MARA
"Grabe naman kayo makatingin sa'kin! Hindi ko naman alam na paborito niyo pala 'yong chocolate cake na 'yon e! Saka hindi naman kasi sinabi ni Ley na 'yon nga..." Hindi ko alam kung sino ang haharapin ko. Hindi ko alam kung kaninong matatalim na mata ang sasalubungin ko. Halatang galit at inis sila sa'kin, nakikita ko sa mga mata nila. Sinabi ko naman na babayaran ko e! Hindi nga lang ngayon, baka next next year.
"You can eat those ube cakes or whatever naman. Bakit 'yon pa? It's our only gift from Ate Leyvi. Hindi nga namin 'yon kinain para lang gawing remembrance e!" Napanguso pa ang lalaking may katangkaran din na katabi no'ng lalaking mukhang hapon. Mas lalong kumorte ang ganda ng labi nito nang ngumuso siya. Ba't ang cute niya? Gusto ko magkaroon ng ganiyan ka-cute na kapatid. Halata namang bata pa siya.
"Stop that childish act, Kal! It doesn't suit your age," asik naman ng lalaking mukhang hapon. Napatampal na lang ng noo ang lalaking katabi ni Ley dahil sa inasal ng dalawa. Hindi ko talaga kilala ang mga apat na 'to, isang tao lang naman ang kilala ko dito. Si payat! Saint Salvacheera.
"Kal and Callip, stop it. And please, stop mentioning her name." Umaksyon pa si Kal na animo'y may isasarang zipper sa bibig niya. Kahit si Callip at ang lalaking mukhang hapon ay napatahimik dahil sa seryosong tono ng pananalita ng lalaking katabi ni Ley. Ba't ba ang suplado ng mga 'to? Halatang pinaglihi sa ampalaya.
Wala na akong ibang magawa, bukod sa titigan silang lima. Si Saint na nakatingin pa rin sa'kin pero parang gusto na akong kainin ng buhay, si Kal at Callip na naghaharutan na para bang unggoy na ngayon lang pinakawalan, at 'yong lalaking mukhang hapon at ang lalaking katabi ni Ley na marahang nag-uusap. Tanging si Ley at Saint lang yata ang nakatutok sa bawat galaw ko. Tumikhim muna ako para kahit papaano ay maagaw ko ang atensyon ng iba sa kanila.
"Ahm... pwede ko bang malama—"
"Of course, I'm Atty. Kalister Savillan."
"I'm Atty. Yoshi Satoshami."
"And I'm Atty. Callipeigh Han Salvaro!"
Nagtaka ako maging ang iba naming kasama dahil sa mga pinagsasabi nilang tatlo. Hindi ko alam kung bakit sila nagpapakilala, hindi ko naman tinanong. Hindi ba talaga nagdodroga 'tong mga 'to?
"Nagpapakilala kayo because?" Sabay silang tatlong napakamot sa kani-kanilang batok. Astig. Marunong pala mahiya 'tong mga 'to?
"I thought you are going to ask 'pwede ko bang malaman ang mga pangalan niyo?''" Napahalakhak ako nang marinig ko ang panggagaya niya sa boses ko. Naging mas katawa-tawa at lalong pumangit tuloy pakinggan dahil sa ginawa niya. Mukha siyang kambing na naipit.
"HEHEHEHEHEHEHEHE! Omyghad!" Ganon-ganon na lang kaming lahat napalingon sa gawi ni Ley na bigla-bigla na lang humalakhak. Halakhak siya nang halakhak, ni hindi niya nga napansin na nakatingin na kaming lahat sa kaniya. May mga saltik siguro utak ng mga tao dito. Pati tuloy bata nahawaan.
"Ahm, hindi naman 'yon ang itatanong ko e. Itatanong ko lang sana kung saan ang Cr niyo rito. Kanina pa ako naiihi." Napahawak pa ako sa bandang tiyan ko dahil pakiramdam ko bumibigat ang matris ko. Kanina ko pa 'to pinipigilan!
