LIKE
Nang marinig ng dalawang bata ang pagbanggit sa mommy nila, agad silang naging alerto."Bakit mo hinahanap ang mommy ko?" matalim na tanong ni Rio habang tinititigan ang lalaking hindi kalayuan, para siyang maliit na aso na handang umatake anumang oras.Kahit wala siyang kakayahang manakit, pilit niyang pinapakita na matapang siya sa harapan ng kanilang ama. Gusto ng paslit na ipakita sa lalaki na handa silang ipagtanggol ang mommy nila kahit kanino.Nararamdaman ni Zack ang pagkiling at pagbabantay ng bata, para itong nagbabanta sa hindi niya maunawaan kung bakit, sa kabilang banda, hindi niya magawang maasar, bagkus ay nakaramdam siya ng kakaibang saya. Hindi niya ito sineryoso at sinabi, "Salamat sa inyong dalawa sa pag-aalaga kay Rain nitong mga nakaraan. Kailangan ko kayong pasalamatan nang personal sa kabutihan ninyo sa kanya."Pagkarinig nito, bahagyang nakahinga ng maluwag si Rio, ngunit nanatiling seryoso ang kanyang maliit na mukha, "Hindi na kailangan. Tumawag na ang mommy k
Gusto lang sanang tawagan ni Rhian ang research institute para sabihing na late siyang darating.Pero nagkataon na si Zanjoe ang sumagot. Bago pa man siya makapagsalita, ibinahagi ni Zanjoe ang tungkol sa isang proyekto na minamadali niyang tapusin sa nakalipas na dalawang araw. May ilang set ng datos na nalilito siya.Nagsimula silang mag-usap tungkol dito. Hindi inaasahan, nang magsimula na silang mag-usap tungkol sa kanilang trabaho ay nakalimutan nila ang oras. Naaalala lang niyang ibaba ang telepono dahil bahagya niyang narinig ang boses ni Zack mula sa ibaba.Mabilis na binaba ni Rhian ang telepono at nagmamadaling bumaba. Sobra ang kaba niya kaya naman kung ano-ano na ang sumasagi sa isip niya. Gusto niyang pagalitan ang sarili. Bakit nakalimutan niya na si Zack ay darating pala!Nasa ibaba pa rin ang dalawang niyang anak kasama si Rain.Kung makita sila ni Zack...Nang maisip niya kung ano ang posibleng mangyari, lalong tumindi ang kaba ni Rhian. Pero ng bumaba siya at subukan
Walang karanasan si Zack sa pagpapakalma ng bata. Sa nakaraan, kapag naiinis si Rain sa kanya, palagi niyang tinatawag si Aunt Gina para pakalmahin ito.Nang makita niyang umiiyak ang kanyang anak sa harap ni Rhian, medyo nataranta si Zack. Kaya naman inutusan niya itong tumahan, at sa malamig at walang ekspresyon ay naglita, "Huwag kang umiyak."Akala niya, walang emosyon ang sinabi niyang iyon. Pero sa pandinig ni Rain, parang galit ang tunog nito.Pagkatapos niyang magsalita, lalo pang humagulgol si Rain. Halos walang patid ang kanyang mga luha at bumabagsak sa kanyang pisngi. Nakayuko siya at humihikbi, halos hindi makahinga.Nagsalubong ang kilay ni Zack, hindi alam kung paano mag-react.Nang makita ni Rhian ang batang umiiyak ng ganito at ang malamig na reaksyon ni Zack bilang ama, hindi na niya matiis."Ganyan ba ang pakikitungo mo sa anak mo? Umiiyak na nga ang bata ng ganito, tapos kakausapin mo pa siya sa ganyang tono? Hindi mo ba siya kayang kausapin nang maayos? Paano mo si
