ฝนแวะไปหาพ่อกับแม่ที่โรงพยาบาลเพื่อปรึกษาเรื่องหารถที่จะพาพ่อกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ เข้มจึงอาสาที่จะเป็นธุระจัดการให้เอง นางฉวีขอบคุณเข้มเป็นอย่างมาก กำชับให้ลูกสาวดูแลเจ้านายให้เป็นอย่างดี นางฉวีเล่าให้ตาสอนฟังด้วยว่าเจ้านายของฝนเป็นคนดีมีน้ำใจ "ตั้งแต่แกเข้าโรงพยาบาลก็ได้เจ้านายคนนี้แหละเป็นธุระจัดการให้หลายอย่างเลยนะแก"พูดกับสามีของนางด้วยความชื่นชม"เออ ๆ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ข้าก็คงต้องขอบคุณเขาสักหน่อยแหละ"ตาสอนยังไม่เคยเห็นหน้าเข้มเพราะเขาไม่เคยเข้าไปเยี่ยมตาสอนในห้องพักผู้ป่วยเลย เนื่องจากหมออนุญาตให้แค่ญาติของคนไข้เท่านั้นเข้าไปเยี่ยมได้ นางฉวีเข้าใจว่าเข้มเป็นเจ้าของผับที่ฝนไปทำงานด้วยเพราะเข้มเคยบอกนางฉวีว่าเขาเป็นเจ้านายของฝนกว่าจะออกจากโรงพยาบาลก็เกือบ ๆ สองทุ่มแล้วเมื่อมาถึงหมู่บ้านของฝนก็สามทุ่มพอดี น้อง ๆ ของฝนกำลังจะเข้านอน เขาช่วยเธอขนของที่ซื้อมาเมื่อตอนกลางวันเข้าไปในบ้าน ที่ซื้อมาเมื่อตอนกลางวันเขาเอาให้เธอหมดเลย"คุณเข้มหิวไหมคะ เดี๋ยวฝนต้มมาม่าให้กิน"เข้มพยักหน้า ไอ้หิวก็ไม่เท่าไหร่หรอกแค่อยากอยู่ใกล้ชิดเธอเพิ่มขึ้นอีกนิดเท่านั้นเอง ฝนจึงเข้าครัวและต้มมาม่าใส
ฝนตื่นมาแต่เช้านึ่งข้าวเหนียวและทำกับข้าวไว้ให้น้อง ๆ คงไม่ได้ขายน้ำแข็งใสอีกหนึ่งวันเพราะต้องไปรับพ่อที่โรงพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ไปปลุกน้อง ๆ "ไปอาบน้ำอาบท่ามากินข้าวได้แล้วทั้งสองคน"ฟ้ากับฟางงัวเงียและลุกไปอาบน้ำอาบท่า เมื่อเสร็จแล้วก็มานั่งล้อมวงกินข้าวเช้ากัน"วันนี้พ่อจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ"บอกน้อง ๆ เพราะเมื่อคืนน้องหลับไปก่อนเลยไม่ได้คุยกัน เมื่อน้องสาวทั้งสองคนกินข้าวเสร็จแล้วก็แต่งตัวไปโรงเรียนเพราะโรงเรียนเปิดเทอมตั้งแต่เมื่อวาน ฝนก็เก็บกวาดบ้านให้สะอาดเรียบร้อย เพราะเธอถือคติที่ว่าถึงจะยากดีมีจนยังไงบ้านเรือนก็ต้องสะอาดสดชื่นไว้ก่อน อีกอย่างเธอชอบปลูกดอกไม้ด้วย ที่หน้าบ้านจึงมีดอกไม้หลายชนิด มีทั้งกุหลาบ ปลูกเพราะชอบ มีต้นดอกพุดปลูกเอาไว้สำหรับไหว้พระในวันพระ มะลิ และดอกดาวเรือง ปลูกไว้ให้กลิ่นหอมและเพื่อความสวยงาม เพราะเห็นพ่อกับแม่ลำบากมาตั้งแต่จำความได้เธอจึงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องทำให้พ่อแม่และน้อง ๆ ของเธอสบายให้ได้ เมื่อจบม.ปลายเธอจึงไม่เรียนต่อแม้ผลการเรียนจะดีมากก็ตาม เกือบ ๆ แปดโมงเช้าเข้มก็มารับเธอ BMW สีดำขับมาจอดที่หน้าบ้าน ผู้คนแถวนั้นต่างก็ซุบซ
