Novels by FreyxiaGold

—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko galing sa labas ng bintana. Alas tres na pala ng hapon nang makita ko. Kumakalam na rin ang tyan ko dahil hindi pa pala ako kumakain. Two meals ang na-skip ko dahil sa pagkukulong ko dito sa kwarto! Wala naman akong ginawa kundi matulog.Pagsilip ko sa bintana ng kwarto, sumakit agad ang mata ko sa nakita ko. Si Lexie lang naman na nakalambitin sa braso ni Liam habang may sinusungkit na bunga ng mangga. May puno kasi ng mangga na malapit lang sa gazebo at katapat lang ng kwarto namin ni Liam. Mula dito sa itaas ay rinig na rinig ko pa ang maarteng pagchi-cheer nito kay Liam. Nanunungkit lang ng mangga, kailangan pa bang i-cheer?Ang lapad ng ngiti ni Lexie habang si Liam ay seryoso at halatang nahihirapan sa panunungkit. Eh sino ba naman kasi ang hindi mahihirapan, ang laki-laki ng sawang nakapulupot sa kanya!"Almost there! Almost there! You can do it, Li!" Cheer ni besssss. I mean Lexie."I think it's enough, Lex.

—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Should I believe him? Yan ang tanong na hindi maalis-alis sa utak ko simula palang kagabi. Ang tanong na yun ay hindi na nasundan pa ng sagot. I was speechless. Paano ba naman kasi ako maniniwala eh, noong nakaraan lang, bukambibig pa nya ang tungkol sa annulment. Kaya kahit mahal ko sya, ang sistema ko ay inihanda ko na sa hiwalayang magaganap. Isn't it too fast for him to like me? I should be happy for that, right? Na sa wakas ay nagustuhan na rin nya ako.'Ano ka ba naman Maggie? Lasing 'yong tao. Papaniwala ka dun?' sermon ko tuloy sa sarili ko.'Pero diba, doon lang lumalabas ang totoong feelings ng tao kapag lasing?' naisip ko.'H'wag kang pakasisiguro, Maggie. Karamihan sa mga taong lasing ay hindi alam ang kanilang sinasabi kaya kapag nawala ang tama ng alak, tsaka sila magsisisi!' napabuntong hininga ako sa muli kong naisip. Totoo at marami akong kilalang ganoon. But deep inside, I'm still hoping na hindi kasama si Liam doon.At dahil maaga akong nagi

—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Pasalampak na humiga si Liam sa kama nang makarating kami sa kwarto. Masama siguro talaga ang pakiramdam nya."I-I'll go get some porridge. Luto na siguro yun." Paalam ko. Nagdadalawang isip pa nga ako kung lalabas ba akong muli o hindi na. Pakiramdam ko kasi ay wala na akong mukhang maihaharap sa kanila dahil sa nasaksihan nila."No need. Just help me take off my shirt. It's hot in here." Dalawang beses akong napalunok ng laway dahil sa utos nya. Ayan nanaman tayo eh! Susundin ko ba?"O-okay. I-I'll help you with that." In the end, mas umiral ang pagiging masunurin ko. I think it's normal naman since mag-asawa kami. But, a first time is always the hardest kaya nanginginig pa ang kamay ko habang isa-isang tinatanggal ang pagkakabutones ng kanyang long-sleeved shirt.Ang akala ko ay nakatulog na sya pero gulat akong napatingin sa kanya nang bigla nyang hawakan ng mahigpit ang kamay ko nang huhub@rin ko na ang suot nya."Enough. Go to sleep now, Maggie." Pansin

—MAGGIE ELIZABETH SMITH—"I'm hungry." Anunsyo ni Liam ng makapasok kami sa loob ng bahay. Naka-akbay pa sya sakin at sya na rin mismo ang naglagay ng kamay ko sa baywang nya. Kilig na kilig naman ang mga kasambahay ni Lolo nang makita kaming nasa ganoong ayos.Kumusta ako? Heto, nagtataka parin sa ikinikilos ni Liam. Hindi naman kasi sya dating ganito sakin. Kapag uuwi nga sya ng bahay noon parang hangin lang ako sa paningin nya eh. Parang walang nakita."Hindi ka pa ba kumakain?" Tanong ko. Usually kasi kapag galing sya sa trabaho, sa labas na sya kumakain."Not yet." Tipid nyang sagot."Okay. Wait here. Ipagluluto kita ng food." Sabi ko at itinuro ang sofa sa living room para doon muna sya maupo habang hinihintay akong matapos."Ayoko ng pagkain." Huminto ako sa paglalakad at nakakunot ang noong bumalik sa pwesto nya. Bigla akong naguluhan sa gusto nya. Nagugutom tapos ayaw pala ng pagkain. Eh ano pala?Tinitigan ko syang mabuti at ngayon ko lang napansin ang unusual sa itsura nya.

—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Three days from now ay uuwi na rin kami ni Liam sa bahay namin sa Manila. Everything has gone well between us during our stay here so far. Masaya naman ako dito habang magkasama kami ni Liam. Bigla ko kasing naramdaman ang presensya nya sa buhay ko bilang asawa.Noong nasa bahay kasi kami ay bihira lang kami magkita kaya siguro hindi ko maramdamang may asawa ako. Naisip ko pa nga noon na baka sinasadya nyang magkulong sa kwarto nya para makaiwas sa akin because he don't like me. But now? I don't know.Masyadong mabilis ang pangyayari kung bigla nya akong magugustuhan agad, diba? I love the idea but, I can't read his mind kaya hindi ko alam kung ano ang tumatakbo dito.Siguro ay sasamantalahin ko nalang ang pagkakataong nandito pa kami sa mansyon para kilalanin namin ng husto ang isa't-isa. Tama, gano'n nalang."Malamig na dito sa labas, apo. Bakit hindi ka pa pumapasok sa loob?" Napatingin ako sa likuran ko nang marinig ko si Lolo Enrico. It's already mid-Nove

—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Naalimpungatan akong mabigat ang pakiramdam. Feeling ko ay may nakadagan saking mabigat na bagay. Hindi rin ako makagalaw dahil para akong nakagapos.Nanlaki ang mata ko nang sa pagbukas nito, ay makita ang mukha ni Liam na sobrang lapit lang sa mukha ko. Tulog na tulog parin sya. Kaya pala hindi ako makagalaw dahil mahigpit ang pagkakayakap nya sakin. Nakadagan pa ang hita nya sa hips ko! At noon ko lang din narealize na nakayakap din pala ako sa kanya!Ang pagkakatanda ko bago sya natulog kagabi ay naglagay pa sya ng harang sa pagitan namin gamit ang isang unan. Nasaan na 'yon?! Napagkamalan pa yata akong unan! Relax na relax sya sa pwesto nya eh.But infairness, masarap palang mayakap ng isang Kevin Liam Anderson. I'm wondering, nagka girlfriend na kaya sya before? Hindi naman na nakapagtataka. Sa tindig at itsura palang nya siguradong marami ang nagkakandarapa sa kanya.Gusto ko pa sanang magtagal sa ganoong posisyon pero naiihi na 'ko. Sino ba naman ang a