LIKE
Nang marinig ang mga sinabi ng kanyang ina, tumango si Zack nang walang imik.Inisip ni Dawn na pumayag siya, kaya't humarap na siya upang kunin ang kanyang apo, ngunit narinig niyang nagsalita si Zack mula sa likuran niya."Maaaring hindi mo alam ang kalagayan ni Rain nitong mga nakaraang araw."Napahinto si Dawn sa kanyang mga hakbang. Narinig niya mula kay Aunt Gina na nagkaroon ng autism attack si Rain nitong mga nakaraang araw, ngunit hindi niya alam kung gaano ito kalala."Mas malala ang autism attack ni Rain ngayon kaysa dati, at kahit si Vince ay hindi nakatulong. Tanging si Rhian lang ang nakapagpatino kay Rain. Kapag kasama siya, parang normal na bata si Rain. Bukod pa rito, dahil kay Rhian, nagsalita si Rain ilang araw na ang nakalipas. Kung noon pa ito nangyari, Hindi mo ba maiisip itong gawin?" tanong ni Zack nang malalim ang tinig.Laking gulat ni Dawn. Nagsalita si Rain?!Tinanggap na niyang hindi na magsasalita ang kanyang apo, ngunit hindi niya inakalang magsasalita si
Malinaw ang ibig sabihin ni Dawn. Nais pa rin niyang magkasama sila ni Marga.Narinig na ni Zack ang ganitong pakiusap ng maraming beses sa nakalipas na anim na taon.Hindi maitago ang pagkairita sa gwapong mukha ni Zack. "Ako na ang bahala sa usaping ito, hindi niyo na kailangang mangialam."Medyo nag-init ang ulo ni Dawn, "Kaya mo ba talagang ayusin ito mag-isa? Talaga bang ititigil mo na ang engagement niyo ni Marga?"Matapos maghintay ng ilang sandali at hindi makuha ang sagot ni Zack, lumamig ang mukha ni Dawn at naging matigas ang tono, "Anuman ang mangyari, dahil ikaw mismo ang pumirma sa engagement sa pamilya Suarez, hindi ko papayagan na basta-basta mo itong kanselahin. Matagal nang naghihintay si Marga para sa’yo, hindi mo siya pwedeng paasahin. Hindi ko papayagan na mawalan siya, at huwag mong ituloy ang ideya ng pagkansela ng engagement, at huwag mong nawang banggitin ito sa hinaharap!"Pagkatapos nitong sabihin, tinignan ni Dawn ang kanyang anak ng malupit, saka tumingin s
Pagkaalis ni Dawn sa bahay ni Rhian, habang pauwi siya, nag-isip siya ng mabuti at nagdesisyong tawagan si Marga. Sa kabilang linya, nakita ni Marga ang tawag mula kay Dawn sa umaga at medyo nagtataka. "Marga, nakipag-usap ako kay Zack. Sabi mo dati na gusto ni Zack na kanselahin ang engagement niyong dalawa. Pero hindi na niya ito babanggitin pa sa hinaharap, kaya naman hindi mo na kailangan mabahala.” Bagaman isa lamang itong isang panig na kahilingan, hindi tumutol ang anak niyang si Zack, kaya't ipinasa ni Dawn ang mensahe. Nang marinig ito, natuwa si Marga, "Talaga po, Tita?" Pagkatapos nito, nagkunwaring malungkot si Marga at nagtanong, "Pero, paano si Rhian? Mukhang malapit siya kay Zack, at si Rain ay gusto siya..." Nang banggitin si Rhian, lumamig ang tono ni Dawn, "Huwag mo siyang alalahanin pa, ang magiging asawa ni Zack ay tanging ikaw lang! Bukod pa riyan, si Rain ay bata pa, kaya kailangan mo maging mahinahon sa kanya. Kalimutan na natin ang ginawa mo, ngunit mang
Kinabukasan, hindi dumating si Zack kaya’t mag-isa si Rhian na nagdala sa tatlong bata sa eskwelahan. Pagdating sa eskwelahan, nadatnan nila ang titser ng mga mata na nag-aabang sa pintuan. Nang magkita nitong nag-iisa si Rhian, nagtaka ito."Ma'am Fuentes, nag-iisa ka yata ngayon. Ikaw pala ang maghahatid maging kay Rain ngayon. Akala ay ay magkasama kayong maghahatid ni Mr. Saavedra."Narinig ito, hindi maiwasang matigilan si Rhian. Nitong nakaraan, kasama niya si Zack sa nakaraang dalawang araw sa paghatid sa mga bata. Hindi niya inaasahang mapapansin iyon ng guro at tatanungin siya ngayon. Mukhang nitong nakaraan ay nagiging malapit na sila ni Zack. Sa sandaling iyon, hindi alam ni Rhian kung paano ito sasagutin. Ngunit inilabas na ni Rain ang kanyang maliit na kuwaderno at sinulat ang sagot, "Nakatira ako sa bahay ni tita ganda ko ngayon!" Hawak-hawak ng bata ang maliit na kuwaderno at masayang ngumiti. Napansin ng titser na tila malungkot ang bata nitong mga nakaraang
