“Whatever our souls are made of, his and mine are the same.”
-ANONYMOUS
****
Nang imulat ko ang sariling mga mata, ay kumawag kawag ako para maiangat ang sarili mula sa tubig.
‘Malulunod ako! Wengya talaga! Di pa naman ako marunong lumangoy, king ina talaga!’
Pakawag kawag ako sa tubig ng maramdaman kong may kung anong bisig akong nahawakan na siyang nag angat sakin. Nang imulat ko ang aking mga mata, ay isang napakagwapong nilalang ang bumungad sa akin.
Basa at itim na medyo kulot ang kaniyang buhok, na tumutulo sa matipuno at puting balat sa kaniyang balikat. Sobrang matipuno ng kaniyang katawan. Sobrang tangos ng ilong nitong sobrang bumagay sa kanya. Habang ang kanyang maninipis na labi naman ay kumorteng guhit.
Makapal ang kilay nyang halos magtagpo na sa sobrang pagkakakunot. Habang ang malalim niyang mga mata na itim na itim ang kulay, ay parang nanghihigop habang matamang nakatitig sa aking mga mata.
Bahagya kong nahigit ang sariling hininga, dahil sa klase ng kanyang pagtitig sakin. Sobrang lapit namin sa isat isa, na hindi ko na malaman ang sariling tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung sa akin ba ang mabilis na pagtibok na aking nararamdaman, o sa kanya.
Maya-maya pa ay nag-umpisang umangat ang kanyang manipis at mapupulang labi, na kumorte sa isang nakakalokong ngisi.
"Hindi ko inaasahan ang muli nating pagtatagpo. Gayun paman ay masaya akong muli kang makita.”
“Dyosa ng balon…" pagkadakay turan nito, saka pinagtagpo ang aming mga labi.
Sa umpisa ay parang nilulunod ako sa klase ng kaniyang mga halik. Malalim ito at nakakaubos ng hininga. This is actually my first kiss, and I don't have any idea why I’m letting this stranger steal my first, inside this glamorous pool.
Nang mabalik ako sa aking ulirat, ay agad ko siyang tinulak.
"What the freaking F are you doing mister? I don't even know you! And yet, you freaking stole my first kiss!" naiiyak na reklamo ko.
(Drama ka ghurl? E ginusto mo din naman)
Epal ng mahadera kong utak, na nangingialam pa talaga sa kaartehan ko.
‘Shut up ka nga dyan epal na utak! Inggit ka? Gumaya ka! Hmp.’
Nakita ko naman na lumalim ang pagkakakunot ng kaniyang noo.
"Anong klaseng linggwahe ang ginagamit mo Dyosa ng balon? Hindi ko mawari kung anong ibig mong sabihin sa iyong tinuran." kunot na kunot ang noong saad ng lalaki sa aking harapan.
"Ang sabi ko, ang gwapo mo sana pero manyak ka!" inis kong sambit sa kanya, saka dali-daling umahon sa kanyang paliguan.
‘Ang ewan naman kase na mukang naandito pa den ako sa mismong time zone na ito, naiba lang ata ng venue! Kakaurat talaga!’
Ngayon ay kailangan ko na ulit humanap ng balon, para muling subukang makabalik sa sarili kong time zone.
Paalis na sana ako ng muli akong iharap ng manyak na kumuha ng first kiss ko sa kaniya.
‘Kelan ba kase siya titigil ng kinahihigit sakin? Kapag di sya tumigil ng kinahihigit nya, madadagdagan na naman ang pagkakasala ng mga mata ko, sa pagtitig sa matipuno nyang katawan.’
‘King ina yung abs mga besh! Pak na pak! Mga walo! At oo mga beshiwaps! Binilang ko!’
"Saan ka na naman ba pupunta Dyosa ng balon?" kunot ang noong muling tanong nya sakin.
"Sa lugar na wala ka." sarkastiko kong sagot saka pilit na inaalis ang mahigpit niyang pagkakahawak sa palapulsuhan ko.
