"Dapat sana ay inanyayahan ko si Mr. Saavedra na mag-dinner, pero hindi pa nakabalik si Alicia, at hindi maginhawa ang paa ko, kaya kalimutan na lang."Patuloy na pinapaalis ni Rhian si Zack, "Sa tingin ko ay abala rin si Mr. Saavedra. Kung may iba pa siyang gagawin, huwag nang sayangin ang oras niya dito."Pagkatapos niyang magsalita, naramdaman niya na parang magiging totoo ang galit sa mga mata ng lalaki, na ikinabigla ng kanyang puso. Hindi niya alam kung ano ang susunod na gagawin nito.Tinitigan lang siya ni Zack ng matagal, pagkatapos ay ngumiti ng may halong pang-aasar, "Nakita mo ba?"Tungkol sa kung anong nakita niya, pareho nilang alam.Ang mga mata ni Rhian ay kumunot, at pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, sinagot niya nang tapat, "Si Miss Marga ay naghahanap kay Mr. Saavedra ngayon, tiyak may importanteng bagay na dapat puntahan si Mr. Saavedra."Anong importanteng bagay na dapat kung puntahan?" O ikaw? tanong ni Zack sa mabigat na boses.Nagduda si Rhian.Si Mar
Nag-stay ang dalawa sa sala ng hindi tiyak na oras bago mag-ring ang cellphone ni Rhian.Ito ay tawag mula kay Aling Alicia.Itaas ni Rhian ang kamay para sagutin ito."ma'am Rhian, nakauwi ka na ba? Kung hindi, pupunta kami sa'yo."Pagka-connect ng tawag, narinig ni Rhian ang boses ni Aling Alicia.Dahil dito, sumagot si Rhian ng kalmado, "Nasa bahay na ako, pwede kayong bumalik na lang kasama ang mga bata."Sa kabilang linya, narinig ni Rhian ang kaunting pagkahiya sa boses ni Aling Alicia, "At saka, sinabi ng assistant ni Mr. Saavedra na gusto niyang sumama sa amin pauwi..."Nang pumunta siya para kunin si Rio at Zian, hindi pa nakuha si Rain.Ang dalawang maliliit na bata ay tumangging umalis hangga't hindi pa umalis ang kanilang maliit na kapatid, kaya kailangang sumama ni Aling Alicia sa kanila.Hindi inaasahan, dumating si Mr.Manny at sinabi na gusto niyang sumama sa kanilang pag-uwi.Hindi kayang magdesisyon ni Aling Alicia, kaya't tinawagan na lang kita maam Rhian.Nang marin
Nakita ito ni Rhian at nadama ang lungkot. Hinaplos niya ang ulo ng maliit na bata at malumanay na sinabi, "Lumabas ako kanina at aksidenteng napunit. Ayos na ngayon."Namumula ang mga mata ni Rain dahil sa pagkabahala, "Masakit ba?"Pumayag si Rhian na hawakan ni Rain ang sugat na naka balot sa bandage at sinabi, "Hindi, wala akong naramdamang sakit."Pagkatapos niyang sabihin iyon, itinaas ni Rhian ang kanyang mga mata at tiningnan ang lalaking nakaupo sa tabi niya, at inilipat ang usapan sa kanya, "Bukod pa dito, si Daddy ay maingat na nag lagay ng bandagesi kay Tita. Pwede mo siyang tanungin kung malala ba ang sugat ni Tita?"Tumingin ang maliit na bata kay Zack, naghahanap ng sagot mula sa kanya.Nakita ni Zack na ang maliit na babae ay kusang nagbanggit ng tungkol sa kanya, kaya't hindi niya napigilang itaas ang kilay at tumango sa bata nang walang komento, "Basta magpahinga ka lang ng mabuti mamaya, mabilis kang gagaling."Ang bata ay naniwala sa sinabi ng kanyang Daddy. Pagkar
