Bahay ng mga Suares.Si Marga ay labis na nagalit nang makita ang mga larawan na ipinadala ni Ana kaninang hapon. Hindi pa siya kumain ng hapunan at nagkulong na lang sa kanyang kwarto upang magdalamhati.Hindi inaasahan, bago siya matulog, nakatanggap siya ng ilang mga bagong larawan mula kay Ana.Sa mga larawang iyon, ang lalaking pilit siyang iniiwasan ay nagsusuong ng coat kay Rhian, binibigyan siya ng mga bulaklak, at hinahawakan ang kanyang pulso...Anuman ang anggulo, tila magkasintahan silang dalawa!Nang makita ang mga larawang iyon, lalong nagalit si Marga. Kung ganito ang ginagawa nilang dalawa, saan siya lulugar, bilang lehitimong kasintahan?Kung kumalat ito, tiyak na mawawala ang lahat ng kanyang mukha, at magiging imposibleng maging Mrs. Saavedra gaya ng kanyang plano!Sa mga sumunod na pag-iisip, ang mukha ni Marga ay puno ng galit."Salbahe! Bakit ka pa bumalik!"Biglang tumayo si Marga mula sa kama at ibinagsak ang lahat ng mga gamit sa mesa!Sa ibaba, nakita ni Beli
Hindi na kailangang magsalita pa, alam na rin ni Marga kung ano ang kailangang gawin.Nang marinig ang mga salita ni Belinda, kumunot ang noo ni Marga at nagtanong nang malumanay, "Pero, anong magagawa pa natin ngayon?"Sa larawan, sobrang lapit na ni Zack kay Rhian!Nag-isip si Belinda ng saglit, "Kailangan nating ayusin ang relasyon mo kay Zack bago pa sila tuluyang magkasunduan!"Habang naririnig iyon, lalong pumangit ang mukha ni Marga. Alam niyang kailangan niyang gawin iyon, pero hindi niya alam kung paano niya makakamtan ang layunin. Ang mga sinabi ni Belinda ay parehong nararamdaman niya.Hindi alam ni Belinda ang iniisip ng anak at patuloy na pinapalakas ang kanyang isipan upang makahanap ng solusyon.Matapos ang matagal na katahimikan, nagsalita siya, "Anuman, hindi na puwedeng magpatuloy ang ganitong ugnayan nila! Sa halip, kailangan mong manatili kay Zack at hindi mo siya bibigyan ng pagkakataong makita si Rhian!"Nang marinig iyon, pinuno ng inis si Marga, "Gusto ko sanan
"Zack, tatlong taon na tayong kasal, at ni minsan ay hindi mo pa ako sinipingan. S-sumusuko na ako sa pagsasama nating ito para maging masaya ka na kasama ang tunay mong minamahal... pagkatapos ng gabing ito, hanapin mo na siya at puntahan. Pero sa ngayon, isipin mo na lang na kabayaran ito sa pagmamahal na nilaan ko sa iyo sa loob ng nakaraang mga taon..."Matapos sabihin iyon ni Rhian, yumuko siya at mapangahas na hinalikan sa labi si Zack na ngayon ay nasa kaniyang ilalim, naghahalo ang kaniyang kasabikan at kawalan ng pag-asa. Parang isang gamu-gamo na siyang dumapo mismo sa apoy na siyang tutupok sa kanya.Alam niyang marumi ang kanyang mga paraan.Ngunit masyado na siyang matagal na naghintay, nagmahal at naghirap. Kaya ngayon ay nagmamakaawa siya sa kaunting aliw at sandali na makasama ito sa huling pagkakataon."Rhian, ang lakas ng loob mong gawin ito!!!"Nangalit ang mga ngipin ni Zack, ang kanyang gwapo at perpektong mukha ay puno ng galit. Gusto niyang itulak ang babae pala