"Kung ganon ay hindi ako makakapayag. Hinayaan na kitang makaalis nung bata ako, hindi na ako papayag na umalis ka na naman ngayon. Gayong ilang taon kang nanatili sa utak at puso ko." malalim ang tinging pinukaw niya ako.
‘Pinagsasabi na naman ng lalaking ito? Bukod sa kamanyakan, ang corny nya pa! Gracious goodness! Kakastress sya!’
"Hindi ko kasalanan na di ako maalis sa puso at utak mo. Di mo ba naisip? Walang logic sa mga pinagsasabi mo! Ni-hindi nga kita kilala! Kaya pwede ba? Bitawan mo na akong manyak ka!" muling kawag ko sa higpit ng kaniyang pagkakahawak.
Patuloy lang ako sa pagkawag at pag palis sa mahigpit niyang pagkakahawak sakin ng bigla niya akong hinigit papalapit sa kaniya, kaya na-out of balance ako at nahulog sa kaniyang ibabaw.
"A-ano y-yun?" utal-utal kong tanong dahil sa may kung ano akong nahawakan ng matumba kaming dalawa.
Nakapaibabaw ako sa kanya, habang sya naman ay nakaupo at nakasandig sa may parang hagdan sa may ilalim ng paliguan. Agad lumawak ang kanyang ngisi ng magsimulang lumaki ang aking mga mata.
"Bakit hindi mo subukang hulaan kung ano ang iyong hinahawakan, Dyosa ng balon?" malawak ang ngisi na kaniyang turan, na tila ba’y enjoy na enjoy sa kung ano mang nangyayare ngayon.
Sinubukan ko pang kapain ito ng maayos, para malaman ang hulma ng kung ano mang nasa aking kamay, ng walang ano-anoy bigla siyang umungol sa aking harapan habang namumula ang dalawang tenga at mga pisngi.
‘King ina! YUNG ANACONDA ATA YUNG NAHAWAKAN KO!’
"BASTOS KANG MANYAK KA!”
“LUBAYAN MO KONG MANYAK KA! ANG BASTOS MO!" pasigaw kong turan saka agad na tinanggal ang pagkakahawak ko sa anaconda na nasa aking kamay.
Pinaghahampas ko siya ng kamay sa dibdib nya.
‘King inang yan!’
‘Sobrang nakakahiya talaga! Hindi na nga birhen ang labi ko! Pati ba naman kamay ko, ay hindi narin virgin? Pati mata ko! Alin pa ang magkakasala sakin na sunod kung mananatili ako kasama ang gwapong manyak na ito?’
Panay naman siya tawa sa bawat hampas ko na hindi naman niya iniilagan.
‘Parang tanga itong lalaking ‘to! Natutuwa pa atang hinahampas siya.’
"Ako nga bang talaga ang bastos sa ating dalawa? Eh hindi ba’t ikaw nga itong halatang namboboso, at hanggang sa paliguan ko ay nakakarating ka!" ngisi nitong pang-aasar sakin, kaya pakiramdam ko ay talagang umakyat ang lahat ng aking dugo sa aking ulo.
"Hindi naman sinasadya ang pagbagsak ko rito! Kasalanan yun ng balon!" nanlalaki ang mga matang alma ko sa kaniya, na mas lalong nagpalakas ng kaniyang tawa.
"Ahuh." pang aasar nya pa lalo, kaya tinadtad ko na naman siya ng hampas.
"Nakakainis ka talagang manyak ka!" inis kong turan, na tinawanan niya lang.
Maya-maya pa, ng mapagod ako sa paghampas, ay hinayaan ko na lamang siya ng higitin niya ang bewang ko, at pinaupo sa kandungan niya.
Niyakap niya ang gilid ko, saka ipinatong ang baba sa aking balikat.
"Bakit ngayon ka lang bumalik Dyosa ng balon? Ilang taon kong inantay ang iyong pagbabalik, tapos sasabihin mo lang saakin na aalis ka na naman?" masuyo niyang turan na parang nagmamaktol na bata.