"ขึ้นรถก่อนค่อยคุยกัน"เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยฝนกำลังจะอ้าปากถามเขาอีกครั้ง แต่เข้มใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากของเธอไว้ เธอจึงเงียบไม่กล้าพูดอะไรต่อ เพราะมันทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์ในวันที่เธอตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมเขาในวันนั้น แล้วเธอก็หน้าแดง เพราะนั่นมันคือจูบแรกของเธอ เข้มเห็นเธอเงียบเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป จนเมื่อมาถึงตลาดหนองวัวซอฝนจึงบอกให้เขาจอดรถเพื่อลงไปซื้อกับข้าว เธอซื้อหมูกะทะไปด้วยห้ากิโลฉลองที่พ่อได้ออกจากโรงพยาบาล อีกอย่างน้อง ๆ ทั้งสองก็บ่นอยากกินด้วย"หมูกะทะค่ะ คุณเข้มน่าจะชอบ"เข้มพยักหน้า เมื่อเธอวางของไว้ที่เบาะหลังและนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว เข้มก็ออกรถ เขาไม่ได้ลงไปซื้อของกับเธอด้วยเพราะฝนบอกว่าไปแค่แป๊บเดียวอากาศร้อนให้เขารออยู่ในรถดีกว่า ไม่นานก็มาถึงบ้านของเธอ มีคนอยู่ด้วยหลายคนเพราะชาวบ้านมาเยี่ยมและถามไถ่อาการของตาสอน เมื่อฝนกับเข้มเดินลงจากรถมาจึงตกเป็นเป้าสายตาของบรรดามนุษย์ป้าข้างบ้าน ฝนยกมือไหว้ทุกคนที่นั่งอยู่ที่นั่น เข้มจึงทำตามเธออย่างไม่เคอะเขิน"พุบ่าวตี้อิหล่า คือหล่อแท้ ?"ป้าคนนึงถามตรง ๆ แบบไม่เกรงใจ ฝนทำหน้าไม่ถูก "ใช่ครับ"
"ช่วยพาเที่ยวหน่อยได้ไหม ? เดี๋ยวจ่ายค่าจ้าง"ฝนนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมา"ถ้าคุณเข้มอยากเที่ยว ได้เลยค่ะเดี๋ยวฝนพาไป แต่ที่เที่ยวแถวนี้ก็มีแค่น้ำตก ภูเขาแล้วก็วัดวาอารามนะคะ ส่วนค่าจ้างนั้นไม่ต้องหรอก ถือซะว่าตอบแทนทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเข้มเคยช่วยฝนมา"เข้มทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงพยักหน้า"โอเค ก่อนอื่นไปหาที่พักกันก่อน ขี้เกียจเทียวมาเทียวไป ระหว่างตัวจังหวัดกับบ้านของเธอ""เดี๋ยวฝนพาไปหาที่พััก ในตำบลเรามีรีสอร์ทอยู่หลายที่เลยค่ะ"เมื่อตกลงกันได้ฝนก็เดินไปบอกพ่อกับแม่ว่าจะพาเจ้านายไปหาที่พักแถวนี้เพราะเจ้านายมีธุระที่จะอยู่ที่นี่อีกหลายวันอีกอย่างเจ้านายอยากเที่ยวด้วย นางฉวีมองลูกสาวอย่างเป็นห่วง แต่ก็เชื่อมั่นในตัวลูกสาวว่าคงจะไม่ทำอะไรที่ไม่เหมาะไม่ควร ไอ้คำนินทาว่าร้ายต่าง ๆ นั้นนางได้ยินมาจนชินแต่ก็ไม่เคยเห็นว่าลูกสาวจะทำอย่างข่าวลือจริง ๆ ตรงกันข้ามฝนกลับตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน ดีกว่าลูกสาวบางบ้านที่นินทาว่าร้ายลูกสาวของนางเสียอีกขึ้นรถมาได้ฝนก็พาเข้มไปยังหมู่บ้านที่เธอไปขายน้ำแข็งใสเพื่อไปหาฟองจันทร์ เพราะว่าเพชรสามีของฟองจันทร์นั้นรู้จักกับเจ้าของรีสอร์ท
