Novels by Ronniela Rivera

Halos hindi ako makahinga sa bigat ng tanong niya. Napalunok ako, pilit na pinipigilan ang kaba sa dibdib ko."I adjusted the time already but you're still late? Gano'n ba talaga kahalaga sa'yo ang love life mo para ma-late ng almost 40 minutes?" may bahid na panunuya at panghuhusgang aniya.I gasped.Bakit ba iniisip niya na love life ang pinagkakaabalahan ko? For pete's sake, it's her daughter! Sabagay wala nga pala siyang alam. I silently calmed myself. Hindi ako pwedeng makipagtalo sa kaniya. Useless din naman. I set aside my frustrations. Kailangan kong tapusin na agad itong meeting nang makauwi na ako kay Rovie.Observing his looks, masasabi kong medyo tinamaan na siya ng alak.Hindi ito ang unang pagkakataon na nakita ko siyang ganito. Noon pa man, mabilis na siyang malasing. Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit siya uminom gayong may meetin

The MeetingPagkatapos ko pag-isipan nang mabuti ang dapat kong gawin bumalik ako sa kwarto ni Rovie. Kakausapin ko si Mamita, I had no choice but to prepare for the meeting later. Hindi ko maiwasang mapaisip, how could he be so mean and cold to me? Samantalang kay Jamaira napakalambot niya na nagagawa na siya nitong lokohin. Naabutan ko si Mamita na hinahaplos ang buhok ni Rovie na nakatulog na ulit. A soft smile on her face and I felt a little relieved. I walked over and stand beside her."Mamita," panimula ko, mahina lang para hindi maistorbo sa pagtulog si Rovie."Ano 'yon, apo? Sino ang tumawag?"Nagdadalawang isip pa ako pero sa huli ay napabuntong-hininga na lang. "Si Arrex po, he scheduled a meeting at 6 pm later," I started, trying to keep my voice calm, though I could feel my heart racing. "If I don't attend, it will be over. The proposal will be rejected."Mamita turned to me, her eyes filled with wisdom and understanding. She sighed deeply, as if contemplating what I ha

It's Arrex.Nilingon ako ni Mamita at Rovie. Tinago ko ang pagkagulat sa isang ngiti at minuwestra ang cellphone ko para ipaalam na may kakausapin lang ako sabay labas ng kwarto. I walked to the staircase far from Rovie's bed and Mamita.The silence from the other line only made my chest tighten. Paano niya nakuha ang number ko? At bakit siya napatawag? Humugot ako ng malalim na hininga para isantabi ang mga tanong sa aking isipan. "What do you want?" I asked, keeping my voice as steady as I could."Let’s talk about your business proposal," he replied smoothly, kasing lamig pa rin ng yelo ang boses. "Schedule a meeting at 2 PM."I gasped softly. Tinignan ko ang oras sa cellphone ko. It was already 1:47 PM! I hadn’t expected this, especially not today when Rovie is sick.Kakausap lang namin kahapon tungkol sa business proposal, a? Bakit? Is he going to reject the proposal now? Kumabog ang dibdib ko sa naisip. Sana hindi.Sandali akong natahimik para mag-isip ng magandang isasagot. Ni

Buo na ang desisyon ko. I knew it was a gamble, but I couldn’t just sit idly by while Jamaira manipulated Arrex further. Kailangan ko siyang iligtas sa sarili niyang bulag na pagmamahal para sa babaeng iyon. The first step was simple, get closer to Arrex. The rest? Bahala na. But I knew one thing for sure, hindi ako papayag na hindi mabunyag at maparusahan si Jamaira.Madalim na ang kalangitan nang makauwi ako sa mansion. Sinabi ni Manang Edna na masyadong napagod ang maglola kaya nakatulog na si Rovie at si Mamita naman ay binabantayan ito. Dumiretso na ako sa kwarto namin ni Rovie at nakitang mahimbing na nga ang kaniyang pagtulog. Sa tabi niya ay si Mamita na may hawak na libro. Kaagad siyang ngumiti nang makita ako at maingat na umalis sa kama. Binaba ko ang mga gamit ko at kaagad ding ngumiti upang maisantabi muna ang ibang iniisip. "Good evening, Mamita. Maagang nakatulog si Rovie?" tanong ko pagkatapos bumeso. "Nag-enjoy siya masyado sa pag-p-paint kaya napagod at mabilis

Pilit kong pinakalma ang sarili habang tumatakbo ang kotse pa-opisina. My thoughts were spinning, and the weight of everything I had learned felt like a storm brewing inside me. Napakamanloloko ni Jamaira! Tumintindi pa lalo ang nararamdaman kong poot para sa kaniya. Pinikit ko ang mga mata ko, trying to steady my breathing. Jamaira had lied to him, and not just lied– she had manipulated him to the point na ipinaniwala niyang may anak sila. At ako, tinatago ang totoong anak ni Arrex. This was bigger than I could’ve ever imagined, and one wrong move could put us all in danger. Pagbukas ng pinto ng opisina ko, halos ibagsak ko ang sarili sa swivel chair. Nanginginig pa ang mga kamay kong hinawakan ang mga dokumentong nilapag ko sa mesa, tila biglang lumamig ang paligid kahit tirik ang araw sa labas. Sumasakit ang sintido ko sa bigat ng mga iniisip. Kailangan kong pag-isipan nang mabuti ang bawat galaw ko. One wrong move, and this could all spiral out of control.Ibinagsak ko ang l

Pagkalabas ko ng lobby, my car was already waiting for me. Tumunog ang aking cellphone. It was Angela again, sending me the address of her brother’s firm and his name. I replied with a confirmation and quickly slid into the backseat, nodding at my driver to get going."Dito po tayo, Manong," utos ko habang pinapakita ang address na naka-flash sa screen ng aking cellphone. Ilang minuto lang ay narating na namin ang address na ibinigay ni Angela. The building was an old but well-kept structure, tucked away in a quiet part of the city. Napansin ko agad ang discreet na signage na may nakalagay na "MTR Private Investigations."I straightened my posture as the car stopped in front of the entrance.“Ma’am, nandito na po tayo,” sabi ng driver."Salamat po, pakihintay na lang po ako sa parking lot."I stepped out, clutching my bag tighter. This is it. Time to get some answers.Pagpasok ko sa loob ng building, I was greeted by the receptionist, with a polite smile on her face. “Good afternoon,