Just by seeing him, I was instantly reminded of all I've been through. I did not want to let fear take over me, but the feeling was overwhelming. My heart was palpitating and my chest felt tight.
"Everleigh." Umatras ako habang nakatingin pa rin kay Ryle.
Hindi ko pa mapapansin na ilang beses na pala ako tinawag ni Kaius kung hindi pa siya tumayo sa harap ko. Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko kaya napaangat ako ng tingin.
"Why?" tanong niya.
He was staring directly into my eyes, as if he's trying to read me.
"W-where's the restroom?" Gusto ko na mawala sa paningin ko si Ryle, pakiramdam ko ay hindi kakalma ang puso ko hanggang sa nakikita ko pa siya.
"She seems fine. Phobia siguro? trauma, gano'n. It's better to seek help from professionals." Kanina pa ko nakakarinig ng ingay, parang may nag-uusap sa tabi ko na masasaktan ko kapag hindi pa nanahimik.Minulat ko ang mga mata at inis na bumangon, natigilan ang dalawa nang humarap ako sakanila. Kaya naman pala maingay. Bakit ba kailangan ay dito sila mag-usap!Kumunot ang noo nilang dalawa dahil sa masama kong tingin."What did you do?" tanong ni Kaius kay Dean."Eh bat ako nanaman? ikaw asawa nyan," depensa ni Dean."Anong ginagawa niyo rito?""You didn't want me to leave so I stayed," sagot ni Kaius. Bigla kong naala
"Then," They were both looking at me, waiting for me to continue. "I'm excited to meet Kylie."Ngumiti si Kaius sa 'kin, pero nawala 'yon no'ng mapunta ang tingin niya kay Dean. Kahit tuloy ako ay napatingin sa katabi ko. Kumunot ang noo ko nang mapansin ang ekspresyon ng mukha niya. He was looking down and it's as if he remembered someone he lost.Napansin niya ang tingin namin sa kaniya kaya agad na nagbago ang ekspresyon niya, napakamot siya sa ulo sabay pinilit tumawa."Kakain na tayo?" sabi na lang niya, halatang ayaw pag-usapan ang iniisip. I did not want to pry so I just shrugged it off."Almost done," sagot ni Kaius.There was a dining table big enough for four people
Subukan ko man hindi isipin ay nag-aalala pa rin ako sa kapatid ko, kahit pa alam kong siya ang paborito ni mama. Siguradong mahihirapan siyang tanggapin ang katotohanan. What if she turns out like me? suffocated because of our family?"Hey, relax," pansin ni Kaius sa akin.Isang pilit na ngiti ang binigay ko sa kaniya bago buksan ang pinto ng magiging kwarto ko. Kumunot ang noo ko nang makita ang dalawang kama na laman ng silid, binalik ko ang tingin kay Kaius. Mukhang dito rin ang pasok niya, nasa likod ko lang siya't tila ba hinihintay akong pumasok.Nauna na nga ako pumasok at umupo sa kamang pinakamalapit sa akin. Siguro ayaw niya rin akong iwan mag-isa."Pahinga ka na, ako na bahala sa gamit natin," sabi niya.
