Novels by Yuri

KINAUMAGAHANHindi ko alam kung gaano katagal akong nakatulog matapos kong makatulugan ang pag-iyak kagabi ngunit nasisigurado ko na hindi iyon sapat dahil hanggang ngayon ay wala sa wisyo para magproseso ng maayos ang utak ko.Hanggang sa bigla ay bumukas na lamang ang pintuan ng k’warto ni Renz ay animong saka lamang ako tuluyang nagising mula sa pagkakatulala ko. Nang lingunin ko siya ay halata na sa kan’yang mukha ang lungkot, pagkakadismaya at animong may malaking problema na dinadala.“What’s with your face, Doc?” Pinilit kong magmukhang malakas sa harapan niya. Nagawa kong ngumiti ngunit mukhang hindi iyon ganoon kapanipaniwala dahil wala man lang nagbago sa expression ng mukha niya. “Is there something wrong? May nangyari ba?” Hindi ko na naiwasan ang kabahan.“I know how hard your situation is right now, Rina, and it’s frustrating the hell out na ako pa ang kailangan magbalita nito sa ‘yo.” Ramdam ko ang frustration sa bawat pagbuntonghininga niya.Sumeryoso naman ako at saka

“You’re going to be my baby maker.”“Ano?!” Hindi ko naiwasan ang mapataas ang boses dahil sa sinabi niya na iyon.Ilang segundo niya pa akong pinakatitigan bago bumuntonghininga. “You’re going to be my baby maker.” May diin ang naging bawat pag-uulit niya sa mga salitang iyon.Napahakbang naman ako paatras dahil sa dinamirami ng trabaho na inaasahan ko kahit sa pinakamababa pa na posisyon ay ito ang hindi kahit kailanman sumagi sa isip ko.“Ano’ng k-kalokohan ‘to?!” Ramdam ko ang pagkagasumot ng aking mukha dahil sa mga nangyayari at naririnig mula sa lalaki.“He’s Zamiel Ayala, Miss Rina. He’s one of the well-known and most successful bachelors in the town. He can offer you triple what you can earn from your jobs,” bigla ay sumabat naman si Sir Patrick.Umiling iling ako. “I won’t accept that kind of job. Mag-offer na kayo sa akin ng trabaho kahit sa pinakamababa pa na posisyon iyan ay tatanggapin ko pero huwag lang ito.” Halos manikip na ang dibdib ko dahil sa mga pinagsasabi nila.

“The only thing that’s keeping him alive is the machine, Miss Salvador. He’s been in a coma for two years but his body was not getting any better even for a bit.” Agad kong naramdaman ang panghihina nang marinig iyong sabihin ng doctor ni Renz na si Dr. Reyes. Na’ndito kami ngayon sa loob ng hospital room ng boyfriend ko kasama ang isa pang nurse na nagche-check ng vital signs ni Randall.“Rina!” Agad napalapit sa akin si Dr. Reyes nang bigla ay matumba na lamang ako. Mabuti na lamang at may upuan sa likod ko dahil kung wala ay paniguradong sa sahig ako lalagapak.Naramdaman ko rin ang pag-alalay niya sa likod ko. “You should take some rest too, Rina. You will going to get sick if you continue what you’re doing.”Hindi ko naiwasan ang mapangiti nang tawagin na naman niya ako sa first name ko. He’s my boyfriend’s doctor since the day he was confined in this hospital and we become friends too that there’s going to be a time where the formality between us will just going to disappear.“K

Malungkot akong pauwi ngayon sa bahay namin mula sa dating restaurant na pinagtatrabahuhan ko. Gusto man daw niya akong tanggapin muli kaso ay nakahanap na daw sila ng kapalit ko.Bakit hindi? Halos tatlong buwan akong nawala, tapos ngayon ay babalik nalang ako ng biglaan. Bakit ba kasi hindi ko naisip ang mangyayari sa amin ni Papa after magising ng kakambal ko?Bigla ko tuloy naalala si Gerald. Kahit kailan yata ay hindi ko na siya malilimutan. Siya lang ang tanging lalaking minahal ko. Siya lang ang una at huling lalaking iibigin ko.una at huling lalaking iibigin ko.Nakarating ako sa bahay na nanlulumo. Paano ko ito sasabihin kay Papa?Mabuti pa'y huwag ko ng sabihing wala na akong babalikang trabaho. Baka magisip pa iyon kung saan kami kukuha ng panggastos sa araw-araw pati na ipambibili ng mga gamot niya. Bukas na bukas ay kailangan ko ng humanap ng ibang mapapasukan."Papa?" Tawag ko pero napakunot ang noo ko nang may mapansin. Teka bakit parang walang tao? "Papa?"Bakit ba ang

Tapos na yung pagpapanggap ko. Kasama niya na yung asawa niya. Hindi ko na maipararamdam yung pagmamahal ko sa kanya, kung alam ko lang na agad matatapos ang lahat ng ito, sana sinulit ko na ang mga panahong nasa tabi pa niya ako, sana ginawa ko ang lahat para maipakita sa kanya ang nararamdaman ko.Alam ko namang matatapos din lahat ito pero hindi ko inaasahan na biglaan nalang na kailangan ko ng umalis sa piling ng asawa ng kakambal ko.Ang sakit. Ang sakit-sakit na parang pinatay na rin ako...Bakit ba kailangang paglaruan kami ng tadhana? Bakit kailangan maaksidente ni Jessa? Tuloy ay kailangan ko pang magpanggap bilang siya, sana ay hindi kami nagkakilala ng asawa niya, sana'y hindi ko siya minahal.Tahimik ang buhay namin ni Papa noon. Masaya naman kami, pero ngayon, alam kong malaki ang magbabago. Ayokong umiyak gaya ng sabi ni Papa, ayokong umiyak sa harap niya. Kilala niya ako bilang matapang ayoko na rin na magalala pa siya sakin."Papa, okay nga lang po ako. Huwag niyo kong

