Novels by คุณลูกเกด

ตุ๊ด ! ตุ๊ด ! ตุ๊ด !(ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก)...ตุ๊ด! ตุ๊ด! ตุ๊ด!(ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก)ในห้องทำงานที่เปิดเครื่องปรับอากาศจนเย็นฉ่ำไปทั่วห้อง แต่เจ้าของห้องกับดูร้อนรน เดินวนไปวนมารอบโต๊ะทำงานของตัวเองไม่หยุด นาธานกดโทรศัพท์เครื่องหรูโทรออกซ้ำ ๆ ติดต่อกันหลายครั้ง แต่ปลายสายกลับไม่ยอมรับเลย นาธานไม่เข้าใจเหตุการณ์ที่ตัวเองเจอในตอนนี้เลยจริง ๆ เพราะไม่ว่าเขาจะพยายามโทรหาม่านฟ้าไปสักกี่ครั้ง สิ่งที่ได้กลับคืนมา มันก็คือเสียงข้อความกลับมาซะทุกครั้งไป เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมอยู่ ๆ ถึงติดต่อเธอไม่ได้แบบนี้ เพราะตอนอยู่ที่ทะเลม่านฟ้าก็ยังพูดคุยกับเขาเป็นปกติอยู่เลยนี่นาหลังจากที่นาธานหลอกเลขาสาวของตัวเอง ไปสารภาพและจับกินไกลถึงทะเล พอกลับมาถึงกรุงเทพเขาก็ให้เธอลาพักผ่อนสองวัน เพื่อจะได้พักฟื้นร่างกายที่ถูกเขาจับกินจนระบมไปหมดทั้งตัวแต่ตอนนี้มันครบกำหนดที่ม่านฟ้าจะต้องกลับมาทำงานแล้วแท้ ๆ นาธานกับยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอก้าวเข้ามาที่บริษัทเลย ชายหนุ่มพยายามโทรติดต่อหาตั้งแต่เช้า แต่ดูเหมือนว่าทางนั้นจะปิดเครื่องหนีไปแล้ว นาธานที่ไม่รู้จะทำอย่างไงตรง

“แล้วผู้ชายดี ๆ ที่ไหนจะเอายาปลุกอารมณ์มาใส่เหล้า ให้ผู้หญิงดื่มกันบ้างคะ แถมยังมีเรื่องที่คุณเคยเอาเช็คเงินสด มาฟาดหัวฉันเพื่อแลกกับการมีเซ็กส์ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกอีก”ม่านฟ้าพูดร่ายยาวเรื่องที่นาธานเคยทำกับตัวเองออกมาอย่างเหลืออดม่านฟ้ารู้ว่านาธานคงจะไม่พอใจกับสิ่งที่เธอพูด แต่มันก็เรื่องจริง ๆ ทั้งนั้นไม่ใช่หรือไง คนดี ๆ ที่ไหนจะเอายาบ้านั้นมาใส่เครื่องดื่มให้ผู้หญิงที่ตัวเองบอกว่าชอบดื่มกันบ้าง แถมยังเที่ยวหาเอาเงินมาฟาดหัวผู้หญิงไปทั่ว เพื่อให้ไปนอนกับตัวเองอีก“ตอนนั้นมัน…”พอถูกม่านฟ้าพูดว่ากลับ นาธานก็แทบพูดอะไรต่อไม่ถูก เรื่องยาเขาก็พึ่งทำครั้งนี้ครั้งแรกไหม ส่วนเรื่องตอนนั้นเขาคิดว่าเธอจะเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เคยเจอมานี่นา เลยลองเสนอเงินให้ดู เผื่อว่าเธอจะสนใจในตัวเขาขึ้นมาบ้างเท่านั้นเอง“เห็นไหมละคะ ตอบไม่ได้” ม่านฟ้าพูดขึ้นอย่างรู้ทัน ก็เรื่องทั้งหมดเธอเจอมากับตัวเลยนี่นา ลองพูดเถียงว่าไม่เคยทำดูสิ“โธ่! ม่านฟ้า ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกันนี่นา” นาธานร้องโอดครวญขึ้นทันที เมื่อถูกม่านฟ้าพูดดักทางไว้หมด จนไม่สามารถพูดแก้ตัวอะไรได้อีกใบหน้าหล่อซุกลงมาที่คอขาว แล้ว