Tinitingnan ni Rhian ang lalaking nasa harap niya, puno ng pag-aalinlangan ang mga mata niya.Nagkunot ang noo ni Zack at iniabot ang kamay sa kanya, "Tutulungan kita."Tumingin si Rhian sa mga bata na sabik na nagmamasid sa kanila mula sa kanto ng kainan, at naalala ang tawag ni Zack kanina. Tumanggi siya nang kalmado, "Mr. Saavedra, please go over to accompany the children first, I can call Aling Alicia."Pagkabanggit niya ng mga salitang iyon, nakita niyang may pagkadismaya sa mga mata ng lalaki, at ang tono nito ay naging mas malamig, "ma'am Rhian, sa tingin mo ba ay abala akong tulungan ka? Sa katunayan, sa tingin ko mas mabilis kung dadalhin kita."Pagkasabi nito, talagang lumapit siya sa kanya.Hindi inaasahan ni Rhian na magbanta siya ng ganito, kaya't mabilis niyang iniabot ang kamay at sinabi, "Kung ganoon, pwedeng tulungan mo ako, Mr. Saavedra."Nagtagal ang ilang segundo bago iniabot ni Zack ang kamay niya at dahan-dahang hinawakan ang braso niya.Ginamit ni Rhian ang kaun
Nagtinginan sina Rio at Zian at hindi agad nakasagot.Hindi nila gusto si Tito Zack kundi si Daddy. Gusto nilang alagaan ni Daddy si Mommy.Pero mukhang hindi pa rin gusto ni Mommy si Daddy.Habang iniisip ito, punong-puno ng pag-aalinlangan ang mga bata.Naramdaman ni Rhian na hindi mapakali ang puso niya.Sa mga nakaraang araw, halatang nagbabago ang pananaw ng mga bata kay Zack.Kung magpapatuloy ito, at talagang magustuhan nila si Zack at gusto pang makipag-ugnayan sa kanya, hindi na makakahanap si Rhian ng dahilan para tumanggi.Sa katunayan, dapat ay lumaki sila kasama si Zack, at siya ang kumuha ng karapatang makasama nila ang Daddy nila.Habang iniisip ito, napatingin si Rhian sa mga bata nang may paghingi ng tawad, "Mommy... Hindi ko alam, pero kung gusto niyo, hindi ko kayo tatanggihan."Ang ibig sabihin nito ay hindi siya mag-aanyaya at hindi masaya tungkol sa pagbisita ni Zack, pero gagawin niya ito upang makabawi sa mga bata.Palaging matalino ang mga bata, at agad nilang
Dinala ni Zack si Rain pabalik sa bahay. Nang makita niyang gumagabi na, inasikaso niya ang bata at pinatulog ito. "Daddy." Habang si Zack ay papatayo na at aalis, narinig niya ang tinig ng bata. Tumigil saglit si Zack, lumingon at umupo sa tabi ng kama ng bata, "Anong nangyari?" Medyo antok na ang bata, pero pinigilan pa rin nito ang antok at maingat na tiningnan ang kanyang daddy, "si Tita, gusto din ba si Daddy?" Pumunta kasi si Daddy sa bahay ni Tita Rhian kanina, at hindi siya pinaalis ni Tita agad, at hindi rin ito sinadyang iniiwasan si Daddy. Nang marinig ang tanong ng bata, bahagyang kumupas ang mga mata ni Zack. Nang maalala ang pag-iwas sa kanya ng maliit na babae nung hindi pa bumabalik ang mga bata, hindi siya agad sumagot. "Kailan tayo muling makikita ni Tita?" Ang tinig ng bata ay puno ng inaasahan. Tahimik si Zack ng matagal, at pagkatapos ay inabot ang ulo ng bata, "Medyo abala ang Daddy sa trabaho ngayon. Kapag maluwag na ang Daddy, dadalhin kita para
Kalahating oras ang nakalipas, dumating si Gino sa club na nakasuot lamang ng pajama at isang mahabang windbreaker.Buti na lang, siya ay isang regular na customer ng club kaya agad siyang nakilala nang pumasok sa pinto. Kung hindi, tiyak ay hindi siya papapasukin sa suot niyang iyon.Pagdating sa private room na inreserba ni Zack, nakita niyang nakaupo na ang kanyang kaybigan Kaunti lamang ang pagkaing nasa mesa, at ang ibang mga upuan ay puno ng mga bote ng alak.Isa sa mga bote ay halos ubos na."Ano'ng nangyari?" Medyo nalungkot si Gino, at maingat na umupo sa tabi ng kanyang kaybigan.Tumingin si Zack at parang ngayon lang siya napansin, lumingon siya at tiningnan siya ng malalim na mga mata, "Ginawa ko ang sinabi mo."Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Gino, hindi niya maintindihan kung ano ang ibig sabihin nito."Ginawa mo ang sinabi ko? Anong sinabi ko? Ano ang nangyari na nagdulot sa kaybigan ko ng ganito?"Habang iniisip ni Gino ito, kumuha siya ng isang baso ng alak at