"Kaius!" bungad sa 'min ng isang may edad na lalaki. Hindi halata sa katawan nito ang edad ngunit puti na ang mga buhok niya, halata rin na gwapo ito no'ng kabataan niya."Pa, this is Everleigh." Napunta sa akin ang tingin ng lalaking kaharap. Papa ba ang tawag ni Kaius sa lolo niya?"Your wife." Lumapit sa 'kin ang lolo niya kaya agad akong ngumiti. Medyo kinakabahan pa ako at hindi alam kung anong sasabihin. Mag-mamano ba ako? baka hindi nila gusto 'yon.Nagulat ako nang ilagay nito ang dalawang kamay sa magkabilang balikat ko."She's beautiful! I like her!" nakangiting saad nito."Tatakutin mo siya sa ginagawa mo," sabi ni Kaius sabay hila sa 'kin palapit sa sa kaniya, dahi
Lumabas si Kaius mula sa kwarto niya at saka sinara ang pinto. I soon realized who the girl was, Pauline—his ex.I felt disappointed, betrayed. I wasn't expecting to see him with another girl. Masyado akong naniwala sa mga sinabi niya, naniwala akong sa 'kin lang siya gano'n. Kaya siguro ang bigat sa pakiramdam ngayon.Bigla kong naalala kung paano niya ako alagaan, gano'n din ba siya kay Pauline? An unfamiliar bitterness filled my heart just by thinking about it."Kaius?" I stared at him. Alam kong hindi niya kailangan magpaliwanag, at hindi ko rin alam kung bakit gusto kong marinig ang paliwanag niya.Gusto kong sabihin niya na nagkamali lang ako ng nakita, o kahit yung gasgas na linya na 'it's not what it looks like'."Everleigh, I don't think I can join you for lunch. Baka hindi rin ako makauwi before dinner, I really have something important to do today..." Nakaramdam ako ng kung anong kirot sa puso ko, did he really just o
Kahit ayaw ko siyang makasalubong ay gusto kong makita sila Poppy, baka sakaling mas gumaan ang pakiramdam ko kapag nakita ko sila.Pero mukhang minamalas talaga ako ngayong araw, he was already with the dogs. Aalis na sana ako kaso napansin ata ako ni Poppy kaya tumakbo ito papunta sa 'kin, sinundan ng tingin ni Kaius si Poppy hanggang sa magtama ang tingin namin."Everleigh." Binitawan niya si Dalia bago lumapit sa 'kin."Akala ko ba may pupuntaha ka?" Malakas ang tibok ng puso ko pero hindi ko 'yon pinahalata sa kaniya."That can wait, kailangan pa natin mag-usap." Hindi ko gustong pag-usapan 'yon ngayon, pero mukhang hindi ko rin siya matatakasan."I thought it was i
Napunta ang mata ko kay Kaius, nakasuot ito ng itim na sando, tumutulo ang pawis sa mukha at leeg niya. May hawak naman siyang towel para punasan 'yon. Saglit akong natigilan nang mapunta ang mata ko sa biceps niya.Mukhang katatapos lang mag-work out, he pushed his hair back before looking at me. Agad naman akong nag-iwas ng tingin, baka sabihin niya ay tinititigan ko siya. Binalik ko ang atensyon ko sa niluluto."Good morning, Everleigh. Good morning girls," aniya."Good morning," bati ko.Sinalubong siya agad nila Poppy na kanina lang ay hindi inaalis ang tingin sa 'kin. As soon as I finished cooking and preparing our breakfast, we sat next to each other and started eating.
