Novels by ThePoisonedLily

Halos araw-araw kaming magkasama ni Chance sa school o sa bahay man. Mukhang wala naman atang kakaibang napapansin sa amin sila mama at papa na siyang pinagpapasalamat ko. Our relationship is not clear too, basta all I knew is I am entertaining his feelings towards me. Ayoko din siyang tanungin since ako naman talaga ang nag offer nitong kadramahan sa buhay at ako pa tong mas matanda. Dapat ako ang mas maalam sa ganitong bagay pero wala din naman akong experience. Kahit hating gabi na ay nagsasagot pa din ako sa pondok kong mga activities. Actually, okay na kung gugustuhin kung ‘di pumasok, tutal aalis din naman ako sa susunod na taon, bali ‘di ko na talaga matatapos tong school year. Pero gusto kong sulitin to, baka kapag magsimula na akong magtrabaho ay ma miss ko tong pag-aaral ko. Tiningnan ko ang oraasan at malapit nang mag 2 am. Kaya pala madalas na ‘tong pahikab hikab ko. Niligpit ko muna at inayos ang mga gamit ko sa bag, sabado naman bukas kaya hindi prob

After a week ng malibing si lola, we decided to visit her grave. Yes, pinalibing pa rin na min kahit na urn lang, she still deserve a proper burial naman. Nagdala rin kami nina mama ng food nang sa gayun ay dito na rin lang mananghalian. Kahit papano ay masaya kaming nagkwekwentuhan sa mga ala-ala namin noon kasama si lola, eh kesyo strikto daw nung nabuntis siya sa akin dahil sobrang dami ng pamahiin na kailangang sundin. Napasok naman sa usapan ang pag-alis ko sa susunod na taon. Oo nga pala at malapit na yun. Gusto nilang mag-isip muna ako ng Mabuti hanggat may buwan pa akong natitira, at kung gagawin ko lang daw yon dahil sa pera ay hindi na raw kailangan. Total ay makakabalik na raw si mama sa trabaho. Aaminin ko nung una that was the main reason why I am eager to win the pageant but as the time goes by, napamahal na rin ako. &n

“Thank you pala ah,” sabi ko. “Welcome, do you want me to accompany you hanggang sa may pintuan niyo? Para hindi ka pakagalitan if ever, I think kasi nandyan ata ang papa mo dahil may ilaw na sa bahay niyo.” He said, dinungaw ko naman ang bahay namin at bukas nga ang ilaw. “No, It's okay. Sige na, at mukhang uulan pa ata oh.” I said, assuring him that I’ll be fine. Hinintay ko muna na makaalis siya, siguro nga nakauwi si papa ngayon dahil bukas ang ilaw sa bahay. At least may kasama naman ako ngayon sa bahay. Ngunit pagpasok ko ay nadatnan ko si Chance na nakahiga sa may sala. Bakit ba andito ang lalaking to? Kasi sa pagkaalala ko ay hindi naman daw siya pupunta. “Chance,” sabi ko at niyuyugyug siya para magising. Buti at nagising naman siya agad. “Ba’t ka nandito? Sana you informed me naman na pupunta ka para hindi ka naghintay ng matagal.” “Kala ko ba inaya mo akong mag dinner dito?” masungit niyang tanong. “Well, hindi mo na

“And the winner for Ms.Havian Colleges is……………candidate number 6! Miss.Ivy Cruz Finama!”I heard my name right? Its me who won. My eyes were already filled with tears but I cant let it out. Sayang ang make up! Mahal pa naman to. Napatingin ako sa pwesto ni Chance pero ayaw niyang umakyat, ano ipapahiya niya ba ako rito sa stage.“Calling for the parents and guardian of Miss Finama to put the sash” Ang tahimik ng crowd, ang lamig sa pakiramdam. Nasabi ko na kay mama at papa pero di naman ako nag e’expect ng sobra na umuwi sila, pero ang sakit pa rin eh.Mag-vovolunteer na sana ako para isuot ang sariling sash pero biglang umingay ang crowd. S-si mama at papa nadyan! Parang nag slow mo ang oras habang naglalakad sila papunta sa akin.“M-mama……P-papa…….”“Sobrang proud kami ng papa mo anak” wala na, sira na talaga

“Of course, walang problema madame. Ito talagang si miss Finama HAHAHA diba, okay lang naman sayo na si madame ang bahala.” I suddeny noticed his fake smile na parang sinasabi na tulungan ko siya. Ang lakas pa naman ng aircon pero yung pawis niya tagaktak sa noo.“Ah okay na po pala”Nagpaalam na si Chance na umalis because their classes might start already. After a couple of minutes ay natapos narin ang pangbobola ni Prof kaya nag-aya narin si madame na lumabas.“Ah hija aalis na ako, pakibantayan nalang minsan si Chance baka may napapansin kang kakaiba. These past few weeks kasi ay mukhang matamlay siya sa bahay. Parang kapatid mona naman siya diba.” She smiled in a painful way kaya agad akong tumango, I know that hes very worried about his son kaso dina raw mahilig mag-open ng problems si Chance sa kaniya. KAPATID.“Oy hala Ivy may group activities pala tayo. Buti napapayag ko si Prof na dito ka nal

“Mom, we’re home!” bungad niya kahit nasa pintuan palang kami. Sabagay kailangan talagang lakasan ang boses dahil sa laki ba naman ng mansion nila eh aba dika talaga maririnig.“Good evening madame,” bati ko sa kaniya habang papalapit kami sa dining area. Sakto at tumayo naman ito para bumeso at yumakap sa amin.“Hey hija! Its good to see you again. Magtatampo na talaga ako kung dika pa nadala ni Chance ngayong gabi. Umupo na kayo at baka lumamig pa ang pagkain.”Grabe she’s still beautiful despite of her age. Hindi naman raw siya nag model or pumasok sa showbiz pero lagi siyang invited sa mga social events sa Manila. Dati kasi ay nakasama na ako sa mga panmayayaman na party nung bata ako dahil kay Chance. Pano kasi eh ayaw sumama dahil wala raw siyang kalaro dun, eh di naman pwede na hindi siya sumama dahil celebration yun ng company nila.“Oh hija buti nakapunta ka. 'Di na kasi kita napansin na dumal