เมื่อเห็นเข้มเดินออกมาจากบ้านของเจ้าของที่ดินแล้วฝนก็รีบลุกขึ้น"เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ ?"เข้มพยักหน้าให้เธอด้วยใบหน้าอ่อนโยน ส่งกุญแจ BMW ให้พี่ดำไป รับกุญแจฮาเล่ย์เดวิดสันมา"พี่ดำเอากระเป๋าเสื้อผ้าของผมไปเก็บไว้ที่รีสอร์ท...นะ"บอกชื่อรีสอร์ท พี่ดำพยักหน้ารับ"คุณพี่ดำเย็นนี้มากินหมูกะทะที่บ้านฝนนะคะ""ไม่พลาดแน่นอนครับ"ตอนแรกกะว่าจะมากินต้มไก่ใส่ใบกัญชาแต่เปลี่ยนเป็นหมูกะทะก็คงจะอร่อยไปอีกแบบ พี่ดำยิ้มให้ฝนก่อนจะเดินไปขึ้นรถและขับออกไป ฝนหันไปมองหน้าเข้ม เธอมีเรื่องสงสัยในตัวเขาอยู่มากมายแต่ก็ไม่กล้าถาม เขาเป็นใครกันแน่นะ และเข้ามาวนเวียนใกล้ชิดเธอแบบนี้เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่ เฮ้อ..แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าคิดจะมาหลอกเธอเธอก็ไม่มีอะไรจะให้หลอกหรอกนะ"มีอะไรเหรอ ?"เห็นใบหน้าของเธอเป็นเครื่องหมายปรัศนี ( คำถาม )จึงเอ่ยถามออกไป"ไม่มีอะไรค่ะ คุณเข้มจะไปไหนต่ออีกไหม"ถามเขาพลางมองนาฬิกาในมือถือซึ่งตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงครึ่งเอง เข้มเดินนำหน้าเธอตรงไปที่รถมอร์เตอร์ไซค์"ไม่ไปไหนแล้ว เธอล่ะอยากไปไหนมั้ย ?"ฝนส่ายหน้า พร้อมกับรับหมวกกันน็อคมาจากเขา ทุกกิริยามันเป็นไปโดยอัตโนมัติ เขาก้าวขึ้นคร่
ตอนเช้าฝนตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวัน นึ่งข้าวเหนียวให้ตัวเองกับน้อง ส่วนพ่อกับแม่นั้นเธอหุงข้าวสวยให้ เสร็จสรรพหมดทุกอย่างแล้วเธอจึงได้อาบน้ำทำธุระส่วนตัวรอเข้มมารับไปสำนักงานที่ดินด้วยกัน ประมาณเก้าโมงเช้าเข้มกับพี่ดำก็มาถึง ทั้งสามคนตรงไปยังบ้านของอรเจ้าของที่ จะได้เดินทางไปที่สำนักงานที่ดินพร้อมกัน ส่วนเงินค่าที่นั้นไม่มีปัญหาเพราะพี่ดำจัดการเบิกมาเรียบร้อยแล้วบรรจุในกระเป๋าเจมส์บอนด์สีดำ เข้มโยนกระเป๋าใบนั้นให้ฝนถือไว้ เธอก็รับมาถืออย่างงง ๆ เพราะไม่รู้ว่ามีเงินห้าสิบล้านอยู่ในนั้น "คุณอรสวัสดีครับ"พี่ดำกล่าวทักทายอรแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจพี่ดำเลย เดินตรงมาหาเข้มและคล้องแขนเขาอย่างออดอ้อน"คุณเข้มมมม"ลากเสียงยาวราวเสาไฟฟ้า เข้มแกะมือเธอออกและระงับอารมณ์สุด ๆ"อรขอไปกับรถคุณเข้มด้วยนะคะ รถอรไม่ได้ล้างค่ะ"ฝนกับพี่ดำได้แต่หัวเราะเหตุผลของอรในการขอติดรถไปกับผู้ชาย "เอกสารเตรียมมาครบแล้วใช่ไหมครับ ?"พี่ดำยังมีความพยายามชวนเธอคุยเพราะอยากลดอุณหภูมิอารมณ์ของเจ้านายลง เธอสะบัดหน้ามา"ครบแล้ว"เมื่อพูดจบเธอก็ก้าวขึ้นรถไปนั่งเบาะหลังทันที เข้มไม่ได้ว่าอะไรแต่สบตากับพี่ดำแล้วก็เข้า
ฝนนั่งกอดกระเป๋าไว้แนบอก ไม่พูดไม่จาจนมาถึงบ้านของตัวเอง พี่ดำเอากล่องใส่อาหารไปให้นางฉวีและนายสอนพ่อกับแม่ของฝนเสร็จแล้วเขาก็ขับรถเลยไปส่งอรที่บ้าน แม้ว่าอรจะไม่พอใจอย่างแรงแต่ก็ได้แค่เก็บอาการไว้เข้มเดินไปยังรถมอร์เตอร์ไซค์และเปิดผ้าห่มที่ฝนใช้คลุมรถเขาออกและส่งให้เธอฝนจึงพับและนำไปเก็บในบ้าน"อยากไปไหว้พระขอพร มีวัดใหนแนะนำบ้าง ?"