I stared at her worried eyes. Hindi ko alam kung bakit tila ayokong lumapit siya sa akin. She stepped forward, and I stepped back and chose to walk towards my bed."W-where have you b-been? two days ka nang absent, I've been searching for you...may n-nangyari ba?""Nothing...""Reign..." I coldly looked at her."Everything is fine. May inasikaso lamang ako, makakaalis ka na rito sa kwarto ko at magrereview pa ako..." Bahagya kong pinakita ang notebook na hawak ko at di na muling lumingon sa kaniya.I heard her sigh and walked out of my room, agad kong ibinaba ang notebook ko at pabagsak na nahiga sa kama.Great reign...just great.Lumipas ang araw na iyon na nanatili lamang ako sa loob, I didn't even bothered to eat because I feel like I'm full.Maaga akong gumising kinabukasan, binalak ko ring bumisita sa café. Matapos maligo ay kinuha ko na ang damit ko at nagsimula ng magbihis ng mapadaing ako, ng may kung anong kumirot sa bandang likod ko. I tried to look for it at gano'n na lang
Hindi ko alam kung ilang oras na ba akong nakahiga roon at nakatulala sa kawalan. Kundi ko lamang naramdaman ang pagkirot ng likod ko ay hindi ko pa magagawang kumilos.Bumangon ako at hinanap ang tshirt na ngayon ay nakakalat na sa sahig, maingat ko itong sinuot at bumaba sa kama. Marahan akong lumapit sa bintana para tingnan kung makakauwi pa ba ako ngunit sa sobrang lakas ng ulan at hangin ay alam kong hindi na. Sinara ko ang kurtina at nilibot ang tingin sa buong kwarto niya.Ilang beses na nga ba ako pumupunta rito? Nasasanay narin ako na pumapasok dito. Dito lang din naman siya madalas pumunta, hindi ko nga alam kung ilang beses siyang umuuwi sa kanila. Selene didn't know this place. No one in his family knew. Hindi ko nga alam kung bakit ako lamang ang dinala niya rito.Naalala ko nung unang beses akong makapasok rito. It was the day I woke up from being dead and converted into being a vampire. Dito muna niya ako dinala bago dalhin sa bahay ni selene para ayusan at doon muna tu
Nagising ako kinabukasan na wala nang Sage sa tabi ko, agad akong bumalikwas ng bangon nang maramdamang tumatama ang sinag ng araw sa mukha ko. Shit! tanghali na! sikat na sikat na ang araw at nang tumingin ako sa orasan ay saka ko napatunayan na totoong tanghali na its freaking 12 noon! napasarap naman yata ang tulog ko?!Ramdam kong mag-isa nalamang ako sa bahay na'to. Wala na si Sage.Wala na kaming klase pero may mga kailangan pa kaming asikasuhin. Pagkatapos ay Christmas break na, which is also our sembreak.Mabilis akong umuwi sa bahay at naligo saka nagpalit ng damit. At nagmadaling pumasok, matapos ayusin ang mga dapat ayusin ay hinanap ko naman si katelyn."Hoy sino hinahanap mo?""You,""OMG! talaga?! uy ano nakain mo ha?""Nothing,""Sus 'yang kasungitan mong 'yan? Hays once in a blue moon ka lang maghanap sakin dito sa school ha, nakuh mukhang good mood.""Manahimik ka.""Just joking!""Hi reign!" Agad na natahimik si Katelyn ng makita kung sino ang bumati sa akin."Shenlo
SELENEI was busy in my office when Zeus hurriedly entered without even knocking."What the hell Zeus? come in" I sarcastically told him. Nanatili naman siyang seryoso at tila may problemang daladala kaya agad ding sumeryoso ang mukha ko."Sit down and tell me what is it?""Alam mo ba kung anong petsa ngayon?""November 29, tss! ano ba? wala bang kalendaryo sa bahay mo at sumugod ka pa rito sa office ko?""It's not that! Come on Selene nakalimutan mo na ba kung ano ang nakatakdang mangyari mamayang gabi?" Agad na kumunot ang noo ko at maya maya ay tila may kung anong bigla nalamang pumasok sa isip ko."November 29, hunting night. This is our night of hunting for this month!""No...no...it's not only that, may isa pang problema! Sa gabing ito nakatakdang magpula ang buwan." Agad akong napatayo at tumingin sa kaniya."Fvck! Reign is in danger!" mabilis akong umalis sa opisina ko at ganun din si Zeus na alam kong iniwan rin ang inaasikaso niya dahil dito.Sinubukan kong kontakin ang kapat