"Alright. Hezian, ituro mo kay Mara kung saan ang Cr. Take your time, honey." Tinanguan muna ako ni Ley bago siya sumagot sa lalaking nag-utos na samahan ako.
"Yes, Dad. Come on, Mom!" Kitang-kita ko kung paano namilog ang mata nilang lima dahil sa huling sinabi ni Ley. Sa halip na ito ang makaramdam ng hiya, parang ako pa ang nakaramdam niyon. Halos maging pula ang mukha ko lalo na no'ng patanong nila akong tinignan.
"Hey! Let's go!" Hindi ko alam kung dapat na ba akong magpasalamat sa batang 'to o dapat na kainisan. Hindi ko naman kasi inaasahan na tatawagin niya akong Mom sa harap ng mga lalaking 'yon at sa harap mismo ng daddy niya. Ano na lang kaya ang iisipin ng mga 'yon? Baka isipin nilang pinilit ko ang bata na tawagin ako ng gano'n kahit ang totoo'y hindi naman talaga!
Hindi na pamilyar ang nadadaanan ko dahil hindi ko pa ito nadaanan kanina no'ng papunta kami sa kusina. Napakalaki at napakaganda ng bahay na ito. Halatang mga mayayaman ang may-ari.
"Diyan ka lang ah, 'wag ka aalis." Tumalikod na ako sa gawi niya at pumasok sa loob ng Cr. Mas lalo akong namangha nang makita ang loob nito. Nagkikinisan at nagkikintabang baldosa. Idagdag mo pa ang bangong kanina pa humahalimuyak.
Ilang minuto lang ay lumabas na agad ako ng Cr. Saktong pagsara ko ng pinto ay siya ring paghila ng kung sino sa braso ko. Napakabilis ng pangyayari, ni hindi ko nga nakikilala kung sino ang taong 'yon. Muli niya akong ipinasok sa Cr at agad na isinandal sa pader. Doon ko lang tuluyang nakilala kung sino ang taong humablot sa braso ko.
"Sinabi ko naman sa inyo e, babayaran ko 'yong cake na nakain ko kanina. Hindi naman ako tatakas kaya 'wag mong gawin 'to. Ayokong mawala ang virginity k—"
"What the hell! I'm not going to rape you or something. I'll give you a deal." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Deal? Or no deal?
"Anong deal ang pinagsasabi mo r'yan? Alam kong ginagawa mo lang 'yan para makaganti sa'kin! Sinabi ko na kanina pa na BABAYARAN.KO.ANG.CAKE.NA.KINAIN.KO. Hindi ako tatakas, Attorney, okay?" Gano'n na lang ang gulat ko nang bigla niyang pinitik ang noo ko. Aba! Tangina nitong payat na 'to ah! Lalo tuloy lalaki mga tigyawat ko!
"Can you please shut your mouth for a while? Just listen!" mariin niyang sermon. Wala na'kong ibang nagawa kundi ang tumango bilang pagsang-ayon.
"I'll pay the cake you ate. I will take care of your expenses or bills but in one condition..." May sumaging kakaiba sa isip ko dahil sa sinabi niya.
"Na ano?! Gagawin mo 'kong sex slave gaya ng nababasa ko sa W*****d?! Ayoko! Ako! At ayoko—" Hindi ko natapos ang dapat na sasabihin ko dahil sa ginawa niya.
"Hoooyy! Bakit mo ginawa 'yon! Gago ka talagang payatot ka! 'Yong first kiss ko huhuhu!" pagngawa ko. Paano ba naman kasi, 'yong pinakaiingatan kong first kiss ay bigla na lang nawala sa isang iglap dahil sa payatot na 'to! Muli niya akong isinandal sa pader na baldosa habang ang dalawang braso niya ay nakaharang sa magkabilang gilid ko.
"I'm here to give you a deal, Margarette Leora. Do you still remember the day you asked me to be your husband? I still remember that, Mara." Ginawa niyang mapanghibo ang kaniyang boses habang ibinubulong ang mga iyon sa akong tainga dahilan upang magsitayuan ang mga balahibo ko.