เข้มเริ่มโปรแกรมเที่ยวแล้ว ฝนนึกอยู่สักพักและมองเวลาในมือถือตอนนี้เกือบบ่ายสองแล้ววัดในอำเภอเราก็เยอะซะด้วยสิไปวัดนี้ก่อนละกัน 'วัดเขาช่องชาด' ใกล้ ๆ นี่แหละ วัดแห่งนี้ตั้งอยู่บนภูเขาสูงข้ามเขาไปจะเป็นอำเภอโนนสังข์จังหวัดหนองบัวลำภู ไฮไลท์ของวัดคือมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ตั้งอยู่บนเขาสูงให้เราไปกราบไหว้ขอพรและจะมีหมูป่าตัวอ้วน ๆ ให้เราไปถ่ายรูปและซื้อขนมไปให้มันด้วย เข้มเดินไปจูงมอร์เตอร์ไซค์ของเขาออกมาจากใต้ถุนบ้านโยนหมวกกันน็อคให้เธอและก็สวมให้ตัวเองด้วย เมื่อเธอใส่หมวกกันน็อคเรียบร้อยแล้วก็เดินไปหาเขา เข้มก้าวขาขึ้นคร่อมมอร์เตอร์ไซค์ ฝนก็ขึ้นซ้อนท้ายเขา แต่ก่อนที่เข้มจะขับรถออกไปฝนก็ถามเขาขึ้นมา"ค่านายหน้าในกระเป๋านี่เท่าไหร่คะ ?"ก้มมองกระเป๋าใบสีน้ำตาล
เมื่อมาถึงรีสอร์ทที่พักแล้ว เข้มก็จัดการอาบน้ำอาบท่าพร้อมกับโทรหาพี่ดำซึ่งก็มาเปิดห้องพักที่รีสอร์ทแห่งนี้ด้วยเหมือนกัน เขาต้องการปรึกษาหารือเรื่องที่จะซื้อบ้านที่อยู่ในตัวจังหวัดว่าจะเอายังไงกันแน่ ระหว่างสร้างบ้านใหม่ลงบนที่ผืนที่เพิ่งซื้อ หรือว่าจะซื้อบ้านในตัวจังหวัดดี ออกมาจากห้องน้ำด้วยกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวไม่สวมเสื้อ เผยให้เห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ กล้ามเนื้อตรงหน้าอกแข็งแกร่ง หน้าท้องที่อุดมด้วยซิกแพ็คน่าลูบไล้ แผ่นหลังที่ปกคลุมด้วยรอยสักแลดูดิบเถื่อนแต่แฝงด้วยเสน่ห์ของบุรุษเพศ พี่ดำที่นั่งรออยู่บนเก้าอี้ที่มีเพียงสองตัวอยู่ในห้องนั้น เข้มจึงเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่เหลือ"เรื่องบ้านพี่ดำคิดว่าผมควรทำยังไง ?""สร้างใหม่ดีกว่าครับ เอาให้หลังใหญ่ ๆ หน่อย ถ้าจะให้ดีผมว่าให้คุณฝนช่วยออกแบบเลยดีกว่า ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่"เข้มดีดนิ้วเปาะ อยากกระโดดกอดพี่ดำมาก ๆ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาถึงคิดไม่ได้นะ "ผมว่าสร้างสองหลังเลยดีกว่าเอาไว้ให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วย"เข้มเสนอความคิดเห็น เมื่อคุยกันรู้เรื่องแล้วพี่ดำก็ขอตัวไปพักผ่อน จากเมียมาหลายวันชักจะคิดถึง โทรหาเมียดีกว่าถ้าเกิดว่าเจ้านายยังไม่ส
เช้าวันนี้อากาศสดใสมากเนื่องจากฝนตกเมื่อคืน ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ เข้มตื่นแต่เช้าทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วเขาก็มุ่งตรงไปหาฝนเลย ซึ่งเธอก็ทำกับข้าวไว้รอเขา ฝนบอกเรื่องระหว่างเธอกับเข้มให้พ่อกับแม่รับรู้แล้ว นางฉวีกับตาสอนก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่เตือนลูกสาวว่าให้ทำในสิ่งที่เหมาะที่ควร เมื่อทั้งคู่ทานข้าวเช้าเสร็จแล้วก็เข้าไปหาเพชรกับฟองจันทร์ เพราะเข้มต้องการปรึกษาเรื่องตัดอ้อย และอยากจะสร้างบ้านใหม่ลงบนที่ผืนนั้นด้วย เพชรรับจัดการให้ทั้งหมด