Mula nang bumalik si Dr. Rhian sa Pilipinas hanggang ngayon, tiyak na mas maraming oras silang magkasama kaysa sa alam niya. Ayon kay Gino, halos palaging tinutulungan ng kanyang Kaybigan si Rhian, at pati ang pagkakataon na makipag-cooperate sa pamilya Dantes ay nakuha para sa kanya ni Zack nang palihim. Kahit pa malalim ang hindi pagkakaintindihan nila noong anim na taon na ang nakaraan, pagkatapos ng lahat ng mga bagay na ito, kahit hindi na ni Rhian nais na magbalik-loob, dapat ay nagpapasalamat pa rin siya kay Zack. Higit pa rito, gumawa pa si Zack ng maraming oras para sa kanila na magkasama. Ayon kay Gino, hindi si Rhian ang uri ng tao na may pusong bato, kaya paano siya mananatiling hindi apektado? Nagkunot ng noo si Zack, at ang mukha niya ay hindi maganda. Ang tanong ni Gino ay ang tanong din na gusto niyang itanong kay Rhian. Nang maisip niyang iniwan ni Rhian si Rain, naisip niyang ang puso ng maliit na babae ay tila gawa sa bato. Ngayon na naayos na ang hindi pagk
Ilang segundo munang kumalma si Rhian bago tumugon, "Ang concert ay ipinangako ko na sa bata. Ano ang ibig sabihin ni Mr. Saavedra tungkol dito?"Mabilis na sumagot ang kabilang linya, "Iniisip ko lang na maaaring abala si Miss Rhian sa pakikipagtulungan sa pamilya Dantes sa panahong ito at walang oras. Kaya, kung talagang wala siyang oras, hindi ko pipilitin si Miss Rhian."Sa pagbasa ng huling pangungusap, may lumitaw na hinala si Rhian sa kanyang isipan.Biglaang binanggit ni Zack ang bagay na ito dahil sa sinabi niya sa sasakyan na huwag siyang pilitin.Sa pananaw nito, ang pagpayag sa concert ay dahil sa paulit-ulit na hiling ni Rain, na tila sapilitang tinanggap din.Kung ganoon, ginagawa ba niya ito upang itama ang maling nagawa?Sa pag-iisip na ang lalaking ito ay magbabago dahil sa kanyang sinabi, nagdulot ito ng kakaibang pakiramdam kay Rhian. Nais pa nga niyang maniwala sa sinasabing paghahangad ni Zack sa kanya.Napagtanto niya ang kanyang iniisip, kaya't bigla siyang nata
Pagkapasok na pagkapasok ni Rhian sa bahay, narinig niya ang ingay mula sa itaas."Mommy!"Lumabas ang dalawang munting bata mula sa kwarto, nagmamadaling bumaba, at tumayo sa harap niya. Tinitigan siya ng sabik at may kakaibang ekspresyon sa kanilang mga mukha.Nasa mabigat na kalagayan pa rin ang damdamin ni Rhian. Nang makita ang tingin ng mga bata, pinilit niyang itago ang kanyang iniisip. "Anong meron?"Pagkasabi niya nito, napansin niyang nakatingin ang mga bata sa may pintuan, tila may hinahanap.Ilang sandali pa, ibinaling nila ang kanilang tingin pabalik, may halong pagkadismaya sa kanilang mga mukha."Ano ang tinitingnan niyo?" tanong ni Rhian, litong-lito.Tumingala ang mga bata at tumingin sa kanya, may bahid ng pagkadismaya sa kanilang maliliit na mukha. "Mommy, wala po ba si little sister?"Sa narinig, nagtataka si Rhian kung bakit biglang nabanggit ng mga bata si Rain."Gabing-gabi na, malamang natutulog na si little Raib," sagot niya.Ngunit tumagilid ang ulo ng mga ba