“Hey! May I know your name, Miss?” tanong ni Saint sa babaeng nakayapos sa kaniya. Napakaingay pa rin sa loob ng bar kaya sinadya niyang lakasan ang kaniyang boses para marinig siya nito.
“I’m Margarette Leora. Just call me Mara. Ikaw? Pwede ko bang malaman ang pangalan mo, Attorney?” Halos magputol-putol na nga ang mga salitang lumalabas sa kanilang bibig buhat ng sobrang kalasingan ngunit nagagawa pa rin nilang magkaintindihan.
Inilapit naman ni Saint ang kaniyang bibig sa tainga ni Mara. “I’m Atty. Saint Salvacheera...” sabay halik sa tainga nito. Tanging daing lang ang nagawa ni Mara hanggang sa may sumaging kalokohan sa kaniyang isipan. Kinuha niya ang dalawang kamay na nakayapos sa leeg nito at dahan-dahang pinagala sa dibdib nitong malapad.
“Oh, I like that Mara! Wanna have some fun on my bed?” Isang nakakalokong ngiti ang gumuhit sa bibig ni Mara dahil sa sinabi nito. Interesting.
“Of course. Pero bago ‘yan, kailangan mo munang sagutin ang itatanong ko. Game?”
“Game!” Ginaya niya ang ginawa ng binata sa kaniya kanina sabay halik sa tainga nito. Narinig niya pa ang mapanghibok na daing kaya saglit siyang napatawa.
“Can you be my husband, Attorney?”
"H-Hindi ko alam ang pinagsasabi mo! Saka hindi ako 'yon!" pagdepensa ko. Doon ko lang napansing tuluyan na iba na pala ang suot ko na damit ngayon. Tangina sinong naghubad sa'kin?! Diyos ko lord!
"Do you want a proof?" Inilabas niya ang teleponong nasa bulsa niya at doon ipinakita sa akin ang CCTV footage nung gabing 'yon. Napakasegurista mo talagang payatot ka! Ang sarap mong tadyakan! Kasalanan 'to ng pinsan kong payaso e'! Kung hindi niya ako iniwan dun edi sana hindi ko makikilala 'tong mga lalaking 'to!
"Oo na! Ako na! Anong deal naman huh?! Sex slave sex slave?! Ayokong ibigay virginity ko sa gagong katulad mo, 'no!" Gumuhit ang nakakaloko niyang ngiti bago siya muling nagsalita.
"Be my wife." Halos matumba ako sa kinatatayuan ko nang marinig ang mga katagang iyon galing sa kaniya.
•••
RaineeeNeee
MARA"Kailangan ba talagang magsuot ng ganito? Para akong sinaunang pokpok dahil sa suot ko!" Hindi ko maiwasan ang mapakamot sa balat ko dahil sa kating dulot ng telang suot ko. Ilang linggo niya akong sinanay na magsuot ng ganitong klase ng damit at sandals na may matataas na takong. Pero gano'n pa rin, tila'y walang pagbabago. Hindi pa rin ako sanay, idagdag mo pa ang kabang kanina pa umaaligid sa kalooban ko."Tss," asik niya. Tanging pag-irap lang ang nagawa ko lalo na't papasok na kami sa loob ng malaking bahay. Bahay pa ba 'to? Doble ang laki nito kumpara sa bahay ng limang attorney. Cool! Pati pader parang may gintong nakatanim. Dahil sa pagkamangha ko, nagpalinga-linga na lang ang mata ko sa bawat parte ng bahay na madadaanan ko."Gawin mo kung anong tinuro nila sa'yo. Act like a professional, baby, please?" Halos manigas ako sa kinatatayua
MARAIlang araw na ako hindi pinapansin ng lalaking 'yon. Hindi ko alam kung naiinis ba siya dahil sa inakto ng lolo niya o dahil sa ginawa ko. Ilang gabi na rin akong nagpapansin sa kaniya. Pa'no? Nagkukunwaring akong nadapa, o 'di kaya ay napaso, makatapon ng tubig, at kung ano-ano pa pero walang silbi ang lahat. Ni paglingon sa akin ay hindi niya magawa. Nakatutok lang siya sa laptop at mga papel na dinaig pa ang kapal ng dictionary. Wala akong ibang magawa kaya naisipan ko na lang na lumabas mag-isa. Mabuti na nga lang ay hindi umaandar ang sleeping disorder ko. Kaya malaya akong gawin kung anong gusto kong gawin dahil may pera naman na binigay sa akin si Saint bago niya ako pinakilala sa lolo niya. Tanging oversized tee-shirt at pedal na puti lang ang suot ko na pinarisan ng sneakers na bigay sa akin ni Hezu. Wala na akong pakialam kung magmukha ulit akong losyang sa suot ko, sanay naman na ako noon pa.