เริ่มตั้งแต่การปรับที่ ถมที่และการก่อสร้างบ้าน ส่วนแปลนบ้านเข้มจะเขียนเอง การตัดอ้อยจะเริ่มดำเนินการพรุ่งนี้เพชรก็จัดหาให้ทั้งรถตัดอ้อย รถขน และคนงาน เพราะที่บ้านของเพชรนั้นทำสวนอ้อยด้วย มีรถตัดอ้อย รถขนอ้อย รถตักดิน และรถขนดินพร้อมสรรพ เข้มก็ตกลง เขาไม่เกี่ยงราคาเลยแม้แต่น้อย แต่อยากให้ทุกอย่างดำเนินการให้เร็วที่สุด ระหว่างที่เพชรกับเข้มคุยกันอยู่นั้น ฟองจันทร์ก็คุยกับฝนด้วยเช่นกัน"ตกลงว่า ?"ฟองจันทร์ถามฝน"เราตกลงเป็นแฟนกันแล้วจ้ะพี่ฟอง"ฟองจันทร์ยินดีกับฝน แต่ก็ยังมีความเป็นห่วงน้องสาวคนนี้อยู่"พี่ดีใจด้วย แต่ยังไงก็ยังห่วงอยู่ดี เพราะเค้าไม่ใช่คนบ้
เมื่อกินข้าวอิ่มและเก็บสำรับเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็แยกย้าย น้องสาวทั้งสองคนของฝนแยกไปทำการบ้านในห้องนอน ส่วนตาสอนกับนางฉวีก็พากันนั่งดูทีวีที่โถงกลางบ้าน เข้มไปนั่งรอเธอที่แคร่หน้าบ้าน ฝนเอายากันยุงไปจุดให้เขาเพราะเริ่มมืดแล้วยุงจะเยอะ จุดยากันยุงให้เขาแล้วฝนก็ขอตัวไปอาบน้ำเข้มนั่งมองบรรยากาศโดยรอบ ผู้คนในหมู่บ้านเริ่มเปิดไฟแล้ว ยังมีบ้างที่จูงฝูงวัวและฝูงควายพามันไปเข้าคอก เสียงหรีดหริ่งเรไรร้องระงม อากาศเริ่มอบอ้าวเสียงฟ้าคำรามครืน ๆ มาจากขอบฟ้า ดูท่าคืนนี้ฝนน่าจะตก"คุณเข้ม"ฝนตะโกนเบา ๆ ที่ข้างหูเขา เพราะเรียกหลายครั้งแล้วเข้มก็ไม่ตอบสนองเธอเลย จากเสียงของเธอทำให้เขาออกจากภวังค์หันหน้าไปตามเสียงเรียกโอยอัตโนมัติจมูกแทบจะชนกับจมูกของเธอ กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำและแชมพูลอยอ้อยอิ่งมาปะทะจมูกของเขา เข้มสูดดมกลิ่นเข้าไป ความสดชื่นแผ่ซ่านเข้าไปสู่ร่างกาย ฝนผละออกห่างเขาเล็กน้อย หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที"พร้อมแล้วค่ะ"เธอยกสมุดและปากกาให้เขาดู เพราะเรื่องที่จะคุยกับเข้มคืนนี้ก็คือวางแผนการใช้เงินหนึ่งล้านห้าแสนที่เธอได้มาให้เกิดประโยชน์สูงสุด เข้มมองการแต่งตัวของเธอแล้วแอบถอนหายใจ เสื้อยืดสีข
"คุณเข้มแน่ใจนะว่าจะไปไหว้พระจริง ๆ ?"ฝนถามเข้มทันทีที่เขาก้าวขายาว ๆ ลงมาจากมอร์เตอร์ไซค์คันเก่ง เพราะดูสีหน้าของเขาแล้วมันไม่สดใสเอาซะเลย"แน่ใจสิ อยากอาบน้ำมนต์ด้วยเลยถ้าเป็นไปได้"เพราะข่าวจากพี่ขาวเมื่อคืนทำเอาเขาแทบนอนไม่หลับ ถ้าพ่อกับแม่มาหาเขาที่นี่จริง ๆ เรื่องของเธอกับเขาก็อาจจะมีปัญหานิดหน่อย เพราะพ่อกับแม่คงไม่ยอมรับฝนง่าย ๆ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเข้มก็ยังยืนยันว่าเขาจะยืนเคียงข้างเธอตลอดไป "ได้ ๆ ถ้าจะอาบน้ำมนต์แนะนำวัดนี้เลย วัดโนนสว่าง ตำบลหมากหญ้าอำเภอหนองวัวซอไปให้หลวงพ่อเจริญท่านอาบน้ำมนต์ให้"ตกลงกันได้ก็ซ้อนมอร์เตอร์ไซค์กันออกไป จัดยาให้พ่อและทำกับข้าวไว้ให้พ่อกับแม่เรียบร้อยแล้วก็ไม่มีอะไรน่าห่วง ฝนแวะหาฟองจันทร์ที่ร้านกาแฟก่อนเพื่อแจ้งว่าเธออาจจะไม่ได้มาขายน้ำแข็งใสหลายวันเพราะยังไม่เสร็จธุระ ส่วนเรื่องค่าเช่าเธอจะจ่ายเต็มเดือนเหมือนเดิม ฟองจันทร์กับเพชรก็ไม่มีปัญหา ผ่านธนาคาร ธกส. สาขาอำเภอหนองวัวซอเข้มก็แวะพาเธอไปเปิดบัญชีและทำบัตร ATM ด้วย ฝนจึงนึกขึ้นได้ว่าเธอมีเรื่องจะปรึกษาเขาแต่เดี๋ยวพาเขาไปอาบน้ำมนต์ก่อน เธอแวะร้านค้าซื้อเสื้อผ้าให้เขาหนึ่งชุดพื่อเอาไว
