Nakita ni Mike na masyado nang lumalala ang kanyang mga kwento, kaya't hinawakan niya ang pulso ni Rhian at pinababa ang kanyang kamay, "Sinabi ko lang kay Young Master Luke na ikaw ay estudyante ni Teacher Mendiola, wala nang iba. Tungkol sa ibang bagay, hindi iyon ang dahilan kung bakit pinansin ni Mr. Dantes ang iyong medikal na kasanayan, hindi mo kailangang magpasalamat nang ganito."Ngumiti si Rhian at tiniklop ang labi.Napansin ni Mike ang madilim na ekspresyon sa kanyang mukha at nagdagdag ng may pagkaitim na tono, "Kung gusto mong magpasalamat sa isang tao, siguro si Young Master Gino ang dapat mong pasalamatan."Nang marinig ito, napako sandali si Rhian, ngunit mabilis ding nakapag-react at nagpaliwanag, "Hindi ko po alam kung anong nangyari sa mga supplies na iyon, senior, huwag po sana kayong mag-isip ng masama."Ngunit nagduda pa rin si Mike, "Kung tama ang alaala ko, ikaw ang nakapunta sa libreng klinika dahil sa rekomendasyon ng pamilya Florentino , at kilala mo pa ang
Nang marinig ang mga saloobin ng mga bata, nag-pout si Rhian at ngumiti, "Ganoon din ang iniisip ni Mommy.""Pero sigurado si Mommy na malungkot ang mga bata, kasi wala silang mommy at daddy." Tanong ni Zian kay Rhian ng malungkot.Kahit may mommy siya, minsan naiisip din ni Zian kung sana may tatay siya. Pero ang mga bata sa orphanage, wala ni isang magulang, kaya’t talagang nakakaawa sila.Tumango si Rhian, walang sinabing iba, at nag-pilit ng ngiti, "Magkakaroon din sila ng mga bagong magulang na mag-aalaga sa kanila."Itinanong ni Zian, "Pero, mabait po ba ang mga uncles at aunties sa orphanage? Binibigyan po ba nila sila ng masarap na pagkain? Maganda po ba ang kanilang lugar?"Alam ni Rhian na nag-aalala ang bata para sa mga iyon, kaya ngumiti siya at nagbigay ng aliw, "Mabait po ang mga uncles at aunties sa orphanage, at si Uncle Gino po ay nag-donate ng mga supplies sa orphanage kanina, kaya gagaan din ang kanilang buhay. Kung gusto niyo, puwede ko kayong dalhin para makita si
Pagkatapos ng tanghalian, diretsong pumunta si Rhian sa bahay ng Florentino family.Naging posible ang kanyang paglahok sa libreng klinika dahil kay Gino Florentino, kaya't makatarungan lamang na magpasalamat siya nang personal sa pamilya Florentino.Bukod pa rito, nais din niyang ipag pasalamat ang mga bata sa ampunan para sa mga gamit na ipinadala ng pamilya Florentino noong hapon ng nakaraang araw, at alamin ang nangyari.Sa daan patungong bahay ng Florentino family , tinawagan ni Rhian si Gino.Pagdating niya sa bahay ng Florentino family , nandoon na si Gino at naghihintay sa sala.Nang makita siya, tumayo si Gino ng may ngiti, "Doktor Rhian, dumaan ka ba para makita ang lolo? Nasa taas pa siya, gusto mo bang tawagin ko siya?"Ngumiti si Rhian at ikinibit ang balikat, "Ayos lang ako, at may nais din akong sabihin sa iyo."Nagtaas ng kilay si Gino, nagtaka, "Anong nais mong sabihin?"Pumuwesto silang dalawa sa sofa, at nagsimulang magsalita si Rhian, "Kahapon ng hapon, habang nags