MARA"What the hell?! I won't!" Napanguso na lang ako dahil sa muling pagtanggi niya. Kanina pa namin siya pinipilit kaya kanina pa rin siya tanggi nang tanggi. Gustuhin ko man na mapapayag siya ay hindi ko magawa. Sigaw niya lang talaga ang umalingawngaw sa malaki nilang bahay."Kuya Hez, come on! It's just a freaking favor. Mara's favor," mariing sermon ni Kal. Bukod kay Yoshi, siya at si Callip ang kanina pa pumipilit kay Hezu. Pero sadyang matigas ang bunbunan ng lalaking 'to. "Did you even think, Kal?! Inisip mo ba kung anong magiging itsura natin dahil diyan?! Wearing a corset while performing that damn dance!" Halos mapaigtad kaming apat nang hampasin niya ang malapad na lamesa sa harap niya. Nakagawa ito ng malakas na ingay dahil ito'y kahoy."Kuya Hez, ngayon lang naman humingi ng pabor si Mara." Halatang
KAL"KALISTER SAVILLAN!" Napalingon ako sa matinis na boses galing sa aking likuran. Bahagyang napakunot ang noo ko nang makilala ang babaeng matulin na tumatakbo sa gawi ko. Ano na naman bang trip ng babaeng 'to? Damn this girl!Hingal na hingal pa siya. Ang bilis niya tumakbo, partida, nakaheels pa 'yan. Mas lalong bumagay sa kaniya ang Maroon na crop top niyang suit na pinarisan ng harem pants."Gosh Savillan! You're making me sweat na tuloy!" Nagsisimula na naman siyang magsalita sa sarili niyang lengguwahe. Napahawak pa siya sa bandang dibdib niya habang pinupunasan ang pawis sa noo. Hindi ko siya natiis tignan kaya agad kong kinuha ang panyo ko sa bulsa para ipunas sa noo niya. Hindi na naman bago sa'min 'to kaya sanay kami sa isa't-isa. "Oh! You should always keep a hanky, Yezhiah Zey Amorsolo," nakangiting saad ko habang in
CALLIP"How could you leave me there again?! Callip naman! Alam kong hindi mo ako mahal pero 'wag mo naman sana ipamukha sa mga magulang natin na hindi na ako ang mahal mo! Kahit pagkukunwari lang. Kahit temporary lang, tapos kapag gising na si Mara, ako na mismo ang lalayo. Ako na mismo ang magsasabi ng dahilan kung bakit wala nang tayo. Take care." Nakita ko kung paano siya patagong nagpunas ng likidong galing sa mata niya. Nakaramdam ako ng kaunting hiya at konsensya dahil sa nagawa ko sa kaniya.She's Yaree Satoshami, Yoshi's younger sister. Yaree is my ex-girlfriend, we almost had a two-year-relationship but I felt out of love. Yes, that's the reason why we both broke up to each other. Pero hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon hindi niya masabi-sabi sa pamilya niya ang nangyari sa amin. Even Yoshi, wala siyang alam sa nangyari sa amin dahil 'yon ang gusto niya, na huwag ipagsabi kahit kanin