Hindi na natuloy ang pagpapasalamat ni Rhian. Natigilan din si Gino, saka kumunot ang noo at mahigpit na sinaway ang kapatid, “Ana, ano na naman ang pinagsasasabi mo?” Nagkibit-balikat si Ana at walang pakialam na sinabi, “Hindi ako nagsisinungaling, nagsasabi lang ako ng totoo. May mga tao na hayagang nakipaghiwalay kay Kuya Zack noon. Oh, tama, umalis pa siya nang walang paalam. Tapos nagyon ay may lakas pa ng loob at walang kahihiyang ginugulo si Kuya Zack. Hindi ba nila alam na si Marga na ang fiancee ngayon ni Kuya Zack? Hindi ko alam kung anong pinagkaiba ng asal na ito sa pagiging kabit?” Pagkatapos nito, tiningnan niya si Rhian ng may paghamak. Hindi niya talaga magustuhan ang babaeng ito. Kahit pa napagaling nito ang kanilang Lolo, hindi pa rin niya ito matanggap! Bagamat walang pangalan ang nabanggit, malinaw na si Rhian ang tinutukoy ni Ana. Dahan-dahang dumilim ang mukha ni Rhian. Tinitigan niya si Ana nang walang emosyon at malamig na sinabi: “Miss Florentino
Habang pinapanood ni Gino ang sasakyan ni Rhian na papalayo, bumalik siya sa villa. Si Ana ay nakaupo sa sofa, umiinom ng juice, hanggang ngayon ay hindi parin maipinta ang kanyang mukha. Nang makita niyang pumasok si Gino, bahagya lamang niyang itinaas ang mga mata at agad ding ibinaling ang tingin sa kanyang cellphone. Nang makita ni Gino ang kanyang kapatid, dumilim ang kanyang mukha. "Ano bang problema mo? Ano ba ang ginawa ni Doktor Fuentes para lagi kang magpatutsada tuwing nakikita mo siya? Siya ang tumulong na gumaling si Lolo!” Narinig ito, walang pakialam na tumingin si Ana sa kapatid, “Tulong? Bayad ang serbisyo niya! Kaya wag mong palabasin na walang kapalit ang ginagawa niya! Pareho lang naman tayong nakikinabang sa isa't isa!"Pagkatapos sabihin ito, muli siyang nagtanong nang masama ang tono, “Kuya, bakit mo siya ipinagtatanggol nang ganyan? Baka naman nalinlang ka ng babaeng iyon? Nakita mo naman kung paano niya ako ininsulto! Ako naman ang magtatanong kung anong
Tinitigan ni Rhian ang cellphone matapos ibaba ang tawag. Nagdalawang-isip siya sandali bago muling itinabi ito at ipinagpatuloy ang ginagawa. Sakto namang kailangan pa ng oras para sa kanyang ginagawa, kaya’t mabuti na rin na si Zack ang pumunta para sumundo. --- Sa maliit na palaruan ng kindergarten, nakaupo ang tatlong bata sa isang linya sa bangko, may mga nakasukbit na schoolbag sa kanilang likod. Sanay na sina Rio at Zian na nakakalimutan sila ng kanilang mommy kapag abala ito sa trabaho. Tahimik silang nakaupo nang maayos, paminsan-minsan tumitingala at nakikipag-usap sa kanilang guro. Si Rain naman ay nasa gitna nilang dalawa. Sa simula’y medyo balisa, ngunit nang makita ang dalawang kuya niyang kalmado, unti-unting nahikayat ang kanyang atensyon. Itinaas niya ang kanyang maliit na mukha, tahimik na nakikinig sa usapan ng mga kuya, at tila nasisiyahan. Nang dumating si Zack, walang sinuman sa kanila ang nakapansin. Habang pinapanood ang tatlong bata, nakaramdam si Z