Kinabukasan ng umaga, naalimpungatan siya mula sa kanyang pagkakatulog dahil sa tunog ng kanyang cellphone.Nang makita niya ang caller ID, nakita niyang may mga hindi pamilyar na numero.Dahil hindi siya nakatulog nang maayos noong gabi, at naalimpungatan siya ng isang hindi kilalang tawag, may pagka-irita sa tono niya nang sagutin niya ang telepono, "Sino ito?"Tahimik ang kabilang linya ng ilang segundo, bago ngumiti at nagsabi, "Ako ito, si Luke Dantes. Mukhang naistorbo ko yata ang iyong pahinga, Doktor Rhian?"Agad na nagising si Rhian at minulat ang kanyang mga mata at naupo sa kama, nawawala ang iritang tono niya. "Wala, dapat ay gising na ako sa oras na ito. Medyo natagalan lang ako kagabi."Ngumiti si Mr. Luke, parang nauunawaan."Pero paano mo nalamang ang aking numero, Young Master Luke?" Nasa medyo kalituhan pa si Rhian at naaalala niyang hindi hiningi ni Luke Dantes ang kanyang contact information.Ngumiti si Luke at sinabi, "Hiniling ko kay Gino Florentino. Bigla na lan
Hindi nag-atubili si Rhian na sumagot ng tapat: "Ang aking guro ay may malalim na interes sa sinaunang medisina ng Tsina. May mga aklat siya sa kanyang bahay, at ako'y pinalad na mabasa ang mga iyon. Pagkatapos ay nagsimula akong mag-explore at mag-aral mag-isa, at sa tulong ng aking guro, na-develop ko ang acupuncture method na ito sa mahabang panahon."Nang marinig ito, tumango si Lolo Rommel na parang iniisip at nagbigay ng papuri kay Rhian.Bagamat sinabi ni Rhian na ang acupuncture method niya ay batay sa mga sinaunang aklat ng medisina at sa gabay ng kanyang guro na si Dr. Mendiola, alam ni Lolo Rommel, na matagal nang nasa industriya, na sa larangan ng acupuncture, tanging ang sipag at dedikasyon ang tunay na susi sa tagumpay.Si Rhian ay tiyak na nagsikap upang mabuo ang natatanging acupuncture method na ito."Bago ang free clinic, tuwing nakikipag-ugnayan sa akin si Gino Florentino, palaging pinupuri ka niya. Nang bumalik kami mula sa free clinic dalawang araw na ang nakakara
"Nakilala ko na ang iyong guro. Bagamat matagal na siyang nasa ibang bansa, malaki ang kontribusyon ng mga gamot na kanyang isinagawa para sa bansa." Pagtuloy ni Lolo Rommel sa pag-usap kay Rhian. "Maalala ko, matagal ko nang hindi siya nakikita. Nais ko sanang malaman kung kumusta na siya ngayon?"Nalaman ni Rhian na nais ni Lolo Rommel na mag-relax siya, kaya't ngumiti siya ng magaan. "Nagbukas po ng research institute ang aking guro sa ibang bansa. Ang research institute na pinagtatrabahuhan ko ngayon ay ipinagpatuloy niyang itayo. Ipinadala po niya akong bumalik ngayon upang mag-aral ng tradisyunal na medisina. Kung malaman po niyang ako'y nagkaroon ng pagkakataon na makipag-cooperate sa Dantes family, tiyak po na magiging masaya siya."Tumango si Lolo Rommel. "Kapag bumalik siya sa bansa, magka-kape tayo."Agad na tumango si Rhian. "Ipapaabot ko po sa kanya."Nagpatuloy ang tatlo sa pag-uusap hanggang sa hapon. Nang magsimulang lumubog ang araw, naramdaman ni Mr. Rommel dantes an
Pero pagkatapos ng lahat ng sakripisyo at pagsisikap niya, nang balikan niya, parang walang nagbago, at nag-away pa sila ni Dr. Rhian. Naiinis si Gino sa kanila.Ngayon, sinabi na niya lahat ng ito kay Zack, umaasa na magkakaroon ng isang reaksyon mula dito.Pero ang tanging natanggap niyang sagot ay ang "naiintindihan ko."Tanging headache na lang ang naramdaman ni Gino.Sa Saavedra Family Manor.Matapos isara ni Zack ang telepono, tumayo siya nang walang ekspresyon sa pintuan ng kwarto ni Rain nang matagal, ang kanyang isipan ay puno ng mga naiisip tungkol kay Rhian na makakasama ang ibang lalaki.Anim na taon na ang nakalipas, iniwan siya ng maliit na babae nang walang pasabi.Naghanap siya sa kanya ng anim na taon.Ngayon na bumalik na siya, hindi papayagan ni Zack na makasama siya ng ibang lalaki.Sa mga nakaraang linggo, sa tuwing makikita niya si Rhian na may kausap na si Mike, labis na nagagalit si Zack.Ngayon na ang maliit na babae ay makikipag-kooperasyon kay Luke Dantes, t