"Sweety, teka nasasaktan ako—"Alam kong mahigpit na talaga ang pagkakahawak ko sa braso niya. Kita ko yung pag ngiwi niya. "Masasaktan ka talaga dahil hindi Ikaw ang asawa na minahal ko!""Ako ang asawa mo!""Sinungaling!""Ako si Jessa!""Oo ikaw nga si Jessica, halata naman dahil hindi tumitibok ang puso ko para sayo! Galit at inis! Yun ang nararamdaman ko noon hanggang ngayon sayo! Kilala ng puso ko ang babaeng mahal ko! At hindi ikaw yun! Nasaan siya, Jessa? Sino ba talaga siya!" Alam kong natakot si Jessa, pero galit na galit na talaga ako this time. Naiinis ako. Niloko nila ako."Ako ang asawa mo, kalimutan mo na ang babaeng yon!"Natigilan ako sa sinabi niya. So totoo nga? Magkaiba sila ng babaeng minahal ko...?"Nasaan siya..""Bakit pa? Ako ang asawa mo! Pangalan ko ang nakarehistro bilang asawa mo!""Fuck! Nasaan siya, Jessa?! Huwag mo akong galitin. Alam mo ang kaya kong gawin. At asawa? Well sorry dahil hindi legal ang kasal." "Anong...""Tama ang narinig mo. Buti nalang

Nagising akong mahigpit na nakayakap sakin si Gerald. Biglang nag-flashback sakin yung mga nang yari kagabi. Pakiramdam ko ay nag- init bigla yung mga pisngi ko pero napangiti in ako malaunan.We did it. Yes we did.Ramdam ko pa rin yung pagkirot ng pagkababae ko. Pero yun ang pinaka-magandang nangyari sakin. Masaya akong babauinin lahat ng masasayang ala-ala namin habang magkasama. Masaya ako na sa kanya ko iyon inalay. Sana lang ay hindi niya napansing siya ang aking una. Ayokong magka-problema sila ni Jessa kung malalaman nitong isa akong virgin, samantalang kilala niya ang kapatid ko na marami ng naging karanasan.Pero parehas naman kaming nakainom kagabi hindi ba? Sana lang talaga ay hindi niya na mapansin...Pinilit kong tanggalin ang pagkakayakap niya sakin, kailangan ko ng umalis. Mabuti nalang at mahimbing ang tulog niya. Makakaalis ako ng maaga upang mapalitan ako ni Jessa.Kinuha ko yung cellphone ko, at tinext ang kakambal ko. Sinabi kong pumunta na siya rito sa bahay nila

Hindi maintindihan ni Gerald ang ikinikilos ng asawa. Ang mga halik at yakap nito, ang mga salita nito ay parang namamaalam. Pero ipinagwalang bahala na lang niya dahil baka napaparanoid lang siya. Malaki na talaga ang pinagbago ng kanyang asawa at labis na ikinasisiya niya ito. Sa pananamit at pananalita. Sa ugali. Lahat ay binago nito para sa kanya. Sa loob ng halos tatlong buwan nilang pagsasama ay twina na lang na pinipigil niya ang kanyang sarili. Dahil magkatabi sila ay lagi na nagtitimpi siyang huwag itong galawin. Gusto niya kasi na matanggap na niyang tuluyan ang nakaraan nito. Masakit para sa kanya na hindi siya ang unang lalaki para dito. Na marami ng nauna para sa kanya. Pero kailangan niyang tanggapin dahil mahal na niya ito, malaki na ang pinagbago nito kaya nararapat lang siguro na tanggapin na niya ng lubusan ang nakaraan nito. Nung sinabi nito na kung maaring huwag na siyang pumasok bukas para masolo siya nito ay labis ang kasiyahan niya. Iniisip niyang posible kayang

Paglabas ko ng hospital ay agad akong dumeretso sa bahay. Tinawagan ko agad si Papa."Anak, gising na ang kapatid mo.""I know, Papa. Nagkausap na kami. At kailangan ko ng umalis bukas na bukas din sa piling ng asawa niya gusto na niyang bumalik.""Anak, pasensiya ka na. Alam kong mahal mo na si Gerald. Magulang ako kaya ramdam ko yun. Pero kailangan na nating umalis sa buhay nila.ako kaya ramdam ko yun. Pero kailangan na nating umalis sa buhay nila.""Papa, akala ko mahal ako ni Mama... Akala ko nagkataon lang lahat na nahanap niya ako, tayo! Pero hindi. Sa kanya na nanggaling. Ginamit niya lang ako dahil may makukuha silang pera dahil sa arrange marriage ni Jessa at ni Gerald."Sorry, anak... Sana ay hindi nalang din ako pumayag. Akala ko ay nagbago na Ang Mama mo... Ngayon ay ikaw ang labis na nasasaktan.""Isa pa si Jesssa. Parang hindi ko siya kapatid! Mahal ko siya Papa kaso parang kaaway ang tingin niya sakin!""Anak igayak mo na ang mga gamit mo. Bukas ay babalik na tayo sa ba