Si Zian ay gutom na gutom na kaya agad nalipat ang atensyon sa pagkain nang mabanggit ito. Habang nagbibilang gamit ang kanyang mga maliit na daliri, sinabi niya, “Gusto kong kumain ng sweet and sour spare ribs, steamed fish, chicken legs... mga paborito namin ni Rio!” Nang marinig iyon, tumingin si Zack kay Rio, na tahimik lamang sa tabi. Ayaw sanang sagutin ni Rio, ngunit dahil nasabi na ni Zian, napilitan siyang tumango nang walang imik. Nag-order si Zack ng mga putahe ayon sa panlasa ng tatlong bata. Sandali silang naging tahimik sa mesa, at hindi niya alam kung paano magsisimula ng usapan. Pagdating ng pagkain, partikular niyang inutos sa waiter na ilagay ang dalawang putahe sa harapan ng mga bata. Malayo ngunit magalang na nagpasalamat si Rio, “Salamat po, tito.” “Walang anuman,” tugon ni Zack, malamig ang tono. Dahil bihira niyang makasama ang dalawa, tila may kaunting pag-aalangan sa kanyang boses. Habang kumakain, kahit hindi niya pinapakain ang mga bata tulad ng
Nais ni Zanjoe na iulat kay Rhian ang progreso ng mga proyekto sa institute nitong mga nakaraang araw, ngunit agad na iniutos ni Rhian na umalis ito."May mga bagay pa akong kailangang ayusin. Kung wala nang mahalagang bagay, maaari ka nang umuwi."Bahagyang nakaluhod ang mga kilay ni Rhian at mahirap matukoy ang kanyang nararamdaman.Dahil dito, bahagyang kumunot ang noo ni Zanjoe at tumingin sa mga rosas na nakalagay sa tabi.Malinaw na ang emosyon ni Rhian ay apektado ng bouquet ng mga bulaklak.Noong nakaraan, dahil sa kahigpitan ni Rhian sa trabaho, kapag hindi siya pumunta sa institute ng matagal, ang unang gagawin niya ay tiyakin ang progreso ng proyekto kay Zanjoe.Ngunit ngayon, iba ang sitwasyon.Sa pag-iisip na ito, puno ng kumplikadong emosyon si Zanjoe.Bihira lang silang mag-interact ni Rhian, at hindi niya alam kung sino ang nagpadala ng mga bulaklak.Wala rin siyang kaalaman sa nararamdaman ni Rhian patungkol sa taong iyon.Tinaas ni Rhian ang kanyang mata at nakita si
Habang tinitingnan ang madilim na screen ng telepono, lalo pang dumilim ang mga mata ni Zack.Matapos ang ilang oras, nahanap ni Zack ang numero ng flower shop at tinawagan ito."Huwag munang magpadala ng mga bulaklak bukas. Ipadala na lang ito sa Virus Research Institute para sa akin simula sa susunod na linggo."Agad na sumang-ayon ang kabilang linya.Sa kabilang banda, bagamat malinaw na ipinaabot ni Rhian kay Zack ang kanyang nais, natatakot pa rin siyang baka magpatuloy ito sa kung anuman ang kanyang plano.Kinabukasan ng umaga, nagising ng maaga si Rhian at naupo sa sala.Tila pareho sila ng iniisip ng mga bata. Bumaba sila mula sa itaas at naupo sa tabi niya.Ang tatlo ay tila alerto.Ang puso ni Rhian ay lalo pang humigpit.Sa kabutihang palad, matapos maghintay ng buong umaga, hindi na tumunog ang doorbell.Nakita niyang unti-unting nawawala ang pagdududa sa mukha ng mga bata, kaya't huminga siya ng maluwag, iniisip na baka talaga ay nakinig si Zack sa kanya.Kinabukasan, pag
Pagkatapos ng almusal, naglaro si Rhian kasama ang mga bata ng kaunti, at pagkatapos ay pumasok sa kanyang study.Habang naglalaro si Rhian kasama ang mga bata, palagi siyang nag-aalala, natatakot na magpadala muli ng mga bulaklak ang clerk kinabukasan, at baka hindi niya maipaliwanag ng maayos.Isipin ang mga ito, napilitan si Rhian na tawagan muli si Zack.Samantala, sa Saavedra Group.Si Zack ay nagtatrabaho pa rin ng overtime sa kumpanya. Matapos ang isang linggo, halos puno na ng mga bouquet ng bulaklak ang opisina ni Zack, na tila hindi angkop sa dekorasyon ng opisina.Habang dumadami ang mga bouquet, lalong bumaba ang air pressure sa opisina.Nang pumasok si Manny na may dalang mga ibinalik na bulaklak, ang mga bulaklak ay naipasok na sa isang vase."Master, naibalik na naman." Naramdaman ni Manny ang mabigat na presyon sa opisina, kaya't hindi siya nakapagsalita ng malakas at nagtakip ng bibig.Binato ni Zack ng malamig na tingin si Manny ang mga mata ay lalong naging madilim.