เมื่อมาถึงรีสอร์ทที่พักแล้ว เข้มก็จัดการอาบน้ำอาบท่าพร้อมกับโทรหาพี่ดำซึ่งก็มาเปิดห้องพักที่รีสอร์ทแห่งนี้ด้วยเหมือนกัน เขาต้องการปรึกษาหารือเรื่องที่จะซื้อบ้านที่อยู่ในตัวจังหวัดว่าจะเอายังไงกันแน่ ระหว่างสร้างบ้านใหม่ลงบนที่ผืนที่เพิ่งซื้อ หรือว่าจะซื้อบ้านในตัวจังหวัดดี ออกมาจากห้องน้ำด้วยกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวไม่สวมเสื้อ เผยให้เห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ กล้ามเนื้อตรงหน้าอกแข็งแกร่ง หน้าท้องที่อุดมด้วยซิกแพ็คน่าลูบไล้ แผ่นหลังที่ปกคลุมด้วยรอยสักแลดูดิบเถื่อนแต่แฝงด้วยเสน่ห์ของบุรุษเพศ พี่ดำที่นั่งรออยู่บนเก้าอี้ที่มีเพียงสองตัวอยู่ในห้องนั้น เข้มจึงเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่เหลือ"เรื่องบ้านพี่ดำคิดว่าผมควรทำยังไง ?""สร้างใหม่ดีกว่าครับ เอาให้หลังใหญ่ ๆ หน่อย ถ้าจะให้ดีผมว่าให้คุณฝนช่วยออกแบบเลยดีกว่า ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่"เข้มดีดนิ้วเปาะ อยากกระโดดกอดพี่ดำมาก ๆ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาถึงคิดไม่ได้นะ "ผมว่าสร้างสองหลังเลยดีกว่าเอาไว้ให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วย"เข้มเสนอความคิดเห็น เมื่อคุยกันรู้เรื่องแล้วพี่ดำก็ขอตัวไปพักผ่อน จากเมียมาหลายวันชักจะคิดถึง โทรหาเมียดีกว่าถ้าเกิดว่าเจ้านายยังไม่ส
ฝนนั่งกอดกระเป๋าไว้แนบอก ไม่พูดไม่จาจนมาถึงบ้านของตัวเอง พี่ดำเอากล่องใส่อาหารไปให้นางฉวีและนายสอนพ่อกับแม่ของฝนเสร็จแล้วเขาก็ขับรถเลยไปส่งอรที่บ้าน แม้ว่าอรจะไม่พอใจอย่างแรงแต่ก็ได้แค่เก็บอาการไว้เข้มเดินไปยังรถมอร์เตอร์ไซค์และเปิดผ้าห่มที่ฝนใช้คลุมรถเขาออกและส่งให้เธอฝนจึงพับและนำไปเก็บในบ้าน"อยากไปไหว้พระขอพร มีวัดใหนแนะนำบ้าง ?"เข้มเริ่มโปรแกรมเที่ยวแล้ว ฝนนึกอยู่สักพักและมองเวลาในมือถือตอนนี้เกือบบ่ายสองแล้ววัดในอำเภอเราก็เยอะซะด้วยสิไปวัดนี้ก่อนละกัน 'วัดเขาช่องชาด' ใกล้ ๆ นี่แหละ วัดแห่งนี้ตั้งอยู่บนภูเขาสูงข้ามเขาไปจะเป็นอำเภอโนนสังข์จังหวัดหนองบัวลำภู ไฮไลท์ของวัดคือมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ตั้งอยู่บนเขาสูงให้เราไปกราบไหว้ขอพรและจะมีหมูป่าตัวอ้วน ๆ ให้เราไปถ่ายรูปและซื้อขนมไปให้มันด้วย เข้มเดินไปจูงมอร์เตอร์ไซค์ของเขาออกมาจากใต้ถุนบ้านโยนหมวกกันน็อคให้เธอและก็สวมให้ตัวเองด้วย เมื่อเธอใส่หมวกกันน็อคเรียบร้อยแล้วก็เดินไปหาเขา เข้มก้าวขาขึ้นคร่อมมอร์เตอร์ไซค์ ฝนก็ขึ้นซ้อนท้ายเขา แต่ก่อนที่เข้มจะขับรถออกไปฝนก็ถามเขาขึ้นมา"ค่านายหน้าในกระเป๋านี่เท่าไหร่คะ ?"ก้มมองกระเป๋าใบสีน้ำตาล