Napatingin ako sa kaliwa ko nang mapansin ang isang kotse na huminto sa tabi namin, si Violet. Wala gaanong dumadaan na sasakyan dito kaya kinuha na rin niya ang kabilang lane, kahit naman may dumating na sasakyan ay mukhang hindi rin sila dadaan."Kaius, are you sure you can take them? hindi ba marami sila? dalawa lang kayo," tanong ko sa kaniya."Two?" he chuckled like the situation isn't even affecting him."Yeah, you and Violet," sagot ko.Mas lalo lang siyang natawa kaya kumunot ang noo ko."You really didn't include, Dean?""Akala ko ba doktor mo siya?""Don't w
Mabilis ang bawat hakbang ni Kaius kaya nahihirapan akong sumabay. Matapos naming marinig ang balita kay Violet ay agad siyang sumugod sa mansyon ng magulang niya.“Kaius, please calm down.” Hindi niya man lang ako nilingon at patuloy pa rin ang paglalakad.Sigurado akong galit siya ngayon. Nag-away raw kasi si Kylie at ang chairman kaya naglayas ang kapatid niya. Ilang araw na simula no’ng umalis si Kylie sa mansyon pero ngayon lang sinabi kay Kaius. Hindi pa nga ata babanggitin sa amin kung hindi lang napunta si Kylie sa kamay ng mga kalaban nila.They mentioned the name of the organization pero sa sobrang dami ng tumatakbo sa isip ko kanina ay hindi ko maalala.Ngayon ay naglalakad kami sa isang pasilyo na maraming kalalakihan ang nagbabantay, sa tingin ko ay mga tauhan ito ng ama niya. Agad na tinulak ni Kaius ang mga pinto sa dulo ng pasilyo at pumasok sa opisina ng ama n
Nang magising ako ay wala nanaman si Kaius sa tabi ko. I couldn't help but heaved a sigh as I reached for my phone. My forehead creased when there weren't any messages from him.Lagi naman niya sinasabi sa 'kin kahit sa text lang kung saan siya pupunta, bakit ngayon wala? Hindi pa ba siya umaalis?I got a little excited. Dali-dali akong umalis sa kama at tinignan ang kwarto namin kung sakaling nandito pa rin siya at nasa banyo lang o sa walk-in closet. Pero hindi ko naman siya nakita kaya naghilamos na ako at nag-tootbrush bago magpalit ng damit.Bumaba ako sa kusina ngunit wala rin siya do'n. Ginamit ko na rin ang intercom para magtanong sa mga kasama namin sa bahay, ang sabi nila ay hindi pa nila nakitang umalis si Kaius.Kaya naman hinanap ko siya sa loob ng mansyon, sinubukan ko na rin siyang tawagan pero hindi naman sumasagot. Dinala ako ng mga paa ko sa silid kung nasaan ang billiards niya.Dati ay hindi ako pumupunta ro'n dahil
Nang makapasok kami sa bahay ay biglang tumunog ang phone ni Kaius. Kaya naman kahit sinasalubong pa siya nila Poppy ay hindi niya ito magawang pansinin. "Tomorrow?" rinig kong sabi niya sa kausap. Nakatingin ako sa kaniya habang naglalakad siya palayo sa ‘min. Nakipag-laro pa ako kala Poppy bago pumunta sa kwarto namin. Nang hindi ko siya agad makita ro’n ay naligo na lang muna ako. Siguro ay dumeretso siya sa opisina, mukhang importante ang tawag na natanggap niya. Hanggang sa matapos akong magbihis ay wala pa rin sa kwarto si Kaius. Tinuon ko na lang muna ang pansin sa phone ko. Sinubukan kong isearch ang pamilya ng mga Silvano at ilang kompanya at maliit na negosyo ang lumabas. Bago ko pa man mabasa ang mga article tungkol sa kanila ay nakatanggap ako ng mensahe. Lumitaw ang isang malawak na ngti sa mukha ko nang makita ang pangalan ni Olivia. Nang
I left the two and found myself walking alone in such a big place. Babalik na rin sana ako sa kinaroroonan nila Kaius kaso bigla kong nakasalubong si Kenzo. This time he didn't have a smirk or an annoying look on his face.Nilapitan niya ako at nginitian."Hey," bungad niya.I was still mad at him, alam kong dahil sa kanya ay nasaktan si Kaius noon. Maraming beses na niyang nilagay sa alanganin ang buhay ng kapatid niya, at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maintindihan kung bakit niya ginagawa ang mga 'yon."What do you want?"Bumuntong hininga siya bago sumandal sa pader. Saglit siyang tumingala na para bang may iniisip.
"Anong pinag-usapan niyo?" tanong ni Kaius.Nagkibit-balikat lang ako kaya naningkit ang mga mata niya. Nasa baywang ko pa rin ang isang kamay niya habang sabay kaming naglalakad."Was it about the text?" He glanced at me."Bakit nag-aalala ka bang aawayin ko siya ha?" kunwari pa akong nag-sungit sa kaniya kaya naman napabuntong hininga na lang ito."When did my little wife became so feisty?""Matagal na kaya akong ganito, tanong mo si Kenzo. Diba boyfriend ko siya noon?" pabiro kong saad. Agad nawala ang ngiti sa mukha niya at nagsalubong ang mga kilay."Mas kilala ka ba niya?" he asked.
