Nobela ni solaraw

“You were glaring at me earlier. What made you so mad?” nang aasar na sabi ni Zyrone habang palalapit nang papalapit sa akin.I clenched my fist tightly. Malapit na akong bumigay! my body seemed to be on fire. Tangina naman kasi! kung kakausapin niya ako, kausapin niya ako nang hindi ako hinahawakan!I moaned softly as he effortlessly clung my legs to his waist. Mabilis ang pangyayari na hindi ko na alam paano mag react. Dinala niya ako patungong kama at nasa ibabaw ko sya ngayon. Hinawakan niya ang dalawang kamay ko papunta sa headboard ng kama para hindi ako makapalag. His stare was dark and intense. “I was just teasing you, pero kung gusto mo…” nakangising saad niya. Oh pls, wag mo akong ina ano ngayon at baka ako ang unang sumunggab sayo! Inilapit ko ang labi ko sa labi niya at ramdam ko ang kung anong umumbok malapit sa tyan ko. “I've been dying to tear down this tiny dress of yours” sensuwal niyang saad. Hindi na ako nakasagot. Hinahalikan niya ako sa leeg at yon lang ang

“MAY NANGYARI SA INYO? IBIG SABIHIN ON THE WAY NA SI BABY?” rinig kong saad nang kung sino sa likuran ko.Laking matang nilingon ko ito at ang nakangising mukha ng body guard na si Drix ang tumambad sa akin. ano naman kayang baby ang sinasabi nito?“huwag niyo nang ideny ma'am” sabi pa nito at pinataas baba ang kanyang kilay na tila ba nanga-asar. “Rinig na rinig ko ang usapan niyo ma'am. Masyadong diniinan nitong si sir… bakit mo naman kasi diniinan sir?” dagdag pa nito. ilang minuto pang iprinoseso ng utak ko ang sinasabi niya hanggang sa na gets ko ito. PUTANGINA?! “iba ang iniisip mo, Drix! hindi totoo iyon!” bulyaw ko dito tsaka nadako ang paningin ko kay Zyrone at ito pa ang loko ay ang laki na rin nang ngisi! Mga walang hiya! masyado namang green mga utak nila! ganito kasi yon… [ flashback ] “nagugutom ka ba? may gusto ka bang kainin?” tanong niya sa akin. Ngumisi naman ako nang may nakakalokong naisip. “ikaw.” sagot ko na ikinadilim ng awra niya.Pagkatapos non ay pi

Kinaumagahan nang bumukas ang mga mata ko ay mukha mismo ng napakagwapong lalaki ang tumambad sa akin. Ngayon ko lng nahalata na ang lapit-lapit na pala namin sa isa’t. 1 inch na lamang ang pagitan ng mukha namin at ang braso nya ay nakapulupot pa sa bewang ko.O TO THE M TO THE G! hindi ko maintindihan kung bakit sobrang lakas nanh kalabog ng puso koooo!! At nang bumaba yung tingin ko ay nakikita ko ang kalahating katawan niyang hindi natatakpan ng kumot. Tapos nagulat pa ako dahil yakap yakap ko ito. WHAT THE HECK?!! yung… y-yung… yung abssss niya! ibig sabihin magdamag ko itong kayakap at hawak?!! mukhang hindi ko na kailangang mag almusal kasi ngayon pa lang busog na busog na ako. HAHAHAHAHAHAH Rawr! Binalik ko naman agad ang tingin ko sa mukha niya. Feeling ko namumula na ako.Ang sarap niya namang titigan. Luh? ano ba itong pinagsasabi ko? Nagulat na lamang ako nang biglang bumukas ang kanyang mga mata at nagtama ang paningin namin. “tititigan mo lng ba ako?” saad niya at

Kinaumagahan, niyaya ko si Zyrone na maglakad-lakad sa labas dahil nabo-bored na ako sa hotel. Hindi ko alam kung gaano katagal na kaming naglalakad ni Zyrone nang biglang nag ring ang kanyang cellphone. May importanteng tumatawag ata sa kanya. Habang nag-uusap ay nagpaalam ako kay Zyrone na pumunta muna sa isang jewelry shop na nakita ko at nangako naman sya sa akin na susunod sya matapos ang tawag. Naglibot-libot lng ako sa loob saglit pagkatapos ay lumabas na lamang ako para hanapin si Zyrone. Ngunit wala na sya sa pwesto kung saan ko siya iniwan. Nilingon ko ang jewelry shop at muling bumalik doon. Wala akong nahagilap na Zyrone. Dalawany jewelry shop ang magkatabi kaya pumasok din ako sa isa at tiningnan ang bawat sulok pero wala siya. Nagpa-panick na ako lalo na at hindi ko dala ang ang cellphone at wala rin akong pera! at higit sa lahat, hindi ko alam ang daan pabalik sa hotel! Naiiyak na ako habang naglalakad. Nagbabasakaling makita ko sya. Nanghihina akong naupo sa gi

“You are Zephanie, right?” bungad na tanong sa akin ng isang babae. “ako nga po” magalang ko na sagot. Nailang naman ako nang tignan nya ako mula ulo hanggang paa. Nang nagtama ang tingin namin ay pinagtaasan nya ako ng kilay. “mom” Nakahinga naman ako nang maluwag nang biglang sumulpot si Zyrone sa usapan. Parang nanlalamon kasi ang mga tingin ng mommy nya. Tipong pati kaluluwa ko ay napatigil. akala ko pa naman ay mabait! “Long time no see, son.”“I thought we are going to meet at dinner?” tanong ni Zyrone sa ina. “I can't help it. I'm excited to meet her.”hindi ka naman mukhang excited. napailing-iling na lamang ako sa mga naisip mo. “Mommy, Si Zephanie, asawa ko. Zephanie meet my mom, Elizabeth” pagpapakilala ni Zyrone. “nice to meet you po” mahinang saad ko. “Zephanie Rayleigh Esquidora” pagsambit ng ina ni Zyrone sa buo kong pangalan. “ikaw yung nasa article kamakailan.” dagdag nya pa. Agad naman akong namutla. Iyon yung article na nakuhanan kaming naghahalikan sa ba

“bwesit ka, Drix!” inis na pagmumura ko kay Drix nang malaman ang dahilan kung bakit ganon ang inakto ni Zyrone. Maaga akong nagising kanina, pero wala na si Zyrone. Mula kagabi ay hindi ako mapakali kasi malamig ang pakikitungo nya sa akin at hindi ako sanay na ganon sya. “m-ma’am, trabaho lang po!” pagdedepensa ni Drix.Tinalikuran ko na lamang sila tsaka nagtungo sa hardin bitbit ang gitara. Nagdesisyon akong gawan ng kanta si Zyrone bilang paghingi ko ng tawad. ay, wow, pa special ang gago. Joke. Ako pala ang may kasalanan dito. Hehe. Hindi ko alam kung kailan sya uuwi kaya noong pagabi na ay nag-ayos na ako. Bitbit ang gitara ay lumabas ako ng kwarto at bumaba para bantayan ang pagdating ni Zyrone. First time ko itong gagawin kaya kinakabahan ako at may kunting hiya. bakit ko nga ba ginagawa toh?syempre, Zephanie, may kasalanan ka! Naalerto ako nang marinig ang pagbusina ng sasakyan sa labas sinyales na dumating na si Zyrone. Ipinuwesto ko na ang sarili malapit sa pinto