Wala sa sarili akong napangiti dahil sa sobrang cute niyang tingnan ng sabihin niya ang mga katagang ito. Humahaba pa ang nguso niya, habang kunot na kunot ang noo. Hinawakan ko ang kaniyang pisngi saka hinarap siya sakin.
"Hindi ka pa ba aahon?" natatawang tanong ko sa kaniya na ikinakunot ng kaniyang noo.
"Mamaya na ako aahon, baka umalis ka na naman eh." Kunot-noo nitong sabi na nanghahaba na naman ang nguso.
‘Ang cute niya talaga! Muka syang pato.’
Di ko na napigilan ang aking sarili at tuluyan ng natawa, matapos masaksihan ang over-flowing na cuteness ng lalaking manyak sa aking harapan.
"Sana aware ka, na muka kang pato sa ginagawa mo. Look! I’m not going anywhere, I promise. " nakangiti kong turan habang nakahawak sa kaniyang dalawang pisngi.
Lalo naman lumalim ang pagkakakunot ng kaniyang noo, na halatang hindi naintindihan ang mga pinagsasabi ko. Muling nagsalubong ang kaniyang makakapal na kilay, na mas lalong nakapagpamukang manly sa kaniya. Gayunpaman ay pinagsawalang bahala na lamang nya ito.
"Kung hindi ka pa aahon, hindi lang ikaw ang magkakasakit, kung hindi pati na rin ako. Alalahanin mong hubad ka, at nasa paliguan tayo. Pwede ka naman siguro maglambing ulit saakin matapos mong magbihis muna, hindi ba?" sabi kong pilit na pinapaintindi sa kaniya na magkakasakit kami pareho kapag hindi niya pa ako pinaalis sa tubig.
Nagpanggap pa nga ako na nanginginig na sa lamig. Napansin naman niya ito kaya agad na bumakas ang pag-aalala sa kaniyang muka.
"Umalis na tayo sa tubig." agad na turan niya, saka ako binuhat na parang pangkasal.
Gulat na gulat naman ang mga babaeng tagapagsilbi sa labas na naghihintay sa kaniya na matapos maligo ng makita akong buhat ng lalaking manyak.
"Unahin ninyong asikasuhin ang Dyosa ng balon." utos niya sa mga babae sa labas.
Agad na namula ang aking muka, ng maalalang hubad na hubad pa siya, pero heto’t ako na agad ang inaasikaso niya. Kinuha ng lalaki mula sa isa sa mga babaeng tagapagsilbi ang hawak nitong tela, saka niya ibinalot sa akin. Ipinaglagay pa niya ako ng mainit na tubig, saka ito ibinigay sa’kin upang aking inumin, not minding the fact na may kumakalembang sa may baba niya.
Kaya naman, talagang madiin ang aking pagkakapikit para lang di makakita ng sawa. Para pa siyang nagpafashion show sa harap ko, habang kitang-kita ang kanyang buong kahubadan, personal lang akong maasikaso.
Maya-maya pa ay may dumating ng panibagong puting tela, na ibinalot sa bandang ibaba niya. Kaya naman iminulat ko na ang aking mga mata, ng ibulong sa’kin ng isa sa mga tagapagsilbi na may takip na ang dapat na takpan.
Tinignan ko ang lalaking manyak sa aking harapan. Panay ang asikaso sa kaniya ng mga babaeng tagapagsilbi habang siya naman ay panay ang talop ng hawak na mansanas habang binibihisan. Nang matapos na niyang mabalatan ang mansanas na hawak, ay saka niya ito ibinigay sakin.
"Kainin mo habang umiinom ka ng mainit na tubig." saad nitong may tono ng lambing, saka ako binigyan ng kulay itim na bilog.
‘Ano kaya ‘to?’
"Ano ito? Jolen?" takang tanong ko habang pinakatititigan ang itim na maliit na bilog na ibinigay niya sakin.
"Jolen?" takang tanong naman niya pabalik na halatang hindi ako naintindihan.
"Ah wala lang ‘yon. So, ano nga ‘to?" muling tukoy ko sa bilog na inilagay nya sa ibabaw ng aking palad.