REIGNNagising ako ng makaramdam ng matinding panunuyo ng lalamunan.Ramdam ko ang paglapit sakin ng isang pigura. At nagulat ako ng hindi isa sa mga taong kilala ko ang isang to."Finally you're awake from a long sleep.""What are you doing here?""Hey isn't it rude to treat your brother-in-law that way?" Hinarap ko siya at binigyan lamang niya ako ng nakakalokong ngiti."I'm Hage Zendrex,""I'm not interested,""Ow I thought you wanna know my name."I was about to hissed when someone suddenly appeared behind him."Hage, you can go out now.""Sage, I thought you're going somewhere?""I change my mind, so go, get lost.""So rude, bro but yeah I will." Tinapik lamang nito sa balikat si Sage at makahulugang tumingin rito saka tuluyang lumabas ng kwarto."W-what happened?" I suddenly asked looking at him, bumaba ang tingin niya sa akin at mas lumapit."The poison makes you weaker, anytime from now, it will drain you until it becomes fire the will burn you down.""W-what should I do?""No
I still don't get it why he just act like that. Seems like I am right. Matapos kong hugasan ang pinagkainan ay naglinis naman ako sa iba't ibang parte ng bahay. Marahan kong pinunasan ang mga pawis ko at nagpasya nang umakyat sa kwarto ni sage para makapagshower dahil nararamdaman ko na ang panlalagkit.When I opened the door, the dim light greeted me. Marahan kong kinapa ang switch ng ilaw at binuksan iyon. Bumungad sakin si Sage na nakadapa at mahimbing na natutulog, nakahubad nanaman siya ng tshirt at nakasuot lang nang itim na ripped jeans. I sighed as I walk straightly to his closet. Wala naman akong damit rito kaya wala akong choice kundi suotin ang damit niya. Kumuha lamang ako ng itim na tshirt roon at pumasok na sa bathroom. Ipinatong ko muna ang damit sa may lalagyan ng towel at dumeretso sa tub saka nilagyan ng liquid soap at binuksan ang faucet to filled it of warm water. Nagsimula na iyong magbula at nang tama na ang tubig ay agad kong hinubad ang lahat ng suot ko at lumu
Matapos ng dinner ay sunod sunod narin silang umalis, even Zeus and Hage. Hindi ko alam kung bakit ganun nalang makatingin sakin ang first born Frost na iyon, seems like he always have a hidden agenda. Nanatili ako sa garden at tumingala sa kalawakan as I can see the stars shinning in the middle of darkness."You're quite,""I just can't get over of everything happened, parang kailan lang masaya ang family ko and then end up being broken when my mom died. Tapos sumunod ang dad ko, and then beaten up by my step mom, and worst killed by my step sister, nabuhay sa panibagong mundo at responsibilidad." Katulad ko ay tumingin rin siya sa kalawakan. He didn't said anything."Anong meron sa inyo ni Crisan? kayo na ba talaga?" I suddenly asked as I look at him. Bumaba rin ang tingin niya sa akin at tinitigan ang mukha ko."There are things you don't have to know." Naalala ko nung gabing tuluyan na akong nanghina, silang dalawa ang sinundan ko noon. Hindi ko alam kung anong balak nilang gawin,
I woke up when I felt something wrapped around my waist. I stared at his angelic face, hinawi ko ang magulo niyang buhok na hinaharangan ang nakapikit niyang mga mata.He groaned as his forehead creased. Bumukas ang mga mata niyang namumungay. He stared at me for a second and greeted me.His husky voice sent shivers on my system that made me look away."Maaga akong pupunta ng café, baka bumisita rin ako sa bahay to get some of my things.""You can't just go around, like you always do before.""Are we going to argue about it Sage? You know me, I know you know what kind of personality I have.""Yeah? persistent and uncontrolable. No one could ever manipulate you, cause you go always the way you wanted. That is Reign Mcdemort I know.""Good, not even a demon can do anything to manipulate me." Pangaasar ko at tumayo na saka muli siyang nilingon na nakangisi lamang sa akin. Matapos magluto ay kumain lamang ako at iniwanan ng almusal si Sage sa mesa. Pagkatapos ay umakyat ako ulit at naligo
Wine Aiden Mabilis ang naging pagkilos ko patungo sa lugar kung nasaan si Zach, hindi siya pwedeng mawala. I won't let Winter to kill my hope. Zach is mine, and he will forever be. Hindi ko hahayaan na mawala siya sa amin ng anak niya. Nang makarating sa mansion ni Zach ay nagmadali akong pumasok. Nang akala ko ay nasa dulo na ako. Isang uri ng makapangyarihang bagay ang dumaloy sa aking laman. Tila nagbibigay ito sa akin ng isang uri ng lakas at kapangyarihan. Marahas akong napabalikwas sa aking mga paa, humihingal. Parang natuyo ang lalamunan ko. May gusto akong matikman. "Wine!" Narinig ko ang boses ni Tita Sally. Agad ko siyang hinanap at mabilis na nahanap. Lumapit siya sa akin pero hindi ko siya magawang kausapin. Isang sigaw ng isang bata ang naging dahilan para maging alerto ang sistema ko. Napatingin ako sa paligid at nakita ko si Dave na karga-karga ang isang bata sa kanyang mga braso. Nangingilid ang luha sa aking mga mata sa aking nasaksihan. Iyan ba ... "Wine, ang i