"Rain, anong nangyari? Bakit ka malungkot?"Nakita ni Zack ang maliit na batang kumakain nang malungkot, kaya't hindi niya maiwasang magtanong.Tinutukso ni Rain ang kanyang daddy, "Hindi mo na po gusto si Tita."Nagulat si Zack nang marinig iyon mula kay Rain. Pagkatapos ng ilang segundo ng katahimikan, tinanong niya ng malalim na tinig, "Bakit mo nasabi iyon?"Tumingin si Rain sa kanya nang malungkot, "Nakikita ko po si Tita sa anniversary celebration, pero si Daddy po, parang hindi excited."Tumaas ang kilay ni Zack, "Hindi ba ako excited?"Pagkatapos marinig ito, tinitigan siya ni Rain na para bang hindi makapaniwala.Kaninang nasa kotse, hindi ipinakita ni Daddy na masaya siya.Pati ngayon, nang itanggi ni Daddy, hindi rin siya mukhang excited.Nagtatago si Daddy!Nakita ni Zack ang pagdududa ng bata, kaya't nagkunot ang kanyang noo at sinabing malumanay, "Si Daddy ay nag-iisip na hindi na natin kayang magpatuloy ng ganito."Naguguluhan si Rain, kaya't napa tingin siya sakanyang
Sa sandaling nagtagpo ang kanilang mga mata, bahagyang sumikip ang puso ni Rhian, at pinilit niyang kalmahin ang sarili at iwasan ang tingin, nagpapanggap na tinitingnan lang niya ang lugar na iyon ng hindi sinasadya."Kumain na kayo, lalamig ang pagkain kapag hindi niyo ito kinain," malugod na sabi ni Alicia.Dahil dito, nakabalik sa kanyang mga isip si Rhian, tumango siya nang walang gana, at kumuha ng pagkain gamit ang kutsara para sa mga bata.Tinitigan ni Rain ang pagkain sa kanyang mangkok, ngunit hindi niya itinuloy ang pagkain.Tinanong ni Rhian ang maliit na bata nang may pag-aalala, "Anong nangyari, Rain? Hindi mo ba gusto ang mga ito?"Naalala ni Rhian na hindi naman mapili sa pagkain ang maliit na bata...Mabilis na tumingin si Rain sa sala, tiningnan siya ng may pagnanasa, at nagsalita ng malambing na boses, "Daddy..."Bahagyang tumigas ang ekspresyon ni Rhian, at agad niyang nahulaan kung ano ang nais iparating ng maliit na bata."Hindi pa kumain si Daddy," sabi ni Rain,
Kinabukasan ng gabi.Si Rhian ay abala sa research institute hanggang pasado alas-siete ng gabi bago siya nakauwi.Pagpasok na pagpasok niya sa bahay, nakita niya ang lalaki na nakatayo sa sala.Sandali siyang nagulat at natigilan.Naalala niyang ipinangako niya kay Zack kahapon na magsisimula silang mag-rehearse pagkatapos ng klase ng mga bata.Ngunit hindi niya inaasahan na darating ang lalaking ito sa bahay niya nang hindi nagsasabi ng anuman."Mommy!" Ang unang nakapansin na bumalik siya ay sina Rio at Zian. Nagsigawan sila nang masaya, at saka maingat na hinila si Rain sa kamay.Tumingin ang maliit na bata ng may pag-aalinlangan.Kitang-kita ni Rhian na nang lumingon ang maliit na bata, may lungkot sa kanyang mukha, ngunit nang makita siya, bigla itong nagniningning."Tita!" Mas mabilis pang tumakbo ang maliit na bata kaysa kay Rio at Zian, mabilis na lumapit sa kanya, itinaas ang ulo at tinitigan siya nang sabik.Pinipigilan ni Rhian ang kakaibang pakiramdam sa kanyang puso, ipi