Tinutok ni Zack ang kanyang mata sa dalawang maliliit na batang lalaki sa harapan niya, ang mga kilay ay bahagyang nakakunot.Halatang ang dalawang bata ay masama ang loob sa kanya. Ngunit hindi niya alam kung bakit ng makita niya ang dalawang batang ito ay hindi siya mapalagay na parang may nagawa siyang hindi maipaliwanag na pagkakasala.Samantala, yakap ni Rhian si Rain ng marinig niya ang mga salitang ito mula sa kanyang dalawang anak. Nagulat siya at hindi inaasahan na sasagot ang dalawa kanilang ama, saglit siyang napatanda at nagsimulang kumirot ang dibdib niya.Buti na lang, hindi alam ng kaniyang mga anak na ang taong nasa harapan nila ay ang kanilang tunay na ama. Kung nalaman nila ito, malamang ay mas lalo lamang silang masasaktan.Tahimik si Zack ng matagal, at habang sinasabi ito, tinanggal niya ang tingin mula sa dalawang bata at nagsabi ng paumanhin, "Pasensya na, hindi ko kayo inisip na masasamang tao, pero naisip ko lang na... dahil may kanya-kanya na kayong buhay, hin
Nang mawala na ang sasakyan ni Zack sa kanilang paningin, ay hinila ni Rhian ang dalawang bata pabalik sa loob ng bahay at naupo sa harap nila na may seryosong ekspresyon sa mukha.Alam ng dalawang bata na may mahalagang sasabihin ang kanilang ina, kaya't tumingin silang dalawa sa mommy nila ng tahimik."Rio, Zian, makinig kayong mabuti, sinuman ang makilala ninyo sa hinaharap, hindi ninyo dapat sasabihin sa iba ang tungkol sa kalagayan ng ating pamilya, lalo na… ang tungkol sa hindi ninyo pagkakaroon ng ama!" Napahilot si Rhian sa kanyang ulo. Sumakit ang ulo niya ng maalala ang nangyaring sitwasyon kanina.Kung hindi siya nakapag-interrupt ng mabilis, tiyak na magkakaroon ng pagdududa si Zack. Matalino ito, kaya naman walang duda na madali nitong malalaman ang kanilang sitwasyon! May kalituhan na tumingin sina Rio at Zian sa kanya. "Pero wala naman po talaga kaming daddy!"Mas lalo pang sumakit ang ulo ni Rhian. Hindi niya kayang sabihin sa dalawang bata na ito'y dahil natatakot siy
"Dad, Mom, bakit kayo narito?" tanong ni Zack habang nakakunot ang noo.Nang marinig ito, inaalala ng ina ni Zack na si Dawn, kung may sugat ang kanyang apo at nagalit, "Narinig ko na nawawala ang mahal kong apo ng maaga pa lang. Hindi ba kayo nag-aalala? Natakot ako kaya agad kaming nagpunta dito ng dad mo para puntahan ka. Zack, bakit hindi pinaalam sa amin ang ganito kalaking problema?!"Hindi kumibo si Zack."Rain, sabihin mo kay Lola kung saan ka nagpunta?" Nang matiyak ni Dawn na hindi nasaktan ang apo, niyakap niya ito nang may pagmamahal at nag-alalang tanong, "Ikaw talagang bata ka, paano ka nakalabas mag-isa? Nataranta si Lola, huwag mo nang ulitin 'yan, ha?"Tumugon naman si Marga, "Kung may hindi ka magandang nararamdaman, maaari kang magsabi kay tita, huwag tumakas nang hindi nagsasabi. Nag-aalala si Grandpa at Grandma, ako din ay nag alala sayo, handa na sana akong hanapin ka, mabuti nalang at nakabalik ka!"Habang si Rain ay yakap ng kanyang lolo, may malamig na ekspresy
Sa pananghalian, nag-stay ang mommy at daddy ni Zack sa manion para kumain, at naghanap si Marga ng dahilan para manatili rin.Sa hapag-kainan, maingat si Marga sa bawat galaw, palaging naghahain ng mga putahe sa mga nakatatanda at inaasikaso sila, at nagbalat pa siya ng hipon para kay Rain, ngunit hindi ito kumain ng mga binigay niya."Naalala ni tita na mahilig ka nga pala sa hipon, kaya't binalatan ko na para sa'yo. Heto, kumain ka pa." Inilapit ni Marga ang mga hipon sa harap ng bata.Tumingin lang si Rain, pagkatapos ay ibinaba ang ulo at nagsimulang kumain sa sarili niyang plato, parang hindi nakita ang hipon na inabot sa kanya ni Marga.Ang mga kamay ni Marga ay nasa plato pa rin, nakahawak pa rin ito, ang ngiti sa mukha nito ay tila naging matigas. Hindi pinansin ng paslit ang mga hipon na binalatan.Pinagalitan ni Dawn ang apo: "Rain, si tita Marga na nga ang nagbalat ng hipon para sa'yo, bakit hindi mo pa ito kinain? Hindi ba't dapat mo siyang pasalamatan?"Hindi nag-react si