AUNT SALLY/CRESEIANagtataka akong biglang nawala ang panganay kong anak na si winter ngunit hindi ko maiwan si wine. Malapit na siyang manganak. Masyadong mabilis ang proseso kapag bampira ang ipinagbubuntis dahil hindi sila mortal. Kaya ganun nalamang ang bilis ng paglaki nh tiyan ni wine. Carrying a vampire's child isn't easy. The one who carries it may experience sudden changes in her physical appearance and the only solution to cure her is to turn her into a vampire. This is an extra-ordinary pregnancy, araw lang ang bibilangin at ipapanganak na ang heir. Unti-unti nang bumabalik sa dati ang appearance ni wine, hangang sa marinig ko ang impit niyang pagdating, mabilis akong napalapit at nakita kong humihilab na ang tiyan niya. Magigising siya matapos niyang makapanganak at agad kong hinintay na lumabas ang bata.Seconds of waiting, I heard the first cry of the heir. Kasabay ng iyak nito ay ang pagmulat ng mga mata ni Wine na tila walang nangyari. Nanumbalik ang katawan niya,
Agad naming isinakay si wine sa kotseng pinadala ng master, bakas ang kalungkutan sa mukha nito habang papalayo ang aming sinasakyan.Napahawak ako sa aking kwintas, kung may magagawa lang ako ay hindi ko na sana hinayaang mangyari ito. Ang kaisa isang pag-asa ko ay nawala sa isang iglap. Bumuntong hininga ako hangang sa marating namin ang bahay kung saan ko, pagpapahingahin ang anak ko. Ilang sandali lamang ay dumagundong na ang boses ni Winter. "Ma! Anong nangyari?!""She's dying,""Ano?!"Umiling ako at tumalikod na."Babalik ako sa mansion, ikaw na muna ang bahala sa kaniya"Tulad ng master hindi ko na kaya pang makakita ng isa nanamang mahal ko sa buhay ang mawala. Patawari mo ako wine, kasalanan ko lahat ng ito. "H-hindi mo manlang b-ba---ma naman!" Reklamo ng panganay kong anak."Ikaw na muna ang bahala sa kaniya winter." Muli kong sinabi ng may pinal sa aking boses. Bago pa siya makaangal at agad na akong naglaho. Pagkarating sa gilid ng mansion ay bumalik ako sa pagigi
Nagising ako nang maramdamang bumangon si Zach mula sa pagkakahiga. I slowly opened my eyes and realized what happened. Kinapa ko ang sarili ko trying to feel if I am still okay. "You're awake,""Z-zach, I didn't d-died!" Nakangiti kong sinabi iyon ngunit nanatili siyang seryoso habang nakatingin sa akin. Unti-unting naglaho ang ngiti ko sa inakto niya. "I-I'm not s-safe anymore?"Nagpakawala siya ng isang buntong hininga bago ako nilapitan.He hugged me silently, that makes me think more about what he said. "I am afraid to lose you, the reason why I always pushed you away." My tears started to escape my eyes."I badly want to kiss you, the moment you stepped inside my mansion you caught me wine. You made me learn how to.love for the very first time." Marahan niya akong inilayo sa kaniya at pinunasan ang mga luha ko."B-bakit hindi mo sinabi? I was afraid zach, I was afraid to make you feel and to make you know how much I love you, kasi ayoko umalis, gusto kong manatili at mahal
Para akong nawalan ng buhay ng sandaling marinig iyon. Unti-unti akong nanghina at bumagsak sa sahig. Umiiyak ako, ngunit nanatiling nakatulala sa kawalan. Pilit pinoproseso ang nalaman ngunit kahit anong pag-iisip ko ay hindi kayang tanggapin ng utak ko lahat ng nalaman."H-hindi...h-hindi maaari...h-hindi.""Hindi aksidente ang pagdating mo sa bahay ni Zachary archer, wine."Umiling iling ako, hindi maaari...hindi pwede, napasapo ako sa dibdib sa sobrang sakit."Dahil ang matanda na mismong nagdala sa atin ay walang iba kundi---Hindi...hindi pwede."Kundi ang ating ina." Lalo na akong napaiyak. "Si Creseia.""Tama na, tama na!" Napasabunot ako sa buhok ko. Hindi matanggap ng isip ko lahat ng sinasabi niya.P-panong, p-panong naging si aunt sally si creseia."Matagal nang patay ang matandang nagsisilbi kay zachary, ngunit walang kaalalam alam si zachary na nung isang gabing naging halimaw siya ay napatay niya ang matanda. Kinuha ni mama ang pagkakataon para gayahin ang pagkatao