Anim na taon ang lumipas.Bansa ng America, FV Medical Research Institute.Lumabas lang si Rhian mula sa laboratoryo ng marinig ang kanyang assistant na si Linda na nagsabi, "Doctor Rhian, may gustong sabihin sa iyo si Doktor Lu, kaya't pinapunta ka niya sa opisina niya."Kakagising lang ni Rhian kaya medyo antok pa siya dahil sa puyat. Ngunit ng marinig niya ito, bigla siyang nagising at naging alerto."May nabanggit ba siya kung tungkol saan? Hindi kaya... nasira na naman ng dalawang pasaway kong anak ang mga resulta ng mga research? Ano sa palagay mo?""Baka nga." Sagot si Linda sa alanganin na tinig.Ang kanyang amo na si Doktor Rhian ay palaging mahusay at malaki ang kakayahan. Sa murang edad, naging pinakamagaling na ito sa larangan ng medisina. Ito ang naging pinakamahusay na tagasunod ni Doktor Lu Mendiola, at ni minsan ay hindi pa ito napapagalitan pagdating sa trabaho dahil talaga naman na mahusay ito at nagta-trabaho ng walang palya.Ang tanging problema lang, sa tuwing may
Pagkatapos niyang umalis sa lugar na iyon anim na taon na ang nakalipas, hindi na niya naisip na bumalik sa lugar na 'yon. Wala na siyang kapamilya na babalikan sa lugar na iyon. Bukod pa rito, nakaramdam na siya ng pagmamahal sa lugar na ito. Nasanay na sila dito ng kanyang mga anak."Pero, Doktor Lu—"Pinutol siya nito, "Rhian, alam kong ayaw mong bumalik, pero sana isipin mo nang mabuti... Nag-aral ka ng medisina sa akin sa loob ng maraming taon, at dapat mong maunawaan ang lawak at lalim ng tradisyunal na gamot ng Pilipinas. Sa ibang bansa, hindi sapat ang mga halamang gamot para sa iyong pag-aaral. Pero sa Pilipinas, iba ang sitwasyon... Maraming halamang gamot ang magagamit mo. Marami pa ang mga halamang gamot doon na hindi pa natutuklasan na maari mong magamit sa pag aaral mo. Mayroon din silang pamana ng sinaunang mga kasanayan sa medisina. Hindi ka ba interesado sa aspektong ito? Kaya... iminumungkahi kong bumalik ka upang madagdagan ang kaalaman mo!""Sa iyong kakayahan, tiy
Habang palabas ng paliparan, kinakabahan si Rhian at patuloy na lumilingon upang kumpirmahin kung nahabol na ba sila ng lalaki.Sa kabutihang palad, hanggang sa makalabas sila ng gate ng paliparan, hindi na nila nakita ang pigura na iyon.Nakahinga nang maluwag si Rhian.Ang dalawang maliliit na bata, ay medyo nakaramdam ng kakaiba nang makita nilang halos bawat tatlong hakbang ay lumilingon ang kanilang ina sa daan.Gayunpaman, nakikita nila kung gaano kabalisa ang kanilang ina, alam nilang hindi ito ang tamang oras upang magtanong, kaya tahimik lang silang sumunod palabas."Rhian! Rio! Zian!"Isang boses ng babae ang kanilang narinig mula sa hindi kalayuan.Tumingin ang tatlo at nakita nila ang isang babae na nakasuot ng pormal ngunit magarang kasuotan sa kabilang dako ng kalsada, nakangiti na kumakaway ang kamay habang naglalakad patungo sa kanila.Nang makita ang papalapit na babae, ang tensyonadong puso ni Rhian ay unti-unting huminahon, at isang ngiti ang sumilay sa kanyang mukh
May hinala rin si Rhian sa kanyang isipan... Maaari bang pipi ang batang ito?Sa pag-iisip sa posibilidad na ito, mas lalo siyang naaawa sa batang babae, mahinahon niyang sinabi, "Ibigay mo ang kamay mo sa ate, okey?"Habang nagsasalita, iniabot niya ang kanyang kamay.Tiningnan siya ng batang babae nang may pagkakaba, at bahagyang bumilog ang kanyang mata ng marinig ang kanyang boses.Hindi nagmadali si Rhian, naghintay sa bata ng may pasensya.Matagal nag-atubiling ang batang babae bago maingat na iniabot kay Rhian ang kanyang kamay.Nakita ito ni Rhian, kaagad niyang hinawakan ng maingat ito, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, siya ay nagkaroon ng pagkakataon na suriin itong mabuti.Umikli ang distansya nilang dalawa, ramdam ni Rhian ang malambot na katawan nito katulad ng kanyang dalawang anak, amoy gatas din ito.Lumambot ang puso ni Rhian, hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namayapa. Kung lumaki at nabuhay ang kanyang anak na babae, dapat ay ganito na siya ka
