Nobela ni coffeesu

Third Person’s POV: After 10 days of preparing and gathering contestants, the event will finally happen. Dumami ang estudyante na gustong mag participate dahil binabaan na ang average qualification. Habang ang mga contestants ay nag-aayos sa kani-kanilang room, nag-pe-prepare na rin ang mga club officers para maging maayos ang kalabasan ng event. Halos nasa 70 participants ang mga babaeng sumali sa event, isa na roon si Maxine. Siya ang pan dalawampu't-pito sa lahat ng contestant. Ilang minuto ang lumipas ay nagsimula na ang event.Sinimulan ito sa pag peperform ng mga kandidata. Natapos na ang opening at sunod ay rarampa sila suot ang kanilang casual attire. Naghihintay si Maxine para sa kanyang turn rumampa nang magpunta si Clementine sa kaniya upang i-check siya, kung ayos lang ba siya o kung kinakabahan ba siya. “Max! Are you okay? Don't be nervous ha, kapag rarampa ka na sa stage don't forget to smile. I know you're pretty well to impress them, kaya gumawa ka ng sarili mon

Nagising na ako pero, hindi ko alam kung paano ako nakauwi.“Tinawagan niya kaya si Dad?” sabi ko sa isip ko.“Eh, hindi naman niya kilala si Dad!”“Baka si Mom?”Maraming tanong ang pumapasok sa isip ko kung ano ang nangyari at paano ako nakauwi.“Max! Wake up, let's eat!” Mom shouted while knocking my door.Bago ako lumabas ng kwarto ay nag-unat na muna ako at maghihilamos sa banyo sa loob ng kwarto ko.Habang naghihilamos ako ay hindi ko maiwasang mag-overthink.“Teka, baka tinawagan ni Professor Tristan sila Mom at Dad para sunduin ako?” Ngumiti na lang ako dahil naging panatag na ang loob ko.Bigla kong naalala na hindi naman basta-basta pumupunta si Dad sa school.“So it means,”&n

“Okay, as your Adviser, I will pick the officers for your section, para may mag-handle sa inyo kahit wala ako,” Professor Tristan said.Tahimik ang lahat, at ako kay nakatingin na naman sa bintana. Nag-iisip ng kong ano-ano. Biglang hinawakan ni Nicolai ang kamay ko, syempre natural lang na magulat. Pero bigla niyang itinaas ang kamay ko.“Professor! Si Maxine daw po!” sabi ni Nicolai.“Mr?”“Ah, Nicolai Jones po.” Sabay kamot sa ulo niya.“Okay, nakikinig ka ba? Sabi ko ako na mamimili para wala ng gulo,”Tiningnan ko si Nicolai at dahil parang nawalan siya ng konting confidence dahil sa napahiya na naman siya.“Para ka kasing ewan, Nicolai,” bulong ko.Hindi na niya ako pinansin at binitawan na niya agad ang kamay ko pagtapos.

After how many months, my last year of college started. It's so hard to accept that Martin didn't show up even once. He's still in my head, my heart, I'm sure that Dad is involved in our break up.I'm with Clementine and Nicolai, we're walking in the hallway and we're talking about yesterday.“Nicolai, kadiri ka talaga!” sabi ni Clementine habang nag-cri-cringe.“Kaya nga eh, kapag hindi mo kaya, huwag mo na ituloy!” Tinapik ko ang balikat ni Nicolai para asarin siya.“Pinipilit niyo kasi ako eh!” angal ni Nicolai.“Woah! Hindi ka namin pinipilit, ikaw mismo ang nagkusang uminom lahat ng tira! Tutal lasing ka na no'n, hindi mo na maaalala 'yon,” paliwanag ni Clementine.“Kadiri talaga, Nicolai. Sa susunod pumunta ka na sa cr kapag alam mong masusuka ka!” payo ko.“May hang

“Oh! Babe, nasaan ka na? Nandito na ako sa restaurant,” sabi ni Martin.“Malapit na ako babe, tiyaka nga pala kasama ko sina Clem at Nico,” sagot ko.“Ah oo sige, papatayin ko na’to nakita ko na kayo.” Kumaway siya sa akin habang papasok ako ng restaurant.“Naghintay ka ba ng matagal?” hiyang tanong ko.“Hindi naman,” sagot niya.Ngumiti lang ako sa kaniya, nag-oorder na kami ng mga gusto naming dish at yes, treat ng bebe ko!“Hmm, aaminin mo na ba ang relasyon n’yo mamaya sa parents mo, Maxine?” tanong ni Nicolai.“Yes, kinakabahan na nga ako eh,” sagot ko.“Sana tanggapin nila si Martin,” dugtong ko sabay hawak sa kamay ni Martin.Nai-serve na ang aming mga in-order na pagkain

May boyfriend ka?”“Paano mo naman nalaman na 'yon ang sasabihin ko?”“Huh? Teka, nagbibiro lang naman ako,”“U-uh, teka,” hindi ako mapakali dahil nagdadalawang isip ako kong sasabihin ko ba o hindi. Medyo mahirap magpasiya baka magalit sila sa akin.“Tell us now, baka magsisi ka kapag hindi mo pa nasabi sa amin,” sabi ni Nicolai na tiyak nakapagkumbinsi sa akin.“Okay,” sabi ko at huminga ng malalim.“Uhh, I have a someone I like. And he likes me too. We'll start to date tomorrow,” paliwanag ko.“What?!” sabay nilang banggit.Wah, hindi ko expect 'yong reaction nila. Sana naman walang question and answer portion dito.“Y-yes,” kinakabahan kong sagot.&ldquo