PROLOGUE

(Stan)

Labinglimang Taon na ang nakalipas.

Isang gabi.

Masaya kaming kumakain sa malaking hapag kainan sa mansion kasama si Dad, Mom at dalawa kong kapatid na babae.

"Nga pala mga anak, may mga binili kaming regalo para sa inyo kanina, nasa kotse pinapakuha ko na kay Ruen. Mamaya sa sala buksan ninyo ang mga yon pagkatapos kumain," pahayag ni Dad.

Napangiti ako at sumubo ng pagkain. Excited na akong buksan ang regalo para sa akin this time. Kapag lumalabas ng bansa si Mom at Dad talagang di nila nakakalimutang magdala ng pasulubong o regalo para sa aming magkakapatid.

Masaya kaming kumakain habang nagkwekwento ang bunso kong kapatid na si Kezen.

Nagulat na lang ako nung marinig ko ang tunog ng pagkabasag ng isa sa mga glass window namin at ang pagbagsak ng mga bagay na umuusok mula sa labas.

Napakakapal ng usok na halos hindi ko makita ang karpet sa ilalim ng aking mga paa. Tear gas!

"Elthen, ang mga anak mo iligtas mo!" Rinig kong sigaw ni Mommy kay Dad at naramdaman ko ang paghawak niya sa akin!

Anong nangyayari?

Naaaninang kong hawak at hila hila ni Dad ang mga kapatid kong si Kezen at Roden tumakbo sila pataas ng hagdan.

Nababalot ng usok ang buong paligid, at ako ay umuubo at bumubulusok, dumura at nahirapan ng huminga, ngunit patuloy akong hinihila ni Mom patungo sa hagdan. Siya ay halatang natatakot, at ako ay natatakot rin at nasasaktan sa pagkahawak niya! Nabigla pa ako nung may isang bagay na umaapoy ang bumagsak sa tabi namin galing sa basag na bintana at ang apoy ay lumalapit at hindi ko alam kung ano ang gagawin.

Hinawakan ni Mom ang mga kamay ko sa pagitan ng kanyang mga kamay. "Kailangan mong tumalon, anak!"

What? Tatalon ako mula dito sa terrace sa ikatatlong palapag?

Nanigas ang katawan ko!

Tinulak niya ako patungo sa terasa sa dulong bahagi.

“Ako tatalon? Mom, hindi ko kaya, masyadong mataas." Gusto ko pang makipagtalo pero umubo na ako at hinahabol na kami ng usok at apoy.

Inalog-alog ako ni mama sa balikat. “Stan, anak, wala nang ibang paraan upang makaligtas ka. Masyadong malala ang apoy doon at nasa ikatlong palapag pa lang. Kailangan mong gawin ito. Kailangan mong tumalon at iligtas ang sarili mo!"

“Nasaan sina Dad? Anong nangyari? Nakarinig ako ng sigawan tapos may mga putok, Mom,” usisa ko.

"Stan iho, makinig ka sa akin." Hinawakan ni Mom ang balikat ko at tinitigan ako sa mata. Natatakot siya at alam kong pinipilit niyang huwag umiyak. Hindi pa ako nakakita ng isang taong sobrang takot, at ang katotohanan na ito. Ang pakiramdam na takot, ang aking ina ay mismong nagtutulak nito nang malalim sa aking kaibuturan tulad ng isang mainit na kutsilyo.

Nasaan sina Dad at mga kapatid ko at bakit may mga putukan at mga binabatong pausok at apoy?

Pinutol ng luha ang mga kulay abong guhit sa mukha ni Mom na basang-basa kaya sinubukan kong maging matapang para sa kanya.

"Kailangan mong tumalon," diin niya, bahagyang niyugyog ako. "Naiintindihan mo ba ako? Please, anak. Kapag sinabi kong talon, tumalon ka!"

Napalinga linga ako.

Mahal ko ang aking mga magulang. Mahal ko ang bahay na ito, at ang aking silid, at ang aking mga videogame. Karamihan sa aking mga videogame, ngunit ito ngayon ay unting unting tinutupok ng apoy sa harapan ko!

Hindi ko lang maintindihan kung ano ang nangyayari. Nawawala sina Daddy at mga kapatid ko. Si Mom alam kong alam niya ang nangyayari, at lumalala ang apoy. Nasaan na ang mga tauhan ni Daddy? Bakit walang mga firetrucks na dumarating? Wala akong naririnig na mga sirena o anupaman, tanging ang ligaw na apoy at kaluskos ng apoy sa lahat ng dako. May mga lalaki sa ibaba na sumisigaw at di ko maintindihan ang mga sinasabi nila. Hindi ko maintindihan ang sinasabi nila bukod sa hinahanap nila si Daddy, at parang takot na takot si Mommy nanginginig.