Napansin ni Rhian ang mga pagdududa ng mga bata, at bahagyang kumabog ang kanyang puso, ngunit nanatili siyang kalmado habang hinahawakan ang mga kamay ng mga bata at inaakay sila papunta sa sofa.Matapos ang isang linggong pagpapagaling sa bahay, halos gumaling na ang sugat ni Rhian sa paa, at kaya na niyang maglakad mag-isa.Ngunit patuloy pa ring nag-aalala si Aling Alicia at ang mga bata, kaya't ipinilit nilang magpahinga pa siya ng dalawang araw."Mommy, bakit hindi mo tinanggap?" tanong ng mga bata habang sumusunod kay Rhian na umupo sa sofa. Hindi na nila natiis at nagtanong.Hindi inaasahan ni Rhian na magtatanong ang mga bata, kaya hindi siya nakasagot agad.Nakita ng mga bata ang kakaibang reaksyon niya at patuloy na nagtanong, "Hindi ba't walang sinabi yung delivery boy kanina? Paano kung naipadala sa maling lugar?"Pagkatapos ng mga salitang iyon, tumingin si Rio kay Mommy at bumaba mula sa sofa, "Titingnan ko kung baka nga naipadala sa maling lugar."Pagkatapos nito, nagl
Sa mga sumunod na araw, araw-araw na pag-uwi ni Aling Alicia sa mga bata, lagi niyang nakikita ang parehong flower delivery clerk sa pintuan.Bagamat palaging sinasabi ni Rhian kay Aling Alicia na ibalik ang mga bulaklak sa parehong paraan, patuloy pa ring dinadala ni Aling Alicia ang mga ito para makita niya.Sa kanyang pananaw, ang mga bulaklak ay pagmamahal ni Zack, at kahit hindi ito tanggapin ni Rhian, dapat pa rin niyang malaman ito.Pagkatapos ng ilang ulit, ang flower delivery clerk ay naghintay na lamang sa pintuan ng bahay ni Rhian, kaya’t hindi na kailangang magtungo pa si Aling Alicia sa flower shop.Nang makita ni Rhian na weekend na, inisip niyang hindi na magpapadala si Zack ng mga bulaklak, ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, siya ay nagising ng maaga dahil sa tunog ng doorbell.Nasa bakasyon si Aling Alicia ngayong weekend, at sila na lang ng dalawang bata ang naroroon sa bahay, kaya’t walang nagbukas ng pinto.Inangat ni Rhian ang mga mata sa pagkagising, nakikin
Sa kabilang dako, bumalik si Aling Alicia mula sa paghahatid ng mga bulaklak at nakita si Rhian na nakaupo sa sofa at nagbabasa ng impormasyon. Nais sana niyang magsalita ngunit tumigil. "Ibinalik ba ang mga bulaklak?"Nang marinig ito, lumingon si Rhian at tiningnan siya.Tumango si Aling Alicia ng bahagya, "Inutusan ko ang flower shop na ipadala ito."Nang marinig ito, hindi na nagtanong pa si Rhian at nagpatuloy sa kanyang ginagawa.Sa panahong ito, si Zanjoe na ang humahawak ng lahat ng gawain ng institute, ngunit ang pakikipagtulungan sa Dantes family ay kailangan pa ring pag-usapan kay Rhian.Mahalaga din kay Rhian ang bagay na ito at halos abala siya dito habang nagpapagaling siya sa bahay.Buwenas na lang at alam ni Mr. Luke na siya ay nasaktan at hindi minadali ang proseso, at naghintay sa kanya.Kaya't pakiramdam ni Rhian ay may konting kalungkutan at nais niyang siyasatin ang proyekto nang mas malinaw upang makapagsimula agad pagkatapos niyang makabalik sa trabaho.Habang s