Kalmadong at hindi pinahalata ni Marga na pinisil niya ang kanyang palad, upang masaktan at maiyak, upang maipakita na siya ay tunay na nag-aalala. Tumingin si Zack sa kanya nang malamig ng ilang segundo. "Siguraduhin mo na totoo ang sinabi mo." Matapos ang ilang sandali, inilayo ni Zack ang kanyang tingin at lumapit kay Manny na naghihintay sa gilid, "May balita na ba mula sa pulis?" Sumagot si Manny nang may mabigat na tono, "Wala pa, master." Pagkatapos sabihin iyon, tiningnan niya ang kanyang master ng maingat at may pag-aalala. Ang Young lady ay mahal na mahal ng kanilang amo. Sa mga nagdaang taon, naging target ito ng maraming tao, dahil ito ay kaisa-isang anak ng pinakamayamang tao sa bansa na si Zack Saavedra. Sinusubukan na targetin ito ng mga kalaban sa negosyo, minsan na rin itong muntik madukot. Kaya naman ang kaniyang master ay mas naging protective sa anak nito. Ngayon ay hindi nila mahanap ang Young lady kahit saan, at kahit ang pulis ay walang balita, kaya't naisi
Hindi na kailangang magsalita pa, alam na rin ni Marga kung ano ang kailangang gawin.Nang marinig ang mga salita ni Belinda, kumunot ang noo ni Marga at nagtanong nang malumanay, "Pero, anong magagawa pa natin ngayon?"Sa larawan, sobrang lapit na ni Zack kay Rhian!Nag-isip si Belinda ng saglit, "Kailangan nating ayusin ang relasyon mo kay Zack bago pa sila tuluyang magkasunduan!"Habang naririnig iyon, lalong pumangit ang mukha ni Marga. Alam niyang kailangan niyang gawin iyon, pero hindi niya alam kung paano niya makakamtan ang layunin. Ang mga sinabi ni Belinda ay parehong nararamdaman niya.Hindi alam ni Belinda ang iniisip ng anak at patuloy na pinapalakas ang kanyang isipan upang makahanap ng solusyon.Matapos ang matagal na katahimikan, nagsalita siya, "Anuman, hindi na puwedeng magpatuloy ang ganitong ugnayan nila! Sa halip, kailangan mong manatili kay Zack at hindi mo siya bibigyan ng pagkakataong makita si Rhian!"Nang marinig iyon, pinuno ng inis si Marga, "Gusto ko sanan
Bahay ng mga Suares.Si Marga ay labis na nagalit nang makita ang mga larawan na ipinadala ni Ana kaninang hapon. Hindi pa siya kumain ng hapunan at nagkulong na lang sa kanyang kwarto upang magdalamhati.Hindi inaasahan, bago siya matulog, nakatanggap siya ng ilang mga bagong larawan mula kay Ana.Sa mga larawang iyon, ang lalaking pilit siyang iniiwasan ay nagsusuong ng coat kay Rhian, binibigyan siya ng mga bulaklak, at hinahawakan ang kanyang pulso...Anuman ang anggulo, tila magkasintahan silang dalawa!Nang makita ang mga larawang iyon, lalong nagalit si Marga. Kung ganito ang ginagawa nilang dalawa, saan siya lulugar, bilang lehitimong kasintahan?Kung kumalat ito, tiyak na mawawala ang lahat ng kanyang mukha, at magiging imposibleng maging Mrs. Saavedra gaya ng kanyang plano!Sa mga sumunod na pag-iisip, ang mukha ni Marga ay puno ng galit."Salbahe! Bakit ka pa bumalik!"Biglang tumayo si Marga mula sa kama at ibinagsak ang lahat ng mga gamit sa mesa!Sa ibaba, nakita ni Beli