Natuwa si Wilbert sa sinagot ng kanyang apo. Kung gusto nito matuto, tutulungan niya ito. Tumawag ang ama ni Zack ng kasambahay at nag-utos na dalhan sila ng brush at mga tinta. Sinimulan turuan si Rain ng kanyang lolo Wilbert, dito natuon ang pansin niya.Nakita ni Zack na inaalagaan ng kanyang ama si Rain, kaya't nagpaalam siya sa kanila at nagtungo sa kanyang opisina.Si Marga naman ay galit na galit. Paano siya nagawang ipahiya ng batang ito sa harap ng magulang ni Zac iwasan lamang siya! ang lakas ng loob niya! Kung magpapatuloy ito, tiyak na mapapansin ng dalawang magulang ni Zack na may kakaibang nangyayari.Hindi ito maaari, kailangan niyang maghanap ng pagkakataon upang turuan ng leksyon ang batang ito para matuto!---Dahil sa biglaang pagbisita ni Rain, halos alas-diyes na nang dumating si Rhian kasama ang dalawang bata sa research institute.Pagkatapos ilagay ang dalawang bata sa kanyang opisina, nagsimula si Rhian na magtrabaho nang tuloy-tuloy.Hindi pa rin natatapos ang
Habang nagsasagawa si Rhian ng acupuncture sa batang lalaki, kumalat na ang balita sa ibang mga kwarto.Maraming doktor ang nakarinig na tinanong ni Rhian si Harry, at nagsimula silang magtaka. Nang marinig nila na may alam siyang ibang acupoint para sa pagpapagaan ng sakit, iniwan nila ang kanilang mga trabaho at pumunta sa lugar.Pagpasok nila sa kwarto, nakita nilang ginagawa ni Rhian ang acupuncture. Bagamat may mga pagdududa ang lahat sa kasanayan ni Rhian dahil sa kanyang hitsura, alam nila na hindi puwedeng istorbohin ang isang doktor habang nagsasagawa ng acupuncture, kaya’t tumigil sila at tahimik na nanood mula sa pintuan.Nang makita nilang gumana ang acupuncture ni Rhian, lahat ay namangha.Ang paraang ito ng acupuncture ay hindi pa nila narinig dati.Ngunit sinuman na may malasakit ay makikitang mas tradisyonal at mas antigo ang paraan ni Rhian kumpara sa kanila, at hindi nila alam kung saan niya ito natutunan.Nang marinig nilang pinuri ni Luke si Rhian, hindi nila maiwa
Nang makita ni Rhian ang acupoint na tinutok ni Harry, bigla siyang kinabahan at subconsciously pinigilan siya, "Sandali lang, hindi mo puwedeng ilapat ang akupunktura sa acupoint na yan!" Pagkatapos niyang magsalita, sabay-sabay siyang tinignan ng tatlong tao, kasama ang bata na naroon. Si Harry ay lalong nainis, "Doctor Fuentes, kung hindi ka nakakaintindi, huwag ka nang makialam. Ito ang pinakamahalagang acupoint para sa pain relief. Hindi mo ba alam ito?" Sa totoo lang, hindi pa rin sigurado si Rhian, pero sa hindi malamang dahilan, pakiramdam niyang mali ang acupoint na iyon, at mabilis ang tibok ng kanyang puso. Ngayon, nang marinig ang tanong ni Harry, dahan-dahan siyang kumalma, at sunod-sunod na mga pagsusuri ang dumaan sa kanyang isipan. Pagkalipas ng ilang sandali, lumapit siya ng matatag kay Harry at mahinahong ipinaliwanag, "Tama ka, ito ang pinaka-basic na acupoint para sa pagpapagaan ng sakit. Alam ko ito nang mabuti, ngunit bago magbigay ng pampaginhawa, kailangan