Nagulat si Manny at natigilan ng ilang segundo bago siya naghanap ng dahilan para sa kanyang sarili, "Iniisip ko lang, dapat ko bang asikasuhin ang mga bulaklak na ito? Kung pababayaan ko lang, matutuyo agad."Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Zack at tiningnan ang bouquet sa sofa, at ang kanyang mga kilay ay bahagyang nag salubong.Pagkalipas ng ilang segundo, tumugon siya ng malalim na boses, "Ikaw ang bahala."Secretong huminga ng maluwag si Manny at mabilis na sumang-ayon, "Kung ganoon, magdadala ako ng vase mamaya para ilagay ang mga rosas."Tumango si Zack ng walang komento, tanda na magpatuloy na siya sa kanyang trabaho.Naiintindihan ito ni Manny at sa pagkakataong ito, nakapag-concentrate na siya.Matapos i-report ang iskedyul, maingat na tiningnan ni Manny ang kanyang Young Master at sinabi, "Young Master pupunta po ako sa labas para kumuha ng vase?"Si Zack ay nagsimula nang asikasuhin ang mga opisyal na bagay at hindi sumagot.Dahil sa maraming taon nilang pagtutulungan
Pagkatapos makita ang mga maliit na bata na pumasok sa kindergarten, bumalik si Zack sa kanyang sasakyan at umalis, papunta sa flower shop na binisita niya kahapon."Mr. Zack.."Matapos ang nangyari kahapon, alam na ng clerk ang kanyang pagkakakilanlan at hindi maiwasang tawagin siya nang makita siya.Bumangon ang bahagyang kilay ni Zack, iniisip ang bouquet na ibinalik kahapon, at malamang na nahulaan kung paano nalaman ng taong ito ang kanyang pagkakakilanlan, kaya't tumango siya ng bahagya sa clerk.Nang makita ng clerk ang kanyang tugon, naging tensyonado ito, "Kailangan po ba ng iba pang bagay? Ano po ang inyong palagay tungkol sa mga bulaklak kahapon?" Pagkatapos niyang magsalita, naalala niya ang pagbalik ng bulaklak kahapon.Naisip ng clerk na nagkamali siya ng sinabi at agad na tumahimik, na puno ng kaba at nag-aalala na baka dumating si Zack upang magreklamo.Nang banggitin ang mga bulaklak kahapon, bahagyang naging malamig ang mukha ni Zack at pinansin ang clerk ng walang e
Nakatayo sa pinto ng kwarto ng maliit na bata, bahagyang nagkunot ang mukha ni Zack.Anuman ang kanilang relasyon ng maliit na babae ngayon, nangako siya sa maliit na bata, kaya’t kailangan niyang magmadali at pahintulutan ang maliit na babae na bumalik sa kanyang tabi!Kinabukasan ng umaga, inihatid ni Zack si Rain sa kindergarten at nagkataon na nakita niya si Aling Alicia na dinala ang dalawang maliit na bata."Little Rain!" Binati ng dalawang maliit na bata si Rain mula sa malayo.Ngumiti ang maliit na bata at sumagot, tinanggal ang kamay ni Zack at naglakad patungo sa dalawang maliit na bata.Hindi siya pinigilan ni Zack, ngunit binigyan siya ng isang malalim na babala, "Maglakad ng dahan-dahan."Tumango ang maliit na bata ng masunurin.Ang dalawang maliit na bata ay tila ngayon lang siya napansin. Nang marinig nila ang boses niya, nag-atubili sila at tiningnan siya.Nang magtama ang kanilang mga mata, bahagyang kumunot ang mga kilay ni Zack, at ang mga emosyon sa kanyang mga mat