanilang mga sasakyan. Not in his five years of being their driver. And she can't blame him for being dumbfounded.

 

Kailan ba ang huling beses na napadpad siya doon?

Ah, hindi niya alam.

Wala siyang matandaan. Kahit pa nasa loob lang iyon ng kanilang bakuran ay ni minsan hindi siya nag aaksaya ng oras para magawi man lang sa bahaging iyon ng kanilang mansyon. Bakit pa? Kung pwede naman niyang iutos sa mga katulong na tawagin si mang Renato kapag kailangan niya o kung may pupuntahan siya. She don't need to put an effort to go there, isang utos lang sa mga kasambahay nila nagkukumahog na ang mga iyon na sundin siya.

"Si Clark po?" Ulit

niya ng hindi ito sumagot at nanatili lang ang  nagtatakang mga mata sa kanya.

"Huh? ah.. nasa hardin señorita." Sabi nito ng matauhan. "Tumutulong yata kina P**e at Sabel. May pupuntahan ka ba? Sandali lang at tatawagin ko." Dugtong nito saka dali-daling pinatay ang hose ng tubig.

"Ako nalang po ang pupunta sa kanya mang Renato." Agad niyang agap na muli nitong ikinatigil. Kunot noong bumaling sa kanya.

'Damn!' Lihim niyang minura ang sarili. Hindi naman siguro ito nakahalata na atat na atat siyang makita si Simon.

"Ah, gusto ko rin po kasing makita ang hardin ni Mama."

Shit! Why do she need to explain?

Agad siyang tumalikod mula rito at naglakad palayo. Magkagayon man, hindi pa rin nakaligtas sa kanyang mga mata ang pagsilay ng ngiti sa labi ni mang Renato.

At tulad nito, ganoon nalang din ang pagka-bigla ng mag asawang

P**e at Sabel ng makita siyang papasok ng hardin. Tumigil ang mga ito sa ginagawang pagdidilig at agad na tumayo saka siya sinalubong.

"S...Señorita.." tulad ni mang Renato mababakas din ang pagtataka sa mukha ng mga ito. "May kailangan po ba kayo?" Si P**e.

Inilibot niya ang tingin sa paligid, hinahanap ng mga mata ang taong dahilan kung bakit siya naroroon. Pero kahit nagkandahaba na ang leeg niya, hindi pa rin niya nakita ni anino ni Simon.

"Si Clark?" Muli niyang baling sa mag asawa.

Kitang-kita niya kung paano natigilan at napa-angat ang tingin ng dalawa sa kanya.  

"S..Si Simon po ba?" Si Sabel ang sumagot na halos makan-dautal ang boses. Alam niyang hindi pa sanay ang mga ito na ganoon ang tawag niya kay Simon. "Nasa likod po siya kasama si Itay na nananabas ng matataas na damo." Dugtong nitong hindi makatingin ng diretso sa kanya.

She knew it, lahat ng katulong ay ilap sa kanya, wala ni isa man sa mga ito ang nangiming kumontra sa mga gusto niya. They all knew that she was spoiled so much by her father. What she wants, she get it in just a snap of her finger. They all treat her as their princess and so her Father.

Alam niyang m*****a ang pagkakakilala sa kanya ng lahat lalo na ng kanilang mga kasambahay, at inaamin niya iyon, pero magkaganoon man ni minsan hindi siya nanghamak o gumawa ng mga di kanais-nais sa mga ito. She treat them fairly, lamang nga lang hindi na maalis sa mga ito ang pagkakaroon ng reserbasyon patungkol sa kanya.

Kaya hindi na siya magtataka ngayon kung bakit halos hindi makatingin sa kanya si Sabel lalo na at bago lamang ito doon. She is newly wed to P**e. At sa tantiya niya matanda lang ito sa kanya ng tatlo o apat na taon. And P**e is way older, perhaps in between thirty to thirty one.

Ang mga magulang ni P**e ang siyang katiwala ng kanilang hardin. Ang buong pamilya nito ang itinalaga ng kanyang mama sa parteng iyon noon pa mang kasisimula pa lamang nitong magkahiligan ang pagtatanim.