"Gamot." maikling sagot niya, saka muling nagbalat ng mansanas.
"Gamot?" ulit ko sa sinabi nya.
Di naman siya sumagot, bagkus ay itinango na lamang niya ang kanyang ulo bilang sagot.
"Inumin mo na." utos niya na tinalima ko naman.
Ang kaso ay nang sandaling lumapat sa dila ko ang gamot na sinasabi niya, ay agad ko rin itong iniluwa.
"Ang panget ng lasa!" reklamo ko.
"Inumin mo na iyan. Mas panget ang lasa, mas mabisa." saad niyang mataman na nakatingin sakin.
"Alam mo? Ikaw dapat nainom nito e! ‘Kaw na lang uminom." sagot ko naman na inilahad sa kaniya ang gamot na binigay nya sa akin kanikanina lang.
"Ayoko. Inumin mo iyan." pinal na saad nya, saka muling nagtalop ng mansanas.
Kaya naman ang ginawa ko ay nagkunwaring ininom nga ito, pero ang totoo ay iniluwa ko ito sa sahig.
‘Hindi ako iinom ng ganon kasama na lasa ng gamot no! Mamamatay na lang ako pero ‘di ako iinom non.’
Matapos ko iluwa ay binigyan ko siya ng pekeng ngiti, na ginantihan niya naman ng isang malawak at makalaglag panty na ngiti.
‘ANG GWAPO TALAGA NG MANYAK NA TO! Shet!’
‘Naisip ko lang. Siguro kung ganito lahat kagwapo ang mga manyak sa mundo, ‘yong mga babae ‘di na magrereklamo ng rape kase buong puso na nila iooffer yung perlas ng silanganan nila. Bwahhhahhahhaha’
"Dalhin ninyo siya sa aking silid, at bigyan ng maayos na kasuotan." Kapagdaka’y utos niya sa mga babaeng tagapagsilbi.
Agad naman itong tinalima ng mga tagapagsilbi saka ako giniya sa silid ng manyak.
“You’re not perfect, sport, and let me save you the suspense. This girl you met? She isn’t perfect either. The question is whether you’re perfect together."-ANONYMOUS****‘Nang dalhin ako ng mga tagapagsilbi sa silid ng lalaking manyak, ay talaga namang masasabi ko na struggle is real! Dyusme. Pahirapan pa talaga bago nila ako mahubaran at mabihisan. King ina naman! Paano ba naman kasi, kanina ko pa pinipilit sa kanila na hindi na naman nila ako kailangan bihisan dahil kaya ko naman bihisan ang sarili ko, ang kaso ay talagang mapilit sila para gawin ang inuutos ni Kamahalang Manyak.’ ‘Nakakaurat! Wengya.’Nang matapos sila na bihisan at ayusan ako ay iniharap nila ako sa isang malapad at malaking salamin na bilog. Sobrang classic ng itsura nito, at maganda ang sequence sa gilid. Kulay gold ang kulay nito na talaga namang nagsusumig
"Love does not consist of gazing at each other, but in looking outward together in the same direction.”-Antoine de Saint-Exupéry****Nang buksan ko ang aking mga mata, ay nasa loob na ako ng isang lumang balon. Tiningala ko ang aking leeg, at nakita ang asul na asul na kalangitan. Tinakpan ko gamit ang aking isang kamay ang sinag ng araw na tumatama sa aking mukha...Nakabalik na ba ako sa mundo ko? Nilinga ko ang aking paningin, at naghanap ng maaring gamitin upang makaalis sa loob ng balon. Basang basa ang aking kasuotan, dahil sa hangang bewang na tubig ng balon. Nakita ko ang mga tipak ng bato, na nakasalansan sa paligid nito, kaya naisipan kong subukang tumuntong at magwall-climbing.Mabuti na lamang talaga at nahiligan ko ang pagwowall-climbing noong bata pa ako, sa tuwing maiisipan ko magcutting-classes noong Elementary.‘Akalain mo ba nama