Nang Gabing iyon, nang umuwi si Rhian, ang dalawang maliit ay naghihintay na sa bahay.Nang makita siya, mabilis na lumapit ang mga bata at maingat na tiningnan ang mukha niya.Nagkibit balikat si Rhian ng naguguluhan, "Ano'ng nangyari?"Nagtinginan ang mga bata at nagtanong si Zian gamit ang malambing na tinig, "Mommy, hindi po ba kayo masaya?"Nang marinig iyon, naging magulo ang pakiramdam ni Rhian, "Bakit mo nasabi iyon?"Pumikit si Zian at sinabing mahinahon, "Kanina sa kindergarten, gusto mong magpalit ng grupo, pero hindi natuloy..."Pagdating sa kindergarten, hindi maiwasan ni Rhian na maalala ang stage play, kaya't hindi maiwasang magka-headache siya, pero pinilit pa rin niyang magpakalma sa mga bata, "Hindi ako galit, wag na kayong mag-alala, maghanda na tayo para kumain." Nagmamasid ang mga bata sa kanya nang may kaunting alalahanin.Matapos tanggalin ni Rhian ang kanyang coat at magpalit ng sapatos, dahan-dahan siyang umupo sa mesa para kumain.Pagkatapos maghugas ng kamay
Matapos ang ilang talakayan, natapos na rin ang pulong ng mga magulang.Nakatayo si Teacher Pajardo sa pintuan ng silid-aralan upang maghatid sa mga magulang.Lumapit si Rhian kay Teacher Pajardo na may mabigat na puso, "Teacher Pajardo kung hindi mababago ang kwento, ang huling eksena ng Sleeping Beauty... tama bang ipakita ito sa mga bata sa edad nila?"Ngumiti si Teacher Pajardo ng magaan upang pakalmahin siya, Misis Rhian huwag ka nang mag-alala tungkol diyan. Alam na ng mga bata ito. Bukod pa rito, hindi talaga namin ipapagawa ang halik. Maglalagay kami ng kahalili kapag dumating ang panahon."Pagkatapos niyang sabihin ito, itinaas ni Teacher Pajardo ang mata at tumingin sa likod ni Rhian, "Mr. Saavedra dapat din kayong makipagtulungan."Nang marinig ito, nag-igting ang katawan ni Rhian ng hindi niya namamalayan."Oo naman." Ang boses ni Zack ay malalim, halos maririnig mong tinutukso siya.Napaluhod si Rhian at mabilis na kinuha ang isang hakbang palabas, sabay silip sa likod ni
Tumingin si Rhian sa lalaking biglaang umalis at sa maliit na si Rain na umiiyak ng malakas. Hinawakan niya ang kanyang mga kamay sa gilid, pinisil ito hanggang sa magsugat ang mga daliri sa kanyang palad."Misis Rhian..." Hindi nakapagpigil si Teacher Pajardo at nagsalita para kay Rain.Mabilis na tumayo si Misis Eva at tiningnan si Rhian ng may paghingi ng paumanhin, "Pasensya na, Miss Rhian, hindi ko na babaguhin ang grupo, magmadali po kayo at komportablehin si Rain!"Puno ng kaba ang mga mata ng babae.Gusto lang niyang makalapit kay Zack, ngunit hindi niya inaasahan na ang pagpapalit ng grupo ay magdudulot ng ganitong kalungkutan kay Rain.Kung sisihin siya ng pamilya Saavedra siya ang mananagot!Nakita ito ni Rhian at kinagat ang kanyang labi, iniwasan ang mga luha at naglakad patungo kay Rain, "Rain, huwag kang umiyak, hindi na ako magpapalit ng grupo."Ang maliit na bata ay patuloy na umiiyak at tinitingnan siya ng may pag-iyak.Nakita ang pighati sa mukha ng bata, damang-dam
Nang marinig ni Rain na nais ng kanyang Tita na magpalit ng grupo, pinisil nito ang kanyang mga labi ng may lungkot at tumingala sa kanyang daddy.Malamig ang mukha ni Zack, at ang mga gilid ng kanyang bibig ay mahigpit, nagpapakita ng hindi pagkasiyahan sa kanyang puso, ngunit hindi siya nagsalita.Bago sila dumating dito, naisip na ni Zack na anuman ang mangyari, hindi na siya dapat makipag-away muli kay Rhian.Ngunit nang marinig niyang matigas ang ulo ng babaeng ito sa pagpapalit ng grupo, hindi na napigilan ni Zack ang kanyang galit.Inalis ni Rain ang kanyang mga mata mula sa kanyang daddy at naalala ang sinabi ng kanyang daddy noong nakaraang gabi na kailangan niya ang tulong ni Rain upang maibalik ang dating relasyon nila ng kanyang Tita.Humagulgol ang maliit na bata, at mabilis na naging pula ang kanyang mga mata, ang mga luha ay dumaloy, at tinitingnan si Rhian ng may awa.Tahimik ang buong klase, at ang biglaang tunog ng pag-iyak ay tila nakaka awa.Saglit na tumingin ang