And even after her mothers death, ang mga ito pa rin ang nagmintina sa hardin. Ipina-alaga iyon ng kanyang Papa at hindi hinayaang mawala dahil isa ang lugar na iyon na paborito ng kanyang mama noong nabubuhay pa ito.

She never had a chance to see her mother. Hindi niya rin nakita kung paano nagmahalan ang kanyang mga magulang, but seeing how her father treasures every memories he had with her mother, she knew, he love her so deeply. Hindi na rin ito nagkaroon pa ng ibang babae bukod sa kanyang mama. He dedicated his love only to her mother and she's very proud of him for that.

"Tatawagin ko po si Simon señorita." Sabi ni P**e at akmang tatalikod.

"Hindi na P**e, pupuntahan ko nalang siya."

Napabaling ang mga ito sa kanya. Mababakas sa mukha ang pagkagulat, magkagayon man ay hindi na umimik ang mga ito at hinayaan nalang siya sa gustong gawin.

Tinahak niya ang daang papunta sa dulo ng hardin at habang naglalakad, hindi niya maiwasan ang mapasinghap at mamangha sa kagandahan na kanyang nakikita. Their garden were in full bloom, iba't ibang kulay ng mga rosas ang nasa bawat gilid ng kanyang nilalakaran.

When she roam her eyes, she also saw different flowers in fully bloom too around the garden. Hindi man niya kilala ang mga bulaklak na iyon, it still take her breath away. Lalo na ng makita niya ang  ibat-ibang kulay ng mga paru-paro na nagliliparan sa buong paligid.

Kaya pala, kapag naroon sa mansiyon ang kanyang Papa, halos igugol nito ang buong oras sa hardin. Now she realized it was not only to reminisce the memory of her mother, nakakawala rin ng stress ang lugar na iyon.

 

She heave a sigh as she continue to look around her, and all of a sudden she feel a fang of sadness in her heart, how odd... nasa bakuran lang nila ang hardin na iyon but she never realized that it was breathtakingly beautiful just until now.

"Anong ginagawa mo dito?"

A cold and hard voice came from nowhere. Mabilis siyang lumingon sa pinanggalingan niyon at halos nabitin sa ere ang kanyang paghinga ng masilayan ang nagmamay-ari ng boses na iyon.

Simon is standing not far away from her with just his faded maong pants. Wala itong damit pang itaas at mamasa-masa ang dib-dib sa tumutulong pawis.

Her eyes roam in his body, parang may magnet ang katawan nito na hindi niya magawang ialis ang kanyang mga mata. His massive chest and the hard muscles in his abs proves of his handwork. Kung sa pagtatrabaho ba nito iyon nakuha o sa pag gi-gym, hindi niya masiguro. Isa lang ang alam niya, he is more breathtaking than the garden she saw a while ago.

And when she continue to roam her eyes down into the v-line of his abdomen she swallow hard. Nai-imagine niya halos kung saan patungo nga korteng iyon.

And imagining him in his prowess makes her face heat profusely.

"Tapos mo na bang pag aralan ang katawan ko señorita?" Sarkastiko nitong sabi na nagpabalik sa kanya sa mukha nito.

His eyes was dark as the abandon night. Wala siyang mababakas kahit na kaunting amusement sa mga mata nito ng tumingin sa kanya. His brows were furrows and his lips were in grim line. 

"I..I.." Shit!  Why do she need to stammer? "Namamasyal ako sa garden ni Mama."

Tumaas ang kilay nito. "Oh?" He said, still in his sarcastic tone. "Pero malayo na ito sa garden ng iyong mama señorita. Ang alam ko--" inilagpas nito ang tingin sa bandang likuran niya "sa banda doon ang hardin." Dugtong pa nito.

Hindi siya tuminag. Ni hindi niya magawang sumagot sa tila insulto nitong pagpahayag. Ang kanyang mga mata ay muling bumaba sa katawan nito. She really can't concentrate seeing him like that. Hindi naman sa ngayon lang siya nakakita ng hubad na lalaki. She saw many.. May mga kaibigan siyang modelong lalaki na nagmomodel ng top less, katunayan Randall is one of them pero hindi iyon nakapagpagising sa kanyang interes sa opposite sex. Ngayon lang. She really can't take her eyes in his goddamn body!