Ayaw kong hayaan na mangibabaw nanaman sa 'kin ang mga emosyon ko. Pilit kong pinakalma ang sarili habang nakatingin sa mensahe na galing kay Pauline. Kahit pa gusto kong buksan 'yon para mabasa ng buo ay pinili ko pa rin respetuhin ang privacy ni Kaius. Hindi ko naman dapat mababasa 'to eh. Hindi naman siya mukhang buntis no'ng nagkita kami, kung ganoon pa lang kaliit ang tiyan niya ay maaring kailan lang 'yon nabuo. I refuse to believe that they were seeing each other during the times that Kaius and me were together. Hindi pa ako binigyan ni Kaius ng dahilan para pagdudahan siya... Muling tumunog ang phone ni Kaius. Naramdaman ko ang pagkilos niya kaya napunta sa kaniya ang tingin ko. Unti-unting binuksan ni Kaius ang mga mata niya, agad na nag-salubong ang kilay niya nang makita niya ako. "Who is it?" he asked when he saw his phone in my hands. "Pauline." Bumangon siya mula sa pagkakahiga at kinuha sa 'kin ang phone niya.
Madaling araw na ako nagising, pero wala pa rin si Kaius sa tabi ko. Malabo naman na sa ibang kwarto pa siya natulog. Kaya naman tumayo na ako at kinuha ang bra ko na ngayon ay nasa loob na ng cabinet. Buti na lang at hindi ito sinira ni Kaius.Sinuot ko 'yon at muling pinatong ang t-shirt ni Kaius. I also wore the shorts that I found in the cabinet. Nang matapos akong magbihis ay lumabas na ako sa kwarto.Mabuti na lang talaga at nag-ayos muna ako bago lumabas dahil nandito ngayon sa opisina ni Kaius sila Violet.Dean, Violet, Kaius and two others that are unfamiliar to me. Seems like they were discussing something. Lumapit sa 'kin si Kaius at kinuha ang kamay ko."We're almost done, you wanna join us?" tanong niya sa 'kin."Is it okay?""Yeah." Hinila ako ni Kaius at pina-upo sa swivel chair niya.Nanatili siyang nakatayo habang nakaharap kala Violet. Nakapatong naman ang isang kamay niya sa balikat ko. On his table was
"Kaius, I hate you," I mumbled.I heard him chuckle, his hand was still caressing my shoulder. Nakatulog agad ako pagtapos no'ng nangyari sa 'min kanina, hindi ko nga alam kung paano niya ako nasuotan ng damit."Sorry, you said you can take it," bulong niya.Half of my body was on top of him since I'm using his chest as a pillow. The way he held me made me feel so small in his arms.It feels warm since he's still topless while I was wearing a white shirt which I think belongs to him. Naamoy ko kasi ang pabango niya sa suot ko kaya I assumed that it's his."Siguro nga kaya ko, pero yung kama natanong mo ba?" May halong inis ang boses ko pero nagawa pa niyang tumawa.
Napatingin ako sa kaliwa ko nang mapansin ang isang kotse na huminto sa tabi namin, si Violet. Wala gaanong dumadaan na sasakyan dito kaya kinuha na rin niya ang kabilang lane, kahit naman may dumating na sasakyan ay mukhang hindi rin sila dadaan."Kaius, are you sure you can take them? hindi ba marami sila? dalawa lang kayo," tanong ko sa kaniya."Two?" he chuckled like the situation isn't even affecting him."Yeah, you and Violet," sagot ko.Mas lalo lang siyang natawa kaya kumunot ang noo ko."You really didn't include, Dean?""Akala ko ba doktor mo siya?""Don't w