Pagkatapos magsalita ni Rhian, napagtanto rin niyang may mali sa kanyang mga sinabi.Inaasahan niyang sasalungatin siya ni Zack nang malamig, ngunit matagal nang hindi nagsalita ang lalaki.Ang tanging naramdaman niya ay ang unti-unting pagbigat ng atmospera sa loob ng sasakyan.Habang nagdadalawang-isip kung magdadagdag ng paliwanag, narinig niya ang bahagyang walang magawang boses ng lalaki sa kanyang tainga."Kung ganoon, pakiusap, Miss Rhian ituring mo ako na katulad ng iba mong tagahanga at huwag akong tratuhin nang iba."Walang magawa si Zack sa kanya. Matapos mag-isip ng matagal, nagdesisyon siyang magpakumbaba.Sa hindi inaasahang pahayag na iyon, biglang sumikip ang dibdib ni Rhian at napagdudahan pa niya ang narinig.Paano masasabi ng isang taong kasing taas ng pride ni Zack ang ganoong bagay?"Kung ang tinutukoy ni Miss Rhian na iba pang tagahanga ay si Ginoong Mike. Pakiusap ituring mo ako nang pareho kay Ginoong Mike Tutal, hindi naman tayo mas kaunting magkakilala kumpar
Tahimik muli ang loob ng sasakyan.Biglang lumiwanag ang telepono ni Rhian.Isang mensahe mula kay Mike ang natanggap niya, nagtatanong kung nakauwi na siya.Sa harap ng pag-aalala ng kanyang senior, kahit hindi harapan, ngumiti pa rin siya nang magalang at nag-reply: "Paparating pa lang."Mabilis namang sumagot ang kabilang linya, "Sabihan mo ako kapag nakarating ka na."Tumango si Rhian at ngumiti habang sumasagot.Sa tabi niya, napansin ni Zack ang liwanag ng kanyang telepono. Paglingon niya, nakita niya ang banayad na ngiti sa mukha ni Rhian. Nang tingnan niya ang screen ng telepono, nakita niya ang nakasulat na Senior Mike.Malinaw na nakikipag-usap si Rhian kay Mike.Dahil dito, ang bahagyang gumaan na damdamin ni Zack ay muling bumigat.Ano ang nagawa niya para magkamali? Ang babaeng ito, nakangiti nang masaya habang nagrereply kay Mike pero kapag siya ang kaharap, laging parang may kinatatakutan!Sa isiping iyon, unti-unting bumaba ang air pressure sa paligid ni Zack.Nang mat
Medyo tuliro ang pagkakatulog ni Rhian. Nang magising siya, sandali niyang nakalimutan kung nasaan siya. Ang tanging naramdaman niya ay ang bahagyang init.Nagpumilit siyang umupo nang tuwid at tumingin sa paligid, hanggang sa maalala niyang nasa loob siya ng sasakyan ni Zack.At ang lugar kung saan siya nakahilig habang natutulog...Agad na tumingin si Rhian sa lalaki sa tabi niya.Naialis na ni Zack ang kanyang kamay. Sa ayos nito sa pagkakaupo, parang walang nangyari kanina.Pero maliban sa mga braso niya, wala siyang maisip na iba pang lugar kung saan siya nakahilig kanina."Pasensya na," sabi ni Rhian na may halong pag-aalala. "Hindi ko sinasadyang nakatulog ako kanina."Pagkasabi niya nito, naramdaman niya ang tingin ng lalaking nasa tabi niya, at ang malalim na tingin ay tila dumidikit sa kanya.Naiilang, bahagyang gumalaw si Rhian upang lumayo sa lalaki.Napansin ni Zack ang balak niya, kaya't dumilim ang tingin nito. "Mukhang mahimbing ang tulog ni Miss Rhiab kanina. Mukhang
Habang pinagmamasdan ang dalawang taong papalayo, unti-unting dumilim ang mga mata ni Luke.Ang kasalukuyang relasyon ng dalawang ito ay mahirap talagang unawain.Kitang-kita niya na pilit sinusubukan ni Zack na ayusin ang kanilang relasyon, ngunit ang saloobin ni Rhian ay hindi tiyak.Naalala ni Luke ang anyo ng babaeng nakatayo sa malambot na liwanag kanina, at naramdaman niyang magulo ang kanyang damdamin.Samantala, walang kamalay-malay si Rhian sa kanyang iniisip.Sa buong biyahe, hawak ng lalaki ang kanyang pulso.Hindi alam ni Zack kung gaano kalakas ang paghawak niya, pero bahagyang masakit ang pulso ni Rhian."Bitawan mo ako!" sigaw niya.Pilit siyang nagpupumiglas, pero lalo pang humigpit ang hawak nito.Matapos niyang pakawalan kanina, muntik nang tumakbo ang babae papunta sa ibang lalaki, kaya't ayaw nang bitawan muli ni Zack ang kamay niya.Hindi makawala si Rhian, at tila hindi siya pinakikinggan ng lalaki.Matapos ang ilang beses na pagtangka, sumuko na siya at hinayaan