ตอนเช้าฝนตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวัน นึ่งข้าวเหนียวให้ตัวเองกับน้อง ส่วนพ่อกับแม่นั้นเธอหุงข้าวสวยให้ เสร็จสรรพหมดทุกอย่างแล้วเธอจึงได้อาบน้ำทำธุระส่วนตัวรอเข้มมารับไปสำนักงานที่ดินด้วยกัน ประมาณเก้าโมงเช้าเข้มกับพี่ดำก็มาถึง ทั้งสามคนตรงไปยังบ้านของอรเจ้าของที่ จะได้เดินทางไปที่สำนักงานที่ดินพร้อมกัน ส่วนเงินค่าที่นั้นไม่มีปัญหาเพราะพี่ดำจัดการเบิกมาเรียบร้อยแล้วบรรจุในกระเป๋าเจมส์บอนด์สีดำ เข้มโยนกระเป๋าใบนั้นให้ฝนถือไว้ เธอก็รับมาถืออย่างงง ๆ เพราะไม่รู้ว่ามีเงินห้าสิบล้านอยู่ในนั้น "คุณอรสวัสดีครับ"พี่ดำกล่าวทักทายอรแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจพี่ดำเลย เดินตรงมาหาเข้มและคล้องแขนเขาอย่างออดอ้อน"คุณเข้มมมม"ลากเสียงยาวราวเสาไฟฟ้า เข้มแกะมือเธอออกและระงับอารมณ์สุด ๆ"อรขอไปกับรถคุณเข้มด้วยนะคะ รถอรไม่ได้ล้างค่ะ"ฝนกับพี่ดำได้แต่หัวเราะเหตุผลของอรในการขอติดรถไปกับผู้ชาย "เอกสารเตรียมมาครบแล้วใช่ไหมครับ ?"พี่ดำยังมีความพยายามชวนเธอคุยเพราะอยากลดอุณหภูมิอารมณ์ของเจ้านายลง เธอสะบัดหน้ามา"ครบแล้ว"เมื่อพูดจบเธอก็ก้าวขึ้นรถไปนั่งเบาะหลังทันที เข้มไม่ได้ว่าอะไรแต่สบตากับพี่ดำแล้วก็เข้า
เมื่อเห็นเข้มเดินออกมาจากบ้านของเจ้าของที่ดินแล้วฝนก็รีบลุกขึ้น"เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ ?"เข้มพยักหน้าให้เธอด้วยใบหน้าอ่อนโยน ส่งกุญแจ BMW ให้พี่ดำไป รับกุญแจฮาเล่ย์เดวิดสันมา"พี่ดำเอากระเป๋าเสื้อผ้าของผมไปเก็บไว้ที่รีสอร์ท...นะ"บอกชื่อรีสอร์ท พี่ดำพยักหน้ารับ"คุณพี่ดำเย็นนี้มากินหมูกะทะที่บ้านฝนนะคะ""ไม่พลาดแน่นอนครับ"ตอนแรกกะว่าจะมากินต้มไก่ใส่ใบกัญชาแต่เปลี่ยนเป็นหมูกะทะก็คงจะอร่อยไปอีกแบบ พี่ดำยิ้มให้ฝนก่อนจะเดินไปขึ้นรถและขับออกไป ฝนหันไปมองหน้าเข้ม เธอมีเรื่องสงสัยในตัวเขาอยู่มากมายแต่ก็ไม่กล้าถาม เขาเป็นใครกันแน่นะ และเข้ามาวนเวียนใกล้ชิดเธอแบบนี้เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่ เฮ้อ..แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าคิดจะมาหลอกเธอเธอก็ไม่มีอะไรจะให้หลอกหรอกนะ"มีอะไรเหรอ ?"เห็นใบหน้าของเธอเป็นเครื่องหมายปรัศนี ( คำถาม )จึงเอ่ยถามออกไป"ไม่มีอะไรค่ะ คุณเข้มจะไปไหนต่ออีกไหม"ถามเขาพลางมองนาฬิกาในมือถือซึ่งตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงครึ่งเอง เข้มเดินนำหน้าเธอตรงไปที่รถมอร์เตอร์ไซค์"ไม่ไปไหนแล้ว เธอล่ะอยากไปไหนมั้ย ?"ฝนส่ายหน้า พร้อมกับรับหมวกกันน็อคมาจากเขา ทุกกิริยามันเป็นไปโดยอัตโนมัติ เขาก้าวขึ้นคร่