"Nakapasa na ba ang katawan ko sa panlasa mo mahal na prinsesa?" He asked mockingly.

Muling napa-angat ang kanyang mukha. Ramdam na ramdam niya ang kanyang pamumula.

"W..Why are you working with your pants on?" She asked curiously just to widen her eyes.

Stupid question! Really stupid question! Oh my god Arabella.. What the hell is up with you?'

"Why? Do you prefer me to work with nothing at all?"

"Hindi iyon ang-- What I mean is with just your pants on, h..hindi ba makati ang mga damong iyan? I can see redness in your chest." Sabi niyang pambawi sa pagkapahiya.

She saw him open his mouth. Maybe to say something, pero muli din nito iyon itinikom. Tumalikod ito at naglakad palayo sa kanya.

Nagkukumahog siyang sumunod dito.

"Go back señorita.." Malamig nitong sabi nang hindi lumilingon. "This is not a playground. Kung wala kang kailangan sa akin, bumalik ka na sa mansiyon and just stay in your mighty chamber."

Tumigil ito ng makarating sa ilalim ng di kalakihang puno saka iniabot ang T-shirt nitong nakasabit sa isang tuyong putol na sanga. Ipinagpag nito iyon saka balewalang isinuot. Nanatili ang kanyang mga mata sa ginagawa nito, partikular sa T-shirt nito.

Alam ng Diyos kung paano niya pinigilan ang sarili na takbuhin ang kanilang distansiya at patigilin ito sa pagsuot ng t-shirt na iyon. The beautiful scenery are slowly covered. And she feel disappointed.

"Bakit ka pa nandito?" Tila inis nitong sabi. "Sinabi ko ng bumalik ka na sa mansion, o kaya doon kina P**e. Hindi ba't naroon naman ang hardin na siyang pinuntahan mo?" Yumuko ito saka dinampot ang isang itak. "Marami akong ginagawa. Kaya wala akong panahon na i-entertain ang mga kapritso ninyo mahal na prinsesa! So please go back now!" Seryoso siya nitong tinitigan. "Your presence is also not needed in here!"

Ipinagpatuloy nito ang ginagawa nito.

Oh.. that hurts!

"Your rude, don't you know that?" Di niya napigilang sabi.

Sandali itong tumigil saka tumingin sa kanya. In his still mocking stare. Kaya lalong nagpuyos ang kalooban niya. 

"This is my land!" She said gritting her teeth hardly. How dare him to talked to her that way when she is trying her best to be nice! Ito palang ang kauna-unahang taong gumawa non sa kanya. He really know how to make her patience gone to the edge! "Wala kang karapatan na itaboy ako sa sarili kong pag aari! I will come here anytime I want, and no one can stop me. Especially not a mere driver like you!" There's no stopping. The devil Ella already claim the throne.

Kitang-kita niya ang paniningkit ng mga mata nito. Ilang beses na tumiim ang mga bagang. Tila pigil na pigil nito ang sarili sa nais sabihin at gawin sa kanya.

Lihim siyang napalunok sa nakikitang galit sa mga mata nito. But he can't blame her, She don't mean to insult him, but he pushed her to her limit.

"So.. the real Arabella Santana finally appear.. That proves the hearsay.. And its really true." He said mockingly.       "You don't have to insult me señorita, I know where I stand. At kung tapos ka na.. maaari bang bumalik ka na sa mansion? Tulad ng sinabi ko, marami akong ginagawa. Can't you see? I'm not just a 'mere' driver. I'm also a 'mere' gardener." Sarkastiko nitong sabi saka siya tinalikuran at pumunta sa dako na malayo sa kanya.

She left there standing stilled. Wala na siyang lakas ng loob na sumunod dito. Ni hindi nga niya alam kung paano siya naka-uwi sa mansion. All she just remember is that she walk away from that place with her painful heart and her broken pride.

Pumunta siya doon dahil gusto niya itong makita, maka-kwentuhan at maging kaibigan man lang. Pero taliwas sa lahat ng nais niya ang nangyari. They ended up exchanging painful words.

Kaya alam niya.. mas lalo lamang nagkaroon ng pader sa pagitan nila. Lalong lalayo sa kanya si Simon ngayon, and for god sake hindi niya gustong mangyari ang bagay na iyon!