Tinutok ni Rhian ang kanyang mata kay Zack, parang tinatanong siya, bakit siya duda sa kanya tulad ng mga ibang tao. Nabigla si Zack ng kaunti. Naisip niya ang mga hindi maingat na salita niya kanina, at isang di-kitang pagkabigo ang dumaan sa kanyang mga mata. Nang magsalita siya muli, medyo humina ang tono, "Hindi ko ibig sabihin iyon." Ayaw lang niyang makita ang maliit na babaeng ito na umalis kasama ang ibang lalaki. Ang mukha ni Rhian ay naging malamig, at ang tono niya ay puno ng pangungutya, "Ano ba ang ibig sabihin ni Mr. Zack?" Nagkibit ng balikat si Zack, tiningnan si Luke sa kabila, at binago ang mga salita, "Napakalaki ng nangyaring iyon, kung may makakita na si Young Master Luke ang naghatid sa'yo pauwi, magiging walang silbi ang mga ginawa ko." Dahan-dahang ibinaba ng lalaki ang kanyang mga mata mula kay Luke at tiningnan ang mukha ni Rhian, at nagsalita ng malalim na boses, "Bagamat hindi gaanong nagpapasalamat si Miss Rhian sa aking pagtulong, ayokong mabi
Pagkasabi ng mga salita, malinaw na naramdaman ni Rhian na bumaba ang presyon ng hangin sa paligid niya.Hindi na kailangang tumingin, alam niyang ang pinagmulan ng mababang presyon ay ang lalaking nasa tabi niya.Hinawakan ni Rhian ang kanyang mga palad at pinilit na huwag tumingin, nagkunwaring hindi siya naroroon.Ang tanong ni Zack kanina ay nag patibok ng kanyang puso. Nang maisip ang hindi maipaliwanag na pagtatapat kanina, natakot siyang magbigay ito ng ilang sobrang mga kahilingan.Sa kabilang banda, napansin ni Luke na medyo mabagal nga ang driver.“Gagawa ako ng tawag para magtanong.” Habang nagsasalita, inilabas ni Luke ang kanyang cellphone at gustong tumawag.Hindi nagtagal, narinig ni Rhian ang boses ni Zack, “Dahil medyo matagal pa ang driver ni Luke kung hindi po kayo mag-aalala, maaari ko po kayong isabay pauwi.”Pagkatapos niyang magsalita, muling tumingala si Rhian at agad na tinanggihan nang walang pag-aalinlangan, “Hindi, sinabi ko na po kay Mr. Luke na sasabay ak
Makalipas ang ilang sandali, dinala ni Manny ang mga tao upang samahan si Meranda palabas. Hindi niya na-realize ang nangyari hanggang lumabas na sila sa karamihan. Patuloy siyang lumaban, ngunit wala ring silbi.Matapos umalis ni Meranda, tiningnan ni Zack ang mga tao sa paligid ng malamig. Nang magtama ang mga mata nila, nanikip ang mga puso ng mga tao at hindi na nila tinangkang magtagal pa, kaya’t mabilis silang umalis.Maya-maya, tanging si Rhian at ang iba pang mga tao na lang ang natira sa harap ng hotel."Maraming salamat, Mr. Saavedra sa pagtulong sa akin," sabi ni Rhian, na nakayuko at nagpapanggap na kalmado, habang nagpapasalamat kay Zack. Nang mga oras na iyon, nais niyang bumalik kay Mike at magbigay ng distansya kay Zack.Ngunit hindi niya inaasahan na pagkapasok na pagkapasok ng isang hakbang, hinawakan siya sa pulso ng lalaki.Tumigil saglit si Rhian at nais niyang pahintuin siya, ngunit takot siyang lumingon kaya’t nanatili na lang siyang stiff."Ang pasasalamat ni M