Novels by Pseudo_Drained

JOHN'S POV. "SO, WHAT WILL HAPPEN NEXT?" I just looked at Tim. honestly don't know too. I am overwhelmed and I admit I still cannot think clearly after everything. I've expected some things already but most of them still shook my senses. "Hopefully, nothing bad will happen again." He smirked at me and I saw his eyes twinkled as if he remembered something really interesting. "By the way, have you read the book we just bought yesterday? I just read it last night and I can say that "Quantum Universe" is really interesting!" "I haven't." I looked at mom and dad sitting on the blanket near us. They look so happy and they are talking about something with smile on their faces. "I am still reading the mathematics book we also bought." "Oh, you are also interested in that mathematics book? I haven't read my copy yet because I am hooked on the Quantum Universe. I would love it if we discussed math on our next play date." I quickly agreed with a nod and smile. "i love discussing science,

"LAST YEAR, I HAD THE URGE TO WRITE A BOOK." Napatingala si Tim nang marinig si John. Binitawan nya ang binabasang Math book. Naroon silang dalawa sa verandah ng kwarto ni John, magkatapat silang nakaupo, ang binabasa ni John na libro ay isang Science book, ang akala niya, gaya ng mga nakaraan, focus na focus ito sa ginagawa kaya nagulat siya nang bahagya aa sinabi nito. "What kind of book then?" He gave his full attention to him. Well, whatever he's saying, he's making sure to always listen. Just like how John always listens to him as well. "Is it a biography? Compilation of something?---" "I wanna write a love story, a romance maybe with a bit of a thrill, psychological horror... something like that." "Wait! As in a book like that? " Tumango ito. Nangunot ang noo niya. "What made you think about that thing?" Is he in love? May nagugustuhan bang babae ang kaibigan niya nang hindi nya man lang natutunugan? Tim's aware that they're teenagers now, they're in their last year of hi

ACY' POV >FLASHBACK...

hi lovveee sorry for being inactive. After months of not writing, I feel like I once again found my motivation to write. Idk what happened, I just happened to remember this ongoing story of mine in this application. I remembered it is still unfinished and I really do apologize for that.However, this time, after finding my peace again, I feel like I am confident enough to write.Love y'all and once again, I apologize. Though I really appreciate you for reading this story of mine. I, once again, is signing in to let the ink of my pen bleed.

I heard Acy agreed to be the section representative on their masquerade night.She's already in fourth year high school while I already graduated last year, and I am currently working as one of our company's janitor.Si Jveo ang nagbanggit saakin na nalaman niyang sa masquerade night daw, magbi-bid ang mga tao para maisayaw ang representative per section sa isang buong kanta. Acy is pretty famous in school kaya naman alam kong maraming magbi-bid para lang maisayaw sya.That's why that night, I planned to gate crash. Katatapos lamang ng trabaho ko ay nag-check in ako sa isang hotel. Nagmamadali na akong naligo at nagbihis ng pamalit kong nakalagay sa dala kong bag.Habang nakatitig sa aking repleksyon at inaayos ang buhok ko, paulit-ulit kong tinatanong sa sarili ko kung okay ba talaga ang gagawin ko.But I am, again, whipped. I always wanted to see her on every

KUMAKABOG NANG MABILIS ANG PUSO NI ACY.It'll be her first time seeing Rajiv again if ever after a month.Nang bumalik sya sa hospital room nito a month ago, inaasikaso ito ng mga doktor kaya naman hindi na siya pumasok pa. Hindi na sya nagpakita pa.Everything became clear and light but her guilt is still eating her that time.Hindi sila umalis ng bansa ng kanyang anak at wala na rin siyang balak pa. Isang buwan na ngayon itong nag-aaral sa school na pinapasukan din ng kaibigan nitong si Tim.She's working from home right now, she needs space to think and ofcourse, para na rin pagsisisihan ang mga nangyari noon. Para na rin ito sa sarili nya.Hindi nya na muli pang nakita si Rajiv mula noong magising ito. She's still absorbing everything and it feels like she wasn't ready yet.Pinpayagan nya naman ang anak nyang magpunta kila Rajiv dahil na

Her Deadly Love"ATE TRINA, I WON'T TELL IT TO MOM." Napahinto ako nang makitang lumabas mula sa pader ang nakababata kong kapatid. Nanlaki ang mga mata ko nang makita nang makita ang ngisi nya. Alam ko na naman to. "What do you need, Arden?" Hindi ako nagpahalatang kinabahan, malamang sa malamang ay nalaman n'ya na ngayon na pineke ko ang sakit ko para makaligtas sa pinaka-hate kong subject, ang Practical research.Actually, naiinis ako sa lahat ng subject dahil karamihan sa itinuturo ay alam ko na lahat. Lalo na kapag science. Hate ko lang talaga ang practical research dahil madalas ko nang gawin ang pagreresearch mula noon, hanggang dito ba naman? Isa pa, hindi ko trip ang magsalita sa harap ng mga tao, gusto pa naman nila ay magde-defense kaming lahat. Mommy and dad knew that I am advance but dad still enrolled me in a regular school at hindi sa para sa mga tulad kong gifted. Gusto ko naman iyon dahil dito ko nakilala si Ivan. Sa school, minamali ko madalas ang mga sagot ko sa