บนเตียงกว้างที่มีแสงแดดยามบ่าย สอดส่องเข้ามาตามรอยแยกของผ้าม่าน สองร่างนอนแนบชิดกันอยู่ ด้วยความเหนื่อยล้ากับกิจกรรมที่ผ่านมา ทำให้เลขาสาวยังคงนอนหลับใหล อยู่ในอ้อมอกหนาของประธานหนุ่มอย่างไม่มีทีท่าจะตื่นง่าย ๆ นาธานที่ตื่นขึ้นมาได้พักใหญ่แล้ว ก็ไม่ได้ลุกไปไหนยังคงนอนจ้องมองคนในอ้อมกอดอย่างไม่ละสายตาเขามองสำรวจเรือนร่างที่มีแต่รอยแดง เพราะฝีมือตัวเองทำอย่างพึงพอใจ ไม่ว่าจะเป็นรอยดูดรอยกัดที่คอหรือหน้าอกของเธอ ที่เขาตั้งใจประทับตราความเป็นเจ้าของเอาไว้ รับรองว่าถ้าหญิงสาวตื่นขึ้นมา เห็นร่างกายของตัวเองในตอนนี้ จะต้องร้องโวยวายออกมาไม่หยุดอย่างแน่นอน แค่คิดถึงท่าทางพวกนั้นของม่านฟ้า นาธานก็แทบจะอดใจรอให้เธอตื่นขึ้นมาเห็นไม่ได้แล้วไม่นานร่างเล็กที่นอนอยู่ในอ้อมกอด ก็เริ่มขยับตัวไปมาเมื่อเริ่มทนการก่อกวนไม่ไหว ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ กะพริบรับแสงอย่างช้า ๆ แล้วลืมตามาขึ้นในที่สุด ม่านฟ้ากะพริบตาถี่ ๆ มองสิ่งที่เห็นอีกครั้งอย่างไม่มั่นใจ เมื่อภาพแรกที่เธอเห็นมันคือใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายของตัวเอง แต่พอคิดขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นไปบ้าง ดวงตาคู่สวยก็เบิกกว้างขึ้นทันที เมื่อคิดได้ว่าเธอกับ

นาธานเงยหน้าแดงร้อนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขึ้น จ้องมองสำรวจเรือนร่างตรงหน้าอีกครั้งอย่างหลงใหล ริมฝีปากยกยิ้มขึ้นอย่างชอบใจ บอกเลยว่าเวลานี้อะไรก็หยุดเขาไม่ได้อีกแล้ว“…”ม่านฟ้านอนหอบหายใจเข้าออกไปหยุด เมื่อเธอรู้สึกเหนื่อยล้ากับการกระทำของนาธานเมื่อครู่ ใบหน้าสวยเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อน ๆ ขึ้นมา ความรู้สึกเขินอายแล่นเข้ามาในหัวอย่างห้ามไม่อยู่ ริมฝีปากบางค่อย ๆ กัดเม้มเข้าหากันจนเป็นรอยช้ำ ม่านฟ้ารู้สึกใบหน้าร้อนวูบวาบขึ้น ราวกับว่ามีคนเอาของร้อน ๆ มาวางไว้บนหน้า ส่วนร่างกายก็ร้อนจนสั่นสะท้านไปหมดไม่แพ้กัน“งั้นพวกเรามาเริ่มกันเลยดีกว่านะครับ คุณเลขา”นาธานโน้มตัวลงมาพูดกระซิบข้างหูของม่านฟ้าอย่างหยอกเย้า จากนั้นก็ค่อย ๆ ขบกัดลงไปที่ซอกคอขาวของเธอไปเบา ๆ หนึ่งที แล้วเลื่อนลงมาดูดกัดเต้าอวบอิ่มทั้งสองข้างต่อ ร่างเล็กที่นอนอยู่ก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินเสียงสั่นพร่าของคนบนร่าง มือเล็กทั้งสองข้างจิกอยู่ที่หมอนเอาไว้แน่น เพราะรู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อรับรู้ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไปประธานหนุ่มก็กระตุกยิ้มร้ายขึ้น เมื่อรับรู้ถึงร่างเล็กที่สั่นเทาอยู่ใต้ร่าง หึหึ นี่น่ะเหรอ