"Love is a lot like a backache.It doesn't show on X-rays, but you know it's there."- George Burns****Huli na bago ako makatakas, dahil nadala na ako sa alon ng mga sundalong matapang na sumugod pababa ng bangin para makidigma.‘DYOS KO! ETO NA ATA ANG KATAPUSAN KO!’Nagpatangay na lamang ako sa alon ng mga galit na galit at nagsusumigaw na mga foot-soldiers kasama sila Alchiel, habang binabambo ng malakas ang aking dibdib.Nang makarating sa baba, ay mga umuulang pana kaagad ang sumalubong saamin at ang mga kumakalansing na espada sa tuwing magtatama ito. Halos hindi na din mabilang ang mga patay na nagkalat sa daan, habang patuloy ang paglalaban sa gitna. Dahil sa umuulang mga pana ay malaki kaagad ang nabawas sa grupo namin, at para makaiwas ay naisipan kong mamulot na lamang sa daan ng shield at espada.Sa kalaban pa nga ata ito
"I am here, and I am looking at her. And she is so beautiful. I can see it. This one moment when you know you’re not a sad story. You are alive. And you stand up and see the lights on the buildings and everything that makes you wonder."- Fromthe Perks of Being a Wallflowerby Stephen Chbosky****Alasingko na rin ng hapon ng matapos ang gyera. Pakiramdam ko ay talagang latang-lata ako sa pakikipaglaban, kahit wala naman talaga ako ginawa at panay tayo lang din ako sa likod ni Alchiel at nung kambal.‘Kayo kaya dito sa pwesto ko? Siguradong mapapagod din kayo!’ I mean ‘sino bang hindi?’ Nakakapagod kaya yung from time to time eh kakabaha
"I retain an unalterable affection for you,Which neither time nor distance can change."- George Washington in a love letter to his wife, Martha****"Saan ka nakakuha nito?" tanong ko sa kaniya na nanlalaki ang mga mata.Gulat namang napatingin sa akin si Zenon at ang mga kasamahan ko, dahil sa pagtaas ng aking boses habang nakatingin sa gawi ni Zenon."B-bakit? G-galing yan sa kulandong ng Mahal na Hari. Binigay niya ito bilang pasasalamat at gantimpala sa pagpapakita natin ng katapangan sa pakikipag laban sa ating kaaway na kaharian." mahabang paliwanag ni Zenon, na mukang gulat na gulat pa din sa aking naging reaksyon."May naisip akong muli na maaari nating gamitin para sa labanan bukas. Isang ideya na makakatulong sa atin para hindi na natin kailangang matakot mamatay, dahil wala ng mamatay sa grupo natin." maha
"It is love that makes the impossible possible."- Yash Raj Films****Kinabukasan ay maagang nag-handa ang grupo namin para sumabak sa isa na namang nakakapagod na labanan. But unlike yesterday, our group was confident enough that we can win this war against the red soldiers.Our group stayed awake the whole night preparing for this battle, enhancing our grasp to victory. The whole process of making a good tactical plan to defeat our enemies was never easy. The whole research about the demographics of our battlefield, last the whole night, and also we had to put so much effort into designing our battle tactics since we do not have all the existing resources for this plan. I even had to explain each of the terms, because these people don't have any idea about the existing battle resources and weapons from the future.Good thing
“You only have to let the soft animal of your body love what it loves.”- From the poem "Wild Geese" by Mary Oliver****"Mahal na hari! Patawarin nyo po kami ng mga kasamahan ko sa pagnanakaw ng bariles ng alak sa stock room ninyo po! Hindi po namin ‘yon sinsadya- Ay! sinadya po pala namin iyon! Pero ginawa lang po nila ito, dahil sa pag uutos ko!" Halos mangatal na katwiran ko sa paanan ng mahal na hari."Kung ganon ay ikaw pala ang may dahilan kung bakit nawala ang mga bariles ng paburito kong alak." saad ng lalaki sa aking likuran.Nilingon ko ito, at nakasuot ito ng kulay gold na full armor."Sa kanya ka humingi ng tawad, hindi ako Mahal na Hari." natatawang saad ng gwapong lalaki na niluhuran ko kanina.Mukang nasa mid-40's na ito pero nagsusumigaw pa rin ang gandang lalaki. Blond ang buhok nitong hanggang bewang ang hab