Itinulak ako ni Mama sa isang tabi at binuksan ang maliit na pinto sa terasa. Pareho kaming nakatayo lamang, umuubo ng malakas at s********p ng malinis na hangin para sa aming mga baga. Sa kalaliman ng bahay, may mga sigawan at ilan pang malakas na putok ng baril ang umalingawngaw.

Ito ay isang putok ng mga baril, alam ko dahil kasama ako ni Dad sa mga firing lessons niya.

Nahihilo ako at ang kagubatan sa kabila ng aming bahay ay mukhang walang katapusan sa gabi. Sa ibaba, ang mga tanim na rosas ni Mom ay tila kumikinang sa buong buwan handang saluhin ako ng mga tinik ng mga ito sakaling tumalon ako.

"Anong nangyayari, Mommy? hindi ko maintindihan. Sino ang mga lalaking iyon sa ibaba?"

“Nagkamali ang tatay mo. May ginawa siyang katangahan at ngayon binabayaran natin iyon." Nanlalaki ang mga mata niya. "Hindi siya dapat nasangkot sa kanila. Paulit-ulit kong sinabi sa kanya, huwag siyang makisali, pero nagpumilit siya. Sabi niya kaya niya itong kontrolin. Ginawa niyang mas kumplikado ang mga bagay, at ngayon binabayaran natin ang presyo ng ambisyon niya!"

“Sino, Mommy? Sino ang nasa ibaba?"

“Hindi ko alam, anak. Hindi ko alam kung sino sila." Niyakap niya ako ng mahigpit at pinaharap ako sa terasa “Kailangan mong lumambitin. Sige na, tutulungan kita." Tinulak ako ni mama at nauntog ako. Hinawakan ko ang malamig na bakal na railings ng terasa namin at itinaas ang aking sarili, nanginginig ang aking mga braso. Napakapit ako sa pasamano na pumuti ang aking mga daliri at naramdaman ko ang paghiwa ng yero sa aking balat. Masakit at gusto kong umiyak, pero umiiyak si Mom kaya hindi ko magawa ngayon. Kailangan kong maging matatag para sa kanya, “Ganyan nga anak. Kumapit ka lang at kapag sinabi kong bitaw, bumitaw ka, okay?"

"Mom, natatakot ako. Masyadong mataas," puna ko habang nakalambitin na pababa ang mga paa.

"Kaya mo yan. Maging matapang ka, anak ko.”

Bumukas ang pinto sa likod niya. Narinig ko ang pag-ugoy nito at ang paghampas sa pader. Mas maraming usok ang bumubuhos sa terrace at sinubukan kong umahin para tumingin ngunit hindi ko kaya ang aking bigat. May sinasabi si Mom, "Lumayo kayo sa amin, halimaw kayo—ngunit hindi ako sigurado sa aking naririnig. May isa pang sigaw, at si Mom ay dumungaw sa akin, nakatitig sa akin nang may di mabasa na mga mata.

“Talon, anak! Go, run!” Umalingawngaw ang sigaw ni Mom!

May humawak sa batok niya at hinila siya pabalik sa loob.

Bumitaw ako at bumaba. Mabilis akong bumagsak at dumapo nang husto sa ilang mga palumpong, at ang isang makapal na sanga ay pumupunit ng malalim at masamang sugat sa gilid ng aking mukha. Ang sakit ay dumaan sa aking mga tuhod at aking bukung-bukong, at ako'y bumagsak sa lupa, humahagulgol sa takot.

Sa taas, rinig ko ang sigaw ng Ina ko.

Nanatili akong nanginginig. Nasasaktan ako at dumudugo ang buong mukha ko. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari—nasaan sina Dad? Bakit hindi pa sumunod sa pagtalon si Mom?

Mas maraming putok ang tumutunog galing sa itaas. Isa pang sigaw, sa pagkakataong ito ay alam kong Mom ko iyon, at alam kong hindi talaga maganda ang nangyayari!

Putok sila ng baril.

Bumangon ako at padabog na lumabas ng gate. Paulit-ulit kong naririnig ang mga huling sigaw ng aking ina habang tumatakbo ako nang mabilis at hanggang sa abot ng aking makakaya, tumutulo ang dugo sa aking leeg at dibdib, pasuray-suray habang ako ay naglalakad.

Anong nangyayari! Bakit kami sinugod! Sino ang mga taong yon! Mabubuhay pa kaya si Mom? Sina Dad at mga kapatid ko, ligtas kaya sila?