"ช่วยพาเที่ยวหน่อยได้ไหม ? เดี๋ยวจ่ายค่าจ้าง"ฝนนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมา"ถ้าคุณเข้มอยากเที่ยว ได้เลยค่ะเดี๋ยวฝนพาไป แต่ที่เที่ยวแถวนี้ก็มีแค่น้ำตก ภูเขาแล้วก็วัดวาอารามนะคะ ส่วนค่าจ้างนั้นไม่ต้องหรอก ถือซะว่าตอบแทนทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเข้มเคยช่วยฝนมา"เข้มทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงพยักหน้า"โอเค ก่อนอื่นไปหาที่พักกันก่อน ขี้เกียจเทียวมาเทียวไป ระหว่างตัวจังหวัดกับบ้านของเธอ""เดี๋ยวฝนพาไปหาที่พััก ในตำบลเรามีรีสอร์ทอยู่หลายที่เลยค่ะ"เมื่อตกลงกันได้ฝนก็เดินไปบอกพ่อกับแม่ว่าจะพาเจ้านายไปหาที่พักแถวนี้เพราะเจ้านายมีธุระที่จะอยู่ที่นี่อีกหลายวันอีกอย่างเจ้านายอยากเที่ยวด้วย นางฉวีมองลูกสาวอย่างเป็นห่วง แต่ก็เชื่อมั่นในตัวลูกสาวว่าคงจะไม่ทำอะไรที่ไม่เหมาะไม่ควร ไอ้คำนินทาว่าร้ายต่าง ๆ นั้นนางได้ยินมาจนชินแต่ก็ไม่เคยเห็นว่าลูกสาวจะทำอย่างข่าวลือจริง ๆ ตรงกันข้ามฝนกลับตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน ดีกว่าลูกสาวบางบ้านที่นินทาว่าร้ายลูกสาวของนางเสียอีกขึ้นรถมาได้ฝนก็พาเข้มไปยังหมู่บ้านที่เธอไปขายน้ำแข็งใสเพื่อไปหาฟองจันทร์ เพราะว่าเพชรสามีของฟองจันทร์นั้นรู้จักกับเจ้าของรีสอร์ท
"ขึ้นรถก่อนค่อยคุยกัน"เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยฝนกำลังจะอ้าปากถามเขาอีกครั้ง แต่เข้มใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากของเธอไว้ เธอจึงเงียบไม่กล้าพูดอะไรต่อ เพราะมันทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์ในวันที่เธอตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมเขาในวันนั้น แล้วเธอก็หน้าแดง เพราะนั่นมันคือจูบแรกของเธอ เข้มเห็นเธอเงียบเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป จนเมื่อมาถึงตลาดหนองวัวซอฝนจึงบอกให้เขาจอดรถเพื่อลงไปซื้อกับข้าว เธอซื้อหมูกะทะไปด้วยห้ากิโลฉลองที่พ่อได้ออกจากโรงพยาบาล อีกอย่างน้อง ๆ ทั้งสองก็บ่นอยากกินด้วย"หมูกะทะค่ะ คุณเข้มน่าจะชอบ"เข้มพยักหน้า เมื่อเธอวางของไว้ที่เบาะหลังและนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว เข้มก็ออกรถ เขาไม่ได้ลงไปซื้อของกับเธอด้วยเพราะฝนบอกว่าไปแค่แป๊บเดียวอากาศร้อนให้เขารออยู่ในรถดีกว่า ไม่นานก็มาถึงบ้านของเธอ มีคนอยู่ด้วยหลายคนเพราะชาวบ้านมาเยี่ยมและถามไถ่อาการของตาสอน เมื่อฝนกับเข้มเดินลงจากรถมาจึงตกเป็นเป้าสายตาของบรรดามนุษย์ป้าข้างบ้าน ฝนยกมือไหว้ทุกคนที่นั่งอยู่ที่นั่น เข้มจึงทำตามเธออย่างไม่เคอะเขิน"พุบ่าวตี้อิหล่า คือหล่อแท้ ?"ป้าคนนึงถามตรง ๆ แบบไม่เกรงใจ ฝนทำหน้าไม่ถูก "ใช่ครับ"