“You only need one man to love you. But him to love you free like a wildfire, crazy like the moon, always like tomorrow, sudden like an inhale and overcoming like the tides. Only one man and all of this.”―C. JoyBell C.*****"Kung ganon ay nais kitang maging parte ng mga kabalyerong personal na naglilingkod sa akin." Nakangising turan ng manyakna lalaki habang matamang nakatitig sa akin."Nais kong gawin kang personal na taktiko ng digmaan, na maglilingkod sa akin habang buhay" dagdag niya pang nakapagpalaki ng aking mga mata at nakapagpatigalgal sa akin.'Paktay kang bata ka! Mukhang mas mapapasubok ata ako ngayon, gayong ang nais ng manyak na lalaking ito ay lubos na napakahirap para sa tulad kong nagpapanggap lamang na ibang tao.'Natahi
"Your work is not to drag the world kicking and screaming into a new awareness. Your job is to simply do your work… sacredly, secretly, silently … and those with “eyes to see and ears to hear’ will respond." –The Arturians *********** "Bakit naghahanap ka pa ng ibang magtuturo sa iyo, kung nasa harapan mo na ang taong magsisilbi mong maestro?" tanong nito habang seryosong nakatingin sa mga mata ko. Dyos ko po! Bakit ba naman kase napakalalim ng tagalog na gamit ng mga taong to? Like seriously? Pupwede naman na magiging tagalog yung salita nila sa pandinig ko, pero hindi yung ganitong napakalalim na tila ba ay maaari ng languyin sa pagkakalalim ng mga salitang g
"All students can learn and succeed, but not in the same way and not in the same day. " – William G. Spady *********** I was peacefully walking down the hall when suddenly, a familiar baritone voice spoke at the back of my ear. His minty breath fanned the side of my face as he speak. "At saan mo balak pumunta, Rudeus? Baka nakakalimutan mong nangako kang tuturuan ako ng linggwaheng gamit mo." Saad ng mahal na hari habang malawak ang ngisi sa akin. Fuck! Now I'm stuck with this retard! Gusto ko sanang tumakbo palato ngunit babalakin ko pa lamang ay agad na niyang nahawakan ang likod na bahago ng armor na suot ko, sa may ban
“What greater thing is there for two human souls than to feel that they are joined for life—to strengthen each other in all labor, to rest on each other in all sorrow, to minister to each other in all pain, to be one with each other in silent unspeakable memories at the moment of the last parting?” – Eliot, Adam Bede ***** Nasa mahimbing akong pagkakatulog ng isang malakas na hampas ang nakapagpatayo sakin. "Rudeus! Kanina ka pa tinatawag!" Malakas na bulong ni Nikolai na nagpabalik sa akin sa aking ulirat. Agad akong napabalikwas at napatikom ng aking bibig na hindi ko namalayang nakanganga na pala, dahil sa bulong na ito ni Nikolai.
"Sweetheart, I want you to know that I will live my entire life giving thanks to God for blessing me with someone as beautiful, caring, Darlin,g and loving as you are. I just want to believe that you’re meant for me just as I am for you alone. I feel honored to have you in my heart and world. And I look forward to a better and beautiful tomorrow with you in my life. I love you so much more than you could ever imagine, my love."-Unknownymous******Nag-umpisa na rin ang tatlong, tumayo sa kanilang pagkakaupo, saka nag ayos ng sarili."Halina, at sasamahan ka na naming kuhanin ang iyong baluti." Excited na sang-ayon ni Zenon, kay Alchiel saka naglakad na papunta sa loob ng tindahan.Nang makarating sa loob, ay agad na ipinakita sa amin ng may-ari ng tindahan ng mga armas at kalasag ang naging bagong anyo ng bagong kalasag ng ama ni Rudeus.