Naaawa din sila para sa mga batang ito, ngunit wala silang magawa kundi manood.Hindi ito ang unang beses na nakakita si Luke ng ganitong sitwasyon, ngunit ito ang kauna-unahang pagkakataon na naramdaman niyang medyo naaantig.Si Harry na nasa gilid ay hindi na nakatiis. Kung patuloy na pinapalakas ni Rhian ang loob ng mga bata, hindi niya alam kung gaano pa katagal ito.Agad na lumapit si Harry at hinawakan ang pulso ng isa sa mga bata, "Halika, hayaan mong tignan kita. Kailangan kang magpa-check-up para gumaling."Natakot ang bata sa kanya at tinitigan siya ng may takot.Nakakunot ang noo ni Harry, iniisip na baka matakot ang bata at gumana ito, kaya't tiningnan niya ang bata ng may matalim na mukha, "Ayoko sa mga batang pasaway!"Nakita ng bata ang matalim na ekspresyon ni Harry at napaiyak ng malakas.Nakita ito ni Rhian at agad na tumayo upang tumulong, "Doctor Harry, mga bata pa sila hindi mo sila dapat takutin para magpagamot. Maghintay at magpakasensya ka.”Si Mike at Luke ay
Nakita ni Mike na hindi siya apektado, kaya't nakahinga siya ng maluwag.Si Luke, na nakatayo sa gilid, ay tiningnan ang dalawa ng may kahulugan.Nang makatagpo siya ng pagkakataon na makita si Mike sa opisina kanina, alam na niyang magkakilala sila.Ngunit hindi niya inasahan na magiging ganoon kalapit ang kanilang relasyon.Naging tahimik ang compartment ng sandali.May bahagyang ingay sa pinto, at sinundan ito ng paalala mula sa staff, "Sir Luke, nagsimula na ang libreng klinika, at narito na ang mga bata."Nang marinig ito, agad na nag-adjust ang mga tao at tiningnan ang pinto ng compartment nang may ngiti.Apatan na cute na mga bata ang nag-linya at pumasok.Nang makita ang apat na tao sa loob, hindi napigilan ng mga bata na mamula.Maliban kay Harry, na nasa kalagitnaan na ng edad at medyo malaki ang tiyan, ang tatlong iba pa ay may taglay na kahanga-hangang hitsura. Kahit na nakangiti sila nang mabait, hindi nakayanan ng mga bata ang hiya at tumigil sa pinto, hindi na naglakas
Tiningnan ni Luke ang oras at sumagot ng malalim na tinig, "Malapit na, maghintay lang ng kaunti, ginagawa pa ang mga paghahanda sa labas."Tumango si Harry, tiningnan si Rhian ng may pagdududa, at pagkatapos ay nagtanong kay Luke, "Marami sigurong responsibilidad dito. Ano sa tingin mo? Kung gusto mo, maaari tayong maglipat ng isa o dalawang doktor mula sa ibang compartment?"Nang marinig ito, nagtaka si Rhian at ang iba pang mga doktor kung bakit siya nagtanong ng ganoon.Direktang nagtanong si Lukr, "Bakit? Pakiramdam mo ba ay sobra na ang trabaho?"Paulit-ulit na tumanggi si Harry, "Kung apat na doktor ang narito, sapat na iyon, pero ngayon... natatakot akong hindi ko magiging maingat sa pagsusuri sa mga bata mamaya, at baka magka-problema."Habang nagsasalita, nagbigay ng pahiwatig si Harry kay Rhian.Ipinahihiwatig nito na hindi siya naniniwala sa kakayahan ni Rhian.Doon lang napagtanto ni Rhian ang hindi pagkakasundo sa kanya, at napuno siya ng kalituhan.Hindi niya kilala si
Sa ilang minuto lang, mas maraming kagamitan ang nakalatag sa bakuran kaysa noong una siyang dumating.Tumingin-tingin si Rhian.Bagamat ang pamilya Dantes ay isang pamilya ng tradisyonal na medisina, marami pa ring mga kagamitan ng medisina sa Kanluran ang nakalagay sa bakuran upang mas mapabuti ang paggamot sa mga bata.Ang mga doktor na kanina ay naghintay sa pila ay pumasok na sa kanilang mga compartment, na may mga magiliw na ngiti sa mukha, habang tinitingnan ang mga batang naghihintay na pumasok.Tila'y isang pormal na okasyon.Naglakad nang mabilis si Rhian papunta sa kanyang compartment. May isa nang doktor na naghihintay sa loob ng compartment. Nang makita niyang siya ay isang batang babae, inisip niyang siya ay ipinakilala lamang ng aristokratikong pamilya upang palaganapin ang kanyang pangalan, kaya't hindi siya pinansin.Pumasok din si Mike.Bawat compartment ay may dalawa o tatlong doktor at isang direktang staff ng pamilya Dantes.Ang kanilang compartment ay halos ang p