ม่านฟ้านั่งฟังคำพูดสารภาพของนาธานเงียบ ๆ โดยที่ไม่ได้พูดอะไรโต้ตอบกลับ เพราะเธอรู้สึกงุนงงและสับสน กับเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้ไปหมดแล้ว แถมยังรู้สึกถึงความผิดปกติแปลก ๆ ของร่างกายตัวเองมาก ๆ มันเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดทั้งตัว ลำคอของเธอก็รู้สึกแห้งแทบจะเป็นผงมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว จะว่าเธอดื่มจนเมาก็ไม่น่าใช่ เพราะเธอพึ่งดื่มไปแก้วเดียวเองนี่นา“เออ ฉันว่าวันนี้มันเย็นมากแล้ว คุณนาธานกลับห้องก่อนดีกว่านะคะ” ม่านฟ้าลุกขึ้น แล้วเอ่ยพูดกับนาธานออกไป เพราะตอนนี้เธอรู้สึกว่า ร่างกายตัวเองมันเริ่มอาการหนักขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว“ไม่กลับ”นาธานปฏิเสธกลับอย่างไม่สนใจ เพราะเขารู้ดีว่าทำไมม่านฟ้า ถึงได้พยายามไล่ให้ตัวเองกลับแบบนี้ นาธานกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาจาง ๆ หึหึ ดูถ้าสิ่งที่เขาหยดลงไปในแก้วเหล้า มันจะเริ่มออกฤทธิ์แล้วสินะ“คุณนาธาน ว้ายยย!…นี่คุณจะทำอะไรคะเนี่ย ปล่อยฉันนะคะ”ม่านฟ้าตกใจกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เมื่ออยู่ ๆ นาธานก็เอื้อมมือมาจับแขนของเธอ แล้วดึงเข้าหาตัวเอง โดยที่เธอไม่ได้ตั้งตัว จนม่านฟ้าเสียหลักล้มทับ ลงบนตักของนาธานที่นั่งอยู่พอดี“หึหึ ดูเหมือนว่ายามันจะเริ่มออกฤทธิ์แล้

“หึหึ ฝากลูก ๆ ให้เพื่อนดูแลอย่างงั้นเหรอ แล้วสามีของเธอไปไหนซะล่ะ”นาธานหัวเราะหึหึในลำคอ แล้วแกล้งเอ่ยถามเรื่องสามีของม่านฟ้าออกไป ดูสิคนที่บอกว่ามีสามีแล้วจะพูดตอบกลับมาว่าอะไร“ก็…ก็เขาไปทำงานไงคะ”ม่านฟ้าเอ่ยพูดขึ้นอย่างติด ๆ ขัด ๆ เพราะเธอลืมไปเลยว่าได้โกหกนาธานเรื่องมีสามีแล้วเอาไว้ โชคดีที่เธอไหวตัวทันรีบพูดกลบเกลื่อนกลับไปได้ทัน“อ๋อ…ขยันจังเลยนะเสาร์อาทิตย์ก็ยังทำงานอีก”นาธานเอ่ยพูดขึ้นอย่างประชดประชัน เรื่องสามีไร้ตัวตนของม่านฟ้าออกไปอย่างเหลืออด มาถึงขนาดนี้แล้วยังคิดโกหกเขาอีกนะ คอยดูเถอะถ้าผ่านคืนนี้ไปเมื่อไหร่ เขาจะทำให้คำโกหกของเธอเป็นจริงให้ดู“แน่นอนสิคะ ดูฉันสิวันหยุดแท้ ๆ ก็ยังถูกคุณลากมาไกลถึงนี่เลย” ม่านฟ้าพูดประชดกลับอย่างไม่ยอมแพ้ เพราะตอนนี้เธอยังรู้สึกเคือง เรื่องที่นาธานลากตัวเธอมาทำงานตั้งแต่เช้ามืดอยู่ ทำมาเป็นพูดดีว่าคนอื่นไปทั่ว ไม่ดูตัวเองเลยว่าทำอะไรไว้กับเธอบ้างน่ะ“ก็บอกแล้วไง ว่าเดี๋ยวผมจะให้ค่าล่วงเวลาเพิ่มเป็นสองเท่าเลย” นาธานฉีกยิ้มเย็นส่งให้ม่านฟ้า เมื่อถูกเธอยกเอาเรื่องที่ตัวเองทำ ขึ้นมาเปรียบเทียบบ้าง แม่คนนี้นับวันจะต่อปากต่อคำเก่งขึ้นเรื่อย