Bumalik sa katinuan si Rhian at kinuha ang mga bulaklak mula sa maliit na bata na may halong emosyon. Isang mabilis na sulyap kay Zack, at mahina niyang sinabi, "Salamat."Nang makita ng maliit na bata na kinuha ito, ngumiti siya ng sweetly.Walang ipinakitang emosyon si Zack, kundi sinabihan lang si Rain, "Isara mo ang pinto, kailangan na nating umuwi."Nang marinig ito, tumango si Rain nang masunurin at inabot ang pinto upang isara."Mr. Zack si Rain ay bata pa, dapat mo siyang kausapin nang mas mahinahon sa mga susunod na pagkakataon." Hindi nakatiis si Rhian at pinayuhan siya.Sa mga sandaling makakasama ang mag-ama, napansin niyang bagamat maaalalahanin si Zack kay Rain, minsan ang tono nito kapag kausap ang maliit na bata ay talagang matalim.Minsan, pati ang dalawang maliliit na bata sa kanilang bahay ay natatakot, lalo pa si Rain na may sensitibong kalagayan sa isip.Bunga ng magandang hangarin, pinaalalahanan siya ni Rhian, ngunit ang natanggap na sagot ni Zack ay medyo hindi
Malungkot si Rain, ang mga labi ay nakatikom, at ang kalungkutan ay kitang-kita sa kanyang mukha, "Si Rain ay pwedeng makasama ang mga maliit na kapatid, kahit walang pangangalaga ni Tita Rhian."Nang makita ni Rhian na hindi pa rin tumitigil ang maliit na bata, nagkaroon siya ng sakit ng ulo at mahina itong pinayuhan, "Rain, puwede bang ibang araw na lang? Titiyakin ko talagang makakasama kita ng maayos. Wala po akong oras ngayon."Gusto sanang magsalita ng bata, pero biglang nagsalita si Zack mula sa kabila, malamig ang tono, "Rain, sinabi na ni Tita Rhian na wala siyang oras, huwag mo na siyang istorbohin."Dahil binanggit ni Rhian ang Dantes family kanina, hindi maganda ang mood ni Zack at may kabangisan ang kanyang tono.Nang marinig ng maliit na bata ang tinig ng kanyang ama, nataranta siya at mabilis na pumikit. Hindi na siya nagsalita at tumingin na lang kay Rhian nang may kalungkutan.Si Rio at Zian ay nagising din sa malamig na hangin. Nang marinig ang magaspang na tono ni D
"Si Mr. Luke at ako..."Nagsimula nang magsalita si Rhian nang may sakit ng ulo. Pero bago siya makapagpaliwanag, biglang may narinig na ingay mula sa likurang upuan, na parang nagising na ang mga bata.Nang mapansin ang ingay sa likod, biglang tumigil ang boses ni Rhian, at agad siyang lumingon upang tingnan ang mga bata.Sa likurang upuan, nagising si Zian at nagkakamot ng mata na parang gising na gising pa."Mommy..." Matapos ang ilang sandali, dahan-dahang ibinaba ng maliit na bata ang kanyang kamay, at ikinuskos ang mga mata, tinitingnan ang kanyang Mommy sa harap, na medyo magulo pa ang isipan.Tiningnan ni Rhian ang lalaking katabi niya, pinipigilan ang kabiguan sa kanyang puso, at ngumiti sa bata."Pa-uwi na tayo?" tanong ng maliit na bata habang nakaupo, nakasandal sa bintana, at tinitingnan ang labas. Nang makita ang pamilyar na villa, nagtanong siya sa kanyang Mommy. Bakit hindi niyo po kami ginising?"Nang marinig ang tanong ng bata, naalala ni Rhian ang kanilang pinag-usa
Nang marinig ang kanyang mga salita, biglang nagkunot ng noo si Zack, at tinitigan ang maliit na babae sa harap niya nang seryoso, ang mga mata niya ay puno ng kuryosidad.Kung tama ang narinig niya, ang tanong na iyon mula sa maliit na babae ay nangangahulugang nagbago na ang kanyang saloobin.Habang tinitingnan siya ng lalaki, kumibot ang mata ni Rhian at sinadyang umiwas ng tingin upang magpanggap na kalmado.Pagkatapos ng ilang sandali, ang mababang tinig ni Zack ay narinig sa kanyang mga tainga, "Hindi ko siya minahal, at hindi ko siya pakakasalan, kaya wala akong kailangang ipaliwanag."Nang marinig ito, napalundag si Rhian at ang mga mata niya ay puno ng gulat.Anim na taon na ang nakalipas, hindi niya akalain na maririnig niya ang ganitong mga salita mula kay Zack.Hindi ba't minahal niya si Marga? Paano nangyari...Maalala pa niya kung paano paulit-ulit na sinabi ni Zack na pakakasalan lang niya si Marga, at ginamit pa niya ang malamig na ugali upang pilitin siyang umalis nan