Inabot ni Rhian ang kanyang kamay at nakipagkamay. Hindi malaman ni Rhian kung bakit, ngunit si Luke ay parang malupit sa hitsura kapag hindi nagsasalita, pero kapag nagsalita, nagiging medyo malamig. Hindi maiwasang mag-isip si Rhian tungkol sa taong nag-receive sa kanya kanina sa pinto, at nakaramdam siya na marahil ito ang pagpapalaganap ng pamilya. Tungkol naman sa pangalang Luke, narinig na rin niya ito. Sa mga nakaraang linggo, upang maunawaan ang mga bagay tungkol sa libreng klinika ng pamilya Dantes, nagbasa si Rhian ng maraming impormasyon tungkol sa pamilya Dantes. Alam niya na si Luke Dantes ay apo ni Mr. Rommel Dantes at ang pinaka-magaling na doktor ng henerasyong ito sa pamilya Dantes. Ngunit dahil sa pagiging mababang-loob ng pamilya Dantes sa mga nakaraang taon, bihirang lumabas si Luke Dantes sa publiko at medyo misteryoso. Nang makita niya ang impormasyon ni Luke, hindi maiwasan ni Rhian na magtaka kung anong klaseng tao ito. Ngayon, nang makita siya ng p
Inilabas ni Rhian ang liham ng rekomendasyon mula kay Mr. Florentino mula sa kanyang bag at iniabot ito sa lalaki, "Ito po ang aking liham ng rekomendasyon, paki-tignan po." Tinutok ng lalaki ang tingin at binasa ito, at pagkatapos ay tinitigan siya nang may pagtataka. Matapos ilang segundo ng pag-iisip, yumuko siya at humingi ng paumanhin, "Doktor Fuentes, pasensya na po, akala ko po kayo ay aktres na dumaan para mag-shoot sa suburbs." Ngumiti si Rhian at pininid ang kanyang labi. Kahit may mga kalituhan kanina, hindi maikakaila na ang mga tao sa pamilya Dantes ay may magandang pakikipagkapwa tao. Kahit na inisip nilang hindi siya kabilang, hindi nila nawalan ng galang, kaya’t hindi ito pinag-isipan ni Rhian ng masama. "Puwede na po kayong pumasok, may mag-aasikaso po sa inyo upang makilala si Sir Luke." Tumabi ang lalaki upang magbigay daan. Nagpasalamat si Rhian at pumasok na kasama ang liham ng rekomendasyon. Ang orphanage ay malinaw na inasikaso nang mabuti, may mga maliit
Nang makita nila ang mga nilalaman sa screen ni Rhian, tahimik nilang iniiwas ang tingin. Napakahirap ng mga bagay na tinitingnan ng Mommy nila. Hindi nila agad naintindihan. "Go Mommy!" Hikayat ni Zian kay Rhian gamit ang malambing na boses. Nang marinig ito, ngumiti si Rhian, "Salamat, baby, gagawin ko." Sa gilid, si Rio ay nagbigay ng paalala sa kanyang ina na parang isang maliit na adult, "Mommy, huwag mong gawing gabing-gabi. Mahalaga ang libreng klinika bukas. Kung hindi ka magpapahinga ng maayos, maaapektuhan ang performance mo." Ngumiti si Rhian at tumango, "Naiintindihan ko." “Rio, magaling na si mommy. Kahit hindi pa siya maghanda, magiging pinakamahusay siya bukas!" Sinabi ni Zian nang walang kahirap-hirap. Natawa si Rhian sa mga bata at hinalikan sila sa noo, "Salamat, mga baby, sa pagpapalakas ng loob kay Mommy. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko. Magpahinga na kayo. Magpapahinga rin ako pagkatapos kong basahin ito." Alam ng mga bata na makakaistorbo sila