Nang marinig ito, agad na nakabalik sa sarili si Rhian at subconsciously sumagot, "Mali ang pagkaintindi mo, Si Mr. Saavedra at ako ay magkakilala lang, pero hindi kami ganoon ka-close."Bahagyang itinaas ng babae ang kilay at nagtanong ng may pagdududa, "Kung ganun, maaari mo bang palitan ang grupo ko?"Kung pumayag si Rhian, maaari niyang makasama sa grupo si Zack, ayon sa plano ng babae.Hindi lang ito tungkol sa makakontak ang pamilya Saavedra kundi kuntento na siya kung makakalaro ng fairy tale love sa isang lalaki tulad ni Zack.Tumatagilid ang puso ni Rhian, ngunit naalala niya ang sinabi ng punong guro at nagtanong ng may pag-aalinlangan, "Puwede ba talagang magpalit ng grupo ngayon?"Nakita ng babae na handa si Rhian na sumang-ayon, kaya mabilis itong tumango, "Kung ikaw ay pumayag, ako rin, ano pa ang problema? Kailangan lang nating sabihin kay Teacher Pajardo."Nang marinig ito, tumango si Rhian, may pag-asa sa puso.Sinabi ng punong guro na hindi pwedeng magpalit ng grupo
Bagamat makikipagtulungan siya kay Zack at Rain balang araw, ngayon ay gusto niyang umiwas sandali. "Mr. Saavedra. Bago pa man siya makapagsalita, lumapit na si Zack, at magalang na binati siya ni Teacher Pajardo. Tumango si Zack ng kaunti at ang mga mata niya ay dumaan kay Teacher Pajardo at tumitig kay Rhian na nakatalikod sa kanya. Naramdaman ni Rhian na may isang matinding tingin na nakatuon sa kanya, at nakaramdam siya ng kaba. "Miss Rhian, matagal nang hindi nagkita." Malabo ang tono ni Zack habang binabati siya, iniabot ang kamay kay Rain, at lumapit kay Rhian. Nang marinig ni Rhian ang boses ng lalaki, bahagyang pumintig ang kanyang puso at nagulo ang kanyang isipan. Huling alala nila ng lalaki ay hindi maganda at ang mga intimate scenes mula sa Sleeping Beauty ay paulit-ulit na sumasagi sa kanyang isip. Hindi alam ni Rhian kung paano haharapin ang mga tao sa kanyang paligid. "Tita." Mahinang hinatak ni Rain ang palda ni Rhian. Bumaba ang tingin ni Rhian at tiningnan a
Tumango ang mga bata nang may kaluwagan, ngunit patuloy silang tumingin kay Rhian nang sabik.Hindi alam ni Rhian kung dahil lang ba sa ilusyon niya, pero parang may pakiramdam siya na may konting pagsisisi sa mga mata ng mga bata.Pero, anong ginawa nila na nagpaparamdam sa kanya ng ganoon?Naguguluhan si Rhian sa mga titig ng mga bata.Habang nag-aalmusal, naging sobrang maagap ang mga bata at patuloy na nagsusubok mag-serve ng pagkain at mag-refill ng tubig para kay Rhian.Matapos ang ilang beses, hindi na napigilan ni Rhian na magtanong, "Sabihin niyo nga, may ginawa ba kayong hindi sinabi kay Mommy?"Nagtulungan ang mga bata, nag-isang tingin sa isa't isa at pagkatapos ay iniiwasan ang mga mata ni Rhian at tumango ng mahina.Nag katinginan ang mga bata, nagpalitan ng ilang mahahabang sandali ng katahimikan at sumang-ayon sa hindi pagpapaliwanag sa Mommy.Hindi nila matutukoy kung paano ba ipaliwanag ang kanilang ginawa na naghanap sila ng kwento ng Sleeping Beauty nang hindi sina