YOSHI"May kulang pa ba sa stock? Pakilista na lang lahat ng kulang para isahan na lang. Carlos, just call me if you need something, okay?" Abala silang lahat sa pag-aasikaso kung anong kulang sa mga stocks na gagamitin sa kaarawan ng costumer namin."Yes, Attorney!" Tumango na lang ako at iniwan sila roon para lumabas ng stock room. Kinuha ko ang teleponong nakasilid sa aking bulsa at agad na kinuha para tawagan ang taong matagal ko nang gustong makausap. Kung hindi lang ako abala, paniguradong matagal ko nang nakausap itong taong 'to. Maya-maya lang ay sinagot niya ang tawag ko."Kuya Saint," pabungad na sabi ko. Alam kong antok pa 'to dahil ang tanghalian namin ay siya namang umagahan niya. Sanay na kami nang panahong kasama pa namin siya sa bahay, kaso umalis na siya para lang sundin ang deal nila ni Mara."8:1
MARANapamulat ako nang maramdaman ang init na nagmumula sa nakakasilaw na glass window ng silid na hinihigaan ko. Walang tao sa loob kaya malaya akong tumayo para magtungo ng Cr. Nagulat ako sa malaking pagbabago ng mukha ko.Mas lalo akong pumayat at pumuti kumpara noon. Mas lalo ring humaba ang bagsak kong buhok na halos umabot na sa pang-upo ko. Maging ang mga tigyawat ko sa mukha ay unti-unti nang nawawala. Maraming pagbabago ang nangyari sa katawan ko. Ilang buwan na naman ba akong tulog? Kumuha ako ng tali sa buhok at ginamit para maipag-isa ang buhok kong magulo."Oh, cock! Daddy! She's awake! Mommy Mara is awake, emeeee!" Halos pare-parehas silang lahat ng reaksyon. Lahat ay nakaawang ang bibig habang nakatingin sa akin. Ngunit sadya yatang hindi marunong makontento ang mata ko, iba ang hinahanap. Maybe he's still mad at me. Pinilit kong ngumiti para hindi nila mahalata.
MARAHindi mawala ang tingin ko sa limang lalaki na naka-top less at masayang nagtatawanan habang nakaupo sa buhanginan. Maaliwalas tignan ang paglubog ng araw lalo na't dito sa mismong puwesto. Ang saya nilang tignan na para bang mga batang wala pang dinadalang problema. Nahagip ng mata ko ang lalaking nakatingin din sa gawi ko ngunit ganoon na lang kabilis ang pagbawi niya ng tingin ng mahuli ko siya. Simula paggising ko wala siya, mabuti na lang at napilit siya ng apat na sumama sa amin. February 20 ngayon, kaarawan ni Callip, kaya naisipan namin na mag-night swimming. Sa Bohol naisipan ni Callip na mag-celebrate gayong dito naman lumaki ang kaniyang ina. He's 23 years old now pero hindi niya pa naisipang mag-asawa. Nakapagtataka lang na sa gwapo nilang 'yan, wala silang nagustuhan at wala pang napiling pakasalan. Sa kanilang lima, si Callip pa lang ang nakikita kong nagdala ng babae.