Isang buwan. Naghintay ako ng isang buwan na bumalik si Winter ngunit hangang ngayon ay wala parin. Nakahanap ako ng maayos ayos na trabaho na nirecommend sa akin ni ate arlyn. Sa kagustuhan kong makalimot kahit konti at may mapagtuunan ng pansin, ay tinanggap ko agad ang recommendation ni ate arlyn.Isa iyong maliit na kainan, parang mini-restaurant, na nasaktuhang naghahanap ng bagong waitress kaya agad akong nagapply at laking pasalamat ko nang agad nila akong tinanggap.Sa loob ng isang buwan, hindi nawala sa isip ko si Zach. He's always been in mu dreams, my mind and my heart. Nakakapanghina sa t'wing maaalala ko siya. His face, his eyes, his presence, his voice and his touch. Lahat ng tungkol sa kaniya ay hinahanap hanap ko. Ngayong naaalala ko nanaman siya ay ramdam ko nanaman ang pangingilid ng mga luha ko. I love him.Hindi ko alam na darating pala ang panahon na magmamahal at magmamahal ako kahit gaano ko kaayaw ang bagay na 'yon. "Wine sa table 6," agad akong nabalik
Noong araw ding iyon ay hinayaan na ako ni ate arlyn na tumuloy na sa bahay na pinili kong rentahan.The house was too spacious for 1 person. Kaya naman mas naging komportable ako roon unang tapak ko palamamg. May mga iilan pang gamit na naiwan, na nasisiguro ko'y pagmamay-ari ng dating nagrerent dito. Ang ginawa ko nalang ay sinalay 'yun lahat sa iisang box at nagsimula nang isalay ang ilang gamit ko. I was busy cleaning the whole house when I heard footsteps. Nagtataka man ay nagawa ko parin silipin kung saan nanggaling iyon at isang babaeng nakashirt at maong shorts ang tumambad sa akin. Mukhang hindi pa niya ako napapansin nang magsimula siyang maghanap sa paligid, like there was really something she needs to find. Agad ko siyang nilapitan ng hindi manlang talaga niya nahahalata."Hello," she almost jumped out of shock as she look at me."Sorry," nakangiwing sabi ko. "No, it's okay. Sorry I trespassed. Hindi ko alam na may bago na palang nagrerent dito. May naiwan kasi akong m
Mabigat ang pakiramdam na nagimpake ako ng mga gamit. The more na mas nagtatagal ako ay the more na mas masakit para sa akin ang katotohanang kailangan ko nang lumisan. Kung sana'y nung una palang na makaramdam na ako ng kakaiba pinili ko nasanang umalis. Hindi na sana ako nagmatigas at nagpadala sa kagustuhan ng puso ko.Tuloy tuloy na naglandas ang mga luha ko. Ang sakit sa pakiramdam ng katotohanang ito na ang huling oras ko dito. Nanatili si aunt sally sa tapat ng pintuan ko, tahimik akong pinapanood sa aking ginagawa. Nararamdaman ko ang kagustuhan niyang pigilan ako ngunit nanatili siyang tahimik hangang sa matapos ko ang pagiimpake. Pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang likod ng palad ko at humihikbing binuhat ang mga bag bago nilingon aunt sally na malungkot akong sinalubong ng tingin. "A-aunt sally..." Pagkasabi ko noon ay mabilis ko siyang niyakap. Humikbi ako habang yakap siya."T-thank you p-po sa lahat lahat, t-thank y-you po at dinala mo ako dito para ipakilala sa aki
Ramdam ko ang kakaibang hangin na bumalot sa akin nang sandaling makapasok sa kwartong iyon. Pinaghalong init at lamig na hindi ko alam kung masakit ba sa pakiramdam o iba ang dahilan kung bakit tila nakakaramdam ako ng sakit hindi lang pisikal, kundi pati emosyonal. The room was dimmed by the only light in the middle of the ceiling. Nang sundan ko ang katapat noon ay halos mapaatras ako ng makita ang isang bagay na tila dahilan kung bakit naroroon ang ilaw. Binibigyan nito ng liwanag ang isang bagay na nakapatong sa isang bilog at mataas na lamesang gawa sa crystal. Nanginig ang tuhod ko at tila nanghina sa nakita, hindi ko alam kung alin ang rason ng panghihina ng tuhod ko, kung ang pakiramdam na bumabalot sakin at kakaibang temperatura sa kwartong ito, o ang bagay na nakikita ko ngayon?Agad ko 'yong nilapitan, marahang paghakbang at iniingatang hindi makagawa ng ingay.Mas naging malinaw sa akin ang bagay na 'yon.Isang nakalutang na itim na rosas sa loob ng isang glass contain