"BABY, LET'S DATE, HUH?" Inirapan ko si Adam na kung makapaglambing e parang hindi namin kasama si Trina sa kotse. "Dad! Sasama ako." Tila pinal na desisyon nito. Umiling-iling si Adam at tumingin na tila nagpapasaklolo saakin.Grabe talaga, it's been months nang maging mag-asawa kami at halos matawa pa rin ako palagi sa pagpapa-cute n'ya. Pero ang totoo, cute namang talaga."No, we can't date outside. Merong dinner sa bahay.""Darating sila mama?" Kaagad niyang tanong kasi sa pagkakaalam n'ya ay nagpunta sila mama sa Japan last month para magbakasyon at para na rin samahan si Jester doon dahil ipinadala s'ya ng kumpanya nila roon dahil meron syang kailangang asikasuhin."Yes." Also, I have a surprise for him kaya hindi talaga kami pwedeng

"BALITA KO BABALIK NA RAW SI MR. CEO." "Hindi ko la nakikita yon dahil si Sir Bernard ang naabutan ko." "Ako rin tapos naghanap ako ng pictures non kahit sa business magazines man or internet kasi sabi ng mga matagal nang empleyado e gwapo raw. Ang nakakapagtaka, wala akong makitang kahit isa." "Sinasabi ko sainyo, isang naaaaa-pakalaking bangungot non si Mr. CEO." "True! Alam na alam namin, danas na danas. Sobrang gwapo pa naman at daig pa ang artista, pero 'wag ka, walang gustong kausapin, walang kasundo at higit sa lahat, tinatanggal ang empleyado makita lang ngumiti!" "Naku ha, ang OA na ng kwento n'yo! Natatakot na tuloy ako wala pa man. Tsaka paano yon bawas sa inspiration kapag nawala si Sir Bernard." "Seryoso kami!" Busy at patuloy nag-uusap ang mga empleyado n

I AM BUSY TYPING ON THE LAPTOP in front of me when I suddenly remember what happened. I just kissed her. Pinipilit kong libangin ang sarili ko sa mga trabahong nakatambak sa harap ko ngayon. Binasa ko ang folders na nakapatong sa mesa pero walang ibang pumapasok sa isip ko kung hindi ang ginawa ko kanina at ang reaksyon n'ya. I wanted to kiss her since the day I found her after 2 years of searching. But I didn't imagine that I'll really do that. Siguro ay nagtataka na s'ya ngayon sa mga sinasabi at ginagawa ko lalo na ang halik na ginawa ko kanina. Pero hindi naman siguro ako nananaginip lang at sigurado akong tumugon s'ya sa halik ko na siyang ikinagulat ko kaya naman napalayo ako nang bahagya sakanya kanina. Tiningnan ko ang office n'ya na nasa harap ko lang din. Mukhang nakalimutan

After 5 months... "SIR, PORMANG-PORMA KAYO AH?" Nginitian ko si Mang Ben. "Ngayon nga ho pala iyong balik nila, ano?" "Yeah." Hindi n'ya na ulit ako muli pang kinausap, ngumiti palang s'ya na parang nahahawa sa kung gaano ako mukang kasaya ngayong araw. "Dad!" Irit ni Trina at paglingon ko ay nakaayos din s'ya. "Where do you think you're going without me?" Umirap s'ya sa hangin. "If not because of tito Bernard, I wouldn't know you're going somewhere." Napapikit ako. Si Bernard talaga. Kaya nga tinawagan ko s'ya at pinapunta sa bahay ay dahil na rin para libangin su Trina dahil may lakad ako. Bandang huli, si

SHIVERING, I STILL TRIED TO GET UP.Masama ang pakiramdam ko pero kailangan kong bumangon dahil may pasok pa ako ngayon. She's new to business that's why many greed people are trying to turn her down.Napansin ko ang maliit na kamay na nakayakap saakin. Nilingon ko si Trina. She's sleeping peacefully like an angel in the morning. Well, she's really my angel. Sa mga taon na dilim ang nararamdaman ko ay nandyan s'ya. Aaminin ko na medyo masungit s'ya pero mabait, hindi ko rin alam pero ang pagsusungit siguro ay natutunan n'ya kay Bernard. That man, kung anu-ano ang tinuturo sa anak ko.Tinanggal ko ang kamay nya para makatayo na ako pero humigpit ang yakap n'ya saka nagmulat ng mata. Nagtama ang berde naming mga mata, kaagad kaming ngumiti sa isa't-isa."Goodmorning, beautiful!""Morn