MARA"Hey, baby! I made a chocolate cake for you!" Bitbit ang chocolate cake na gawa ko, lumapit ako sa kaniya. Walang bakas na tuwa sa mukha niya kaya kumunot ang noo ko."Saint? Is there something wrong?" He’s just staring at me while crying? What’s wrong with him? Hindi siya sumasagot kahit anong gawin ko. Sinubukan kong hawakan ang kamay niya pero iniwas niya agad ito."What’s wrong? Are you mad at me? Nagalit ka ba dahil sa sinabi ko kagabi? Hey! That was just a joke!" Tumawa ako na animo’y may nakakatawa sa sinabi ko pero wala pa rin siyang sagot. Nakatingin lang siya sa akin habang umiiyak. Gusto ko siyang yakapin pero hindi ko magawa dahil lumalayo siya sa tuwing lalapit ako."Saint, ano ba! Magsalita ka nga!" Inilapag ko muna ang cake na hawak at taas-kilay na hinarap siya."Hindi ka ba talaga magsasalita? Ano bang problema mo?" Pinilit ko
WARNING! MAY MGA EKSENANG HINDI ANGKOP SA MGA BATA. READ AT YOUR OWN RISK! SAINTFLASHBACK"Don't you dare hurt her again, Hyacinth! I won't hesitate to hurt you," I threatened her. I found out what she did to Mara before she was rushed to the hospital."Bakit, Saint? Dahil gusto mo na siya, huh? Kaya mas makakayanan mo na saktan ako para sa kaniya? Gano'n ba?" I closed my eyes tightly and clenched my fist. Earlier I insisted to not lay my hands on her."None of your business.""Hindi ako tanga, Saint. Oo, noong una pinili ko na huwag na lang pansinin ku
MARA"Cómos estás, Margarette?" Ibinaba ko ang cellphone na hawak at hinarap ang taong nasa harapan ko. As usual, she's wearing a thick make-up. Isama mo pa ang lipstick na sobrang kapal, tinalo pa ang color ng floorwax."Estoy bien, Hermana. Why are you here? Do you need something to say?" May inilabas siyang brown na envelope sa harap ko kaya agad ko itong kinuha para tignan kung ano ang nasa loob niyon. Halos mapanganga ako nang makita kung ano ang laman nito.It was the model ranking and I'm second to the highest! God, thanks! It's been a years when I entered modeling industry."Woah! Thank you for informing
HYACINTH"Hanggang kailan ka pa magmumukmok diyan, Hyaz? Ano? Ganiyan ka na lang araw-araw, 'te? Happy birthday pero naiinis pa rin ako sa'yo. Bumangon ka na riyan!" Tumagilid ako at tumalikod sa kaniya. Hanggang kailan din naman kaya siya titigil sa kakasermon sa akin? Tinalo niya pa sina Mama. Tsk!"Bes Hyaz, maawa ka sa sarili mo. Ang laki ng pinagbago mo, jusko! Tignan mo ang sarili mo sa salamin. Para ka ng ina na nag-aruga ng isang dosenang bata!" dugtong na sermon niya. Araw-araw siyang ganiyan. Kung hindi ko lang talaga siya kaibigan, malamang matagal ko na 'tong pinalayas sa apartment ko."I'm tired. Leave me alone and ignore my existence for a while," malamig na wika ko. Ilang taon na rin ang nakalipas simala nang naghiwalay kami ni Saint. Ilang taon na rin no'ng huli naming pag-uusap. Paniguradong masaya na sila ngayon. Wala na rin naman akong b
MARA"Iha, maayos na ang lahat. Pagkatapos ng therapy na ito, pupunta na kayo ng Spain," halos pabulong na sabi ni Mrs. Salvacheera. Hininaan niya lang ang boses niya dahil nandito si Saint."Kailangan po ba na sa Spain ako magpagamot? Sorry po kung demanding pakinggan, pero kasi si Saint e..." Hinaplos niya ang ilan pang natitirang hibla ng buhok ko at hinawakan ang kamay ko habang nakangiti. Siya nga pala, pinakalbo na ang buhok ko. Noong una nag-aalangan ako kasi nasasayangan ako sa mga buhok ko. Pero napagpasiyahan ko sa huli na pumayag na lang na ipakalbo."Are you afraid that my son will replace you?" Nag-aalangan akong tumango. "Don't worry. Hindi ganiyan ang ugali ni Saint. Trust me, okay?" "Salamat po sa lahat, Mrs. Salvacheera. Kapag po nakaluwag ako, babawi po ako sa inyo," walang pag-aal