Wala si Rhian sa kaalaman na nakita ni Ana ang buong pang yayari ng araw na iyon.Pagkapasok sa kotse, naupo si Rhian at ang mga bata sa kanilang mga karaniwang upuan. Si Rhian ay naupo sa co-pilot seat, hawak ang mga bulaklak na binili ni Zack, at nakakaramdam ng kakaibang pakiramdam.Kung ikukumpara sa mga rosas na ibinibigay ni Zack araw-araw dati, ang mga bulaklak na ito ay hindi man lang inaalagaan, at mas karaniwan pa ang mga uri, pero mas malalim ang nararamdaman ni Rhian kaysa dati.Ang mga bata sa likurang upuan ay halatang pagod na mula sa paglalaro, at makalipas ang ilang salita, tahimik na silang lahat.Si Zack ay sumulyap sa rearview mirror at nakita na ang mga bata ay nakaupo sa mga child safety seats, natutulog sa isang posisyon na baliko.Ang maliit na babae sa kanyang tabi ay mukhang malungkot din, nakasandal sa backrest at nakatingin sa labas ng bintana, hindi na alam kung ano ang iniisip.Nakita ito ni Zack at nagkunot ng noo. Binawasan niya ang bilis ng sasakyan up
Hindi namamalayan, tumingin si Rhian sa lalaki na naglalakad sa harap niya, at pagkatapos ay ibinaba ang kanyang mata upang tingnan ang mga bulaklak sa kanyang mga braso, nag-aalangan na ibalik ang mga ito.Ngunit bago pa siya makapagsalita, tumakbo na ang tatlong maliit na bata sa kanilang tabi. Nang makita nila ang mga bulaklak sa kanyang mga kamay, tila sobrang saya nila."Mommy, saan galing ang bulaklak na ito? Ang ganda, bagay na bagay kay Mommy!" malambing na binati siya ni Zian ngunit alam niyang si Zack ang nagbigay ng mga bulaklak.Medyo nahihiya si Rhian sa tanong ng maliit na bata. Yumuko siya at gusto sanang ibigay ang mga bulaklak kay Rain. Ngunit nang gumalaw siya, napansin niyang hawak pa rin siya sa pulso ng lalaki.Aba, mukhang nakita rin ito ng mga bata.Nang mapagtanto ito, nagsimulang mag-init ang mukha ni Rhian. Sa harap ng mga bata, pilit niyang pinanatili ang kalmadong ngiti, at pagkatapos ay marahang inalog ang kanyang pulso upang subukang makawala mula sa hawa
Nabalikwas si Rhian sa kanyang mga saloobin, itinaas ang mata at tiningnan ang lalaki sa kanyang tabi, at walang dahilan ay nakaramdam siya ng pagkakasala, "Salamat..."Ang mga kilay ni Zack ay kumunot, hindi sumagot, at ang kamay na humahawak sa kanyang pulso ay hindi binitiwan.Nagsikap si Rhian na mag-alsa ng dalawang beses, ngunit hindi siya nakatakas, at nakatawag pa ng pansin ng maraming tao sa paligid.Sa ilalim ng makulay na mga ilaw, kitang-kita ang kanilang mga hitsura at personalidad. Nakasuot sila ng pormal na kasuotan. Ang jacket ng lalaki ay nakapatong sa puting mahabang damit ng babae, at ang malaking kamay ng lalaki ay mahigpit na humahawak sa pulso ng babae, na parang isang prinsipe at prinsesa na tumakas, at tila sila ay akmang-akma sa isa't isa."Kuya."Nasa kalagitnaan si Rhian ng pagsasabi ng gusto niyang hilingin kay Zack na pakawalan siya, nang biglang narinig nila ang boses ng isang bata.Sa susunod na sandali, huminto ang lalaki sa harap nila, at tumigil si Rh