"The reason why love hurts is because... It is a very dangerous state. You are inclined to feel recklessness and kind of tune out the rest of your life and everything that has been important to you. It's actually not all that pleasurable. I don't know who the hell wants to get in a situation where you can't bear an hour without somebody's company."-Unknownymous*****"Ikaw na ba iyan, Rudeus?" Takang tanong ni Venoss, na nakuha pang tumayo upang salubungin ako.Agad na binundol ng kaba ang aking dibdib, ng mataman akong pakatitigan ni Venoss..."Ikaw ba talaga yan Rudeus? Bakit tila ba'y nagbago ang hugis ng itong mga mata?" Seryosong tanong nito, habang matamang nakatitig sa akin.'Paktay kang bata ka! This is the reason why I don't like the idea of removing the helmet off my head! It is because I am afraid that this jerks may recognize me as not the
"Someone should have stopped me from falling in love with you. Now I'm so lost in loving you that I can barely separate my soul from yours. If this isn't called true love, I don’t know what else is!I can never see myself living without you and still remain happy afterwards. Even if God grants me heaven after I die, I would refuse to go there, if it means going there without you by my side. Because I know, even the entire heaven can not make me happy if you are not with me."-Unknownymous*****Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng kausapin kami ng Haring Achilles. Binigyan niya kami ng pagkakataong makapag handa ng aming sarili para sa nalalapit na parangal.At sa tatlong araw na iyon, ay masasabi kong naging isang buhay na impyerno ang aking mga gabi, kasama ang apat na itlog.Paano ba naman ay ipinipilit nilang apat na m
“You only need one man to love you. But him to love you free like a wildfire, crazy like the moon, always like tomorrow, sudden like an inhale and overcoming like the tides. Only one man and all of this.”―C. JoyBell C.*****"Kung ganon ay nais kitang maging parte ng mga kabalyerong personal na naglilingkod sa akin." Nakangising turan ng manyakna lalaki habang matamang nakatitig sa akin."Nais kong gawin kang personal na taktiko ng digmaan, na maglilingkod sa akin habang buhay" dagdag niya pang nakapagpalaki ng aking mga mata at nakapagpatigalgal sa akin.'Paktay kang bata ka! Mukhang mas mapapasubok ata ako ngayon, gayong ang nais ng manyak na lalaking ito ay lubos na napakahirap para sa tulad kong nagpapanggap lamang na ibang tao.'Natahi
“You only have to let the soft animal of your body love what it loves.”- From the poem "Wild Geese" by Mary Oliver****"Mahal na hari! Patawarin nyo po kami ng mga kasamahan ko sa pagnanakaw ng bariles ng alak sa stock room ninyo po! Hindi po namin ‘yon sinsadya- Ay! sinadya po pala namin iyon! Pero ginawa lang po nila ito, dahil sa pag uutos ko!" Halos mangatal na katwiran ko sa paanan ng mahal na hari."Kung ganon ay ikaw pala ang may dahilan kung bakit nawala ang mga bariles ng paburito kong alak." saad ng lalaki sa aking likuran.Nilingon ko ito, at nakasuot ito ng kulay gold na full armor."Sa kanya ka humingi ng tawad, hindi ako Mahal na Hari." natatawang saad ng gwapong lalaki na niluhuran ko kanina.Mukang nasa mid-40's na ito pero nagsusumigaw pa rin ang gandang lalaki. Blond ang buhok nitong hanggang bewang ang hab
"It is love that makes the impossible possible."- Yash Raj Films****Kinabukasan ay maagang nag-handa ang grupo namin para sumabak sa isa na namang nakakapagod na labanan. But unlike yesterday, our group was confident enough that we can win this war against the red soldiers.Our group stayed awake the whole night preparing for this battle, enhancing our grasp to victory. The whole process of making a good tactical plan to defeat our enemies was never easy. The whole research about the demographics of our battlefield, last the whole night, and also we had to put so much effort into designing our battle tactics since we do not have all the existing resources for this plan. I even had to explain each of the terms, because these people don't have any idea about the existing battle resources and weapons from the future.Good thing