MARAIsang linggo na rin ang nakalipas nang sumailalim ako sa first chemotherapy. Sa lahat ng therapy na binanggit ni Doktora Rainee, chemo pa lang ang nararanasan ko. Iisipin ko pa lang na sasailalim nanaman ako sa chemo ay kinakabahan na ako.Malalim na pagbuntong-hininga ang nagawa ko nang mapadapo ang tingin sa salamin. Kitang-kita rito kung paano unti-unting naglalagasan ang mga buhok ko. Marami na ang nabawas pero hindi naman ako masyadong napanot dahil may kakapalan ang buhok ko. Napag-usapan na rin naman namin nila Doktora na ipapaputol na lang ang buhok ko gayong mauubos din naman ito.Sobrang putla ko na rin. Dry na ang balat ko dahil sa sakit ko. No'ng sinukat nila ang timbang ko doon lang nakumpirma na malaki ang nabawas sa dito. Ang daming nawala sa akin dahil sa sakit na natamo ko. Nakakapanghinayang at nakakawalang-gana. Sina Hezu, Kal, Callip, at Yoshi naman daw ang
MARAKinakabahan ako dahil ngayon ang chemotherapy na sinasabi ni doktora. Kanina pa nila sinusubukang tanggalin ang kaba ko pero kahit anong gawin nila ay wala pa rin itong talab.Si Sachi, Yezhiah, Mr and Mrs. Salvacheera at ang pinsan ko lang ang kasama ko. Wala sina Saint. Kanina dumaan daw si Yoshi dito at may ibinigay na pagkain. Hindi ko siya naabutan dahil halatang may pasok din siya.Halos mag-iisang linggo na ako dito sa hospital. Mabuti na nga lang ay hindi na ako oras-oras naduduwal hindi katulad no'ng nakaraang araw."Charity, iha, samahan mo nga ang pinsan mo at kausapin. She's obviously nervous," rinig kong utos ni Mrs. Salvacheera. Oo, alam na nila na pinsan ko si Ana Mae. Nagtaka pa nga ako no'ng una dahil ang tawag nila kay Ana Mae ay Charity, iyon pala ay ipinangalan lang 'yon ni Mrs. Salvacheera sa kaniya.Ilang araw na silang na
MARA"Are you gonna sleep here, Mom? Dad?" Napalingon ako kay Sachi na mukhang naiirita na nandito ang mga magulang niya.Ilang araw na kasi silang nandito, maging si Yezhiah na dati lang ay galit na galit sa akin. Hindi ko alam kung anong nakain niyan bakit hindi na ako tinatarayan. Ang sarap nilang tignan. Ang sarap tignan na may mga taong handang magbantay sa akin kahit hindi ko sila kadugo. Napabuntong-hininga ako nang muling nanumbalik sa isipan ko ang offer ni doktora. "Dalawang beses ka lang magpapa-therapy dito sa Pilipinas, Margarette."Pagkatapos ng pangalawang therapy ay hindi ko na sila makikita. Hindi ko na siya makikita. Paano ko sasabihin kay Saint 'to? Paniguradong hindi siya papayag. "Dito kami matutulog ng Daddy mo, Sachi," tugon nito.
MARAWala akong ganang makipag-usap. Wala akong ganang kumain. Wala akong ganang magsalita. Wala akong gana sa lahat. Paano ko na lang sila haharapin kung unti-unti na akong nawawalan ng gana? Sa lahat ng tao, bakit ako pa ang nakasalo ng mga ganitong sakit? Bakit ako pa na hirap din sa buhay? Bakit ako pa na walang ibang hinangad kundi ang mamuhay ng masaya at tahimik?Alam ko na may mga taong mas malala pa ang napagdadaanan, pero hindi ko maiwasan na hindi kuwestyunin ang Diyos kung bakit ako? Bakit sa'kin Niya binigay ang ganitong pagsubok? Nagiging pabigat na ako sa mga taong kumupkop sa akin. Nagiging pabigat na ako sa lahat."Mom, aren't you gonna talk to us?" Walang buhay kong nilingon si Ley. Dati lang ay ganado akong makausap ang batang 'to pero ngayon ay tila nawala na iyon. Nawawalan na ako ng gana na harapin sila."L-Ley...."